"...ถ้าฉันไม่ผ่านการปฏิบัติมา พวกเขาเละแน่!!"

ข้างต้นเป็นคำพูดที่ลีพูดกับคนที่เอา "เรื่องจริง" มาบอก

เรื่องที่เขาได้ยินมานาน เก็บเอาไว้เป็นปี เราไม่ติดต่อในทางใดๆกันนานมากแล้ว มาพบกันวันนี้เขาจึงขอ "ความจริง" จากปากของลีเองค่ะ



"ลีลาออกทำไม?"
หลังจากที่คุยสัพเพเหระ แล้วมีเวลามานั่งคุยกันเงียบๆ (อันที่จริงไม่เงียบนักหรอก) พี่โอถามลีถึงเรื่องที่ลีลาออก ลีบอกความจริงไปว่า...ลีถูกแกล้งให้เป็นอย่างนี้ๆ ลีคงอยู่ไม่ได้แน่ (โดนแกล้งจนตกบันไดจากการรับน้องค่ะ) อีกอย่างหมอห้ามไม่ให้ลีทำอะไรโลดโผนอีกแล้ว

พี่โอบอกลีว่า สิ่งที่พี่โอได้ยินมาจากปากคนเป็นอาจารย์ คนที่ลีเคารพมากที่สุดคือ ที่ลีตกบันไดน่ะเพราะเล่นๆกัน แล้วลีแกล้งทำเป็นตกบันได....ค่ะ ถูกครึ่งหนึ่งเพราะลีบอกกับคนที่นำข่าวไปแจ้งอาจารย์ผู้ชายอีกท่านหนึ่งว่า ให้บอกอย่างไรก็ได้ที่ไม่ทำให้รุ่นพี่หรือลีเองเดือดร้อน เขาบอกไปว่าก็เล่นๆกัน...แล้วลีก็ตกบันได

แต่จากการที่พี่โอได้ยินจากอาจารย์ผู้หญิงคือ ลีไม่ได้เจ็บจากการตกจริงๆ แค่แกล้งเพื่อให้อาจารย์ผู้ชายสนใจ

อีกเรื่องหนึ่งคือพี่โอบอกว่า อาจารย์ผู้หญิงท่านนี้ เอาลีไปพูดกับภรรยาอาจารย์ผู้ชายว่า ลีพยายามตีสนิทกับอาจารย์ผู้ชายเพื่อหวังอะไรบางอย่าง (พี่โอเป็นศิษย์รักของอาจารย์ผู้หญิงค่ะ มีอะไรท่านจะเล่าให้พี่โอฟังหมด พี่โอก็ฟังผ่านๆ แต่เรื่องนี้พี่โอคาใจมาเป็นปีๆ) ลีก็ถามพี่โอนะคะว่าที่พี่โอได้ยินมาน่ะ มาจากปากของอาจารย์หญิงหรือภรรยาอาจารย์ผู้ชายคิดไปเอง พี่โอบอกว่า ภรรยาอาจารย์ผู้ชายคิดอยู่ก่อนแล้ว พอได้เชื้อไฟเข้าก็ยิ่งโหมแรง...

 

ภรรยาอาจารย์ผู้ชายนั้น ลีชอบเธอมากค่ะ เป็นคนน่ารัก ช่างพูดช่างเจรจา ลียังชมเธอให้คนนอกได้ยินบ่อยๆ แต่นั่นแหละค่ะ....พี่โอเธอบอกว่า ต่อหน้าช่างพูดขนาดไหน ลับหลังก็ไม่ด้อยไปกว่ากันหรอก -*-

ลีโดนความ "ไม่จริง" เล่นงานจนกระทั่งลีต้องลาออกจากสมาคมค่ะ ตอนที่ลีรับฟังเรื่องนี้ก็ไม่ได้คิดอะไร ไม่คิดโกรธหรือเกลียด หรืออยากเข้าไปทำร้ายคนที่คิดไม่ดีกับลี ลีขอเล่าให้ฟังย่อๆ เพราะทั้งหมดที่ลีได้ฟังจากปากพี่โอ...มันเท่ากับว่าลีโดนตราหน้าว่าไปแย่งสามีชาวบ้าน

ในขณะนั้นลียังอายุไม่เต็มยี่สิบเลย.........

แต่ลีก็ไม่สนใจที่จะแก้ข่าว เพราะพวกที่ได้ยินได้ฟัง หรือคนต้นคิดเองเขาก็ไม่ได้ใส่ใจนำพากับความจริงอยู่แล้ว ลีรู้สึกขนลุกซู่ตินที่ได้ฟัง ขนลุกด้วยความขยะแขยงในความคิดต่ำช้าพรรค์นั้น ลีพูดเนิบๆไปว่า
...ถ้าฉันไม่ผ่านการปฏิบัติมา พวกเขาเละแน่

ลีไม่เคยคิดเลยว่า คนที่ได้ชื่อเป็น "อาจารย์" จะมีความคิดพรรค์นี้ได้ แต่ยังไงก็นึกขอบคุณสติที่ยับยั้งไม่ให้ลีทำอะไรวู่วาม ไม่แม้แต่จะคิดเพราะถึงยังไงเขาก็ยังเป็นเพื่อนเวียนว่ายตายเกิดกับเรา


ลีถามพี่โอว่า พี่โอคิดว่าลีเป็นอย่างที่เขาพูดไหม?

พี่โอตอบลีมาว่า "ถึงพี่จะฟังหูไว้หู พี่ไม่เชื่อว่าน้องสาวพี่จะเป็นแบบนั้น พี่เห็นเธอมานาน เธอวางตัวกับเพศตรงข้ามได้ดี แล้วยิ่งกับครูบาอาจารย์ด้วยแล้ว พี่ไม่เชื่อ เลยอยากฟังจากปากลีด้วยตัวเอง"

 

คนที่ใส่ร้ายป้ายสีคนอื่นเขาจะมีจุดจบเช่นไรกัน?
แล้วคนที่ทำให้คนมองผู้อื่นผิดไปจากความเป็นจริง ตายไปเขาจะเจออะไร?

ใครช่วยตอบหน่อยเถอะค่ะ....



อันที่จริงการที่ลีได้เจอพี่โอ ลีว่าเป็นผลจากการปฏิบัติวิปัสนากรรมฐานของลีค่ะ ครั้งหนึ่งตอนอยู่ในวัดลีเลยอธิษฐานไว้ว่า ลีขอมอบส่วนบุญนี้ให้พี่โอ ^^ (พี่เขามีพระคุณต่อลีมาก) ถ้าพี่โอได้รับ ให้พี่โอโทรกลับมาหาลีด้วย (ทั้งๆที่รู้ว่าเขาไม่เคยโทรมาเลยในรอบหลายปี -*-) ลีอยากพบพี่โอซักครั้ง

ห้าวันต่อมาเขาโทรมาหาลีค่ะ... แล้วก็ได้เจอกันจนได้ ลีจึงได้รู้ความจริงที่กังขามานานว่าทำไมก่อนหน้าที่ลีลาออก คนเขามองลีเป็นเหมือนเชื้อโรค


แหะๆ ^^

ฝากคำถามข้างต้นด้วยนะคะ
​

 

โดนมาเหมือนกันค่ะ แต่แสบสันต์กว่านี้มากมาย ได้แต่ทำใจค่ะ ถือว่าชาติก่อนเราคงไปว่าให้เค้า ชาตินี้เลยต้องมาคืนให้ ไม่อยากต่อเวร ต่อกรรม กับคนพวกนั้นค่ะ ถือว่าเจอกันชาติเดียวจบ ไม่เอามาคิดให้เป็นทุกข์ ผิดชั่วอยู่ที่ตัวทำค่ะ สูงต่ำอยู่ที่ทำตัว

 

ขอบคุณค่ะ ^^ ลีเองก็ให้อภัยเขาไปนานแล้ว ยิ่งได้ฟังเรื่องแบบนี้ลีก็ไม่ได้ึคิดอะไร เพียงแต่ห่วงว่าอาจารย์ผู้หญิงท่านจะมีทุคติเป็นที่ไปอย่าที่คุณว่า


ตอนนี้ทำได้แต่เพียงเวลานั่งวิปัสสนากรรมฐานก็อุทิศส่วนบุญไปให้เสมอค่ะ อย่างที่บอกไว้ข้างต้น ถ้าลีไม่ผ่านการฝึกเจริญสติมา....รับรองว่าไม่ไว้หน้าใครหรอกค่ะ แต่นี่เราฝึกมาแล้วไง ต้องใช้ให้เป็นประโยชน์เนอะ ^^

 

ไม่ขอตอบเรืองแบบนี้ แต่อยากถามว่า เจตนาที่เล่ามา จริงๆแล้ว ต้องการอะไร หรือเพียงแค่ต้องการให้คนอื่นรู้ว่า ตนเองไม่ผิด เพียงเท่านั้น
คนเราอยู่กับคนก็ต้องเจอเรื่องวุ่นๆ แย่ๆ ดีๆ แบบของคน เป่้นเรื่องปรกติ หากเป็นเช่นนั้น การปฏิบัตคงไม่ได้ช่วยอะไรคุณสักเท่าไรหรอก แล้วที่ว่าปฎิบัติ เป็นด้านใหน แบบใหน อย่างไร ไม่เห็นด้วยที่จะนำเรื่องความรัก ความใคร่ส่วนตัว มาโยงกับเรื่องธรรมะแบบนี้
ปรับปรุงความคิด ของตนเอง แล้วจะเข้าใจคนอื่น ไม่ได้เข้าข้างฝ่ายใหนครับ ผมเป็นกลางเสมอ

 

ขอบคุณที่เล่าให้ฟังค่ะ

 

คนเราดี/เลวอยู่ที่การกระทำของตัวเอง ไม่ใช่เพราะคำคนอื่น

คนดี ให้ล้านคำคนบอกว่าเลว คนนั้นก็ดี

คนเลว ให้ล้านคำคนบอกว่าดี คนนั้นก็เลว

อนุโมทนาที่ได้ปฏิบัติมาบ้างแล้ว แต่ถ้าปฏิบัติให้เข้มกว่านี้ ให้รู้โทษของความโกรธและรู้คุณของความเมตตา หรืออย่างน้อยก็วางอุเบกขาได้ น่าจะช่วยให้ข้ามผ่านความยึดติดกับความไม่สบอารมณ์ที่เกิดขึ้นได้ และให้อภัยแบบหมดใจจริงๆ ไม่คาใจไว้เช่นนี้ (คนเราถ้าไม่คาใจ ก็จะไม่พูดถึง) ซึ่งจะเป็นทุกข์กับตัวเอง แล้วมันเรื่องอะไรที่จะไปแบกทุกข์ไว้ ในขณะที่คนที่ (คุณคิดว่า) เขาไม่ดี+ทำร้ายคุณ ยังคงกิน อิ่ม นอนหลับ สบาย...ไม่มีอะไรที่ต้องทุกข์ต้องขึ้งเครียดเลยแม้แต่น้อย....แบบนี้ขาดทุน (ทางใจ) แล้วล่ะ

ที่ว่าห่วงว่าเขาจะไปทุคติ หรือ สุคติ ห่วงทำไม ห่วงแล้วช่วยอะไรได้ เป็นเรื่องของเขา กรรมของเขา

 

เป็นกำลังใจให้ครับ ถือเสียว่าเป็นการปลดปล่อยระบายให้คนอื่นได้ฟังก็ยังดีกว่าเก็บไว้ไม่ระบายออกมา จะทำให้เราเป็นโรคเครียดได้ครับ พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง
เขาคงได้รับกรรมที่ก่อไว้สักวันแน่ครับ เช่นจะพูดอะไรต่อไปก็จะไม่มีใครเชื่อ ใครคบแล้วครับ

 

อืมม์ แค่หาเรื่องมาเล่าให้ฟังค่ะ อยากแชร์ประสบการณ์ เผื่อใครเคยโดนมาแบบนี้จะได้รู้ว่า ไม่ใช่คุณคนเดียวหรอกที่เจอ

แล้วเรื่องความใคร่ ลีไม่ได้พาลนะ แต่ขอแนะนำให้คุณเอาใจเป็นกลางของคุณไปอ่านอีกรอบแล้วกันค่ะ

มองโลกสองด้านนะคะ ทางโลกกับทางธรรมใช่ว่าจะไม่เกี่ยวกัน หากลีโพสต์อะไรทางโลกในบอร์ดนี้ไม่ได้ก็จะไม่โพสต์ค่ะ ^^

 

ขอบคุณที่เข้าใจนะคะ ^___________^