สื่อเรียกวิญญาณ

"ลูกแก้ว" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกเมื่อเล่นผีถ้วยแก้ว

ผมกับพี่ๆ และเพื่อนๆ มักจะถูกผู้ใหญ่บ่นอยู่เสมอว่าซุกซนผิดผู้ผิดคนพวกผม ก็พยายามเพลาๆ ลงหน่อย แต่บางทีก็อดไม่ได้ ที่จริงผมรู้ว่าผู้ใหญ่...หมายถึงคุณย่าคุณยายและป้า ๆ ทั้งหลายแกล้งบ่นไปยังงั้นเอง ท่านเอ็นดูพวกผมออกจะตาย

สิ่งที่ผมเล่นซนกันก็เป็นเรื่องแสวงหาความรู้ทั้งนั้ น อย่างการทดลองว่าผีมีจริงหรือเปล่า? เอง...อันนี้ก็น่าโดนดุอยู่หรอก เพราะมันทำท่าจะได้ผลแฮะ!

บ้านผมกว้างขวาง อยู่กันเป็นครอบครัวใหญ่ เพื่อนๆ ชอบมาเที่ยวหลังโรงเรียนเลิกตอนเย็นๆ สักชั่วโมงสองชั่วโมงก็กลับกันหมด คุณยายจะทำกับข้าวอร่อยๆ ไว้เลี้ยงเป็นอาหารว่าง บางทีก็ใส่ถุงกลับไปบ้านด้วย ดังนั้น บ้านเราจึงเป็นที่รู้จักและไว้ใจของบรรดาคุณแม่ทั้งห ลายของเพื่อนผม

ยิ่งวันเสาร์ อาทิตย์นี่ยิ่งครึกครื้นอย่าบอกใคร!

นั่นคือคุณป้าคุณอาจะพาลูกๆ มาเยี่ยมคุณปู่คุณย่ากัน ผมมีพี่สาวน้องสาวเยอะ ทั้งที่ผมเป็นลูกคนเดียวของพ่อกับแม่ แถมเป็นหัวแก้วหัวแหวนด้วย เพราะคุณป้าคุณอามีแต่ลูกสาวกันหมด

วันที่เกิดเรื่องเป็นวันเสาร์ครับ ราวๆ สามทุ่มเห็นจะได้

พวกลูกพี่ลูกน้องผมมาเยี่ยมคุณย่าคุณยายกันตามปกติ เพื่อนๆ ผมสามคนก็อยู่ด้วย และขออนุญาตแม่ว่ามาค้างบ้านผมกัน พวกผู้ใหญ่กินข้าวเสร็จก็คุยกันติดลม เราเลยเล่นกันอยู่อีกห้องหนึ่ง...เราเล่นผีถ้วยแก้วก ันครับ!

พี่สาวผมที่อยู่ม.5 เป็นคนชำนาญเรื่องนี้ดี เราทำตาราง เขียนตัวอักษร แล้วเอาแก้วใบเล็กๆ หนาๆ จากในครัวมาคว่ำลง เพื่อนผมจุดธูปเชิญผีมาลงถ้วย เรากิ๊กกั๊กกันใหญ่ ตื่นเต้นดีออกครับ...ไม่เชื่อหรอก แต่ก็กลัวๆ อยู่เหมือนกัน

มันแปลกดีพิลึก แก้วมันเลื่อนเองได้ เราแค่เอานิ้วแตะมันเบาๆ มันก็เหมือนมีแรงแม่เหล็ก ดึงไปทางโน้นทางนี้

เมื่อเราถามว่าผีที่มาแก้วชื่ออะไร? แก้วก็เลื่อนไปที่ ก.ไก่ สระอีและไม้โท เป็นอันว่าเป็นผีผู้หญิงชื่อ "กี้" เราถามว่าเป็นอะไรตาย เธอตอบว่า "ถู-ก-ฆ่-า"

จากนั้นแก้วก็วิ่งเร็วมาก ไม่ว่าจะถามอะไรก็ไม่ได้คำตอบแล้ว มันวิ่งวนไปรอบๆ กระดาษ แรงขึ้นๆ เพื่อนตกใจ ร้องว่า "เฮ้ย! ใครแกล้งวะ?" เราร้องด่ากันหลายคำ ตามประสาวัยรุ่นที่ต้องยอมรับว่า ตอนนั้นทั้งกลัวทั้งตกใจ

ในที่สุด แก้วที่คว่ำอยู่ก็หลุดจากขอบโต๊ะ ตกลงกับพื้นพรม!

ทุกคนตกตะลึงกันหมด พี่สาวผมหน้าเสีย พอดีคุณอาผม-แม่ของเธอน่ะครับ เรียกให้ไปลาคุณย่าคุณยายกลับบ้าน มันดึกแล้ว

ผมถามพี่สาวว่า มันจะมีอะไรไหมเนี่ย? เธออ้อมแอ้มตอบว่า...คงไม่มีมั้ง?

ถึงไม่ค่อยเชื่อเรื่องผีแต่ผมก็ไม่ประมาทนะครับ กลัวน่าดูเลยล่ะ! บรรยากาศของบ้านมันไม่เหมือนเดิมเลยจริงๆ บ้านที่อบอุ่นของผมกลายเป็นแดนสนธยาในความรู้สึกของผ มเอง เพราะไม่รู้ว่านับตั้งแต่นี้ไปจะมีอะไรมาแอบแฝงสิงสู ่อยู่กับเรามั่ง?

เพื่อนๆ ผมมันก็แหยงๆ วิพากษ์วิจารณ์ไปต่างๆ นานา ว่ามันน่าจะเป็นอาถรรพณ์อาเพศอะไรสักอย่าง เพราะการเล่นผีถ้วยแก้วของเราจบลงอย่างกะทันหัน ไม่มีการส่งวิญญาณ ไม่มีการยุติ!

คืนนั้นแหละครับ คุณยายผมทักว่าในห้องที่ผมเล่นกันมันมีกลิ่นอะไรเน่า ๆ เหมือนปลาเค็มค้างปี ใครเอาอะไรมากินแล้วซุกไว้ที่ไหนหรือเปล่า?

พวกสาวใช้มาหาตามใต้โต๊ะใต้ตู้ว่ามีหนูหรือตัวอะไรมา ตายหรือไม่ ก็ไม่มี

วันต่อๆ มาทั้งสัปดาห์ ผมรู้สึกอยู่ตลอดว่ามีใครบางคนที่ไม่มีตัวตน จ้องมองผมและเดินตามไปทั่วบ้าน ถ้าออกจากบ้านไปโรงเรียนผมจะไม่รู้สึกหวาดระแวงแบบนี ้ แต่พอกลับเข้าบ้านก็กลับรู้สึกหนาวๆ ร้อนๆ อีก

บางทีขนลุกซ่าไปทั้งตัว เหมือนมีกระแสไฟฟ้าผ่านเข้ามา แบบเราเอามือไปจ่อทีวีตอนจะปิดจะเปิดมันน่ะครับ ผมชอบเล่น มันจะดังเผียะๆ เบาๆ และจั๊กจี้นิดๆ

ชักแน่ใจแล้วซิว่าผียัยกี้ยังสิงสถิตอยู่ในบ้านนี้ไม ่ยอมไปไหน!

เธอเป็นวิญญาณผีตายโหงเสียด้วย ผมอดนึกถึงหนังเรื่อง "จูออน" ไม่ได้...ขนลุกอีกแล้วไง! ผีแบบนี้ดุจะตาย มันอาฆาตด้วย...ตายละ! ถ้ามันมาทำอะไรผม หรือคุณย่าคุณยาย หรือพ่อแม่ จะทำยังไงล่ะ?

ผมไม่กล้าบอกใคร จนกระทั่งจ่อย-สาวใช้ของคุณยายร้องกรี๊ดๆ ทำจานชามหลุดมือแตกโพล้งเพล้ง เมื่อเธอเห็นผีผู้หญิงยืนเน่าเฟะอยู่ในครัว...ผีหิวไ ด้เหรอครับ!

เป็นอันว่าผมต้องสารภาพว่าพวกผมทำอะไรลงไป

คุณย่าคุณยายถอนใจเฮือกใหญ่ รุ่งขึ้นท่านทั้งสองต้องถ่อ...เอ๊ย! ให้นายจวบคนขับรถพาท่านไปถึงอยุธยา ไปกราบขอคำปรึกษากับพระรูปหนึ่ง ที่ท่านเคารพและรู้จักกันมานาน ก่อนผมเกิดด้วยซ้ำ

พอกลับถึงบ้าน ท่านก็ถามว่าแก้วกับกระดาษเขียนอักษรพวกนั้นยังอยู่ไ หม? ผมไปหยิบมาให้ท่าน...ก็ซุกไว้ในลิ้นชักห้องนั้นล่ะคร ับ ท่านให้ผมเอาแก้วกับกระดาษไปทิ้งซะ เพราะมันเป็นสื่อเรียกวิญญาณ

ท่านให้ผมจุดธูป 1 ดอกปักลงในดินกลางสนามหญ้า และสัญญาว่าจะบวชเณรพร้อมเพื่อนสามคนตอนปิดเทอมกลางน ี้ เพื่ออุทิศส่วนกุศลให้ "คุณกี้" เธอ

เรื่องนี้ผมไม่ยักถูกดุมากมายอะไร คุณย่าบอกว่าแค่นี้ผมก็แย่แล้ว ท่านหวังว่าผมคงเข็ด ดีเหมือนกันที่ต้องบวชเณรจะได้หายซนซะบ้าง และผมกับเพื่อนๆ ก็สรุปว่าการทดลองเล่นผีถ้วยแก้วนี้ได้ผล...คือเราได ้คำตอบว่าผีมีจริงไงครับ!

จาก น.ส.พ.ข่าวสด

 

ผมก็เคยเล่นครับผีถ้วยแก้ว แล้วก็เกิดเรื่องแปลกๆ ทำนองนี้เหมือนกัน
แต่ตอนผมเล่นลมข้างนอกจะพัดแรง แต่เทียนที่จุดไว้ไม่ดับ แต่พอเลิกเล่น
เลิกเล่นแบบเล่นจบนะครับ เชิญวิญญาณออกไปแล้ว แต่ยังมีคนเห็นกลุ่มควันอยู่ในห้อง
ทั้งที่ไม่ได้จุดอะไรไว้แล้ว แต่หลังเล่นเสร็จผมก็เผากระดาณที่เล่นทิ้งนะครับ เพราะเค้าว่า
มันเป็นสื่อของวิญญาณเหมือนกัน

 

สมัยเด็กๆมัธยม ติงก็เคยเล่นค่ะ สนุกดี

 

ตอนเด็กๆหนูแอ้ก็เคยเล่นคะ .. แต่ไม่ยักจะเจอไร ..​แต่ถ้าเจอขึ้นมาจริงๆ ก็คงจะขนหัวตั้งแน่เลยคะ ..​^^

 

ตอนเด็ก ๆ เคยไปนั่งร่วมวงพวกพี่ ๆ เค้าเล่นกันครับ
ตอนจบจะมีลาเพื่อส่งวิญญาณ ( พี่ ๆ เค้าเรียกหยั่งงั้น )
แต่กลับถึงบ้านผมนอนซมเป็นไข้อยู่เป็นอาทิตย์ครับ

 

น่ากลัวแฮะ...วิญญาณ สัมภเวสี แรงอาฆาต เฮ้ออออ น่ากลัว

 

ส่วนใหญ่ถ้าไม่เชญแบบเจาะจง ก็จะได้วิญญานผีตายโหงมานี่แหละครับ ส่วนใหญ่เค้าจะมาขอส่วนบุญ ยิ่งรู้ว่าบ้านไหนจะมีการติดต่อวิญญาน ผีจะมารอกันเต็มหน้าบ้านเลยครับ

 

ผมเคยเล่นแต่เหรียญบาทครับ รู้สึกว่าปลอดภัยดี

 

น่ากลัวอ่ะครับ

 

เคยเล่นตอนประถม แต่เล่นตอนกลางวัน ^^

 

เคยเล่นที่วัดกลางดึก ก็ไม่เคยเห็นเลยค่ะ

เเละเดินอ้อมเมร ตามด้วยก้มดูลอดใต้หว่างขา ก็ไม่เห็นเลยค่ะ

 

แปลกดี กระทู้นี้มีแต่สาวๆมาตอบ...^^

 

ถ้างั้นหนุ่มๆมาตอบบ้าง

เคยเล่นครับ จุดธูปและทำตามวิธีทุกอย่าง แต่แก้วไม่ยักเดินยังแปลกใจอยู่

 

เคยเล่น.......ทายโคตรตรงเลย

มันรู้ อนาคตได้ไงก็ไม่รู้

แล้ว เขาคุยง่ายนะ

คุยรู้เรื่องดี ไม่น่ากลัวมากนัก

 

บรื๋อออออออ น่ากลัวงะ

 

เคยเล่นครับ เคยเชิญวิญญาณเพื่อนที่ตกแฟลตตาย ความที่อยากลองก็ไปเล่นใกล้ๆตรงที่เขาตาย เหตการณ์วันนั้นมีเพื่อนๆ ที่จะมางานศพอยู่ประมาณ 40 คน ทุกคนอยากรู้ว่าทำไมเขาถึงตกลงมาตาย ก็เลยเล่นกัน ไม่ขอเล่าต่อนะครับ เพราะคนที่ได้รับผลกระทบยังมีชีวิตอยู่ ถ้าเขาเผอิญมาเห็นข้อความนี้เขาจะว่าเอาได้่ ( ในกลุ่มนี้จะโดนเขาหลอกแทบทุกคน จนต้องไปบวชอุทิศบุญใ้ห้เขาครับ )

 

ไม่เคยเล่นเลย แต่ก็มีผีมาคุยด้วยอยู่ข้างๆหู ก็กลัวมากแล้วค่ะ

 

กลัว ปี๋



จะนอนหลับไหมเนี่ย T-T

 

น่ากลัวน่ะ ไม่น่าเล่นเลย