พุทธธรรมแบบง่ายๆ รวบรวมจากหนังสือประวัติหลวงปู่ปาน

"ฉัน(หลวงพ่อพระราชพรหมยาน)เห็นมีโอกาส ฉันกราบท่านแล้วทูลถามท่านว่า คนที่ปฏิบัติเพื่อพระนิพพาน จะใคร่ครวญอย่างไร จึงจะง่ายและสั้นที่สุด" ท่านตรัสว่า "เจ้าจงใคร่ครวญอย่างนี้ จงคิดว่าเราเป็นผู้ไม่มีอะไรเลย ทรัพย์สินก็ไม่มี ญาติ เพื่อน ลูกหลานเหลนก็ไม่มี แม้ร่างกายเราก็ไม่มี เพราะทุกอย่างที่กล่าวมามีสภาพพังหมด เราทำกิจที่ต้องทำตามหน้าที่ เมื่อสิ้นภาระ คือร่างกายพังแล้วเราจะไปพระนิพพาน เมื่อความป่วยไข้าปรากฏจงดีใจว่า วาระที่เราจะมีโอกาสเข้าสู่พระนิพพานมาถึงแล้ว เราสิ้นทุกข์แล้ว คิดไว้อย่างนี้ทุกวัน จิตจะชินจะเห็นเหตุผล เมื่อจะตายอารมณ์จะสบาย แล้วจะเข้านิพพานได้ทันที"
(หนังสือประวัติหลวงปู่ปานหน้า ๓๑ บรรทัดที่ ๑๘ - ๒๔)

ขอเชิญร่วมถวาย"สมเด็จองค์ปฐมโชคเศรษฐี ปุญญวิจิตร ศรีเวียงชัย"
http://palungjit.org/threads/ขอเชิญร่วมถวาย-สมเด็จองค์ปฐมโชคเศรษฐี-ปุญญวิจิตร-ศรีเวียงชัย.285301/

 

อารมณ์พระอรหันต์แบบง่ายๆ​

"แล้วจงอย่าลืมนะ อารมณ์ที่เธอคิดนั่นเป็น

อารมณ์ของพระอรหันต์ หมายความว่าการที่เธอมานิพพานได้

-ที่เธอคิดว่าเธอนะ พ่อแม่ พี่น้อง เพื่อนฝูง ทรัพย์สินต่างๆ ไม่สามารถจะช่วยเธอได้เมื่อเธอจะตาย

-ไม่มีอะไรเป็นประโยชน์ สิ่งที่เป็นประโยชน์คือ คุณพระรัตนตรัย

-แล้วเธอไม่ต้องการร่างกาย เพราะมันป่วยไข้ไม่สบายมีความทุกข์อยู่เสมอ

-ขึ้นชื่อว่าความเกิดไม่ต้องการอีก

อันนี้เป็นอารมณ์ของอรหันต์ คนทุกคนถ้าภาวนาอย่างนี้เป็นอารมณ์ มานิพพานได้ทุกคน(อารมณ์ที่หลวงพ่อคิดตอนตายครั้งที่ ๓ แล้วสามารถไปนิพพานได้)

(หนังสือประวัติหลวงปู่ปานหน้า ๑๐๓ บรรทัดที่ ๑๒ นับจากล่างถึงหน้า ๑๐๔ บรรทัดที่ ๑-๑๐)


ขอเชิญพุทธศาสนิกชนผู้มีจิตเลื่อมใสในบวรพระพุทธศาสนาร่วมใจน้อมถวาย
"สมเด็จองค์ปฐมโชคเศรษฐี ปุญญวิจิตร ศรีเวียงชัย"
หน้าตัก ๔ ศอก ๙ นิ้ว (๘๙)นิ้ว
http://palungjit.org/threads/ขอเชิญร่วมถวาย-สมเด็จองค์ปฐมโชคเศรษฐี-ปุญญวิจิตร-ศรีเวียงชัย.285301/

 

การตั้งกำลังใจเพื่อพระนิพพานชาตินี้แบบง่ายๆ​

"ที่นี้คนไหนต้องการจะไปพระนิพพาน ก็เป็นของไม่ยาก สัพพเกษี

- ให้เขาคิดเห็นว่า โลกนี้ทั้งโลก ไม่มีอะไรที่เราชอบ ไม่มีอะไรที่เรารัก เราไม่รักอะไร เรา

ไม่ชอบอะไรในโลกนี้ แม้แต่ร่างกายของเราเอง เราก็ไม่ชอบไม่รัก เพราะมันเต็มไปด้วย

ความทุกข์ เต็มไปด้วยความทรมาน

- แล้วให้ใคร่ครวญหาความจริงในโลก จะเป็นสิ่งมีชีวิต หรือ ไม่มีชีวิตก็ตาม มันมีสภาพ

คงตัวได้ตลอดกาลหรือเปล่า ถ้ามันมีการเปลี่ยนแปลง มีการสลายตัว ก็ถือว่า นี่โลกทั้งโลก

หาความดีไม่ได้

- แล้วก็หันเข้ามาคิดถึงกายของตัวว่า กายของเรานี่มันก็ยังจะตาย ยังจะพัง

เรายังจะปราถนากายนอกอีก เราำไม่ต้องการ เราจะไปนิพพาน

เขาคิดเท่านั้นเพียงคืนละ ๑๐ นาทีนะ สัพพเกษีนะ ลูกหลานของเธอทุกคนพ้นนรกหมด

พ้นอบายภูมิ อย่างน้อยก็ไปกามาวจรสวรรค์ อย่างกลางก็ไปพรหมโลก อย่างดีก็ไป

พระนิพพาน"

"นี่ท่านว่าไว้อย่างนี้นะ ลูกหลานที่รักทุกคน ได้ยินหรือยัง ถ้าได้ยินแล้วจำไว้นะ ท่านสั่งสอนแบบนี้เป็นการสั่งสอนแบบง่ายๆ นี่เป็นความดีของพระ ของเทวดา ของพรหมท่านนะ ลูกหลานจงจำไว้"

(พระพุทธกัสสปตรัีสกับองค์หลวงพ่อเมื่อ ๑๙ มกราคม ๒๕๑๕ ที่พระจุฬามณี คัดลอกจากที่หลวงพ่อเล่าไว้ในหนังสือประวัติหลวงปู่ปาน หน้า ๑๕๑ บรรทัดที่ ๖ ถึง หน้า ๑๕๓ บรรทัดที่๑๐)



ขอเชิญพุทธศาสนิกชนผู้มีจิตเลื่อมใสในบวรพระพุทธศาสนา
ร่วมใจน้อมถวาย"สมเด็จองค์ปฐมโชคเศรษฐี ปุญญวิจิตร ศรีเวียงชัย"
หน้าตัก ๔ ศอก ๙ นิ้ว (๘๙)นิ้ว
http://palungjit.org/threads/%E0%B8%82%E0%B8%AD%E0%B9%80%E0%B8%8A%E0%B8%B4%E0%B8%8D%E0%B8%A3%E0%B9%88%E0%B8%A7%E0%B8%A1%E0%B8%96%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%A2-%E0%B8%AA%E0%B8%A1%E0%B9%80%E0%B8%94%E0%B9%87%E0%B8%88%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%84%E0%B9%8C%E0%B8%9B%E0%B8%90%E0%B8%A1%E0%B9%82%E0%B8%8A%E0%B8%84%E0%B9%80%E0%B8%A8%E0%B8%A3%E0%B8%A9%E0%B8%90%E0%B8%B5-%E0%B8%9B%E0%B8%B8%E0%B8%8D%E0%B8%8D%E0%B8%A7%E0%B8%B4%E0%B8%88%E0%B8%B4%E0%B8%95%E0%B8%A3-%E0%B8%A8%E0%B8%A3%E0%B8%B5%E0%B9%80%E0%B8%A7%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%87%E0%B8%8A%E0%B8%B1%E0%B8%A2.285301/

 

"ฉัน(หลวงพ่อพระราชพรหมยาน)เห็นมีโอกาส ฉันกราบท่านแล้วทูลถามท่านว่า คนที่ปฏิบัติเพื่อพระนิพพาน จะใคร่ครวญอย่างไร จึงจะง่ายและสั้นที่สุด" ท่านตรัสว่า "เจ้าจงใคร่ครวญอย่างนี้ จงคิดว่าเราเป็นผู้ไม่มีอะไรเลย ทรัพย์สินก็ไม่มี ญาติ เพื่อน ลูกหลานเหลนก็ไม่มี แม้ร่างกายเราก็ไม่มี เพราะทุกอย่างที่กล่าวมามีสภาพพังหมด เราทำกิจที่ต้องทำตามหน้าที่ เมื่อสิ้นภาระ คือร่างกายพังแล้วเราจะไปพระนิพพาน เมื่อความป่วยไข้าปรากฏจงดีใจว่า วาระที่เราจะมีโอกาสเข้าสู่พระนิพพานมาถึงแล้ว เราสิ้นทุกข์แล้ว คิดไว้อย่างนี้ทุกวัน จิตจะชินจะเห็นเหตุผล เมื่อจะตายอารมณ์จะสบาย แล้วจะเข้านิพพานได้ทันที"
(หนังสือประวัติหลวงปู่ปานหน้า ๓๑ บรรทัดที่ ๑๘ - ๒๔)



อารมณ์พระอรหันต์แบบง่ายๆ


"แล้วจงอย่าลืมนะ อารมณ์ที่เธอคิดนั่นเป็น

อารมณ์ของพระอรหันต์ หมายความว่าการที่เธอมานิพพานได้

-ที่เธอคิดว่าเธอนะ พ่อแม่ พี่น้อง เพื่อนฝูง ทรัพย์สินต่างๆ ไม่สามารถจะช่วยเธอได้เมื่อเธอจะตาย

-ไม่มีอะไรเป็นประโยชน์ สิ่งที่เป็นประโยชน์คือ คุณพระรัตนตรัย

-แล้วเธอไม่ต้องการร่างกาย เพราะมันป่วยไข้ไม่สบายมีความทุกข์อยู่เสมอ

-ขึ้นชื่อว่าความเกิดไม่ต้องการอีก

อันนี้เป็นอารมณ์ของอรหันต์ คนทุกคนถ้าภาวนาอย่างนี้เป็นอารมณ์ มานิพพานได้ทุกคน(อารมณ์ที่หลวงพ่อคิดตอนตายครั้งที่ ๓ แล้วสามารถไปนิพพานได้)

(หนังสือประวัติหลวงปู่ปานหน้า ๑๐๓ บรรทัดที่ ๑๒ นับจากล่างถึงหน้า ๑๐๔ บรรทัดที่ ๑-๑๐)



การตั้งกำลังใจเพื่อพระนิพพานชาตินี้แบบง่ายๆ


"ที่นี้คนไหนต้องการจะไปพระนิพพาน ก็เป็นของไม่ยาก สัพพเกษี

- ให้เขาคิดเห็นว่า โลกนี้ทั้งโลก ไม่มีอะไรที่เราชอบ ไม่มีอะไรที่เรารัก เราไม่รักอะไร เรา

ไม่ชอบอะไรในโลกนี้ แม้แต่ร่างกายของเราเอง เราก็ไม่ชอบไม่รัก เพราะมันเต็มไปด้วย

ความทุกข์ เต็มไปด้วยความทรมาน

- แล้วให้ใคร่ครวญหาความจริงในโลก จะเป็นสิ่งมีชีวิต หรือ ไม่มีชีวิตก็ตาม มันมีสภาพ

คงตัวได้ตลอดกาลหรือเปล่า ถ้ามันมีการเปลี่ยนแปลง มีการสลายตัว ก็ถือว่า นี่โลกทั้งโลก

หาความดีไม่ได้

- แล้วก็หันเข้ามาคิดถึงกายของตัวว่า กายของเรานี่มันก็ยังจะตาย ยังจะพัง

เรายังจะปราถนากายนอกอีก เราำไม่ต้องการ เราจะไปนิพพาน

เขาคิดเท่านั้นเพียงคืนละ ๑๐ นาทีนะ สัพพเกษีนะ ลูกหลานของเธอทุกคนพ้นนรกหมด

พ้นอบายภูมิ อย่างน้อยก็ไปกามาวจรสวรรค์ อย่างกลางก็ไปพรหมโลก อย่างดีก็ไป

พระนิพพาน"

"นี่ท่านว่าไว้อย่างนี้นะ ลูกหลานที่รักทุกคน ได้ยินหรือยัง ถ้าได้ยินแล้วจำไว้นะ ท่านสั่งสอนแบบนี้เป็นการสั่งสอนแบบง่ายๆ นี่เป็นความดีของพระ ของเทวดา ของพรหมท่านนะ ลูกหลานจงจำไว้"

(พระพุทธกัสสปตรัีสกับองค์หลวงพ่อเมื่อ ๑๙ มกราคม ๒๕๑๕ ที่พระจุฬามณี คัดลอกจากที่หลวงพ่อเล่าไว้ในหนังสือประวัติหลวงปู่ปาน หน้า ๑๕๑ บรรทัดที่ ๖ ถึง หน้า ๑๕๓ บรรทัดที่๑๐)

สาธุ สัพพะทานัง ธรรมะทานัง ชินาติ

สาธุ นิพานะปัจจะโยโหตุ

สาธุ นิพพานังปะระมังสุขขัง

 

พุทธธรรมแบบง่ายๆ รวบรวมจากหนังสือประวัติหลวงปู่ปาน​

"ฉัน(หลวงพ่อพระราชพรหมยาน)เห็นมีโอกาส ฉันกราบท่านแล้วทูลถามท่านว่า คนที่

ปฏิบัติเพื่อพระนิพพาน จะใคร่ครวญอย่างไร จึงจะง่ายและสั้นที่สุด" ท่านตรัสว่า

"เจ้าจงใคร่ครวญอย่างนี้ จงคิดว่าเราเป็นผู้ไม่มีอะไรเลย ทรัพย์สินก็ไม่มี ญาติ เพื่อน

ลูกหลานเหลนก็ไม่มี แม้ร่างกายเราก็ไม่มี เพราะทุกอย่างที่กล่าวมามีสภาพพังหมด

เราทำกิจที่ต้องทำตามหน้าที่ เมื่อสิ้นภาระ คือร่างกายพังแล้วเราจะไปพระนิพพาน

เมื่อความป่วยไข้าปรากฏจงดีใจว่า วาระที่เราจะมีโอกาสเข้าสู่พระนิพพานมาถึงแล้ว

เราสิ้นทุกข์แล้ว คิดไว้อย่างนี้ทุกวัน จิตจะชินจะเห็นเหตุผล เมื่อจะตายอารมณ์จะสบาย

แล้วจะเข้านิพพานได้ทันที"
(หนังสือประวัติหลวงปู่ปานหน้า ๓๑ บรรทัดที่ ๑๘ - ๒๔)

อารมณ์พระอรหันต์แบบง่ายๆ​

"แล้วจงอย่าลืมนะ อารมณ์ที่เธอคิดนั่นเป็น

อารมณ์ของพระอรหันต์ หมายความว่าการที่เธอมานิพพานได้

-ที่เธอคิดว่าเธอนะ พ่อแม่ พี่น้อง เพื่อนฝูง ทรัพย์สินต่างๆ ไม่สามารถจะช่วย

เธอได้เมื่อเธอจะตาย

-ไม่มีอะไรเป็นประโยชน์ สิ่งที่เป็นประโยชน์คือ คุณพระรัตนตรัย

-แล้วเธอไม่ต้องการร่างกาย เพราะมันป่วยไข้ไม่สบายมีความทุกข์อยู่เสมอ

-ขึ้นชื่อว่าความเกิดไม่ต้องการอีก

อันนี้เป็นอารมณ์ของอรหันต์ คนทุกคนถ้าภาวนาอย่างนี้เป็นอารมณ์

มานิพพานได้ทุกคน

(อารมณ์ที่หลวงพ่อคิดตอนตายครั้งที่ ๓ แล้วสามารถไปนิพพานได้)
(หนังสือประวัติหลวงปู่ปานหน้า ๑๐๓ บรรทัดที่ ๑๒ นับจากล่างถึงหน้า ๑๐๔ บรรทัดที่ ๑-๑๐)

การตั้งกำลังใจเพื่อพระนิพพานชาตินี้แบบง่ายๆ​

"ที่นี้คนไหนต้องการจะไปพระนิพพาน ก็เป็นของไม่ยาก สัพพเกษี

- ให้เขาคิดเห็นว่า โลกนี้ทั้งโลก ไม่มีอะไรที่เราชอบ ไม่มีอะไรที่เรารัก

เราไม่รักอะไร เราไม่ชอบอะไรในโลกนี้ แม้แต่ร่างกายของเราเอง

เราก็ไม่ชอบไม่รัก เพราะมันเต็มไปด้วยความทุกข์ เต็มไปด้วยความทรมาน

- แล้วให้ใคร่ครวญหาความจริงในโลก จะเป็นสิ่งมีชีวิต หรือ ไม่มีชีวิตก็ตาม

มันมีสภาพคงตัวได้ตลอดกาลหรือเปล่า ถ้ามันมีการเปลี่ยนแปลง มีการสลายตัว

ก็ถือว่า นี่โลกทั้งโลกหาความดีไม่ได้

- แล้วก็หันเข้ามาคิดถึงกายของตัวว่า กายของเรานี่มันก็ยังจะตาย ยังจะพัง

เรายังจะปราถนากายนอกอีก เราำไม่ต้องการ เราจะไปนิพพาน

เขาคิดเท่านั้นเพียงคืนละ ๑๐ นาทีนะ สัพพเกษีนะ ลูกหลานของเธอทุกคน

พ้นนรกหมด พ้นอบายภูมิ อย่างน้อยก็ไปกามาวจรสวรรค์ อย่างกลางก็ไปพรหม

โลก อย่างดีก็ไปพระนิพพาน"

"นี่ท่านว่าไว้อย่างนี้นะ ลูกหลานที่รักทุกคน ได้ยินหรือยัง

ถ้าได้ยินแล้วจำไว้นะ ท่านสั่งสอนแบบนี้เป็นการสั่งสอนแบบง่ายๆ

นี่เป็นความดีของพระ ของเทวดา ของพรหมท่านนะ ลูกหลานจงจำไว้"

(พระพุทธกัสสปตรัีสกับองค์หลวงพ่อเมื่อ ๑๙ มกราคม ๒๕๑๕ ที่พระจุฬามณี คัดลอกจากที่หลวงพ่อเล่าไว้ในหนังสือประวัติหลวงปู่ปาน หน้า ๑๕๑ บรรทัดที่ ๖ ถึง หน้า ๑๕๓ บรรทัดที่๑๐)


โมทนาสาธุ ทั้งหมดนี้ก็เพียงพอแล้ว สำหรับตัวเองในฐานะที่เป็นศิษย์ขององค์

พระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยานมหาเถระ วัดท่าซุง สาธุ สาธุ สาธุ

นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ เม นิจจัง

 

อนุโมทนา กับ ธรรมทาน ด้วยครับ
จะน้อมนำไปปฎิบัติครับ... นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ