แคร่ริมคลอง...วันวิสาข์พาไป "พิพิธภัณฑ์สักทอง"

COPY มาให้อ่านกันอีกครั้ง เขียนไว้ตั้งแต่ตอนไปส่งท้ายปี 2552 ต้อนรับปี 2553 ค่ะ

...ขอนำเรื่องหนึ่งมาเล่าให้ฟัง
หลวงพ่อท่านพูดถึงคำสุภาษิตโบราณที่ว่า

"รักวัวให้ผูก รักลูกให้ตี"
ท่านว่าการ รักวัวให้ผูก ไม่ใช่การผูกวัว แต่เป็นการผูกมิตร
เพราะในอดีตหลังจากหน้าการทำนาผ่านพ้นไป
จะนำวัวควาย ปล่อยเข้าป่า ให้เขาไปใช้ชีวิตของเขาตามสบาย
ทุกบ้านก็ทำเหมือนกัน พาพวกมันปล่อยไว้ในป่า
ไม่มีการแก่งแย่งกัน ว่าวัวตัวนี้ของฉัน ควายตัวนั้นของเธอ
ทุกบ้านมีกินมีใช้ พืชผัก ข้าวปลาอาหารพร้อมบริบูรณ์
บ้านเหนือไม่มีอะไร ก็เอาของที่มีมาแลกกับบ้านใต้
แล้วพอปล่อยวัวควายเข้าป่าได้สักพัก
เมื่อใดหากคิดถึงกันขึ้นมาก็จะพากันยกครอบครัวไปเยี่ยมเยียน
ไปหาวัวควายที่ปล่อยไว้ในป่า
ท่านว่าวัวควายมันรู้ พอรู้ว่ามีคนมาเยี่ยมก็จะดีใจ
ถึงเวลาทำงานมันก็จะกลับมาทำงาน
เป็นกิจวัตรของคนกับวัวควายในสมัยก่อน
แหม...พอได้ฟังเราก็ยิ้มๆ รู้สึกดีจัง ทั้งคนสัตว์สามารถสื่อสารเข้าใจกัน ให้อิสระต่อกัน
มีมิตรไมตรีที่ดีต่อกัน นี่แหละคือการผูกวัวอย่างที่หลวงพ่ออธิบายให้ฟัง
​

ส่วน รักลูกให้ตี ไม่ใช่การตีลูก แต่เป็นการตีความ
คือสื่อสารให้ลูกหลานเข้าใจถึงสิ่งต่างๆ ที่สอนกัน ไม่ใช่ลงไม้ลงมือกันอย่างเดียว
พูดจากันด้วยเมตตา ให้เข้าใจถึงสิ่งที่กระทำ ทำเป็นตัวอย่างให้ดู มีการผูกมิตรกัน
ภายในครอบครัว คนรอบข้าง บ้านข้างเคียง รวมถึงทุกคนที่ได้รู้จัก
ทำให้การอยู่ในสมัยก่อนอยู่กันแบบครอบครัวใหญ่ ให้ความเคารพในเกียรติซึ่งกันและกัน
หลวงพ่อยังบอกอีกว่าในสมัยก่อน สมบัติคนตาย ลูกหลานจะไม่เก็บไว้
ทุกอย่างจะยกมาทำบุญที่วัดหมด ไม่ว่าจะเป็นข้าวของเครื่องใช้
เพชรนิลจินดา ทอง นาค เงิน ขนมาไว้ที่วัดหมด แม้กระทั้งบ้านเป็นหลังๆ ก็รื้อเอามาให้วัด
เราถึงได้เห็นว่าศาลาวัดมีลักษณะคล้ายบ้านสมัยก่อน
เรื่องลักขโมยไม่มี การศึกษาทุกอย่างอยู่ที่วัดหมด ทั้งงานฝีมือ การต่อสู้ การศีลการธรรม
วัดคือตักศิลา สอนศิลปะทุกแขนงความรู้ทุกอย่าง
ณ ก็อดไม่ได้ ถามหลวงพ่อว่า ถ้าสอนทุกอย่างในวัดผู้หญิงก็เข้ามาเรียนไม่ได้สิ
หลวงพ่อบอกว่า ผู้หญิงผู้ชายเข้ามาเรียนได้หมดไม่มีห้าม
แต่ทุกวันนี้ระบบการศึกษามันแตกแยกออกไป วัดจึงไม่ใช่ศูนย์กลางของทั้งหมด
ณ ก็คิดว่านี่อาจจะเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ศีลธรรมในใจคนเสื่อมถอยออกไป
เพราะสักแต่ว่าเรียนรู้วิชาทางโลก แต่ขาดวิชาทางธรรมจนหมดสิ้น
มีหลายอีกหลายเรื่องที่ท่านเมตตาเล่าให้ฟังบรรยายไม่หมด
ถ้าใครอยากมาสัมผัสกับบรรยากาศท้องนา สัมผัสธรรมมะจากท่านก็เชิญได้ตลอดค่ะ
หรือหากจะร่วมพัฒนาวัด ร่วมสร้างวัดในส่วนต่างๆ ทางวัดก็ยินดีค่ะ

ส่งสิ่งของมาร่วมบุญได้ที่ พระเอนก อัตตมโน วัดน้อยเจริญธรรม ต.ต้นโพธิ์ อ.เมือง จ.สิงห์บุรี​

ร่วมปัจจัยทำบุญได้ที่ บัญชี พระเอนก อัตตมโน ธนาคารกรุงเทพ สาขาสิงห์บุรี
บัญชีสะสมทรัพย์ เลขบัญชี 314-0-875-62-0
หรือสะดวกไปเองก็ได้เลยค่ะ

เบอร์โทรหลวงพ่อเอนก 081-8035253
ตอนนี้มีพระลูกวัด 1 รูป อุบาสก 1 ท่าน อายุจะเกิน 60 กว่า ​

อุบาสิกา 1 ท่าน อายุราว 50 กว่า คอยช่วยท่านดูแลวัดอยู่
การมาครั้งนี้ทำให้เราได้ประสบการณ์และความรู้ต่างๆอีกมาก
ราวบ่ายโมง เรากราบลาหลวงพ่อเพื่อเดินทางกลับ
หลวงพ่อท่านก็เมตตาอธิษฐานจิตให้พวกเราพบแต่สิ่งที่ดีๆ
ท่านชอบพูดว่า ขอดีๆ ก็ได้ดีๆ






<!-- google_ad_section_end -->
​

 

ถ้าท่านใดจะร่วมงานกฐินที่วัดน้อยเจริญธรรม...ที่สิงห์บุรีไปร่วมกันได้ครับเพราะที่นี้มี

ประวัติทีสำคัญหลายอย่างที่ไม่มีลงในประวัติศาสตร์ทางหนังสือเรียน...ผมเองก็มาวัดนี้ประ

มาณ6ปี...ก็มาแบบไม่รู้จักเลยมาตามอาจารย์ตาที่สามบอก...จริงๆแล้วผมจะไปวัดป่่าแถว

อีสานเป็นส่วนมากแต่ที่มาวัดนี้ก็อยากมาพิสูจน์ทางจิตวิณญาณในอดีต...ก้พบหลายอย่างก็

เข้าใจว่าทำไมคนโบราณถึงรักชาติรักแผ่นดินเกิดมากกว่า...ชีวิตตัวเอง...และทำนุบำรุง

ศาสนาให้อยู่กับแผ่นดินไทยตลอดไป...แม้จะตายไปหลายร้อยปียังห่วงชาติห่วงลูกหลาน

เหลนจะไม่มีแผ่นดินอยู่...ทำให้ผมต้องทำหน้าที่ต่อคือสานเจตนาของท่านที่รักชาติ(ชาว

บ้านบางระจันและชาวทาราวดี)ให้วัดเจริญเป็นที่พุทธศานิกชนมาร่วมทำบุญของชาวไทย

ทุกๆคนตลอดไป...สวัสดีครับ

 

มายืนยันคำพูดของ คุณ ณ ... ด้วยภาพถ่ายจากปี 51 จ่ะ...(k)

 

ช่วงนี้ ทั้งน้ำโขง และน้ำมูล น้ำชี ไหลบ่ามา คงมองไม่เห็นแก่งแล้ว

 

โอม มะลึกกึกกึ๋ย...
...น้ำเอย ฟ้าเอย ดินเอย ลมเอย ไฟเอย...จงเช้าสู่สภาวะปกติ ณ บัดดล...
กระดุ๊กกระดุ๊ย...กระดุ๊กกระดุ๊ย..^^

 

ท่องมนต์บทผิดนะน้องต้องมนต์นาคีมหานทีสูตรสูบน้ำไปเก็บไว้ในบาดาล

 

มีสูตรครบ ดินน้ำลมไฟ ปละพี่ จะได้สมดุลย์
แฮ่...หรือพี่หนอนจะท่องมนต์นาคีมหานทีสูตร
ไปพลางๆ ก่อนก็ไม่ว่ากัน นำไปโลดอ้าย #

 

วันที่ 30-31 ตุลาคม 2553 ที่ผ่านมา
ณ ได้มีโอกาสเข้าร่วมทริป ทอดกฐินวัดป่าสิริสมบูรณ์ บุรีรัมย์
ซึ่งเป็นวัดสาขาของวัดหนองป่าพง สายธรรมยุติ หลวงปู่ชา
ระหว่างทางก็ได้แวะ กราบหลวงปู่โต ที่คุณสรพงศ์สร้าง

 

ร่วมทำบุญกฐิน 9 วัด, สร้างสุขาศาลาไทย,
สร้างหอแก้วไม้สัก,ซื้อที่ดิน, สร้างพระนอน,
ซื้อกระเบื้องศาลา และได้ร่วมบุญกับโรงทานด้วย

 

อิ่มหมีพีมันจากโรงทานด้วยราดชาววัง
ขอบอกว่าอร่อยมากๆ แน่นอนว่าต้องเบิ้ลสอง
และตบท้ายกะเฉาก๋วยน้ำแดง หอมหวานเย็นชื่นใจ

 

บรรยากาศโดยรอบๆ

 

เดินทางต่อไปถึงวัดป่าสิริสมบูรณ์ ราวบ่ายสามโมงกว่าๆ
เข้าไปกราบพระ

 

เก็บสัมภาระ แล้วออกมาหาของที่ทำให้ท้องอิ่ม
ซึ่งเป็นอภินันทการจากชาวบ้านที่แสนจะใจดีนั่นเอง
อิ่มตื้อไปตามๆ กัน...^^
ไม่ว่าจะเป็นข้าวราดแกง เลือกกับกันตามสะดวก
ไข่เจียวร้อนๆ หอมฉุย หรือจะเป็นก๋วยเตี๋ยวญวนแสนอร่อยลิ้น
ตบท้ายด้วยรสชาติหวานเย็นของไอติมตัด หรือไอติมกระทิ
เลือกเอาตามชอบใจ

 

จากนั้นก็ออกแรงให้อาหารย่อย
เดินไปสำรวจอาณาบริเวณวัดสักหน่อย

 

ต้นไม้ใบหญ้าแถวๆ วัด

 

ยังมีอีก...

 

กลับมาอาบน้ำชำระล้างร่างกาย เพิ่มความสดชื่น
แล้วไปหาอาหารรอบเย็นทำให้ท้องอุ่น
ก่อนแยกไปพักผ่อนตามอัชยาศัย

 

หลังจากผ่านพ้นค่ำคืนที่พลิกซ้ายพลิกขวาเป็นปลาย่าง
ด้วยอากาศที่ค่อนข้างเย็น ตีห้ากว่าก็ลุกขึ้นมาอาบน้ำ
ต่อด้วยการหาของมารองท้องกันอีกแล้ว
ในขณะที่ท้องฟ้ายังไม่ตื่นเต็มตา เราก็หม่ำกันต่อ หุหุ
ข้าวต้มร้อนๆ ข้าวจี่หอมๆ ข้าวเหนียวหมูทอด กุนเชียง
กาแฟ โอวัลตินร้อน...อืมอร่อย

 

บรรดาชาวบ้านก็ต่างมาช่วยกันทำอาหารถวายพระ
บางส่วนก็นำของสำเร็จมาร่วมด้วย

 

ต่อมาก็ไปร่วมทำบุญกฐิน ถวายผ้าพระกฐิน และลูกกฐิน