ถึงเวลาโม้แล้ว คนที่ได้รับพลังไซย่าจะมีเพียงหนึ่งและต้องมีเนกขัมฯ เท่านั้น

ทิดดี สัมพันธภาพ คือ ทิดดี ที่แตก หน่อ ออกผล ไปเรื่อยๆ อินฟีนิตี้ (ความอยากสะสม พอกพูน จนล้นเหลือ หาที่จบไม่ได้ หรือเปล่าคะ)

ส่วนทิดดี เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป (มีวันดับ วันจบลง ที่แน่นอน) ไม่ซ้ำซาก จำเจ นะคะ สามารถเกิดสิ่งใหม่ๆ ได้ ไช่มั้ยคะ เหมือน ต้นมะพร้าว ที่มีลูก แล้วลูกมะพร้าว งอกหน่อ เกิดต้นใหม่ ได้ ต้นเก่าจบไป ต้นใหม่งอกมา คนละต้น ตัวใครตัวมัน ชีวิตใครชีวิตมัน รูปนามใครรูปนามมัน หรือเปล่าคะ

แต่ทิดดี สัมพันธภาพนี่ ดูคล้ายๆ จะผูกติดกับ ต้นตระกูล เลขที่นับหนึ่ง เท่านั้น คล้ายๆ ยึดติด กับอดีต ที่ ล่วงเลย ผ่านมาแล้ว ไช่หรือเปล่าคะ จะดับตัวเอง จะต้อง ย้อนเวลาหาอดีต เพื่อไปดับ ที่เลขหนึ่ง ให้ได้ อันนี้ ถือว่า เป็นทิดดีที่ เป็นไปไม่ได้ ไช่มั้ยคะ เพราะ ไม่มีใคร สามารถย้อนกลับ ไปแก้ไขอดีต ของตัวเองได้ เลย ไม่มีเลย ไช่มั้ยคะ

 

...ว้า....เห็นแก่ตัวนี่มีได้คนเดียว อย่างนี่ก็ไม่สนุกอ่ะดิ มีพลังแล้วต้องต่อสู้กันมันถึงจะสนุกอ่ะ ว่ามั้ย

 

ทิดดี สัมฟันธภาพ มันเป็นทิดดี ที่ หาเหตุ เพื่อเอาเหตุมาสร้าง ผล ให้ ไม่มีวันดับ เพื่อหล่อเลี้ยง อัตถภาพ ต่อไป เหมือน จะต้องการ มีชีวิตนิรันดร์ อมตะ ไม่มีวันตาย หรืออย่างไรคะ เลย จบไม่ลง ดับไม่ลง ไม่ไช่เพื่อดับเหตุ หรือเปล่าคะ เพื่อ ฝืนธรรมชาติ หรือไม่อย่างไรคะ

แต่ทิดดี ความเสื่อมไป ไม่เที่ยง คือ ทิดดีที่ ยอมรับ ตามธรรมชาติ ว่า มีเกิด ก็ต้องมีดับ เป็นธรรมดา แบบนี้หรือเปล่าคะ

 

มีพลังแล้ว เอาไว้ สู้กันนี่ ไม่ไหวหรอกค่ะ เหนื่อยเปล่า ๆทีนี้

มีพลังแล้ว ต้องเอาพลังนั้น มา สร้าง โลก สร้างที่อยู่อาศัย สร้างอาหาร เครื่องนุงห่ม สร้างปัจจัยสี่ ห้า หก ที่ ดี สะอาด สิคะ

ทีนี้ ถ้าจะเอา พลัง มาสู้กัน ก้ต้อง สู้ บนสนาม มีความเป็น นักกีฬา สิคะ มีระเบียบ กฏเกณฑ์ เหมือนเพลง กีฬาๆ เป็นยา วิเศษ แก้กองกิเลส ทำคนให้เป็นคน ผลของการฝึกตน เล่นกีฬา สากล ตะล่าล้า สิคะ

 

ถ้าคนนั้นรับได้ ผ่านได้
จะได้อะไรมากเลยครับ
เป็นวิธีพัฒนาตนอย่าง ๑


ก็ถ้าจะเชื่อมโยง ก็ได้นะครับ
แต่ถ้าเชื่อมโยงแล้ว หน้าจะ
แก่ได้นะครับ จะไม่อ่อนเยาว์

 

เหมือนซอมบี้ไง ไร้ชีวิตจิตใจ
เหมือนพร้อมตาย แต่ไม่ได้ตาย
ก็เลยอยู่ไปวันๆ เหมือนคนไร้จิตใจ
ปล่อยให้ร่างกายถูกครอบงำ นำพา
ไป ถูกผิด ดีชั่ว อะไรไม่รู้ มันก็ลาก
พาไป เหมือนหุ่นเชิดของซาตานมั้ง

 

เป็นธรรมชาติที่หลากหลายต่างกันเท่านั้น
บางคน ต้องย้อนเวลาไปทำอะไรบางอย่าง
ถึงจะจบได้ ก็มีครับ เขาทำกรรมมาอย่างนั้น

 

พอดีเลยค่ะ อ่านข้อความนี้ปุ๊บ เกิด ทิดดี ใหม่ มาเสนอค่ะ

คือถ้าขนาดย้อนเวลาหาอดีตได้ ขนาดนั้น ทำไม ไม่ดึงสภาวะ สภาพที่เป็นเรื่องราวในอดีต ตอนนั้น มาแก้ในปัจจุบันเลยล่ะคะ เพราะ ถึงยังไง ตัวละครทุกตัว ที่ติดในอดีตทั้งหลาย ก็ล้วน มาเกิดใหม่ อยู่ใน ปัจจุบัน กัน ทุกคนอยู่แล้วนี่คะ แก้ไขกันในปัจจุบัน เลยสิคะ ท่านคิดว่า ทิดดีนี้ น่าสนใจมั้ยคะ

การที่เรา เอาจิตเข้าไปอยู่ ใน สภาวะของ กุศลผลบุญทั้งหลาย ก็ยังพากันทำได้ ไช่มั้ยคะ เช่น จดจำ กุศล บุญ ปีติ ที่เคยทำมา ก็ยังทำกันได้ มิไช่หรือคะ

เลือกที่จะละ อกุศล เลือกที่จะอยู่กับ กุศล ก็ ยังพากันทำได้ นี่คะ

ดังนั้น ดึงเอาอดีต มาแก้ไข ด้วยใจในปัจจุบัน ด้วยการ ปล่อยวาง ให้ได้ ก็น่าจะทำได้ เหมือนกัน นะคะ

 

แสดงว่า ไม่อยู่กับสติ ไม่มีสติ ไม่อยู่กับกายใจ ในปัจจุบัน แบบนี้เรียกว่า เผลอ หลง ลืมตน ได้มั้ยคะ
หรือ บางคนคิดว่า แบบนี้คือการ หลุดพ้น อย่างนั้นหรือเปล่าคะ
พอตนเอง ไม่เอากายใจ ก็ เหมือน กายใจที่ไม่มีสติ หรือ บ้านเรือนที่ไม่มีใครอยู่อาศัย ไม่มีใครเฝ้า กลายเป็น บ้านร้างเจ้าของ กายใจที่ไร้สติ แบบนี้หรือเปล่าคะท่าน

แล้ว แบบนี้ ถ้ามี จิตอื่น คนอื่น เขาเข้ามาอยู่แทน แล้ว เราจะ เอาบ้านเรือน เอากายใจ ของเรา คืนมา ได้ยังไงกันคะ

ขอความกรุณาท่าน ช่วย แนะนำ วิธี กลับเข้า กายใจของตน ด้วยค่ะ

 

หัวข้อของคุณ tamsak [URLI="http://palungjit.org/posts/5221820"]อย่าคิดว่าตัวเองดี[/URLI] ลองไปอ่านดูนะครับ ^_^

 

การไม่ต้องย้อน เวลา เหมือนอะไรน้า ที่ เวลา มีคนสองคน ทะเลาะไม่เข้าใจกัน ก็ มีการ สมมุติ แต่งตั้ง กรรมการ ผู้ตัดสิน ที่ ทั้งสองฝ่ายต่างก็ยอมรับ ให้มา เป็นคนกลาง เพื่อ ชี้ ตัดสิน คดีความ ข้อพิพาษ เรื่องในอดีต ยกมา ไว้ปัจจุบัน ต่อหน้า คนทั้งหมด ในปัจจุบัน
โดย ที่ เมื่อ ตัดสินแล้ว ทั้งสองฝ่ายที่ เคยทะเลาะกัน ต้อง ยอมรับ ในคำตัดสินจากคนกลาง ทั้งสองฝ่าย โดย ตัดสินแล้ว ต้อง จบให้ได้ ในปัจจุบัน ที่ตัดสิน เมื่อ ยอมรับแล้ว ก็คือ จบ เมื่อจบแล้ว ก็เหมือน เรื่องนี้ ไม่เคยเกิดขึ้นเลย

คือการ สร้าง สมมุติ ขึ้นมา เพื่อ ดึงสภาวะ จากอดีต เรื่องราวในอดีต มาตัดสิน ในปัจจุบัน เมื่อตัดสินได้ ยอมรับได้ จบได้ ทั้งสองฝ่าย สมมุติในการตัดสินนี้ ก็หายไป พร้อมเรื่องราวที่เคยขัดแย้งกันในอดีต ก็หายไปด้วย พร้อมกับ สมมุติที่สร้างขึ้นมาตัดสิน นี้ ก็หายไปหมดเลย หมดพันธนาการ หมดสิ้น เรื่องเก่าๆ

เมื่อ เรื่องในอดีตจบลง ได้ เพราะสมมุติ การ ตั้ง คนกลาง ตั้งผู้ตัดสินมา เรื่องทั้งหมด ก็ จะ จบลง พร้อมกัน ไม่มีอดีต อีกแล้ว กลายเป็น หลุดพ้น จาก อดีตด้วยกันหมดเลย ทิดดี นี้ ดีมั้ยคะ ทั้งหมด ก็ วิมุตติ ไปแล้ว นั่นเอง

 

จริงๆ แล้วเป็นเช่นนั้น


มิติต่างๆ ไม่ได้แยกจากกัน
แต่เป็นหนึ่งเดียวกัน เพียง
แต่การบำเพ็ญของใครบาง
คนมีธรรมชาติที่จะเข้าใจใน
มิติต่างๆ ไม่เท่ากัน สำหรับ
คนที่แยกมิติต่างๆ เพื่อเรียนรู้
ทีละมิติ ด้วยเพราะมีขีดจำกัด
ที่จะศึกษา ยากครับ ที่คนเรา
จะเข้าใจความเป็นหนึ่งเดียว
กันของทุกมิติได้ และยากยิ่ง
ขึ้นไปอีก ถ้าจะทำปัจจุบันให้
โยงถึงอดีตได้ โดยไม่ต้องใช้
การย้อนเวลากลับไป


พุดง่าย ทำยาก น้อยคนทำได้ครับ

 

สิ่งที่เสียไปแล้ว ยากเอากลับคืน
ที่ทำได้คือ ใช้สิ่งที่มีอยู่ ที่เหลือ
อยู่เพื่อก้าวต่อไปข้างหน้าครับ


ผมจึงเริ่มต้นจากติดลบ มืดมา
ก่อนนะครับ

 

คนกลาง จะกลางจริงได้มั้ย?
คนตัดสิน จะตัดสินอะไร?
ถ้าเขาเองก็ไม่อาจตัดสิน
ในความถูกผิดของใครๆ ได้?


คนกลางมี จะกลางได้คือ
"ไม่ตัดสินใคร" น่ะครับ

 

คุยกันมีประโยชน์มากเลยค่ะ รอฟังเรื่อยๆค่ะ (แอบอ่าน)

 

แล้ว GOD ละบทบาทน้อยจัง เจอแค่เบจีต้าก็เดี้ยงแล้ว ทำไงดี สรุปใครเก่งที่สุดเนี่ย

 

.................................................................................

 

ทั้งปี อ่ะ เล่นไม่เบื่อ 55+

 

ที่ท่าน สามารถ ทิ้งอดีต ได้เลย ละวางได้เลย แสดงว่า อดีตที่ผ่านมานั้น ไม่ไช่การพิพาษกับใคร ไมได้ เกี่ยงข้องกรรมเวรกับใครเลย ไม่มีเจ้ากรรมนายเวร ล้วนเป็นเพราะ ท่านทำตัวของท่านเอง หรืออย่างไรคะ เลยไม่มีโจทย์ไม่มีจำเลย และไม่ต้อง หาคนกลาง หากรรมการ มาตัดสิน ตั้งสมมุติใหม่มาตัดสิน ให้ยุ่งยาก อย่างนี้หรือเปล่าคะ

ท่านเลย ละวางทิ้ง อดีตของท่านได้ เลย ด้วยตนเอง น่ะค่ะ

 

(deejai)ครับ ผมแค่ผ่อนคลายแบบหนุกหนานอ่ะครับ ผมรู้ว่าธรรม ไม่ควรหลง ยึดติด ยึดถือมั่น ธรรมชาติ หรือส่วนที่อยู่เหนือธรรมชาติ ได้สร้างกฏเกณท์ กฏระเบียบ แบบแผน มาอย่างวิจิตรพิสดารลึกซึ้ง อันอัศจรรย์อย่างยิ่งยวด คนที่ต้องการพลังหรืออิทธิฤทธิ์ ต้องเป็นผู้มีจิตใจบริสุทธิ์ มีจิตที่ละเอียด ไม่มีกิเลส หรือมีก็มีน้อย เพราะถ้าบุคคลใดได้พลังหรืออิทธิฤทธิ์ ถ้าบุคคลนั้นมีกิเลสครอบงำ ถ้าไม่มีเงื่อนไขนี้ ผู้ที่ได้หรือมีมันก็จะนำมันไปใช้ในทางที่ผิด