ความรักคืออะไร ? ^_^

...ความรักคือผลไม้ที่ออกทุกฤดูกาลวารวัน และอยู่ในเอื้อมมือของทุกคน...(รู้สึกช่วงนี้มีแต่คน"อกหัก"นะ)

 

พระอาจารย์พูดถูก "ความรักคือน้ำผึ้งผสมยาพิษ"

ข้าพเจ้าก็พบเจอและเจ็บปวดกับเรื่องนี้มาหลายครั้งหลายครา ครานี้ อาจจะประมาทไปมากทีเดียว เพราะไม่คาดคิดว่า มันจะเจ็บปวดได้มากมายหลายเท่านัก เหมือนคนตกลงจากที่สูง อกกระแทกพื้น เจ็บแน่นจนหายใจแทบไม่ออกก็ฉันนั้น

เพราะความไว้ใจ และเชื่อในสิ่งที่เขาเป็น กลายเป็นดาบประหารทรวงให้สาหัส

" สิ่งที่เห็นอาจไม่จริง สิ่งที่จริงอาจไม่เห็น"

 

ท่าทางท่านจะอาการหนักนะ ดูจากเม้นท์แล้วน่าจะหนักเอาการ ข้าพเจ้าก็มีความรักนะ
(ตอนนี้กำลังอกหักเหมือนกัน) ก็เลยเข้าใจความรู้สึกของท่านดี ขออนุโมทนากับความรักของท่าน

 

[ame="http://www.youtube.com/watch?v=tV8LFbSOpvs&NR=1"]YouTube - Live & Learn_รัดเกล้า @ DeeBoyd[/ame]


[ame="http://www.youtube.com/watch?v=bGJTImQt-jg"]YouTube - ???????????????????-Ver.Koala[/ame]​

 

​

 

ขอบคุณมากๆที่เข้าใจ และขอบคุณหลายๆบอร์ดที่ให้เม้นท์

อาการหนักเพราะมันไม่ใช่แค่รักอย่างเดียว มันมีความเคารพ ความศรัทธาด้วย แต่มาในวันหนึ่งมันเกิดสิ่งที่ไม่คาดคิดขึ้นมา สิ่งที่หวังและฝันคงจะกลายเป็นฝันกลางวันเท่านั้น...

 

อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
คือรักเเท้ เเม้เราไม่คิดถึงมัน เเน่นอนมันจะมาเยี่ยมเรา...

 

สาธุ... สิ่งไม่คาคคิดย่อมเกิดขึ้นได้เสมอ เพราะมันไม่แน่นอน
ความแน่นอนคือความไม่แน่นอน

 

"ความรักเป็นเพียงความว่างเปล่า การถูกรักเป็นเพียงแค่บางสิ่งบางอย่าง
แต่การได้รักและถูกรักนั้นคือทุกสิ่ง" (ลอกเค้ามาอีกที)

 

เพลง
Live & Learn
เหมาะสำหรับผู้มีความรัก
​

 

ความรัก คือ สิ่งที่เราสร้างมันขึ้นมาเอง 55+

 

ความรักคือมารร้าย!!!​

 

​

 

จริงเหรอ เมื่อก่อนเคยอยากมีเมีย ทำไมตอนนี้ ถึงเป็นแบบนี้
ทำตัวน่าสงสัย ว่ามั้ย เพิ่งอกหัก รักตุ๊ดมารึป่าว ดูแล้วน่าจะใช่ ว่าป่าว

 

เจริญพร ใครอยากพบความรักเเท้...
พนมมือขึ้น ก้มกราบ กราบ กราบ 3ครั้ง
25 ธันวาคม 2553 อาตมาจะพาไปหารักเเท้
ด้วยการปฏิบัติบูชา นั้งสมาธิ เจริญภาวนา
รักพ่อ รักเเม่ รักปู่ย่า รักตารักยาย รักตัวเอง
ได้ทุกคน.(เเล้วโยมจะรู้ว่าความรักคืออิหยัง)

 

ก็ผมอยากถูกมารผจญบ้างน่ะดิ!!!ว๊ากกก

 

น่าเห็นใจ เดี๋ยวจัดให้


ป้าแกบอกว่า ได้ แต่ต้องพาลุงไปด้วย
OKป่าว​

 

ปรัชญาพุทธกับคนรัก (ที่ไม่รักเรา)



กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว

มีหญิงสาวคนหนึ่งผิดหวังในรักเนื่องจากคนรักของตนได้มาทิ้งไป

จึงกำลังจะฆ่าตัวตาย

ขณะนั้นเองมีพระธุดงส์รูปหนึ่งผ่านมาพบเข้า

จึงได้กล่าวให้สติกับสีกา ว่า "โยมจะทำอะไรรึ"

หญิงสาว "อิชั้นจะฆ่าตัวตายเพราะไม่รู้จะอยู่ไปทำไม มีแฟนๆ
ก็มาทิ้งไปเจ้าค่ะ"

หญิงสาวตอบ พระธุดงส์จึงได้เทศนาให้หญิงสาวฟังว่า

"เหตุใดโยมจึงต้องเสียใจเล่าในเมื่อคนที่ควรจะเสียใจควรจะเป็นแฟนของโยมสิ"

หญิงสาวหยุดคิดและถามกลับไปด้วยความสงสัยว่า"ทำไมล่ะเจ้าคะ"

พระธุดงส์ตอบว่า"ในเมื่อโยมมิได้สูญเสียสิ่งที่สำคัญไปเลยน่ะสิ"

หญิงสาวตั้งใจฟังพระธุดงส์แล้วก็ตอบกลับไปว่า

"ไม่จริงหรอกค่ะดิชั้นสูญเสียแฟนอันเป็นที่รักยิ่งไปนะเจ้าค่ะ"

พระธุดงส์ตอบ"โยมได้สูญเสียคนที่มิได้รักและห่วงใยโยมซึ่งจะมีค่าอันใด

แต่แฟนโยมซิที่สูญเสียคนที่รักและห่วงใยเค้าเช่นโยม

ใครควรจะเสียใจกว่ากันล่ะโยม"


ที่มา : ว.วชิรเมธี (W.Vajiramedhi) | Facebook

 

[SIZE=-1]สำหรับคนมีความรัก
ทุกความรู้สึกล้วนเป็นความรัก
เห็นอะไรก็คิดถึงคนรัก..
หายใจเข้าเป็นความรัก หายใจออกเป็นความคิดถึง
ทุกลมหายใจอุ่นอวลด้วยกลิ่นไอความอาวรณ์ ห่วงหา
สารพันความรู้สึก หลากหลายอารมณ์
แต่ทั้งหมดก็มาจากความรู้สึกเดียว
ที่เรียกว่า "ความรัก"



ความรักที่ดลบันดาลให้ใครคนหนึ่ง
สามารถทำอะไรได้มากมาย
เขียนหนังสือได้เป็นเล่มๆ เพื่อจะบอกใครเพียงคนเดียว
ว่าความรักไม่เคยจางหายไปไหน
ความรักยังอยู่..และความรักที่งดงามนั้นก็ไม่เคยตาย..
ไม่ว่าวันเวลาจะผ่านเนิ่นนานแค่ไหน
ไม่ว่าความรักจะเดินทางถึงจุดหมายปลายทางหรือไม่
ใครคนหนึ่งก็ยังคงมีรักเดียว
และทุกวินาทีก็ยังคิดถึงแต่คนรัก..



เพราะคนเรามีชีวิตอยู่ได้ด้วย
ความรัก ความหวัง และความฝัน
ถ้าเมื่อไหร่ไม่มีสามอย่างนี้ชีวิตนั้นก็เหมือนตายไปแล้ว..
[/SIZE]

 

หลายครั้งหลายหนที่เราเจ็บปวดเพราะรัก...เพราะรักเป็นทุกข์นั้นหรือ...

หากมองให้ดี ๆ รักอาจจะไม่เป็นตัวกำหนดทุกข์นั้นได้..

แต่เป็นการคาดหวังจากฝ่ายหนึ่งมากกว่า...ลองย้อนถามตัวเองซิว่า

"ทุก ๆ ครั้งที่เราร้องไห้ เราผิดหวัง เป็นเพราะเรารักเขาหรือเป็นเพราะว่า เขาไม่รักเรามากอย่างที่เราต้องการกันแน่"

ความรักไม่เคยทำร้ายใคร... แต่เป็นความคาดหวังจากความรักนั้นมากเกินไป...

ความรักที่เราคาดหวังมากจะย้อนกลับมาทำร้ายเราทุกครั้งที่เราคาดหวังสูงเกินไป..

ไม่มีใครในโลกที่สามารถเป็นอย่างเจ้าชาย...เจ้าหญิงในฝันของเราได้...

การเรียกร้องจากอีกฝ่ายรังแต่จะทำให้เจ็บปวดกันทั้งคู่...

เมื่อใดที่รู้สึกท้อแท้หรือหมดกำลังใจ...จากการร้องหาความรักจากผู้อื่น ...

ลองมองย้อนกลับมาที่ตัวเราเอง...

แล้วลองสร้างความรักให้เกิดขึ้นภายในของตัวเองดูบ้าง...

ไม่จำเป็นต้องเป็นฝ่ายได้รับอยู่ตลอดเวลา ...

ความรักภายในตัวของตัวเอง...ไม่ต้องใช้เงินใช้ทองซื้อมา...

หากแต่ก่อขึ้นมาง่าย ๆ ...และมีล้นเหลือมากพอที่จะแบ่งปันให้ผู้อื่น...

โดยไม่จำเป็นต้องคาดหวังจะได้สิ่งตอบแทนมา ...



เมื่อใดที่รักใครสักคน...ลองให้ความรักแก่เขาเท่าที่เราจะทำได้...

โดยไม่ต้องคาดหวังถึงสิ่งที่จะได้รับกลับมา

ไม่จำเป็นเลยที่เรียกร้องให้เขารักเราตราบเท่าเทียมที่เรารักเขา...

เพียงแค่แบ่งปันรักในใจเท่านั้น...

เราก็จะสัมผัสจากคำว่าความสุขจากความรัก...จากการให้อย่างแท้จริง

นอกจากนี้เราจะสามารถควบคุมความสุขของตัวเองให้อยู่ในมือของตัวเองได้...

ไม่จำเป็นต้องให้ความสุขของเราอยู่ในมือของคนอื่นที่แล้ว ๆ มา...

เพราะเขาเองเป็นบ่อเกิดของความรัก...


เป็นคนให้มิได้เป็นฝ่ายรับ..

และยิ่งให้มากเท่าไร...เราก็ยิ่งได้ความรักกลับคืนมากเท่านั้น...

เมื่อเราบริสุทธิ์ใจที่จะให้รักกับใครก็ตาม...อีกฝ่ายก็จะรู้สึกสบายใจที่จะให้รักแก่เรา...

โดยไม่ต้องคำนึงว่าเราต้องการอะไรตอบแทนจากเขากันแน่...

แต่สิ่งที่สำคัญที่สุด...คือ...

ความรักและการให้เป็นบ่อเกิดของความสุขได้ด้วยตัวของมันเอง ...

ไม่จำเป็นต้องใช้ใครก็ตามเป็นคนสร้างความสุขให้เราอีกแล้ว...

เพราะทั้งความรักและความสุขทั้งหมด...มันอยู่ที่เรานั่นเอง...


ขอบคุณบทความจาก tamdee.ne