ธุดงค์ของหลวงตา 8

สวัสดีครับเพื่อนๆ และพี่น้องทุกคน

ไม่เจ๊อะกันนานคิดถึงจังเล้ย เอิ๊กๆ มาแล้วครับกระทาชายนายจา หายหน้าหายตาเป็นนานสองนาน เนื่องด้วยว่า ได้เลื่อนขั้นแล้วครับ เป็นผู้จัดการแผนก ต้องไปเรียนรู้งานเพิ่มเยอะแยะมากมาย ต้องจัดการบุคลากรใหม่หมด เหนื่อยแท้ๆ แต่ก็สนุกไปอีกแบบ ช่วงนี้อะไรๆเริ่มลงตัว ก็เลยกลัวเพื่อนๆกะพี่ๆน้องๆในเวปพลังจิตจะเหงา เลยแวะเข้ามาทักทาย แล้วก็รวดลงตอนต่อให้หายคิดถึง อ่อ มีเรื่องนอกรอบมาเล่าให้ฟังหลายอยู่ ไว้จะทยอยลงให้ครับ

จบตอนที่แล้วคือตอนที่หลวงตาบวชให้เด็กหนุ่มที่อำเภอป่าซาง เมื่อหลวงตาท่านเดินต่อก็มาถึง อำเภอแม่ทะ หมู่บ้านที่หลวงตาเดินไปถึงตอนนั้น(ไม่มีชื่อลงไว้) เป็นหมู่บ้านไม่ใหญ่มีมาก มีบ้านไม่ถึง200หลังคาเรือน และยังมีเกวียนที่ใช้วัวลากอยู่ ตอนที่หลวงตาธุดงค์ผ่านหมู่บ้านนั้น กำลังมีพิธีทรงเจ้า ร่างทรงเป็นผู้หญิงวัยกลางคน เจ้าที่มาลงนั้นเรียกตนเองว่า "เจ้าแม่กานตุง"

หลวงตาเห็นชาวบ้านกำลังมุงดูกันอยู่ ก็เลยเดินเข้าไปยืนดูอยู่ด้านหลังห่างๆ เนื่องจากท่านเองก็สนใจอยากรู้มานานเรื่องการทรงเจ้าแบบนี้ เผื่อจะได้ความรู้อะไรติดไปบ้าง เมื่อพิธีดำเนินมาได้สักครู่ หญิงที่เป็นร่างทรงก็เริ่มสั่น ผับๆ แล้วก็กระตุกแรงๆสองสามทีก็หยุด แล้วก็เงยหน้าขึ้นมา ไอแคกๆ แล้วพูดเสียงเหมือนคนแก่ "เมี่ยงฮามีไหน" เมี่ยงคือใบไม้ชนิดหนึ่ง ชาวเหนือเคี้ยวเหมือนหมากของภาคกลาง มีทั้งแบบสดและหมักดอง รสเปรี้ยวๆฝาดๆ

พวกลูกศิษย์ได้ยินดังนั้น ก็กุลีกุจอ เอาพานใส่เมี่ยงใส่ยาเส้นมาถวาย เจ๊แกก็เอาเมี่ยงใส่ปากเคี้ยวตุ้ยๆ แล้วก็หัวเราะอารมณ์ดี ถามใครมีอะไรเดือดร้อนให้ช่วย บอกมา ก็มีพวกชาวบ้านเข้าไปขอให้ช่วยอยู่หลายคน ตอนนั้นหลวงตาซึ่งยืนดูอยู่ห่างๆ อยากรู้ คนที่ทรงแบบนี้จะเป็นเจ้าจริง รึเป็นแค่หลอกให้ผู้คนงมงาย ท่านก็เลยตั้งจิต ทำสมาธิ แล้วถามในใจไปว่า โยมผู้หญิงเป็นเจ้าชั้นไหน

พอถามไปสักครู่ก็ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น ท่านเลยตั้งสมาธิมั่นอีกครั้งแล้วถามใหม่ โยมผู้หญิงได้ยินเสียงอาตมารึไม่ ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก หลวงตาถามอยู่สองสามครั้ง ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ท่านก็เลยเดินออกไปจากที่ทำพิธี ตอนที่กำลังจะออกจากเขตพิธี เจ๊ร่างทรงก็ชี้นิ้วมาทางหลวงตา พลางตะโกนเสียงดัง เอ็งจะไปไหน มาถิ่นข้าไม่ทักไม่ทาย จะมาก็มาจะไปก็ไป อยากลองดีกับข้ารึ

หลวงตาก็เลยหยุดแล้วตอบแกไป อาตมาออกธุดงค์ผ่านมาเฉยๆ ไม่มีเจตนาจะมาลบหลู่ผู้ใด หากทำให้โยมผู้หญิงไม่พอใจก็ขออภัยด้วย แต่เจ๊นั่นไม่ยอม บอกหลวงตายืนดูแล้วเดินหนี แบบนี้เท่ากับลบหลู่ หากจะไปต้องเอาดอกไม้ธูปเทียนมาขมาแกก่อนถึงจะไปได้ หลวงตาเลยตอบแกไป อาตมาเป็นพระ หากจะถวายดอกไม้ธูปเทียนแล้ว ก็คงจะถวายให้แต่องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์เดียว จะถวายให้แก่ฆราวาส เป็นการไม่เหมาะไม่ควร

เจ๊แกได้ยินดังนั้นก็เลยลุกขึ้นกระทืบเท้าตึงๆ แล้วชี้ใส่หลวงตา ข้าเป็นเจ้าแม่ ไม่ใช่คนธรรมดา หากไม่ยอมขอขมา จะส่งผีไปหักคอซะคืนนี้ หลวงตาท่านก็เลยปลงอนิจจัง ถอนหายใจ แล้วก็เดินต่อไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เจ๊ร่างทรงก็ยังเอะอะโวยวายด่าทอจนหลวงตาท่านออกมาไกล ถึงไม่ได้ยินเสียง หลวงตามาปักกลดห่างหมู่บ้านประมาณสองกิโล คืนนั้น ขณะหลวงตากำลังนั่งสมาธิ

ก็ได้ยินเสียงคนเดินมาทางกรดท่าน เสียงเหมือนคนหลายคนเดินมาเป็นกลุ่มๆ พอมาถึงหน้ากลด ก็มีเสียงผู้ชายพูดขึ้นมา พระ! ไปทำร่างทรงเจ้าแม่โมโหแบบนี้ใช้ไม่ได้นะ เจ้าแม่ท่านไม่พอใจ เลยส่งพวกฉันมาสั่งสอน พูดจบมันก็เปิดมุ้งกลดหลวงตา พอมันเปิดกลด มันก็ร้องเฮ้ย! เสียงดังลั่น แล้วก็ตะโกนผีหลอกโว้ย แล้วก็โกยอ้าว พวกที่เหลือหันมาในกลดก็ร้องเอะอะโวยวาย แล้ววิ่งตามลูกพี่มันไป หลวงตาสงสัย มันกลัวไรกันหว่า

ก็ได้ยินเสียง กระผมลวงตาพวกมันให้เห็นหลวงพี่ไม่มีหัวขอรับ พูดจบเจ้าของเสียงก็เดินเข้ามากราบ หลวงตาท่านเลยถามว่าเป็นใครมาจากไหน ชายคนนั้นก็บอกเป็นพระภูมิดูแลแถวนี้ ตอนหลวงตาสวดมนต์แผ่เมตตาเค้าก็ได้รับมา เลยมาคอยดูแล เพราะรู้ว่าลูกน้องเจ้าแม่กำลังจะมาทำร้าย หลวงตาสบโอกาส เลยถามเจ้าที่ไปว่า

ร่างทรงเจ้าแม่นั้นเป็นเจ้าแท้ รึแค่ปลอม เจ้าที่ก็ตอบ ไม่มีเจ้าอะไรมาลงทั้งนั้นขอรับ ภพภูมิเทวานั้น เป็นปกติวิสัยเลยที่จะไม่ชอบกลิ่นมนุษย์ หรือที่เรียกภาษาชาวบ้านว่าเหม็น นั่นแหละ มีไม่กี่คนที่ศิลบริสุทธิมากพอให้เทวาลงมาทรงได้ นอกนั้นถึงทรงจริงก็แค่วิญญาณธรรมดา ไม่สามารถช่วยอะไรใครได้
ยิ่งพวกร่างทรงที่พอลงแล้วร้องขอเหล้า ขอของกินดิบๆ พวกนั้นยิ่งไม่ใช่

เหล่าเทวาอารักษ์ทั้งหลาย ส่วนใหญ่ไม่ฝักใฝ่อบายมุข ไม่แตะต้องยาดองของเมา จึงเป็นไปได้ยากที่จะมีร่างทรงที่เป็นเทพแท้ๆ หากจะสังเกตุง่ายๆ ก็อย่างที่หลวงพี่ทำ อฐิษฐานจิตถาม หากเป็นชั้นเทวาจริง ยอมต้องรับรู้ได้และตอบรับกลับมา(อันนี้คอนเฟริม) เจ้าที่เห็นเวลาผ่านมาพอสมควร คงไม่อยากรบกวนเวลาปฏิบัติธรรมของหลวงตา เลยกราบลา

หลวงตาท่านก็นั่งสมาธิต่ออีกพักใหญ่ ก็จำวัด พอตอนเช้าท่านกำลังครองจีวรจะออกบิณทบาตร พวกชาวบ้านก็แห่มาใส่บาตรให้ท่านถึงกลด หลังจากรับนิมนต์ญาติโยมเป็นที่เรียบร้อย ก็มีลุงคนนึงดูท่าทางจะเป็นหัวหน้าหมู่บ้าน ออกมาเล่าให้หลวงตาฟัง บอกเมื่อคืนศิษย์(ลูกน้อง)เจ้าแม่ตานตุง วิ่งแหกปากร้องผีหลอกๆไปทั่วหมู่บ้าน เมื่อเช้าพากันไปดูที่ตำหนัก เห็นพากันจับไข้

ตัวเจ๊แกเองก็ปากเจ่อไม่ทราบสาเหตุ กินข้าวกินปลาไม่ได้ พวกชาวบ้านเห็นก็เลยบอกกันว่าคงเป็นกรรมที่ด่าพระด่าเจ้าไว้ เลยเป็นแบบนั้น เลยพากันมาใส่บาตรด้วยความศรัทธา หลวงตาได้ยินดังนั้นก็เลยทำน้ำมนต์ ฝากลุงแกให้เอาไปให้พวกนั้นอาบ ส่วนเจ๊แกที่ปากบวม เอาป้วนปากแล้วจุดธูปจุดเทียน ขอขมาพระเสีย พวกชาวบ้านนิมนต์หลวงตาอยู่ที่หมู่บ้าน เพราะไม่มีวัด เลยไม่มีพระ แต่จะสร้างกุฏิให้

หลวงตาท่านก็บอกไป อาตมายังอยู่ระหว่างธุดงค์วัตร คงอยู่ไม่ได้ พวกชาวบ้านก็เลยพากันผิดหวัง แต่ก่อนออกมา หลวงตาท่านบอกให้สร้างศาลพระภูมิตรงที่ท่านปักกลด เจ้าที่ท่านจะช่วยดูแลหมู่บ้านให้ แล้วท่านก็ออกธุดงค์ต่อ

 

เยี่ยมๆครับๆ

 

อืม ค่อยหายคิดถึงหน่อย..ว่าจะตั้งกระทู้เรียก จา ๆๆๆๆ

 

หุหุ...ว่าจะไปนอนแล้ว เห็น เรื่องของหลวงตา ตอนที่ 8 โชว์หรา เลยแจ้นมาอ่านก่อน



รออ่านเรื่องต่อไป ... เย่ๆ

 

เย้ๆ ในที่สุดพี่จาก็มาอัพซักกะที กำลังสนุกเลยงับ

หลวงตาเปี่ยมด้วยเมตตาธรรมจริงๆงับ

ตอนที่ 9 มาเร็วๆนะงับ

ปูเสื่อรอ หุหุ อนุโมทนา งับ

 

คิดถึงบักแสป อะครับพี่จา เรื่องบักแสปเงียบไปเลย อิอิ

 

รอตั้งนานเลยเน้อ

 

คลิ๊กอะไรครับ อิอิ รออ่านตอนต่อไป ติดจตามอยู่นะครับคุณพี่

 

อนุโมทนา คร้าบบ

หลวงตาท่านสุดยอดจริงๆ




รนอร รอร รอร อ รรรรรรร ธุดง9

 

ตอนที่9 จะเป็นไงนะ ท่านจา

 

รอนานเลย ตอนต่อไปเอามาลงเร็วๆนะครับ.. จะตั้งหน้าตั้งตา อ่านครับ

 

ขอบคุณมากครับ ที่มีเรื่องราวดีดีมาให้อ่านกัน ชอบมากกับเรื่องธุดงค์ของหลวงตา ได้เห็นข้อความ "ต้องการกำลังคนช่วยคลิ๊ก ใครพอว่างPMหาจาได้" ผมพอจะช่วยได้ไหมครับ

 

เขียนต่อเรื่อง "บักแสบ" ด้วยน้ะครับ

 

ขอแสดงความยินดีในความก้าวหน้าทางการงานด้วยค่ะ และมาเขียนต่อเร็ว ๆ นะคะ อย่างตอนนี้กว่าจะมาเขียนต่อ แทบจะลืมไปแล้วว่า หลวงตาฯ7 น่ะมีเรื่องอะไรบ้าง ขอบคุณค่ะที่เจียดเวลามาเขียนให้ได้ เปิดหูเปิดตากับความดีของหลงตาค่ะ

 

รอมานาน

ได้อ่านแล้วครับ

555+

พี่จาเลื่อนขั้นแล้ว

จั่งซี่มันต้องถอนเด้อ

เลี้ยงๆครับ

555+

 

ขอแสดงความยินดีกับตำแหน่งใหม่ที่ก้าวหน้าขึ้นนะครับ ยังรอตอนต่อๆไปนะครับ

 

ดีมาก เยี่ยมมากครับ

 

อนุโมทนา สาธุ ขอรับ
นึกว่าจะทิ้งกันเสียแล้ว
คิดถึงบักแสบครับ

 

อ่านแล้วลุ้นดีครับ อ่านแล้วก็สอนเราได้ไปในตัว ดีครับ

 

พี่จามาแล้ว!!!