พญานาคกับอดีตที่ผ่านมา

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 9 คน ( เป็นสมาชิก 3 คน และ บุคคลทั่วไป 6 คน ) </TD><TD class=thead width="14%"><CENTER">[ แนะนำเรื่องเด่น ] </TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>ดาว*, mukmik, หน่อนรคุณ </TD></TR></TBODY></TABLE>

ฮ่า..ฮ่า..จับเป็นพวก.กกก ได้อีกแระ..
เว้ย.ยยย เฮ่ย.ยยยย มันทำท่าประหลาดๆ อยู่นะ เสือ..ก๊ะ ลิง เนี่ยะ..สับสนๆๆๆ ????

 

อ๊าววววววววว ท่านหน่อนรคุณเผ่นเลยอ่ะพี่เสือ...:boo:

 

เหมียวๆๆๆ ร้องเรียก เหมียวๆๆ ประเดี๋ยว.ววว ก็มา อิอิ

หรือว่า..แมวเหมียว จะกลัว..นู๋ เอ๊ย..กลัว หนู นิ..

 

อืม...เดินไปปลุกให้แล้ว แกฝากมาบอกว่า หาจับหนูกินตอนกลางคืนเหนื่อย
ไว้พักผ่อนแล้ว จะเอานิทานมาส่งตอนบ่ายๆครับ

 

ฝากบอกแมวเหมียว..นะจ๊ะ รักษาสุขภาพ..ด้วย
เห็นใจ..แฟนคลับ ที่รออ่าน..นิทาน หนอ..

 

มารออ่านนิทานตอนบ่ายกดีก่า @___@

 

คิดถึงฉันไหม...ทำไมไม่มาหา...หรือฉันไม่มีค่า...เพียงพอ
เป็นคนขี้เหงา...เข้าใจบ้างสิ...มีใครบ้างเป็นห่วงเป็นใย...

 

ฟ้ามุ่ยหมายถึงศาลพ่อตากสวยๆงามๆจ้าาา มิได้หมายถึงงูดำวัยขบเผาะเลยเน้ออออ ฮ่าๆๆๆๆ

หนูเป็นห่วงนะคะพี่มิ๊ก .... แต่วันนี้บ่มีอะไรมาเล่าเลยหนอ

เมื่อวานไปไหว้พระมา กลับมาห้อง ขนลุกอยู่เรื่อยเลยค่ะ แต่ตอนนี้หายแล้ว

 

วันนี้ไม่มีเรื่องเล่าอ่ะจร้า...ได้แต่ปูเสื่อ...รอฟังเรื่องเล่าจาก...คุณแต & น้องฝ้าย หนอ

 

รอด้วยคนนะคะ อิอิ

 

วันนี้คงไม่มีเรื่องอะไราเล่านะค่ะ

คุณมุกมิ๊กจะออกไปรับงานพิเศษด้วยคร้า

 

ช่วงทีรอนี้มีขนมนมเนยด้วยไม่ค่ะ

 

อยากกินอะไร ยกให้หมดเลยจ้าาาา แต่ต้องมีนิทานนะคะ อิอิ

 

ได้บอกกับเธอ วันนั้นบอกเธอให้จำ เอาไว้ ถึงยังไง จะช้ายังไง ก็ต้องมา
กลับมาเจอเธอ วันนี้ กลับมาตามคำ สัญญาพูดกันตอน จะร่ำลา ก่อนจากกันไกล
แต่ ฉันรู้ ฉันรู้ เหมือนฉันหาย หน้าไปนานอาจดูเหมือนฉัน ฉันละทิ้ง สัญญาที่บอกไป
แต่ เห็นไหม เห็นฉันไหม ว่าฉันคือคนเดิมกลับมาแล้วและไม่เคย จะเปลี่ยนไป

สัญญาต้องเป็นสัญญาสัญญาว่ามาต้องมา
เมื่อใดที่ใครให้คำ สัญญา ต้องรักษาดีดี ด้วยหัวใจ

ไม่ใช่แต่เธอ เท่านั้น ที่เฝ้าอดทน รอฉัน ฉันเอง ก็เฝ้ารอเหมือนเหมือนเธอ
อยากกลับคืนมา ตรงนี้อยากกลับคืนมา พบเจอ นับวัน ได้พบเธอไม่ต่าง กันเลย

แต่ ฉันรู้ ฉันรู้ เหมือนฉันหายหน้าไปนาน อาจดูเหมือนฉัน ฉันละทิ้งสัญญาที่บอกไป
แต่ เห็นไหม เห็นฉันไหมว่าฉันคือคนเดิม กลับมาแล้วและไม่เคย จะเปลี่ยนไป

สัญญาต้องเป็นสัญญาสัญญาว่ามาต้องมา
เมื่อใดที่ใครให้คำ สัญญาต้องรักษาดีดี ด้วยหัวใจ !

 

เรื่องของนิมิต ทางพุทธศาสนา จำแนกไว้มีอยู่ ๔ ลักษณะด้วยกัน คือ

๑.ปุพพนิมิต ด้วยอำนาจแห่งกุศลธรรม หรืออกุศลธรรม ที่ตนได้เคยทำไว้แล้วแต่อดีต
ครั้นเมื่อถึงเวลาที่จะให้ผล เป็นความสุข ความทุกข์นั้น อำนาจแห่งกุศลธรรม หรืออกุศลธรรมนั้น มีกำลังแรงมากระตุ้นใจ
ให้เกิดเป็นความฝันขึ้นก่อน ที่จะได้รับผลของกรรมนั้นได้ ความฝันที่เกิดจากอำนาจของกรรมนี้ เรียกว่า "ปุพพนิมิต"
หรือ เรียกว่า "กรรมนิมิต" เป็นความฝันประการเดียว ที่จะบอกเหตุการณ์ในฝันว่า เป็นจริงดังฝันอย่างแน่นอน

๒.จิตอาวรณ์ ด้วยอำนาจของจิตหน่วงเอาอารมณ์ที่ตนได้เห็น ได้ยิน หรือได้พบมาแล้ว เก็บเอาอารมณ์นั้นมาฝัน
ความฝันชนิดนี้ เกิดด้วยจิตใจจดจ่อ ผูกพันอารมณ์นั้นเป็นพิเศษ จึงเรียกว่าเกิดจาก "จิตอาวรณ์" ฝันชนิดนี้เอาเป็นที่แน่นอนไม่ได้

๓.เทพสังหรณ์ ด้วยอำนาจเทวดามาบอกเหตุร้าย เหตุดี ชี้นิมิตฝันให้ปรากฏ ความฝันจากเหตุนี้เป็นจริงบ้าง ไม่จริงบ้าง ไม่แน่นอน
ถ้าเทวดาสัมมาทิฏฐิ ที่มีความรักใคร่ ปราถนาจะสงเคราะห์ก็บอกสิ่งที่เป็นจริงให้ ถ้ามิจฉาทิฏฐิเทวดา เกลียดชังปราถนาจะให้ได้รับทุกขภัย
ก็บอกลวงให้ไม่เป็นความจริง สุดแท้แต่ผู้นั้นจะเป็นที่รัก หรือชัง แห่งเทวดานั้น

๔.ธาตุกำเริบ บุคคลที่ธาตุกำเริบ เช่นท้องใส้ไม่ปกติ ก็ทำให้ฝันไปต่างๆนาๆได้ เพราะขณะนอนหลับนั้น ย่อมหลับไม่สนิท
เพราะเหตุธาตุกำเริบ จึงทำให้ฝัน ความฝันอย่างนี้เอาเป็นจริงไม่ได้
(คัดจากหนังสือ พระอภิธรรมมัตถสังคหะ)

ภาพนิมิตอันเกิดจากเทพสังหรณ์ปรากฎขึ้นในห้วงมโนทวาร ขณะที่พระครูบาเข้าฌานสมาธิอยู่นั้น
อาจเป็นเพราะบุพกรรมเคยสืบเนื่องกันมาแต่กาลก่อน นาคฤาษีจึงบันดาลดลด้วยฤทธิ์ธานุภาพ เผยให้เห็นมิติลี้ลับ
อันหลบซ่อนเร้นอยู่ ภายภาคพื้นเมทนีดลแดนดินถิ่นอาถรรพ์!!...

ตรงฝั่งธารน้ำด้านทิศตะวันออกที่นาคฤาษีปรากฎตัวนั้น ล้วนเต็มไปด้วยเหล่านาคะนาคราชสีมรกต บ้างก็ขนดลำตัวเป็นวงกลม
นิ่งอยู่ในอัตภาพเดิม มีทั้งขนาดเล็กเท่างูน้อยธรรมดาๆ จนถึงพญางูใหญ่เท่าลำตาล!
บ้างก็จำแลงกายเป็นนาคมานพหนุ่มนั่งสมาธิอยู่!บ้างก็เป็นตาปะขาวเพ่งมองดวงอาทิตย์!ฯลฯ
ความสัมพันธ์ในภพภูมินี้ พระครูบาเห็นตนเองเป็นพญานาคราชกำลังว่ายแหวกคุ้งน้ำเล่นอย่างสนุกสนาน
เพราะเป็นบุตรท่านเจ้าเมือง จึงมิใคร่สนใจบำเพ็ญเพียรภาวนา เป็นเหตุทำให้ท่านนั้น จุติ(ตาย)เร็วกว่าเหล่าพญานาคราชทั้งหลาย...

 

เหนือต้นน้ำสูงขึ้นไปทางทิศใต้เป็นที่อาศัยของ พรหมฤาษี สถานที่แห่งนี้เป็นแดนสีขาวทั้งหมด มีชั้นบรรยากาศบางเบา
คล้ายอยู่ในห้องสูญกาศ มีเมฆขาวโพลนลอยเด่นไปมาอยู่โดยรอบ หากไม่มีการสนทนาก็จะมองไม่เห็นตัวกัน เพราะกายทิพย์ใสประหนึ่งแก้ว ฯลฯ
พระครูบาเห็นตนเองมิได้ใส่เสื้อ หมอบกราบท่านผู้หนึ่ง ซึ่งมีกายละเอียดอ่อนสีชมพูจางๆ รัศมีสีทองอ่อน...
สมัยหนึ่งท่านเป็นศิตย์ผู้บำเพ็ญอุเบกขาฌาน ตัดอาลัยในความสวยงามของอาภรณ์เครื่องนุ่งห่ม ในสำนักดาบสพรหมฤาษีนั้น...

ปลายน้ำด้านล่าง ทางตอนเหนือของพื้นที่เป็นเขตแดนของชาว บังบด มีสวนดอกไม้นานาพรรณและผู้คนอาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก
ดูคล้ายบ้านเรือนมนุษย์ธรรมดาๆ เพียงแต่ทุกอย่างดูสะอาดตาไม่มีเศษผงฝุ่นละออง หรือแม้แต่ขยะสิ่งปฎิกลูก็ไม่มีปรากฎให้เห็นเลย!
ที่เด่นชัดเห็นจะเป็นกลิ่นหอมของดอกไม้ฟุ้งตลบอยู่ตลอดเวลา ชาวเมืองนี้ชื้นชอบดอกไม้เป็นพิเศษ ลักษณะการบำเพ็ญ
พระครูบาเห็นตนเองในชุดขาวแต่งกายดูเรียบง่าย ชอบสวดมนต์รักษาศีล๕
ที่พิเศษคือพวกเขาจะมีการบำเพ็ญโดยจะสูดรับกลิ่นหอมของดอกไม้ เพื่อเจริญปีติฌานให้บังเกิดขึ้นพร้อมกับรับแสงอรุณยามเช้า...

เมื่อแหงนหน้ามองขึ้นไปเหนือทิวยอดไม้ เป็นที่อาศัยอยู่ของกินนร กินรี ล้วนมีกิริยาอาการเริงร่า หยอกล้อกระเซ้ากันอย่างสนุกสนาน
สังเกตุว่ามีกินนรอยู่เพียงหนึ่งเดียวเท่านั้นที่เป็นหัวหน้า นอกนั้นเป็นกินรีทั้งหมดสิ้น
พฤติกรรมดูคล้ายฝูงนกบินท่องเที่ยวไปตามสถานที่ต่างๆที่มีแหล่งน้ำ ซึ่งเป็นเหตุผลหนึ่งให้มิตินี้มีความสัมพันธ์กับ ภพภูมินาคราช
ซึ่งการบำเพ็ญของเหล่าพญานาคราชนั้น ย่อมมีพิษชนิดหนึ่งอันเกิดจากตบะฌาน ถูกขับออกมาปะปนอยู่ตามแหล่งน้ำ...
เนื่องจากเหล่ากินรีชอบเล่นน้ำบ่อยๆ การบำเพ็ญในภพภูมินี้ ท่านเห็นตนเองเป็นนางกินรีน้อยรูปร่างโสภา ลงเล่นน้ำพร้อมกับเหล่าเพื่อนๆ
ช่วยกันวิดน้ำสาดใส่กัน ดูภายนอกคล้ายเป็นเรื่องสนุกสนาน แต่นั้นเป็นการดูดซับนำเอาตบะพิษของเหล่าพญานาคราชมาเก็บสะสมไว้ในร่างกาย
แล้วบินไปคายพ่นทิ้งยังสถานที่อันเหมาะสม ก็จะเห็นเป็นดวงไฟพุ่งลงสู่พื้นดินสลายไป ดูคล้ายผีพุ่งใต้ หรือ ดาวตก ในภพมนุษย์!
มันเป็นกิจบำเพ็ญประโยชน์เพื่อปรับสมดุลทางธรรมชาติ...

 

นิมิตตัดมาทางฝั่งธารน้ำด้านทิศตะวันตก เป็นแดนของฝ่ายหญิงโดยเขาแบ่งเขตแดนแยกกันบำเพ็ญ...
สามนางพญาผู้ดูแล ยืนยิ้มต้อนรับแสดงความเป็นมิตร เขตนี้เป็นแดนเสรี ใช้รับแขกจากโลกทิพย์ สังเกตุว่ามีเหล่านาคีจากตระกูลต่างๆ
ได้แวะเวียนมาพักอาศัยบำเพ็ญภาวนาอยู่เป็นจำนวนมาก และหนึ่งในสามนางพญานั้นเป็นอดีตภรรยาเก่าของท่านนาคฤาษี!

ฝั่งนี้จะมีพ่อปู่ฤาษีตาไฟ คอยสั่งสอนชี้แนะอุบายวิธีทำจิตให้สงบ ด้วยการ "รวมพลังพิษที่มีอยู่ในตนให้เกิดเป็นดวงกสินไฟภายในร่างกาย
แล้วจึงขับปล่อยออกมา สู่ธารน้ำ"..."ซึ่งวิธีการนี้ต่างจากพญานาคทางภาคอีสานแถวลุ่มแม่น้ำโขง ที่ปล่อยลอยขึ้นสู่ท้องฟ้าเพื่อการบูชา"
ท่านเป็นผู้มีชื่อเสียงและมีความสามารถมาก จึงได้รับการยกย่องให้เป็นครูบาอาจารย์ของเหล่านางพญานาคี...

มองดูคล้ายๆกับสำนักชีในบ้านเมืองเรา ซึ่งผู้หญิงเมื่อได้รับความทุกข์หรือมีปัญหาชีวิต
ก็มักปลีกวิเวกออกแสวงหาที่พักพิง เพื่อความสงบทางใจ
คงมีเป็นส่วนน้อยที่สมัครใจมุ่งเดินทางมาบำเพ็ญโดยตรง เนื่องจากของเก่าเคยสั่งสมไว้

ด้วยเหตุที่นางพญานาคีนาคราชนั้น มักมีราคะจริต และโทสะจริต รวมอยู่เป็นทุนเดิม
พ่อปู่ฤาษีตาไฟท่านจึงมีอุบาย ฝึกให้ขับเอาสิ่งไม่ดีเหล่านี้ออกไปเสียจากจิตใจคือโยนทิ้งลงน้ำ ทำใจใสเย็นดุจธารน้ำ
แต่มิได้เป็นการทิ้งให้เสียเปล่า!เพื่อเป็นการบูชาต่อไปในภายภาคหน้า ท่านจึงสอนให้เล่นแร่แปรธาตุด้วย!
กล่าวคือหากยังฝึกไม่สำเร็จ ดวงกสินไฟที่ถูกขับพ่นออกมาสู่น้ำ ก็จักกลายเป็นแร่สนิมเหล็กธรรมดาๆ ในเวลาต่อมา!
แต่ถ้าหากฝึกสำเร็จแล้ว ดวงกสินไฟที่ถูกพ่นขับออกมา ก็จักกลายเป็นแร่ทองคำ!!...

 

เพื่อเป็นการบูชาองค์พระเจ้าจักรพรรดิ ซึ่งก็คือพระมหาโพธิสัตว์ที่รอการตรัสรู้ธรรมเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
คือเป็นฐานมหาขุมทรัพย์ใหญ่ เพื่อให้ท่านได้ใช้สอยในการสร้างบารมีสืบต่อไปในภายภาคหน้า
เมื่อถึงยุคสมัยนั้นพวกเราทำเหตุที่ได้บูชาด้วยทองคำ ก็จักได้ตรัสรู้ธรรมในยุคสมัยของพระองค์ท่าน!!
สถานที่แห่งนี้จึงล้วนเต็มไปด้วย ทองคำ ของนางพญานาคีที่ฝึกสำเร็จ...
ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นชื่ออำเภอหนึ่งของจังหวัดพิษณุโลก โดยเป็นที่รู้จักกันดีของประชุมชนแทบนั้นว่า "อำเภอวังทอง"

อ้า...ช่างเป็นกุสโลบายที่เยี่ยมยอดอะไรเช่นนี้!
การบำเพ็ญฌานสมาบัติภาวนาเป็นที่อาศัยของจิตนั้น ย่อมมีอายุไขยืนยาวนาน!
กว่าที่เหล่านางพญานาคี ระดับแนวหน้าจักจุติ(ตาย)จากภพภูมิเดิม ก็พอดี
อาจทันได้อุบัติ(เกิด)ร่วมสมัย กับพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์ใดพระองค์หนึ่งก็เป็นได้!!...

 

แล้วที่เขาว่ากันว่า ไม่ให้ทักนั้น จริงหรือไม่หนอ...

ทั้งชีวิตเคยเห็นครั้งเดียว เมื่อยังเด็ก ปั่นจักรยานกลับบ้านมืดๆ วูบเดียวเท่านั้น

เราร้อง เอ้ยยย แล้วนิ่งไป แหะๆ กลัวเขาไม่เกิดในท้องน้องหมาจัง

คนเฒ่าคนแก่เขาว่าอย่าทัก

 

สวัสดีทุกท่าน ทุกนามจ้าาา

ไม่มีอะไรมาเล่าเลยหนอ เมื่อคืนนั่งสมาธิก็โงก นอนก็ไม่ค่อยหลับ

แต่สังเกตตัวเองว่าเมื่อคืน เห็นหมอกควันลอยเต็มห้อง แบบมัวๆ มองไปคิดว่าควันจากที่ไหนลอยเข้ามา

หรือตาตัวเองมัวเองก็ไม่รู้นะคะ 555+