หลวงปู่ช่วยเปิดประตูรถให้ จึงรอดชีวิต

คัดจากหนังสือ ประวุติหลวงปู่แหวน เรียบเรียงโดย บุรี รัตนา

คณะผู้เดินทางไปนมัสการหลวงปู่แหวน อันมี คุณ วิญญา คุณเดชา คุณประเสริฐ คุณเชาว์ และ รตอ ประวิทย์ เมื่อกราบนมัสการเสร๊จแล้วก็เดินทางกลับเข้าเชียงใหม่ เมื่อมาถึงสายใต้ก็พบว่าสะพานหัก ต้องเอาขอนไม้มาทอดเป็นสะพานเพื่อให้รถข้าม แต่เป็นเพราะหาขอนไม้ได้ไม่กี่ต้น จึงทอดให้พอดีกับความกว้างของรถพอดี คุณประเสริฐซึ่งเป็นคนขับบอกว่า ขับไปไม่ได้ เนื่องจากสะพานที่ทำแคบมาก และไม้ที่ทอดก็ทอดไปตามความยาวของตัวรถ ไม่ได้ทอดขวาง เมื่อเป็นเช่นนี้ ทุกคนบนรถจึงตั้งจิตอธิษฐานระลึกถึง ขอให้หลวงปู่ช่วยดนบันดาลให้รถวิ่งไปตามขอนไม้ได้โดยปลอดภัย และให้คุณประเสริฐขับรถไต่ไปตามขอนไม้ ที่สุดก็ไปได้อย่างหวาดเสียว เหลือแสน ปลอดภัยเหมือนปาฏิหารย์อะไรอย่างนั้น

ครั้นถึงเชียงใหม่สมใจหมายแล้ว คุณประเสริฐปิดกระจก และล็อคประตูเรียบร้อย แต่ก็คงรีบร้อนไปหน่อยจึงลืมลูกกุญแจรถไว้ในรถ หลังจากที่ซื้อข้าวของต่างแล้ว ก็กลับมาที่รถ แต่เปิดประตูไม่ได้เพราะลืมลูกกุญแจไว้ในรถ

ปัญหาสำคุญเกิดขึ้นแล้ว จะทำอย่างไรดีล่ะ?

ก็ลองไปขอยืมกุญแจรถคันอื่นมาไขดูก็ไม่สำเร็จ หาวิธีกันอยู่นอนก็คิดจะทุบกระจก เพื่อเปิดประตูรถเข้าไปข้างในให้ได้ ทันใดในใจคุณประเสริฐก็นึกถึงหลวงปู่แหวน และเอามือจับพระที่กระเป๋าเสื้อ ขอให้หลวงปู่ดลบันดาลให้ลูกกุญแจดอกที่ยืมเขามานั้น จงเปิดประตูรถให้ได้ แล้วก็สอดกุญแจดอกที่ยืมเค้ามานั้นสอดเข้าไปใหม่

ปาฏิหารย์อีกแล้ว!

ประตูรถเปิดออกมาได้อย่างปาฏิหารย์ ครั้นเอากุญแจรถออกมาได้แล้ว ก็ลองปิดล็อค แล้วใช้ลูกที่ยืมมานั้นไขใหม่ ก็ประจักษ์ว่า ไขไม่ได้

เดิมที่คุณประเสริฐนับถือศาสนาคริสต์ แต่ต่อมาก็มีความเลื่อมใส และบูชาพระของหลวงปู่ชุดนี้ไว้หลายองค์