ลำนำเพลงรักของนักกลอน

ชอบกลอนธรรมะแบบนี้จังคะ catt3

 

ล้ อ เ ก วี ย น - ร อ ย เ ก วี ย น
พระโพธิญาณเถร (หลวงพ่อชา สุภัทโท)
วัดหนองป่าพง จ. อุบลราชธานี
วัฏฏะก็เหมือนกับล้อเกวียน
โคลากเกวียนไป ล้อเกวียนมันไม่ยาว
ถ้าโคตัวนั้นมันลากไปไม่หยุด
รอยเกวียนมันก็ทับรอยโคไปไม่หยุด
มันกลมแต่ว่ามันยาว
จะว่ามันยาวก็ได้ แต่ว่ามันกลม
เราเห็นความกลมเช่นนี้
ก็ไม่เห็นความยาว ในวงเกวียนอันนั้น
เมื่อโคลากไปไม่หยุด
ล้อเกวียนก็หมุนไปไม่หยุด
อีกวันหนึ่ง โคมันหยุด มันเหนื่อย
สลัดแอกออกไปเสีย
โคไปโค เกวียนไปเกวียน
ล้อเกวียนก็หยุดเอง ทิ้งอยู่นาน
พอนานไปมันก็เป็นธาตุดิน น้ำ ลม ไฟ
ถมทับเป็นดินหญ้าอย่างเดิม
คนทำกรรมก็เหมือนกัน มันไม่จบเรื่อง
คนพูดความจริงก็ไม่จบ คนมิจฉาทิฏฐิก็ไม่จบ.....

(ที่มา : เหมือนกับใจคล้ายกับจิต รวบรวมคำอุปมาของ หลวงพ่อชา สุภัทโท (พระโพธิญาณเถร), หน้า ๙)

http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=7&t=31727

 

ท่านคมสันต์เล่านิทานธรรมะสนุกนะคะน้องอัญ

 

บุญ...และความหมายแห่งบุญ ๓ ระดับ
๑. เราทำบุญก็เพื่อประโยชน์สุขปัจจุบัน (ทิฏฐธัมมิกัตถะ)
คือ เพื่อให้เกิดลาภบริวาร สถานภาพความเป็นอยู่ ความสุข คำชมเชย
สนองตอบกลับมา นั่นคือคุณภาพชีวิตที่ดี เศรษฐกิจที่ดี
และการยอมรับที่ดีจากสังคมรอบข้างที่เราอยู่
ที่สุดก็เพื่อให้คนเรารู้จักเห็นอกเห็นใจกัน ช่วยเหลือกันฉันพี่น้อง
คนที่เดือดร้อนก็ได้รับการดูแลเอาใจใส่ ไม่ถูกทอดทิ้ง
มีชีวิตอยู่ร่วมกันเป็นสังคมที่มีความสุข
เพราะคนเราในโลกต้องเรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกันด้วยความเอื้ออาทรต่อกัน
จะอยู่แบบตัวใครตัวมันไม่ได้
๒. เราทำบุญเพื่อประโยชน์สุขที่สูงขึ้น (สัมปรายิกัตถะ)
นั่นคือในระดับจิตที่สูงขึ้นไป
เพื่อเราจะได้เรียนรู้ที่จะพัฒนาตัวเอง
ให้เจริญเติบโตขึ้นมาเป็นบุคคลที่มีศีลธรรม มีคุณธรรม
มีจิตใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ มีความอบอุ่นซาบซึ้งสุดใจด้วยศรัทธา
ภาคภูมิใจ อิ่มใจ แกล้วกล้ามั่นใจในชีวิตที่ได้ทำบุญ
โดยกินความรวมถึงจุดหมายต่อมาเมื่อละโลกนี้ไปแล้วด้วย
๓. เราทำบุญเพื่อประโยชน์อย่างยิ่ง (ปรมัตถะ)
คือ ประโยชน์ที่เป็นสาระแท้จริงของชีวิต
ได้แก่ การรู้แจ้งสภาวะของสิ่งทั้งหลายตามความเป็นจริง
รู้เท่าทันคติธรรมดาของโลกของสังขารธรรม
ไม่ตกเป็นทาสของโลกและชีวิต
มีจิตเป็นอิสระปลอดโปร่งผ่องใส
ไม่หวั่นไหวไปกับความผันผวนปรวนแปรของชีวิต
หรือการพรัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รักในชีวิต
ไม่ถูกบีบคั้นโดยความยึดมั่นของตนเอง เย็นสว่างไสวโดยสมบูรณ์


ความมุ่งหมายของบุญทั้ง ๓ ระดับนี้
เราจะเห็นได้จาก พิธีกรรมทางพุทธศาสนาที่มุ่งประโยชน์ทั้ง ๔ ด้าน
ได้แก่ ด้านวัตถุ หรือความเป็นอยู่ ด้านสังคม
ซึ่งรวมถึงพฤติกรรมความเอื้อเฟื้อ เผื่อแผ่เกื้อกูลกัน
ความสัมพันธ์ด้านจิตใจ และด้านปัญญา
ทั้งหมดนี้ล้วนมีคุณค่าต่อคุณภาพชีวิตและสังคม
อันไม่อาจขาดด้านใดด้านหนึ่งไปได้
พูดง่าย ๆ คือ พิธีกรรมทางพุทธศาสนามุ่งให้เกิดประโยชน์ครบถ้วน
อย่างเป็นองค์รวมตามความมุ่งหมาย
ประโยชน์ทั้ง ๔ ด้านนี้เรายังเห็นได้จากประเพณีพิธีกรรมของชุมชน
เช่น ลอยกระทง บุญบั้งไฟ
กล่าวคือ ไม่เพียงแต่มีจุดมุ่งหมายอนุรักษ์ลำน้ำ
หรือเพื่อให้ฝนฟ้าตกต้องตามฤดูกาล
อันเป็นเรื่องเกี่ยวกับชีวิตความเป็นอยู่โดยตรงเท่านั้น
ยังเอื้อให้เกิดความสนิทสนมกลมเกลียวในชุมชน
และมีกิจกรรมทางศาสนาเพื่อให้เกิดความมั่นใจในชีวิต
รวมทั้งมีการปลูกฝังตอกย้ำทัศนคติที่เคารพธรรมชาติ และจิตสำนึกต่อชุมชน
ซึ่งล้วนเป็นคติที่สำคัญในการดำเนินชีวิต
โดยสรุปแล้ว ปุถุชนคนเราทำบุญก็เพื่อ "ตัวเอง"
แต่คงดีกว่าถ้าเราทำบุญเพื่อ "พัฒนาจิต"
และคงดียิ่งขึ้นไปอีก ถ้าเราทำบุญเพื่อพัฒนา "สติปัญญา" ไปด้วย
และคงดีที่สุด ถ้าเราช่วยกันทำบุญทุกรูปแบบ (บุญกิริยาวัตถุ ๑๐)
เพื่อช่วยเหลือสังคมให้สงบสุข และดีไปด้วยพร้อมๆ กัน

(ที่มา : “ฉลาดทำบุญ : รวมเรื่องน่ารู้คู่มือทำบุญให้ถูกวิธี, พิมพ์ครั้งที่ ๖๗ (ฉบับปรับปรุง). ,
สนับสนุนโดย กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ และศูนย์ส่งเสริมการให้
และการอาสาเพื่อการส่งเสริมสังคม (ศกอส.) (National Centre for Giving and Volunteering (NCGV.) , หน้า ๒๓-๒๕)
แสดงกระทู้ - บุญและความหมายแห่งบุญ ๓ ระดับ • ลานธรรมจักร

 

รักษาจิต....รักษาอย่างไร
สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก
วัดบวรนิเวศวิหาร ราชวรวิหาร กรุงเทพมหานคร
การประคองบาตรที่มี น้ำมันเต็ม
แม้ไม่ตั้งสติระมัดระวังให้เต็มที่
ย่อมมีโอกาสที่น้ำมันจะหกออกนอกบาตร
ทำความสกปรกเลอะเทอะให้เป็นอันมากฉันใด
การไม่รักษาจิตให้ดี กิเลสย่อมทำความเสียหายให้อย่างยิ่ง ฉันนั้น
ท่านจึงสอนให้รักษาจิตเหมือนคนประคองบาตรที่เต็มไปด้วยน้ำมัน
นึกถึงความจริงเวลามีน้ำมันหกเลอะเทอะเปรอะเปื้อนเนื้อตัวเสื้อผ้าโดยเฉพาะ
ในขณะที่เนื้อตัวควรสะอาดเรียบร้อย
ที่ไม่ควรให้ความสกปรกจนดูไม่ได้ปรากฏแก่สายตาผู้คนทั้งหลาย
จะรู้สึกอึดอัดอับอายเพียงใด
การมีกิเลสล้นออกนอกจิตใจให้ปรากฏแก่ผู้คนทั่วไป
ยิ่งน่าอับอายกว่ามากมายนัก
การรักษาจิต
คือการตามดูให้รู้ว่าความคิดที่เกิดขึ้นเป็นความคิดที่ดีหรือที่ร้ายอย่างไร
เมื่อรู้แล้วให้หยุดความคิดที่ร้ายให้ได้โดยเร็วที่สุด
อย่าหาข้อแก้ตัวให้ความคิดเช่นนั้นเป็นอันขาด
เพราะจะมีโทษสถานเดียว ไม่มีคุณเลยแม้แต่น้อย
ความคิดนั้นสำคัญนัก สำคัญจริง ๆ สำคัญยิ่งกว่าอะไรอื่นทั้งหมด
เพราะความคิดเป็นสภาพที่เกิดกับใจ
จะเข้าใจแบบง่าย ๆ ว่า ความคิดคือใจ
ก็น่าจะเป็นการเข้าใจง่าย ๆ แบบคนทั่วไป
เมื่อความคิดก็คือใจ ความคิดจึงเป็นใหญ่เป็นประธาน
ทุกสิ่งสำเร็จด้วยความคิด
เช่นเดียวกับที่พระพุทธศาสนาสุภาษิตแสดงไว้ว่า
ใจเป็นใหญ่ใจเป็นประธาน ทุกสิ่งสำเร็จด้วยใจ
ความคิดมีทั้งคุณมีทั้งโทษ แก่ผู้คิดเองก่อนแก่ผู้อื่น
ความรักความสามัคคีปรองดองเหมือนน้องพี่ในหมู่คณะหนึ่งหมู่คณะใด
ก็อาจเกิดได้เพราะความคิดของผู้อยู่ร่วมหมู่คณะนั้น
ที่เต็มไปด้วยความรัก ความปรารถนาดีต่อกันและกัน
คิดให้อภัย กันเมื่อเกิดความผิดพลาดอย่างใดอย่างหนึ่งขึ้น
ไม่ยกความผิดพลาดจะโดยบังเอิญ
หรือโดยตั้งใจของผู้ใดก็ตามมาคิดซ้ำเติมไป ต่าง ๆ นานา
แต่คิดทุกอย่างที่จะอภัยให้แก่ความผิดพลาดนั้น ให้ใจไม่เพ่งโทษกัน

เช่นนี้กล่าวว่าความคิดไม่เป็นโทษ
ความคิดเป็นคุณ จะให้ความสบายใจ แก่ผู้คิดนั่นเองก่อนผู้อื่น
ผู้ปรารถนาความสบายใจ
จึงพยายามคิดไปทุกแง่ทุกมุมที่จะให้เกิดความสบายใจสมปรารถนา

(ที่มา : แสงส่องใจ ปีใหม่ ๒๕๓๙
พระนิพนธ์สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก)

http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=7&t=30065

 

เรือที่นายช่างต่อดีแล้ว
หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต จังหวัดหนองคาย
เรือที่นายช่างต่อดีแล้วอย่างเข้มแข็ง
เมื่อถูกคลื่นกระทบ ไม่เสียหายฉันใด
จิตของบุคคลใดเมื่อฝึกฝนให้ดีแล้ว
คลื่นของกิเลสกระทบเข้า ย่อมไม่หวั่นไหว ก็ฉันนั้น
อธิบายว่า เมื่อบุคคลใดฝึกจิตนี้ให้มั่นอยู่ในศีล
ในสมาธิ อยู่ในปัญญาเต็มที่แล้ว
ย่อมไม่หวั่นไหวต่อ โลกธรรม ๘ ประการ ฉันนั้น
คือ เมื่อมีลาภ มียศ มีสรรเสริญ และมีความสุขกาย สบายใจ
ก็ไม่เพลิดเพลินเมามัวในลาภ เป็นต้น
เมื่อลาภเสื่อมยศเสื่อม ถูกนินทา ถูกทุกข์ครอบงำกายและจิต
ก็ไม่หวั่นไหว คือไม่เศร้าโศกเสียใจ
ทั้งนี้เพราะปัญญาเห็นแจ้งในความจริงว่า
สิ่งเหล่านี้เป็นของไม่เที่ยงแท้แน่นอนอะไรเลย
มีเกิดขึ้นแล้วแปรปรวนแตกดับไปเป็นธรรมดา
เหมือนกับเรือที่นายช่างต่อดีแล้ว
ย่อมไม่หวั่นไหวต่อคลื่นฉันนั้น.

ที่มา : baanjomyut.com

 

ห้องพี่ติงห้องนี้ แม้ว่าจะเป็นกลอนแต่มีครบทุกรสเลยคะ สุข เศร้า เหงา รัก พลัดพลาก ตลก ธรรมะ ฯลฯ อ่านแล้วเพลิดเพลินแฝงไว้ด้วยข้อคิดด้วย dencee

 

ความมืดตื้อ

โลภะ ยังสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ให้เกิด โลภะ ยังจิตให้ให้กำเริบ โลภะ
เป็นภัยเกิดขึ้นในภายใน พาลชนย่อมไม่รู้สึกภัยนั้น คนผู้โลภแล้ว
ย่อมไม่รู้อรรถ คนผู้โลภแล้วย่อมไม่เห็นธรรม เมื่อใด ความโลภ
ครอบงำนรชน เมื่อนั้น นรชนนั้นย่อมมีความมืดตื้อ โทสะยังสิ่งที่ไม่
เป็นประโยชน์ให้เกิด โทสะยังจิตให้กำเริบ โทสะเป็นภัยเกิดขึ้นใน
ภายใน พาลชนย่อมไม่รู้สึกภัยนั้น คนผู้โกรธแล้วย่อมไม่รู้อรรถ คนผู้
โกรธแล้วย่อมไม่เห็นธรรม เมื่อใด ความโกรธครอบงำนรชน เมื่อนั้น
นรชนนั้นย่อมมีความมืดตื้อ โมหะยังสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ให้เกิด
โมหะยังจิตให้กำเริบ โมหะเป็นภัยเกิดขึ้นในภายใน พาลชนย่อมไม่
รู้สึกภัยนั้น คนผู้หลงแล้วย่อมไม่รู้อรรถ คนผู้หลงแล้วย่อมไม่เห็นธรรม
เมื่อใด ความหลงครอบงำนรชน เมื่อนั้น นรชนนั้นย่อมมีความมืดตื้อ.

http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=7&t=25285

 

สาธุค่ะน้องอัญ
หากข้อความในกระทู้นี้ สามารถทำให้ท่านผู้อ่านมีความเพลิดเพลิน และมีปัญญา มีใจฉุกคิดในทางธรรม นั้นคือสาระประโยชน์อันยิ่งค่ะ
กลอนความรักนั้น ใช่ว่าจะเหลวใหลเสียทีเดียว
อ่านไปอาจมีดวงตาเห็นธรรม ว่า"ที่ใดมีรัก ที่นั่นย่อมมีทุกข์ "ตามพุทธพจน์ได้นะคะ

 

เผย 10 อันดับต้นไม้ ที่เก่าแก่ที่สุดในโลก
MThai News : เว็บไซต์จัดอันดับของต่างประเทศเผย 10 อันดับ ต้นไม้ที่เก่าแก่ที่สุดในโลก อีกทั้งยังมีรูปร่างเฉพาะตัวอีกด้วย ซึ่งต้นไม้เหล่านี้อยู่คู่กับโลกมานานราวกับเป็นผู้เห็นเหตุการณ์ความเป็นไปต่าง ๆ ของโลก
อันดับที่ 1 ต้นไม้แห่งชีวิต ( Tree of Life)

ตั้งอยู่ห่างออกไป 2 กม.จากภูเขาแห่งหมอกควัน (Jebel Dukhan) ในซาอุดิอาระเบีย แม้ว่าจะมีต้นไม่ที่อายุยืนอยู่มากมาย แต่ต้นไม้แห่งชีวิตต้นนี้กลับเป็นที่สนใจด้วยอายุกว่า 400 ปี ที่สามารถรอดทะเลทรายที่ไม่มีน้ำแม้แต่หยดเดียว ซึ่งถือเป็นความมหัศจรรย์ทางธรรมชาติ
อันดับที่ 2 ต้นยูคาลิปตัสสีรุ้ง

มีอีกชื่อหนึ่งว่า มินดาเนากัม เป็นต้นไม้ที่มีความสูงถึง 246 ฟุต (74.98 ม.) มีการกระจายพันธุ์ทางภูมิศาสตร์จากประเทศอินโดนีเซียไปที่ฟิลิปปินส์ มีความโดดเด่นด้วยริ้วสีเหลือง เขียว ชมพู แดง และส้มที่กิ่งก้านและลำต้น นอกจากนี้ขณะที่มันเติบโตมันจะลอกออกเป็นชั้นบาง ๆ โดยเมื่อต้นเริ่มโตจะแตกเป็นริ้วสีเขียวไล่ไปเขียวเข้ม ก่อนจะกลายเป็นน้ำเงิน สีม่วง ชมพูอมส้ม
อันดับที่ 3 ต้นไหมจุรี (งิ้วสีชมพู)

เป็นต้นไม้ในตระกูล Malva มีถิ่นกำเนิดในป่าเขตร้อน ของทางอเมริกาใต้ เช่น บราซิล ปารากวัย อาร์เจนติน่า บางต้นอาจสูงถึง 81 ฟุต (24.68 ม.) ทั้งลำต้นและกิ่งก้านจะเต็มไปด้วยหนามแหลมขนาดใหญ่ เพื่อรักษาน้ำให้แก่ต้นในฤดูแล้ง ดอกสีแดง ชมพู และม่วงนั้นมีขนาดประมาณ 4-6 นิ้ว ซึ่งภายในมีเมล็ดอยู่
อันดับที่ 4 Methuselah
เป็นต้นไม้พันธุ์สนชนิดหนึ่ง มีต้นกำเนิดในรัฐยูทาห์ เนเวอร์ดา และแคลิฟอร์เนีย เป็นต้นไม้ที่มีการเจริญเติบโตอย่างช้า ๆ มันจะมีสีเขียวสดเป็นระยะเวลานานกว่า 40 ปี เป็นต้นไม้ที่มีอายุยืนมาก ในปี 1957 ซึ่งเป็นปีที่มันถูกนำมาศึกษา มันมีอายุถึง 4,789 ปี
อันดับที่ 5 ต้นไม้จากวัดตาพรหม
เป็นต้นไม้ในประเทศเขมร มีอยู่ 2 สายพันธุ์ ซึ่งมีความคิดเกี่ยวกับสายพันธุ์ทั้ง 2 แบ่งเป็น กลุ่มแรกกล่าวว่าต้นที่ใหญ่กว่าเป็นต้นไหม ส่วนต้นที่เล็กกว่าป็นสายพันธุ์Tetrameles nudiflora) ขณะที่อีกฝ่ายเห็นว่าต้นที่เล็กกว่าน่าจะเป็น Strangler Fig tree
อันดับที่ 6 ต้นเบาบับ
เป็นต้นไม้ที่มี 8 สายพันธุ์ โดย สายพันธุ์แอฟริกามีต้นกำเนิดในแอฟริกา แต่ถูกก็พบมากในเอเชีย และคาบสมุทรอาราเบีย ขณะที่อีก 6 สายพันธุ์มีต้นกำเนิดในมาดากัสก้าเรียกว่า แกรนดิดิเออร์บับเบา , มาดากัสก้าบับเบา ฯลฯ และอีกสายพันธุ์พบในออสเตรเลีย
ทั้งนี้ ต้นบับเบาที่พบในอิฟาติ เกาะมาดากัสก้านั้นมีอายุถึง 1,200 ปี ตันบับเบานี้สามารถบรรจุน้ำได้มากถึง 120,000 ลิตร เพื่อให้สามารถอยู่ได้ในฤดูแห้งแล้ง
อันดับที่ 7 ต้นตุเล Tule Tree
จากในภาพต้นตุเลต้นนี้มีความสูงถึง 116 ฟุต ตั้งอยู่ใน เมืองโออาซากา ประเทศเม็กซิโก
อันดับที่ 8 ต้นเลือดมังกร
มีอีกชื่อหนึ่งในภาษาเยเมนว่า ต้นมังกรโซโคตร้า ซึ่งเป็นต้นไม้ที่มีชื่อเสียงที่สุดในเกาะโซโคตร้า มันมีลักษณะคล้ายร่ม เป็นต้นไม้ที่มียางสีแดงไหลซึม ที่ถูกนำไปใช้ในการผลิตเครื่องสำอาง และใช้วาดลายบนเครื่องปั้นดินเผา
อันดับที่ 9 Elia Bouybon
เป็นต้นมะกอกที่อยู่ในหมู่บ้าน Ano Vouves บนเกาะกรีก ในประเทซกรีซ เชื่อหรือไม่ว่าต้นมะกอกที่เก่าแก่อายุราว 3,500 ถึง 4,000 ปีต้นนี้ ยังสามารถผลิตผลมะกอกที่รสชาติเป็นเลิศได้อยู่ ต้นมะกอกนี้มีความหนาถึง 15 ฟุต ในแต่ละปีมีนักท่องเที่ยวไปชมความงามของต้นมะกอกเก่าแก่นี้กว่า 20,000 คน
และอันดับที่ 10ได้แก่ Angel Oak
อยู่บนเกาะจอห์น ทางตอนใต้ของรัฐเซาท์แคโรไลน่า มรอายุกว่า 1,500 ปี แผ่กิ่งก้านสาขากว้างออกไปถึง 17,2000 ตารางฟุต ต้นโอ็คนี้ได้ชื่อว่าเป็นต้นไม้เก่าแก่ที่สุนในตะวันออกของแม่น้ำมิสซิสซิปปี้ มีเส้นรอบวงกว้าง 28 ฟุต กิ่งของต้นมีความยาวกว่า 100ฟุต ต้นโอ็คต้นนี้อยู่คู่กันมหันตภัยต่างๆของโลกมาแล้ว ทั้ง แผ่นดินไหวครั้งใหญ่ในเมืองชาร์ลสตัน ปี 1886 น้ำท่วมและเฮอร์เคน ในปี 1989


เผย 10 อันดับต้นไม้ ที่เก่าแก่ที่สุดในโลก | ข่าว ข่าวรายวัน ข่าววันนี้ ข่าวการเมือง

 

อำ น า จ
อาจารย์วศิน อินทสระ เรียบเรียง
ดูกรภิกษุทั้งหลาย !!!
มนุษย์ผู้หลงใหลอยู่ในโลกียารมณ์
ผู้เพลินอยู่ในความบันเทิงสุข
อันสืบเนื่องมาจากความมึนเมาในทรัพย์สมบัติ ชาติตระกูล
ความหรูหราฟุ่มเฟือย ยศศักดิ์และเกียรติ อันจอมปลอมในสังคม
อาหารและเสื้อผ้าอาภรณ์ที่ต้องใจ
อำนาจและความทะนงตน
ทั้งหมดนี้ทำให้บุคคลมีนัยน์ตาฝ้าฟาง
มองไม่เห็นความงามแห่งพระสัทธรรม
ความเมาในอำนาจเป็นแรงผลักดันให้มีพลังมากพอ
ทำให้คนทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อให้มีอำนาจยิ่งขึ้นและยิ่งขึ้น
พร้อมๆกันนั้นมันทำให้เขาลืมทุกสิ่งทุกอย่าง
ไม่แยแสต่อเสียงเรียกร้องของศีลธรรม หรือมโนธรรมใดใด
มันค่อยๆระบายจิตใจของเขาให้ดำมืดไปทีละน้อย ๆ จนเป็นสีหมึก
ไม่อาจมองเห็นอะไรๆอีกเลย
หัวใจที่เร่าร้อนอยู่แล้วของเขา
ถูกเร่งเร้าให้เร่าร้อนมากขึ้นด้วยความทะยานอยากไม่มีขอบเขต
ไม่ทราบว่าจะไปสิ้นสุดที่ตรงไหน
วัตถุอันวิจิตรตระการตานั้นช่วยเป็นเชื้อให้ความทะยานโหมแรง
กลายเป็นว่ายิ่งมีมาก ยิ่งอยากใหญ่
แม้มีเสียงเตือน และเรียกร้องอยู่ตลอดเวลาว่า
ศีลธรรมเป็นเครื่องค้ำจุนสังคมและคุ้มครองโลก
แต่บุคคลผ้รับรู้และพยายามประคับประคองศีลธรรมมีน้อยเกินไป
สังคมมนุษย์จึงวุ่นวายและกรอบเกรียมกันจนน่าวิตก

(ที่มา : “ใบไม้ในกำมือ” เรียบเรียงจาก “พระอานนท์พุทธอนุชา” ของ อาจารย์วศิน อินทสระ,
พิมพ์แจกเป็นธรรมครั้งที่ ๖ ธันวาคม ๒๕๔๔, โดย นายเฉลียว อยู่วิทยาและครอบครัว, หน้า ๑๙-๒๐)

 

แ ค่ คิ ด ว่ า....


เราดี-เขาดี
จะทำให้เรา :
ร่าเริงสดใส พอใจในสิ่งที่เป็นอยู่
มองโลกในแง่ดี
ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขสบายดี
เราดี-เขาไม่ดี
จะทำให้เรา :
หยิ่งไว้ตัว
ทะนง
เข้าข้างตัวเอง
ดูถูกคนอื่น
เราไม่ดี-เขาดี
จะทำให้เรา :
อิจฉาริษยา
ดูถูกตัวเอง
เบื่อหน่ายชีวิต
หงุดหงิด
เราไม่ดี-เขาไม่ดี
จะทำให้เรา :
มองโลกในแง่ร้าย
ไม่มีความหวัง
สิ้นหวัง...หดหู่
ไม่รู้จะอยู่ไปทำไม...
อยู่ที่เราจะคิดว่าเรา....

(ที่มา : All Little Things เรื่องเล็กที่ทำให้ใจใหญ่ขึ้น ;
๒๖ ตัวอักษรของความคิด ทำให้ชีวิตกลายเป็นเรื่องเล็ก,
พิมพ์ครั้งที่ ๑ กรกฎาคม ๒๕๔๗ โดย สำนักพิมพ์ใยใหม, หน้า ๑๔-๑๕)

 

ยามฝนมา นำพา ความเงียบเหงา
แล้วใครเขา เข้าใจ ตัวเราได้
ขอแค่ใคร สักคน อยู่เคียงกาย
ความเหงาคลาย เมื่อเธอ ได้เข้ามา
​

ปล.อย่าลืมรักษาสุขภาพด้วยนะครับพี่ ​

 

ภาพนี้ ฝีมือการถ่ายภาพของน้องชายติง
น้องสาวบอกว่าชอบภาพนี้
ติงดูแล้ว ภาพนี้ให้จินตนาการได้ยอดเยี่ยมเลยนะคะ
(ภาพโตมากค่ะ ติงยังไม่ได้ลดขนาดไฟล์ภาพ)​

 

๕๕๕ วันนี้สุขใจที่งานเสร็จ ก็เลยมีเวลาสร้างอารมณ์แต่งกลอนได้ค่ะน้องเก่ง
เดี๋ยวพี่ต้องไปสวดอิติปิโสแล้วค่ะ เดี๋ยวไม่จบสักที

 

ภาพนี้สวยงามมากเลยครับ แต่ไฟล์ภาพใหญ่มากเลย
ผมว่าจะขอเซฟภาพเก็บไว้นะครับ
ขอบคุณล่วงหน้าครับพี่ อิอิ

สาธุๆๆ ครับพี่

ช่วงนี้ผมไม่ค่อยได้สวดบทเต็มเลยครับพี่
มีแต่สวดบทย่อทุกวันเลยครับ
เดี๋ยวผมจะหันกลับมาสวดแบบเดิมแล้วครับ

 

สวัสดีค่ะคุณครูติงติงและสมาชิก สงสัยจะพบรักรึปล่าวน้า :boo:หรือว่ามาขอส่วนบุญคะ

 

มีคล้ายๆแบบนี้หรือคะแปลว่าฝีมือเราใกล้เคียงอิอิ::boo:

 

สวัสดีคะพี่ๆ วันนี้เอาคลิปเณรน้อยมาฝากคะ
[ame=http://www.youtube.com/watch?v=z03ofTK9ZHo&feature=youtube_gdata_player]เณรน้อย 3 ขวบให้พร น่ารักมากๆ - Thai Little Monk - YouTube[/ame]

 

แต่ฝนมา ครานี้ มิเห็นหน้า
ร้าวอุรา พาใจสั่น และหวั่นไหว
หากหวนมา น่าจะเอื้อน เอ่ยความนัย
ว่าในใจ. ยังพร่ำเพรียก เรียกหาเธอ