การอธิษฐานอ้อนวอนต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์

​

การอธิษฐานอ้อนวอนต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์<O</O​

คัดลอกมาจาก หนังสือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ภาค๑ และภาค๒ <O</O​

เขียนโดย คุณพร รัตนสุวรรณ​

<O</O​

​

สิ่งศักดิ์สิทธิ์มีอยู่ ๓ อย่างคือ ๑.พระรัตนตรัย ๒. เทพเจ้า และ๓. วิบาก(กรรม) ของคนเรา ในสามอย่างนี้ วิบาก เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่เหนือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งปวง เพราะตัวการหรือปัจจัยสำคัญที่จะบันดาลให้เกิดผลตามต้องการไม่ใช่อานุภาพของพระรัตนตรัยหรือเทพเจ้าผู้ศักดิ์สิทธิ์ที่ไหน แต่เป็นวิบากของเราเอง พระรัตนตรัยที่ถือเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์อย่างหนึ่งก็เพราะเป็นแหล่งบันดาลกำลังใจให้คนต่อสู้กับอุปสรรคต่างๆและเป็นแหล่งกำเนิดความคิดดีๆ

ทำให้คิดหาทางแก้ปัญหาต่างๆ และเป็นสื่อสำคัญที่จะให้เทพเจ้าผู้ศักดิ์สิทธิ์เข้ามาช่วยเหลือเรา เพราะผู้ใดเลื่อมใสในพระรัตนตรัยก็จะเกิดสิริมงคลแก่ตัวเขาเอง และความเป็นสิริมงคลนี่แหละจะดึงดูดเทพเจ้าให้มาช่วยเหลือ ทำให้ผู้หลักผู้ใหญ่หรือคนที่ช่วยเหลือเราได้เกิดความเมตตาปรานีในตัวเรา ทำให้ชีวิตราบรื่น และที่สำคัญคือ บุคคลที่วิบากฝ่ายกุศลกำลังจะให้ผลอยู่แล้ว การอธิษฐานต่อพระรัตนตรัยด้วยความเลื่อมใสจะทำให้วิบากฝ่ายกุศลนั้นผลิตผลเห็นทันตา

<O</O
คนที่เลื่อมใสในพระรัตนตรัยนั้น นับว่ารู้จักบูชาบุคคลที่ควรบูชา คนประเภทนี้ย่อมเคารพนับถือและกตัญญูอย่างสูงต่อบิดามารดา ครูอาจารย์และผู้มีพระคุณ แม้จะเพียงเล็กน้อยแต่เขาผู้นั้นก็รู้สำนึกบุญคุณ

ความกตัญญู จะเป็นอำนาจดึงดูดเทพเจ้าผู้ศักดิ์สิทธิ์หรือผู้หลักผู้ใหญ่และคนดีทั้งหลายให้เมตตาปรานีสงเคราะห์คนผู้นั้นให้เจริญยิ่งๆขึ้นไป และทำให้รอดพ้นจากอันตรายและหายนะได้ แต่ในทางกลับกัน คนที่ไม่รู้จักกตัญญูต่อพ่อแม่หรือผู้มีพระคุณแม้จะเป็นผู้มีความสามารถพิเศษและใหญ่โตเพียงใด ในที่สุดก็จะประสบกับความหายนะอย่างแน่นอน

​

<O</O
อย่าลืมว่า เทพเจ้าผู้ศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายจะสามารถช่วยเหลือได้ตามแต่กำลังวิบากของกุศลของคนๆนั้นเท่านั้น ดังนั้น การอ้อนวอนหรืออธิษฐานก็ต้องรู้จักประมาณตน ถ้าคำขออธิษฐานไม่สำเร็จผลก็อย่าได้เสียใจท้อแท้ เบื่อหน่าย สิ้นหวังหรือหมดความนับถือในสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ให้นึกเสียว่าเป็นเพราะยังไม่ถึงเวลาและบุญกุศลของเรายังมีไม่พอ หลักใหญ่จึงอยู่ที่การสร้างสมความดี

คนทำแต่ความดีจิตใจย่อมเป็นสุข คนทำแต่ความชั่วจิตใจย่อมเป็นทุกข์ คนโกงคนชั่วช้าที่ยังสุขสบายยังไม่เสวยผลกรรมชั่วเพราะอานุภาพแห่งความดีที่สร้างไว้ในชาติก่อนและในชาตินี้ยังคุ้มครองเขาอยู่ ส่วนที่คนทำความชั่วแล้วรับผลทันตาเห็นเพราะไม่มีความดีหรือบุญกุศลเก่าคอยคุ้มครอง

<O</O
คนทำความชั่วไม่มีแม้แต่คนเดียวที่จะมีความสบายใจอยู่เสมอ ก็มีบ้างบางคนที่ทำชั่วจนเคยชินและไม่รู้สึกร้อนใจเพราะความหน้าด้าน เหมือนคนที่ชอบรับประทานอาหารเผ็ดจัดอยู่เสมอจนกระทั่งติดเป็นนิสัยเพราะชอบรสเผ็ดและทนเผ็ดได้ แต่สุดท้ายเขาจะต้องเป็นโรคกระเพาะหรือโรคลำไส้ในที่สุด คนที่สะสมความชั่วมากๆเมื่อวิบากของความชั่วให้ผล ย่อมเกิดปฏิกิริยาไม่ทางใดก็ทางหนึ่งเป็นแน่แท้ คนบางคนผิดหวังเพียงเล็กน้อย

ถูกขัดใจหรือถูกเอาเปรียบเพียงเล็กน้อยก็ทนไม่ได้ จะคอยอะไรนานๆก็คอยไม่ได้ ความหม่นหมองไม่สบายใจเป็นต้องเกิดขึ้น ท่านทราบหรือไม่ว่า ความทุกข์ที่เกิดในใจนั้นย่อมก่อวิบากขึ้นในสันดาน และจะกลายเป็นต้นเหตุให้เกิดทุกข์ขึ้นมาอีก เพราะฉะนั้น ผู้ที่หวังจะมีความสุขในโลกก็ต้องพยายามสร้างแต่ความดีอยู่เสมอ เมื่อมีความดีอย่างเพียงพอแล้ว การอธิษฐานหรือการอ้อนวอนจึงจะสำเร็จสมความปรารถนาทุกประการ


(verygood) <O</O
<O</O

 

อนุโมทนา

เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง โดยเฉพาะเรื่องความกตัญญู คนไทยตั้งแต่ครั้งโบราณกาลจะถือมากเรื่องความกตัญญูแม้แตข้างสักเม็ด น้ำสักหยดก็จะถือว่าเป็นเรื่องต้องตอบแทน

 

อนุโมทนา

เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง โดยเฉพาะเรื่องความกตัญญู คนไทยตั้งแต่ครั้งโบราณกาลจะถือมากเรื่องความกตัญญูแม้แตข้าวสักเม็ด น้ำสักหยดก็จะถือว่าเป็นเรื่องต้องตอบแทน

 

แต่ถ้าทำความดีเป็นนิจ แม้จะมีวิบากมาก ก็จะช่วยบรรเทาใช่มั๊ยคะ

 

วิบากที่จะให้ผลในบัดเดี๋ยว เปรียบดังกับวัวในคอกที่จ่อคิวจะออกจากปากประตูคอกวัวครับ
วัวดำเปรียบดัง บาป/อกุศลกรรม
วัวขาวเปรียบดัง บุญ/กุศลกรรม
ถ้าวัวขาวจ่อคิวออกจากปากคอกก่อน ก็เสวยบุญไปก่อน
ถ้าวัวดำจ่อคิวออกจากปากคอกก่อน ก็เสวยผลบาปไปครับ
วิธีที่จะเลี่ยงวิบากฝ่ายอกุศลกรรม คือ
เลี้ยงวัวขาวในคอกให้เยอะๆเข้าไว้ เพื่อสร้างเปอร์เซ็นต์ที่วัวขาวจะถูกปล่อยออกจากคอกมีมากกว่าวัวดำ
พูดตรงประเด็นคือ ให้สร้างบุญความดีให้มากๆและบ่อยๆ เพื่อทอนโอกาสที่บาปอกุศลจะแสดงผล...ครับ
แต่...วัวดำในคอก ก็ยังคงอยู่ วันยังค่ำ (บาปอกุศลยังคงรอแสดงผล)
แล้วจะทำอย่างไรดีล่ะ? ฮือๆๆๆ
อย่างนี้ครับ
หมั่นแผ่เมตตา...อุทิศส่วนกุศล ผลบุญ ให้กับเจ้ากรรมนายเวร เป็นประจำเมื่อเราทั้งหลายไปสร้างบุญกุศลมา....ทำบ่อยๆ...เป็นประจำ..เป็นนิสัย
ถ้าผลบุญกุศลที่เราอุทิศไปให้พวกเขาเหล่านั้น มีอานิสงส์ชนิดท่วมท้น/เจิดจ้า/สว่างไสว ล่ะก็ เจ้ากรรมนายเวรเหล่านั้นอาจจะใจอ่อน/เห็นใจ/และยอมรับบุญกุศลที่เราอุทิศไปให้ แล้วบอก อโหสิกรรมกับเรา ขอไปเกิดใหม่ยังภพภูมิที่สูงกว่าที่กำลังเสวยอยู่ อันนี้ก็สำเร็จครับ ก็ต้องยินดี อนุโมทนากับท่านด้วย
แต่ถ้าเจ้ากรรมนายเวรนั้นๆไม่ให้อภัย เพราะความเคียดแค้นฝังจิตฝังใจ-หรือเพราะเป็นครุกรรมหนักหนาสาหัส-เป็นอนันตริยกรรม ล่ะก็
ก็ต้องก้มหน้ารับกรรม..ไปล่ะครับ
ตัวอย่างในครั้งพุทธกาลได้แก่ กรณีของพระโมคคัลานะ ซึ่งแม้ท่านจะสำเร็จเป็นพระอรหันต์แล้ว ท่านสามารถที่จะหนีกรรมได้เพราะฤทธิ์ แต่ท่านก็พิจารณาแล้วว่า อย่างไรเสียก็ต้องชดใช้เขาไปเพราะกรรมหนัก จึงยอมรับผลกรรมแต่โดยดี
ตรงข้ามกับกรณีของ พระองคุลีมาล ที่องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านเล็งญาณแล้วไปโปรดฯ ก่อนที่สังหารคนครบ ๑,๐๐๐ คน เมื่อท่านฯได้ฟังธรรมของพระศาสดาแล้วกลับบรรลุธรรม แล้วที่ ๙๙๙ ศพที่ผ่านมาไม่ส่งผลก็เพราะเป็นบุพพกรรมของท่านเหล่านั้นที่ต้องมาชดใช้แก่ท่าน จากนั้นก็เป็นการหยุดเกมส์กรรมไม่มีการจองเวรกันอีกทั้ง สองฝ่าย
เรื่องกรรมนี่ละเอียดอ่อนลึกซึ้งมากๆนะครับ ต้องเป็นพระอริยเจ้าผู้ได้อภิญญา ๖ จึงจะสามรถบอกความเป็นไปของสัตว์โลกว่า ตายแล้วไปเกิดเป็นอะไร/ แล้วเป็นอะไรมาก่อนจะเกิดในชาตินี้ ฯลฯ
กมฺมุนา วัตฺตตี โลโก
สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม..ครับท่าน

 

ปล.
วันพุธ ที่ ๓๐ พค.นี้ เป็นวันเปิด ๓ แดนโลกธาตุ ที่องค์หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน วัดป่าบ้านตาด อุดรธานี ท่านจะทำพิธีอุทิศส่วนกุศล ให้กับโยมมารดาของท่านทุกปี ในวันนี้ แล้วท่านจะแผ่เมตตาอุทิศส่วนบุญกุศลไปทั่วทั้ง ๓ แดนโลกธาตุ ลูกศิษย์ลูกหาท่านหลวงตาฯ จะมาชุมนุมใหญ่กันที่วัดเพื่อร่วมพิธีนี้ มาสร้างบุญกุศลใหญ่แล้วอุทิศบุญแก่บรรดา บรรพบุรุษและญาติที่เสียชีวิตไปแล้ว บางดวงจิตที่โชคดีรอคอยญาติของตนแผ่กุศลไปให้ก็จะหลุดพ้นจากสภาวะเปรต-สัตว์ในนรก ได้ไปเกิดใหม่เป็นมนษย์เป็นเทวดาไปเลยก็มี ขอให้เพื่อนๆได้ตั้งจิตตั้งใจในวัน -เวลา ดังกล่าวด้วยนะครับ
ถ้าไม่มีโอกาสไปร่วมงาน ก็เปิดวิทยุฟังเสียงถ่ายทอดสดทาง FM.103.25 MHz ใน กทม.ช่วงเช้าก่อนฉันจังหันนะครับ แล้วร่วมอนุโมทนาบุญ กำหนดจิตแผ่บุญกุศลตามไปด้วย ก็จะดีไม่น้อยนะครับ
ผมจะไปเตรียมตัวเดินทางคืนนี้แล้วครับ บ๊ายบาย..

 

จะเห็นสุขต้องได้ทุกข์ก่อน

 

ร่วม อนุโมทนาบุญด้วยครับ.^./|\.^.

 

ขออ้อนวอนสิ่งศักดิ์สิทธิให้ภาคใต้กับคืนสู่สันติภาพ และภราดรภาพ
ด้วยการให้แหลมมาลายูกลายเปนแผ่นดินพุทธ ยึดมั่นศรัทธาในพระรัฒนตรัย

 

หวา ..........จิงดิ
แล้วพระรัตน เนี่ย มีพระธรมด้วย ซึ่งก็รวมถึง กรรม นิ
ไหงจับ รัตนฯ แยกอกจากกรรมหละ ....^ ^

กวนเล่นๆเฉยๆนะอย่า ซีเครียด น้า อ่านแล้วเข้าใจครับ
สรุปว่าทำดี เทวดาคุ้มครอง นะครับ สาธุ

 

อนุโมทนาสาธุมาไม่ทันวันหลวงตาทำพิธีก็ถือโอกาสนี้ขออโหสิกรรมแก่เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายที่ได้กระทำไปด้วยกายก็ดี ด้วยวาจาก็ดี ด้วยใจก็ดีจะระลึกได้ก็ดีระลึกไม่ได้ก็ดีขอได้โปรดจงงดโทษให้แก่ข้าพเจ้าด้วยข้าพเจ้าจะได้สำรวมในกาลต่อไป

 

ความกตัญญู เป็นสิ่งที่กำลังจะขาดหายไปจากสังคมไทย
เขาควรรักษาไว้ พอๆ กับขนบธรรมเนียมประเพณี

 

ถูกขัดใจหรือถูกเอาเปรียบเพียงเล็กน้อยก็ทนไม่ได้ จะคอยอะไรนานๆก็คอยไม่ได้ ความหม่นหมองไม่สบายใจเป็นต้องเกิดขึ้น ท่านทราบหรือไม่ว่า ความทุกข์ที่เกิดในใจนั้นย่อมก่อวิบากขึ้นในสันดาน และจะกลายเป็นต้นเหตุให้เกิดทุกข์ขึ้นมาอีก


ขอบคุณมากๆ จะพยายามเตือนสติตัวเอง กำลังเป็นอยู่ในช่วงนี้

 

[bw-cry] ขอเป็นคนหนึ่งที่รวมอนุโมทนาบุญด้วย
ดิฉันเคยพบประสบการณ์ตรงเรื่องบุคคลที่กระทำผิดแล้วไม่รู้สึกผิดเลยทำซ้ำ ๆ อีก และที่สำคัญเขาชอบไปทำบุญไปปฎิบัติธรรมกรรมฐานโดยการสร้างภาพว่าเป็นคนที่อยู่ในศีลในธรรมตลอดเวลา ทำให้เราไว้ใจเขามาตลอดเพราะอย่างน้อยถ้าเขาถือศีล 5 ก็ไม่โกหก ไม่มีชู้ สุดท้ายเขามีชู้มาได้เกือบ 1 ปีโกหกเรามาตลอด ที่สำคัญเขาพากันไปปฎิบัติกรรมฐานโดยโกหกเราไม่ให้เราไป และพอเราทราบเรื่องแล้วเราเองที่ทุกข์ เขากลับมีความสุขตลอดเวลา ทำไมคนชั่วแบบนี้ธรรมะไม่ช่วยให้เขาคิดได้เลยหรือค่ะ เขาสามารถพูดโกหกโดยไม่รู้สึกอะไรเลย แล้วที่เขาทำตัวแบบนี้เป็นการทำร้ายศาสนาหรือไม่ค่ะ

 

อัปปิเยหิ สัมปะโยโค ทุกโข
ความประสบกับสิ่งอันเป็นที่ไม่รัก ไม่พอใจ ก็เป็นทุกข์
ปิเยหิ วิปปะโยโค ทุกโข
ความพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รัก ที่พอใจ..ก็เป็นทุกข์
ยัมปิจฉัง นะละภะติ ยัมปิทุกขัง
มีความปราถนาสิ่งใด ไม่ได้สิ่งนั้น นั่นก็เป็นทุกข์....

ก็คิดเสียว่า..ในอดีตชาติ..เราเคยทำให้เขาเจ็บช้ำน้ำใจในเรื่องความรัก
มาชาตินี้..เขาจึงตามมาทวงหนี้คืน
ชดใช้กรรมกันแล้ว..ก็แล้วกันไป
อยู่ที่ว่า...คุณตัดใจจากเขาได้หรือไม่?
ถ้าวิบากกรรมสิ้นสุด ก็จะต่างคนไปตามทางของตนเองในที่สุด
ถ้ายังไม่สุดสิ้น..คือ ไม่เขาหรือคุณ ยังอยากจะยื้อในเกมส์กรรมนี้ต่อไปอีก..
ความทุกข์ใจนี้ อาจพัฒนาไปเป็นความคับแค้นใจ
หนักเข้าอาจกลายเป็นความพยาบาท
อาฆาต จองเวร ข้ามภพข้ามชาติไป ไม่มีที่สิ้นสุด
ก็จะเป็นที่น่าสังเวชใจอย่างยิ่ง
ข่าวคราวโศกนาฎกรรมประเภท..รักต้องฆาต ในหน้าหนึ่ง นสพ. มีให้เห็นแทบทุกวัน
อย่ากระนั้นเลย ใช้พระธรรมเข้าข่มดีกว่านะครับ
สุข-ทุกข์ อยู่ที่ใจเรา ณ.ขณะนี้ เดี๋ยวนี้ ประคองจิตอย่าให้ราคะตัณหา-โทสะ-โมหะ มาครอบงำเราอีกเลย
เขาไม่สำนึกบาป ก็เรื่องของเขา ที่ยังไม่เห็นผลก็เพราะบุญเก่ายังแข็งอยู่ยังมีกำลังอยู่
ถ้ากินบุญเก่าหมด บาปก็จ่อคิวให้ผลเองแหละ
แล้ว..ไม่ต้องไม่แช่งเขาด้วยจะเป็นกรรมไม่ดีแก่เราถือเป็นอุเบกขาธรรมแล้วกัน
ธรรมะเป็นสิ่งเหนือโลกวัตถุ
อยู่สูงกว่าโลกียะทั้งปวง
อยู่เหนือกาลเวลา
ต่อให้สัตว์โลกนี้ถูกทำลายไปหมด
ธรรมะก็ยังคงอยู่
เพราะเป็นธรรมชาติแห่งความจริง
เป็นความธรรมดา
เป็นความถูกต้อง
สรุปแล้วคือ ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของ..กฎแห่งกรรม
ปล่อยให้กรรมจัดสรร..ก็แล้วกัน
ความรัก..ความเมตตา ที่บริสุทธิ์ไม่เคยทำร้ายใคร
ความต้องการครอบครอง
ความเห็นแก่ตัว
กิเลสตัณหา ราคะ.....ต่างหากล่ะ
ที่ทำให้คนเราต้องมารับทุกขเวทนา ที่ตัวเองก่อไว้
คิดได้ หายโง่ ..ครับ

 

ขออนุโมทนาค่ะ

อนุโมทนาสำหรับความรู้ที่ได้ให้อ่านค่ะ เพื่อเตือนสติและจรรโลงใจให้ปฎิบัติดียึ่ง ๆ ค่ะ