จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

ขออนุญาตประกาศจิตบุญดวงที่ ๑๒๗ ณ วันที่ ๒ มกราคม ๒๕๕๖

ขอท่านทั้งหลายจงโมทนา
กับจิตบุญดวงที่ ๑๒๗
ของกลุ่มจิตบุญเทอญ
สาธุ สาธุ สาธุ
​

 

ขออนุโมทนาบุญกับ จิตบุญดวงที่ ๑๒๗ และครูผูสอนทุกท่านค่ะ สาธุ

 

น้องฝ้าย ลูกสาวคุณสะอาด(จิตบุญ 107) และจ่าติ๊ก(จิตเกาะพระ) อายุ 6 ขวบ
จบกิจจิตเกาะพระเป็นจิตบุญ 127 ณ วันที่ 2 มกราคม 2556
น้องฝ้ายมาพบครูเพ็ญพร้อมกับคุณพ่อและคุณแม่เมื่อประมาณสามเดือนก่อน
ตอนนั้นน้องฝ้ายฝึกนั่งสมาธิอยู่แล้วตามประสาเด็กโดยคุณพ่อคุณแม่เป็นผู้สอนการทำสมาธิ
ตอนนั้นเธอเห็นเป็นเพียงดวงแก้วสว่างในกลางกายของเธอ
ครูเพ็ญบอกให้เธอกำหนดภาพพระเ้ข้าไปไว้ในดวงแก้วในกายของเธอ
โดยให้เธอดูภาพพระวิสุทธิเทพที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ของครูเพ็ญก่อน
เธอนั่งสมาธิหลับตาอยู่สักครู่ครูเพ็ญถามว่าหนูนำภาพพระเข้าไปไว้ในดวงแก้วได้ไหม
น้องฝ้ายบอกว่าได้ค่ะ ครูเพ็ญถามว่าภาพพระที่หนูเห็นเป็นลักษณะอย่างไร
เธอตอบว่าเหมือนในรูป(ในคอม) ครูเพ็ญจึงย้ำว่าให้หนูนึกถึงภาพพระที่เห็นในจิตวันนี้บ่อยๆ
เวลานั่งสมาธิก็ให้นึกเห็นท่านนั่งอยู่ในตัวของเรา
ครูเพ็ญถามว่าหนูทำได้ไหม เธอตอบว่าได้ค่ะ
หลังจากนั้นมาเราก็ได้สนทนากันทางโทรศัพท์เป็นบางครั้งหลังจากที่สอบอารมณ์คุณแม่ซึ่งขณะนั้นกำลังทำจิตเกาะพระอยู่

วันนี้( 2 ม.ค. 56) ครูเพ็ญไ้ด้สอบอารมณ์น้องฝ้ายอีกครั้ง
โดยไม่คาดคิดว่าจะเป็นการสอบอารมณ์ครั้งสุดท้าย
เธอบอกว่ามันเบาสบายมากเลยค่ะ(เด็กตัวแค่เนี้ยรู้จักคำว่าเบาสบายได้ไงเนี่ย)
ครูเพ็ญถามว่าภาพพระของหนูเป็นลักษณะอย่างไร
เธอตอบว่าสว่างมากเลยค่ะ
ครูเพ็ญถามว่าหนูยังรู้สึกโกรธคนอื่นอยู่ไหม
น้องฝ้ายตอบว่าไม่ค่ะ
ครูเพ็ญถามว่าถ้ามีคนมาทำให้โกรธหนูอภัยให้เขาได้ไหม
น้องฝ้ายตอบว่าได้ค่ะ
ครูเพ็ญถามว่าหนูคิดว่าร่างกายนี้เป็นของหนูไหม(เราไม่ได้เตี๊ยมกันมาก่อนนนะ ถามสด ๆ เลยล่ะ)
ดูดิ เด็กอายุ 6 ขวบ ตอบครูเพ็ญอย่างมั่นอกมั่นใจว่า "ไม่ค่ะ"
ครูเพ็ญบอกให้น้องฝ้ายกำหนดจิตถามพระที่น้องฝ้ายเห็นอยู่ในกายตนเองว่า ตอนนี้จิตของน้องฝ้ายอยู่ที่ไหน
น้องฝ้ายนั่งสมาธิสักครู่หนึ่้งก็ตอบครูเพ็ญว่า "ชั้นที่ 17"
เอาล่ะสิ ครูเพ็ญชักงง(แอบสงสัยว่าน้องฝ้ายมั่วป่าวหว๋า)
เพื่อเป็นการพิสูจน์ดูซิเด็กตัวแค่เนี้ยจะรู้จักนิพพานไหม
เอาใหม่ ครูเพ็ญบอกว่าน้องฝ้ายกำหนดจิตถามพระสิคะลูกว่าชั้นที่ 17 มีชื่อว่าอะไร
น้องฝ้ายนั่งสมาธิสักครู่หนึ่งแล้วตอบว่า "นิพพานะ"
ครูเพ็ญเกือบตกเก้าอี้ นึกในใจ "เอ้ย เด็กตัวแค่เนี้ยรู้จักนิพพานะได้ไงฟ๊ะ"
ขอบอกก่อนว่าพ่อแม่ของน้องฝ้ายไม่ได้มีการพูดโน้มนำเด็กนะคะ ท่านก็ฟังไปพร้อมกับครูเพ็ญด้วย
สอบอารมณ์จนแน่ใจแล้ว ครูเพ็ญจึงบอกน้องฝ้ายว่า
"ป้าเพ็ญขอโมทนาบุญด้วยนะลูก หนูยกจิตขึ้นนิพพานแล้ว ชาตินี้เป็นชาติสุดท้ายของหนูแล้ว ขอให้น้องฝ้ายรักษาความดีนี้ไว้ตลอดชีวิตนะลูก
น้องฝ้ายตอบว่า "ค่ะ"
อีกหนึ่งบทพิสูจน์ว่า จิตเกาะพระ สั้น ลัด ตัด ตรงสู่นิพพานจริง ๆ
แม้แต่เด็กก็สามารถทำได้ไม่ยากเลย น้องฝ้ายใช้เวลาประมาณ 3 เดือนเท่านั้นเอง(อาจจะขาด-เกินนิดหน่อย)
วันนี้ขณะที่คุยกับน้องฝ้าย ครูเพ็ญรู้สึกว่าจิตเธอนิ่งมาก สุขุม และสงบเยือกเย็นผิดวิสัยของเด็กอายุ 6 ขวบ

ป้าเพ็ญมีหยอดถามอีกว่าที่หนูเห็นตัวเองไปกราบพระที่ข้างในโน้น(จิต) หนูแต่งตัวยังไง
เธอบอกว่าใส่รองเท้างอน ๆ ใส่กางเกงขาสั้นแค่เข่า ใส่เสื้อสวย บนหัวมีหมวกแหลม ๆ (ชฎา)
ป้าเพ็ญทึ่ง เด็กตัวแค่เนี้ยตอบถูกได้ไงเนี้ย เราไม่ได้เตี๊ยมกันมาก่อนเลยนะ สัมภาษณ์กันสด ๆ เลย
ป้าเพ็ญปลื้ม รู้สึกอิ่มบุญกับน้องฝ้ายจริง ๆ ค่ะ

ป้าเพ็ญขอโมทนบุญกับน้องฝ้ายและครอบครัวจิตบุญคุณสะอาดและจ่าติ๊กด้วยค่ะ และขอน้อมถวายความดีทั้งหมดแด่พระพุทธเจ้าทุกพระองค์ พระปัจเจกพระพุทธเจ้าทุกพระองค์ พระอรหันต์ทุกองค์ พ่อแ่ม่ครูอาจารย์ทุกท่าน และขออุทิศผลบุญทั้งหมดให้กับจิตบำเพ็ญ จิตเกาะพระ และผู้ปรารถนาการหลุดพ้นจากวัฏสงสารทั้งหมดทั้งมวลในสามโลก ขอผลบุญกุศลที่ข้าพเจ้าอุทิศให้ไปนี้จงเป็นปัจจัยหนุนส่งให้ท่านพ้นทุกข์พบสุขและยกจิตขึ้นนิพพานโดยเร็วพลันเทอญ

เก่งแค่ไหนก็แพ้ความเพียรใส่ใจในจิตตน​

พี่เพ็ญ จบ.3

 

ขออนุโมทนากับจิตบุญ ๑๒๗ และครูผู้สอนทุกท่านด้วยนะค่ะ​

 

โมทนาสาธุกับน้องฝ้ายจิตบุญดวงที่ ๑๒๗ และคุณพ่อ คุณแม่ รวมทั้งครูผู้สอนทุกท่านค่ะ
โอ้โห เด็ก6ขวบ เก่งกว่าผู้ใหญ่บางคนอีกนะเนี่ย ตอน6ขวบพี่ฟ้ายังเล่นโดดยางอยู่เลยหนู 5555
ฮาตรงที่ตอบว่าชั้น17 นี่แหละ ไร้เดียงสาจิงๆ บุญเก่าเธอเยอะจิงๆ กายเด็กแต่จิตสว่างไสวยิ่งใหญ่จิงๆนะ

​

 

นึกถึงปริศนาธรรมที่ว่า

อยากเรียนรู้.. ถามหญิงคันหูก
อยากทำถูก.. ถามเด็กเลี้ยงควาย
คนสามบ้าน.. กินน้ำบ่อเดียว
เดินทางเดียว.. อย่าเหยียบรอยกัน
นะอยู่หัว สามตัวอย่าละ
นะอยู่ที่ไหน ไปตามเอามาให้ได้

พี่ๆลองตีความหมายปริศนาธรรมนี้ดูนะคะ เอาคำตอบมาแชร์
คนที่รู้อยู่แล้ว ก็เชิญเข้ามาเฉลยธรรมเป็นธรรมทานก็ได้ค่ะ
จะได้เข้าใจปริศนาธรรมนี้ให้ลึกซึ้ง แจ่มชัดกว่าเดิม ^^

​

 

สาธุขอร่วมอนุโมทนาบุญกับจิตบุญดวงที่ ๑๒๗ ด้วยค่ะ และขออนุโมทนา

บุญกับคุณครูผู้ฝึกสอน และทุกๆท่านที่มีส่วนเกี่ยวข้องค่ะ ขออนุโมทนาค่ะ

 

ภาพพระที่ให้น้องฝ้ายดูครั้งแรก

​

 

ให้คิดเองก็คิดไม่ออก ถามอากู๋ก็ดูดีเกิน 555+

อ้ายไปเลี่ยงควายต่อเด้ออีหล่าเอ๊ย เฮ็ดเป็นอยู่อย่างเดียวนี่แหละ

 

ขออนุโมทนาบุญ กับ จิตบุญดวงที่127น้องฝ้าย และครูผู้สอน รวมทั้งคุณพ่อคุณแม่ ด้วยค่ะ สาธุ...[/COLOR]

*** เก่ง จริง จริง นะ ....ตัวแค่เนี้ย ***
***** ทำ จิต เกาะ พระ ก็ได้ ... ตัวนิดเดียว ****;k04;:

 

อนุโมทนาสาธุค่ะน้องฟ้า
กลอนจากจิตของหลวงพ่อจรัญเดินทางเดียว.. อย่าเหยียบรอยกัน
ไม่ต้องคอยค่อนแคะใคร
ไม่ต้องไปไล่งับใคร
ดูจิตตัวเรานี่แหละ !!!ว่ามันเลวพอรึยัง?

 

บททบทวน
การพิจารณากระบวนการเจริญสติภาวนา
ก็คือ การตามดูความเคลื่อนไหวภายนอก(กาย)และภายใน(จิต)

๑.ดูกายเคลื่อนไหว
เช่น ทุกอิริยาบถ หรือ ทุกลมหายใจ
ในขณะที่ตามดูกายเคลื่อนไหวไปเรื่อยๆนั้น สติก็จะรวมกับจิต จนจิตทรงฌาน
ในขณะที่จิตทรงฌาน จิตก็มีปัญญา และนำปัญญานี้ ไปใช้เพื่อพิจารณาธรรม
ให้เห็นทุกธรรมตามความเป็นจริง และทุกธรรมให้ตัดลงที่กฎไตรลักษณ์ทั้งสิ้น
เช่น เมื่อกายเคลื่อนไหวไปแล้ว ก็จะกลายเป็นอดีตไปเรียบร้อยแล้ว(ไม่เที่ยง)
หรือ หายใจออกแล้วก็ต้องหายใจเข้า เมื่อหายใจเข้าแล้วก็ต้องหายใจออก
และมันก็เป็นไปอย่างนี้ จนกว่าเราจะดับขันธ์(ตาย)

๒.ดูจิตเคลื่อนไหว
คนส่วนใหญ่ยังแยกจิตกับเจตสิกยังไม่ได้หรือยังไม่ชัดเจน
ขอบอกว่า ผู้ที่จะเห็นการเกิด-ดับของเจตสิกหรืออารมณ์ของจิตได้อย่างแจ่มแจ้งหรือชัดเจน
ต้องเป็นจิตปัญญาเท่านั้น
จิตปัญญาเกิดจากการเจริญสติภาวนาเป็นเนืองนิจ จนสติธรรมดาๆกลายเป็นมหาสติ
เมื่อจิตปัญญาสามารถมองเห็นความเกิด ความดับของตัวเจตสิกเหล่านี้เป็นอย่างดี
เมื่อจิตเห็นจนชินแล้ว จิตก็จะเห็นความเป็นธรรมดาของธรรมชาติแห่งจิต
และเป็นไปตามกฎไตรลักษณ์ทุกประการ(เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และก็ดับไปในที่สุด)
เมื่อจิตนิ่งมากถึงมากที่สุด เรา(จิต)จะมองเห็นความเป็นอนัตตาได้ง่ายขึ้น
เพราะมองเห็นทุกธรรมหรือทุกสรรพสิ่ง เป็นธรรมดา ทุกสิ่งทั้งหลายทั้งปวง
ไม่มีอะไรเป็นตัวเป็นตน เห็นสมมุติทั้งหลาย ทั้งปวง เป็นความว่างไปเสียหมด

ในขณะที่เรากำลังเจริญสติภาวนาอยู่นั้น จิตมีสมาธิหรือทรงฌาน
เรามีสติสัมปชัญญะ หรือ เรามีความรู้สึกตัว+ทั่วพร้อม= สติดีมาก
แต่บางทีเรามีสติมากจนชินเช่นนี้ เราเรียกกันว่า มหาสติ

ถ้าหากผู้ใดเจริญมหาสติเป็นเนืองนิจ จิตจะกลายเป็นมหาสมาธิ
เมื่อเจริญมหาสมาธิเป็นเนื่องนิจ จิตจะกลายเป็นมหาปัญญา
เมื่อจิตเป็นมหาปัญญา เท่ากับจิตปัญญา/ปัญญาญาณ/วิปัสสนาญาณ หรือญาณ
และจิตปัญญานี้ ก็จะกลายเป็นผู้ดู หรือจิตคือผู้ดู จิตคือผู้รู้รู้
เมื่อจิตปัญญากลายมาเป็นผู้ดูหรือผู้รู้รู้เสียเองแล้ว
ในที่สุดเราก็จะเห็นสรรพสิ่งเป็นธรรมดาไปแทบทั้งสิ้น
และในที่สุดจิตเราก็จะเข้าถึงความว่าง(ว่างจริงๆ)ได้ง่าย
ต่อไปนี้ ไม่มีอะไรจะมาทำให้เราทุกข์ใจอีกต่อไปแล้ว

เพราะเมื่อก่อนที่ยังไม่ได้ฝึกจิต จิตก็ไม่มีปัญญานั้น ส่วนใหญ่จิตจะเป็นผู้ตาม
ตามอะไร? ก็ตามความเคลื่อนไหวของกายใจ และสิ่งที่มากระทบจิตนั้นๆ
แต่มาเดี๋ยวนี้
เมื่อจิตกลายเป็นปัญญาหรือจิตปัญญาแล้ว จิตจะทำหน้าที่เป็นผู้ดูที่ดี(ใจเป็นกลาง)
เช่น
เมื่อมีสิ่งใดมากระทบจิต ให้เราดูจิตตนเองก่อน และดูผลของการกระทบต่อไป
ว่ามันยังนิ่งดีหรือยังรับไหวหรือไม่มีผลต่อจิตใจ อันนี้ถือว่าดีมาก
แต่ถ้าไม่ คือตรงกันข้าม ก็ขอให้เรานำสติอยู่กับจิตต่อไป จนกว่าเหตุการณ์จะดีขึ้น
แต่ถ้าหากจิตไม่ดีขึ้น เรายังนำสติไปดูหรือสนใจในสิ่งที่มากระทบจิต
อันนั้นกำลังจะเสียหายอย่างหนัก อย่าได้เที่ยวเอาสติตามไปดูเด็ดขาด
ให้รีบนำสติไปอยู่กับจิตทันที เพื่อความความปลอดภัยของจิตใจตนเอง

ทางที่ดี พยายามทรงฌานเป็นเนืองนิจ(สำหรับจิตบุญ)
พยายามมีสติมาก(สำหรับบุคคลทั่วไป)

ที่มา: ผลของการปฎิบัติตนเอง

 

จะขอกล่าวถึงประโยชน์ของสติ.

สติมีประโยชน์มากทั้งทางโลกและทางธรรม. คือ.......

สติเป็นธรรมเครื่องตื่นอยู่ในโลก คือปลุกคนให้ตื่นอยู่เสมอ. สติจำปรารถนาในที่ทั้งปวง

สติทำคนให้ได้รับความเจริญทุกเมื่อ. สติทำให้คนได้รับความสุข.สติทำให้คนเป็นผู้ประ

เสริฐทุกวัน. สติรักษาคนมิให้พลั้งพลาด. สติทำคนให้ได้มนุษย์สมบัติ สวรรค์สมบัติ

และนิพพานสมบัติ. มีสติ คือ นึกได้ก่อนทำ ก่อนพูด ก่อนคิด ได้แก่รู้ก่อนที่เท้าจะก้าวไป

สติสั่งให้ก้าวเท้าๆถึงจะยกและย่างไป ไม่ว่าจะทำอะไรผู้ที่มีสติอยู่ตลอดเวลา.ย่อมรู้ว่าสติเป็น

นายกายเป็นบ่าว.

 

วันนี่จะกล่าวถึง "วาสนา" เรื่องวาสนา กุศลวาสนา อกุศลวาสนา หรือ อพุยากตวาสนา
อัธยาศัยของสัตว์เป็นมาแล้วต่างๆคือ ดี เลว ชั่ว และเป็นกลางๆวาสนาก็เป็นอัธยาศัย คือ วาสนายิ่งกว่าตัว วาสนาเสมอตัว และวาสนาที่เลวทราม บางคนเป็นผู้มีวาสนายิ่งในทางดี แต่คบกับคนพาล วาสนาก็อาจจะเป็นเหมือนคนพาลไปด้วย บางคนวาสนายังอ่อน แต่ได้คบกับบัณฑิต วาสนาก็จะเลื่อนขั้นขึ้นไปเป็นบัณฑิตได้ บางคนคบมิตรเป็นกลางๆ ไม่ดี ไม่เลว ไม่เสื่อมทราม วาสนาก็จะเป็นประมาณกลางๆ ฉะนั้นบุคคลพึงพยายามคบหาบัณฑิต เพื่อจะได้เลื่อนภูมิวาสนาของตนเองขึ้นไปตามลําดับ และขอให้ผู้อ่านทุกๆท่านจงเป็นผู้มีภูมิวาสนาสูงขึ้นยิ่งไปด้วยเทอญ.ที่มาหนังสือ โลกทิพย์.

 

ธรรมะจากพระไตรปิฏก "ผู้ยิ่งก่อนบรรลุธรรม"
๑.บุคคลประเภท "กายสักขี" คือผู้บรรลุฌานมาก่อน มีสมาธิเป็นยิ่งแล้วจึงทํานิพพานให้แจ้ง
ได้แก่พระอริยะบุคคล ๖oประเภท(ไม่รวมโสดาปัติติมรรคและพระอรหันต์)
๒.บุคคลประเภท "ทิฏฐิปัตตะ"คือผู้ถึงที่สุดแห่ง "ทิฏฐิ"รู้แจ้ง อริยสัจ๔ มีปัญญาเป็นยิ่ง ได้แก่อริยบุคคล๖ ประเภท เหมือนกายสักขี
๓.บุคคลประเภทศรัทธาวิมุต คือผู้หลุดพ้นเพราะศรัทธา มีศรัทธาเป็นยิ่ง ได้แก่ พระอริยบุคคล ๖ ประเภท เช่นเดียวกัน แต่ที่ต่างกัน ก็ตรงลักษณะเฉพาะก่อนที่จะได้บรรลุมรรคผล เพราะฉะนั้นถ้าท่านมีความเพียรและมีศรัทธา ท่านก็สามารถที่จะเป็นผู้บรรลุธรรมได้ แต่ก็ขึ้นอยู่กับท่านว่าท่านเป็นผู้มีศรัทธาในพระศาสนามาก น้อยเท่าไรนั้นก็อยู่ที่ตัวท่านเอง. จึงขอให้ท่านผู้อ่านจงเป็นผู้บรรลุธรรมยิ่งๆขึ้นไปด้วยเทอญ.

 

ธรรมโอวาท หลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง
ถ้าทุกคนปรับปรุงใจตนดีแล้ว มันก็ไม่มีเรื่องยุ่งกับคนอื่น
ไม่สร้างคนอื่นให้มี ความเร่าร้อน ในการที่จะเพ่งโทษคนอื่น
ต้องรู้ตัวว่าเราเลวเกินไป นี่จงรู้สึกตัวไว้เสมอ
รู้สึกตัวว่าเรามันเลว เลวมาก จนกระทั่งขังไว้ในใจไม่ได้
มันจึงอุตส่าห์ไหลออกมาทางวาจา ไหลมาทางกาย
นี่แสดงว่าความเลวมันล้นออกมาจากจิต
ในข้อนี้ต้องคิดไว้เป็นประจำ อย่าทะนงตนว่าเป็นคนดี
ถ้าดีแล้ว ปากไม่เสีย กายไม่เสีย ถ้าปากเสีย
กายเสีย ความเลวมันล้น มีความดีไม่ได้
เราไม่ควรนึกว่าคนอื่นเขาจะเป็นอะไร
ใครเขาจะเป็นอะไรก็ช่างเขาข้อสำคัญ
เราชำระจิตใจของเราให้สะอาดนั้นเป็นการดี

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=bOmZqLyYeR8]02.เสียงธรรมก่อนนิทรา ม้วน 1 หน้า B (2/6) - YouTube[/ame]คนเลวไม่กล้าฟัง

 

*** จบเลยอย่างนี้ ****

แสดงว่าไม่ใช่ศิษย์หลวงพ่อตัวจริง หากธรรมเข้าสถิตย์แล้วไซร์

แต่เหตุไฉน จึงกล่าวว่า "คนเลวไม่กล้าฟัง"
หลวงพ่อท่านมักจะสอนในทำนองที่ว่า "หากคิดว่าตนเองดีแล้ว นั่นแสดงว่าความเลวเรายังมีอยู่เยอะ "
นั่นเป็นความประมาท กำลังที่จะก้าวลงสู่ อุบาย

ซึ่งหากเป็นศิษย์หลวงพ่อแล้ว สังเกตุได้ไม่ยาก
คนๆนั้น มักนำมาเป็นสิ่งระลึกเสมอๆ เป็นธัมมานุสสติ ประจำใจ
เพื่อลด แม้จะยังละไม่ได้ใน "ทิฏฐุปาทาน"

สวัสดียามเช้าอินไทยแลนด์ครับ พี่ Patcharawan
รู้จักพระสมเด็จไกเซอร์ หรือยังน้อ 5.56 พอดีเวลานี้

เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว จะมีคนดีสักกี่คน ที่จะสดับรับฟังธรรมเทศนา

ก็ในเมื่อตนยังไม่ดีพอ นั่นแสดงว่า ยังมีความเลว จึงตั้งใจดีๆ ที่จะรับฟัง

เปิดใจรับ ให้สว่าง ไม่อับมืด ดัง สุริยัน และจันทรา

-" ยามเมื่อเราตื่น แต่ท่านกลับพร้อมที่จะหลับ "

-" ฟังให้จบเลยอย่างนี้ "

สาธุ ที่นำเสียงธรรมมาลง ครับ

 

<iframe width="360" height="215" src="http://www.youtube.com/embed/DkSyp644PHo" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

 

({)หายทุกข์ หายโศรก หายโรค หายภัย ขอบคุณครูน้องเกษมากค่ะ..ขอให้น้องเจริญธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไปนะคะ

({)ปลื้มจัง..ขอให้ครูน้องจุ๋มเยอรมันเย็นกาย เย็นใจ สู่พระนิพพาน..นะคะ

({)กราบเท้าสมเด็จพ่อของพวกเราทุก ๆ คน..ปีใหม่แล้ว..สิ่งดี ๆ คงเข้ามาในชีวิต เมตตามหาศาลของ อ.ใหญ่ภู จะเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจของเราชาวจิตเกาะพระ..ขอองค์สมเด็จพ่อองค์ปฐมทรงคุ้มครอง..ปกปักษ์รักษาให้ลูก ๆ ของพ่อ สู่พระนิพพาน..ทุก ๆ คน
คุณพี่สุภาทร ฟังหรือยังเอ๋ย..
({)พี่ดาราราย..คงฟังเสียงน้องพอใจ..แล้วมังคะนี่..