ไม่เคยฝึกมโนมยิทธิ แต่สิ่งที่ตัวเองสื่อได้ คล้ายๆจะมาทางด้านนี้

สุดยอดเลยค่ะ คุณฝน ขอให้มีบารมียิ่งๆขึ้นไป ช่วยส่งพลังมาดึงๆท้ายขบวนอย่าง nahathai ได้ขยับขั้นซักเล็กน้อยนะคะ

 

ค่ะ กำลังท้ออยู่พอดี เพราะไปไม่ถึงไหนเอาเลยจริง ๆ แถม 2 คืนที่ผ่านมานั่งสมาธิไม่เป็นสมาธิเลยค่ะ ฟุ้งมากมาย จิตไปไหน ๆต่อไหนๆ ก็ม่ายรู้ แต่งัยก็จะพยายามต่อไปค่ะ ขอบคุณคำสั่งสอนดี ๆ จากเบื้องบนผ่านคุณอ้อย คุณฝน และคุณMe, Myself ด้วยนะค่ะ สาธุ

 

:z15

;aa13 ดีจังเลยค่ะ ก็เป็นผลจากการทำความดีไงหละคะ

เทวดาฟ้าดิน ท่านก็เลยเป็นใจค่ะ... สาธุ....สาธุ....สาธุ;aa44

 

เป็นกำลังใจให้นะคะ มีปัญหาติดขัดอะไรก็ถามๆมาได้ค่ะ เพื่อนๆพี่ๆที่นี้ใจดีกันทุกคนเลยค่ะ มีอะไรก็ช่วยๆกันเนาะ

 

ใจเย็นๆนะคะ ฝนเองนั่งสมาธิไม่ได้ทุกวันเหมือนกันค่ะ เคยมีคนถามคำถามกับพระอาจารย์ฝนคล้ายๆกับคุณ jks ค่ะ ท่านว่า ใหม่ๆก็เป็นเเบบนี้เเหล่ะ นั่งยังไม่ได้นาน

เป็นกำลังใจให้นะคะ

 

อนุโมทนากับพี่ Me, myself พี่ฝน พี่อ้อย ครับ ตอนนี้หัวขบวนกำลังไปเร็วครับ ตัวผมก็ยิ่งผูกเชือกแน่นๆ ตามพี่ๆ ไป ถ้าไปไม่ทันจะได้โดนลากไปได้ครับ

 

ได้ค่ะ ตามที่ อ.คณานันท์ เเนะนำได้ตลอดไม่คลาดเลยเเม้เเต่กสิณเดียว ไม่ยากเลยค่ะ สนุกดีค่ะ เเต่สงสัยว่า

1.การเกิดปฏิภาคนิมิตที่เห็นเป็นลูกเเก้วประกายพฤกษ์ระยิบระยับนั้น คือได้ฌานสี่เเล้วเหรอคะ เหมือนอาจารย์จะให้ใช้มโนมยิทธิมาจับผลของกสิณค่ะให้เป็นลูกเเก้วประกายพฤกษ์ค่ะ เช่น ตอนเเรกให้นึกภาพก้อนดินเป็นก้อนกลม ต่อไปค่อยๆขาว สว่างขึ้น เเละเป็นเเก้วประกายพฤกษ์ในที่สุด เเล้วครูบอกว่านี้คือฌานสี่ มันเเปลกๆค่ะ (ไม่ได้คิดจะขัดเเย้งอะไรนะคะ เพราะน้ำเสียงที่เปี่ยมไปด้วยความใจดีขนาดนี้ฝนขัดไม่ลงหรอกค่ะ)

อ้างอิงจาก http://www.palungjit.org/smati/k40/kasin10.htm

จากก้อนดิน เป็นเเก้วประกายพฤกษ์ได้ ภายในเสี้ยววินาที เป็นฌานสี่ไปเเล้วเหรอคะ ที่สงสัยเพราะฝนสังเกตจากตัวฝนเองค่ะ ฝนทำได้ค่ะ จากก้อนดินเเล้วภายในเสี้ยววินาทีนั้นทำให้เกิดเเก้วประกายพฤกษ์ เเต่ฝนไม่คิดว่าฝนได้ฌาน 4 ค่ะ เมื่อเทียบกับการที่ต้องมานั่งให้ผ่านเเต่ละฌานเริ่มจากปฐมฌานไปเรื่อยๆ เพราะฝนเองฝึกฌาน 4 ของสายสุกขวิปัสสโกเเล้วยังโงกไปโงกมาอยู่เลยค่ะ

เเต่ฝนเชื่อค่ะว่าการจับภาพนิมิตของก้อนดินให้เป็นลูกเเก้วประกายพฤกษ์เป็นการใช้มโนมยิทธิ เพราะฝนเคยบอกพระอาจารย์ฝนว่า ฝนเคยนั่งสมาธิเเบบสุกขวิปัสสโกเเล้วเห็นลูกเเก้วลอยมาสว่างขึ้นเรื่อยๆ พระอาจารย์ท่านว่า "อย่าใช้มโนมยิทธิ"

2. ได้เท่านี้ตามที่อาจารย์สอนถือว่าจบกิจของกสิณเเล้วเหรอคะ เหลือเเต่ฝึกให้ชำนาญจนสามารถอธิษฐานฤทธิ์ได้เเล้วใช่ไหมคะ

3. เเค่ไหนคะถึงเรียกว่าชำนาญ คืออยากรู้ว่าต้องเร็วเเค่ไหน เเค่ตามครูได้หรือได้ก่อนครูพูดจบนี้ถือว่าเร็วเเล้วหรือยังคะ หรือว่าต้องเร็วเเบบเสี้ยววินาที

ครั้งนี้เป็นครั้งเเรกค่ะที่ฝนฝึกกสิณจริงๆจังๆค่ะ ตื่นเต้น ดีใจมากเลยค่ะ อารมณ์เหมือนกับเด็กได้ของเล่นที่ถูกผู้ใหญ่ยึดไว้คืนค่ะ

ขอคำเเนะนำจากรุ่นพี่ด้วยนะคะ

ป.ล. 1 เล่าความก้าวหน้าให้ฟังเเล้ว ขอทวงเรื่องที่จะเล่าเลยค่ะ ฝนมันพวกอยากรู้อยากเห็นอ่ะค่ะ

ป.ล.2 ขอบคุณมากนะคะสำหรับไฟล์ อาจารย์สอนตรงไปตรงมาดีค่ะ ชอบน้ำเสียงของครูมากถ้าดึงจิตไว้ไม่ทัน ฝนคงจะหลงเสียงไปเเล้วนะคะเนี่ย

ขอบคุณค่ะ

 

อนุโมทนากับความก้าวหน้าของเพื่อนๆสมาชิกทุกท่านครับ ผมเองพึ่งจะเริ่มออกเดินทางครับต้องพยายามอีกมากมายเลยดีนะที่ขึ้นถูกขบวนจะได้ไม่หลงทาง พี่Me,myself น้องฝนน้องอ้อย ไปกันเร็วมากยังไงอย่าทิ้งกันนะครับ

 

รู้สึกเหมือนผมเลยครับพี่ konkangwad ตอนนี้ก็ได้แต่อนุโมทนาแล้วครับ

 

ปรึกษาผู้รู้หน่อยครับเวลานั่งสมาธิก็นิ่งดีครับแต่นิ่งเฉยๆนะครับไม่เหมือนตอนสวดมนต์นี่บางครั้งแบบว่ามันวูบๆไปเลยครับคือเหมือนจิตมันวูบออกไปแต่มืดๆนะครับไม่เห็นอะไรจะรู้สึกสบายๆปากยังสวดอยู่นะครับ

 

พยายามทำความเข้าใจคำถามอยู่ค่ะ กลัวตีความผิด ^_^
การสวดมนต์ ตอนสวดให้เอาจิตไปจดจ่ออยู่ที่บทสวดค่ะ ถ้าอ่านก็เพ่งอ่านตัวอักษรไล่ไปทีละตัว แต่ถ้าคนไหนจำบทสวดได้ ให้ลองหลับตาแล้วนึกว่าเรากำลังนั่งท่องบทสวดมนต์อยู่เหมือนเราอ่านในจิตอีกทีน่ะค่ะ เหมือนซ้อนกันน่ะค่ะ สมาธิของเราจะได้ไม่หลุดจากตรงนี้ (อันนี้เป็นวิธีของอ้อยเองนะคะ)

เข้าใจว่าตอนสวดมนต์ที่รู้สึกวูบๆ และรู้สึกสบายๆแสดงว่าจิตเป็นสมาธิน่ะค่ะ ลองอธิษฐานจิตขอบารมีของพระพุทธองค์ช่วยให้เห็นนะคะ อาจจะเจอแสงแล้วลองพุ่งจิตตามค่ะ

ส่วนการนั่งสมาธิที่บอกว่านิ่งเฉยๆ ก็เป็นการดีแล้วค่ะ พี่me,myselfบอกว่า ให้ตัดเข้าการเจริญวิปัสนาฌานเลยค่ะ อ้อยก็ใช้วิธีนี้ ส่วนจะตัดเข้าวิปัสนาฌานไหนก็ลองเลือกมาพิจารณาเอาค่ะ

ไม่แน่ใจว่าอ้อยตอบตรงกับคำถามไหม คือแบบว่ายังไม่เก่งอ่ะค่ะ ตอบตามความเข้าใจอ่ะค่ะ แฮ่ๆ ^_^ ไว้รอพี่me,myselfมาตอบอีกทีนะคะ

ปล. คิดถึงพี่me,myselfขนาดเลยเจ้า

 

แชร์ประสบการณ์กันก่อนนะคะ เดี๋ยวค่อยตอบคำถามนะคะ
เมื่อคืน หลังจากที่ลองฝึกกสิณไปทั้ง10กอง แต่พี่เน้นปฐวีกสิณก่อน
จากดิน น้ำ ลม ไฟ แดง เขียว ขาว เหลือง(ทอง) แสงสว่าง อากาศ
เข้าใจว่าคนที่พอจะได้มโมนยิทธิมาก่อน จะทำให้ไปได้เร็วขึ้น
การเอาจิตเพ่ง กสิณทุกกอง เพื่อให้เปลี่ยนจากขาว เป็นสว่างใส เป็นแก้วประกายพฤกษ์ จะไปแบบปุ๊บปั๊บ คือจะเปลี่ยนเพียงเสี้ยววินาที ตอนแรกค่อยๆให้เปลี่ยนก่อน พอคล่องก็จากดิน น้ำ ลม ไฟ แดง เขียว ขาว เหลือง(ทอง) แสงสว่าง อากาศ ก็กลายเป็นแก้วประกายพฤกษ์เลย แล้วก็ลองสลับไปสลับมา จากแก้วประกายพฤกษ์ก็ให้เปลี่ยนมาเป็นเหมือนเดิมคือดิน น้ำ ลม ไฟ แดง เขียว ขาว เหลือง(ทอง) แสงสว่าง อากาศ

จากนั้น เอาลูกแก้วกลมๆของกสิณทุกกองมาเรียงกัน จับภาพให้เป็นดิน น้ำ ลม ไฟ แดง เขียว ขาว เหลือง(ทอง) แสงสว่าง อากาศ แล้วค่อยๆให้ลูกแก้วทุกดวงมารวมกันเป็นดวงเดียว แล้วค่อยๆให้กลายเป็นแก้วประกายพฤกษ์ใหญ่ขึ้นๆๆ พี่ให้ครอบร่างของพี่เอง จากนั้นให้ใหญ่ขึ้นๆ ครอบบ้าน ครอบโลก จากนั้นย่อให้เล็กลงๆ

น้อมจิตอธิษฐานให้ลูกแก้วมีหลายดวง อยู่รอบๆตัวเรา ซึ่งตัวเราก็ใสสว่าง รอบๆตัวจะสุกสว่างเพราะประกายพฤกษ์จากลูกแก้ว จากนั้นน้อมจิตขึ้นข้างบน น้อมจิตอธิษฐานแยกกายออกเป็นสองอยู่ต่อพระพักต์ของสมเด็จและพระศาสดา อธิษฐานให้ดอกบัวแก้วบังเกิดขึ้นในมือ น้อมนำนมัสการสมเด็จองค์ปฐมและพระศาสดา อธิษฐานขอบุญบารมีทั้งอดีตชาติปัจจุบันชาติและบุญบารมีที่จะปรากฏในอนาคตมารวมกันในกายเรา จะเห็นแสงสว่างพุ่งมารอบทิศ ตัวเราจะสว่างขึ้นๆๆ มองสมเด็จกับพระศาสดาสว่างจ้า จ้ามาก
กราบนมัสการขอพรแล้วน้อมจิตลงมา ค่อยๆคลายจากการเพ่งกสิณ

วันนี้หลังจากท่านครูให้เพ่งดิน แล้วครูของพี่ก็หายแส๊บไปเลยค่ะ
พี่ก็ไม่รู้จะทำไง เลยทำให้ดินก้อนนั้นกลายเป็นแตงโมไป แตงโมหลายลูกกลิ้งเต็มพื้นหญ้า ท่านครูมาเห็นบ่รู้จะว่าจะใดเน้อ พี่หนีกลับมาก่อน แฮ่ๆ
โดยพี่เพ่งแล้วทำจิตให้เป็นสมาธิ พอจิตเป็นสมาธิแล้วถอยออกก่อน
มาจับลมหายใจใหม่ พอลมหายใจละเอียดดีแล้วก็เข้าสมาธิใหม่ พอนิ่งแล้วก็อธิษฐานไปรอบหนึ่ง จากนั้นก็ทำซ้ำกันอีกทีค่ะ

คือ เข้า ออก อธิษฐาน
เข้า ออก อธิษฐาน
สองรอบค่ะ
พระศาสดาก็นั่งดูอยู่แต่ไม่ได้ว่าอะไร คงจะให้พี่พิจารณาเอาด้วยตัวเอง ไม่รู้ผิดหรือถูก ท่านครูก็เอาพี่ไปปล่อยไว้ซะไกล

มานั่งพิจารณาดูว่า กสิณก็คือการทำสมาธินี่เอง เป็นการเตรียมเพื่อฝึกอภิญญาต่อไปแต่ถ้าฝึกเพื่อความสนุกอย่างเดียวก็เห็นจะไม่ไปถึงไหน เมื่อได้แล้วอย่าหลงและอย่าใช้ไปในทางที่ผิด หัวใจสำคัญคือ การเจริญวิปัสนาฌานตามพระธรรมคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าต่างหากที่จะทำให้เราเข้าถึงพระนิพพานได้ แต่การรู้ไว้มันก็ไม่เสียหายใช่ไหมคะ บางคนจริตมาทางนี้ ฝึกทางนี้แป๊บเดียวก็ทำให้ได้ฌาน4เลยเพราะน้องตั้งใจไงคะ อีกอย่างจากการที่น้องฝนฝึกสายวิปัสโกมาก่อนก็มีส่วนคือทำให้ต่อได้เร็วไงคะ พี่ว่าของน้องฝนนี่น่าจะได้แล้วนะคะ น้องฝนลองอธิษฐานฤทธิ์ดูนะคะ ส่วนที่น้องฝนจับภาพได้ไวนั้นเป็นเพราะมโนมยิทธิของน้องมีอยู่แล้วและเป็นเพราะสมเด็จท่านให้ของเก่ามาบ้างแล้วค่ะ ก็ท่านลุ้นอยู่นี่นา อิอิ
ต่อไปก็ฝึกอธิษฐานฤทธิ์เลยนะคะ ฝึกบ่อยๆเข้าเน๊าะพี่เองก็ยังไม่คล่องเท่าไหร่หรอกค่ะ งูๆปลาๆอยู่เลยอ่ะ พี่ก็จะต้องฝึกเหมือนกันค่ะ ไหนๆก็เรียนแล้ว เสียดายตำราค่ะ อิอิ

ไว้รออาจารย์nuttadetมาเฉลยดีกว่านะคะ ในส่วนของพี่อาจจะยังไม่ตรงก็ได้ค่ะ แฮ่ๆ

ปล.สำหรับบางท่านที่สงสัยว่า ก็มีครูกันแล้วทำไมต้องมาถามกันอีก ก็อยากจะขออธิบายว่า สมเด็จองค์ปฐม พระศาสดา พระโมลคัลลา ท่านครู ท่านเพียงให้แนวทางค่ะ ส่วนการปฏิบัตินั้น เราต้องช่วยตัวเองกันก่อนค่ะ แล้วท่านถึงจะเมตตาอีกทีค่ะ หากว่าได้อะไรมาง่ายๆ ก็ดีสิคะ จะได้ไม่เหนื่อย อิอิ ^_^
ผิดถูกประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ กราบขออภัยค่ะ _/\_

 

ขอตัดเข้าโฆษณา ประกาศ ประกาศ มีคนหาย หายมาหลายวันแล้ว ท่านผู้ใดพบให้พามาส่งที่กระทู้นี้ด้วย ทุกๆคนเขาคิดถึง

 

นอกเรื่องหน่อยนะครับ ทีนี้ผมเห็นผลของการปฏิบัติแล้วว่านำไปฝึกกันได้ผลจริง
ผลขอเล่าเรื่องที่เกริ่นไว้ตอนแรกนะครับ จริงๆ ผมตามอ่านกระทู้นี้ตั้งแต่พี่เจ้าของกระทู้ตั้งแรกๆ แล้ว
แต่ไม่ได้โพสต์ใดๆ จนมาพักนึงผมเห็นคนในกระทู้สนใจการทำสมาธิผมเลยจะมาโพสต์แนะนำ
ให้ลองฟังไฟล์เสียงมีการแนะนำสมาธิเบื้องต้น จนถึงกสิณ มโนมยิทธิ ฯลฯ
แต่ระหว่างที่ผมกดโพสต์ข้อความลงกระทู้นี้ ก็เป็นอะไรไม่ทราบไม่สามารถโพสต์
ข้อความลงกระทู้นี้ได้ ผมพยายามกดโพสต์หลายรอบมาก จนท้อและเปลี่ยนไปอ่านกระทู้อื่นแทนเลย
แต่พอมาเมื่อวันก่อนเห็นมีโพสต์ทำบุญผมก็เลยลองโพสต์จะร่วมบุญ ปรากฏว่าโพสต์ได้
แล้วคุณ cookieberry และคุณ เจ๋วะรัฐถะ ได้พูดถึงวาระที่จะได้ฝึกกสิณพอดี
ก็มาบังเอิญที่ผมได้มาโพสต์ช่วงนี้พอดีเลย สาธุ ด้วยนะครับ แต่คิดว่าคงไม่มีเรื่อง
บังเอิญแน่นอน

ปล.เรียกผม นัทเฉยๆ ก็พอครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ขออนุญาติพี่เจ้าของกระทู้ด้วยนะครับ

 

ดูเหมือนพี่ๆ จะเริ่มฝึกกสิณกันแล้ว สงสัยผมต้องลองมั่ง เผื่อจะตรงกับจริตผมมากกว่า

ทำอานาปานสติก่อน แล้วต่อ กสิณ แจ๋วเลยครับ ว่าแต่กสิณไหนฝึกง่ายสุดครับ

 

ขอบคุณครับคุณอ้อยเข้าใจถูกแล้วครับคือเวลาสวดมนต์ผมนั่งหลับตาครับไม่ได้ดูหนังสือครับแต่ไม่ได้เป็นทุกครั้งนะครับจะพยายามทำต่ออย่างที่คุณอ้อยบอกครับโมทนาสาธุครับ

 

ค่ะ ขอบคุณมากค่ะพี่ ฝนก็ฝึกตามอาจารย์ชนานันท์ค่ะ ตามที่อาจารย์สอนค่ะ สอนที่ละกองเเล้วก็รวมลูกเเก้วทั้งหมดให้คลุมตัว คลุมโลก เเล้วเล็กลงจนเหลือเท่าปลายเข็มค่ะ

ฝนได้คำตอบที่ฝนสงสัยจากคำถามข้างบนเเล้วค่ะ สมเด็จองค์ปฐมท่านว่าการทำให้คลายจากก้อนดินเป็นเเก้วประกายพฤกษ์นั้นทำได้ 2 วิธี

1. ช่วงเสี้ยววินาทีจากก้อนดินเป็นเเก้วประกายพฤกษ์ ถ้าทำได้ (สำหรับคนที่ไม่มีประสบการณ์) เป็นการใช้ผลของมโนมยิทธิมาจับภาพเอาเหมือนที่ฝนทำได้

2. เเต่ถ้าจะให้เข้าฌานสี่ได้จริงๆคือ จะไม่จับภาพจากก้อนดินเป็นเเก้วทันที จับภาพอุคคหนิมิตไว้ เมื่อสมาธิเกิดภาพจะค่อยๆคลายเปลี่ยนไปตามระดับของสมาธิ (ไม่ใช่เราไปบังคับภาพให้เกิดเหมือนกรณีเเรกที่อาศัยมโนมยิทธิเข้ามาช่วย) ที่สุดเเล้วก็คือเเก้วประกายพฤกษ์หรือฌานสี่นั้นเอง

เเต่ถ้าหลังจากฝึกเข้าออกฌาน 4จนคล่องเเล้วจับภาพทึ่จับได้คือพลังของฌาน 4 ค่ะ

สรุปก็คือ ถ้าจะเอาให้เห็นผลเเน่ๆ ฝนก็ต้องฝึกฌาน 4 นั่งไปเรื่อยๆ จนกว่าก้อนดินจะคลายตัวเป็นเเก้วประกายพฤกษ์ ด้วยเงื่อนไขที่ว่าห้ามเอามโนมยิทธิมาจับเป็นลูกเเก้วประกายพฤกษ์ ต้องใช้กำลังของสมาธิคลายตัวของก้อนดินเอง

พี่อ้อยขาฝนก็เริ่มฝึกจากดินเหมือนกันค่ะ สมเด็จเเละพระอาจารย์โมคคัลลาท่านพาไปที่วิหารกลางป่าของเขาคิชกูฏค่ะ (ไม่เเน่ใจว่าเป็นวิหารชั่วคราวหรือถาวรนะคะ) ท่านพาไปดูดินร่วนค่ะ ท่านว่าให้ฝนทำก้อนดินเป็นทรงกลมละเอียดให้ท่านดู ท่านให้ฝนทำกลับไปกลับมาจากก้อนดินเป็นเเก้วประกายพฤกษ์ ย้อนไปย้อนมาค่ะ น้ำก็ทำเหมือนกัน เเต่อันนั้นเป็นการใช้มโนมยิทธิมากกว่าใช้ฌาน 4 ค่ะ สมเด็จท่านว่ากสิณต่างจากมโนยิทธินิดเดียว

สุดท้ายไม่พ้นการนั่งสมาธิซึ่งคล้ายกับสุกขวิปัสสโก ต่างกันนิดเดียวตรงที่กสิณใช้กำลังของสมาธิเพ่งก้อนดิน (ในกรณีของปฐวีกสิณ) ให้กลายเป็นเเก้วประกายพฤกษ์ เเต่สุกขวิปัสสโกต้องทิ้งทุกนิมิตที่เข้ามา

ส่วนไฟล์เสียงของอาจารย์ชนานันท์ที่ท่านสอนเร็วๆนั้นเป็นเพียงการสอนให้จับภาพ ใครที่มีพื้นฐานของมโนมยิทธิมาก็จะตามอาจารย์ทัน เป็นเพียงให้รู้ว่าทำยังไงซะมากกว่า รีบๆสอนจนถึงขั้นตอนสุดท้ายคือการรวมกสิณกันเข้ามา เป็นเเนวสอนของทฤษฎีกึ่งปฏิบัติมากกว่าเพื่อเป็นเเนะเเนวทางในการปฏิบัติเองที่บ้าน ถ้าจะให้สอนจริงๆจากก้อนดินในสมาธิค่อยๆเปลี่ยนเป็นเเก้ว วันเดียวอาจจะไม่จบกิจอ่ะค่ะ

หลวงปู่ฤาษีท่านว่าค่อยๆฝึกทีละกองให้ได้จริงๆ สมเด็จท่านว่าคนเค้าฝึกเรียงกันตามธาตุ( ดิน น้ำ ลม ไฟ) เเล้วสีของวัตถุธาตุกันมากกว่า ที่จะเรียงตามใจตัวเองเหมือนฝน

 

ฝนเป็นเหมือนกันค่ะอาการเเบบนี้ตอนเริ่มหัดนั่งสมาธิใหม่ จนโทรไปปรึกษาที่วัดพระอาจารย์ฝนค่ะ พระองค์น้องท่านสอนว่าเป็นอาการของ "จิตตกอยู่ในภวังค์ของสมาธิ ไม่มีอะไรต้องเเก้ อย่าตกใจ นั่งสมาธิต่อไปเเล้วสมาธิจะนิ่งดิ่งลงไปอีก"

เป็นกำลังใจให้นะคะ

 

พี่ฝนก็ขอบคุณน้องนัทด้วยนะคะที่โพสไปเรื่อยๆ เพราะไม่งั้นพี่ฝนก็คงต้องพึ่งพระอาจารย์อย่างเดียวในการเรียนกสิณค่ะ

ถ้าน้องนัทโพสติดเเต่เเรกเเล้วเข้ามาเเนะนำอย่างที่น้องนัทตั้งใจจะทำ พี่ฝนมั่นใจว่าจะเป็นคนเเรกที่ใจเเตก อยากฝึกกสิณค่ะ พี่ฝนอยากฝึกกสิณตั้งเเต่บวชชีพราหมณ์ที่วัดท่านซุงเมื่อปีที่เเล้วค่ะ กว่าจะได้รับอนุญาตก็เมื่อวันที่พี่ฝนเห็นน้องโพสนั้นเเหล่ะค่ะ

 

เห็นด้วยค่า คิดถึงมากๆๆๆ คิดว่าคงธำรงศีลอยู่ เวลาดิฉันสวดมนต์ ก็ส่งใจระลึกถึงท่านนี้ด้วยค่ะ ขอให้ท่านมีบารมียิ่งๆ ขึ้นไป เป็นหัวเรือใหญ่ให้พวกเราไปให้ตลอดรอดฝั่งธรรม ก็พยายามช่วยเหลือตัวเองทุกรูปแบบอยู่ว่าตัวเองจะถูกโฉลกกับการสมาธิแบบไหน ก็อธิษฐานขอบารมีหัวเรือทุกท่านช่วยทั้งดึง ทั้งดัน ทั้งลาก ทั้งจูงซะแล้วกระมัง ข้าพเจ้าถึงจะทำได้สำเร็จ