ขอ วิธีท่องคาถา ยาวๆ

คือแบบว่า เวลาท่องคาถายาวๆ เราจะต้องหายใจออก แล้วถ้าหายใจออกจนหมดลม แต่คาถายังไม่จบ เราจะท่องคาถาพร้อมกับหายใจเข้าต่อเลย ได้ไหมครับ
หรือต้องหายใจเข้าแล้วค่อยท่องคาถาต่อครับ

 

อึดอัดหายใจไม่ทั่วท้องยังไงไม่รู้ถ้าต้้องหายใจแบบนั้น ให้หายใจไปตามธรรมชาติเหมือนเราทำสมาธิมันจะลื่นไหลไปเองเหมือนพระสวดมนต์
ว่าแต่ไปเอาวิธีการแบบนี้มาจากไหนช่วยเล่าให้ฟังได้มั้ยคะไม่เคยได้ยิน

 

เคยมีหลวงพ่อท่านหนึ่ง ท่านท่องพุทโธๆๆๆๆไปจนสุดลมหายใจเข้า...และพุทโธๆๆจนสุดลมหายใจออก (แต่ให้รู้ว่า หายใจเข้า-ออกด้วยนะ) คือไม่ได้ทำตามวิธีที่คนอื่นทำกัน
ก็ลองทำตามท่านบ้าง สรุปว่า จิตหลุดไปตอนไหนไม่รู้ คำภาวนาไม่มี (ฌาน 2)และยังมีสติอยู่นะ แต่พอรู้ว่าเราไม่ได้ ภาวนา ดึงจิตกลับมาแล้วท่องใหม่ แต่หลังจากนั้นก็ทำวิธีนี้ไม่ได้มันเหนื่อยเกินไป กำหนดลมหายใจไม่ถูก
สรุปว่า...การท่องคำภาวนายาวๆสามารถทำได้โดยแบ่งคำให้พอกับลมหายใจเข้า-ออกของเรา ไม่ให้รู้สึกเหนื่อยหรืออึดอัดจนเกินไป เมื่อรู้สึกว่าอึดอัดก็ให้สูดลมหายใจเข้าออกลึกสัก 4-5 ครั้งแล้วเริ่มภาวนาใหม่ ก็จะดีขึ้น
คำภาวนาที่ดิฉันภาวนาอยู่ทุกวันนี้ ที่ยาวที่สุดคือ คาถาเงินล้านของวัดท่าซุง ค่ะ

 

ก็อั้นลมไว้สิ หายใจลึกๆแล้วอัดลม อั้นลมไว้ ถ้ายังไม่จบบทสวดอย่าเพิ่งถอนหายใจ พอสวดครบค่อยสูดหายใจ ยังงี้คิดว่าทำได้แน่นอน
1รอบของการหายใจ = สวดจบ 1 บท เหมือนยืนหนอ5ครั้งก้เช่นกัน หายใจยาวๆเอาลมเข้าไปพอถอนลมก้นึกถึงปลายเท้าพอดี

 

ขอบคุณมากครับ สำหรับคำแนะนำดีๆ
พอดีผมท่องคาถาอยู่บทหนึ่งนะครับ บางครั้งผมเอาไว้ผัดหน้าเวลาออกจากบ้านนะครับ
เวลาผมท่องคาถาผมจะหายใจเข้าอัดลมเอาไว้แล้วค่องถาคา จนหมดลมอะครับ แต่คาถามันยังไม่จบ ผมจะหายใจเข้าอัดลมไปอีกแล้วท่องคาถาต่อจนจบ แต่เท่าที่ผมรู้สึกนะครับ ตอนที่ผมท่องคาถาจนหมดลมท่อนแรกนั้น ในระหว่างที่ผมหายใจเข้าเพื่อที่จะท่องต่อจนจบนั้น ผมรู้สึกว่าเราท่องคาถาได้ไม่ต่อเนื่อง (มันเหมือนกับว่าจิตเราหลุดออกจากคาถานะครับ) คือผมอยากจะท่องคาถาแบบต่อเนื่องทั้งหายใจเข้า- ออก จนจบเลยอะครับ
ผมเคยได้ยินมาว่า(ถ้าผิดขอประทานโทษด้วยครับ) มีครูบาอยู่ท่านหนึ่ง(ไม่ขอออกนามนะครับ กลัวว่าจะผิด) คือท่านจะเก่งด้านท่องคาถาแบบทั้งหายใจเข้า-ออก เลยอะครับ ท่านจะท่องถาคา แล้วจะจบตอนที่ลมหายใจออกพอดีเลยครับ คือพอหายใจออกจะท่องคาถาได้ครบคาบพอดีเลยอะครับ

 

แบบนี้ ทางไสยศาสตร์ เขาเรียกคาบลม เป็นอัสสาสะ-ปัสสาสะ ก้คือ บางทีเราสวดบทหนึ่งยากมากๆ จะสวดให้คาถาขลังจริงๆ ต้องไม่ถอนลมเลย อัดลมไว้จนกว่าคาถาจะสวดจบ ถ้าทำได้ เวลาสวดเสร็จ คาถาที่เราสวดนี่จะมีพลังมากหมายถึงตัวคนสวด

แต่แบบที่คุณที่ทำ ผมหายใจแบบเข้าออกสองรอบก้ได้ ไม่ต้องถึงขนาดเกจิที่ท่านทำ เพราะเกจิทุกท่านได้อย่แล้ว แต่แบบคนทั่วไปไม่คล่องเท่าไร จะสวดพรืดเดียวจนจบ1หน้ากระดาษแล้วค่อยหายใจอีกครั้ง เปนอะไรที่ยากมาก ทำแล้วได้ไม่คุ้มเสีย อินทรีย์ยังไม่ถึง
แต่อยากทำก้ไม่ห้าม ไม่ใช่สิ่งที่เปนอันตราย เพียงแต่สมาธิจะแรงมากๆ จนจิตตามมันไม่ทัน ทั้งพุทธาคม และไสยศาสตรเค้าก้ให้หัดสวดและหัดหายใจอย่างนี้แหละ555
จะว่าไปก้เปนสมถะขั้นนึงละนะ ผมว่าหัดทำกับคาถาที่ไม่ยาวเกินไปลองดู เช่นสวดอิติปิโส
1 จบ แล้วถอนลมครั้งเดียวสิ(แต่ยังงี้ก้เปนเพียงระดับอนุบาล แล้วค่อยเลื่อนๆเปนบทยาวๆไป)คิดว่าคงทำได้