เรื่องเด่น วันที่ 1 มกราคม - 31 ธันวาคม 2560 ผู้บริจาคโลหิตในโครงการฯ ครบ 2 ครั้ง จะได้รับเข็มที่ระลึกเลข ๙ ถวายเป็นพระราชกุศล แด่พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพล

ขออนุโมทนากุศลผลบุญด้วยจ้า พืชก็พึ่งกลับมาบริจาคเมื่อต้นปีเหมือนกัน แต่เปลี่ยนจากบริจาคเลือด มาเป็นทำSDP ทุกๆ15ที่วัน ที่รพ.สรรพสิทธิประสงค์ อุบลราชธานี.

 

DSP คืออะไรครับและต่างจากการบริจาคเลือดยังไงครับ พอจะอธิบายเป็นความรู้ได้รึเปล่าครับ

อนุโมทนาด้วยครับ _/\_

 

ถ้ามีโอกาสจะไปช่วยด้วยอีกคนครับ

 

พรุ่งนี้ วันเฉลิมพระชนพรรษา พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ก็อยากจะขอเชิญชวนพี่ๆ เพื่อนๆ ร่วมกันบริจาคโลหิต เพื่อต่อชีวิตให้กับผู่ป่วยกันนะครับ

 

สวัสดีครับพี่ๆ

วันนี้ผมก็ได้ไปบริจาคโลหิตมาครับ ตอนแรกจะไปวันที่ 5 ธันวาคมแต่ไม่ค่อยสะดวกเลยไปวันนี้แทน

ร่วมอนุโมทนากันนะครับ

 

บริจาคแล้วค่ะเมื่อเดือนที่แล้ว ครบ 3 เดือนกุมภาพันธ์ปีหน้าจะไปบริจาคอีกค่ะ
อนุโมทนาสาธุบุญกับทุกท่าน ขอให้บุญกุศลจงเกิดกับทุกท่านที่มีจิตเมตตาค่ะ

 

อย่าให้การบริจาคเลือดเป็นเพียงกระแส
เพราะยังมีอีกหลายชีวิตที่ยังรอการรับบริจาค
ช่วงนี้ใกล้ปีใหม่แล้ว การดื่มสุรา หรือการฉลองต่างๆ ก็คงจะเพิ่มจำนวนมากขึ้น รวมถึงอุบัติเหตุด้วย

ดังนั้นในช่วงปีใหม่นี้ก็ขอเชิญชวนพี่ๆ เพื่อนๆ งดดื่มสุรา หรือไม่ขับขี่เมื่อดื่มสุราและมีอาการมึนเมา เพื่อรักษาชีวิตของท่าน คนในครอบครัว และคนอื่นที่เราอาจจะก่อให้เกิดอุบัติเหตุได้ ดื่มอย่างมีสติ คิดก่อนที่จะขับ

และที่สำคัญในช่วงปีใหม่หรือในช่วงเทสกาลต่างๆ จะมีอุบัติเหตุเกิดขึ้นเป็นจำนวนมาก และในอุบัติเหตุต่างๆ เหล่านั้นมีความต้องการใช้เลือดในปริมาณที่ค่อนข้างสูงกว่าวันปกติโดยทั่วไป ในช่วงปีใหม่นี้หากไม่ได้ไปไหน ก็ขอเชิญชวนพี่ๆ เพื่อนๆ ร่วมบริจาคเลือดกันนะครับ

 

อนุโมทนาด้วยครับ

 

อนุโมทนาด้วยครับ _/\_

 

ช่วงนี้อากาศเริ่มหนาวแล้ว ดูแลสุขภาพกันด้วยนะครับ

 

ขอขอบคุณท่านเจ้าของกระทู้ที่แจ้ง ตั้งใจไว้ว่าหลังปีใหม่ไปก่อนจะไปบริจาคโลหิตค่ะ

 

ปริ้นข้อความเชิญชวนไปบริจาคโลหิตของท่านAmata club แจกเพื่อนๆและบุคลทั่วไป ช่วยๆกันเป็นสิ่งที่ดีมากช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน

 

เลือดต่อชีวิต ได้กุศลแรงครับ
และในช่วงปีใหม่นี้ ก็คิดว่าจะน่าเกิดอุบัติเหตุจากการขับรถ มึนเมา มากกว่าปกติ ซึ่งในช่วงนี้มีความต้องการเลือดมาก

อนุโมทนาด้วยครับ _/\_

 

การได้มาซึ่งผู้บริจาคโลหิต จึงเป็นผู้ที่มีจิตใจสูง มีความเสียสละ มีความเมตตา เป็นพื้นฐาน ซึ่งทางพระพุทธศาสนากล่าวว่า การบริจาคโลหิตจัดเป็นการให้ทานอย่างหนึ่ง จัดอยู่ในข้อแรกของบุญกิริยาวัตถุ 10 คือ บุญสำเร็จได้ด้วยการบริจาคทาน จัดเป็น ทานอุปบารมี ทานระดับกลาง ในการบำเพ็ญทานบารมีแบ่งเป็น 3 ระดับ ระดับสามัญ จัดเป็น ทานบารมี ระดับรองหรือจวนจะสูงจัดเป็นทานอุปบารมี และระดับสูงจัดเป็นทานปรมัตถบารมี ในการบริจาคโลหิตถือว่าได้เสียสละสิ่งที่มีค่าที่สุดในร่างกาย ในชีวิตของคนเรานอกจากจะทำให้เกิดความภาคภูมิใจที่ได้เสียสละโลหิตในร่างกายของตัวเอง ช่วยต่ออายุให้ผู้เจ็บป่วย การบริจาคนี้ก่อให้เกิดประโยชน์มหาศาลแก่ผู้อื่น ผู้ให้ย่อมเกิดความปิติความสุขทางใจ ดังที่ว่า “ผู้ให้ชีวิต ย่อมได้ชีวิต”

จากหลักฐานทางพระพุทธศาสนา ในนิธิกัณฑสูตร พระพุทธเจ้าก็ทรงแสดงถึงอานิสงส์หรือประโยชน์ที่เกิดขึ้นแก่ผู้ให้ทานไว้ 5 ประการ

1.เป็นผู้มีผิวพรรณงาม มีเสียงไพเราะ มีทรวดทรงดี (รูปงาม) และมีบริวาร

2. เป็นพระราชาครองประเทศและได้รับความสุข

3. ได้มนุษย์สมบัติ สวรรค์สมบัติ และนิพพานสมบัติ

4. ได้กัลยาณมิตร ถึงความเป็นผู้รู้ (วิชชา) และถึงความหลุดพ้นได้ (วิมุตติ)

5.ได้ปฏิสัมภิทา วิโมกข์ สาวกบารมีญาณ ปัจเจกโพธิญาณ และพุทธภูมิ

 

หากจะกล่าวถึงบุญกุศลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดอย่างหนึ่งในพระพุทธศาสนา นั่นคือ การให้ทานด้วยการบริจาคโลหิต เพราะการบริจาคนั้นนอกจากจะส่งผลดีต่อผู้ให้อย่างมาก และยังส่งผลดีต่อผู้รับอีกด้วย เพราะนอกจากจะทำบุญด้วยการบริจาคทรัพย์ สิ่งของ แล้ว ยังทำบุญได้ด้วยการบริจาคโลหิต ซึ่งเป็นบุญที่อุทิศกันได้ง่าย ไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายใด ๆ เพราะการบริจาคนั้นเป็นเจตนาที่เป็นบุญกุศลจริง ๆ แม้จะเป็นการเสียสละ แต่ก็แฝงไว้ด้วยความเมตตา กรุณ และที่สำคัญ หากตั้งใจที่จะสร้างบุญโดยการเสียสละ ไม่ว่าจะเป็นทรัพย์ สิ่งของ เลือด เนื้อ อวัยวะ ควรรีบทำขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ จะทำให้ได้บุญมาก ในทางพระพุทธศาสนาถือว่า ทานเป็นบันไดขั้นต้นของการทำบุญและเป็นจุดเริ่มต้นที่พุทธศาสนิกชนทุกคนจะได้พัฒนาจิตใจให้สูงขึ้น การบริจาคโลหิตจัดเป็นทานมัย คือ บุญที่สำเร็จด้วยการบริจาค จะเป็นกุศลติดตามตนไปทั้งในชาตินี้และชาติหน้า มนุษย์เมื่อละสังขาร ร่างกาย เลือดเนื้อ อวัยวะ เน่าเปื่อยลง ไม่สามารถนำติดตัวไปในภพหน้าได้ การเกิดใหม่ หรือกระบวนการสืบต่อเป็นเรื่องของจิตหรือวิญญาณ โดยมีกรรมเป็นเครื่องสนับสนุนตามส่งให้ไปเกิดในภพใหม่

 

การบริจาคโลหิต เป็นการให้ทานที่มนุษย์สามัญทั่ว ๆ ไปพึงทำได้ ท่านผู้บริจาคโลหิตจึงนับว่าเป็นส่วนสำคัญในการรับบริจาคโลหิต ซึ่งมีหลักคำสอนที่สนับสนุนเรื่องการบริจาคโลหิต ผู้บริจาคต้องมีเจตนาบริสุทธิ์ โดยไม่หวังผลประโยชน์ใด ๆ แอบแฝงอยู่เป็นการตอบแทน ถือเป็นการเสียสละอย่างมากเพื่อประโยชน์ ดังที่พระพุทธองค์ได้ทรงบริจาคมหาทาน ทั้ง 5 หรือ ปัญจมหาบริจาค คือ การบริจาคที่ยิ่งใหญ่ ที่ทำให้พระองค์ทรงสำเร็จเป็นพระสัมมาสัมโพธิญาณ ในปัจจุบัน อันได้แก่ 1. ธนบริจาค บริจาคทรัพย์ 2. อังคบริจาค บริจาคอวัยวะ 3. ชีวิตบริจาค บริจาคชีวิต 4. ปุตตบริจาค บริจาคบุตรธิดา 5. ทารบริจาค บริจาคภรรยา

 

ดังนั้น การบริจาค อวัยวะ เลือด เนื้อ ของพระโพธิสัตว์ นั้น ถือได้ว่าเป็นแบบอย่างในการเสียสละเพื่อช่วยเหลือผู้อื่นและเป็นแบบอย่างของการให้ทาน ซึ่งไม่ได้ให้แต่เฉพาะสิ่งที่อยู่ภายนอกตัวเท่านั้น แม้แต่สิ่งที่อยู่ภายในตัวของร่างกายมนุษย์ก็สามารถบริจาคเป็นทานได้เหมือนกันและยังมุ่งถึงหลักคำสอนที่เป็นตัวคุณธรรมซึ่งเป็นนามธรรมที่อยู่ภายในบุคคลนั้น ๆ ได้สะท้อนออกมาให้เห็นจากพฤติกรรมนั้น ๆ ที่ได้บำเพ็ญทานมัย คือ บุญที่สำเร็จจากการให้ทาน เป็นทานที่มีผลานิสงส์ นอกจากจะมีผลดีต่อสังคมและร่างกายแล้ว ท่านพุทธวิริโย ได้กล่าวถึงคุณประโยชน์ทางธรรมอีกด้วย ดังนี้

๑. เกิดมาชาติหนึ่งภพใด จะเป็นผู้มีร่างกายแข็งแรง สมส่วนจะไม่เกิดในชนชั้นต่ำ ไม่เกิดในบ้านป่าเมืองเถื่อนเข้ากับเพื่อนมนุษย์ได้ง่ายประกอบอาชีพใด ๆ ก็จะเจริญก้าวหน้าในหน้าที่การงานจิตใจเป็นสัมมาทิฐิ เรียนรู้ธรรมะเข้าใจได้ง่ายทำให้มีจิตใจเมตตา ไม่โหดร้ายเป็นการสะเดาะเคราะห์ต่อชะตาชีวิตที่ดีจะได้บุตรธิดาที่ดีมาสืบสกุลหากเจริญพระกรรมฐาน จะบรรลุธรรได้ง่าย

 

การให้ทานยังประโยชน์ตามที่ได้กล่าวมา เป็นการให้ทานที่มีคุณค่า เป็นการขัดเกลากิเลส เป็นการพัฒนาจิตใจในระดับพื้นฐาน เพื่อการเข้าถึงพระนิพพาน ถึงแม้ในความเป็นจริง ทุกคนให้ทานอาจจะไม่มุ่งหวังพระนิพพานอย่างเดียวเท่านั้น แต่ในการดำเนินชีวิตย่อมต้องการความสุข ความสำเร็จในหน้าที่การงาน ชื่อเสียงเกียรติยศ ทรัพย์สิน เงินทอง อันเป็นปัจจัยค้ำจุน ให้ชีวิตดำเนินไปได้อย่างมีความสุขอันเนื่องมาจากอานิสงส์ผลของทาน การให้ทานเป็นการพัฒนาจิตใจให้เป็นผู้อ่อนโยน เป็นการสั่งสมคุณงามความดี เพราะการให้ทานชื่อว่าเป็นผู้บำเพ็ญบุญในพระพุทธศาสนา เพราะคุณค่าหรืออานิสงส์ของบุญ อันมีผลมาจากการพัฒนาจิต ดังพระพุทธพจน์ที่ว่า “บุคคลฝังขุมทรัพย์ไว้ในโลก พอสิ้นบุญ ทรัพย์ทั้งหมดก็จะพินาศไป แต่ขุมทรัพย์คือบุญด้ยการให้ทาน เป็นของติดตามตนไป จะนำไปได้เพียงแต่ขุมทรัพย์คือบุญเท่านั้น” ควรหมั่นสะสมบุญเสมอ เพื่อความเจริญของตนเอง ดังปรากฏในพิฬารปทเสฏฐิ วัตถุ ปาปวรรค แห่งขุททกนิกายธรรมบทว่า “บุคคลไม่ควรดูหมิ่นบุญว่า บุญเล็กน้อยจะไม่มาถึง แม้หมอน้ำ ย่อมเต็มด้วยน้ำที่ตกทีละหยาดได้ ฉันใด คนมีปัญญา สั่งสมบุญอยู่ แม้ทีละน้อย ๆ ก็ย่อมเต็มด้วยบุญได้ ฉะนั้น”

การบริจาคโลหิต ถือเป็นการบำเพ็ญทานที่เป็นประโยชน์แก่สังคม เป็นการพัฒนาตนเองให้สมบูรณ์ โดยพระพุทธศาสนาได้แสดงหลักการพัฒนาตนไว้ 4 ประการ คือ

กายภาวนา หมายถึง พัฒนากาย เป็นการพัฒนาความสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อมภายนอก

ศีลภาวนา หมายถึง การพัฒนาศีล เป็นการพัฒนาความประพฤติให้อยู่ร่วมกับผู้อื่นได้ด้วยดี

จิตภาวนา หมายถึง การพัฒนาจิต เป็นการพัฒนาฝึกฝนอบรมจิตให้เข้มแข็ง มั่นคง เจริญงอกงามด้วยคุณธรรมทั้งหลาย

และปัญญาภาวนา หมายถึง การพัฒนาปัญญา เป็นการฝึกอบรมปํญญาให้รู้เข้าใจสิ่งทั้งหลายตามความเป็นจริง สามารถทำให้จิตเป็นอิสระ ทำตนให้บริสุทธิ์จากกิเลสทั้งปวงได้

 

หลักการพัฒนาตนเองทั้ง 4 ประการ ต้องประกอบด้วยองค์ธรรมอันได้แก่ “มงคลชีวิต”มงคล คือ เหตุแห่งความสุข ความก้าวหน้าในการดำเนินชีวิต ที่พระพุทธองค์ตรัสตอบปัญหาเทวดาที่ถามว่า คุณธรรมอันใดที่ทำให้ชีวิตประสบความเจริญ ได้แก่ “มงคลสูตร”ซึ่งข้อที่ 15 ในองค์ธรรม 38 ประการ คือ การบำเพ็ญทาน เพื่อให้บุคคลรู้จักเสียสละ เพื่อสร้างสันติสุขให้เกิดขึ้นแก่สังคม เพราะระบบสังคมที่ดีมีความสงบสุข ย่อมจะสะท้อนกลับมาเป็นความสงบสุขถึงบุคคลได้ในที่สุด และเมื่อสังคมเข้มแข็งย่อมจะเป็นรากฐานสำคัญในการพัฒนาด้านอื่น ๆ ต่อไป เพราะมนุษย์เป็นทรัพยากรที่มีค่าที่สุดในการพัฒนาสังคม นั้นเอง

ดังนั้น ผู้รักความมั่นคงของชีวิตในสังคม ควรได้เกื้อกูล เอื้ออาทร ซึ่งกันและกัน มีมนุษยสัมพันธ์ที่ดีงามต่อกัน ย่อมเป็นที่รักและทำให้สังคมสงบสุข ย่อมได้ชื่อว่าเป็นผู้พัฒนาตนอย่างแท้จริง

การบริจาคโลหิต นอกจากจะได้ประโยชน์ในทางธรรมแล้ว ยังส่งผลดีต่อสุขภาพร่างกายของผู้บริจาค ได้ตรวจเช็คสุขภาพทุกครั้งที่บริจาค และส่งผลดีทางจิตวิญญาณ จากการได้การรับความรู้สึกว่าเป็นผู้ให้ ได้ช่วยเหลือชีวิตคน ย่อมทำให้รู้สึกสุขใจ จึงถือเป็นการทำบุญที่ดีที่สุด และเมื่อได้ช่วยเหลือชีวิตแล้ว ยังเป็นการต่อยอดให้กับผู้อื่น ซี่งเป็นญาติพี่น้อง และสังคมของบุคคลนั้น ๆ อีกด้วย นับเป็นการให้ที่คุ้มค่าและเป็นประโยชน์ต่อสังคมอย่างมาก

 

สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้ทรงชี้หนทางประเสริฐว่า “ภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงเที่ยวจาริกไป เพื่อประโยชน์ แก่ชนทั้งหลาย เป็นอันมาก เพื่อช่วยเหลือแก่ชาวโลกเถิด”จะเห็นว่าพระพุทธเจ้าได้ทรงตั้งเป้าหมายของการเผยแผ่ธรรมก็เพื่อให้ประชาชนได้รับประโยชน์และความสุข ตลอดจนก้าวเดินไปสู่จุดหมายปลายทางแห่งการหลุดพ้นจากความทุกข์ทั้งมวล เมื่อเราก้าวเดินไปบนหนทางสายนี้ จิตของเราจะได้รับการชำระให้บริสุทธิ์ขึ้น เปี่ยมไปด้วยความรัก ความเมตตา และความปราถนาดีต่อผู้อื่น

จึงกล่าวได้ว่า ประโยชน์และความสุขเป็นเป้าหมายที่สำคัญของทุกคน ทางพระพุทธศาสนาได้แบ่งประโยชน์ออกเป็น 3 ระดับ ได้แก่ ประโยชน์ปัจจุบัน(ทิฏฐธัมมิกัตถประโยชน์) มีร่างกายที่แข็งแรง มีการงานที่มั่นคง มีทรัพย์สินเงินทอง มีความสุข ประโยชน์ภายหน้า (สัมปรายิกัตถะประโยชน์) มีความประพฤติสุจริตดีงาม มีความสุขทางจิตใจ มีชีวิตที่มีคุณค่า ศรัทธาในศาสนาและมีธรรมะเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ ผู้ที่จะได้ประโยชน์ในภายภาคหน้า จะต้องถึงพร้อมด้วยศรัทธา ศีล จาคะ ปัญญา และประโยชน์อย่างยิ่ง (ปรมัตถประโยชน์) ปฏิบัติตามมรรค 8 ประการ จึงเป็นเป้าหมายในการพัฒนามนุษย์ และบุคคลที่มีชีวิตอย่างมีคุณค่าในสังคมจะต้องทำประโยชน์ตน (อัตตัตถะ) ประโยชน์ผู้อื่น (ปรัตถะ) และประโยชน์สังคม (อุภยัตถะ) ให้สมบูรณ์

ขอบคุณข้อมูลจาก เขียนโดย อภิญญา ทองสุขโชติ
สำนักสารนิเทศและสื่อสารองค์กร สภากาชาดไทย

มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย