วิญญานอาฆาตที่ราชประสงค์

เรียนทุกท่านที่เคารพ

อาทิตย์ที่ผ่านมากระผมได้มีโอกาสเดินทางไปยังกรุงเทพมหานคร
พักโรงแรมใบหยกที่ญาติๆชวนไปแนะนำการปฏิบัติจิตที่ผมพอมีประสพการณ์
มากกว่าน้องๆที่เชิญผมไป
บริเวณราชประสงค์
กลางคืนมีโอกาสเดินไปเรื่อยเปื่อย
ไปทะลุแถวราชประสงค์ จึงเดินไปเรื่อย
จิตที่สัมผัสได้ พลังความอาฆาต น่ากลัวมาก
มีหลายสิบดวงจิตที่ยังไม่ถึงฆาต
แต่ตายด้วยกรรมที่มาตัดรอนอย่างรุนแรง

วิญญานเหล่านี้ล้วนรวมกันสาปแช่งผู้ที่สั่งฆ่าเขา
ที่ผ่านมาผมไม่ได้ตามข่าวบ้านเมืองมากนัก
แต่ฟังชื่อผุ้ที่เขาสาปแช่งแล้ว อดตกใจไม่ได้

ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงแล้ว น่ากลัวมากสำหรับคนสั่งฆ่า
มีวิญญานของทหารใหญ่คนหนึ่ง เป็นหัวหน้ากลุ่ม
ทั้งหมดได้รับพลังจากการถ่ายพลังชีิวตจากการกรีดเลือด
(ผมไม่แน่ใจเพราะอยู่ป่านานพอสมควรเรื่องข้อมูลการกรีดเลือด)

และมีดวงวิญญานอีกมากมายที่มีพลังอาฆาตแค้น
จากการถูกฆ่าตาย โดยเขาเชื่อว่าสิ่งที่เขาทำนั้นถูกต้อง
ที่ผ่านมาไม่มีคำขอโทษหรือขออโหสิกรรมใดๆจากคนที่ฆ่าพวกเขา
หรือแม้แต่การทำบุญไปถึง มีแต่การพยายามส่งคนมาทำพิธีสะกดวิญญาน

จะมีพลังและความแค้นเป็นพลังที่เข้มแข็งมาก

คิดถึงกรรมแล้วน่าสงสารคนสั่งฆ่า เพราะการศั่งฆ่าผู้อื่นอย่างตั้งใจ โดยที่รู้ว่า
เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีบุญสูงสุดในสัตว์ที่อยู่บนโลกนี้ แล้ว
ช่างเป็นกรรมหนักจริงๆ
สงสารวันที่เขาจะตายภาพเหล่านี้จะติดตา วนเวียนจนจิตเขาจะมุ่งไปสู่
อบายภูมิอย่างแน่นอน

อนิจจาผู้มีบุญหนักศักดิ์ใหญ่ทั้งหลาย

รุ่งเช้า
กระผมได้ทำบุญและแผ่เมตตาไปให้กับดวงจิตทั้งหลายเหล่านั้นหวังว่า
เขาจะเปลี่ยนแปลงจิตเป็นอโหสิกรรมด้วย
หวังว่าผู้ที่สั่งฆ่าจะได้กระทำกิจกรรมบุญอันจะทำให้ความอาฆาต
ที่ไปทำลายชีวิตเขาได้ลดทอนบาปกรรมลงไปด้วย

ที่น่าเป็นห่วงคือวิญญาน ที่เคยถูกทำร้ายให้ตายดับลงไปด้วย
ความคับแค้นอาฆาต และกล่าวคำอาฆาตไว้
ตั้งแต่ยุคตั้งเมืองเป็นต้นมา ได้รับพลังจากเลือด
ของคนคนที่ปราถนาร่วมกันจำนวนมากลงพื้นปฐพี
อันเป็นวิญญานของพราห์ม เหมือนการตัดคนคนก่อนเดินทัพ
เพื่อให้เจ้ากรรมนายเวรของศัตรู เข้มแข็งขึ้น

วันนี้ในกรุงเทพเต็มไปด้วยจิตวิญญานและอมนุษย์ จำนวนมาก


หวังว่าจะมีพระผู้ทรงเมตตาได้โปรดเทศนาธรรมให้ดวงวิญญานเหล่านั้น
ได้โปรดเมตตาอโหสิกรรมซึ่งกันและกันด้วยเถิด
และขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิได้โปรดดลบันดาลให้คนที่สั่งยิง หรือยิงเขา
ได้มีสำนึกไปขออโหสิกรรมและกระทำกรรมดีเพื่อให้ดวงจิตเหล่านั้นลดอาฆาต
ลงด้วยเถิด

******************************************
วิกรม หลานพระคุณลุงคนเชียงใหม่
******************************************

 

ในเมื่อตายด้วยอกุศลกรรม คงคาดที่ไปได้ไม่ยากนัก ได้แต่สงสาร แต่ช่วยอะไรไม่ได้ เพราะมีแต่ความยึดมั่น หากคลายความยึดมั่นก็คงได้ไปสู่จุดสุดท้ายตามอารมณ์คิดก่อนตาย

 

แผ่เมตตากันเถอะ......... ^0^

 

ความยึดมั่น ถือมั่น สุดท้ายก็เอาไปไม่ได้ น่าสงสารจริง ผมร่วมแผ่เมตตาด้วยครับ

 

ตายด้วยจิตใจแบบนั้น ไม่ผ่านสำนักพญายม ดิ่งลงอบายภูมิทันที

 

ปล่อยให้วิญญาณเหล่านั้น ทำตามจุดประสงค์ของพวกเขาเถิด อย่างน้อยน่าจะดึงคนชั่วที่ยังมีชีวิตอยู่ให้ได้รับผลกรรมโดยเร็ว เผื่อบ้านเมืองจะสงบสุขขึ้นเร็ววัน แล้วพวกเราค่อยทำบุญแผ่อุทิศส่วนกุศลครั้งใหญ่ให้กับพวกเขาเหล่านั้นด้วยเถิด ผมคิดว่าผมคิดถูกนะ...เบื่อเหลือเกินกับบ้านเมืองทุกวันนี้ที่มีแต่สัมพเวสีคอยกินบ้านเมืองกันเป็นฝูง คนดีเพียงน้อยนิดจะช่วยบ้านเมืองได้อย่างไร ผมถึงหวังให้วิญญาณที่ยังคงอยู่ ช่วยบ้านเมืองโดยนำเอาคนชั่วๆให้ตายจากโลกนี้ไปโดยเร็ว อย่างน้อยก็คิดเสียว่า ทำบุญให้ประเทศในขณะที่ตายไปแล้ว เพราะตอนมีชีวิตอาจไม่มีโอกาสได้ทำ

 

กรรมใดใครก่อ ผู้นั้นต้องรับไปเต็มๆ

เพราะว่า "ไม่มีใคร ใหญ่เกินกรรม"

 

เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร

 

อโหสิกรรมแก่กันและกันเถอะ ร่วมแผ่เมตตาแก่ดวงวิญญานทุกดวง สาธุ

 

น่าสงสารจังเลย แต่ใครทำกรรมอะไรกะใครไว้ก็คงต้องได้รับกรรมนั้นๆ ตอนตายไปแล้วเค้าคงจะสำนึกได้แหล่ะ เพราะเจ้ากรรมนายเวรเขามาทวงแน่ๆ

 

ขอให้ผู้ที่ สั่งฆ่า ร่วมฆ่า มีส่วนฆ่า พวกเขาได้รับในสิ่งที่เขาได้ทำลงไปกับผูที่เสียชิวิตและบาดเจ็บ คงอีกไม่นานจะรอดู กฎแห่งกรรมผู้มีอำนาจบารมีก็หนีไม่พ้น

 

ทุกอย่าง มาแต่เหตุ

เขาถูกฆ่า เพราะเขา ฆ่าผู้อื่นมาก่อน

เนื่องจาก เขาทำกรรมไม่ดีมามาก

เขาจึงไม่ไปผุดไปเกิด กลายเป็นวิญญาณพยาบาท

เมื่อใด ครบวาระสัมพเวสี แล้ว

เขาย่อมไปเป็นอสูรกาย ไปอบาย เนื่องจากจิตสะสมโทสะไว้มาก

การตามล้าง ตามล่า ก็จะวนเวียนอีกนับชาติไม่ถ้วน

จนกว่า จะมีการอโหสิซึ่งกันและกัน

กรรมนั้นเที่ยงธรรมเสมอ สิ่งที่แต่ละท่านได้รับ

นั้นสมควรแก่กรรมที่แต่ละท่านได้กระทำมาทั้งสิ้น

 

คราวต่อไป จะตายอีกเป็นพันศพ....4444

 

ฅนทำผิดคิดว่าถูก ฅนทำถูกกลับรู้สึกผิด

 

หากรู้จักคบ บัณฑิต ก็จะพาไปทำบุญ

แต่ดันไป คบคนพาล เชื่อคนพาล ก็พากันไปทำผิด
เผาบ้านเผาเมือง เผาศาลากลางสมบัติส่วนรวมของคน ๗๐ ล้านคน วอด วาย
ไม่อยากจะคิด วิบากกรรม จะขนาดไหน

ประชาธิปไตย หรือเผด็จการ เปนเรื่องสมมติ ต่างคน ก็ต่างมุมมอง อย่าไปยึดมั่นตายตัว
อย่าหลงเปนฝ่ายใด ที่ไม่ยึดหลักศีล๕

ศีล๕ กฏแห่งกรรม นิพพาน พระรัตนตรัย เปนเรื่องจริง มีมุมมองเดียว จึงควรยึดเปน สรณะ
ในโลกแห่งกรรม เสียงของประชาชน ๑ ล้านคนที่ผิดศีล ก็ไม่สามารถสู้คนมีศีล ๑ คนได้
โจร อันธพาล ๑ ล้านคน ก็ไม่สามารถกระทำความดีงามได้เท่ากับบัณฑิตเพียง ๑ คน
จะเห็นว่า ประชาธิปไตย ใช้ไม่ได้ ในโลกแห่งกรรม

 

การฆ่าโดยเจตนา
เป็นกรรมหนัก
แม่แต่การตั้งใจฆ่าสัตว์เดรัจฉานโดยเจตนา
ที่มีบุญเกิดน้อยกว่ามนุษบ์ยังตกนรก
เพื่อชดใช้กรรม

แต่การฆ่าและตัดรอนชีวิตมนุษย์
ที่มีกรรมเกิดสูงกว่าเดรัจฉานนับล้านๆเท่านั้น

น่าสงสารคนฆ่า ถึงกรรมที่เขาจะไดรับ
และที่หนักสุด คือคนที่ก่อให้เกิดการฆ่า
หรือสั่งฆ่า เสียงสรรพวิญญานเหล่านั้น
ร้องระงมถึงชื่อคนที่สั่งฆ๋า

ใครที่สื่อสารได้ผมเสนอขอให้ทำบุญไปถึงเพื่อขออโหสิกรรมที่เกิด
เผื่อวิญญานเหล่านั้น จะมีจิตที่จะละเสียซึ่งความพยาบาทเบียดเบียน
กันที่ จะเกิดขึ้นต่อไป

ต้องขอโทษเพราะมีคนส่งข้อความมาเตือนว่า
อยู่ฝ่ายใหน ถึงออกมาโจมตีกัน
แต่ผมเล่าให้ฟังถึงสิ่งที่จิตผมสัมผัสได้นั้น
หากมีส่ิงใดรบกวนให้เกิดขึ้นซึ่งอกุศลกรรม
โปรดเมตตตาขอออโหสิกรรมด้วยครับ
วิกรม หลานพระคุณลุงครับ

 

การทำให้บ้านเมืองกลับมามีความสงบสุขอีกครั้ง ถือว่าเป็นบาปหนาหรือไม่
แล้วพวกทหาร - ตำรวจ ที่คอยพิทักษ์ผืนแผ่นดินไทย ที่ต้องคอยรับคำสั่งจากผู้บังคับบัญชา เพื่อปกป้องคุ้มกันประเทศชาติให้มีความสงบและปลอดภัย
ถือว่าพวกนี้บาปหนาหรือไม่ แล้วทำไมถึงต้องป้องกัน กำจัดศัตรูด้วยเล่า
ในเมื่อพวกเราต่างก็รู้ว่ามันเป็นบาปเป็นกรรม ทำไปได้ยังไง
คุณพูดเหมือนคนอื่นไม่มีหัวคิดอย่างงั้นแหละ

ผมไม่รู้นะว่าคุณคิดยังไง และต้องการอะไร

คุณมองในมุมนึง
ผมก็มองในมุมนึง

ก็เท่านั้น

 

*******************************************
ทหารใหญ่ส่วนหนึ่งของบ้านเรา
ลองย้อนชาติได้จะพบว่าจำนวนมากเป็นชาวบางระจัน
จิตขณะที่ตายไม่ได้คิดว่าจะทำเพื่อตนเองและการฆ่า
หรือทำร้ายผู้อื่นนั้น เป็นการทำเพื่อป้องกันตัวเอง
จิตที่ยอมตายเพื่อคนอื่นนั้น เหมือนกับจิตของพระโพธิสัตว์
ที่ยอมถวายชีวิตเพื่อศาสนา จิตไปยังสุขคติ

แต่ถ้าในการฆ่านั้นเต็มไปด้วยความโกรธความแค้น
ไม่ว่าเกิดจากกมลจิตตนเองหรือได้รับการสั่งด้วยคำสั่ง
หรือข้อมูลให้เข้าใจผิด การเล็งปืนและตัดสินใจเหนี่ยวยิง
ไปยังไปยังชีวิตอื่นๆนั้น เต็มไปด้วยความโกรธเกลียดชัง
จิตนั้นทำให้ตกนรกแน่นอนครับ

แต่ถ้ายิงไปโดยไม่ตั้งใจแต่โดนคนตายนั้นถึงแม้จะมีกรรมแต่ก็น้อยกว่า
คนที่ตั้งใจยิง ในทางโลกเหมือนกับฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาเปรียบโทษ
กับฆ่าคนตายโดยเจตนา โทษจะมากกว่า
แม้แต่ยิงไม่โดนแต่มีความพยายาม นั้นโทษพยายามฆ่านั้นก็หนักกว่า
ฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาครับ

กรรมใดใครทำได้รับกรรมนั้นแน่นอนครับ
ทหาร ตำรวจ เพชรฆาต เป็นอาชีพที่มีกรรมเพราะมีอาชีพฆ่าคนครับ
ในชาติที่แล้วเคยทำมาหรือเคยถูกเขาฆ่ามาเลยต้องกลับมาชดใช้ครับ
นั้นก็โทษหนัก

ผมไม่ได้ต้องการให้เกิดการโกรษแค้นกันต่อไปครับ
ผมเสนอให้มีการทำบุญ และมีการขออโหสิกรรมเพื่อลดแรงกรรม
พยาบาทผูกเนื่องต่อกันไปไม่สิ้นสุด
เพราะต่างคนต่างมีกรรมหนักอยู่แล้ว
เพราะการฆ่าเกิดจากการแย่งชิงเพื่อสนองตัณหาความทะยานอยาก
ของแต่และฝ่ายเท่านั้น
แต่กรรมหนักตกอยู่ที่ผู้ก่อให้เกิดการฆ่าหรือ สั่งให้ฆ่าครับ
ท่านที่เป็นเครื่องมือนั้น อาจรับเพียงกรรมซึ่งหน้าของท่าน
แต่คนสั่งรับทั้งหมดแน่นอน ภาษาเหนือว่า
"บาปอยู่ตี้คนจ๋ำ กรรมอยู่ตี้คนเยี๊ยะ" ครับ

ในนรกบางขุมถึงมีไว่เฉพาะพวก ผู้พิพากษา ศาล
และคนมีอำนาจโดยเฉพาะไงครับ


ถ้ามีคำกล่าวใดๆที่ก่อให้เกิดจิตที่เป็นอกุศลกรรม
ความโกรธใดๆก็ตาม ผมมิได้มีเจตนาให้เกิด
ขอโปรดเมตตาอโหสิกรรมด้วยครับ
****************************
วิกรม
*****************************

 

ใกล้จะถึงวาระที่โลกต้องประสบกับภัยพิบัติ ในสภาวะเช่นนั้นเิกิดแผ่นดินไหวแผ่นดินสะเทือนเลื่อนลั่น ประตูมิติจะเปิดออกมา ดวงจิตที่ร้ายมีโทสะแรงกล้าจะถูกดูดเข้าสู่ประตูมิติ อย่าว่าแต่ดวงวิญญานเลยแม้แต่มนุษย์ที่มีจิตไม่ดีมีโทสะอาฆาตก็อาจจะถึงวาระหัวใจหยุดเต้นไปเฉยๆ ก็ระวังกันไว้เตรียมใจอย่างไรไม่ให้เป็นอกุศล คิดแต่จะล้างแค้นเอาคืนถึงสภาวะมิติเปิดก็ระวังตัวด้วยก็แล้วกันเพราะอาจจะป่วยกระทันหันแบบไม่มีสาเหตุ

การอุทิศบุญกุศลเพื่อช่วยดวงวิญญานของพวกเขาเป็นสิ่งที่ดีสมควรกระทำอย่างยิ่ง แต่ต้องไม่ลืมที่จะขออนุญาตเจ้ากรรมนายเวรของเขาก่อนนะครับ

 

สวัสดีครับ คุณวิกรม
ไม่ทราบว่าตอนนี้ พระคุณลุง ท่านจำวัดที่ไหนครับ
คุณวิกรมได้ไปเยี่ยมท่านบ้างหรือปล่าว