สุขบ้างทุกข์บ้างสีสันของชีวิต

แซวเพื่อนมาใหม่ในห้องนี้
ดูท่าทีน่ารักเสียหนักหนา
เค้าเข้าๆออกๆตลอดเวลา(อิอิ)
เห็นแล้วอดนำพาไม่ได้เลย.
(ขำๆจ๊ะ.)

 

สะพานมอญ อ.สังขละบุรี จ.กาญจนบุรี เขาบอกว่าปกติคนจะเยอะอยู่แต่พอดีไปตอนกลางวันเลยไม่ค่อยจะมีคนเท่าไรแดดร้อนนะครับก็อย่างที่เห็นในรูปนี้ละ

 

มีเรื่องใด ฟังรู้ ดูเหมือนเศร้า
ใยคนเรา ต้องโศก อกพะว้า
กรรมลิขิต หรือจิตเรา เขาบังตา
วันเวลา ผ่านไป จงไตร่ตรอง
การถ้อยที ถ้อยอาศัย ใช้ใจตั่ง
จงเหลือหวัง เผื่อไว้ อย่าให้หมอง
เอาใจเขา ใจเรา เข้าประคอง
มีมืดต้อง มีส่วาง ให้ทางเดิน

 

ฟ้ายามเย็น เห็นแล้วติด จิตระทึก
กลางป่าลึก ขุนเขา เหล่าสิงห์สา
ดงชายแดน กันดาร ชาวบ้านนา
พึงดินฟ้า ประสาพื้น ไม่ฝืนกรรม

 

ถ้าเอาแต่ใจเขาเฝ้าถามไถ่
สุขทุกข์ใดไม่ชอบตอบสนอง
ถ้อยทีถ้อยอาศัยคอยประคอง
ด้วยไตร่ตรองครองคู่สู่ทางไกล

แต่เขาไม่เอาใจเขาเข้าถามไถ่
มีแต่ให้เราเข้าใจในทุกหน
คงเป็นเคราะห์กรรมเก่าจึงอดทน
อีกสักหนคงทนยากลำบากแล้ว
:z13:z13

 

อนิจจัง อนัตตา มาคราวนี้
ทุกอย่างมี ด้วยเหตุ จากเภทผล
โชคชะตา ชอบแสดง กลั่นแกล้งคน
ให้ทุกข์ทน รับเคราะห์ เพราะไม่วาง
คนรับรู้ ค่อยแต่เห็น เป็นใจช่่วย
ได้แต่ อวยพรชัย ให้ห่างห่าง
ทุกข์แต่กรรม ทำมา น่าจะวาง
ปล่อยลงบ้าง คงบรรเทา กว่าเราตรม

 

ดอกไม้งามกระจ่างใสในใจฉัน
จึงอยากปันวันสุขให้ทุกท่าน
ขอบคุณที่มีดอกไม้มาให้กัน
มากำนัลให้ฝันดีคืนนี้เอย.....

 

ยังอ่อนวัย ไร้เดียงสา ขึ้นมาใหม่
ดอกก้านใบ ยังเยาว์ เท่าที่เห็น
ฝ่าไอร้อน ลมหนาว ทุกเช้าเย็น
ก่วามาเป็น กล้วยไม้ ให้งามตา

 

มองทุกอย่าง ว่างปลง ลงไว้ก่อน
หลับตาผ่อน คลี่คลาย หายโศกศัลย์
วางสมมุติ ยุติห่วง จากบ่วงกรรม
ปล่อยให้ธรรม นำใจ ให้ใสตรง
ความสงัด แน่นิ่ง แอบอิงไว้
ดวงหทัย เป็นหนึ่ง ไร้ซึ่งหลง
ตัดบ่วงกรรม มารจาง เบาบางลง
ให้จิตตรง เที่ยงแท้ แด่พระธรรม

 

มองแล้วปลง ลงทุกอย่าง วางลำบาก
ทำก็ยาก หากจิต ติดความหลง
ทั้งหลงรัก หลงห่วง ให้ยืนยง
ปล่อยธรรมตรง ลงใจ ไม่นิ่งพอ

ไม่สงบ ใจสงัด ตัดความห่วง
ใจทั้งดวง ยังมีห่วง บ่วงนี้หนอ
ใจไม่นิ่ง ทิ้งให้ปลง ได้ลงคอ
ให้จิตขอ พระพุทธองค์ ทรงให้พร
pity_pig;9k;k02

 

เริ่มวางลง ปลงบ้าง บางขณะ
ทำตัวละ วางนิ่ง เหมือนหยิ่งเฉย
แต่บางครา มากระทบ จิตหลุดเลย
เหมือนไม่เคย ละได้ อย่างใจจริง
;20;20;20

 

การดำเนิน ทางใจ ที่ไร้สิทธิ์
ไม่ถูกผิด แล้วแต่เอา เข้าเนื้อหา
ธรรมชาติ ถายใน ไร้อัตตา
ถ่ายทอดมา เพื่อให้ เข้าใจกัน

 

นานนานมา แวะดู อยู่หรือไม่
เพียงหายไป ไม่กี่วัน คงหรรษา
ลอยกระทง หลงทางไหม ใยไม่มา
เจรจา หน่อยน่า อย่าให้คอย

 

กระทงลอย ล่องไป ในสายน้ำ
แม้แต่คำ ล่ำลา หาไม่เห็น
แสงเดือนส่อง ท้องน้ำงาม เมื่อยามเย็น
ขาดแต่เห็น เพือนใจ อยู่ในงาน
[/QUOTE]


คงไม่มี อะไรได้ พร้อมหมด
ต้องสะกด คำว่าพร่อง เคยลองไหม
ชีวิตอยู่ ยังไม่ค่ำ ต้องทำใจ
ยอมรับได้ ใจก็สุข ทุกเวลา[/B]

 

แวะมาเยือน ไม่เลือนหาย ไปทางไหน
ถึงมาใหม่ ใคร่เป็นเพื่อน เตือนความเหงา
ลอยกระทง คงหลง. ไปแค่เงา
แต่กลับเข้า กระทู้มา หาเพื่อนธรรม
fishh_;34;aa50

 

คิดถึงคุณจึงมาต่อกลอน
ขอจงผ่อนคลายก่อนหลับฝัน
ที่มีสุขจงเพิ่มสุขทุกคืนวัน
ที่ทุกข์นั้นขอจงมลายไป

 

ดีกับเธอมาแสนนาน คิดว่าสักวันฉันคงจะเปลี่ยน เปลี่ยนให้ใจเธอยอมเห็นใจฉัน
เหมือนก้อนหินที่แสนทน ถึงเจอกับลมและฝนไม่หวั่น เธอเย็นชากันเพียงนั้น ไม่เป็นไร

* แต่แล้วทุกสิ่งก็ฟ้องทุกอย่าง ว่าเกินกำลังสู้ไหว ก้อนหินอย่างฉัน ถึงวันต้องแตกสลาย
** เปลี่ยนใจคนไม่รักกัน เป็นแค่ฝันที่เลือนราง ฉันทุ่มเททุกอย่าง เธอก็ทิ้งขว้างไป

แค่เศษคำว่ารักกัน คงอีกนานและแสนไกล ให้ก้อนหินสิ้นใจ ฉันก็คงไม่ได้ยิน