การปฏิบัติสมาธิเพื่อสุขภาพกายและจิตให้เหนือธรรมดาตามในทางพุทธศาสนา

มาส่งการบ้านนะครับ

หลังจากหลวงพี่เทศน์ไปก็กลับไปคิดว่านั่งว่างๆก็เหมือนแม่ไก่ กกไข่

กลับอาทิตย์นึงลองไม่นั่งสมาธิเลย ใช้สติเยอะๆ

ปกติวันสองวันต้องนั่งแล้ว ถ้าเครียด ถ้าเมื่อยปวดเข้าสมาธิอย่างเดียวเลย หาย

บางวันก็แปบเดียวก็หาย บางวันนานหน่อย ก็ปล่อยมัน

นั่ง แปบเดียวกับนั่งนานๆ บางทีก็เหมือนกัน แต่บางทีก็ไม่อยากลุกไป

เลยนั่งยาวๆไปเลย ตอนนี้เลยไม่ค่อยได้นั่งครับ มาพิจารณาเยอะซะมากกว่าคับช่วงนี้

 

รูปที่ผมถ่ายจากดทรศัพท์มาบ้างครับ อิอิ

 

การนั่งไม่ใช่สักแต่ว่านั่งครับการนั่งทุกอย่างที่สอนว่า ให้ดูรู้และวาง การดูก้คือพิจรณา

ไม่ใช่ดูด้วยความเพลิดเพลิน รู้หมาถึงให้สติรู้ และวางไม่ต้องมานำเป็นอารมณ์หรือยึดติดเป็นของของเรา

 

ส่งการบ้านค่ะ

แค่รายงานตัวว่า ยังทำอยู่...

 

ก็เข้ามาอ่านแหละครับพี่กลม แต่ไม่รู้จะเขียนอะไร แบบเด็กไม่ดี อู้ไปนาน เพิ่งสำนึกผิด

มาคิดๆ ไป ก็ตลกตัวเอง เวลาขี้เกียจไม่อยากทำ ก็ไม่ทำซะง่ายๆ พอจะกลับมาทำ ก็ไม่อยากทำอีก

ตอนนี้ ก็กลับมานั่งใหม่ล่ะครับ หยุดๆถอยๆ ตลกตัวเองดี

มีอะไรชี้แนะ ก็บอกด้วยนะครับ แฮะๆ

 

เป็นวิศวะกร ก็ต้องสอนแบบวิทยาศาสตร์
น้อง daGaz ลองนืกถึงตุ่มน้ำ หนึ่งใบ เปล่าๆ
มีทางน้ำใหลเข้าสองทาง เป็นสายยาง
มีทางออกหนึ่งทาง ที่ก้นตุ่ม ก็เป็นสายยาง

ทุกครั้งที่เราปฎิบัติธรรม
บริกรรม ภาวนา อย่างมีสติ พร้อมด้วย
ดู รู้ และ ละว่าง

น้ำแห่งธรรมะ ก็ใหลเข้าตุ่ม พร้อมกันทั้งสองทาง
ในเวลาเดียวกัน ที่เราขี้เกียจ สารพัดขี้???
ฟุ้งซ่าน รำคาญ ไม่อยากทำ

มันก็เหมือนน้ำ อีกสายที่ไหลออก
มันก็เป็นธรรมดา ของปุธุชน เช่นเราๆ พี่เองก็เป็น
ถ้าปริมาณ ความถี่ ของการปฎิบัติธรรม กับอารมณ์ ขี่??? ทั้งหลายเท่ากัน

น้ำย่อมเต็มตุ่มแน่นอน เพราะปริมาณเข้ามากกว่าออก
และถ้าน้ำแห่งธรรมะ มากกว่า น้ำของ ขี้???
โอกาสของน้ำธรรมะที่จะเต็มตุ่ม ก็จะเร็ว ขึ้นไปอีก

แต่ถ้าขณะนี้่น้ำธรรมะ ของน้อง daGaz มีถึงครึ่งตุ่มแล้ว หล่ะ

วันดีคือดี เกิดอาการ ขี้??? ไปเสียเฉยๆ แล้วอะไร จะเกิดขึ้น
น้ำเข้าก็ไม่มี มีแต่น้ำใหลออก ไม่ช้าไม่นาน น้ำก็ย่อมหมดตุ่ม
มันก็น่าเสียดาย ที่เรามีโอกาส ได้สร้างความดี แล้วเราก็ทิ้งโอกาส

อย่าหวังผลกับการปฎิบัติ อย่าท้อถอยกับอารมณ์ที่เกิด
อย่าทอดทิ้งอาสนะที่เราเคยนั่ง

ทุกครั้งที่เราขี้??? ให้นึกถีงนำ้ที่กำลังใหลออก ใหลออก
ความขยันและความมุมานะ จะได้ใหลคืน

 

ขอบคุณครับพี่หมู จะขยันขึ้นครับ

 

อิอิ มาอ่าน พี่ก๊ะโดนด้วยเหมือนกันdaGazเอ๊ย
หลังจากไปบุญผ้าป่า งานหล่อพระเป็นครั้งแรกในชีวิตเลย วันแรกก็เพลีย
วันที่สองนอนสมาธิ แบบว่า มันขี้ฯฯฯฯอย่างพี่พลังไฟว่า แล้วก็เกิดฝัน แถมปลุกให้จำได้เสียอีก
(ปกติจะหลับต่อ จำได้แป๊บเดียว แล้วลืม อันนี้เขารู้ใจปลุกให้ตื่น เพื่อให้จำเรื่องจำราวได้)

ผ่านไปหน้าลิฟโรงพยาบาล มองเห็นเขาทำมังกรทอง ซ้าย ขวาที่ป้ายชื่อห้อง
มองแบบใจว่างๆ ขนลุกซู่ ปรากฏว่าสั่นเบาๆทั้งตัว เหมือนตอนเกศา โลมา เลยส่ง
บุญให้(ใครก็ไม่รู้) แล้วคิดเรื่องอื่นต่อเสีย หันหลังทำไม่รู้ไม่ชี้ซะเลย

 

สายยางที่น้ำแห่งธรรมะไหลเข้าขอเปลี่ยนเป็นท่อ ที่แข็งแรง และทนทานที่ไหลเข้าตุ่ม

ขอให้ตุ่มเป็นตุ่มที่มีน้ำแห่งธรรมะที่พร้อมจะรับธรรมะเก็บไว้ได้เรื่อยๆ

และสายยางที่ไหลออกขอให้เป็นสายยางท่อเล็กๆ ที่ค่อยๆไหลออก

เพื่อขจัดน้ำที่สกปรก ฝุ่น ผง ตะกอน และสารพัดขี้????

สาธุ ๆๆๆๆๆๆ เจริญในธรรมยิ่งๆ ขึ้นไปจ้า..........

 

สาธุครับผม ผมควรมาเขียนทุกวันละ พอไม่เขียน ตัว ข มาทุกที เขียนไว้เตือนใจด้วยละกันครับ

เพิ่งไปนั่งมาครับ ก็ เหมือนมันผ่านไปเร๊วเร็ว
นั่งบทที่หนึ่ง มีข้อสงสัยครับ สัปหงก คือ ตัววูบๆ สะดุ้งขึ้นมา
แล้ว ถ้าเป็น นิ่งๆ แล้ว มันกระตุกนิดๆ แบบ ดังกึก ครั้งเดียวเรียกว่าอะไรครับ

วันนี้นั่งไป ตลกดี ตอนสวดมนต์ ไม่มีสงไม่มีเสียง พอจะเริ่มนั่งมีเสียงทุกที แต่ก็นั่งละครับ บทจะเจอก็ต้องเจอละครับ หนียังไง จะเจอยังไงก็เจอ สู้ลุยไปดีกว่า

อ้อ ถามอีกอย่างครับ ตอนหลังแผ่เมตตาแล้ว ที่ให้นั่งนิ่งๆ นี่นั่งไปเรื่อยๆ จนรู้สึกว่าพอ ก็ออกหรือครับ

 

อนุโมทนาบุญกับทุกท่านอีกครั้งหนึ่งค่ะ

ปัจจัยของคุณเมืองแก้ว 2,000 บาท และของน้องเต่า 555 บาทได้ส่งมอบให้อาจารย์บาสแต่เช้า และได้ร่วมบุญด้วยทุกรายการค่ะ

เราได้ทำบุญทองเหลืองเพิ่มดังที่น้องตัวกลมๆว่า แล้วยังร่วมทำบุญผ้าป่าเพิ่ม ซื้อที่ดินเพิ่ม ซื้อข้าวสาร ซื้อผลไม้ ซื้อขนม (ตอนเค้ามาแจกเราก็สนุกสนานกับการเอาปัจจัยใส่ไปแทนผลไม้และขนมที่เราหยิบออกมา) ได้บุญกันเพียบ

เนี่ยถ้าเป็นอาจารย์อาชวินยังอยู่ ท่านคงจะกลับมาเล่าน๊า ว่าเป็นสีนั้นสีนี้ แสงพุ่งไปนั้นไปนี้ อย่างเราก็คงเล่าได้แต่ว่าชุมนุมเทวดาและอัญเชิญเป็นบทเป็นกลอนแล้ว ที่ร้อนจัดจ้าฟ้าสว่างๆอยู่นั้น ให้มีลมเย็นพัดมา สักพักเมฆน้อยลอยมานภาสลัวมัวเกลื่อน.... (เอ๊าเป็นเพลงไปซะแร้ว) เราก็ลุ้นไปว่าไม่ตก ไม่ตก ไม่ตก สักพักฝนก็ซู่ลงมาแบบเปิดก๊อกซะงั้น เล่นเอาพราหมณ์ทั้งหลายต้องเอาแผ่นสังกะสีปิดเตากันใหญ่ และต้องเอาผ้าใบมาคลุมแบบหล่อ พระท่านก็สวดแข่งกะสายฝนเลยไม่ถอย ฝนก็เลยถอยแทน งานก็ดำเนินต่อไปจนสำเร็จเสร็จกิจอย่างเรียบร้อย

 

ไม่มีรูปเคารพ

เข้าถึงพระในใจ

 

ส่งการบ้านค่ะ

นั่งเมื่อคืน ตี 1 กว่าๆ ไม่รู้จะส่งอะไรค่ะ เรียกว่ารายงานตัว น่าจะดีกว่า...

 

ดูอยู่นะไม่ใช่ไม่ดู มีสติรู้กับอารมณืที่เกิดในสมาธิเยอะๆครับไม่ใช่นั่งไปเรื่อยๆ ถือว่าได้นั่งนะครับ

 

รับทราบครับผม :z6

 

ส่งการบ้านครับ
นับลมมีหายไปบ้างนับพุธโธได้ประมาณ30กว่าหลับครับ

 

ฝึกตามความมุ่งมั่นตั้งใจครับ มีสติตลอดเวลา

 

เมื่อวันเสาร์ ที่ผ่านมา พี่ที่ทำงานได้เสียชีวิตลง โดยการโดนลูกหลง
แบบไม่รู้เรื่องรู้ราว นั่งกินข้าวอยู่ที่ร้านอาหาร แล้วคนขับรถ 2 คัน ทะเลาะกัน
แค่การปาดหน้ากันแค่นั้นเอง ถึงกับควักปืนยิงใส่กัน
ทำให้พี่ที่นั่งในร้านโดนลูกหลง กระสุนตัดหลอดลม ไปฝังที่อก เสียชีวิต

เกิดเรื่องสะท้อนใจ
คนเราช่างน่าสงสาร เมื่อโทสะเกิด ก็ฆ่ากันได้ง่ายๆ โดยไม่มีสติยั้งคิด
คนที่ตายไปก็หลงเหลือแต่ความดี ซึ่งเอาใว้ให้คนที่ยังมีชีวิตอยู่ได้ระลึกถึง

ชีวิตคนเราก็แค่นี้ เกิด แก่ เจ็บ และตาย แต่บางคน ก็ไม่ทันแก่ก็ตาย ไม่ทันเจ็บก็ตาย หรือยังไม่ทันจะรู้เรื่องก็ตาย

ทำให้เห็นได้ว่าการตายเป็นสิ่งที่แน่นอน ไม่มีใครหลีกเลี่ยงความตายไปได้ คนเราไม่รู้ว่าวันที่ตายเมื่อไหร่

พึงทำความดีไว้เถิด อาศัยหลักธรรมะมาเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ
โดยการมีศีล สมาธิ และปัญญา และนำหลักธรรมมาใช้ในชีวิตประจำวัน
สุดท้ายก็จะเหลือแต่สิ่งที่ดีๆ ไว้คิดถึงเมื่อยามจากไป

 

ส่งการบ้านค่ะ

นั่งเมื่อคืนตี 2 คิดเยอะ รวมถึงคิดว่า เวลาไม่เข้าใจ ทำยังไงก็ไม่เข้าใจ...ปัญญาไม่มี ตามยถากรรมแล้วกันค่ะ ไม่ดิ้นรนอะไรแล้ว

 

ไอ้ความคิดที่เราสงสัยที่เราไม่เข้าใจ ให้ดูที่เหตุว่าเกิดขึ้นอย่างไร มีต้นสายมาอย่างไร

ไม่เข้าใจก็ไม่เป็นไร ตัวอย่างเราเกิดเหตุหรือเห็นอาการต่างๆก็ดูตามว่าเกิดจากอะไร

เกิดจากร่างกาย เกิดจากคิดไปเอง ทราบก็ดีไม่ทราบก็ดี ก็อย่านำมาเป็นอารมณ์

ไม่รู้ก็ให้พึงไว้ว่าเป็นสภาวะของจิต ไม่ใช่โทษตัวเองว่าโง่ไม่รู้