20.Pai Mini Stories : Part 4 รฤกความหลัง พระราชชายา

ขอบคุณพี่สา จ่ะที่ติดตามชม ......

 

อุตส่าห์ไปถึงถิ่น... แต่มิยักกะไป วัดป่าดาราภิรมย์... ถือว่าไปไม่ถึงนะจ๊ะ ต้องกลับไปซ่อมใหม่..พระพุทธบาท 4 รอย ก้ด้วย...พลาดไปได้อย่างไรกัน

ส่วนที่ลำพุน ไปสักการะแม่จามเทวีที่อนุสาวรีย์ แต่มิยักกะไป วัดจามเทวี.. ต้องกลับไปซ่อมด้วยเช่นกัน

พอดีเลยปีหน้าไปใหม่ นู๋ปุ๊กก้าคงจะได้ไปด้วย ส่วนพี่ .. คงหมดสิทธิ์แล้ว..

โชคดี...

 

ก็เค้าไม่รู้นี่หน่า.....

....
...........

อย่าเอ่ยเช่นนั้นสิ ใจหาย...........

 

เอาอีก ๆ .... ภาพถ่ายสวยดี




.

 

ภาพหมดแล้ว....... ... ....

 

ภัทรไม่เคยจะอธิษฐานขอเลย แบบว่าไม่ชอบขอประมาณนั้น เลยไม่ค่อยได้มีโอกาสไปไหน นี่ตั้งใจแล้วตั้งใจอีกว่าจะไปคำชะโนด อยากให้แม่สร้อยไปช่วยถ่ายภาพให้จัง สงสัยคงจะออกมาสวยดีมากมาย แม่สร้อยถ่ายรูปเก่ง น่าจะยึดอาชีพตากล้องเลย เหมือนน้องคนนึงเป็นทหารอากาศ ถ่ายรูปเก่งเหมือนแม่สร้อยเลย ตอนนี้เลยยึดอาชีพเป็นตากล้องรับถ่ายตามงาน

 

^_^

ขอบคุณสำหรับคำชมจ่ะ.... คำชะโนดก็น่าไปนะ
แต่เค้าไม่กล้าถ่ายรูปคนอ่ะจ่ะ เพราะว่า ถ่ายรูปคนให้ถูกใจคนถูกถ่ายรูปมันยาก
ถ่ายรูปสถานที่ จะถ่ายกี่ทีสถานที่ก็ไม่บ่นและไม่หนีไปไหน อยู่ที่คนถ่ายรูปจะเบื่อที่จะถ่ายรูปเสียก่อน ...

 

ขออนุโมทนาบุญด้วยครับ ถึงผมยังไม่เคยไปเที่ยวแต่ก็สุขใจที่ได้ดูภาพสวยๆงามๆ และเรื่องราวดีๆมาเล่าสู่กันฟังครับ ขอบคุณมากครับ<!-- google_ad_section_end -->

 

ขอบคุณค่ะสำหรับเรื่องและภาพ....ที่นำเสนอด้วยความบริสุทธิ์ใจ
(ไม่ได้ค่าตอบแทน แต่แบ่งปันความงดงามให้ชมกัน)
อ่านเรื่องของพระราชชายาดาราภิรมย์ แล้วน้ำตาซึม เนื่องจากทำให้นึกถึงว่า
เคยอ่านประวัติตอนที่ท่านกราบถวายบังคมทูลลาพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว
กลับเชียงใหม่....ท่านได้สยายเส้นเกศาของท่านลงแทบพระบาทสมเด็จฯ...ใช้พระเกศานั้นลูบพระบาท.....

.......

 

ขอบคุณจ่ะ

ทำให้เห็นถึงน้ำพระทัยและความมั่นคงที่มีต่อพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว..... ทรงเป็นเพชรน้ำหนึ่งแห่งล้านนา....