ไสยศาสตร์ฉบับชาวบ้าน..มี.สาระ แบบกันเอง

ที่ตั้งกระทู้นี้...มิใช่เพื่อแสดงความสามารถของตนเอง..แต่เพื่อเปิดกว้างให้บุคคลทั่วไปที่สนใจเรื่องไสยศาสตร์..ได้แสดงข้อคิดเห็น ประสบการณ์ที่สามารถบอกกล่าว แลกเปลี่ยน เพื่อดำรงเอกลักษณ์ รักษา วิชาความรู้ของบรรพบุรุษไทยของเราไว้ มิให้สูญไป..หรือเพื่อให้บุคคลที่สนใจไว้สอบถาม..ผู้รู้..ที่คิดว่ามีอยู่ทั่วไป.ครับ.แต่ ถ้าไม่มีใครถาม..ก็คงจะไม่มีใครตอบ..
ไสยศาสตร์มิใช่เรื่องงมงาย...เรื่องความหมาย ที่มาที่ไปผมคงไม่ต้องอธิบายขยายความ..เพราะทุกท่านสามารถหาความรู้ได้ทั่วไป..
แต่อยากจะอธิบายขั้นต้นไว้ว่า..วิถีคนไทยนั้นมีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องมานาน.หลายท่านอาจจะเห็นจนชินตา.ตั้งแต่ก่อนนอน เช้า ยันเข้านอน เช่น ก่อนนอนสวดมนต์..เพื่อสร้างบุญกุศลตลอดจนอ้อนวอนสิ่งศักดิ์สิทธื์...ตื่นเช้าบางคนเสกน้ำล้างหน้า ..สวดมนต์ไหว้พระอีกรอบ..ก่อนไปทำงานสวดอาราธนาพระอีกรอบ.รวมไปถึง.เสกแป้งผัดหน้า..นี่ไม่นับการเผชิญเหตุการณ์เฉพาะหน้า เช่น ต้องไปอยู่ในสถานที่ที่น่ากลัว เช่นกลัวผี..ก็จะต้องภาวนาแล้วแต่ใครจะมีคาถาบทไหน...

 

มารอฟังประสบการณ์ด้วยครับพี่ ฝ.3 เผื่ออยู่ในสถานการณ์ที่เหมาะสมต้องใช้

 

ผมเองนั้น..โตมาจากบ้านนอกจึงเคยเห็น พบประสบการณ์ที่เห็นวิถีไสยศาสตร์ของไทยเรามาหลาย แขนง..ตั้งแต่ วิชาป้องกันตัว.คงกะพันเหนียวฟันไม่เข้า มหาอุด ยิงไม่ดัง..แคล้วคลาด ยิงไม่ถูก..วิชาเมตตามหานิยม.ตั้งแต่เสกน้ำล้างหน้า เสกแป้งผัดหน้า..เสกสีผึ้ง..ภาวนาเมตตา..เสกดอกจำปีจำปาให้สาว..วิชารักษาโรค/คน พ่นตาแดง พ่นเส้น เสดาะก้างติดคอ..ปราบผีเข้า..รดน้ำมนต์..ซึ่ง ปัจจุบันก็ยังคงมีอยู่ แต่จะดูรดความน่าเชื่อถือลงไป..จะเหตุใดไม่ทราบได้..แต่ผมยังยืนยันว่า ไสยศาสตร์ ยังมีอยู่จริง.. ..ผมโตมาอายุไม่ถึง๑๐ขวบ เรียนวิชาไสยฯจากพ่อแบบไม่รู้ว่าคืออะไร เพราะกลัวผี..จึงได้บทคาถาป้องกันผี..คือ นะโมพุทธายะ..ยะธาพุทโมนะ...ต่อมาได้ถูกบังคับให้ ท่อง อิติปิโสถอยหลังทุกวันจนท่องได้...หรือพอกินปลาก้างติดคอ..พ่อก็บอกคาถาให้..แต่ ห้ามจด...มอรอข้อไข ไขข้อมอรอ..กลั้นใจหยิบข้าวในหม้อ มาปั้นก้อนนึง.น้อยๆ.ว่าคาถาสามคาบ กลั้นใจกลืน..ก็แปลกดี ก้างก็หายไปเอง..จนทุกวันนี้ก็บอกให้ทุกคน..พ่อบอกว่า คาถาพระธุดงค์ บอกไว้.เมื่อประมาณปี ๒๔๙๙..แต่มีข้อสำคัญคือห้ามจด..ท่านใดอยากนำไปใช้ก็ลองดูครับ..ท่านใดมีประสบการณ์ตรงๆแบบนี้ก็มาเล่าสู่กันฟังมั่งครับ...

 

เท่าที่ศึกษามานั้น..วิชาที่ครูมีข้อห้ามน้อยสุดคือวิชา เมตตามหานิยม..ห้ามแค่ศีลข้อ๓ (แบบหยาบ)..คือ อย่าผิดเมียเขา..นอกนั้นไม่เห็นห้ามอะไร..แต่ครูที่ถ่ายทอด..เห็นมีเมียหลายคนทุกคน..๕๕๕ ถามว่าไม่ผิดเหรอครู..ไม่ผิดถ้ารับผิดชอบ..ถ้าทำแล้วไม่รับเลี้ยงนี่ผิด..๕๕๕..ก็แปลกดี..แต่ส่วนใหญ่เรียนวิชานี้จะดี..ไปไหนไม่เคยมีเรื่อง..ออกจากบ้าน เสกแป้งผัดหน้า..นะหน้าทองผิวผ่องกายาใครแลเห็นหน้าก็ให้เห็นดี สิทธิจงทัก เอหิจงรักมะอะอุ นะโมพุทธายะ..บทนี้ก็ใช้ได้ใครท่องได้ก็ครูพักลักจำไปเลยไม่หวง สมัยก่อนไปขอวิชา..ถ้าไม่ยกครู ท่านจะบอกว่า..เอาแบบลอดล่องเลยไหม หรือครูพักลักจำนั้นเอง..ครูว่าคาถาให้ฟัง ตั้งใจให้ดีๆแต่ไม่เกินสามเที่ยวนะ..ท่านบอกว่าขลังดี..แต่ถ้าจำได้แล้วกลับไปถึงบ้านแล้วจดก็ไม่ขลังนะ..๕๕๕ ไสยฯ ไม่มีเหตุผลครับ..ดังนั้น อย่าถามว่าทำไม..ไม่งั้น ไม่จบครับ..เพราะ ครูเองก็ตอบไม่ได้ เพราะถ้าขืนถามท่านก็คงไม่ถ่ายทอดให้ เพราะขี้สงสัย..แสดงว่าไม่เชื่อ.ท่านบอกๆได้ไปก็ไม่ขลัง..๕๕

 

มาติดตามหาความรู้ด้วยคนครับ

 

ส่วนใครที่มีวัตถุมงคล..นั้นถามว่าต้องใช้คาถาไหม..ยืนยันว่าต้องใช้ครับ..เพราะผมมีประสบการณ์ตรง..มีครั้งนึง..ลูกน้องที่ยะลาโดนยิง..คล้องพระลักษณะเดียวกัน.(ได้รับแจกไปพร้อมกัน) คนนึงปลอดภัยอีกคนสาหัส..ซักถามแบบละเอียด อีกคนปลุกทุกวัน.กลางคืนก็ปลุก อีกคนบอกตั้งแต่ได้มาไม่เคยถอดจากคอ..แต่ถามว่าอาราธนามั่งไหม บอกว่าไม่เคยเลย เคยแต่นะโมสามจบ..แล้วอีกหลายคน..ส่วนหลายท่านอาจจะบอกว่าเพราะ กรรมแต่ละคนไม่เหมือนกัน..อันนั้นก็คงไว้ในกรณีแบบเหตุผลละเอียด ซึ่งผมก็ไม่อาจจะคำนวณ หรือเดาได้..แต่ ครูผมท่านสอน นักสอนหนาว่า..เข้าป่าเข้ารก..ไปศึกสงคราม..๑ ขวบวันนะอย่าลืม..อาราธนานิมนต์ท่านเข้าไว้..ไม่งั้นพระพุทธคุณไม่มา..
เรื่องคล้องพระนี่ก็มีประสบการณ์อาผมมาเล่าให้ฟัง..เมื่อ ๑๐ ปีก่อน..แกเป็นมือปืน..เดวนี้ยังมีชีวิต ที่เล่าได้เพราะคดีหมดอายุความแล้ว..แกคนพิชัย อุตรดิตถ์..ไปปล้นควายกัน.ขากลับขัดใจกัน.แกจะยิงพวกกัน.เดินตามหลัง..ยิงไป ๓ นัด ด้านทุกนัด พวกหันมาถาม มึงเล่นปืนทำไมวะ..พอนั่งพัก..อาผมหลอกถามว่าที่มาปล้นเขาวันนี้ใครมีดีอะไรมั่ง..คนที่มาด้วยบอกมีพระ(บึงสัมพันธ์)..พอรู้อาบอกว่า คราวนี้เดินตามหลังก็ ภาวนาคัดถอน เสียง ปัง ตายสนิท..ก็แปลกอีกเรื่องครับ ว่า มีคาถาคัดพุทธคุณ..เฉพาะ พระเครื่อง..อา บอกลองคัดคนที่มี คาถาแล้ว คัดไม่ได้..ท่านก็ไม่ได้ถ่ายทอดให้ผม เพราะบอกว่าอย่ารู้เลยมันไม่ดี.. ๕๕๕

 

ซึ่งวิชาคาถาอาคม หรือ ไสยฯ นั้นเท่าที่มีประสบการณ์สอบถามมา จริงๆใช้จิตเป็นหลัก..แต่ต้องบอกว่าจิตนั้นถ้าฝึกขนาดมี ฌาน ได้ก็คงไม่ต้องพึ่งพาตัวคาถาก็ได้ในบางวิชา.คือใช้ พุทธคุณทั่วไป..แต่เปรียบเสมือน ยาพาราเซตามอน..แต่ถ้าจะเจาะจง.เช่น เน้นมหาอุด แคล้วคลาด หรือเมตตาค้าขาย เเรียกว่ารักษาโรคเฉพาะทาง อันนี้ อาจารย์ท่านก็บอกว่าต้องมึครู มีตัวคาถา ดังนั้นถ้าท่านใด มีวัตถุมงคลชนิดใดๆไว้..ก็อาจจะรู้ได้ว่าใช้ได้ดีด้านใด..ถ้าบางคนบอกว่าดีทุกด้าน นี่ผมก็ไม่ค่อยมั่นใจนะครับว่าจะจริงไหม..หรือ จริงก็คงอยู่ที่วิธีใช้..คือ ต้องอาราธนาอธิษฐาน.เอา..อันนี้ก็ต้องขอบอกว่า..เป็นความเชื่อเฉพาะคนน่ะครับ..ส่วนผมเอง..ชอบสังเกตุจากประสบการณ์ตรงๆ..มากกว่าเชื่อวิชาการ....อย่างที่เคยเจอ..พระกรุจะเน้นพุทธคุณมหาอุด คงกระพัน ครับ..ผมต้องขาหักไปข้างนึง..เพราะเดินทางแขวนแต่พระกรุ ๕ องค์..รถอุบัติเหตุ.โดนเต็มที่.ไม่มีแผลซั้กนิดที่หน้าแข้ง แต่..กระดูกหัก..ตอนนั้น เดินทางกลับจาก ปฏิบัติการ ผลักดันว้ามา..แขวนกรุล้วนๆ..นึกในใจ โดน ลูกระบิดลงก็ไม่เป็นไร.เฉียดไปนิดเดียวเอง.๕๕๕ แหม..มาบาดเเจ็บ เพราะ รถยนต์นี่เองหนอ.นึกได้.ลืมนิมนต์ พระ ลป.บุญ ไป.น่ะเอง...อ้อ วิชา คาถา นี่ ป้องกัน อันตรายจากอุบัติเหตุได้น้อยครับ..อาจจะเพราะต้องใช้สมาธิจิต.สูงมากๆ..จึงควรพึ่งพา พระเครื่อง.ครับ

 

ติดตามครับท่าน

 

ส่วนตัวก็มีอาจารย์อยู่นะครับท่านอยู่ท่าตูมเห็นคนมาหาท่านช่วยไม่เห็นมีอะไรมากมาย แต่เวลาคนอื่นรักษาแล้วค่าครูก็แพงใช้นู่นนี้บ้างเรื่องมาก และคนที่โดนของมันโดนกับง่ายมากหรือครับไม่เขาใจ

 

สำหรับในปัจจุบัน..ครูอาจารย์หลายท่านที่มีวิชาอาคม ยังสืบทอดกันอยู่ไม่ขนาดสาย..แต่ท่านใดที่สนใจศึกษาเรื่องนี้ผมแนะนำว่า..ควรเรียนจากผู้มีประสบการณ์โดยตรง..เพื่อสร้างความเชื่อมั่น..เช่น วิชาป้องกันตัว ส่วนใหญ่ จะมีฆาราวาสที่ถ่ายทอดให้ได้ละเอียดขั้นต้น..เพราะได้มีโอกาสตีรันฟันแทง.จริงๆมา แต่ไม่ใช่ นักเลงหัวไม้นะครับ ผมหมายถึงคนที่มีวิชาป้องกันตัวแล้วโดนทำร้ายมาก่อนซึ่งส่วนใหญ่จะรู้ได้ด้วยประวัติครับ.อย่างถ้าใครเคยอ่านประวัติเสือสมัยเก่าๆดูสิครับ.ส่วนใหญ่เป็นเพราะความจำเป็น และที่รอดมาได้ก็เพราะมีวิชาดีทั้งนั้น..ส่วนพระนั้นถามว่าไม่ดีหรือก็ดีครับ..แต่ว่า บางอย่างท่านพูดไม่ได้เดวจะ ปราชิก.แล้วอีกอย่างท่านก็ไม่ได้ไป ตีรันฟันแทงกะใครมา..
ส่วนเกร็ดความรู้ เกี่ยวกับ..ความรู้คนโบราณ..หรือการแก้เคล็ด..ก็น่ารู้ไว้บ้าง..ก็ดี เช่น..ถ้าจะออกนอกบ้านถ้าลืมของ..โบราณถือนะครับว่าจะมีเคราะห์..แก้ โดย..เข้าห้องนอนเสียก่อนทำทีว่านอน..แล้ว ออกบ้านไปใหม่..หรือถ้าจะออกจากบ้าน.จะให้ดี ต้องสูดลมหายใจ ซ้าย ขวาดู ว่าข้างไหน ดี..ข้างไหนโล่ง ก้าว เท้าข้างนั้น..อ้อ ใครที่ โดนนายจะด่า ก่อนเข้าห้องเจ้านายก็..ทำได้ครับ..เคล็ดอีกอย่างที่บอกให้(ถ้าจะโดนเรื่องหนักแน่เรา)..ให้ภาวนาบท เข้าพรรษา ก่อน ๓ รอบ....ถ้าออกห้องมาแล้ว อย่า ลืม ภาวนา คลาย บท ออกพรรษา ถ้าไม่ว่าเดวคราวหน้าไม่ขลังครับ บท นี้ สำคัญนักครับ..ใช้ได้ดี จะเข้าพื้นที่ อันตราย ภาวนา(เข้า) ..ผ่านแล้ว..ให้ ภาวนา (ออก.).ใครท่องไม่ได้ บอกให้ครับ..เข้าพรรษา อิมัสมิง อาวาเส อิมัง เตมาสัง วัสสัง อุเปมิ ออกพรรษา สังฆัม ภันเต ปะวาเรมิ ทิฏเฐนะ วา สุเตนะ วา
ปะริสังกายะ วา วะทันตุ มัง อายัสมันโต อะนุกัมปัง อุปาทายะ
ปัสสันโต ปะฏิกกะริสสามิ ฯ.ทุติยัมปิ ภันเต ปะวาเรมิ ทิฏเฐนะ วา สุเตนะวา ปะริสังกายะ วา วะทันตุ มัง อายัสมันโต อะนุกัมปัง อุปทายะ
ปัสสันโต ปะฏิกกะริสสามิ ฯ ตะติยัมปิ ภันเต สังฆัง ปะวาเรมิ ทิฏเฐนะ วา สุเตนะวา ปะริสังกายะ วา วะทันตุ มัง อายัสมันโต อะนุกัมปัง อุปาทายะปัสสันโต ปะฏิกกะริสสามิ ฯ

 

ก็แล้วแต่จะพิจารณาน่ะครับ..ผมว่าวิชา ไสยฯ เดวนี้คนไม่เข้าใจจะหลงทางไปเสียส่วนใหญ่..น่ะครับ..อย่างเรื่อง โดนของ นี่.คงต้องเล่ากัน ยาว ครับ..ก็ บอกเล่ากันไปตามประสบการณ์ครับ

 

ที่น่าสังเกตุ และที่แสวงหาวิชามา..ทำไม ครูอาจารย์ สมัยก่อนไม่มีวิชาเสดาะเคราะห์ แก้กรรม ก็ไม่รู้..แต่เดวนี้ มีกันเยอะจัง..กรรมก็แก้กันได้..อันนี้ผมไมได้ว่ากระทบใครนะครับ..ที่ผมเจอครูอาจารย์มาท่านก็มีความรู้จริงๆทั้นนั้น..มีท่านนึง.นี่ยอมรับว่าเก่งมากเป็นฆาราวาส ตอนนั้นเจอท่าน พ.ศ.๒๕๓๒..อายุ ๙๘ ปี ชื่อ อาจารย์ นาค จันทอน อยู่ ต.นาป่า อ.เมือง เพชรบูรณ์..สมัยยนั้นไปขอเรียนวิชา.ท่านก็แสดงให้ดูหลายอย่าง.ที่เราไม่เคยเห็น..ท่านบอกว่า ถ้าครูไหนทำไมได้จริงอย่าไปเรียนเผาตำราทิ้งซะ..อย่างวัวธนูท่านนี่ หายตัวได้จริงๆ..แต่จะทำเฉพาะวันพระ๑๕ ค่ำนะ เพราะต้องปล่อยไปกินหญ้า..แล้วต้องจุดเทียนนั่งเฝ้า..เจ้าของหลับไมได้..วัวทำจากโลหะ..ท่านบอกว่า วัวนี้เป็น วัวป้องกัน.ไม่ใช่ วัวทำร้าย..ใครมาทำร้ายท่านหรือส่งของมาถึงจะโดน.ขวิด..ท่านเสียตอนนอายุ ๙๙ ปี..มีพระองค์นึงทางอีสานขอสืบทอดตำราไปทั้งหีบเลย..แต่ไม่เห็นมีใครมาให้ท่านสะเดาะเคราะห์ ซั้กราย มีแต่ รดน้ำมนต์ รักษาโรค.เสกแผ่นทองเมตตา..เข้าหน้าผาก..ก็เลยมาเล่าให้ฟังน่ะครับ...

 

วิชาไสยศาสตร์ของไทย.ผมว่าเป็นสิ่งที่พวกเรา..ควรรักษาไว้ครับ.ผมไม่ได้หมายถึง วิชาชาติอื่นไม่ไดี ไม่ใช่.เขาก็มีดี..แต่ว่าเรียนกันไม่เข้าใจ..ผมยกตัวอย่าง.ผมรู้จัก คนพม่าอยู่คนนึง..เป็นอาจารย์สอนมหาวิทยาลัย..เดวนี้ยังติดต่อกันอยู่..มีวิชาดีมาก เก่งจริง.คือ วิชา ทำนาย..วิชาแก้คุณไสย..ผมเคยพา พรรพวกกันไปหา ท่านมาที่ จ.ท่าขี้เหล็กฯ..นั่งภาวนาไม่กี่คำ บอกได้ว่า..ทำงานอะไร เมียทำงานอะไร ที่บ้านมีอะไรไม่ดี..เอ เราก็แปลก.ทำไมรู้ได้ลึกจริงๆ..ขนาดคนที่เพื่อนพาไปเป็นกิ้กน่ะ แถมมีอาชีพนักร้องอีกต่างหาก..ดันบอกถูก..แต่ล่ามเขากะวิบบอกว่า จะแปลไหมครับ..๕๕๕ แหม ก็ท่านบอกว่าที่พามาน่ะไม่ใช่เมียใช่ไหม..พม่าไม่มีชื่อเรียก.ครับ..แล้วแก้คุณไสย.ให้คนนึง..ท่านก็บอกถูกหมดว่า โดนอะไรไปทะเลาะกันเรื่องอะไร..แล้วบอกว่าจะแก้กลับให้ตายไหม..พอดีเป็นญาติกัน เลยบอกว่าเอาแค่คางเหลืองได้ไหม ท่านก็บอกว่าได้..สุดท้ายก็..เดินเป้.พิการ ครับ..จะขอเรียนท่านไม่หวง แต่ โห คาถาแต่ละตัว..ภาวนาไม่ได้ครับ นี่แหละครับ ผมถึงบอกว่า ไสยฯไทยยนั้น ของไทย จริงๆ..มีคำคาถามาจากรากฐานเดียวกันแต่คำประกอบไม่ใช่..ใช้นะโมพุทธายะเหมือนกัน..ครับ..แต่คำประกอบนี่แสดงความเป็นชาติครับ..อย่างผมบอกวิชามหาอุดให้ท่านฟังท่านก็ฟังไม่ออก...นะอุด โมอัด พุท ยัด ธา แยก ยะมิให้แตก อิติปิด พ่อช่วยลูก แม่อยู่หลังระวัง พระ อรหังอุด...เห็นไหมครับว่า..มีแต่คำไทย.ประกอบบาลี จึงบอกว่า เรามีบรรพบุรุษ ที่จารึกไว้ให้เราครับ..มิใใช่ไป คัดลอกมาจาก ชาติไหน..และก็ขลังไม่แพ้ชาติไหน เช่นกัน

 

สวัสดีครับพี่แตงไม่รู้เรียกชื่อถูกหรือเปล่าขอเรียกพี่แล้วกันผมอายุ 40 ครับชอบครับที่ตั้งกระทู้นี้ใด้ความรู้ดีครับติดตามอยู่ครับ คาถาบทแรกที่ผมท่องใด้ก็นี่เลยครับ ทุสะนะโส นะโมพุทธายะ กันผีครับยายสอนตั้งแต่เด็กๆท่องใด้เพราะความกลัวผียายบอกว่าหลวงปู่จันทร์ วัดข่อยใต้ ท่านบอกมาครับ

 

ผมเลยอยากฝากข้อคิดไว้ว่า..อย่ามองว่า ไสยศาสตร์ วิชาคาถาอาคม งมงาย..มองตามหลักเหตุผลซึ่งถ้าไม่มีจริง..ทำไมอยู่มานานคู่กับพุทธศาสนา ๒๕๕๕ ปีได้ครับ..จึงน่าจะมาศึกษากัน.ให้เข้าใจ..ให้รู้ว่า เขามีไว้เพื่ออะไร..แล้วมีประโยชน์อย่างไร..แล้วก้ก็ใช้ประโยชน์จากตรงนั้น..และปัจจุบัน สามารถตีแผ่ความรู้กันได้อย่างกว้างขวางจึงควรจะมาแชร์ความรู้กัน มากกว่าปิดบังกันน่ะครับ..สมัยก่อน การติดต่อกันยาก..สื่อสารกันยาก มันจึงยากที่จะสื่อกันได้ ครับ..เลยกลายเป็นว่า.บางคนทำ.วิชาสูญหายไป.แต่จริงๆไม่ได้สูญหายหรอกครับ..ไม่มีใคร มาบอกกล่าวกันแค่นนั้น..แต่ วิชา ไสยศาสตร์ ก็ คือ วิชาไสยศาสตจร์ บางเรื่องบอกกันได้บางเรื่องก็บอกกันไม่ได้..ต้องถ่ายทอดตัวต่อตัว..เพื่อไม่ให้..นำไปใช้ในทางที่ผิด..ครับ..อย่างหนังสือท่าน อ.เทพย์ สาริกบุตร ที่ถ่ายทอดบันทึกไว้ ถือว่า เป็นมรดก ของไทยที่แท้จริง..น่าเคารพยกย่องท่านมากครับ.แต่ ท่านก็แอบเคล็ดไว้เฉพาะกรณีครับ..ที่ไม่อาจเขียนไว้ได้..ครับ

 

ดีครับ..ที่มาช่วยกัน..เผยแพร่ความรู้ วิถีไทย ครับ..ผม ๔๗ ครับ..เรียกพี่ได้..๕๕๕ บทนี้ มาตรฐาน วิชาคาถาไทยครับ..
บทนี้ก็ดับพิษไฟได้..ครับ..พ่อผมสอนให้ท่องบทนี้ บอกว่าหัวใจเปรต ใช้ดับพิษไฟ...อีกบทที่ อยากจะบอกว่า..ตาสอนว่าถ้าจะมีคนด่า...ให้ท่อง พญาเต่าเรือน..นาสังสิโม สังสิโมนา สิโมนาสัง โมนาสังสิ...หนีไปเที่ยวกลับบ้าน.ทีไรแอบภาวนาก่อนเข้าบ้าน..ไม่โดนด่าซั้กที..ใช้ได้จนทุกวันนี้..เมียโกรธ ทีไร ใช้ภาวนาทุกที...กลั้นใจภาวนาอึดใจเดวครับ..ด่าไม่กี่คำก็ลืม โกรธ..ครับ๕๕๕

 

ชอบกระทู้นี้มากๆเลยครับ

ขอติดตามอ่านไปเรื่อยๆ เป็นแฟนคลับหน่อยนะครับ

 

บทนี้น่าสนมากครับ ขออนุญาติเอาไปใช้นะครับพี่

 

ขอบคุณครับที่ให้กำลังใจกัน...จริงๆใครมีอะไรก็มาเล่า สู่กันฟังครับ..ขอเป็นในแง่ บวกนะครับ..เพราะ พากเราถ้าเดินเส้นทางเดวกัน ถือว่า มีพ่อบรมครู องค์เดียวกัน คือ องค์สมเด็จสัมมาสัมพุทธเจ้า..ส่วนใครจะมาบอก หรือแสดงว่าคนนั้น เก่ง กว่า คนนั้น อันนี้ ต้องขอร้องนะครับ..ผมขอบอกไว้ก่อนเลยครับ..ว่า ไม่มีใคร เก่งกว่า บรมครูผม..ครับ..คือ ศาสดาเอก ของโลก..
และ ก็ไม่ได้ บอกว่า วิชา ไสยศาสตร์ นั้น ป้องกัน แก้ไข ได้ทุกอย่าง..ไม่ใช่ ครับ..ทุกวิชา มีข้อจำกัด..คือ กรรม..แต่ ว่าจะบรรเทาสิ่งที่จะเผชิญในสภาวะกรรมปัจจุบันได้ไหมนี่สิ..น่าคิด ครับ..ที่เขาเรียกว่า กรรมตัดรอน ไงครับ..ถ้าใครเป็นคนดีมีวิชาก็ไม่ ตายก่อนกำหนด แน่นอนครับ..

 

ใช้ดับพิษไฟใด้ด้วยหรือครับเพิ่งรู้ ขอบคุณพี่มากนึกว่ากันผีอย่างเดียว ส่วนพญาเต่าเรือนนี่ขออนุญาตินำไปใช้กับเมียผมมั่งนะครับ น่าจะตั้งกระทู้นี้ตั้งนานแล้วนะเนี่ย 55