[ถาม] พระต้องเดิมก้มหน้าตลอดเพื่อมองสัตว์เล็กสัตว์น้อยหรือไม่

พอดี ใกล้จะบวชแล้วครับ อยากทราบเป็นความรู้

 

สี่ศอกครับ ถ้าจำไม่ผิดนะครับ
ให้มองออกไปข้างหน้าสี่ศอก
ไม่ได้ถึงกับก้มหน้า แค่แลต่ำ
จริงๆแล้วก็เพื่อกันไม่ให้ภิกษุผู้บวชใหม่เห็นอะไรแล้วฟุ้งซ่านน่ารำคาญ
เช่น เห็นผู้หญิงสวยๆ เป็นต้น
สำรวมกายไว้ก่อนเมื่อครั้งอินทรีย์ยังไม่แก่กล้า

 

ก็คือ ผมบวชไปใหม่ นี่ผมควรจะมองต่ำๆ ใช่ปะครับ

แต่เวลาผมไปทำบุญผมเห็นพระใหม่ที่วัดเดินเชิดหน้าจัง ?

 

::: LC2U


.

 

“สมเด็จพระญาณสังวร” นั้นเป็นตำแหน่งสมเด็จพระราชาคณะฝ่ายวิปัสสนาธุระ ซึ่งตามพระนามหมายถึงผู้ที่ความสำรวมในความรู้อย่างยิ่ง (“ญาณ” หมายถึง ความรู้ และ “สังวร” หมายถึง สำรวม) หรือหากอ้างถึงพระอรรถกถาความหมายของ “ญาณสังวร” จะเป็นหัวข้อหนึ่งในสังวรวินัย 5 คือ สีลสังวร สติสังวร ญาณสังวร ขันติสังวร และวิริยสังวร.

และดังได้มีอรรถาธิบายความหมายของ “ญาณสังวร” ว่า

สังวรที่ตรัสไว้ว่า
พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่าดูก่อนอชิตะ
กระแส(ตัณหา)เหล่าใดในโลกมีอยู่
สติย่อมเป็นเครื่องห้ามกระแสเหล่านั้น
เราตถาคตกล่าวสติว่าเป็นเครื่องระวังกระแสทั้งหลาย
กระแสเหล่านั้นอันบุคคลย่อมละด้วยปัญญานี้เรียกว่าญาณสังวร.


ถ้า สังวร แล้ว อินทรีย์ก็จะสังวรด้วย หากคิดว่ากลัวจะเหยียบสัตว์น้อยตาย ก็เป็นการวิตกจริตเกิดอกุศลไม่เป็นอันทำอะไร ถ้า จขกท คิดอะไรไม่ออกก็ดูพระสังฆราชองค์ปัจจุบันเป็นตัวอย่างก็ได้ครับ
อนุโมทนาบุญบวชด้วยนะครับ สาธุ
ที่มา : http://www.oknation.net/blog/print.php?id=391562

 

คุณloveboklove อย่ากล่าวปรามาสพระรัตนตรัยนะครับ
ผมเข้าใจครับ แต่อย่าน้อยพระสงฆ์ก็เป็นผู้มีศีลมากกว่าคุณ เป็นเนื้อนาบุญของโลก
อย่าส่งจิตออกนอกครับ มองดูจิตตัวเองดีกว่าครับ

 

*****ขออุโมทนากับจิตที่ตั้งใจจะเข้าบำเพ็ญเพียรด้วยการบรรพชาอุปสมบท...จากคำกล่าวถามที่ว่า เมื่อเป็นภิกษุแล้วจะต้องเดินก้มหน้าหรือไม่นั้น อันเรานั้นขอแสดงไว้อย่างนี้ว่า.
.....ภิกษุไม่จำเป็นต้องเดินก้มหน้า ด้วยเห็นที่ชนทั่วไปหลงเข้าใจไปว่าภิกษุเดินก้มหน้านั้นคงจะเข้าใจผิดไป....ด้วยการเป็นภิกษุนั้นจะเป็นผู้บำเพ็ญตนด้วยความสำรวมทั้ง กาย วาจา และจิตใจ คือ
.....กายสำรวมก็คือ อากับกิริยานั้นจะต้องดำเนินไปด้วยความสุขุม ไม่ดำเนินไปด้วยความรีบเร่ง เช่น การเดินนั้นก็จะค่อยๆเดินพอดีๆ ไม่เดินอย่างเร่งรีบ และไม่วิ่ง ...ส่วนการก้มหน้านั้นภิกษุจะไม่เดินก้มหน้า แต่จะใช้วิธีตั้งหน้าแบบพอดีๆเพื่อไม่แสดงความเย่อหยิ่งทนงตน และใช้สายตามองพื้นห่างตนเพียง5-7ก้าวเวลาเดิน เพื่อเป็นการสำรวม๑ เพื่อเป็นการระวังตนเอง๑ และเพื่อเป็นการระวังผู้อื่น(สัตว์น้อยใหญ่)ที่อาจจะไปเหยียบย่ำ๑.
.....ส่วนการสำรวมวาจา ก็คือสำรวมคำพูด โดยพูดด้วยความไพเราะชวนฟัง๑ พูดด้วยการไม่สอดเสียดให้ร้ายผู้อื่น๑ พูดด้วยความไม่เย่อหยิ่งทนงตน๑ พูดด้วยตามทำนองคลองธรรมตามหลักคำสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า๑
.....ส่วนการสำรวมจิตใจ คือ การไม่คิดจิตฟุ้งซ่านในอบายมุขทั้ง๖ ไม่คิดจิตฟุ้งซ่านอันจะเป็นการกำเริบให้ผิดในปฎิโมข๑
*****ฉะนั้นจากที่เรานั้นได้กล่าวมา ก็เพื่อแสดงว่ากิริยาอาการของภิกษุนั้นจะแสดงออกถึงความสำรวมกาย วาจา และจิตใจ หาได้ทำไปด้วยการยึดมั่นถือมัน หรือกระทำด้วยความสุดโต่งหรือย่อนยานแต่ประการใด สรุปคือกระทำแต่พองามด้วยความสำรวมนั้นเอง*****ขออนุโมทนา*****

 

คงจะหมายถึงเวลาบิณบาตร ถ้าตอนเดิน ก็ไม่ต้องก้มหน้าครับ แค่ทอดสายตาให้ต่ำๆไว้
อย่าไปสบตากับญาติโยม โดยเฉพาะสาวๆ จะได้กันการฟุ้งซ่าน

ส่วนเวลาที่อยู่ในวัด ก็ทำตัวตามปกติ สำรวม กาย วาจา ใจ

 

การที่ต้องมองลงต่ำก็เพื่อให้พ้นทุกข์

ผมอธิบายไปก็คงไม่เห็นภาพ เดี๋ยวตอนเดินบิณฑบาตร คุณก็จะรู้เอง ว่าคืออะไร

 

ขอบคุณทุกๆท่านมากนะครับ ไม่ได้มาปิดกระทู้หลายเดือนเลยครับ
อีก 2 เดือนผมก็บวชแล้วครับ ( 14/7/56 )