แคร่ริมคลอง...วันวิสาข์พาไป "พิพิธภัณฑ์สักทอง"

สาธุค่ะ บทความดีมาก ๆ เลย...

เอาอีก เอาอีกกกก...

-----------
ปล. แต่เลือดบวกไม่เอานะ catt3

 

ชีวิตติดลบ...
การใช้ชีวิตของคนเราทุกวันนี้ มันอยู่ห่างไกลวิถีของธรรมชาติ
เราจึงไม่ได้รับกลิ่นอายบริสุทธิ์ กลิ่นอายพื้นฐานของชีวิต
ยิ่งเราเสพติดกับวิถีเมืองศิวิไลซ์มากเท่าไหร่
จิตวิญญาณแห่งธรรมชาติจากเบื้องลึกในตัวเรา
มันก็จะหลบมุม ซ่อนลึกลงไปทุกที และทุกที
ในที่สุด มันก็จะนอนหลับใหล
จนกว่าจะมีสักวันที่มันจะได้สูดอากาศของชีวิตอีกครั้ง



ทำอย่างไรเราจะปลุกมันขึ้นมาได้ละ
จงปลดปล่อย จงล่องลอยสนุกสนาน
จงยิ้มและหัวเราะให้เบิกบาน
จงจินตนาการให้เสรี
กลับคืนสู่วัยอันพิสุทธิ์
หลุดจากการยื้อยุดและถอยหนี
ก้าวไปสู่ความรักดั่งเดิมที่มี
ปลดปล่อยจิตวิญญาณนี้สู่กลิ่นไอ



ฟองสบู่สีรุ้ง เสียงหัวเราะสนุกสนาน
แมลงปอ ผีเสื้อ กลิ่นของต้นหญ้าช่างสุขสำราญ
ละอองน้ำที่กระเด็นเปียกกระจาย
ฝ่าเท้าที่เหยียบย่างบนหญ้าอ่อน
ฝ่ามือที่เปียกปอนด้วยน้ำไหล
ใบหน้าต้านลมเย็นพัดไกว
ดวงตาที่สะท้อนจิตใจแห่งอารีย์

 

เด็กๆ เราเล่นอะไรกันบ้างน๊า...

 

* * * * * * * * * * **** * **** * **** * **** *
พรุ่งนี้วันที่ 12 ส.ค. เป็นวันแม่แห่งชาติ ถ้าไม่ทำอะไรเลย ก็รู้สึกว่ายังไม่เข้าเทรน
เลยนั่งทำการ์ดสวย ๆ ที่คิดว่าเจ๋ง ด้วยโปรแกรม Paint กระจอก ๆ เพราะไม่มี Photoshop เท่ เท่ เหมือนคนอื่นเขา...





ไอคิวมันติดมาแต่บนฟ้าลูกจ๋า ไม่ฉลาดก็มีความสุขได้ไม่ต้องห่วง
อย่าน้อยใจถ้าตามใครเขาไม่ทัน อย่าเสียขวัญถ้าเราช้ากว่าใคร ๆ
อีคิวมันต้องหาเองบนโลกนี้ลูกเอ๋ย ไม่ฉลาดก็น่ารักและมีความสุขได้

"อย่ากลัวที่จะเปลี่ยนแปลงปรับปรุง ลูกมีกำลังใจเป็นถุงจากแม่ ไม่ต้องกลัว"

 

Good Idea...
มาทำการ์ดสวยๆ ให้แม่กันดีกว่า...
ชาวแคร่...
และคนที่แวะมาชำเลืองแล
รักแม่กันหรือเปล่า?
ไม่ว่าแม่จะอยู่ที่ไหน
ไม่ว่าอยู่ที่ใกล้หรือไกล
ไม่ว่าจะมีโอกาสได้โอบกอดอีกหรือไม่
ขอให้รู้ไว้รักแม่จัง...

 

ขอให้ทุกคนที่ได้ชื่อว่าแม่...จงมีความสุขใจ จงมีรอยยิ้มที่แจ่มใส จงมีกำลังใจ
เอียงหูมาใกล้ๆ รักแม่จัง...

 

12 สิงหา วันแม่ วันนี้ก็ออกจากบ้านแต่เช้าอีกแล้ว
มุ่งหน้าไปบ้านหมอ จังหวัดสระบุรี ศูนย์พุทธศรัทธา
เกือบ 10 โมง ไปถึงถนนบริเวณด้านหน้า
ก็คับคั่งเนืองแน่นไปด้วยรถยนต์ที่จอดเรียงเป็นตับอยู่ริมถนน
ประมาณด้วยสายตายาวกว่า 1 กิโลฯ แน่ๆ
ดีไม่ดีอาจจะถึง 2 กิโลฯ ด้วยซ้ำไป

 

เรามาทันช่วงพระสวดชยันต์โตช่วงสุดท้ายพอดี
แต่ถึงอย่างไรเราก็ได้ร่วมทำบุญหล่อพระนาคปรก
หลวงปู่ปาน หลวงพ่อฤาษี
รวมถึงได้ร่วมทำบุญปิดทองยกช่อฟ้ามณฑปจตุรมุขกันด้วย

 

จากนั้นก็ขึ้นไปกราบสมเด็จองค์ปฐมทรงเครื่องจักรพรรดิ
กราบสมเด็จพระพุทธชินราช
กราบพระบรมสารีริกธาตุ

 

แล้วลงไปไหว้พระพุทธกัสสป สัมมาสัมพุทธเจ้า

 

ก่อน 11 โมง เราออกจากศูนย์พุทธศรัทธา
มุ่งหน้าจังหวัดอ่างทอง ระหว่างทาง ได้เจองานหล่อพระอีกงาน
มีหรือจะไม่แวะร่วมบุญ รีบตีไฟเลี้ยวแว๊บ...เข้าไปเลยเชียว
เราได้ร่วมทำบุญหล่อพระประธาน 2 องค์
ซึ่งทางวัดหน้าวัว หรือวัดมหาราชธรรมาราม
ต.เจ้าปลุก อ.มหาราช จ.พระนครศรีอยุธยา เป็นผู้จัดสร้าง
องค์แรกเป็นพระประธานปางจักรพรรดิ หน้าตัก 19 เมตร สูง 32 เมตร
พระนามของท่านคือ "พระพุทธมหาชนกมุนีศรีสรรเพชญ์"
องค์ที่สองพระประธานปางปฐมเทศนา หน้าตัก 109 นิ้ว
พระนามของท่านคือ "พระพุทธจักรีศรีสุวรรณภูมิ"
และพระองค์ที่สามพระโมคคัลลา องค์ที่สี่พระสารีบุตร
ซึ่งพระประธาน "พระพุทธจักรีศรีสุวรรณภูมิ"
จะนำไปประดิษฐานที่วัดนาสวรรค์
ต.นาสำราญ อ.บึงกาฬ จ.หนองคาย
เอ...ถ้าจำไม่ผิด ณ ว่าวัดนี้คงสังกัด
จังหวัดบึงกาฬไปเรียบร้อยแล้วแหละ..หุหุ
ได้ร่วมทำบุญไถ่ชีวิตโค-กระบือ และบุญอื่นๆ อีกหลายบุญ
และถวายเครื่องประดับทองคำร่วมหล่อพระด้วย
ใช้เวลาไม่น่าเกิน 30 นาที เราก็ออกเดินทางต่อ

 

ไม่นานนักเราก็เห็นที่หมายอยู่ไม่ไกล
พระพุทธรูปองค์ใหญ่มหึมาหน้าตักกว่า 1 ไร่ ...คือจุดหมายของเรา
...วัดม่วง อ.วิเศษชัยชาญ จังหวัดอ่างทอง

 

เราจอดรถไว้ด้านนอก แล้วพากันเดินเข้าไป
สองข้างทางมีของพื้นเมืองมาวางจำหน่าย
รวมถึงงานฝีมือ....

 

จากร้านขายของพื้นเมืองมาหน่อยทางด้านซ้าย
จะเป็นศาลเจ้าแม่กวนอินพันมือ

 

เยื้องกับศาลเจ้าแม่กวนอินไปทางขวามือ
จะเป็นหอระฆังที่งดงาม
ติดๆ กันทางขวาของหอระฆังก็จะเป็นวิหารแก้วที่ตระการตา
เสียดายอยู่นิดหนึ่งที่เราไม่ได้เข้าไปชมภายในวิหารแก้ว
ไม่เป็นไร โอกาสไม่ได้มีครั้งเดียว ไว้คราวหน้าไม่พลาดแน่ๆ
ด้านหลังหอระฆังไปหน่อยเป็นศาลาประดิษฐานรูปปั้นครูบาอาจารย์

 

ก่อนจะไปกันต่อ เราก็แวะชมห้องน้ำของวัดกันเสียหน่อย
พอได้เห็นห้องน้ำของวัดแล้ว
...แหม อยากให้ทุกวัดและทุกที่เป็นแบบนี้จังเลย
ก็ห้องน้ำทุกห้อง เอาตั้งแต่ประตูทางเข้านะ
ก็ประดับประดาไปด้วยดอกไม้สีสันสดใส
ภายในก็ยังตกแต่งไว้อย่างน่ารัก
และมีการดูแลรักษาความสะอาดเป็นอย่างดี
มีการแยกห้องน้ำสำหรับผู้พิการให้ใช้งานได้สะดวกขึ้น
พอมาหยุดที่จุดห้องน้ำก็รู้สึกถึงความสดชื่น...น่าใช้

 

จากห้องน้ำมาก็เดินมาเรื่อยๆ มีการจัดสวนหย่อมสวยๆ
หลายคนก็วิ่งเข้าไปแอ็คท่าถ่ายรูปกันใหญ่
เราพากันเดินเข้าไปหาพระมหานวมินทร์ศากยมุนี ศรีวิเศษชัยชาญ
หรือหลวงพ่อใหญ่ ท่านยิ่งใหญ่และงดงาม

 

ทุกคนต้องถอดรองเท้าเพื่อขึ้นไปสักการะหลวงพ่อใหญ่ใกล้ๆ
ผู้คนต่อแถวยาวเพื่อจะขอแตะนิ้วพระหัตถ์ท่านสักครั้ง
และอธิษฐานขอพร...
ส่วนพวกเราพอเห็นแถวแล้ว ลงความเห็นกันว่าไม่เป็นไร
เนื่องด้วยเวลาที่จำกัด...เราจะต้องเดินทางกันต่อ

 

หลังจากก้มกราบนมัสการเสร็จ เราก็พากันเดินรอบองค์ท่านซะ 1 รอบ