เหตุที่พระพุทธเจ้าไม่นับถือพระผู้สร้าง

มีนิทาน เรื่องเล่าจะเล่าให้ฟัง ในจักรวาลอื่นที่ไม่ใช่จักรวาลที่เรา อยู่กันนี้ มีสิ่งที่สร้าง ขอใช้คำว่าสิ่งที่สร้างละกัน ท่านเป็นตัวตนแห่งความว่างท่านมี และไม่มีในเวลาเดียวกัน ท่านไม่ได้เพิ่ม หรือลดสิ่งใด ท่านไม่มีอดีต และอนาคต ท่านมีแต่ ปัจจุบันเป็นปัจจุบัน ต่อกับปัจจุบัน โดยไม่มีสิ่งที่เรียกว่า อดีต และอนาคตเลย เกินวิสัยที่เราจะคิดไปถึงสภาวะนั้น ท่านนอนอยู่ในสวนแห่งความว่าง โดยไม่มีผู้ใดรู้ว่าท่านหลับ หรือ ตื่น แมลง แห่งความว่างที่ท่านสร้างจาก ความว่างโวยวายพยายามตะโกน เรียกท่านว่าทำไมสร้างให้เราเป็นแมลง ท่านได้ยิน แต่ท่านไม่สามารถเติมความว่างลงไปในความว่าง หรือเปลี่ยนแปลงความว่างได้อีกแล้วท่านจีงนิ่งเฉยเสีย เหล่าแมลงและสรรพสัตว์ ทั้งหลายในสวนแห่งความว่างและปัจจุบัน มีบางตัวตนที่เข้าใจและรู้เองจากการที่เห็นความจริงว่าในสวนนี้ไม่มีเวลาเลยนี่นา มีแต่ปัจจุบันและความว่างเท่านั้น แต่สรรพสัตว์ทั้งหลายในสวนแห่งนั้น ทั้งหลายทั้งตัวที่เข้าใจ และไม่เข้าใจ ก็ ตายเกิด จากความว่าง สู่ความว่าง เวลายังคงเป็นปัจจุบัน ปัจจุบัน ปัจจุบันต่อเนื่องกันไปเหมือน สิ่งที่สร้างท่านยิ้มน้อยน้อย แล้วคิดในใจว่าเราสร้างความว่างจากความว่างเราสร้างในปัจจุบันและมันจะเป็นปัจจุบันเราสร้างตัวเองจากความว่างสู่ความว่างในปัจจุบัน เราเปลี่ยน เพิ่ม ลด ความว่างไม่ได้อีกแล้ว จบ

 

อาจจะมีคนไม่เชื่อเรื่องนี้ อาจจะมีคนเชื่อเรื่องนี้ แต่ความว่างก็ไม่ได้แคร์อะไรเพราะไม่สามารถ เพิ่มหรือลดสิ่งใดได้แล้ว มันจึงยังคงว่าง และเป็นปัจจุบันไปตลอดกาล

 

เรื่องเล่าเรื่องนี้เป็นจักรวาลอื่น หรือ จักรวาลของเราเอง ท่านคนเดียวที่จะบอกได้

 

พระเจ้าที่สร้างจักรวาลที่เราอยู่นี้

อาจจะเป็นทารกน้อยในจักรวาลอื่น ใช่มะ

----------------------------------------------------


ผมว่ามันขัดแย้งกันเองนะ
ในเมื่อคุณบอกว่าความว่างไม่มีเพิ่มและลด
แต่ทำไมแมลงมันถึงเกิดจากความว่างล่ะครับหรือสร้างความว่างจากความว่าง แน่นอนว่ามันจะต้องมีการเพิ่มขึ้นของความว่าง มันจึงจะมีการเกิดขึ้นของความว่างจากความว่าง

 

จริงจริงต้องรู้ให้แน่ชัด ก่อนว่าพระพุทธเจ้าทรงค้นพบอะไร ความต้องการที่จะออกจาก การเกิด แก่ เจ็บ ตาย นั้นเป็นของ เจ้าชายสิททัธถะ แต่สิ่งค้นพบแล้วเปลี่ยนพระองค์เป็นพระพุทธเจ้า นั้น เป็นเรื่องใดเราต้องพิจารณาให้ละเอียด การ ออก จาก วัฏสงสารนั้นกลายเป็นแค่ผลพลอยได้ เพราะอะไร

 

ผมจะไม่อ้างถึงพระสมณโคดม พระพุทธเจ้าของเรา แต่ผมจะพูดถึงพระปัจเจกพุทธเจ้าพระองค์ใดพระองค์หนึ่งขึ้นมาเปรียบเทียบ เพราะท่านค้นพบสิ่งเดียวกัน ก่อนอื่นเราชาวพุทธแท้ต้องรู้ก่อนว่า พุทธะ คือ อะไร แปลความหมายตรงตัวคือ ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน ไม่มีตรงใหนที่บอกว่าเป็นผู้ต้องการออกจากวัฎสงสาร เห็นความจริงที่ซ่อนอยู่หรือเปล่าครับ เอาละย้อนไปในสมัยที่ไม่ปรากฎการประกาศพระพุทธศาสนา ไม่มีพระพุทธเจ้า

 

--++ กระทู้ของคุณส่วนใหญ่เหมือนจงใจจะสร้างความแตกแยกในสังคมและศาสนา อยากทราบจุดประสงค์ที่แท้จริงว่าคุณทำไปเพื่ออะไร ในจิตใจของคุณคิดอะไรอยู่ ลองเล่าให้พวกเราฟังดูหน่อย เผื่อว่าเราจะช่วยอะไรคุณได้บ้าง ++--

 

มีชายหนุ่มคนหนึ่งเห็น ความเบื่อหน่ายในการ เกิด แก่ เจ็บ ตาย จึงได้ออกไปแสวงหาความหลุดพ้น แต่ไม่มีใครสามารถตอบคำถามของตัวเองได้จึงเพียรค้นคว้าด้วยตัวเอง ด้วยบุญบารมีที่จะถึงความเป็นพุทธะ ท่าน ก็ได้บรรลุความเป็นปัจเจกพุทธเจ้าแต่ด้วยองค์ประกอบของการที่จะได้เผยแผ่ พระศาสนาไม่มี จึงไม่มีศาสนาพุทธในยุคนั้น สัจจธรรมอันนั้นย่อมเห็นเป็นสิ่งเดียวกันมาตลอด นั้น คือ ที่เห็นเป็นตัวเรานั้น แท้จริงคือ การประกอบของ รูป และ นาม มีสิ่งใดเพียงอย่างเดียวไม่ได้ พบว่า อดีต คือสัญญา ความจำได้หมายรู้ของ รูปนาม อนาคตก็เช่นกัน แต่ความรู้นี้ต้องเป็นระดัย ญาณ หมายถึงรู้แบบสิ้นสงสัย ถ้าใครอยากเข้าใจต้องปฎิบัติเองถีงจะเข้าใจว่า วิปัสนาญาน ที่ว่านี้ทำลายความสิ้นสงสัยขนาดใหน ถึง จะอ๋อ ต้องปฎิบัติเอง เมือพระปัจเจกพุทธเจ้าค้นพบสิ่งนี้ ท่านก็ สิ้นสงสัยใน อดีต ปัจจุบัน และอนาคต ว่าเป็นอนัตตา แต่อนัตตาเองผมก็จนใจจะอธิบายต้องปฎิบัติเองรู้เองท่านอยู่กับความสิ้นสงสัยนั้น โดย ไม่ได้ขึ้นอยู่กับ ว่าต้องนิพพานก่อน ไม่ได้เกีย่วข้องโดยตรงกับเรื่อง วัฎ สงสาร เพียงแต่ท่านทำลายอวิชชาความไม่รู้จนสิ้นซาก ท่านมองตัวเองว่าเป็นตัวตนหรือไม่ มองสิ่งอื่นว่าเป็นตัวตนหรือไม่อันนี้ต้องปฎิบัติเองถึงจะรู้

 

ประเด็นที่จะบอกก็คือ ในเมื่อ พระปัจจเจกพุทธเจ้าสิ้นสงสัยในตัวตนท่านก็ไม่ได้สงสัยในสิ่งใด เมื่อสิ้นสงสัยก็จบที่ตรงนั้น

 

กระทู้ที่ตั้งขึ้นมานี้ ก็เลยเป็น คนละเรื่องเดียวกันอย่างสิ้นเชิง

 

พระผู้สร้างไม่มีที่มาที่ไป แล้วจะมาสร้างอะไรได้ ตัวเองยังไม่รู้ว่ามาจากไหนก็อ้างมาจากพระผู้สร้าง ปั้นดาว ปั้นเดือน ปั้นโลก และ ปั้นน้ำเป็นตัว

 

ความจริงมันมีหลายชั้น ความจริงที่ว่าเราเป็นคนเหนือ คนภาคกลาง คนอิสาน คนใต้ ความจริงที่ว่าเราเป็นคนไทย คนญี่ปุ่น คนอเมริกัน คนเขมร ความจริงที่ว่าเรานับถือสิ่งนี้ คนอื่นนับถือสิ่งนั้น อีกคนนับถืออีกสิ่ง และความจริงที่ว่าเราเป็นคนหรือมนุษย์ในโลกนี้เหมือนกัน เรามีทุกข์ เหมือนกัน เป็นเพื่อนร่วมทุกข์ร่วมสุขในโลกใบเดียวกันผมเชื่อถือในความจริงข้อนี้ที่สุด เราเป็นเพื่อนกันเราย่อมเห็นทุกข์ของเพื่อน อะไรที่พูด ทำ แล้วทำให้เพื่อนมีทุกข์ ก็ไม่น่าจะทำ คุณลองมองไปข้างนอกสิ ที่โครมโครมกันอยู่นั้นไม่ใช่อย่างที่ผมว่าหรือ แค่ในประเทศก็เหมือนกัน เพราะยึดความจริงระดับใหน ฟังดูน้ำเน่านะมันขึ้นอยู่กับคุณแล้ว ว่าคุณยึดความจริงระดับใหน

 

เห็นด้วยครับ ไม่เคยเห็นกระทู้ไหน เป็นไปในทางบวกเลย
มีแต่จะไปกระตุ้นการสร้างพลังงานด้านลบของคนอื่นๆ
ให้เกิดขึ้นมากขึ้น และมากขึ้น เพื่อมาทำร้ายโลกใบนี้
โลกที่มีบุญคุณกับเรานักหนานี้ มากขึ้น และมากขึ้นเท่านั้นด้วย

เลิกทำร้ายโลกซะทีเถอะครับ

.................................

 

พระเจ้าทุกองค์ มีมนุษย์และอื่นๆเคารพเป็นจำนวนมาก อย่าได้ปรามาสพระเจ้า

พระพุทธเจ้ามีผู้เคารพจำนวนมาก อย่าได้ปรามาสพระองค์

 

ตั้งกระทู้แบบนี้หมิ่นเหม่ไปหน่อยนะครับท่าน zmartalker

จะเป็นเหตุให้ผู้คนหลงเข้ามาถกเถียงกัน

คนอื่นที่อ่านจะเกิดความเข้าใจผิดแก่พระพุทธองค์และพระผู้สร้างได้ เป็นเหตุให้เกิดความคิดแบบผิด ๆ ความเข้าใจแบบผิด ๆ ถกเถียงกันแบบผิด ๆ ก่อกรรมกันแบบผิด ๆ

พลังบารมีของทั้งสองพระองค์สุดเหลือคณานับ ลบกระทู้จะเป็นผลดีกับตัวท่านครับ

และท่านที่ไม่มีความรู้จริง กรุณาหยุดโพสต์ความไม่รู้ของท่านด้วยครับ

ทั้งสองพระองค์เป็นสิ่งที่อยู่สูงเกินกว่ามนุษย์จะตัดสินพระองค์ด้วยปัญญาอันน้อยนิดของท่าน อย่าได้ก่อกรรมกับสิ่งสูงสุดทั้งสองพระองค์เลย

เรื่องอื่นพอได้ แต่เรื่องของสิ่งสูงสุดกรุณาอย่าได้นำมาถกเถียงกัน

ผู้ใดสงสัย ให้คิดสงสัยในใจตนเอง ถกเถียงในใจตนเอง หาคำตอบในใจตนเอง อย่าได้โพสต์แบบผิด ๆ ให้บุคคลอื่นได้อ่านอีกเลย

 

รู้ได้ด้วยตัวเอง พิจารณา ด้วยตัวเอง ตัดสินด้วยตัวเอง

ผมเชื่อว่า สิ่งที่เราไม่ได้ คิดไปในแง่ร้าย ก็ย่อมไม่ร้าย ทำแล้วสบายใจ ทำแล้วมีความสุข จงทำไป

 

เหมือนพระเทวทัตเลยนะครับ