ปิดรับบริจาค ปฎิทินธรรมทัศนาจรชาวคณะบึงลับแล ตลอดปี ๒๕๕๓ หน้า ๑ คคห.ที่ ๑ /บันทึกกิจกรรมบุญ

แจ้งความคืบหน้าของทริปธรรมทัศนาจร ๕

... เรียนสมาชิกร่วมเดินทางทุกท่านทราบ ขออนุญาตแจ้งความคืบหน้าเรื่อง ทริปธรรมทัศนาจร (๕) โครงการพุทธศาสนาสงเคราะห์ในถิ่นทุรกันดารโรงเรียนบ้านแม่สาน -ตามรอยพระอาจารย์-งานมุทิตาจิตครูบาผัด-พิธีหล่อรูปเหมือนครูบาเจ้าพรหมมา อ.ทุ่งเสลี่ยม-ศรีสัชนาลัย จ.สุโขทัย วันที่ ๙-๑๑ เม.ย. ๕๓ รวม ๓ วัน ๒ คืน ให้ทุกท่านทราบโดยพร้อมเพรียงกัน ดังนี้


๑. การเดินทาง/ที่นั่ง
รถตู้ปรับอากาศ TOYOTA COMMUTER จำนวน ๒ คัน ดังรายละเอียดที่นั่งและรถ ดังนี้

​

๒. วัน, เวลา/สถานที่ขึ้นรถ
วันศุกร์ที่ ๙ เม.ย.๕๓
๑๙.๓๐ น. พร้อมกัน ณ จุดนัดพบ ปั้มน้ำมัน ปตท. สนามเป้า
๑๙.๓๕ น. ตรวจสอบรายชื่อ จัดเก็บสัมภาระขึ้นรถ
๑๙.๔๕ น. ล้อหมุน

หมายเหตุ
- ขึ้นรถที่จุัดนัดพบ ปั๊มน้ำมัน ปตท.สนามเป้า จำนวน ๒๐ คน
- ขึ้นรถที่สี่แยกวรเชษฐ์ (อยุธยา) จำนวน ๑ คน
- การเดินทางใช้เส้นทาง ปั้มน้ำมัน ปตท.สนามเป้า ขึ้นทางด่วนย่านพหลโยธินไปลงด่านบางประอิน เข้าถนนกาญจนภิเษก (วงแหวนตะวันตก) ถนน ๓๔๗ ตัดเข้า จ.อยุธยาทาง อ.บางประหัน เนื่องจากต้องการหลบเลี่ยงปัญหาการจราจรติดขัดในเย็นวันศุกร์และการจราจรติดขัดรอบเส้นทางออกจากกรุงเทพฯ เนื่องจากเทศกาลสงกรานต์


๓. ที่พัก
- นอนในรถ จำนวน ๑ คืน (วันเดินทาง)
- พักที่วัดเขาแร่ อ.ทุ่งเสลี่ยม จ.สุโขทัย จำนวน ๑ คืน


๔. การแต่งกาย
- วันศุกร์ ตามอัธยาศัย
- วันเสาร์ เสื้อลับแลสีส้ม หรือตามอัธยาศัย
- วันอาทิตย์ เสื้อลับแลสีขาว หรือตามอัธยาศัย


๕. อาหารและน้ำดื่ม
ตามอัธยาศัย


๖. ยา
ได้จัดเตรียมยาแก้ไข้ ยาแก้ท้องเสีย ยาแก้เมารถไว้เบื้องต้น แต่สมาชิกท่านใดที่มีโรคประจำตัว ขอให้จัดเตรียมยาของท่านไปโดยเฉพาะ


๗. การเดินทางไปในสถานที่ต่าง ๆ
เนื่องจากในทริปนี้ค่ำคืนแรกเป็นการเดินทางเพื่อไปเตรียมงานที่จะไปแม่สาน ขอให้ทุกท่านนอนพักผ่อนในรถให้เพียงพอเท่าที่จะพึงปฎิบัติได้ และเนื่องจากสภาพอากาศที่ร้อน ขอให้ทุกท่านเตรียมอุปกรณ์เพิ่มเติม ดังนี้
- ถุงนอน (ถ้ามี) สำหรับการนอนพักผ่อนที่วัด
- ร่ม
- หมวก
- แว่นกันแดด
- ครีมกันแดด ฯลฯ


๘. รายนามกัลยาณมิตรผู้บริจาคเงินร่วมทำบุญในทริปธรรม (๕)
- บ้านแม่สาน
๑. พระเมตตา จำนวน ๒,๐๐๐ บาท
๒. คณะกัลยาณมิตร สายนครสวรรค์ จำนวน ๓,๕๒๐ บาท
๓. คุณกาแฟ และเพื่อน จำนวน ๑,๕๐๐ บาท
๔. ชาวคณะบึงลับแล และกัลยาณมิตรบ้านมีนบุรี จำนวน ๙๓๐ บาท
๕. คุณผู้ไม่ประสงค์ออกนาม จำนวน ๑๐๐ บาท
๖. คุณอำนาจ (วัดท่าขนุน) จำนวน ๕๐๐ บาท
๗. คุณโชคพิพัฒ (วัดท่าขนุน) จำนวน ๑,๐๐๐ บาท
๘. คุณธรรมรัตน์ (พลังจิต) จำนวน ๕๐๐ บาท
๙. คุณทาริกา (วัดท่าขนุน) จำนวน ๓,๐๐๐ บาท
๑๐. คุณพรหมประกาศิต (พลังจิต) จำนวน ๕๐๐ บาท
๑๑. คุณ chaid8800 (พลังจิต) จำนวน ๑,๐๐๐ บาท
๑๒. คุณนพรัตน์ ม. (วัดท่าขนุน) จำนวน ๑,๐๐๐ บาท
๑๓. คุณประตูสู่ทางสว่าง (พลังจิต) จำนวน ๑๐๐ บาท
๑๔. คุณนิพพานเลิศ (วัดท่าขนุน) จำนวน ๑๘๐ บาท
๑๕. คุณ wiratf (พลังจิต) จำนวน ๒๐๐ บาท
๑๖. คุณโน้ต (วัดท่าขนุน) จำนวน ๓๐๐ บาท
๑๗. คุณมงคลกิตต์ และเพื่อน (พลังจิต) จำนวน ๑,๖๕๐ บาท
๑๘. คุณพัชรวัฒน์-คุณภาวีร์รัชต์ ธำรงจิรนนท์ และบุตร (วัดท่าขนุน) จำนวน ๕๐๐ บาท
๑๙. คุณ cmhadtong และเพื่อน (พลังจิต) จำนวน ๑,๐๐๐ บาท (บ้านอนุสาวรีย์)
๒๐. คุณต้อม บางพูน (วัดท่าขนุน) จำนวน ๕๐๐ บาท (บ้านอนุสาวรีย์)
๒๑. กัลยาณมิตร บ้านอนุสาวรีย์ จำนวน ๒,๐๐๐ บาท (บ้านอนุสาวรีย์)
๒๒. คุณกาลกตา (วัดท่าขนุน) จำนวน ๑,๐๐๐ บาท (บ้านอนุสาวรีย์)
๒๓. คุณอำพล จำนวน ๑๐๐ บาท (บ้านอนุสาวรีย์)
๒๔. คุณผู้ไม่ประสงค์ออกนาม จำนวน ๑๐๘ บาท
๒๕. คุณผู้ไม่ประสงค์ออกนาม จำนวน ๒๐ บาท
๒๖. คุณ boontar (พลังจิต) จำนวน ๕๐๔ บาท
๒๗. คุณทำจิต (วัดท่าขนุน) จำนวน ๒๐๐ บาท
๒๘. คุณ numu_ae จำนวน ๑๐๐ บาท
๒๙. คุณ destiny จำนวน ๑๐๐ บาท
๓๐. คุณธิติ และคณะ (วัดท่าขนุน) จำนวน ๒๐๐ บาท
๓๑. คุณดาราพร และเพื่อน (พลังจิต) จำนวน ๑,๐๐๐ บาท
๓๒. คุณสิทธิพงษ์ คงช่วย (พลังจิต) จำนวน ๕๐๐ บาท
๓๓. คุณบัวเหรียญ และเจ้าหน้าที่กรมเจ้าท่า จำนวน ๖๓๐ บาท

รวมเงินบริจาค ณ วันที่ ๖ เม.ย. ๕๓ จำนวน ๒๖,๔๔๒ บาท


รายนามผู้บริจาคสิ่งของ
๑. คุณพรพรรณ บริจาคอุปกรณ์การเรียน ,อุปกรณ์กีฬา จำนวน ๑๐๐ ชุด
๒. คุณเสริมพล เสื้อผ้า จำนวน ๒ กล่อง


วัดหัวฝาย
๑. หลาน ๆ สกุล "ศราภัยวานิช" จำนวน ๑๐๐ บาท
๒. คุณผู้ไม่ประสงค์ออกนาม จำนวน ๕๐ บาท
๓. คุณ boontar จำนวน ๕๐๐ บาท
๔. ชาวคณะบึงลับแล (เงินคงเหลือจากค่ารถ ๖/๔/๕๓) จำนวน ๑๑๐ บาท

รวมเงินบริจาค ณ วันที่ ๖ เม.ย. ๕๓ จำนวน ๗๖๐ บาท

กราบอนุโมทนากับกัลยาณมิตรทุกท่านเป็นอย่างสูง สำหรับอานิสงส์ผลบุญที่ได้ร่วมสร้าง ร่วมทำ ร่วมโมทนาในครั้งนี้ ขอให้อานิสงส์ผลบุญนี้เป็นพลังสำคัญให้ทุกท่านประสบแต่ความสุข ความเจริญทั้งในทางโลกและทางธรรม จนกว่าตราบท้าวเข้าสู่พระนิพพานด้วยเทอญ....

​

 

คันที่ ๒ ที่นั่งแถวหลังเป็นที่นั่งโซฟาใหญ่ นั่งได้ ๔ คน แต่พี่ขอดูความเหมาะสมในการจัดสรรหน้างานอีกครั้ง เพราะยังไม่ทราบสรีระของอีก ๓ ท่านในคันที่ ๒

ส่วนคันที่ ๑ ต้องบรรทุกเครื่องเขียน แบบเรียน อุปกรณ์กีฬาจำนวน ๑๐๐ ชุด ,เสื้อผ้าที่จะนำไปบริจาค ,ชุดถ้วยชามที่ใช้ในการใส่อาหารแจกเด็ก คิดว่าน่าจะพอจัดสรรอยู่ค่ะ


หมายเหตุ น้องกอล์ฟ กับน้องจิมรีบไปลดห่วงยางเลย จะได้นั่งไปสบาย ๆ ฮิ ฮิ ฮิ
:z15

 

เหตุผลอย่างที่ชี้แจงไป ทริปนี้ มีสัมภาระที่ต้องนำไปค่อนข้างเยอะพอสมควร ขอให้ยืนยันตามที่จัดไปก่อนค่ะ เนื่องจากสรีระของสมาชิกแต่ละท่านไม่เอื้ออำนวยให้ตามที่น้องกอล์ฟขอมาได้ และพี่คิดว่าในการเดินทางในทริปนี้อย่างไรก็คงไม่ได้พูดคุยกันมากอย่างแน่นอนเนื่องจากเวลาเดินทางส่วนใหญ่อยู่ในช่วงกลางคืนที่ต้องพักผ่อนเพื่อไปลุยงานต่อเนื่องตามเหตุผลที่ได้แจ้งให้ทุกคนทราบถึงกำหนดการทำงานของพวกเราในแต่ละวันแล้ว

 

แจ้งเรื่องเปลี่ยนแปลงสถานที่ขึ้นรถ

ประกาศ​

เนื่องจากสภาพเหตุการณ์บ้านเมืองที่วุ่นวายในขณะนี้ ทำให้มีผลกระทบกับสถานที่ขึ้นรถ จึงขอประกาศให้สมาชิกผู้ร่วมเดินทางทุกท่านทราบว่า ขอย้ายจุดนัดพบขึ้นรถจาก "ปั้มน้ำมัน ปตท.สนามเป้า" เป็น "บริเวณลานจอดรถห้างสรรพสินค้าโลตัส สาขาอ่อนนุช" โดยสมาชิกทุกท่านสามารถเลือกวิธีการเดินทางไปยังจุดนัดพบ ดังนี้

๑. ใช้บริการรถไฟฟ้า ฺBTS ไปลงสถานีปลายทาง "อ่อนนุช"
๒. ใช้บริการเรือด่วนคลองแสนแสบ ขึ้นท่า "พระโขนง" และต่อบริการรถไฟฟ้า ,รถประจำทาง ขสมก. จากพระโขนง มาอ่อนนุช
๓. ใช้บริการรถ TAXI ขึ้นทางด่วน มาลงด่านสุขุมวิท ๖๒

โดยเวลานัดพบยังเป็นเวลาเิดิมคือ ๑๙.๓๐ น.

จึงประกาศมาเพื่อให้ทราบโดยทั่วกัน

 

แจ้งสรุปจำนวนเิงินบริจาคในทริปธรรมทัศนาจร (๕)

ล็อกเก็ตพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยาน
​

งานโครงการพุทธศาสนาสงเคราะห์บ้านแม่สาน
​

รายนามผู้บริจาคเงิน
๑. พระเมตตา จำนวน ๒,๐๐๐ บาท
๒. คณะกัลยาณมิตร สายนครสวรรค์ จำนวน ๓,๕๒๐ บาท
๓. คุณกาแฟ และเพื่อน จำนวน ๑,๕๐๐ บาท
๔. ชาวคณะบึงลับแล และกัลยาณมิตรบ้านมีนบุรี จำนวน ๙๓๐ บาท
๕. คุณผู้ไม่ประสงค์ออกนาม จำนวน ๑๐๐ บาท
๖. คุณอำนาจ (วัดท่าขนุน) จำนวน ๕๐๐ บาท
๗. คุณโชคพิพัฒ (วัดท่าขนุน) จำนวน ๑,๐๐๐ บาท
๘. คุณธรรมรัตน์ (พลังจิต) จำนวน ๕๐๐ บาท
๙. คุณทาริกา (วัดท่าขนุน) จำนวน ๓,๐๐๐ บาท
๑๐. คุณพรหมประกาศิต (พลังจิต) จำนวน ๕๐๐ บาท
๑๑. คุณ chaid8800 (พลังจิต) จำนวน ๑,๐๐๐ บาท
๑๒. คุณนพรัตน์ ม. (วัดท่าขนุน) จำนวน ๑,๐๐๐ บาท
๑๓. คุณประตูสู่ทางสว่าง (พลังจิต) จำนวน ๑๐๐ บาท
๑๔. คุณนิพพานเลิศ (วัดท่าขนุน) จำนวน ๑๘๐ บาท
๑๕. คุณ wiratf (พลังจิต) จำนวน ๒๐๐ บาท
๑๖. คุณโน้ต (วัดท่าขนุน) จำนวน ๓๐๐ บาท
๑๗. คุณมงคลกิตต์ และเพื่อน (พลังจิต) จำนวน ๑,๖๕๐ บาท
๑๘. คุณพัชรวัฒน์-คุณภาวีร์รัชต์ ธำรงจิรนนท์ และบุตร (วัดท่าขนุน) จำนวน ๕๐๐ บาท
๑๙. คุณ cmhadtong และเพื่อน (พลังจิต) จำนวน ๑,๐๐๐ บาท (บ้านอนุสาวรีย์)
๒๐. คุณต้อม บางพูน (วัดท่าขนุน) จำนวน ๕๐๐ บาท (บ้านอนุสาวรีย์)
๒๑. กัลยาณมิตร บ้านอนุสาวรีย์ จำนวน ๒,๐๐๐ บาท (บ้านอนุสาวรีย์)
๒๒. คุณกาลกตา (วัดท่าขนุน) จำนวน ๑,๐๐๐ บาท (บ้านอนุสาวรีย์)
๒๓. คุณอำพล จำนวน ๑๐๐ บาท (บ้านอนุสาวรีย์)
๒๔. คุณผู้ไม่ประสงค์ออกนาม จำนวน ๑๐๘ บาท
๒๕. คุณผู้ไม่ประสงค์ออกนาม จำนวน ๒๐ บาท
๒๖. คุณ boontar (พลังจิต) จำนวน ๕๐๔ บาท
๒๗. คุณทำจิต (วัดท่าขนุน) จำนวน ๒๐๐ บาท
๒๘. คุณ numu_ae จำนวน ๑๐๐ บาท
๒๙. คุณ destiny จำนวน ๑๐๐ บาท
๓๐. คุณธิติ และคณะ (วัดท่าขนุน) จำนวน ๒๐๐ บาท
๓๑. คุณดาราพร และเพื่อน (พลังจิต) จำนวน ๑,๐๐๐ บาท
๓๒. คุณสิทธิพงษ์ คงช่วย (พลังจิต) จำนวน ๕๐๐ บาท
๓๓. คุณบัวเหรียญ และเจ้าหน้าที่กรมเจ้าท่า จำนวน ๖๓๐ บาท
๓๔. คุณเอ๋ จำนวน ๕๐๐ บาท
๓๕. คุณสูญญากาศ (พลังจิต) จำนวน ๑๐๐ บาท
๓๖. คุณเทวานิน (พลังจิต) จำนวน ๓๐๐ บาท
๓๗. คุณ i-Anne จำนวน ๑๐๐ บาท
๓๘. น้อง ๆ คณะ Cnx Donate จำนวน ๑,๐๑๐ บาท
๓๙. คุณกมลวรรณ จำนงค์ (พลังจิต) จำนวน ๕๐๐ บาท
๔๐. คุณพ่อเอ้งชุน (บักก้วง) แซ่ตั้ง จำนวน ๑๕๐ บาท
๔๑. คุณวารุนี ตันกิติถนอมกุล และพนักงานไทยสตาร์ชิปปิ้ง จำนวน ๑๐๐ บาท
๔๒. คุณบี๋ จำนวน ๑๐๐ บาท
๔๓. คุณ NA จำนวน ๕๐ บาท
๔๔. น้อง ๆ คณะ Cnx Donate จำนวน ๑๐ บาท (เพิ่ม)
๔๕. คุณพีระสัณห์-สมจิต พิทักษ์ จำนวน ๑๐๐ บาท
๔๖. คุณลดาวัลย์ จำนวน ๑๐๐ บาท
๔๗. คุณธัญญา ๙๙ และเพื่อน จำนวน ๒๐๐ บาท
๔๘. คุณกฤษดาพร จำนวน ๑๐๐ บาท
๔๙. คุณแสน และครอบครัว จำนวน ๑๐๐ บาท
๕๐. คุณวีรนุช จำนวน ๑๐๐ บาท
๕๑. คุณเพลินพิศ จำนวน ๑๐๐ บาท
๕๒. คุณคนบรรพต จำนวน ๕๐๐ บาท

รวมเงินบริจาค ณ วันที่ ๑๐ เม.ย. ๕๓ จำนวน ๓๐,๖๖๒ บาท


รายนามผู้บริจาคสิ่งของ
๑. คุณพรพรรณ (วัดท่าขนุน) บริจาคอุปกรณ์การเรียน ,อุปกรณ์กีฬา จำนวน ๑๐๐ ชุด
๒. คุณเสริมพงศ์ (พลังจิต) บริจาคเสื้อผ้า จำนวน ๒ กล่อง



งานพิธีสืบชาตาหลวงหลวงปู่ครูบาผัด
(ร่วมกราบและถวายปัจจัยไทยทานพระเกจิล้านนาที่มาร่วมงาน)
๑. พระอุบาลีคุณูปมาจารย์ (หลวงปู่ครูบาเจ้าปวง) วัดศรีโคมคำ อ.เมือง จ.พะเยา
๒. พระธรรมมังคลาจารย์ (หลวงปู่ครูบาเจ้าทอง) วัดพระธาตุศรีจอมทอง อ.จอมทอง จ.เชียงใหม่
๓. พระมงคลวัฒน์ (หลวงปู่ครูบาก๋ำ) วัดบุญเกิด อ.ดอกคำใต้ จ.พะเยา
๔. พระครูบาเจ้าครองเถระ (หลวงปู่ครูบาครอง) วัดท่ามะเกว๋น อ.เถิน จ.ลำปาง
๕. พระครูสันติธรรมาภิรม (หลวงปู่ครูบาอ่อน) วัดสันต้นหวีด อ.เมือง จ.พะเยา
๖. พระครูอรรถกิจจาทร (หลวงปู่ครูบาอุ่น) วัดโรงวัว อ.สันป่าตอง จ.เชียงใหม่
๗. พระครูพินิจสารธรรม (หลวงปู่ครูบาพรรณ) วัดพระพุทธบาทห้วยต้ม อ.ลี้ จ.ลำพูน
๘. พระครูพุทธิญาณโสภณ (ครูบาชวลิต) วัดพระพุทธบาทตากผ้า อ.ป่าซาง จ.ลำพูน
๙. พระครูวิบูลภาวนานุศาสก์ (ครูบาสนิท) วัดห้วยบง อ.ลี้ จ.ลำพูน
๑๐. พระครูวิฑิตพิพัฒนาภรณ์ (ครูบามนตรี) วัดพระธาตุสุโทนมงคลคีรี อ.เด่นชัย จ.แพร่
๑๑. พระอธิการสิงห์ (ตุ๊ป้อมหาสิงห์) วัดพระพุทธบาทถ้ำป่าไผ่ อ.ลี้ จ.ลำพูน
๑๒. พระครูบาป่านิกร ชยเสนโน วัดพระธาตุแก่งสร้อย อ.สามเงา จ.ตาก
๑๓. พระสมุห์ปรินทร์ ธมฺมสรโณ วัดเขาแร่ อ.ทุ่งเสลี่ยม จ.สุโขทัย


รายนามผู้บริจาคปัจจัยถวาย
๑. หลาน ๆ สกุล "ศราภัยวานิช" จำนวน ๑๐๐ บาท
๒. คุณผู้ไม่ประสงค์ออกนาม จำนวน ๕๐ บาท
๓. คุณ boontar จำนวน ๕๐๐ บาท
๔. ชาวคณะบึงลับแล (เงินคงเหลือจากค่ารถ ๖/๔/๕๓) จำนวน ๑๑๐ บาท
๕. คุณ i-Anne จำนวน ๑๐๐ บาท
๖. คุณพ่อเอ้งชุน (บักก้วง) แซ่ตั้ง จำนวน ๑๕๐ บาท
๗. คุณวารุนี ตันกิติถนอมกุล และพนักงานไทยสตาร์ชิปปิ้ง จำนวน ๑๐๐ บาท
๘. คุณคิ้มจู แซ่เฮง จำนวน ๔๐๐ บาท
๙. คุณบัวเหรียญ และเพื่อน จำนวน ๒๐๐ บาท
๑๐. คุณเจ้าจุก จำนวน ๒๐๐ บาท
๑๑. คุณกาแฟ และเพื่อน จำนวน ๑,๔๐๐ บาท
๑๒. คุณลดาวัลย์ จำนวน ๓๐๐ บาท
๑๓. คุณธัญญา ๙๙ และเพื่อน จำนวน ๘๐๐ บาท
๑๔. คุณกฤษดาพร จำนวน ๓๐๐ บาท
๑๕. คุณ chimy จำนวน ๙๐ บาท
๑๖. คุณคนบรรพต จำนวน ๑๖๐ บาท
๑๗. คุณพรหมประกาศิต จำนวน ๔๐ บาท
๑๘. คุณนู๋ จำนวน ๖๐ บาท
๑๙. ชาวคณะบึงลับแล จำนวน ๑,๖๕๐ บาท (เงินทริปฯ ๕ ,หน้างาน)

รวมเงินบริจาค ณ วันที่ ๑๐ เม.ย. ๕๓ จำนวน ๖,๗๑๐ บาท


ร่วมบุญซื้อเครื่องปรับอากาศ ถวายวัดหัวฝาย

รายนามผู้บริจาคเงิน
๑. คุณวชิรปราการ จำนวน ๑๑๐ บาท
๒. คุณกาแฟ จำนวน ๖๐๐ บาท
๓. คุณลดาวัลย์ จำนวน ๑๐๐ บาท
๔. คุณธัญญา ๙๙ และเพื่อน จำนวน ๒๐๐ บาท
๕. คุณกฤษดาพร จำนวน ๑๐๐ บาท
๖. คุณมัทธพาธา จำนวน ๑๐๐ บาท
๗. คุณดาราพร จำนวน ๑๐๐ บาท
๘. คุณชูชาติ จำนวน ๒๐๐ บาท
๙. คุณคนบรรพต จำนวน ๒๐ บาท
๑๐. ชาวคณะบึงลับแล จำนวน ๒๗๐ บาท

รวมเงินบริจาค ณ วันที่ ๑๐ เม.ย. ๕๓ จำนวน ๑,๘๐๐ บาท


กราบโมทนากับทุกท่านเป็นอย่างสูง

 

โรงเรียนบ้านแม่สาน ปี พ.ศ.๒๕๑๙



โรงเรียนบ้านแม่สาน ปี พ.ศ.๒๕๕๓


​

 

แจ้งยอดเงินทำบุญในทริปธรรม ๕ โครงการพุทธฯ บ้านแม่สาน ,งานมุทิตาจิตหลวงปู่ครูบาผัด

.... ขอแจ้งยอดเงินที่ชาวคณะและกัลยาณมิตรทุกท่านร่วมบริจาคทำบุญในสถานที่ ๆ ชาวคณะได้เดินทางในทริปธรรมฯ ๕ เพื่อให้ทุกท่านได้รับทราบและอนุโมทนาบุญร่วมกัน ดังนี้

๑. ซื้อสิ่งของ ,อาหารมอบให้ในโครงการพุทธศาสนาสงเคราะห์โรงเรียนบ้านแม่สาน อ.ศรีสัชนาลัย จ.สุโขทัย จำนวน ๒๔,๙๒๓ บาท*
๒. ร่วมถวายปัจจัยพระเกจิล้านนา งานมุทิตาจิตหลวงปู่ครูบาผัด วัดหัวฝาย จำนวน ๖,๗๑๐ บาท
๓. ร่วมถวายค่าเครื่องปรับอากาศ วัดหัวฝาย จำนวน ๑,๘๐๐ บาท
๔. ร่วมถวายสร้างวิหารพระชำระหนี้สงฆ์ วัดพระพุทธบาทถ้ำป่าไผ่ อ.ลี้ จ.ลำพูน จำนวน ๔,๐๐๐ บาท
๕. ร่วมถวายชำระหนี้สงฆ์ วัดเขาแร่ จำนวน ๑,๐๐๐ บาท

รวมเป็นจำนวนเิงินที่ชาวคณะเป็นตัวแทนร่วมกันถวาย จำนวน ๓๘,๔๓๓ บาท


หมายเหตุ
* คงเหลือเงินสดของโครงการพุทธศาสนาสงเคราะห์บ้านแม่สาน จำนวน ๕,๗๓๙ บาท เงินจำนวนนี้ ชาวคณะฯ จะเก็บรวบรวมไว้ซื้อสิ่งของขาดแคลนนำเข้าไปมอบให้กับทางโรงเรียนในโครงการแม่สานวาระ ๒ ในเร็ววันนี้

 

บันทึกการเดินทาง นาทีต่อนาทีกับบ้านแม่สาน....

... ชาวคณะทุกท่านกลับมาด้วยความปลอดภัยเต็มร้อย อิ่มบุญกันมาทั่วหน้า ทริปนี้เป็นอะไรที่หญิงอยากจะเล่ามาก หลังจากไม่ได้เล่าหรือบันทึกประสบการณ์การเดินทางของชาวคณะมาหลายทริป

ก่อนการเดินทางได้ ๒ วัน เหตุการณ์บ้านเมืองค่อนข้างวุ่นวายจากการชุมนุมของกลุ่มคนที่มีความคิดเห็นที่แตกต่างทางการเมือง ทำให้กระทบต่อจุดขึ้นรถของชาวคณะฯ หญิงได้ตัดสินใจย้ายจุดขึ้นรถจาก ปั้มน้ำมัน ปตท.สนามเป้า ไปเป็น ลานจอดรถของห้างสรรพสินค้าโลตัส สาขาอ่อนนุช

ช่วงเช้าวันเดินทาง (วันศุกร์ที่ ๙ เม.ย.๕๓) เช็คข่าวและเส้นทางตลอดว่าเส้นทางไหนที่กระทบ เส้นทางไหนที่ควรหลีกเลี่ยง จนในที่สุดก็ได้ข้อสรุปว่า เส้นทางเดิมที่วางแผนไว้ เป็นเส้นทางที่เคลียร์ที่สุด

เวลา ๑๙.๐๐ น.น้องโย (คุณพรพรรณ และคุณเสริมพงศ์ นำสิ่งของที่ไปมาส่งมอบให้ถึงรถ) พร้อม ๆ กับสมาชิก ๑๙ คนก็รวมตัวกันครบ ช่วยกันขนสัมภาระกับสิ่งของที่จะนำไปแจกขึ้นรถเรียบร้อย ก็ได้เวลาล้อหมุน ณ เวลา ๑๙.๔๕ น.

ขึ้นทางด่วนวิ่งตรงยาวมาเรื่อย ๆ เพื่อลงด่านบางปะอินเป็นด่านสุดท้าย ตลอดการเดินทางบนทางด่วน รถติดตลอดเส้นทาง แต่สมาชิกทุกคนกำลังใจเกินร้อย ต่างคนต่างนอนพักเอาแรงกันเต็มที เพราะทราบดีว่า เช้าวันรุ่งขึ้น มีงานชุดใหญ่รออยู่


* ภาพประกอบรอกล้องจากชาวคณะ

 

บันทึกการเดินทาง นาทีต่อนาทีกับบ้านแม่สาน.... (๒)

... แวะรับคุณพี่พรหม กับน้องเอที่บริเวณสี่แยกวรเชษฐ์ เป็นที่เรียบร้อย ก็ได้เวลาทำเวลาสำหรับการเดินทาง พักเข้าห้องน้ำกันเป็นระยะ ๆ จนถึงปั้มน้ำมันสุดท้ายก่อนที่จะถึง จ.นครสวรรค์ เมื่อแวะเติมน้ำมันก็มีเรื่องเฮฮาให้สมาชิกลับแล ๑ ได้หัวเราะ เนื่องจากมีคุณพี่ผู้หญิงท่านหนึ่งได้เดินมาถามว่า "รถไปลับแลหรือ ยังมีที่นั่งว่างหรือไม่จะไปด้วย นี่รถที่โดยสารมาต้องรอเติมแก๊สอีกหลายชั่วโมง รอไม่ไหวแล้ว" คนขับรีบตอบว่า "ไม่ได้รับจ้างครับ เขาเหมาไปวัด" หญิงรีบมองไปที่ป้ายแก๊ส เห็นมีป้ายกระดาษเขียนว่า "แก๊สหมด รอเติมเวลา ๐๖.๓๐ น." โอ้! แม่เจ้า ขณะนั้นยังไม่ถึง ๒๔.๐๐ น. เรียกว่าคนทั้งคันรถทัวร์ปรับอากาศต้องนอนหลับในสภาพร้อนอบอ้าวไปอีกหลายชั่วโมง

เมื่อรถเคลื่อนตัว สมาชิกทั้งรถฮาครืน เพราะป้ายที่ติดหน้ารถว่า "ลับแล ๑" และ "ลับแล ๒" โดยแท้เชียวที่ทำให้หลายคนที่เห็นเกิดอาการเข้าใจผิดว่า เป็นรถที่จะวิ่งไป อ.ลับแล จ.อุตรดิตถ์

เดินทางโดยราบรื่น คล่องตัว ปลอดภัย มามีปริมาณรถหนาแน่นมากสักหน่อยในช่วงที่ผ่านนครสวรรค์ เข้าพิษณุโลก แต่หลังจากนั้นก็ทำเวลาได้ดีมาโดยตลอด เพราะใช้เส้นทางที่ไม่ใช่เส้นทางสุดฮิต (ฮิ ฮิ ฮิ )

ถึงวัดเขาแร่ ในเวลาประมาณ ๐๓.๓๐ น. ช่วยกันขนสิ่งของลงจากรถเข้าไปที่ศาลาแม่ศรี แล้วก็ได้เวลานั่งเตรียมของ บ้างก็นอน บ้างก็ไปอาบน้ำให้ร่างกายสดชื่น จัดของเตรียมของเสร็จ ก็ช่วยกันจัดของขึ้นรถ แยกย้ายกันทำธุระส่วนตัว รับประทานอาหารเช้า จนได้เวลาล้อหมุนไปบ้านแม่สานในเวลา ๐๙.๐๐ น.

ก่อนล้อหมุน พระเดชพระคุณหลวงพี่เอกได้ให้คำพรชาวคณะมาชุดใหญ่ ท่านบอกเส้นทางไปสบาย แต่ร้อน ใช้เวลาประมาณ ๑ ชม.ก็ถึง แต่สถานที่ ๆ ไปร้อนให้เตรียมพวกอุปกรณ์กันแดดไปด้วย

ก่อนลงจากกุฎิ หลวงพี่เดี่ยวถามว่า "จะกลับกันมาถึงสักกี่โมง" กราบเรียนท่านไปว่า "น่าจะสักเย็น ๆ เจ้าค่ะ" เหตุผลที่ท่านถาม เพราะชาวคณะมีงานปลูกต้นไม้ ๒,๐๐๐ ต้นรออยู่ ย้ำ.... ๒,๐๐๐ ต้นจริง ๆ แต่.... มีแต่ ..... ต้นไม้เล้ก ๆ ในถุงดำ ไม่ใช่ต้นไม้ใหญ่ ไม่อย่างนั้นนะหรือ ........

ช่วงขึ้นรถ สมาชิกทุกคนยังหลงระเริง ร่าเริงกันเต็มที่ เพราะก่อนเดินทาง ก็ได้สอบถามย้ำกับทางทีมงานที่ไปร่วมสำรวจเส้นทางในครั้งแรกว่าเส้นทางไปอย่างไร ทีมงานบอกว่า เส้นทางสบายไม่ต้องขึ้นเขา รถตู้สามารถไปได้ ๕๕๕ แต่ละคนยิ้มกริ่มในใจ โดยเฉพาะหญิง คิดในใจว่า "แหม! ทริปนี้สบายจริง ที่ได้นั่งรถตู้ไปถึงโรงเรียน" เลยเกิดความประมาท ก่อนวันเดินทางติดต่อจ้างรถกะบะขนของไปเพียง ๒ คัน และที่เหลือก็คือรถกะบะของสมาชิกสายนครสวรรค์อีก ๒ คัน รวมเป็นรถกะบะ ๔ คัน รถตู้ ๒ คัน แล่นตามกันเป็นงูกินหางออกจากวัด

ถ้าใครที่เคยติดตามอ่านบันทึกการเดินทางของชาวคณะมาโดยตลอด ก็ย่อมต้องทราบดีว่า สโลแกนของเหล่าชาวคณะก็คือ "ไม่ปืน... ก็มุด ไม่หลง... ก็เลย" ซึ่งเราก็ต้องยึดถือปฎิบัติตามอย่างเคร่งครัด เพราะผลก็คือ เมื่อเลยตลาด อ.ศรีสัชนาลัยแล้ว เส้นทางที่จะเข้าบ้านแม่สาน คือแยกห้วยเจริญ แต่จากการสื่อสารของขบวนรถที่ผิดพลาด เนื่องจากเข้าได้หลายเส้นทาง คือ ทางด้านตลาด ทำให้รถกะบะ ๓ คัน โดยมีคันนำเป็นคันในพื้นที่ใช้เส้นทางเข้าทางด้านหลัีงตลาด

ส่วนกะบะทีมงานสำรวจชุดแรก พร้อมรถตู้ ๒ คัน ใช้เส้นทางที่ทีมงานได้เคยไปสำรวจมา น้องณัฐ (นครสวรรค์) หนึ่งในทีมสำรวจ เป็นผู้รับถังไอศกรีม จำนวน ๒ ถังที่จะนำไปมอบ รีบบอกหญิงว่า "พี่หญิงครับ จากตลาดพี่วิ่งตรงไปเรื่อย ๆ เจอทางแยกแรกแล้วพี่เลี้ยวเข้าทางนั้นเลยครับ รับรองไม่หลง" แหม! ฟังดูมันง่ายจังเลย จัดแจงขึ้นรถออกเดินทางต่อ น้องณัฐนำลิ่วไปแล้วด้วยความกลัวว่าไอศกรีมจะละลายก่อนถึงโรงเรียน รถตู้ ๒ คันต้วมเตี้ยมตามหลัง

แล่นออกจากตลาดมาได้สัก ๓๐๐ เมตร ก็เจอกับทางแยกที่ ๑ เขียนว่าไป อุตรดิตถ์ ณ ขณะนั้นก็คิดว่า เอ๊ะ! แม่สานไปทางอุตรดิตถ์หรือ ลับแลก็อุตรดิตถ์ อ่านบันทึกของพระอาจารย์ก็บอกว่า แม่สานคือประตูสู่เมืองลับแล คิดในใจ (อีกแล้ว) ว่าสงสัยงานนี้ไม่หลง ว้า! เสียชื่อสโลแกนหมดเรา

เลี้ยวขวามาได้สักพัก เอาล่ะซิ จิตใต้สำนึกรีบทำงานและฟ้องว่า ผิดทางแล้วตู..... รีบบอกคนขับให้จอด แล้วโทรหาพี่อ้วนและน้องณัฐทันใด พี่อ้วนก็บอกว่าให้ย้อนไปทางตลาดแล้วไปเข้าที่หลังตลาด น้องณัฐก็บอกว่าให้กลับรถแล่นย้อนกลับมา พอถึงทางแยกให้เลี้ยวขวาแล้ววิ่งตรงมาอีกก็จะเจอสามแยกให้เลี้ยวซ้ายที่สามแยกนั้น สรุป หญิงเลือกเส้นทางของน้องณัฐเพราะคิดว่าน่าจะใกล้าที่สุด

โอ้! แม่เจ้า ดีนะที่มากันแค่ ๖ คัน นี่ถ้ามาสัก ๑๐ คันและเข้าได้อีกหลายทาง หญิงคงได้แล่นวิ่งวนรอบตลาดศรีสัชนาลัย เป็นพระยาน้อยชมตลาดหลายรอบเป็นแน่ :'(

 

บันทึกการเดินทาง นาทีต่อนาทีกับบ้านแม่สาน.... (๓)

เมื่อเลี้ยวรถย้อนกลับมาตามที่น้องณัฐแจ้ง แล่นตรงมาอีกสักประมาณ ๕๐๐ เมตร ช่วงทางโค้งก็เจอทางแยกอยู่ด้านซ้ายมือเล็ก ๆ เขียนว่า "แยกห้วยเจริญ" รถกะบะน้องรัฐจอดรออยู่ตรงหน้าทางเข้า ......ฮึ น้องณัฐนะน้องณัฐ อธิบายทางได้ชัดเจนมาก หรือว่า หญิงหูเฝื่อนฟังผิดหว่า

ส่งสัญญานให้น้องไปต่อ แล้วรถตู้เราก็ต้วมเตี้ยมต่อไป....

เลี้ยวเข้าทางแยกมาได้สัก ๑๐ เมตร ก็ข้ามสะพานข้ามแม่น้ำยม อนิจจา! จากสายตาที่มองลงไปเบื้องล่าง น้ำในแม่น้ำแห้งผาก ไม่หลงเหลือความยิ่งใหญ่ของสายน้ำยมอีกเลย มี แต่พื้นทรายกลางแม่น้ำ และน้ำที่ขังเป็นหย่อม ๆ เห็นแล้วก็ได้แต่สะท้อนอยู่ในอก ว่านี่คือ ผลพวงของอีกหนี่งความทำลายธรรมชาติโดยน้ำมือของมนุษย์

ข้ามสะพานเสร็จ เจอสามแยกรออยู่ด้านหน้า ถ้าเลี้ยวซ้าย ก็คือเส้นทางที่จะแล่นตรงไปยังหลังตลาดศรีสัชนาลัย เลี้ยวขวา คือเส้นทางไปบ้านแม่สาน ได้เวลาตั้งต้นกันตรงนี้

สภาพถนนช่วงแรก เป็นถนนลาดยางมะตอย รถตู้แล่นทำเวลาได้ดี แต่เหมือนแกล้ง แล่นไปได้สักระยะ จากถนนลาดยางมะตอยก็กลายสภาพเป็นถนนฝุ่น เหตุที่ใช้คำว่าถนนฝุ่น เพราะมองไม่เห็นลูกรังสักลูก มีแต่ฝุ่น และฝุ่นเต็มท้องถนน มีรถแล่นสวนทางมาสักคัน ก็ทำให้ถนนเบื้องหน้า กลายสภาพเป็นเมืองในหมอก (ฝุ่น) ไปในทันใด มองแทบไม่เห็นเส้นทางด้านหน้า

ตลอดเส้นทาง เต็มไปด้วยความแห้งแล้ง และสภาพของการเผาป่า บุกรุกเขาเืพื่อทำไร่ บ้านเรือนแต่ละหลังปลูกอยู่อาศัยแบบง่าย ๆ แต่ขอโทษ ไม้กระดานข้างฝาเป็นกระดานแผ่นโต มองเห็นเสาไฟฟ้าเป็นระยะตามแนวถนน ได้แต่คิดว่า อ้าว! ก็สบายแล้วจริง ๆ นี่นา ไฟฟ้ามาถึง แสดงว่าเจริญแล้ว (เขาเรียกว่า วัดแต่เปลือกด้วยสายตาที่มองเห็น)

ผ่านเส้นทางฝุ่นมาได้สักระยะ ก็เข้าสู่เส้นทางถนนลาดยาง สลับไปมาอยู่ได้สักระยะ ก็มาถึงทางแยกสุดท้าย ที่เขียนว่า "ทางไปบ้านแม่สาน" ถนน หลังจากนั้น เริ่มแคบ อยู่ในสภาพที่ไม่ค่อยจะน่าแล่นสักเท่าไหร่ รถตู้ ๒ คันที่ต้วมเตี้ยมตามกันมา เริ่มกลายสภาพเป็นกระดืบ ๆ ไปทีละน้อย เรียกว่า ถ้าลงเดินได้ น่าจะเร็วกว่า แต่..... ยัง..... ยังไม่รู้สึกอะไร เพราะคิดว่า รถยังไปได้ แม้จะช้า แต่ก็ไปได้ ยังไงก็ดีกว่าเดินตากแดด สูดฝุ่นล่ะ

 

บันทึกการเดินทาง นาทีต่อนาทีกับบ้านแม่สาน.... (๔)

..... มองนาฬิกา เกือบ ๑๑.๐๐ น.แล้ว ทำอย่างไรดีล่ะ ผิดเวลาไปมาก หลวงพี่ที่วัดเขาแร่ ๑ องค์ที่นั่งมาในรถก็ต้องได้เวลาฉัน อาหารก็ไปกับรถกะบะหมดแล้ว เหลือแต่ขนมปัง ก็ได้แต่ร่วมกันถวายขนมปังและน้ำกันบนรถนั่นเอง

รถแล่นมาจนเกือบสุดทางถนนใหญ่ เส้นทางด้านหน้าเป็นทางแยกอีก ๑ ทาง ถ้าตรงไปเป็นถนนที่เล็กกว่าเส้นทางเมื่อครู่ แต่ถ้าเลี้ยวขวา ถนนยังใหญ่อยู่ ชาวคณะเริ่มลังเลว่าจะใช้เส้นทางไหน เจอเด็กชาวเขาเดินสวนมา ถามว่า "ไปโรงเรียนบ้านแม่สานทางไหน" เด็กชี้มือเข้าไปตามเส้นทางเล็ก ถามเด็กว่าอีกไกลไหม กว่าจะถึงโรงเรียนบ้านแม่สาน เด็กบอกว่า "ไกล" เอาล่ะซิ เด็กชาวเขาตอบว่า "ไกล" นี่แสดงว่า ต้องไกลจริง ๆ ใช่ไหม เพราะขนาดตอบว่า "ใกล้" ยังไกลมาก นี่ถ้าตอบว่า ไกล แสดงว่าต้องกลายเป็นไกลยกกำลังสอง

ไม่เป็นไร ตั้งใจมาแล้วนี่ ยังไงก็ต้องเดินหน้าต่อ รถกระดืบมาอีกได้สักเกือบสิบกระดืบ ก็เจอป้ายคำว่า "โรงเรียนบ้านแม่สานสามัคคี" อยู่ทางด้านขวามือ สภาพสายตาที่เห็น เจริญมาก อาคารสร้างด้วยปูนผสมไม้อย่างดี มีทั้งสนามกีฬาและรั้วรอบขอบชิด แต่ทำไมไม่เห็นนักเรียนและรถกะบะของทีมงานที่ล่วงหน้ามาก่อนหว่า สงสัยจะไม่ใช่เีสียแล้วกระมัง

จัดแจงมองหาเหยื่อที่จะสอบถามเส้นทาง ก็เจอเด็ก (สังเกตุไหมว่าจะเจอแต่เด็ก) ถามอีกว่า น้องโรงเรียนบ้านแม่สานอยู่ไหน เด็กตอบว่า ตรงไป เอ้า! ตรงก็ตรง แล่นไปอีกเรื่อย ๆ หลังจากนี้ ถนนเริ่มเปลี่ยนสภาพเป็นถนนในป่า แคบ ขึ้นเขา ขึ้นเนินไปเรื่อย ๆ ใครหว่า ใครบอกว่า ไม่มีขึ้นเขา เส้นทางเรียบ สบาย....

แล่นตรงไปเรื่อย ๆ มีช่วงสั้น ๆ ที่เป็นไหล่เขาธรรมชาติรอบทางสวยมาก เป็นธรรมชาติที่ยังคงความชุ่มชื่นของป่าไม้ มีลำธารน้ำเล็ก ๆ ไหลคู่ขนานกับถนน แต่อย่าขับพลาดตกลงไปเชียวนะ รับรองไม่สวยหรอก

ถนนยังคงสภาพเดิม คือ ฝุ่นและฝุ่น จากสายตามีแต่ปริมาณฝุ่นเต็มทั่วถนน ต้นไม้สองข้างทางเต็มไปด้วยฝุ่นสีส้มปกคลุม แล่นมาจนเหนื่อย ที่ต้องใช้คำว่าเหนื่อยเพราะเที่ยงแล้ว ยังไปไม่ถึงไหน ออกจากวัดเขาแร่เวลา ๙.๐๐ น. แต่ ๑๒.๐๐ น. ยังไม่ถึงโรงเรียนแม่สาน..... เกิดอะไรขึ้น

 

บันทึกการเดินทาง นาทีต่อนาทีกับบ้านแม่สาน.... (๕)

จนถึงช่วงสุดท้ายของเส้นทาง ผ่านเนินเขาเตี้ย ๆ มาได้หลายลูก ถึงทางแยกด้านหน้า มีป้ายคำว่า โรงเรียนบ้านแม่สาน ๑๓ กม. มอง ตามป้ายลงไป เป็นเส้นทางสีส้มเหมือนงูกินหางวิ่งวนไปตามเขา หายลับไปในช่องเขา เอาล่ะหว่า .... เส้นทางเป็นเขานี่ รถตู้งอแง ขอไม่ไปต่อเพราะเขากลัวว่ายางรถจะแตก แอร์จะตัน ขึ้นเขาไม่ได้....สารพัดคำอ้าง นี่คือข้อเสียของรถ VIP มาคราวหน้าเอา ๑๔ ที่นั่งมาดีกว่า ลุยได้ดีไม่มีบ่น นี่ขนาดบอกตั้งแต่แรกแล้วนะว่า เส้นทางไปโรงเรียนเป็นถนนฝุ่น ลูกรัง ก่อนรับงานก็บอกว่าวิ่งได้ มาจริง ๆ กลับมากลับออกอาการงอแง แต่จริง ๆ แล้ว ก็น่าเห็นใจเขา เพราะถ้าเป็นทางลาดยาง ต่อให้ต้องขึ้นเขาอีกกี่ลูก รถยังไปได้แน่นอน แต่เนื่องจากสภาพถนนที่เต็มไปด้วยฝุ่น ล้อรถที่แต่งมาแบบแก้มเตี้ย อันตรายต่อยางระเบิดเช่นกัน และถ้าขึ้นเขาไม่ได้ ใครจะเป็นคนช่วยเข็น ถ้าไม่ใช่บรรดาคนน่ารัก และคนหล่อ ๆ ที่นั่งหน้าสลอนกันอยู่ในรถ ตัดใจให้เขาจอดพักรถที่บ้านคุณป้าที่ตั้งบ้านอยู่ที่ปากทางเ้ข้า

ลงจากรถได้พี่อ้วนที่จอดรออยู่ตรงปากทาง ถามว่า "ไปต่อได้ไหม" บอกพี่อ้วนว่า "ไม่น่าจะได้ ให้พี่อ้วนรีบไปโรงเรียน เอาของลง และกลับมารับพวกเราหน่อย" พี่อ้วนบอกว่า อีก ๑๓ กม. น่าจะไม่ทัน ยังไงให้ค่อย ๆ ขับตามมา ถ้ารถยังมาได้ ฮ่วย...............

เดินไปหาคุณป้าเจ้าของบ้าน ถามว่า คุณป้าขา แถวนี้พอจะหารถกระบะให้เช่าไปโรงเรียนได้หรือไม่คะ คุณป้าใจดีมาก บอกว่าได้ ตามป้ามา หญิงกับพี่กร สองแรงแข็งขัน ออกเดินตามคุณป้าไปติด ๆ ทางเดินในถนน เมื่อก้าวเท้าลงไป ก็คือฝุ่นที่ท่วมขึ้นมามิดข้อเท้า บ้านที่ตั้งอยู่ห่างไกลกัน ทั้งฝุ่น ทั้งความร้อน แต่ก็ไม่รู้ว่าเดินไปได้อย่างไร ไปหลังที่ ๑ เจอแต่รถ ไม่มีคนขับ พอพี่กรบอกว่า "ผมขับได้ ขอเช่าแต่รถ" คุณลุงรีบบอก "รถมันขึ้นเขาไม่ได้ เอาไปเดี๋ยวก็ตกเขากัน "

เอาล่ะซิ หลังที่ ๑ ฟาวล์ไปแล้ว ถามป้าต่อว่ายังมีอีกหรือไม่ เพราะต้องการทั้งหมดคือ ๒ คัน สำหรับคน ๒๑ ชีวิต ป้าบอกว่ามีต่ออีก แต่ต้องเดินไปบ้านล่าง เอ้า! เดินก็เดิืน แง........... เดินขาบิดเลยตู บ้านล่างของป้า ห่างจากบ้านป้าเกือบ ๒ กิโลเมตร แต่กำลังใจเกินร้อย ตั้งใจมา อย่างไรก็ต้องหารถไปให้ได้ ไปให้ถึง ไม่อย่างนั้นจะเีรียกว่ามาได้อย่างไร ไปถึงบ้านล่าง เจอรถกะบะจอดอยู่ใต้ถุนบ้าน ๑ คัน สภาพโก... มาก (ย่อมาจาก โกโรโกโส) คุณลุงเจ้าของบ้านกำลังนั่งล้อมวงดื่มสุรากลางลานบ้านกับเพื่อนบ้านอีก ๖-๗ คน คุณป้าส่งภาษาพื้นเมืองสอบถาม ลุงเจ้าของรถปฎิเสธ มีคุณน้าอีกคนที่เป็นผู้ชายช่วยพูด พี่กรก็ส่งภาษากลางพูดว่า จะไปมอบสิ่งของและทำอาหารเลี้ยงเด็ก ๆ ตอนนี้ของยังตกค้างอยู่ในรถตู้ ต้องนำไปให้ ถือว่าได้ทำบุญร่วมกันเพื่อเด็ก ๆ แต่คุณลุงเจ้าของรถยังเฉย ๆ หญิงเลยต้องบอกว่า "ให้ค่าจ้างค่ะ ไม่ได้ให้ไปส่งฟรี" เพียงเท่านี้ หน้าตาลุงค่อยแช่มชื่น คุณป้าส่งภาษาถามราคาแล้วก็หันมาบอกว่า เขาขอ ๑ พันบาท โอ๊ะ โยะ โยว๋..... ๑๓ กม. ๑ พันบาท ทำไมแพงจัง พี่กรจัดแจงขอต่อรองที่ ๖๐๐ บาท ไม่ได้ ต่อเป็น ๗๐๐ บาท ก็ยังไม่ได้ อ้างว่า เป็นรถหลานชาย เดี๋ยวหลานชายจะว่าเอา สรุป ๘๐๐ บาท เอ้า ! อ้อยเข้าปากช้างแล้วนี่ ยังไงก็ต้องเอา สรุปได้รถแล้ว ๑ คัน ขาดอีก ๑ คัน ถามคุณน้าผู้ชายที่ใจดีว่า ยังพอหาให้ได้อีกสักคันหรือไม่ คุณน้าบอกว่ามีแต่อยู่บ้านล่าง แต่คำว่า "บ้านล่าง" ของคุณน้าที่นี้ กลับกลายเป็นคือ อยู่ตรงปากทางเข้าที่ตั้งของโรงเรียนบ้านแม่สานสามัคคี .... งานนี้ ถ้าให้หญิงเดินไปคงไม่ไหว คุณน้าเหมือนรู้อาการ บอกว่า เดี๋ยวผมขับมอเตอร์ไซด์ไปดูให้ หลายคนที่อ่านมาถึงตรงนี้ คงจะสงสัยว่า อ้าวไหนบอกว่า ไฟฟ้าเข้าถึง ทำไมถึงไม่ใช้โทรศัพท์ติดต่อสอบถามกัน ต้องขอบอกว่า เมื่อเข้าเขตทางแยกเข้ามา สัญญานโทรศัพท์ก็บอดสนิท มีบางช่วงเท่านั้นที่พอจะมีสัญญานได้ คุณพี่ผู้หญิงหลายคนที่นั่งอยู่ตรงลานนั้น บอกว่า คราวหน้าถ้ามาอีก อย่าลืมเอาของมาฝากเด็ก ๆ ที่นี่บ้างนะ หญิงถามว่า ไปที่โรงเรียนไหนหรือ พี่ ๆ บอกว่า โรงเรียนบ้านแม่สานสามัคคี เป็นของเย้า ส่วนโรงเรียนแม่สานที่พวกเราจะไป เป็นโรงเรียนบ้านแม่สานวัง เป็นของกระเหรี่ยง ก็เลยได้ความรู้ใหม่ว่า ถึงจะเป็นชื่อโรงเรียนบ้านแม่สานเหมือนกัน แต่ก็เป็นกลุ่มชาวเขาคนละเผ่า

 

บันทึกการเดินทาง นาทีต่อนาทีกับบ้านแม่สาน.... (๖)

หญิงนั่งรถกะบะของคุณลุงออกมายังที่พักรถตู้ ให้ทุกคนของของขึ้นรถ และหญิงพร้อมด้วยสมาชิกชุดแรกอันประกอบไปด้วย หญิง พี่หน่อง ต้อย พิชญ์ ศาล กอล์ฟ จิม พี่เป้ พี่กิ รวม ๙ คน ไปรถคันนี้ ที่เหลือรอคันต่อไป

พอเิริ่มลงจากทางแยกเข้าโรงเรียน..... ฝุ่นก็เริ่มทำงาน แล้วหลังจากนั้น ก็สุดบรรยาย เส้นทางไกล ๑๓ กม. เต็มไปด้วยความทุรกันดาร(tm-love) ข้ามเขาไม่รู้กี่ลูกต่อกี่ลูก คุณลุงขับเหมือนเป็นรถโฟร์วิล เล่นเอาทุกคนที่นั่งท้ายกระบะต้องเล่นกำลังภายใน และออกกำลังยึดจับกันอย่างเหนียวแน่น ทุกคนจากคนไทยตาคม ตาตี๋ ผมดำ เริ่มกลายสภาพเป็นฝรั่ง (ขี้นก) เห็นแต่ตาขาวกันโดยถ้วนทั่ว โดยเฉพาะคนที่นั่งติดฝากะบะ จะกลายสภาพมากที่สุด เรียกว่า แม้แต่ขนคิ้วก็ยังแดง หน้านี่เต็มไปด้วยเลือดฝาด (ฝุ่นสีส้ม) เสื้อของชาวคณะที่สั่งทำมาเพื่องานลุยโดยเฉพาะ คือสีกรมท่า (เรียกว่า ไหวตัวทันที่ทำมาให้ทุกคนสวมใส่แทนเสื้อลับแล ๒ สีขาว) กลายสภาพเป็นสีกรมท่าอมส้ม สวยงามมาก ๕๕๕

เดินทางถึงโรงเรียน เห็นทีมงานในรถกะบะที่มาถึง กำลังทะยอยตักอาหารแจกเด็กกันอย่างแข็งขัน พวกเราทุกคนรีบขนของลงจากรถ ล้างมือ ล้างหน้า ล้างตาเสร็จก็เข้าประจำหน้าที่ ร่วมกันตักไอศกรีม ไก่ทอด ไส้กรอก มันฝรั่งทอด น้ำหวานแจกจ่ายให้กับเด็กทุกคน

เด็ก ๆ เข้าแถวรับอาหารอย่างเป็นระเบียน ชุดที่สวมใส่ บางคนอยู่ในชุดประจำเผ่า บางคนอยู่ในชุดเสื้อผ้าธรรมดา และมีหลายคนที่อยู่ในชุดเก่าซอมซ่อ ซึ่งเราคิดว่า นั่นน่าจะเป็นชุดที่ดีที่สุดของเขาแล้ว......หน้าตาเด็ก ๆ ทุกคนเต็มไปด้วยความดีใจและรอยยิ้ม แววตาดูร่าเริงสนุกและใสซื่อ พวกเราทุกคนที่ทำหน้าที่ตักอาหารและขนม ต่างร้องบอกเด็ก ๆ ว่า "ทานให้อิ่ม ไม่พอมาเข้าแถวรับอีก"

แค่เห็นสีหน้าของเด็ก ๆ ในเวลาได้รับประทานอาหารที่นำไปแจก พวกเราก็ได้แต่มองด้วยความดีใจ ปลาบปลื้ม หายเหนื่อย หายร้อนเป็นปลิดทิ้ง นี่ล่ะ.... อาหารที่ดูพื้น ๆ ธรรมดา ที่พวกเราหาซื้อรับประทานได้ง่าย แต่สำหรับพวกเขา.... มันเป็นอาหารแปลก หาทานยาก และแน่นอน เราเชื่อว่า มันต้องเป็นอาหารมื้อที่อร่อยที่สุดของพวกเขาในรอบหลายปี

 

บันทึกการเดินทาง นาทีต่อนาทีกับบ้านแม่สาน.... (๗)

... หลังจากร่วมกันรับประทานอาหารเสร็จ ท่านผู้ใหญ่บ้าน และประธาน อบต. ได้กล่าวขอบคุณชาวคณะ และแจ้งว่า สถานที่ท่องเที่ยวประจำหมู่บ้าน คือ ถ้ำค้างคาว และรอยพระพุทธบาท ซึ่งถ้าใครจะเดินทางไปชมถ้ำค้างคาวจะนำทางไป เส้นทางอยู่ห่างจากโรงเรียนประมาณ ๒ กม. ใช้เวลาเดินเท้าไม่นาน อีกแล้ว..... คำว่า "ไม่นาน" ในความหมายของพวกเขานี่ คือ "นาน" ใช่หรือเปล่า ฮิ ฮิ ฮิ

พวกเราหันหน้าปรึกษากัน หลายคนอยากไป แต่หลายคนก็กลัวจะเดินไม่ไหว หญิงมองดูเวลา เกือบ ๑๕.๐๐ น...... นี่พวกเราทุกคนใช้เวลาแจกอาหารให้เด็ก ๆ รับประทานกันนานขนาดนี้เชียวหรือ กว่าจะไปและกลับจากถ้ำ ดู ๆ แล้วไม่น่าจะทัน เลยแจ้งท่านผู้ใหญ่บ้านใจดีไปว่า ไว้โอกาสหน้า

หลังจากอิ่มหนำสำราญกับบรรดาสารพัดอาหารแล้ว ก็ได้เวลาแจกสิ่งของ แน่นอน.... งานนี้เรียกรอยยิ้ม และความดีใจให้กับพวกเขาได้อีกรอบ

และสุดท้ายก็เป็นการมอบสิ่งของชุดใหญ่ ได้แก่อุปกรณ์การกีฬา เครื่องเขียน โต๊ะพับสำหรับศูนย์เด็กเล็ก ฯลฯ ไปในครั้งนี้ พวกเราไม่ได้นำเสื่อน้ำมันเข้าไปให้ เนื่องจากสภาพรถที่ไม่สะดวกในการขนส่ง

หลังจากมอบสิ่งของเสร็จ พวกเราร่ำลาผู้ใหญ่บ้าน และท่านประธาน อบต. ตรงไปที่“อาศรมพระธรรมจาริกบ้านแม่สาน” ที่อยู่ใกล้ ๆ ศูนย์เด็กเล็ก ซึ่งสถานที่ตรงนั้นมีศาลของท่านหญิงวิภาวดีรังสิตตั้งอยู่

 

บันทึกการเดินทาง นาทีต่อนาทีกับบ้านแม่สาน.... (๘)

ตรงกันเข้าไปกราบท่านเจ้าอาวาส ฉายาของท่าน คือ หลวงพี่สองเมือง นครธรรมโม ชาวคณะร่วมกันถวายปัจจัยจำนวนหนึ่งให้กับท่าน และได้กราบเรียนถามถึงเรื่องรอยพระพุทธบาทขุนห้วยแห้ง ท่านบอกว่า มี ให้เดินทางโดยใช้เส้นทางย้อนน้ำตกขึ้นไปเรื่อย ๆ จนถึง เส้นทางบางช่วงก็ชันพอสมควร เพราะต้องปีนขึ้นน้ำตก ..... ใช้เวลาเดินเท้าประมาณ ๒ ชม. แต่วันนี้บ่ายมากแล้ว พักค้างคืนที่นี่หรือเปล่า ถ้าพักค้างคืน พรุ่งนี้ออกเดินทางตอนเช้า จะได้ไม่ร้อนมากและมีเวลาไป-กลับทัน

พวกเราหลายคนอยากจะไปแต่เนื่องจากมีงานรออยู่ในค่ำคืนนี้และต่อเนื่องด้วย งานในวันพรุ่งนี้ และที่สำคัญไม่ได้พักค้างคืน เพราะฉะนั้น สิ่งที่ทำได้ดีที่สุดคือ กราบเรียนถามท่านต่อว่า "โอกาสหน้าถ้ามาที่นี่ จะขออนุญาตขึ้นไปกราบสักการะรอยพระพุทธบาทได้หรือไม่" ท่านบอกว่า "ได้ ถ้ามา ให้มาพักที่วัด แล้วท่านจะนำทางพวกเราขึ้นไปด้วยตัวเอง"

ท่านยังบอกอีกว่า ท่านเพิ่งเจอรอยพระพุทธบาทใหม่อีกหนึ่งรอย อยู่ใกล้ ๆ ผาช่อ (เหตุผลที่เรียกว่า "ผาช่อ") เนื่องจากมีลักษณะเป็นหน้าผาสูงชัน ตั้งเป็นแนวตรง ๙๐ องศา โดดเด่นเป็นสง่า มองเห็นชัดในระยะไกล ในสมัยที่เจ้าเข้ามา ฮ หาที่ลงไม่ได้ เนื่องจากสภาพป่าอันหนาทึบก็ได้จุดสังเกตุคือ บริเวณผาช่อนี่เอง และจุดที่ ฮ ลงในสมัยนั้น ก็คือที่ตั้งของโรงเรียนบ้านแม่สานวังในปัจจุบัน

หญิงกราบเรียนถามท่านต่อว่า "ตั้งแต่สมัยที่เจ้าเสด็จมาแล้ว เคยมีผู้หลักผู้ใหญ่ในบ้านเมืองเดินทางมาอีกหรือไม่" ท่านตอบว่า "เคยแต่ส่งข่าวมาว่าจะมา แต่ไม่เคยมีใครมาอีกเลย" "แล้วไฟฟ้าล่ะเจ้าคะ เข้ามาตั้งแต่ปีไหน" ท่านตอบว่า " หลังจากเจ้ากลับไปได้สัก ๓ ปี ถนนและไฟฟ้าก็เข้ามา" อุแม่เจ้า..... แสดงว่าชาวหมู่บ้านนี้ ได้ไฟฟ้าเพราะบารมีของพระองค์ท่านจริง ๆ นะ พระองค์ท่านเสด็จมาแม่สานในปี พ.ศ.๒๕๑๙ หลังจากนั้นอีก ๓ ปี ชาวบ้านได้ไฟฟ้าใช้ ซึ่งถ้าดูจากเส้นทางตั้งแต่ทางแยกจากถนนใหญ่เข้ามายังหมู่บ้าน ถือว่า กันดารและลำบากมากเนื่องจากต้องผ่านป่าเขาอีกนับไม่ถ้วน

 

บันทึกการเดินทาง นาทีต่อนาทีกับบ้านแม่สาน.... (๙)

.... กราบเรียนถามท่านถึงวิธีการเดินทางในสมัยก่อน ท่านชี้ไปที่เขาซึ่งอยู่ด้านหลังของพวกเรา และบอกว่า ใช้วิธีเดินเท้าข้ามเข้าลูกนี้ ท่านบอกว่าจะไปเดินก็ได้ เพราะปัจจุบันนี้ ชาวบ้านก็ยังใช้เส้นทางนี้ในการเดินติดต่อออกไปข้างนอกอยู่ ทางเดินสดวกเพราะได้ฟันดินไว้เป็นขั้น ๆ ทุกคนได้แต่มองหน้ากันไปมา.... ไร้เสียงตอบรับ (deejai)

ได้เวลาพอสมควร ชาวคณะต่างร่วมกันกราบขอขมาท่านเพื่อเตรียมตัวเดินทางกลับ...... ก่อนจะกลับ ทุกคนต่างไม่รีรอที่จะเดินไปยังศาลท่านหญิงวิภาวดีที่ตั้งอยู่ใกล้ ๆ กับศูนย์เด็กเล็ก สภาพศาล เป็นเรือนไม้หลังเล็ก ๆ ยกเสาสูง มีบันไดขึ้นประมาณ ๗ ขั้น ภายในมีภาพของท่านหญิงฯ ๓ ภาพ และมีกระถางธูปสำหรับให้ปักบูชา

แต่ละคนทยอยขึ้นไปกราบ จนเสร็จก็ได้เวลาร่ำลาแม่สานกันอย่างจริงจัง พวกเราขึ้นนั่งประจำที่กันท้ายรถกะบะ แล้วหลังจากนั้น ก็เหมือนเวลาย้อนกลับ สารพัดฝุ่นที่ฟุ้งท่วมหน้าตา ทุกคนนั่งเงียบ ไม่มีเสียงพูด ใจแต่ละคนคิดอะไรกันบ้างหญิงไม่ทราบ แต่ใจหญิง "ยังไงต้องมาีอีกครั้งแน่นอน มาสานต่อในสิ่งที่คั่งค้างให้สำเร็จ และในชีวิตนี้ต้องไปกราบสักการะรอยพระพุทธบาทขุนห้วยแห้งให้ได้"

 

บันทึกการเดินทาง นาทีต่อนาทีกับบ้านแม่สาน.... (๑๐)

ปากทางเข้าเมืองลับแลแม่สาน

​

(บริเวณหน้าผาที่เห็นอยู่ด้านหลังพระอาจารย์ นั่นคือ จุดที่เรียกว่า "ผาช่อ" และเป็นที่ตั้งของโรงเรียนบ้านแม่สานวัง ปัจจุบันเส้นทางปากทางเข้าเมืองลับแลแม่สานที่พระอาจารย์ยืนถ่ายรูปได้กลายสภาพเป็นถนนฝุ่นตัดผ่านเขาสารพัดลูกและไปสิ้นสุดที่ผาช่อ)
​

​

กลับออกมาสู่ปากทางที่พักรถตู้ ทุกคนต่างแยกย้ายกันลงไปล้างหน้าตา เนื้อตัว และกลับขึ้นรถตู้ กระดืบ ๆ ออกสู่โลกแห่งความเจริญ และความจริงต่อไป


ช่วงเดินทางกลับ ชาวคณะทั้ง ๒๑ ชีวิต ต่างพากันหลับไหลด้วยความเพลีย และเหน็ดเหนื่อย จนถึงตลาดศรีสัชนาลัย คนขับรถขอล้างรถ ทุกคนเลยได้เวลาตื่นรับประทานอาหารเย็นกันที่บริเวณตลาด ก่อนที่จะเดินทางกลับถึงวัดเขาแร่ เอาในเวลาประมาณ ๑๙.๐๐ น. แต่.... ยังมีแต่..... งานของชาวคณะในวันนี้ยังไม่เสร็จสิ้น ยังมีงานปลูกต้นไม้อีก ๒,๐๐๐ ต้นที่วัดเขาแร่รออยู่......


​