จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

preechaniy · 6 กรกฎาคม 2012

natthapatpun said: ↑

โมทนา สาธุ คนนี้ลูกศิษย์ใครคร๊า
คุณครูตรวจสอบสภาวจิตด่วนค่า
รู้สึกว่าจิตท่านจะยกขึ้นเบื้องต้นแล้วน๊า
หรือว่าคุณปรีชายังไม่มีครูฝึกประจำ
ตอบครูเพ็ญด้วยค่าจะได้จัดครูฝึกให้
โมทนา สาธุอีกรอบค่า
Click to expand...

ขอบคุณครูภู ครูเพ็ญครับ ผมฝึกกับครูวิทย์ครับ.

อัญญะมณี · 6 กรกฎาคม 2012

watjojoj said: ↑

ตอนนี้ผมกำลังทำจิตไม่ให้ยุ่งกับใคร ให้ใส่ใจตัวเอง หาความเลวของตัวเอง หาไปหามาโห มันเยอะดีจัง แล้วก็ฆ่ามันซะ แต่จะทำยังไงดีครับ
ผมได้อ่านบทความของท่านอาจารย์ทุกท่านก็นับถือจิตใจจริงๆครับ เพราะการสอนคนนั้นต้องยอมรับว่าเหนื่อยมาก แต่ท่านก็สละเวลามาสอนพวกเราได้ ผมขอน้อมจิตกราบทุกท่านครับ
Click to expand...

กิเลสมันไม่ยอมตายหรอกค่ะ ตอนนี้มันมาอาศัยอยู่ในจิตเราเต็มเลย เราต้องหาทางอัปเปหิมันออกไปแบบถอนรากถอนโคน ตอนนี้จิตเรามืดมัวสลัวอยู่ พอไล่ไปวันละนิดละหน่อย จิตเราก็ขาว ใสขึ้นจนประภัสสรทั้งดวง หลังจากนั้นจิตก็ไม่เอากิเลสแล้ว เลิกคบ!
วิธีไล่มันออกไปคือ ทำจิตเกาะพระให้ได้ตลอดทั้งวันทั้งคืนค่ะ

กลางวัน ให้นึกถึงพระบ่อยๆ ถ้าดูภาพพระไปจนทรงอารมณ์สบาย ภาพหายไม่เป็นไรค่ะ แต่ขอให้ทรงอารมณ์สบายเป็นหลัก เช็คว่ายังจับภาพได้มั้ย โดยการนึกถึงท่านเป็นระยะ แต่อย่าทิ้งช่วงนานเกินไปค่ะ สัก 3 นาที 5 นาที ถ้านึกปุ๊บเห็นปั๊บก็ใช้ได้ค่ะ

กลางคืน ให้จับภาพพระก่อนนอนจนหลับ เรียกว่าหลับในฌาณ ก่อนลืมตาตื่นจับภาพพระสักครู่ แล้วค่อยลุกไปทำกิจกรรมประจำวัน

ภูภู · 6 กรกฎาคม 2012

Dhammanee said: ↑

สวัสดีค่ะ อาจารย์ที่เคารพรักทุกๆ ท่าน วันนี้ขอรายงานนิดส์นึงก่อนเข้านอนนะค่ะเมื่อเช้านี้ตอนตื่นนอนก็นึกถึงพระได้ทันทีตอนรู้สึกตัวตื่นนอนแต่ยังไม่ได้ลืมตานะค่ (ก็เป็นแบบนี้มาได้ประมาณสักอาทิตย์แล้วค่ะ) แต่เมื่อเช้านี้ พอนึกถึงพระแล้ว ก็ลุกขึ้นมานั่งหันหน้ามองภาพพระที่ตั้งไว้ด้านหัวเตียง นั่งมองท่านไปใจเบาๆ สบายๆ แล้วหลับตาลงก็ยังระลึกถึงภาพพระนั้น คิดว่าจะนั่งทำสมาธินึกถึงภาพพระนี้สัก 10-15 นาที พอลืมตาขึ้นที่ไหนได้ปาเข้าไปครึ่ง ชม. ตกใจมากเพราะความรู้สึกมันแค่แป๊ปเดียว แป๊ปเดียวจริงๆ รีบลุกจากเตียง มาเตรียมตัวไปทำงาน ปรากฎว่าเข้างานสายไป 5 นาที อิๆ พอถึงตรงนี้ ทำให้ดิฉันไปนึกถึงธรรมมะ ที่หลวงพ่อฤาษีลิงดำท่านได้เล่าไว้เกี่ยวกับ บทสวดพระคาถาเงินล้าน ที่ท่านบอกว่า พอตื่นมาตอนเช้าตรู่ก่อนบิณฑบาตร ท่านได้สวดพระคาถาเงินล้านเพียงจบเดียวเท่านั้น พอลืมตาขึ้นมาฟ้าสว่างโล่ ท่านตกใจคว้าบาตรออกไปบิณฑบาตรแทบไม่ทัน ทันก็มาคิดว่า นี้เราว่าเราสวดแค่จบเดียวเท่านั้นน่ะ มันปาเข้าไปตั้ง 2 ชม.เลยเหรอ..ประมาณนี้แหล่ะค่ะส่วนภาพพระในระหว่างวัน ก็ยังติดค่ะ แต่ก็ยังไม่ชัดเหมือนเดิม :-D
Click to expand...

ขอเอาใจช่วยครับ
ทำดีแล้วครับ พยายามทรงอารมณ์แบบนี้ไว้นานๆ
เวลาหายไปน่ะ ก็ยิ่งดีใหญ่ ดีกว่าใจหาย จิตตกนะครับ
มีอะไรเมล์หาครูบ่อยๆนะ
การดูจิตไม่มีอะไรมาก ขอให้เราทำความรู้สึกตัวให้มาก
หรือที่เราเรียกกันว่า สติ นั่นแหล่ะ!
เอาสติตามดู ตามรู้จิต ตามดูอะไร?
ก็ตามดูอาการ หรืออารมณ์ของจิตนั่นไง
ทำอยู่แค่นี้เอง อย่าไปทำให้มันมากเรื่องนัก
เพียงแค่เน้นจิตใจของเราให้สบายมากที่สุด จะได้ไม่อึดอัด
แต่ถ้าใครทำแล้ว อึดอัด ขอให้หยุดเลย นั่นแปลว่าทำผิดแล้ว
เพราะการระลึกถึงพระนั้น ก็เป็นอุบายที่ทำให้จิตเรานิ่งเท่านั้นเอง
เหมือนกับเราภาวนา คำว่า พุท-โธ หรือยุบหน๋อ-พองหน๋อ หรือคำภาวนาอื่นๆ
และนี่ก็คือ เรากำลังหาวิธีที่ทำให้จิตของเรานิ่ง หรือสร้างสติกันนั่นเอง
แต่ถ้าใครไม่มีพื้นฐานการทำสมาธิก่อน ก็ต้องพยายามหน่อยนะ
เพราะการปฎิบัติเราเท่านั้นที่จะต้องเป็นฝ่ายทำเองทั้งหมด
แต่ครั้งแรกเราจะต้องอาศัยทำความเข้าใจให้มากที่สุดก่อน
เพราะเวลาการปฎิบัตจิจริงๆนั้น เราจะอยู่คนเดียวภายในจิตของตนเอง
สรุปแล้ว เราจำเป็นจะต้องมีความเพียรสูง ความตั้งใจสูง
และไม่สงสัยกันเลยว่า ทำไมคนที่มีดวงตาเห็นธรรมนั้นมีน้อยเหลือเกิน จริงๆแล้วถ้าทุกคนมีความเพียรสูง ตั้งใจสูงกันแล้ว
เราก็จะพบกับผู้มีดวงตามากกว่านี้
การปฎิบัตินั้นไม่ยากหรอก แต่จะยากเฉพาะผู้ปฎิบัติทำกันไม่จริง

ปล.ผู้ปฎิบัติธรรมจะได้ผลดี ก็คือ พยายามสร้างสติมากๆ และพยายามหลีกห่างจากผู้คนเยอะๆ(ผมหมายถึงจิตคุณนะ มิใช่กายคุณ)

ภูภู · 6 กรกฎาคม 2012

ขอขยายวิปัสสนาธรรมาทานนี้อีกรอบนึง

ลูกพลัง said: ↑

การจัดการกับ..กิเลสกามราคะ

อ่านครูกับศิษย์คุยกันนะครับ
----------------------------------------------------------
ลูกศิษย์ถาม:
ขอเพิ่มเติมครับ
และใจผมตอนนี้ที่ผมต้องการมากที่สุดคือเรื่องการพึงพอใจในรสสัมผัสครับผมว่าตอนนี้บางครั้งอยู่ๆก็มีขึ้นมาเฉยๆ พยายามดูภาพซากศพก็ช่วยได้ครู่เดียวครับ

ครูตอบ:
เอ้า..งั้นก็"จัดหนัก"ให้
อสุภะกรรมฐาน10

ก็ให้นึกว่าสิ่งที่เราพึงใจน่ะ เช่นผิวพรรณส่วนโน้นส่วนนี้(ของใครคนหนึ่ง) ที่เราชอบสัมผัสตามที่คิดนั่นแหล่ะ
แล้วอยู่ๆกลายเป็นอสุภะ(เข้าหมวดอสุภะกรรมฐาน10แล้วนะ) จากผิวพรรณที่ขาวนวลนุ่มเรียบหอมชื่นใจที่สุดเลยเริ่มไม่มีเลือดมาเลี้ยง เริ่มแข็ง บวม เปลี่ยนเป็นสีเขียว ลิ้นจุกปาก ลูกกระตาทะลักออกมาจากเบ้าตา เลือดกำเดาไหลออกจากปากและจมูก.. ผิวเริ่มปริแตกแยกออกมา นำ้เหลืองเลือดไหลซิบๆออกมา.. เริ่มจะเละเฉอแฉะไปหมดแถมเน่าเหม็นส่งกลิ่นไปทั่วแทบจะอวกแตกเลย.. เริ่มมีแมลงวันมาตอมเพียบและหนอนมาไชชอนไปทั่วเนื้อหนังมังสานั้นๆมีหนอนออกมาเป็นล้านๆตัวเลยนัวเนียรอบร่างกายนั้นๆ.. ผ่านไปก็เหลือเศษเนื้อนิดหน่อยติดอยู่ที่กระดูกแล้วก็แห้งเหี่ยวติดกระดูกไป.. เห็นกระดูกเป็นสีขาวปนขุ่นๆหน่อยทั้งตัวเลยมี กระโหลก ฟัน ขากรรไกรล่าง กระดูกต้นคอ ซี่โครงเป็นซี่ๆเลย กระดูกสันหลัง กระดูกแขน กระดูกมือและนิ้วมือ กระดูกเชิงกราน กระดูกต้นขา กระดูกหน้าแข้ง กระดูกเท้าและนิ้วเท้า.. ผ่านไปก็เริ่มผุกร่อน ค่อยๆป่นละเอียดลงๆๆตลอดทั่วกองกระดูก ป่นละเอียดลงๆจนเป็นผงธุลีกองระเกะระกะอยู่ที่พื้นดิน.. มีสายลมมาพัดและฝุ่นผงธุลีนี้ก็ค่อยๆปลิวไปกับสายลม.. ปลิวไปๆๆๆจนหมดสิ้น "ไม่เหลืออะไรเลย" แล้วบอกกับตัวเองว่า นี่แหล่ะชีวิตเกิดขึ้นมาจากเหตุและปัจจัย จึงยังความไม่เที่ยง เป็นไปตามกฎแห่งพระไตรลักษณ์นั่นคือ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
อนิจจัง - ความไม่เที่ยง
ทุกขัง - ความที่ทนต่อสภาพเดิมไม่ได้ ต้องเปลี่ยนแปลงเสื่อมสลายหายไปในที่สุด
อนัตตา - ความไม่มีตัวตน สุดท้ายก็เหลือแค่ "ความว่าง" ความว่างเปล่า..
ก็เป็นอันจบกรรมฐานกองนี้..
อันนี้เขาเรียกว่า"อนุโลม" คือไปขาเดียว
แล้วก็ให้ทำย้อนกลับเรียกว่า"ปฎิโลม" (คือไล่จากลมพัดฝุ่นผง กระดูกย้อนกลับไปหาผิวพรรณเต่งตึงใหม่อีก)
ทำเช่นนี้ อนุโลม-ปฎิโลม อยู่เนืองๆ + ฌาน4 รับรองตัดสังโยชน์ข้อ"กามราคะ" เด็ดขาด.. เห็นสาวสวยก็เห็นเป็นศพเป็นโครงกระดูกเลย

สามารถนำมาประยุกต์กำหนดให้ซากศพเป็นตนเอง แล้วก็ไล่อนุโลม-ปฎิโลม ไปมาช้าๆไม่ต้องรีบมาก เพื่อกำราบนิวรณ์5ได้เช่นเดียวกัน.. กำจัดความฟุ้งซ่านได้ดีมากๆเลย.. ก่อนทำสมาธิยาวๆ..

อันตัวเรานี้ก้าวหน้าการฝึกกรรมฐานก็มาจาก "อสุภะ10กรรมฐาน" นี่แหล่ะทำตามว่าทีเดียวควบ10กรรมฐานเลย
หมั่นเจริญให้มาก ปัญญาเกิดแบบโคตะระแน่นปึกๆเลย..
อานิสงค์: ละสักกายทิฏฐิได้ง่าย ละตัวกูของกูได้ง่าย ความจริงแล้วมันช่วยให้ละได้เยอะมากๆเลย

ลูกศิษย์ตอบ:
อา นึกภาพตามเล่นเอาผมจุกที่คอเลยครับ ฮิๆๆๆ ขอบคุณครับ

----------------------------------------------------------

ขอให้ทุกๆท่านเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นด้วยเทอญ..สาธุสวัสดี
Click to expand...

ภูภู · 6 กรกฎาคม 2012

แสงจันทร said: ↑

เมื่อวานได้ไปเยี่ยมพี่สาวมาค่ะ เริ่มเดินได้นิดหน่อยแต่ยังต้องมีคนช่วยประคองอยู่ เห็นข้างหลัง ผิวหนังซีกขวาเริ่มเปลี่ยนแปลงไป เป็นจุดๆๆบางที่เริ่มดำคล้ำ ส่วนซีกซ้ายยังคงขาวไม่เป็นดำๆคล้ำๆเลย มองไปแล้วก็ให้นึกถึงอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ทันที ถามพี่ว่ายังได้หัดจำภาพพระอยู่หรือเปล่า เธอพยักหน้า มองเห็นภาพพระไหม ก็พยักหน้าอีก จึงบอกพี่ว่าพยายามทำทุกเวลา ทำให้ได้มากที่สุดนะ เธอรับปากแต่ไม่รู้จะทำได้มากแค่ไหน ซึ่งแสงจันทรคิดว่าดีกว่าไม่ได้ทำเลย ต้องใช้เวลาฝึกไปเรื่อยๆๆ

คำว่า "จิตเกาะพระ" เป็นคำที่สั้น เข้าใจง่าย พุ่งตรงเข้าสู่ประเด็นได้ทันที เจตนารมณ์คือ การโน้มนำจิตขึ้นสู่ที่เบื้องสูงเพ่งพระไว้เป็นที่ยึดเหนี่ยว เพราะพุทธศาสนิกชนต่างก็เคารพนับถือบูชาพระพุทธเจ้าอยู่แล้ว แนวทางพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้ามีว่าอย่างไร ให้ปฏิบัติเพื่อการหลุดพ้นมิใช่หรือ? หลุดพ้นจากโลกธรรม8 พ้นจากการเวียนว่ายตายเกิดในวัฏฏะสงสาร และตรงเข้าสู่นิพพาน ซึ่งแนวทางพระธรรมมีหลายอย่างตามแต่บุคคลแต่ละคนจะถูกจริต เจตนาเป็นเครื่องบ่งชี้ ดังนั้นคำว่า "จิตเกาะพระ" จะเป็นคำปรามาสพระพุทธเจ้าได้อย่างไร เป็นการลบหลู่ตรงไหน หากแต่บุคคลที่กล่าวเช่นนั้นออกมาเพราะไม่มีความเข้าใจที่ถูกต้อง หรือเข้าใจแต่ต้องการเบี่ยงเบนประเด็นสร้างกระแส เหมือนที่คนในปัจจุบันชอบกระทำกัน การเบี่ยงเบนหรือสร้างเรื่องเพื่อให้บุคคลอื่นเข้ามาคล้อยตามสิ่งที่ตนเองพูด ซึ่งอาจจะมีเป้าหมายใดเป้าหมายหนึ่ง แต่ทั้งนี้และทั้งนั้นดูแลแค่จิตตนเองให้ดี มีสติตลอดเวลาก็เพียงพอแล้ว ใครจะคิด จะพูด จะทำอย่างไรก็ปล่อยเค้าไป ทุกกรรมย่อมส่งผลต่อผู้กระทำเสมอ ไม่ช้าก็เร็ว เพราะนั่นคือกฎแห่งกรรม ใช่ไหมค่ะครูทุกท่าน

Click to expand...

ผมจะขอสรุปเพียงสั้นๆเท่านี้ ก็คือ
เมื่อจิตของพวกเราฝึกมาดีแล้ว ตามขั้น ตามตอน ก็คือ ศีล สมาธิ ปัญญา
แต่ถ้าผู้ปฎิบัติกระทำดีแล้ว ถูกแล้ว พวกเราก็จะรู้+เข้าใจคนอื่นๆได้เป็นอย่างดี
สำหรับผู้ที่มีปัญญานั้น นั่นก็แสดงว่า จิตของผู้นั้นจะต้องเจริญสติภาวนาผ่านศีลและสมาธิกันก่อน จิตเราถึงจะเข้าถึงปัญญา
(ปัญญาในที่นี้หมายถึง ปัญญาทางโลกธรรม เพราะปัญญาทางโ,กนั้นไม่มี มีแต่สัญญา ที่สองเราไปรับรู้+เรียนรู้กันมาเท่านั้น แต่เมื่อไหร่สมองของเราเสื่อม นั่นก็หมายถึงสัญยา หรือความจำทั้งหลายก็จะไม่เที่ยง คือจะเสื่อมสลายไปตามสมองนั้น เพราะสมองนั้นก็เป็นส่วนหนึ่งของร่างกายเรา)
มีเพียงจิตของพวกเราเท่านั้น แต่ถ้าเราฝึกจิตมาดี หมายถึงสะสมบุญบารมีมันจะเก็บสะสมอยู่เป็นพลังงานของจิตเรา และมันจะติดตามไป หรือจิตจะจำข้ามภพข้ามชาติกันเลยทีเดียว
เพราะฉะนั้นแล้ว ถามว่าอะไรสำคัญกว่าระหว่าง กายกับจิต
ขอให้ผู้เจริญทั้งหลายตอบกันเอง เลือกปฎิบัติกันเอง

สำหรับผู้ที่ไม่มีปัญญาเป็นของตนเอง นั่นก็หมายความว่า เราจะต้องติดตามหาผู้รู้ หาครูบาอาจารย์กันต่อไป ไม่ว่าทั้งพระสงฆ์ ทั้งฆราวาสก็เหมือนกัน
และผู้ไม่มีปัญญาคอยสังเกตดูง่ายๆก็คือ มักเป็นคนขี้สงสัยลังเล หาคำตอบให้กับตนเองไม่ได้ และจะคอยฟังคนอื่นๆว่าอันไหนดี อันไหนไม่ดี หรือมักจะเป็นคนหูเบา เพราะทำอะไร การตัดสินใจอะไรต่างๆก็พลอยยอดแย่ตามไปด้วย เพราะขาดความมั่นใจ เพราะเราคิดเองไม่ได้ และจะต้องคอยถามคนอื่นตลอดไป และก็ตลอดชีวิตของตน
ถ้าเราไม่รู้จักการเรียนรู้เรื่องจิตกันนะ
ผมขอบอกได้คำเดียวเลยนะว่า โง่เขลาที่สุด อันนี้ผมมิได้ไปปรามาส หรือล่วงเกินดวงจิตใครนะ เพียงแต่บอกให้เราฟัง ขอยกตัวอย่างตนเองก็เคยเป็นมาหมด โดยเฉพาะเรื่องโง่กับทางธรรม ที่พวกเราหลงเชื่อกันว่า ฉลาดในทางโลกกันนั่นน่ะ มันผิดทั้งหมดเลยครับ
ผมก็อยากจะฝากถึงทุกๆท่าน ที่ยังหลงทางเดิน โดยเฉพาะเรื่องจิต
กายเดินผิดไม่เท่าไหร่นะ แต่ถ้าจิตเดินผิดนิดเดียว คุณอาจจะผิดพลาดหรือโง่เขลาไปตลอดภพชาติกันทีเดียว
ขนาดดร.สนอง วรอุไร ท่านคิดว่าตนเองสุดยอดแล้ว แล้วท้ายที่สุดแล้วเป็นยังไง ท่านต้องรีบมาบอกกับพวกเราทั้งหลายกัน

ธรรมะนั้นจึงสอนกันไม่ได้ มีทางเดียวคุณเท่านั้นที่จะต้องมีสติและก็ตามดูจิตของท่านเอง และธรรมะ หรือคำตอบที่ดีที่สุดสำหรับตนเองนั้น ก็จะอยู่หลังคุณพบว่าดวงจิตเดิมแท้ของตนเองนั้น อยู่ที่ไหนกันนั่นแหล่ะ!

ขอจบบรรยายธรรมแต่เพียงเท่านี้

ปล.พวกเราพุทธบริษัททั้งหลาย ผู้เจริญทั้งหลาย พวกเราโชคดีมากแค่ไหน ที่เกิดมาเป็นชาวพุทธ
เพราะว่าเป็นศาสนาแห่งปัญญา+เหตุผล
เพียงมีใครสักคนได้มีโอกาสเข้ามาเรียนรู้กัน ตนเองเท่านั้นที่จะต้องเป็นฝ่ายพิสูจน์เอง เห็นเอง รู้เอง และก็ชอบไปเองในที่สุด

ข้าวฮาง · 6 กรกฎาคม 2012

"คุณภู เข้ามาสาธุ ไม่ได้มานานเลย ให้กำลังใจคร้าบบ ผม ข้าวฮางคร้าบ พอดีลืมรหัสเดิม อิอิอิ ช่วงนี้เดินทางบ่อย ขอให้สุขภาพคุณภูแข็งแรง ๆ นะครับ"

ภูภู · 6 กรกฎาคม 2012

natthapatpun said: ↑

และทุกวันนี้ผมก็รู้สึกผิดกับครูเพ็ญเหมือนกันนะว่า แค่ครูเพ็ญสอนธรรมะผมก็นับว่า ผมโชคดีแล้ว
นี่ผมมาทำให้ครูเพ็ญเดือนร้อนหนหักใหญ่เลย ปกติท่านจะตอนหัวค่ำ สวดมนต์ ทำสมาธิตามประสาของท่านไป
แต่มาบัดนาว ทุกๆท่านรู้บ้างไหม๊? บางท่านนอนหลับก้นโ่งไปแล้ว แต่ครูเพ็ญต้องมานั่งตอบโจทย์ ตอบปัญหา
โดยเฉพาะปัญหาการทำจิตเกาะพระ ซึ่งเป็นวิชาจะว่านอกตำราก็ใช่ ต้องมาตอบคำถามให้
และคุณรู้บ้างไหม๊? ว่าครูเพ็ญตอบไปกี่ร้อยฉบับแล้ว
เอาเฉพาะผมคนเดียวก็อ่วมแล้ว แต่เมื่อก่อนมีผมคนเดียว

แต่ตอนนี้มีคนสักกี่คนที่เห็นใจครูเพ็ญ ครูที่รักของผมบ้าง
เพราะครูเพ็ญมีค่ามากกว่าชีวิตผมเสียอีกนะ

ครูเพ็ญครับ ตราบใดที่ผมยังมีลมหายใจ ครูเพ็ญจะต้องสบายและผมสามารถตายแทนครูได้นะ
เพราะครูจะต้องเป็นกำลังสำคัญสำหรับจิตบุญ จิตบำเพ็ญ จิตเกาะพระต่อไป
และผมทำหน้าที่แบบครูไม่ได้หรอก
เพราะคุณครูเพ็ญมีค่าสำหรับผมมาก
ครูเพ็ญของผม ก็คือ ปู...ปูชนียบุคคล
ท่านคือ อริยบุคคลที่ผมกราบไหว้ท่านได้อย่างสนิทใจที่สุด

ความในใจของผมก็มีเท่านี้เอง

กรุณาอย่าคิดเช่นนั้นพี่ภู ที่เพ็ญอยู่ได้ทุกวันนี้ก็เพราะความเสียสละของพี่ภูมิใช่หรือ?

อันที่จริงครูเพ็ญคนนี้ควรที่จะละสังขารไปตั้งแต่เมื่อต้นปีแล้ว แต่ด้วยบุญบารมีของพี่ภู เมื่อท่านยกจิตแล้วท่านก็กลับมาช่วยครูเพ็ญที่แสนดื้อด้านคนนี้

พี่ภูบอกให้ครูเพ็ญทำจิตเกาะพระ แต่ครูเพ็ญนี้ก็โง่เหลือหลาย เกาะไม่เป็น วางอารมณ์ไม่ถูก พี่ภูก็อุตส่าห์ย้ำแล้วย้ำอีก บอกว่าครูเพ็ญต้องยกจิตนะ

ครูเพ็ญก็บอกท่านว่าครูเพ็ญยกแน่แต่คงใช้เวลาอีกเป็นปีอย่างช้าก็คงอีก 2-3 ปี พี่ภูบอกว่าทนรอไม่ไหวหรอก จิตเกาะพระนี้ไวมาก ครูเพ็ญยกจิตขึ้นนิพพานตามผมมาเดี๋ยวนี้เลย

ครูเพ็ญก็ ฮ้วย อ้ายอิหญั๋งมาเร่งข้อย ก็ข้อยทำจิตเกาะพระบ่เป๋น ครูเพ็ญฮู้จักแต่สุขวิปัสสโก ชำนิชำนาญในการตัดกิเลสด้วยปัญญา และทำสมาธิสั่งสมบารมี แล้วมันทำจั๋งได๋ล่ะจิตเกาะพระเนี่ย พี่ภูอธิบายมาซิ อารมณ์มันเป็นยังไง

พี่ภูบอก ไม่รู้ ครูก็นึกถึงพระสิ เกาะ ๆ ไปเถอะ

ฮ้วย อิหญั๋งมาพูดง่ายจ๊ะอี๊ ข้าเจ้าบ่เข๋าใจ๋ ทำบ่ได้ ทำบ่ได้เด๊ดขาด

ครูเพ็ญก็เสียงแข็งเพราะทำจิตเกาะพระไม่เป็น พี่ภูก็อธิบายไม่รู้เรื่อง ไม่เห็นเข้าใจสักกะอย่าง แต่พี่ภูนี้ก็ตื๊อเป็นเลิศ ครูเพ็ญทำจิตเกาะพระไม่ได้ท่านก็ไม่ยอมรามือ

ท่านโทร.ข้ามประเทศมาครั้งแล้วครั้งเล่า ถามว่าครูเพ็ญทำจิตเกาะพระได้หรือยัง ครูเพ็ญก็ตอบว่ายังไม่ได้ค่ะ หนูทำไม่เป็น...

พี่ภูเพียรพยายามตื๊อพูดกับครูเพ็ญอยู่เป็นนานสองนาน ตะล่อมแล้วตะล่อมอีก ครูเพ็ญก็ยังโง่หลาย จนพี่ภูต้องแอบไปอธิษฐานจิตกับท่านพ่อบอกว่าครูเพ็ญดื้ออ่ะ ผมเอาไม่อยู่แล้ว ท่านพ่อช่วยด้วย

เหอะๆ มาเล่นไม้ตายกับเรา ก็ได้เรื่องเลยจิทีนี้ ครูเพ็ญก็ตะหงิด ๆ รำคาญพี่ภูจิ ก็ท่านเล่นตื๊อให้ทำจิตเกาะพระไม่เลิก แล้วเราจะทำยังไงหว๋า เอ มันเกาะยังไง อารมณ์เป็นแบบไหน วุ้ยงง กลับไปสุขวิปัสสโกเหมือนเดิมดีฝ่า

แต่ในที่สุดก็แพ้ลูกตื๊อของพี่ภู 555 เพียรโทร.มาตื๊อให้เราทำจิตเกาะพระจนสำเร็จ พี่ภูก็เลยเปลี่ยนฐานะจากศิษย์เป็นที่ปรึกษาครูเพ็ญขณะทำจิตเกาะพระ

ขอบอกว่าพี่ภูน่ารักมากเลย ท่านใจเย็นกับครูเพ็ญมาก ทั้งที่ท่านเป็นคนใจร้อน เบื่อง่าย แต่ท่านก็อดทนกับครูเพ็ญเหลือหลาย ครูเพ็ญรู้นะว่าพี่ภูแอบบ่นจนกระบุงโกยเกือบไม่ทัน

จนในที่สุดครูเพ็ญเริ่มเข้าใจและเรียนรู้อารมณ์จิตเกาะพระ ด้วยเป็นดวงจิตที่ต้องรู้ละเอียด เมื่อทำจิตเกาะพระก็ยังไม่ทิ้งละเอียด เออ เอาเข้าไป แม้จะทำจิตเกาะพระก็ยังละเอียดอยู่ จนพี่ภูเอือมระอาไปหลายรอบ แต่พี่ภูก็ยังอดทนและทนอด(แอบตีก้นครูเพ็ญในเมลไปหลายรอบ ในฐานะที่เธอดื้อด้านและโง่ที่สุดในโลก เกิดมาไม่เคยเจอใครดื้อและโง่อย่างนี้ เฮ้อ เหนื่อย)

แต่งานนี้ครูเพ็ญได้ที่ปรึกษาดีคือครูภู ในที่สุดครูเพ็ญก็สามารถยกจิตสำเร็จ และได้มาทำหน้าที่เป็นครูสอนธรรมะตามที่ให้สัจจะกับครูภูไว้ว่า

"เราสองคนจะช่วยกันสร้างบ้านรากแก่นแห่งโพธิญาณ และจะช่วยกันยกจิตลูกหลานของสมเด็จองค์ปฐม พระพุทธเจ้าทุกพระองค์ ลูกศิษย์หลวงพ่อฤๅษีลิงดำและครูบาอาจารย์ทุกท่านกลับนิพพานกันให้มากที่สุด"

ครูเพ็ญรู้สิว่านี่มันไม่ใช่งานเล็ก ๆ ตายละหว๋าแล้วตรูจะไหวไหมเนี่ย แถมเรายังเป็นครูละเอียด สอนใครลวง ๆ ลวก ๆ ไม่ได้หรอก สอนใครคนนั้นต้องผ่าน ไม่ผ่านครูเพ็ญจะเคี่ยวเข็ญจนผ่าน เพราะเราเสียเวลามาสอนท่านก็เพื่อให้ท่านสำเร็จมรรคผล มิใช่มาทำเล่น ๆ สนุก ๆ ทำทิ้ง ทำทิ้ง (ไม่ใช่ฟันแล้วทิ้งนะ) แบบนั้นไม่เอา ไม่ใช่นิสัยครูเพ็ญ

แต่ปัญหามีอยู่ว่า ครูเพ็ญกำลังจะตายเพราะหมดอายุขัย แล้วครูเพ็ญจะไปช่วยพี่ภูได้สักกี่มากน้อย พอพี่ภูรู้ความจริงพี่ภูเอาชีวิตเป็นเดิมพัน อุทิศอายุขัยให้ครูเพ็ญ 10 ปี!!!

ครูเพ็ญอึ้งจนเกือบพูดอะไรไม่ออก ซาบซึ้งในน้ำใจของศิษย์รักและพี่ชายที่แสนดี ท่านให้ขนาดนี้แล้วเราจะใจจืดใจดำ ไม่ยอมรับน้ำใจของท่านได้อย่างไร ครูเพ็ญจึงรับเชิญเจริญอิทธิบาทสี่เป็นครูสอนธรรมะ และจะอยู่ร่วมสร้างบ้านปฏิบัติธรรมตามที่พี่ภูใฝ่ฝันให้สำเร็จในชาตินี้ ซึ่งเป็นชาติสุดท้ายสำหรับเราทั้งสองคน

และต่อมาเมื่อครูดัชทราบเรื่องก็อุทิศอายุขัยให้ครูเพ็ญอีกหนึ่งปี น้องหนูจะให้อีกแต่พี่เพ็ญบอกว่าไม่รับแล้ว แค่นี้ก็มากพอที่จะอยู่ทำสัจจะตามที่รับปากพี่ภูได้แล้ว

หลายท่านคงสงสัยว่าเขาให้และต่ออายุขัยกันอย่างไร เรื่องพิธีกรรมทางโลกครูเพ็ญไม่ขอพูดถึง เพราะมันช่วยได้เพียงเล็กน้อย เล็กน้อยจริง ๆ แต่ท่านที่ช่วยเชื่อมอายุขัยให้ครูเพ็ญคือท่านพ่อ ถ้าพี่ภูไม่ขอ ท่านพ่อไม่ช่วย ครูเพ็ญก็ไม่รอด

แล้วชีวิตที่เหลืออยู่ครูเพ็ญจะอยู่เพื่อความสุขสบายส่วนตนได้อย่างไร ยิ่งเห็นคนดิ้นรนอยากจะออกจากทุกข์ แถมยังมาศรัทธาจิตเกาะพระ แม้จะเป็นส่วนน้อย แต่นับได้ว่าทุกดวงจิตที่หลุดพ้นนั้นยิ่งใหญ่เหนือคำบรรยายใด ๆ ในโลก

ที่กล่าวมาทั้งหมด แค่จะบอกพี่ภูว่าอย่าคิดมาก พี่ภูไม่ได้ทำอะไรให้เพ็ญเดือดร้อน แต่มันเป็นหน้าที่ของเราสองคนที่จะต้องเป็นฝ่ายเริ่มต้นก่อน และเพ็ญเคยบอกพี่ภูแล้วว่าเพ็ญเป็นคนรักษาสัจจะ ทำอะไรทำจริงจัง ทำเล่นไม่เป็นหรอก จิตนะไม่ใช่ขันธ์ห้า

ใครต้องการออกจากทุกข์ครูเพ็ญช่วยเต็มที่ ยิ่งตอนนี้เรามีบุคลากรที่มีคุณภาพระดับจิตบุญร่วมด้วยช่วยกัน ครูเพ็ญยิ่งไม่กลัวเหนื่อย(บางทีมีแอบเกเรบ้างนิดหน่อย ^^) ก็เป็นไปตามเหตุและปัจจัยล่ะนะ

พี่ภูยกย่องครูเพ็ญเหลือหลาย แต่จะมีใครรู้บ้างว่าคนที่เอาบุญมาค้ำครูเพ็ญอยู่ข้างหลังก็คือพี่ภูกับคุณแม่สุมาลี ท่านทั้งสองปิดทองหลังพระ เพื่อจะช่วยกันตกแต่งพระให้งามทั้งองค์ ทั้งสองท่านเป็นปูชนียบุคคลสำหรับครูเพ็ญด้วยเช่นกัน

ครูเพ็ญขอกราบท่านทั้งสองด้วยความรักและบูชาเป็นอย่างยิ่ง ชีวิตที่เหลืออยู่ก็เพื่อทำงานให้พระพุทธศาสนา เพื่อท่านพ่อสมเด็จพ่อองค์ปฐมและพระพุทธเจ้าทุกพระองค์ เพื่อพี่ภู เพื่อคุณแม่สุมาลี เพื่อบ้านรากแก่นแห่งโพธิญาณ และอยู่เพื่อช่วยยกจิตลูกหลานที่ปรารถนาจะตามพวกเราขึ้นนิพพานเท่านั้นเอง วัตถุประสงค์อื่นนั้นไม่มีสำหรับเรา.
Click to expand...

ขอสรุปเพียงสั้นๆว่า
จากหยดน้ำเล็กๆ สองหยดบนปฐพี หรือไม่ว่าจะ ตาหรือยาย นั่งชมกัน

แหม๊! ผมหลงชอบคำนิยาม สองนักปราชญ์นี้จัง
เพราะท่านเข้าใจว่าของท่านเจงๆนะ

ผมขอสรุปแว้ เอ๊ย!สรุปว่า (ขอยืมมุกของพระมหาสมปองฯหน่อยนึง)

ผมขอขอบพระคุณ คุณครูเพ็ญมากๆนะ ที่ทำให้ผมมีวันนี้
และมาช่วยพลิกลูกตาของผม คือท่านมาช่วยชี้แนะ และสอนสั่งธรรมะให้
จริงๆแล้วผมและทุกคนก็รู้จักธรรมะกันทุกคนนะ
แต่จะมีสักกี่คน ที่เรียนรู้+เข้าใจ+นำไปปฎิบัติกันได้ และจะต้องปฎิบัติให้เกิดปฎิเวธกันนะ หรือปฎิบัติให้เป็นผล สัมฤทธิผลกันด้วย คือให้มีดวงตาเห็น
หรือมองอะไร ไม่ว่าจะดีหรือว่าเลวสักปานใด เมื่อจิตเข้าถึงธรรมะแล้ว
ทุกอย่างจะเย็นหมด เย็นทั้งกายใจ เพราะเนื่องมาจากผลของการปฎิบัตินั่นเอง
มองเห็นคนชั่ว รู้นะว่าเขาชั่ว เขาเลว แต่กลับไม่รังเกียจเดียจฉัน แต่กลับเมตตาเป็นพิเศษซะงั้น คือพยายามมองหาแต่ในแง่ดีๆและอยู่เสมอๆ
สรุปแล้วเป็นเพราะจิตของตนเองที่ฝึกฝนมาดีนั่นเอง
อันนี้ผมพูดถึงคนที่มีดวงตาเห็นธรรมเป็นอย่างต่ำนะ มิได้หมายถึงตนเอง
ตนเองทราบดีแล้ว และไม่จำเป็นต้องบอกเล่ากับใครหรอก ธรรมะก็ประจักษืกับตนเองอยู่แล้ว ถ้าจิตมันสามารถแยกแยะถูก-ผิดได้เป็นกองๆละก้อ
ท่านถึงละ ท่านถึงแล้วท่านก็จะได้รู้เอง ธรรมะเป็นเรื่องปัจจัตตัง

แต่พวกเราอย่าลืมนะว่า หรืออย่าพยายาทำวิปัสสนากันสดๆ หมายถึงวิเคราะห์พิจารณาธรรมกันโดยที่จิตยังไม่ผ่านศีลบริสุทธิ์ ยังไม่ผ่านการทำสมาธิ หรือขณะที่จิตยังไม่ทรงได้ทรงฌาน หรือจิตอยู่ในช่วงอุปจารสมาธิ หรือว่า อัปปนาสมาธิกันนั้น
อันนั้นเขาเรียกว่า วิปัสสนึกหรือ เสร็จอุปาทานขันธ์ของตนเองไปเรียบร้อยโรงเรียนจีน
พวกเราพอจะเข้าใจไหม๊
แต่ผมมิได้หมายถึง สัมมาทิฎฐิกันนะ คนละเรื่อง
บางคนเป็นคนดีอยู่แล้ว เขาก็แทบไม่ต้องดูศีลเพราะ คนดีก็มีความเห็นถูกเป็นธรรมชาติอยู่แล้ว สำหรับคนที่กิเลสบาง
แต่ถ้าหนานะ ไม่ว่าจะคิด จะพูด จะทำอะไรก็ผิดทั้งหมด เพราะจิตมีความเห็นผิดตั้งแต่แรกนี่ ก็น่าเป็นห่วงนะ คือโอกาสที่จะไปอยู่แดนอบายภูมิได้โดยง่าย
เพราะฉะนั้นคนดีจึงไม่ต้องพูดสอนกันมาก แค่เพิ่มสิ่งที่เขาขาดนิดเดียวเอง
เพราะบารมีท่านเกือบจะเต็มแล้ว
โดยเฉพาะผู้ที่กำลังเกาะขอบกระทู้ หรือผู้ที่กำลังปฎิบัติทำจิตเกาะพระอยู่ณ.เวลานี้กันอยู่นี้กัน จึงถือได้ว่า เป็นดีในเบื้อต้นกันแล้ว
แต่ถ้าไม่ดี บุญจะไม่นำพาพวกคุณมาทำความสว่าง ความแจ้งกันหรอก พวกเราคอยสังเกตกันให้ดี คือจิตบุญ จิตกุศลนั้นจะนำพาไปหา ไปพบกันจนได้ เหมือนเราคบเพื่อนใหม่ๆนั่นแหล่ะ! เราจำเป็นต้องหาเพื่อนที่มีนิสัยใจคอที่คล้ายๆกัน จริงไหม๊?

แค่นี้ก่อน พร่ำไป พร่ำมาทำท่าจะยาว
เอาไว้ให้ผมเป็นเจ้าสำนักก่อน ผมจะนั่งพร่ำธรรมะกันทั้งวันคืน คนหลับกันหมดโน้นแหล่ะ! อาตมาถึงจะไปนอน อ๊าว! ขอโทษทีครับ นึกว่าผมเป็นพระ ที่แท้จิตผมเป็นพระนี่เอง....

ภูภู · 6 กรกฎาคม 2012

ข้าวฮางงอก said: ↑

"คุณภู เข้ามาสาธุ ไม่ได้มานานเลย ให้กำลังใจคร้าบบ ผม ข้าวฮางคร้าบ พอดีลืมรหัสเดิม อิอิอิ ช่วงนี้เดินทางบ่อย ขอให้สุขภาพคุณภูแข็งแรง ๆ นะครับ"
Click to expand...

สวัสดีครับ
แหม๊! นึกว่าลืมกันซะแร๊ะ
สบายดีไหม๊คุณพี่ ผมก็คิดถึงคุณเหมือนกัน
วันนี้เอาอะไรมาฝากผมและคนในกระทู้นี้กันมั่ง
ข้าวฮางหรือครับ เยี่ยมๆ ที่นี่กำลังอดข้าวกัน เพราะอิ่มธรรมะ...ฮ่าๆ
ขอบใจหลายๆเด้อ ขอให้คุณมีแต่ความสุขกาย สบายใจ ขอให้ร่ำให้รวยทั้งทางโลกและทางธรรมนะครับคุณพี่

ลืมรหัสน่ะลืมได้นะครับ แต่ห้ามลืมผมนะ ฮ่าๆ ก็ผมยังไม่ลืมคุณพี่เลย
ถึงว่าหายไปไหนตั้งนาน ที่แท้ลืมกุญแจเข้าบ้าน
เหมือนผมเลย นี่ไง ถึงได้เป็นนายภูทยานฌาน2
ดีนะคนไม่สงสัยถามผม
กายเดินทางไปไหน เหนื่อยบ่อ้าย แต่ถ้าเหนื่อยก็นำจิตมาเดินร่วมกับผมบ้างก็ได้นะ

ทำไมคุณไม่ฝากกระทู้คุณด้วยเล่า เผื่อจะมีคนสนใจเรื่องข้างฮางของท่านบ้าง เพราะมีประโยชน์มากๆ ถ้าถึงยามวิกฤติ หรือภัยธรรมชาติ
เพราะข้าวฮางของท่านนั้น ไม่มีไฟฟ้าก็แช่น้ำเปล่าก็ทานได้เลย
ทานกันตายไปได้นะครับจะบอกให้

บุญรักษานะครับคุณพี่ วันหน้าอย่าลืมแวะเวียนมาทักทายกันนะครับ
เห่อๆ เพื่อนต่างดาว เอ๊ย! ต่างกระทู้

ปล.ดูคุณพี่ถามาแค่บรรทัดเดียว ผมตอบซะสิบกว่าบรรทัด
นั่นก็แสดงถึงความเป็นกันเองของผม น่าน! ยอตัวเองก็เป็นนะ ฮ่าๆ

ว่าแต่ว่า คิดถึงลูกหว้าเน๊อะ! ชักคอแห้งไม่มีใครเอาน้ำมาให้ดื่มกิน
กินธรรมะทุกวันนี่ ตัวจะเหมือนธรรมะเข้าไปทุกๆวันแล้ว จนไม่ค่อยมีคนคบแร๊ะ
เพราะผมชอบไปหาพระเจ้า ไม่ใช่เจ้าพระยา2นะ คุณลุกพลัง คุณวิทย์ อย่าเข้าใจผิดนะ
555 พูดเอง เออเอง ท่าจะบ้าแร๊ะเรา

ภูภู · 6 กรกฎาคม 2012

สรุปแว้ ผู้หญิงกับผู้ชายชอบอะไรมากที่สุด
อย่างฮา...

ถ้าถามผู้ชาย
ผู้ชายชอบผู้หญิงตรงไหน<?
ใบหน้า(ตั้งแต่คอจนจรดหัว) ผู้ชายชอบอะไรผู้หญิงมากที่สุด?
คอ
หู
ปาก
จมูก
ลิ้น
ตา
คิ้ว
หัว
ผม
ชอบฟัน
สรุปแว้ ผู้ชายส่วนมากชอบ........
อิอิ

ถ้าถามผู้หญิง
ผู้หญิงชอบผู้ชายตรงไหน

ใบหน้า(ตั้งแต่คอจนจรดหัว)ของผู้ชาย ผู้หญิงชอบอะไร?
คอ
หู
ปาก
จมูก
ลิ้น
ตา
คิ้ว
หัว
ผม
ชอบคาง
สรุปแว้ ผู้หญิงส่วนมากชอบ......

อิอิ

ปล.หัวเราะหน่อยน่ะ อายุจะได้ยืน แต่จะสั้นกว่าผู้เจริญอิทธิบาท4 นะ

ภูภู · 6 กรกฎาคม 2012

หลวงพี่มาแว้วววววว พระมหาสมปอง(เชิญยิ้ม)
สรุปแว่....อย่างฮา

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=Nzh2rntbLFY]พระมหาสมปอง สรุปแว่....9 มิย.54 - YouTube[/ame]

ปล. หน้านี้ผมขอเหมานะ ได้สปอนเซอร์เยอะ ฮ่าๆ

ข้าวฮาง · 6 กรกฎาคม 2012

ภูทยานฌาน2 said: ↑

สวัสดีครับ
แหม๊! นึกว่าลืมกันซะแร๊ะ
สบายดีไหม๊คุณพี่ ผมก็คิดถึงคุณเหมือนกัน
วันนี้เอาอะไรมาฝากผมและคนในกระทู้นี้กันมั่ง
ข้าวฮางหรือครับ เยี่ยมๆ ที่นี่กำลังอดข้าวกัน เพราะอิ่มธรรมะ...ฮ่าๆ
ขอบใจหลายๆเด้อ ขอให้คุณมีแต่ความสุขกาย สบายใจ ขอให้ร่ำให้รวยทั้งทางโลกและทางธรรมนะครับคุณพี่

ลืมรหัสน่ะลืมได้นะครับ แต่ห้ามลืมผมนะ ฮ่าๆ ก็ผมยังไม่ลืมคุณพี่เลย
ถึงว่าหายไปไหนตั้งนาน ที่แท้ลืมกุญแจเข้าบ้าน
เหมือนผมเลย นี่ไง ถึงได้เป็นนายภูทยานฌาน2
ดีนะคนไม่สงสัยถามผม
กายเดินทางไปไหน เหนื่อยบ่อ้าย แต่ถ้าเหนื่อยก็นำจิตมาเดินร่วมกับผมบ้างก็ได้นะ

ทำไมคุณไม่ฝากกระทู้คุณด้วยเล่า เผื่อจะมีคนสนใจเรื่องข้างฮางของท่านบ้าง เพราะมีประโยชน์มากๆ ถ้าถึงยามวิกฤติ หรือภัยธรรมชาติ
เพราะข้าวฮางของท่านนั้น ไม่มีไฟฟ้าก็แช่น้ำเปล่าก็ทานได้เลย
ทานกันตายไปได้นะครับจะบอกให้

บุญรักษานะครับคุณพี่ วันหน้าอย่าลืมแวะเวียนมาทักทายกันนะครับ
เห่อๆ เพื่อนต่างดาว เอ๊ย! ต่างกระทู้

ปล.ดูคุณพี่ถามาแค่บรรทัดเดียว ผมตอบซะสิบกว่าบรรทัด
นั่นก็แสดงถึงความเป็นกันเองของผม น่าน! ยอตัวเองก็เป็นนะ ฮ่าๆ

ว่าแต่ว่า คิดถึงลูกหว้าเน๊อะ! ชักคอแห้งไม่มีใครเอาน้ำมาให้ดื่มกิน
กินธรรมะทุกวันนี่ ตัวจะเหมือนธรรมะเข้าไปทุกๆวันแล้ว จนไม่ค่อยมีคนคบแร๊ะ
เพราะผมชอบไปหาพระเจ้า ไม่ใช่เจ้าพระยา2นะ คุณลุกพลัง คุณวิทย์ อย่าเข้าใจผิดนะ
555 พูดเอง เออเอง ท่าจะบ้าแร๊ะเรา
Click to expand...

"#2768 อันนี้ครับอันนี้ จะยกมาที่บอร์ดข้าวฮาง อิอิอิ และอันอื่น ๆ ที่จะแอบจิ๊กมาครับ ไม่สงวนลิขสิทธิ์นะขอรับ สาธุฯ อีกที (^^)"

ลูกพลัง · 6 กรกฎาคม 2012

วิปัสสนึก..กายคตา

เรื่องฮา ๆ ของอวัยวะ

ภูภู · 6 กรกฎาคม 2012

,,

ข้าวฮางงอก said: ↑

"#2768 อันนี้ครับอันนี้ จะยกมาที่บอร์ดข้าวฮาง อิอิอิ และอันอื่น ๆ ที่จะแอบจิ๊กมาครับ ไม่สงวนลิขสิทธิ์นะขอรับ สาธุฯ อีกที (^^)"
Click to expand...

คลิ๊กซ้าย และก๊อปปี้ลากยาวถึงตรงที่คุณต้องการ และคลิ๊กขวาที่เม้าส์คุณ ตรงไฮไลท์ คำว่า copy และมาคลิ๊กซ้ายที่เม้าส์ตรงที่คุณต้องการ แล้วคลิ๊กขวาอีกที ตรงคำว่า paste ก็เป็นอันเสร็จพิธี
แต่เม้าภาษาไทยผมไม่ทราบง่ะ
เดี๋ยวคุณถามวิศวรคอมฯในกระทู้ผมดีก่า คุณwittayapon
คุณวิทย์ ช่วยหน่อย ผมอธิบายไม่เป็น บอกได้แต่เกรงว่าคุณจะไม่เข้าใจ

ภูภู · 6 กรกฎาคม 2012

คนยุ่ง โลกวุ่นวาย
ก็เป็นเรื่องของคนๆนั้น เป็นเรื่องทางโลก
คนแปลว่า ยุ่ง โลกแปลว่า วุ่นวาย
ทั้งคนอื่นๆ หรือโลกทั้งใบนี้ เราไม่สามารถไปเปลี่ยนอะไรมันได้เลย
และคนที่กำลังจะคิด จะเปลี่ยนแปลงคนอื่นๆ เปลี่ยนโลกนั้น เลิกเห่อ
Impossible! เป็นไปไม่ได้หรอก

คนเรานี่ ถ้าจิตดีเสียอย่างเดียว อะไรก็ทำร้ายไม่ได้ ทำลายไม่ได้
จิตดีในที่นี้หมายถึง จิตผู้เจริญ จิตที่มีศีล มีธรรมประจำจิต
ซึ่งธรรมะที่ว่านี้ก็ต้องเป็นธรรมะที่ออกมาจากดวงจิตของตนเองนะ
มิใช่ออกมาจากคนอื่น หรือที่อื่นๆ

แต่เมื่อไหร่พวกเราสามารถฝึกจิตตนเองดีแล้ว เราก็จะเข้าใจตนเอง
และต่อๆไปก็จะเข้าใจคนอื่นๆ ทั้งโลกใบนี้ได้เลย
ถึงเขา หรือคนอื่นๆไม่ดีสักเพียงไร
แต่ถ้าจิตของเราดีเสียอย่างเดียว ไม่มีปัญหา ไม่เดือดร้อน
ถึงใครจะด่า ว่า ร้าย นินทาก็เชิญเลยครับ มันเป็นซะอย่างนี้
เพราะในเมื่อจิตของคนเราดีเสียอย่างเดียว เราก็ให้อภัยคนทั้งโลกนี้ได้ทั้งหมด
เพราะเราเข้าใจจิตตนเองเพียงอย่างเดียว

ยิ่งพูดธรรมะก็ยิ่งเพลิน เดี๋ยวจะยาวไปอีก
งั้นแค่นี้ก่อน

ภูภู · 6 กรกฎาคม 2012

watjojoj said: ↑

ตอนนี้ผมกำลังทำจิตไม่ให้ยุ่งกับใคร ให้ใส่ใจตัวเอง หาความเลวของตัวเอง หาไปหามาโห มันเยอะดีจัง แล้วก็ฆ่ามันซะ แต่จะทำยังไงดีครับ
ผมได้อ่านบทความของท่านอาจารย์ทุกท่านก็นับถือจิตใจจริงๆครับ เพราะการสอนคนนั้นต้องยอมรับว่าเหนื่อยมาก แต่ท่านก็สละเวลามาสอนพวกเราได้ ผมขอน้อมจิตกราบทุกท่านครับ
Click to expand...

คนจะงาม งามที่ใจ ใช่ใบหน้า คนจะสวย สวยจรรยา ใช่ตาหวาน

คุณwatjojoj ข้างในคุณนี่ดีเจงๆนะ
คนมันจะดีนี่ ไม่ว่าจะไปอยู่ที่ไหน มันก็ดีนะ
คุณwajojoj คุณไม่ต้องมาเยินยอครูเขาหรอกน่ะ ผมขอเปลี่ยนให้คุณทำจิตเกาะพระได้ผลสำเร็จก็พอใจแล้ว
ตรงนี้นี่ไง ที่ครูที่นี่อยากได้กัน มิใช่คำยอจากคุณ ฮ่าๆ
ผมก็พูดไปตามหลักการเท่านั้นนะ คิดว่าคุณเข้าใจสิ่งที่ผมกำลังสื่อไป เพราะคุณนั้นแทบไม่ต้องสอนมากหรอก เพราะข้างในคุณเป็นเทพ เป็นเทวดา เป็นพระ
เพียงแต่ที่คุณมาที่กระทู้นี้ก็เพื่อ นิพพาน คำเดียวผมรู้นะ
แต่ถ้าคุณอยากได้มากๆนะ คุณจะไม่ได้หรอก

แต่ทำไมคุณถึงจะได้ เอาสูตรคุณวิทย์ไปใช้นะ คือ
อย่าอยาก แต่ถ้าคุณหยุดความอยากของคุณได้เมื่อไหร่แล้ว
จิตคุณก็จะถึงนิพพานทันที
แต่คุณจะต้องเดินสายกลาง หรือสายมรรคผลนิพพานนี้เท่านั้นนะ
ไม่มีคำว่าโชคช่วย หรือว่าจับฉลาก หรือว่าฟลุ๊ค
ฝีมือคุณล้วนๆ มิใช่ฝีมือครูหรอกนะ
ที่ผมพยายามสื่อให้ทุกคนรู้ว่า เอาไปหลงเอา หรือรับคำเยินยอ หรือแม้นกระทั่งคำชมจากผู้อื่นนะ เพราะเดี๋ยวจะเหลิง เดี๋ยวแทนที่ศิษย์จะหลง แต่กลับกลายเป็นครูซะเองที่หลงงงงวย...

ผมมิได้หมายถึงครูยิ่งนะ จงอย่าเข้าใจผิด
คนถึงธรรมะกัน เขาปฎิบัติกันเพื่อความหลุดพ้น มิใช่ไปวิ่งตามหาศิษย์ให้มาเป็นบริวารกันเยอะ เยอะมากเท่าไหร่ก็ยิ่งดี อันนั้นเข้าใจกันผิดแล้ว
คนดีต้องดีจริง คนดีต้องขลัง มิใช่ขังตนเอง ปิดกั้นตนเองไม่พอ ไปปิดกั้นคนอื่นๆอีก
แต่ถ้าใครมีศิษย์เยอะๆแล้วภูมิใจนะ ผมจะบอกให้ นั่นน้ำหนักครูจะลดละ คือตัวจะลอยละ จะบ้าละ เพราะไปหลงดีใจที่มีศิษย์เยอะแยะ ภูมิใจที่มีคนนับหน้าถือตา อันนั้นบ้าเข้าขั้นละ
ที่ผมพูดมานี้ ถ้าผมพูดผิดว่าได้นะ ตำหนิผมได้นะ และผมจะขอบใจคนที่มาด่า มาตำหนิผม เพราะผมก็กำลังตามหาความเลวของตนอยู่เหมือนคุณwatjojoj นี่แหล่ะ!
ลูกหลานของหลวงพ่อฤาษีลิงดำ จะต้องให้คนอื่นๆว่ากล่าวตักเตือนตนเองได้ มิใช่ไปมองหาแต่สิ่งเลวๆจากคนอื่นๆเขา
หลวงพ่อท่าสั่งสอนว่า ให้เพ่งโทษตนเอง ให้ดูจิตตนเอง เพียงอย่างเดียว ส่วนใครจะดี หรือว่าเลวมันก็เป็นเรื่องของคนๆนั้น ไม่เกี่ยวกับตนเอง
เพราะนอกจากเสีเวลาแล้ว จะเสียมรรค เสียผล เสียนิพพานของตนเอง

คนที่จะไปพระนิพพานเขาไม่เอากับคนอื่นๆ กับทางโลกนี้ทั้งหมด ก็เพราะในเมื่อเราก็รู้ๆกันดีอยู่ว่า ทั้งหลาย ทั้งปวงก็ล้วนแต่สิ่งสมมุติทั้งสิ้น

แล้วเราจะไปหลงคนดี ไปหลงด่าคนเลว ทำไม
ให้เราสนในดูจิตของตนอย่างเดียวก็พอ

นี่ผมพอจะเป็นลูกศิษย์ของหลวงพ่อได้มั๊ย แต่ท่านยังไม่ได้ละสังขารผมก็ไม่เคยไปหาท่านเลยนะ ไปทีก็เห็นสรีระของท่านไปนอนในเรือนกระจกแก้วไปแล้ว แต่ไม่เป็นไร ถึงได้พบหลวงพ่อตอนยังมีลมหายใจอยู่ แต่เราไม่เอาไหน ไม่นำธรรมะของท่านมาปฎิบัติกับตนเอง (วงเล็บตนเองนะ ตนเอง)
มิใช่นำธรรมะของหลวงพ่อมาห่ำหั่นกัน นำธรรมะของหลวงพ่อไปสอนคนอื่นๆ แต่ไม่ได้กลับมาสอนตนเอง
อันนี้ใช้ไม่ได้

ผมไม่เหนื่อยใจหรอก ถ้าได้สอนคนดีๆอย่างคุณ
แต่ผมจะเหนื่อยใจตนเองมากกว่า ถ้าชาตินี้ผมไม่ได้ไปนิพพาน
ดูสิว่าเราจะได้ไปไหม๊?
แต่ผมไม่อยากรู้ ไม่อยากดูว่าใครได้ไปมั่ง แต่ผมสนใจดวงจิตของตนเองเพียงอย่างเดียว แต่ถ้าไปได้ก็อยากจะชวนดวงจิตอื่นๆไปด้วย
แต่ถ้าสอนให้ดวงจิตอื่นๆไปนิพพานกันได้หมด แล้วผมไม่ได้ไปนะ ผมยอมครับ ผมยอมเสียสละเพื่อให้ลูกทางธรรมของผมก่อน

มันก็ไม่ได้แตกต่างไปจากพ่อที่เสียสละลูกแท้ๆของตนเองสักเท่าไหร่นักหรอก

watjojoj · 6 กรกฎาคม 2012

ภูทยานฌาน2 said: ↑

คนจะงาม งามที่ใจ ใช่ใบหน้า คนจะสวย สวยจรรยา ใช่ตาหวาน

คุณwatjojoj ข้างในคุณนี่ดีเจงๆนะ
คนมันจะดีนี่ ไม่ว่าจะไปอยู่ที่ไหน มันก็ดีนะ
คุณwajojoj คุณไม่ต้องมาเยินยอครูเขาหรอกน่ะ ผมขอเปลี่ยนให้คุณทำจิตเกาะพระได้ผลสำเร็จก็พอใจแล้ว
ตรงนี้นี่ไง ที่ครูที่นี่อยากได้กัน มิใช่คำยอจากคุณ ฮ่าๆ
ผมก็พูดไปตามหลักการเท่านั้นนะ คิดว่าคุณเข้าใจสิ่งที่ผมกำลังสื่อไป เพราะคุณนั้นแทบไม่ต้องสอนมากหรอก เพราะข้างในคุณเป็นเทพ เป็นเทวดา เป็นพระ
เพียงแต่ที่คุณมาที่กระทู้นี้ก็เพื่อ นิพพาน คำเดียวผมรู้นะ
แต่ถ้าคุณอยากได้มากๆนะ คุณจะไม่ได้หรอก

แต่ทำไมคุณถึงจะได้ เอาสูตรคุณวิทย์ไปใช้นะ คือ
อย่าอยาก แต่ถ้าคุณหยุดความอยากของคุณได้เมื่อไหร่แล้ว
จิตคุณก็จะถึงนิพพานทันที
แต่คุณจะต้องเดินสายกลาง หรือสายมรรคผลนิพพานนี้เท่านั้นนะ
ไม่มีคำว่าโชคช่วย หรือว่าจับฉลาก หรือว่าฟลุ๊ค
ฝีมือคุณล้วนๆ มิใช่ฝีมือครูหรอกนะ
ที่ผมพยายามสื่อให้ทุกคนรู้ว่า เอาไปหลงเอา หรือรับคำเยินยอ หรือแม้นกระทั่งคำชมจากผู้อื่นนะ เพราะเดี๋ยวจะเหลิง เดี๋ยวแทนที่ศิษย์จะหลง แต่กลับกลายเป็นครูซะเองที่หลงงงงวย...

ผมมิได้หมายถึงครูยิ่งนะ จงอย่าเข้าใจผิด
คนถึงธรรมะกัน เขาปฎิบัติกันเพื่อความหลุดพ้น มิใช่ไปวิ่งตามหาศิษย์ให้มาเป็นบริวารกันเยอะ เยอะมากเท่าไหร่ก็ยิ่งดี อันนั้นเข้าใจกันผิดแล้ว
คนดีต้องดีจริง คนดีต้องขลัง มิใช่ขังตนเอง ปิดกั้นตนเองไม่พอ ไปปิดกั้นคนอื่นๆอีก
แต่ถ้าใครมีศิษย์เยอะๆแล้วภูมิใจนะ ผมจะบอกให้ นั่นน้ำหนักครูจะลดละ คือตัวจะลอยละ จะบ้าละ เพราะไปหลงดีใจที่มีศิษย์เยอะแยะ ภูมิใจที่มีคนนับหน้าถือตา อันนั้นบ้าเข้าขั้นละ
ที่ผมพูดมานี้ ถ้าผมพูดผิดว่าได้นะ ตำหนิผมได้นะ และผมจะขอบใจคนที่มาด่า มาตำหนิผม เพราะผมก็กำลังตามหาความเลวของตนอยู่เหมือนคุณwatjojoj นี่แหล่ะ!
ลูกหลานของหลวงพ่อฤาษีลิงดำ จะต้องให้คนอื่นๆว่ากล่าวตักเตือนตนเองได้ มิใช่ไปมองหาแต่สิ่งเลวๆจากคนอื่นๆเขา
หลวงพ่อท่าสั่งสอนว่า ให้เพ่งโทษตนเอง ให้ดูจิตตนเอง เพียงอย่างเดียว ส่วนใครจะดี หรือว่าเลวมันก็เป็นเรื่องของคนๆนั้น ไม่เกี่ยวกับตนเอง
เพราะนอกจากเสีเวลาแล้ว จะเสียมรรค เสียผล เสียนิพพานของตนเอง

คนที่จะไปพระนิพพานเขาไม่เอากับคนอื่นๆ กับทางโลกนี้ทั้งหมด ก็เพราะในเมื่อเราก็รู้ๆกันดีอยู่ว่า ทั้งหลาย ทั้งหวงก็ล้วนแต่สิ่งสมมุติทั้งสิ้น

แล้วเราจะไปหลงความดี ไปหลงด่าคนเลวไปทำไม
ให้มาสนในจดูจิตของตนเพียงอย่างเดียวก็พอแล้ว

นี่ผมพอจะเป็นลูกศิษย์ของหลวงพ่อได้มั๊ย แต่ท่านยังไม่ได้ละสังขารผมก็ไม่เคยไปหาท่านเลยนะ ไปทีก็เห็นสรีระของท่านไปนอนในเรือนกระจกแก้วไปแล้ว แต่ไม่เป็นไร ถึงจะได้พบหลวงพ่อตอนยังมีลมหายใจอยู่ แต่เราไม่เอาไหน ไม่นำธรรมะของท่านมาปฎิบัติกับตนเอง (วงเล็บตนเองนะ ตนเอง)
มิใช่นำธรรมะของหลวงพ่อมาห่ำหั่นกัน นำธรรมะของหลวงพ่อไปสอนคนอื่นๆ แต่ไม่ได้กลับมาสอนตนเอง
อันนี้ใช้ไม่ได้

ผมไม่เหนื่อยใจหรอก ถ้าได้สอนคนดีๆอย่างคุณ
แต่ผมจะเหนื่อยใจตนเองมากกว่า ถ้าชาตินี้ผมไม่ได้ไปนิพพาน
ดูสิว่าเราจะได้ไปไหม๊?
แต่ผมไม่อยากรู้ ไม่อยากดูว่าใครได้ไปมั่ง แต่ผมสนใจดวงจิตของตนเองเพียงอย่างเดียว แต่ถ้าไปได้ก็อยากจะชวนดวงจิตอื่นๆไปด้วย
แต่ถ้าสอนให้ดวงจิตอื่นๆไปนิพพานกันได้หมด แล้วผมไม่ได้ไปนะ ผมยอมครับ ผมยอมเสียสละเพื่อให้ลูกทางธรรมของผมก่อน

มันก็ไม่ได้แตกต่างไปจากพ่อที่เสียสละลูกแท้ๆของตนเองสักเท่าไหร่นักหรอก
Click to expand...

ผมยังหลงคำยอ แสดงว่ายังเลวอยู่มากเลยครับ แต่ทุกวันนี้เวลาผมเกิดอารมณ์ไม่ว่าอารมณ์ใดๆ นึกถึงภาพพระ (แม้ยังไม่ชัดมากเท่าใด)ก็จะสงบลงแบบไม่น่าเชื่อครับ(อ่านคำชมคุณภูเสร็จต้องรีบนึกเลยครับ ) แม้บางครั้งจะเคยแว๊บมาในหัวสมองว่าไอ้ที่เราทำๆอยู่นี่มันจริงๆเหรอว่ะเนี่ย ก็ต้องรีบสะบัดความคิดเลวๆนี่ออกไป แล้วเราจะสงสัยอะไรในเมื่อเราทำความดีหว่า อย่างตอนแรกที่เริ่มหัดทำหัดสวดมนต์ต้องแอบทำ อายคนอื่นเขา มาทุกวันนี้ตรูทำความดีจะอายทำไมวะเนี่ย

natthapatpun · 6 กรกฎาคม 2012

อะไรน่ะ พี่ภูยังไม่นอนอีกเหรอ หนูจากลับบ้านแล้ว
ไปนอนพักขันธ์ได้แล้วค่า
ราตรีสวัสดิ์ค่า

NOKMAM · 6 กรกฎาคม 2012

ปัญญาควบคุมความคิดได้ : สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก

ความคิดย่อมพ่ายแพ้แก่อำนาจของปัญญา
ดังนั้นผู้มีปัญญาเท่านั้นที่จะสามารถควบคุมความคิดมิให้ก่อให้เกิดความทุกข์ได้
นั่นก็คือผู้มีปัญญาเท่านั้นที่จะสามารถพาใจหลีกพ้นความเศร้าหมองของกิเลสได้
ผู้ไม่มีปัญญาหาทำได้ไม่

ปัญญามีอำนาจเหนือความคิด ก็คือปัญญามีอำนาจเหนือกิเลสนั่นเอง
เพราะเมื่อปัญญาควบคุมความคิดได้
ความคิดก็จะไม่ปรุงแต่งไปกวนกิเลสที่มีอยู่เต็มโลกให้โลดเล่นเข้าประชิดติดใจ
จึงเป็นการควบคุมกิเลสได้พร้อมกับการควบคุมความคิด

ความเกิดเป็นความทุกข์
เพราะความเกิดนำมาซึ่งความแก่ ความเจ็บ ความตาย
ความพลัดพรากจากของรักของเจริญใจ
ความไม่ประจวบด้วยสิ่งปรารถนาทั้งปวง
ความทุกข์เหล่านี้หนีไม่พ้น เพราะเป็นผลตามมาก็ความเกิดอย่างแน่นอน
ความทุกข์ทางกายหนีพ้นได้ด้วยการไม่เกิดเท่านั้น
ส่วนความทุกข์ทางใจหนีได้ด้วยความคิด

Wittayapon · 6 กรกฎาคม 2012

ภูทยานฌาน2 said: ↑

คลิ๊กซ้าย และก๊อปปี้ลากยาวถึงตรงที่คุณต้องการ และคลิ๊กขวาที่เม้าส์คุณ ตรงไฮไลท์ คำว่า copy และมาคลิ๊กซ้ายที่เม้าส์ตรงที่คุณต้องการ แล้วคลิ๊กขวาอีกที ตรงคำว่า paste ก็เป็นอันเสร็จพิธี
แต่เม้าภาษาไทยผมไม่ทราบง่ะ
เดี๋ยวคุณถามวิศวรคอมฯในกระทู้ผมดีก่า คุณwittayapon
คุณวิทย์ ช่วยหน่อย ผมอธิบายไม่เป็น บอกได้แต่เกรงว่าคุณจะไม่เข้าใจ
Click to expand...

ผมก้อทำไม่เป็นครับ 55555555555555555
น้องหนูช่วยพี่ด้วยยยยยย

ภูภู · 6 กรกฎาคม 2012

ผู้เจริญในศีล ในธรรมทั้งหลาย

พวกเราอย่าได้เอาแต่อ่านจากตำรากันนะ
ขอให้ปฎิบัติเยอะๆ
แต่ถ้าใครอ่านเยอะ รู้มากก็จริงอยู่ แต่ความรู้นั้นมันจะมาจากผู้อื่นเสียมากกว่า ความรู้จากตนเอง โดยเฉพาะที่ได้จากการปฎิบัติของตนเอง

แต่ถ้าใครอยากมีทั้งศีล ทั้งธรรมประจำใจของตนครบนะ
ก็ขอให้พวกเราทำจิตให้นิ่งมากๆกันสิ
ก่อนจะทำจิตให้นิ่งนี้กันได้ มันก็แสนจะยากเย็นเข็นใจกันจริง
จิตคนนี่มันฝึกยากนะ แต่ก็ต้องฝึก ไม่ฝึกไม่ได้
แต่ถ้าใครไม่ฝึกจิตตนเอง ก็เท่ากับยอมรับทุกข์ อยู่กับทุกข์มันไปตลอดปี ตลอดชาติ
และก็หลงเกิด หลงตายกันอยู่แบบนี้แหล่ะ!

จิตคนเรานี่ก็แปลกนัก จิตยิ่งไม่นิ่งก็ยิ่งโง่เขลา และก็ยิ่งเป็นทุกข์สาหัสมาก
แต่ถ้าเราสามารถทำให้จิตนิ่งสงบ สงัดมากเท่าไหร่แล้ว ก็ยิ่งรู้มีปัญญามาก และก็บรมสุขมากเสียจริงๆด้วย
แต่จะมีสักกี่คนที่สามารถเดินทางมาถึงกันที่ว่านี้ได้ มันก็มิใช่เรื่องที่ง่ายนัก
แต่ก็ไม่ยากเย็นสำหรับผู้ที่ตั้งใจ และมีความเพียรมากในการปฎิบัติกัน
โดยเฉพาะสิ่งที่มีค่ามากเท่าไหร่ ก็ยิ่งปฎิบัติได้ยากกันเท่านั้น
ไม่มีอะไรได้มาง่ายๆกันหรอก

คนชั่ว ทำดียาก ทำชั่วง่าย
ผิดกับ
คนดี ทำชั่วยาก แต่ทำดีง่าย
และผลของกรรมชั่วนั้น จะส่งผลไวกว่ากรรมดีมากโข
เพราะคนไม่ดีมักไม่มีความอดทน กระทำกรรมดีกัน ก็ด้วยเหตุนี้

เพราะฉะนั้นแล้ว ถ้าพวกเราอยากฉลาดกัน ก็หมั่นพยายามมีสติเยอะกันเข้าไว้นะ
เพราะถ้ามีสติเยอะๆ จิตของเราก็จะนิ่งกัน
แต่ถ้าจิตนิ่งสงบมากๆ นั่นก็จะหมายถึง จิตเป็นสมาธิ
แต่เมื่อไหร่จิตของพวกเรานิ่งสงบ หรือเป็นสมาธิมากกันเท่าไหร่
นั่นก็จะหมายถึง จิตเกิดปัญญาแล้ว
และจิตที่นิ่งสงบ จิตที่เป็นสมาธิ หรือจิตเกิดปัญญานี้กัน
เขาเรียกว่า จิตพร้อมใช้งาน ใช้ไปทำอะไร ก็ใช้พิจารณาโน้น นี่หรือที่ที่เราอยากรู้

และทำไปเราจึงรอให้จิตพร้อมงานกัน ก็เพื่อเราจะได้ไม่หลงผิด หรือคิดผิด
แต่ถ้าเราได้จิตที่พร้อมใช้งาน เราก็จะรู้เห็นอะไรก็จะตามความเป็นจริง หรือมีความเห็นถูกต้อง เพราะจิตของเรานิ่ง จิตเป็นสมาธิ จิตเกิดปัญญานี่เอง

แต่ถ้าใครอยากโง่เขลา เบาปัญญาก็มิต้องทำอะไร เดี๋ยวจิตที่ไม่นิ่งนี้แหล่ะ! มันจะไหลลงต่ำไปกับกิเลสฝ่ายต่ำๆเองโดยธรรมชาติ เราแทบไม่ต้องไปทำอะไรมันมาก
เขาถึงเรียกว่า เลวบริสุทธิ์
แต่ไม่เหมือนความดีบริสุทธิ์กันนะ ดีบริสุทธิ์นั้น เราจะต้องฝึกสติ หรือฝึกจิตกันเอาเองนะ
พวกเราท่องให้ขึ้นใจกันเลยว่า ไม่มีใครเปลี่ยนคนอื่นๆได้หรอก มีแต่ไม่ใช่ไม่มีนะ
แต่เหตุที่เปลี่ยนกันนั้นก็ด้วยชั่วเท่านั้น เพราะความหลงผิดกัน เช่น ความรัก เป็นต้น
ใหม่ๆนี่ตามกันดีนะ แต่ถ้ารักกลายเป็นขมเมื่อไหร่ จะมีคำถามตามมาว่า ทำไมเธอไม่ทำตามฉันบอก นั่นไง๊ บอกแล้ว ชักจะหัวแข็ง หัวดื้อกันละ
อีตอนที่ยังไม่ได้กันน่ะ พี่ตามน้อง น้องตามใจพี่ ต่างคนก็ต่างตามใจกันและกันดี
แต่อย่าลืมนะ ความรักก็ไม่เที่ยง ไม่เหมือนเมตตา คือรักนั้นพี่มีแต่ให้
เอ่อ ผมก็ช่างหาอะไรมาบ่นให้กับพวกเราฟังกันเสียจริง

จริงๆก็แค่อยากจะบอกว่า ปฎิบัติเยอะๆ
ทำ ทำ ทำไปๆ แบบคุณลูกพลังแนะไปนั่นน่ะ
ดีแล้ว ถูกต้องแล้ว และก็อย่าอยากนะ อย่าอยาก สไตล์คุณวิทย์
แต่คนเรานี่ก็แปลกนะ คือยิ่งห้าม ก็ยิ่งอยากจะได้ อยากจะทำ
แต่พอไม่ห้ามกลับไม่อยากซะงั้น
เรื่องมากไหม๊หล่ะ มนุษย์เรา

และเรื่องสุดท้าย ถ้าเราอยกรู้โดยไม่อยากถามใคร หรืออยากเป็นผู้มีปัญญา
พวกเราก็ต้องขยันภาวนา หรือทำจิตเกาะพระกันนะ
เดี๋ยวบางคนทักมาว่า รู้ไหม๊มีคนเขาบอกมาว่า อย่าใช้คำพูด จิตเกาะพระ มันจะเป็นการปรามาสพระพุทธเจ้า เดี๋ยวพวกเธอจะพากันตกนรกอเวจี
เลิกเหอะ เลิกกันได้แล้ว ที่ที่คนบอกปุ๊บ ก็หูเบาปั๊บเลยน่ะ
คนที่เชื่อคนง่าย เขาเรียกว่า ไม่มีปัญญาเป็นของตนเอง จะทำอะไรก็ต้องไปฟังเสียงคนอื่น ทั้งๆที่คนมาบอกนั้น มันก็กินข้าว เดินบนดิน มีสองตา สองหู สองมือ สองเท้า กับอีกหนึ่งมันสมอง แลเวถามว่า คุณๆคิดไม่เป็นกันหรอไรว่า
อะไร แบบไหนเป็นการปรามาส แค่เรื่องแค่นี้ยังแยกแยะกันไม่ได้นะ
เอ๊าโง่กันนัก เกิดอีกกี่ชาติกันดีนะ
เด็กอายุแค่ 19 ปีเอง(จิตบุญ) ยังคิดได้เลย

ขนาดหลานผมแค่ปฐมเอง ยังพูดว่า ถ้าฟังคนอื่นพูดต่อๆกันมา เราก็อย่าเพิ่งหูเบา หรือเชื่อ หรือไม่เชื่อ ให้วางเฉยก่อน หรือให้อยู่ระหว่างตรงกลางเชื่อหรือไม่เชื่อ
แต่ขอให้เชื่อด้วยปัญญาของตนเอง
(ว่าแต่ว่า พวกเรามีปัญญาเป็นของตนเองกันรึยัง? นั่นแหล่ะคือปัญหา)
เพราะว่าพระพุทธเจ้าท่านตรัสสอนมาอย่างนี้ ผู้ใหญ่อายเด็กมันไหม๊

และพวกเราเคยฟังธรรมกันไหม๊? ว่าด้วยเรื่อง คนที่ชอบว่า คนที่ตำหนิ คนอื่นๆนั้น
มันนั่นแหล่ะ!
เลวกว่าคนที่ถูกว่า ถูกตำหนิซะอีก!!!

แหม๊! มาจบตรงนี้พอดีเลย

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

preechaniy เป็นที่รู้จักกันดี

อัญญะมณี เป็นที่รู้จักกันดี

ภูภู เป็นที่รู้จักกันดี

ภูภู เป็นที่รู้จักกันดี

ภูภู เป็นที่รู้จักกันดี

ข้าวฮาง เป็นที่รู้จักกันดี

ภูภู เป็นที่รู้จักกันดี

ภูภู เป็นที่รู้จักกันดี

ภูภู เป็นที่รู้จักกันดี

ภูภู เป็นที่รู้จักกันดี

ข้าวฮาง เป็นที่รู้จักกันดี

ลูกพลัง เป็นที่รู้จักกันดี

ไฟล์ที่แนบมา:

01.jpg

02.jpg

03.jpg

04.jpg

05.jpg

06.jpg

07.jpg

09.jpg

10.jpg

12.jpg

11.jpg

13.jpg

14.jpg

15.jpg

ภูภู เป็นที่รู้จักกันดี

ภูภู เป็นที่รู้จักกันดี

ภูภู เป็นที่รู้จักกันดี

watjojoj เป็นที่รู้จักกันดี

natthapatpun เป็นที่รู้จักกันดี

NOKMAM เป็นที่รู้จักกันดี

Wittayapon เป็นที่รู้จักกันดี

ภูภู เป็นที่รู้จักกันดี

แชร์หน้านี้

แชร์หน้านี้

จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

ไฟล์ที่แนบมา:

แชร์หน้านี้

การค้นหาที่มีประโยชน์

ติดต่อเรา