เรื่องเด่น เมื่อข้าพเจ้าเจอผีนางตานี

ครับ ผมจะมาเล่าเรื่องผีตานี ให้ฟังอีกนะครับ เรื่องนี้มันเป็นเรื่องของตาผมเอง
ผมจำได้ว่า สมัยเด็ก ๆๆผมชอบไปนั่งวงสุรา ของผู้ใหญ่ ผู้ใหญ่มักจะเล่าเรื่องผีๆๆหรือเล่นของคาถาอาคมกันมากเฉพาะการสัก ยันต์หนุมาน
ผมชอบไปดูเวลาเมาสุราทีไรได้เรื่องทุกทีเลยละ หนุมานแผลงเเดช ครับ ปืนต้นไม้
กระโดดขึ้นหลังคา กระทืบหลังคากันมันอุตลุด เลยละ พอของออกเท่านั้น ต้องร้องให้คนเอาบรรไดไปช่วย เฮ้อ!!!!!!!!!!นี้เเละหน้อๆๆคนเล่นของ
เเต่มีอยู่ทีหนึ่ง พอดีผมนึกได้ว่า เขาเล่าเรื่องผีตานีกัน สมัยก่อนๆๆ
เขาบอกว่า นางตานีจะออกมาเดินเล่นๆๆตอนๆๆเย็นๆๆกันเลยเรียกว่าออกมาให้เห็นกัน
ไม่เหมือนสมัยนี้ มนุษย์จิตหยาบมองไม่เห็น ไม่เหมือนสมัยโบราณ ปู่ย่าตาย่าย(สงใสจะใช่กระมังครับ) มีอยู่ทีหนึ่งผมนั่งฟัง เขาบอกว่า ตอนไปจีบสาวอีกหมู่หนึ่ง ต้องกลับบ้าน สามสี่ทุ่มทุกคืน เเต่มีอยู่ทีหนึ่ง ระหว่างเดินทางกลับบ้าน ก็เห็นสาวสวยมากๆๆสไบเฉียงจูงกระเบน เดินผ่านมา จึงร้องเรียก จีบกัน เเละก็ตามไปทีบ้าน ผมก็ฟังอีกไปว่า
สาวงามผู้นี้ บอกให้เขาไปหาเวลาเฉพาะเวลานี้เท่านั้น เขาก็
ไปๆๆมาๆๆ จนอดสงใสไม่ได้ว่าทำไมต้องมาเวลานี้ทุกวัน เขาจึงไปหาสาวงามอีกครั้งหนึ่ง เเต่ครั้งนี้ ได้เอาด้ายเเดงไปด้วย พอจีบกันหอมปากหอมคอเเล้วก็ลากลับ เขาจึงเเอบเอาด้ายทีเอามาผุกทีเสาเรือน เเล้วจึงดึงออกมาจนสุดสายผูกต้นไม้ไว้ เขาจะได้รู้ว่าเขาอยู่ทีบ้านนั้นตรงไหนกันเเน่ อ้อ ผมลืมไปนะ เขาเล่าว่าตอนกลางวันไปหาบ้านสาวเเต่มันไม่เจอนะ พอเช้ามา ก็ออกไปดุเเล้วเดินตามด้ายไปจนไปเจอว่าด้ายนะทีผูกเสาเรือนนะมันผูกทีต้นกล้วยตานีเเทน มิน่าเล่า เขาจึงอุทานออกมา
หลงจีบตั้งนานทีเเท้นางตานีมาหลอกเเกล้งนี้เอง เเล้วผมก้ได้ยินพวกเขาพวกเราะกันดื่มสุรากันไป ครับเรื่องนี้มันนานมาเเล้ว พอดีผมนึกออก ว่าจะโพสลงเเต่ว่าจะไม่โพส
ก้เลยจัดลงไป ให้อ่านกันเฉยๆๆนะ สมัยเด้กพวกผู้ใหญ่มักจะดื่มสุราเล่าเรื่องผีทีตนเจอมา เเต่บางทีก็อาจจะโม้ก็ได้ ผมก็จัดมาให้อ่านกัน จะจริงหรือไม่ผมก็ยังเด็ก เเต่พอโตมาก๋งก็เล่าให้ฟังเรื่องก็คล้ายๆๆกัน ผมก็เลยเอามาลงครับ มาตอนหลังๆๆผมก็เจอแบบจังครั้งสองครั้ง เเต่มีอยู่ครั้งหนึ่งถึงขนาดชวนไปอยู่ด้วยเลย ก็ปฏิเสทไป เเล้วเขาก็หายไปเลย แปลกอยู่ดีๆๆก็มาชวนให้ไปอยู่ด้วย ใครมันจะไปละ จริงใหมครับ โอกาศหน้าจะมาเล่าให้ฟังถึงเรื่อง ผมโดนของจากเขมร ครับ อาการเเทบปางตายเลยละกว่าจะให้หลวงพ่อถอนออกได้เเทบตาย โอกาสหน้าครับ สวัดดีครับ

 

ครับ สวัดดีครับผม
ผมโดนของเมื่อสมัย ไปทำงานทีเขมรครับ
โดนเขาใสยาสั่ง เเทบตายเลยละครับ ผมไปทำงานได้4เดือนก็กลับมาบ้าน ระหว่างทีทำงานได้เกิดทะเลาะ กันแบ่งเงินไม่ลงตัวผมก้เลย ลาออก กลับบ้าน เเต่เขาไม่ให้กลับให้ทำงานให้เสร็จก่อนผมก็ทำไปจนเสร็จ
ระหว่าง ทีกลับบ้าน คนทีทำผมนะ เขาเป็นคนเขมร เขาเอาน้ำมาให้ผมกิน ก่อนกลับกินทุกคนเลยละ 5คนโดนหมด ตายไปสามคน เหลือสองคนทีรอดผมกะเพือนไปถอนของออกด้วยกันเลยรอด อีกตอนเเรกๆๆคนก็ทักว่าทำไมเล็บเขียว ออกเขียวๆๆ
เขาก็บอกว่าผมนะโดนยาสั่งหรือยาพิษเเละ เขาจึงพาผมไปหาหลวงพ่อ ทีหนองคายครับ เเต่ผมก็จำทางเข้าไม่ได้ รู้เเต่ว่ามันเป็นวัดป่าไม่สิ ทีพักสงฆ์ สะมากกว่าครับ
พอไปเจอหลวงพ่อ ท่านก็ทักทันที ว่าผมนะตายมาเเล้วนิ ไหนยังมีชีวิต อยู่มาได้ไงอีก
เก่งครับ ท่านเก่งมาก ทักทุกเรื่องทีผม เป็นอยู่เลย ท่านบอกว่าผมนะโดนทั้งยาสั่ง ยาเบื่อเเละคุณผีอีกตั้งหาก ตายๆๆๆๆๆเเน่ โดนเยอะจัด
ท่านก็บอกอีกว่าผมนะ โดนลองของ เรียกว่าทดสอบของของเขาว่าจะเก่งหรือใช่ได้ใหม กลายเป็นตัวลองของไปสะเเล้วเรา เเล้วท่านก็ทำน้ามนต์ให้ผมดื่ม
เท่านั้นเเละ มันจะตายเสียให้ได้เรียกว่าสลบเลยทั้งผมเเละเพือน อ้วกออกมา มีเเต่กระดูกผี มัดสายสินธิ์ ตะปูหกตัวตะปู2นิ้ว เเละของเหลวๆๆๆสีดำเหม็นๆๆอีกก้อนใหญ่
ผมนี้เจ็บปวด ทั่วกายเลย
เพือนผมก็สลบ ไม่รู้เรื่องเลยละ ผมก้เข็ดทีจะไปทำงานทีเขมรอีกเลย เดียวนี้ก็ไม่เเน่ใจใครให้ไรกิน ก้ไม่กินเเล้วละ จากนั้นผมก้ไปหาท่านอีกสองครั้ง ครั้งที4 ท่านได้ เดินทุดงท์ ไม่เจอท่าน จนผมลืม ท่านไปเลยละครับ นานเเล้ว ตั้ง10ปีกว่าๆๆเเล้ว
ไม่รู้ว่าท่านอยู่ทีไหนเเล้ว หลวงพ่อ ดำ

 

ใช่ผมจำได้ ท่านได้ให้คาถาถอนมาให้ผมสวดทุกวัน ผมจำได้ผมจะ ว่าให้ฟังเพือเป็นทานถ้าใครอยากจะเอาไปสวดกันมั่ง
สะมุหะเนยยะ สะมุหะคะติ สะมุหะคะตา พัทธะเสมายัง เอวังเออิ นะเคลื่อน โมถอน
พุทคลอน ธาถอน ยะหลุด ลอยเลื่อน เคลื่อนด้วยนะโมพุทธายะ พุทธังปัจจักขามิ ธัมมังปัจจักขามิ สังฆังปัจจักขามิ เอกาเสติ ประสิทธิเม เอหิ คัจฉะมุมหิ เปหิเปหินะมะพะทะ นะโมพุทธายะ ยะธาพุทโมนะ
มีเเค่นี้เเละครับ ผมก็สวดทุกวัน จนเดียวนี้ไม่ได้สวดเเล้ว นั่งสมาธิอย่างเดียวพอเเละ
ทุกอย่าง มียศมีลาภ มีเด่นมีดัง ถึงจะดังจะเด่น เเต่สุดท้ายก็กลับสู่ผงธุรี่ดิน

 

โชกโชนจริงๆ ครับ อายุเท่าไหร่แล้วครับเนี่ย...

 

ขอรับ 1ตนนะครับ ขอบคุณล่วงหน้าครับผม

 

ผมหลอ อายุ49เเล้ว ครับผม ผมเป็นคนชอบเดินทางไปเทียวตามวัด ไปงานวัดบ้าง งานไหว้ครูบ้าง ชีวิตผม มันเหมือนกับ ต้องอยู่กับวัดกับวาเลยละครับ สงใสต้องบวช เเล้วเสียกะมัง ครับ ประสพการณ์ เจอวิณญาณ มันเยอะมาก
ตั้งเเต่ ผมตายไปเเล้วฟื้นขึ้นมาเเละครับ ไม่ใช่อยากจะเห็นหลอกครับ เเต่ผมเคยให้ครูบาอาจารย์ท่านปิดให้ เเต่ปิดไม่อยู่ครับ ก็ถูกเปิดอีกโดยท่านยมทูส นุ่งผ้าเเดงอีกและครับ ท่านบอกว่าจะได้ช่วยวิณญาณ เขาบ้าง เอาเป็นบุญ
หรือบอกทางบุญ นะครับ เเต่ปัจจุบัน ก็ไม่ค่อยได้เห็นมากเหมือนสมัยก่อนๆๆเเล้วครับ ผมอาจจะอธิฐาน ว่า อย่าได้เห็นมากเกินไป กลัวว่ามันจะเป็นอุปทานจนเกินไป หรือเรียกว่า จิตหลอนไงละครับ เมื่อเห็นก็เเผ่บุญส่งไปให้เเล้วปล่อยวาง อย่ายึดมั่นถือมั่น เหมือนผมเห็นหลวงปู่ฤษีลิงดำ ท่านมาท่านก็บอกว่า เมื่อเห็นเเล้วก็หมั่นทำความดีไว้มากๆๆนะลูก จะได้บุญกุศลสะสมไว้ ในชาติหน้า เพื่อความหลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิด
ในชาติใดชาติหนึ่งครับ ขนาดผมไปนอนอยู่ทีวัด คลองชาก อ.นายายอาม
ผมยังเห็น วิณญาณ พระทีป่วย มรณะภาพไปทั้งสองท่านเลย
ผมก้ไปถามว่ามีพระท่านมรณะภาพจริงใหม เขาก็บอกว่าใช่
เมื่อก่อน สักสิบกว่าปี เกิบๆๆยี่สิบปี มีอยู่จริงๆๆ ผมก็บอกชื่อไป เขาก็บอกว่าใช่ เเต่อาจจะมีมากกว่านั้น ก็เป็นไปได้นะครับ ผมเห็นเเค่สองท่านเท่านั้นเอง ทั้งๆๆทีไม่รู้ด้วยซ้ำว่าท่านมรณะ เมื่อใด ชื่ออะไรกันบ้าง
ผมเองก็ว่านะ ท่านคงมาทักทายกะมัง เอิกๆๆๆๆๆ

 

วันนี้ผมจะมาเล่าเรื่อง ผี โพลงครับ เเต่ผมฟังมาจากหลวงตา วัด คลองน้ำรัก
พอดีผมไปเทียวงานวัด มา รู้จักท่านนานเเล้ว
ผมมันเป็นชอบคุยเล่นกับพระท่าน ท่านก็เล่าเรื่องผี ทีท่านได้เจอมาเมื่อไม่นานก่อนบวช นี้เเละครับ เเต่ท่านก็เคย เจอผีนางตานีมาเหมือนกัน เเต่จะเล่าให้ฟังวันหลัง
เอาผีโพลงก่อนครับ ท่านเล่าว่า เมื่อก่อนท่านยังไม่บวช ตอนฝนตก ใหม่ๆๆ กบเขียด
จะร้องกัน อึมงัม ในนาข้าว ท่านก็ออกไปกับเพือนๆๆของท่าน ไปหาส่องกบ ส่องเขียด ได้ไรก้เอาตามนั้น ได้กบบ้างปลาบ้าง ก็เเล้วเเต่จะเจอ
พอดีวันนั้น เป็นวันพระ พอดี ท่านก็ไม่รู้ เหมือนกัน อีสาน ก็แบบนี้เเละครับ
ท่านก็ออกไปสองคนกับเพือน เเล้วก้เเยกกันหาปลาหากบเขียด
จนไปถึงป่าใหญ่ เเต่เเล้วก้เจอดวงไฟใหญ่ๆๆเเต่มันก็ไกล พอตัว เรียกว่า มีเพือนมาส่องกบด้วยเเล้ว ท่านก็ดีใจ ทีมีเพือนส่องด้วยกัน ท่านก็เล่าต่อไปว่า
ส่องไปที มองดวงไฟไปที จนดวงไฟ มันชักจะแปลกๆๆ พอใกล้ๆๆทีดวงไฟนี้ต้องหายไปทุกที เเล้วก็ไปโผล่อีกทีหนึ่ง เป็นแบบนี้ จนเวลาตีสอง ท่านก็เลย นั่งพักสูบยา รอเพือน จนเพือนเดินมาถึง ก็บอกว่า เองมองเห็นไฟดวงโน้นใหม
เขาก็ตอบว่าเห็น เเล้วทำไมหลอ เปล่า ข้ามอง เเละเดินไปใกล้ๆๆทีไร เป็นต้องหายไปทุกที สงใสจะไม่ใช่คนส่องปลาส่องกบเเล้วละ เพือนของท่านก็นั่งคึดอีกแปปหนึ่งก็ เลยชวนกลับ บ้าน เเต่ท่านก็มองไปยังลูกไฟ ทีนี้เเละ เห็นดวงไฟลอยสูงเกิบยอดไม้
เเละลอยไปอย่างเร็วจนหายไป ท่านก็เลยรู้ว่า ต้องเป็นผีโพลงหรือผีว่านเเน่ ออกมาหากินกบกินเขียน นั้นเอง เเล้วท่านก็เดินตามเพือนกลับบ้าน ครับ
สมัยก่อน มักจะมี ดวงไฟแปลกๆๆแบบนี้มาก พ่อผมเเละตา ท่านก็เคยเจอเมื่อนานมาเเล้ว สมัยก่อนมีเเต่ป่าเเละทุ่งนาครับ ต่างจากสมัยนี้โดยสิ้นเชิงเลยละ ผีว่านมันเยอะ เเละผีโพลง ด้วย พ่อผมเขาบอกไว้ ผมคิดว่าน่าจะเป็นไปได้ทีเดียวสมัยโบราณ
มักจะมีอะไรเล้นลับเยอะทีเดียว ครับเทียวหน้า ผมจะมาต่อ ว่าหลวงตาท่านเจอผีตานีแบบไหนกัน สวัสดีครับผม

 

## ก้อนแบบนี้เคยเห็นพ่อเอามาที่บ้านตอนเด็ก ๆ ไม่รู้ใช่แบบนี้หรือเปล่า ตอนนั้นอายุไม่ถึงสิบขวบแต่จำได้ว่า เป็นเหมือนก้อนหินสีดำแต่ไม่เหมือนก้อนหินทั่วไปทั้งน้ำหนัก และ ความวาวเป็นแบบนี้เลย มีคนจ้างให้พ่อทำเบ้าไว้ใส่เหล็กไหลที่ไปตัดมา .. พ่อเคยให้ไว้แต่ไม่สนใจ เพราะช่วงนั้นพ่อจะไปกับพวกขุดสมบัติ กับ พวกหาเหล็กไหลหาพระโบราณบ่อยมาก ๆ และ ทุกครั้งจะมีเรื่องมาเล่าให้ฟังบ่อย ๆ ถึงเหตุการณ์ที่เจอเวลาไปหาของพวกนี้

.... ถ้าใครสนใจของพวกนี้ลองไปสืบแถว ๆ เมืองเลย หนองคาย หรือ ข้ามฝั่งลาวไปสิคะ น่าจะพอยังมีเหลืออยู่ มีอีกหินแบบหนึ่งที่ไม่รู้ทุกคนเคยได้ยินไหม๊ .. เขาเรียก "หินเปียก" คือหินที่ชุ่มน้ำตลอดเวลา ดิฉันเคยเห็นพ่อเอามาลองที่บ้าน ลองด้วยไม้ขีดไฟคะเอาไปวางไว้สักพักแล้วเอาไปจุด มันจุดไม่ติดหัวไม้ขีดจับดูมันจะเปื่อย ๆ รู้สึกจะมีที่เลยบ่อหนึ่งติดไฟ พ่อบอกว่าเป็นแร่ธรรมชาติอย่างหนึ่งที่นายฝรั่งสั่งซื้อมา แต่ก็เอามาไม่ได้จำไม่ได้ว่าเพราะอะไร เพราะนานแล้ว .. ตอนนี้พ่อเขาเลิกไปหาของแบบนี้แล้วละคะ เพราะไปมาหมดทั่วอิสาน ลาว แม้แต่แคว้นสิบสองปันนาที่มีพวกนักรบข่าชนกลุ่มน้อยที่ฟันแทงไม่เข้าสักลายพร้อยทั้งตัวท่านก็ไปลองมาแล้ว พ่อบอกว่าของเขาดีจริง ใช้ดาบยาวเป็นวาฟันไม่เข้า แต่ต้องถือข้อห้ามสามร้อยกว่าข้อยิ่งกว่าพระอีก ท่านเลยถอดใจเดินทางกลับมา (นั้งเรือข้ามฝาก ต่อรถสองแถว ต่อรถไถ และ เดินทางเท้าสองวันก็ถึงรวมประมาณสี่ห้าวัน) แม้แต่ภูเขาควายท่านก็ไปมาที่นั้นมีแน่คะเหล็กไหลแต่ไม่มีใครเอามาได้ ตายไปก็เยอะแล้วด้วยเจ้าของเขาแรงจริง แถมคนในวงการนี้ก็เขี้ยวลากดินกันทั้งนั้นส่วนมากจะมีวิชาคุ้มครองตัวเองด้วย ทุกวันนี้อาจมีไปบ้างเพราะความฝันสูงสุดของท่านคือ ได้ครอบครองธาตุกระยาสิทธิ์นี้ .... ของแท้มีจริง .. แต่หายากมาก และ ที่ยากยิ่งกว่า คือ การนำมันมาเป็นสมบัติของตน เพราะหากบุญบารมีไม่ถึงเหล็กไหลก็ต้องเจอกับอาถรรพ์มากมายที่แฝงอยู่

... สิ่งของเหล่านี้อาจถือเป็นสิ่งมงคลหากได้ครอบครอง แต่ต้องมาด้วยความสุจริตเท่านั้น หากได้มาด้วยความไม่ชอบธรรม "ความวิบัติ" ก็จะบังเกิดแก่ชีวิตตนเอง และ ครอบครัวได้นะคะ ที่เล่ามาเพื่อเตือนใจให้คนที่อ่านได้คิด ... พ่อดิฉันชีวิตครอบครัวต้องล่มสลายตัวเองก็ป่วยเรื้อรัง ชีวิตติดอยู่กับที่ ขาตอนนี้ หักไปสี่ท่อนในข้างเดียว เคยอ้วกเป็นเลือดลิ่ม ๆ ทั้งดำ ทั้งแดง ออกมาเป็นสี่ห้าลิตร ตอนที่เจอพ่อเมื่อเดือนที่แล้วหลังจากที่ไม่เจอเป็นปี ทั้งผอมทั้งเหลืองจนดิฉันจำท่านแทบไม่ได้ ชีวิตต้องลำบากลำบนจนทุกวันนี้พ่อก็หกสิบสองแล้ว ท่านก็ยังฝันว่าจะได้ครอบครองมันอยู่ดีคะ ส่วนที่ท่านมีอยู่ คือ โคตรเหล็กไหล แต่ไม่รู้ขายไปหรือยังตอนนี้

 

เรามาต่อเรื่อง ผีตานีกันต่อนะครับ
ครับ หลวงตา ทีวัดคลองน้ำรัก ท่านเมตตาเล่าให้ฟังว่า
สมัยท่านบวชอยู่ใหม่ๆๆ ข้างหลังห้องน้ำมันมีกอกล้วยตานีกอใหญ่มาก เเต่ท่านมักจะไปเก็บลูกอ่อนมาตำกิน เเซบมากของอร่อย ตำลูกกล้วยตานี ใครเคยกินบ้างครับ
ท่านก้ไปเก็บ มาตำฉันกับข้าวทุกวัน จนวันหนึ่งท่านเล่าว่า มีหลวงพี่พระบวชใหม่ มาบอกว่า เมื่อคืนฝันเห็นสาวสวย สวยมาก ท่านว่า นุ่งผ้าถุงสีออกเขียว เสือเเขนกระบอกยาว ไว้ผมยาวมากถึงหลัง มาบอกว่า ให้ไปบอกหลวงตาทีมาเก็บลูกกล้วยให้ที
อย่ามาเก็บบ่อยๆๆไม่อย่าจะทำร้าย ท่าน กลัวบาป
หลวงพี่ท่านก็มาบอก ทีเเรกหลวงตาท่านกลัวว่าหลวงพี่ท่านนี้จะหุบ กล้วยตานี้ไว้ตำกินคนเดียว จึงออกอุบายเเกล้งว่าผีตานีมาห้าม ท่านก้ไม่สนยังคงไปเอามาตำฉันเรื่อยๆๆ
จนคืนหนึ่ง ท่านก็นั่งอยู่ หน้ากุฏิ พักหนึ่งลมเเรงมาก ท่านก็คิดว่าลมธรรมดา
ท่านก้เข้านอน พอหลับ ไปเท่านั้นเอง ท่านก็ งัวเงีย ตื่นขึ้นมากลางดึก
เห็นสาวนางหนึ่ง นั่งพับเพียบ อยู่ปลายเท้า ท่านก็บอกว่า โยม มาทำไรในห้องพระ
มันไม่ดี เเต่ท่านลืมนึกไปว่า ห้องท่านล็อคกลอนไว้เเล้วจะเข้ามาได้ไง พอท่านนึกออกเท่านั้นเเทบจะวิ่งหนี เเต่เจ้ากรรมจริงวิ่งไม่ออก ร้องออกเป็นเสียงก้ไม่ได้
สาวสวย ผู้ทีอยู่ปลายเท้า ก็พูดว่า โยมขอท่านเถิดนะคะ กรุณาอย่าไปเก็บลูกขอดิฉันมาทำร้ายอีกเลย สงสารโยมเถอะนะเจ้าค่ะ หลวงตาก็ฟังเเละก็นึกอยู่นานๆๆมาก ว่าตัวท่าน ไปเก็บเเละไปทำร้ายลูกของเธอเมื่อไรอยู่เป็นพระก้ไม่ได้ไปทีไหนนี้หว่า
ท่านก็บอกต่ออีกว่า พอท่านนึก สาวทีมายามวิกาล ก็พูดมาอีกว่า ก็ทีท่านไปเก็บมาเเล้วตำฉันทุกวันนั้นเเละเจ้าค่ะ เท่านั้นเอง หลวงตาเด้งตื่นลืมตามามองหา สาวทีเข้ามา หาพุดด้วย ไม่เจอ ท่านก็ลงไปจุดธูปทีข้างๆๆกอกล้วย เเล้วขออโหสิกรรม
ว่า เกิดมา นึกว่าจะไม่มีผีตานีทีต้นกล้วยสะอีก ทีไหนได้ มันมีอยู่หลอกหรือนี้ เวรกรรมเเท้ ๆๆๆ เราไปทำร้ายเขาเสียนานเเถมไปเก็บไม่เคยบอกกล่าวกับเขาเลย เฮ้อๆๆๆๆ
ครับ เรื่องมันก็มีเเค่นี้เเละครับ ส่วนผมก็มักจะไปหาท่านเสมอ ไปคุยเล่น หาสู่กันบ่อยๆๆท่านก็มักจะเล่นเรื่อกแปลกๆๆให้ฟังเสมอ เพราะท่านก็เป็นพระนักปฏิบัติ เก่งเหมือนกัน
ผมก้ไปขอความรู้เรื่องการนั่งสมาธิบ่อยๆๆครับ สวัดดีครับ

 

เหล็กเปียก ผมก็เคยเห็นนะครับ เเต่มันจะออกเขียวๆๆ พระท่านนำมาให้ชม เเต่ตอนหลังหลอพระท่านเลยนำไปใสในองค์พระไปแล้ว พร้อมหินกินเหล็ก ทีนำตะปูมาวางครึ่งชม
ตะปูผุหมดเลย ตะปู1กิโลกรัมผุหมดเลย ของดีเเท้ เเต่ก็ใสองค์พระหมดเเล้ว สาธุ
เกิดมาได้เห็นเป็นบุญตาเเล้ว

 

สนใจครับ ขอให้เล่าต่อนะครับ

 

## หินกินเหล็กเหรอคะ ... ไม่แน่ใจว่าเคยเห็นไหม๊ .. แต่เคยได้ยินพ่อเล่าคะ ส่วนตัวไม่เคยเจอนางตานี มีแต่นางตะเคียนที่เคยเจอมาที่บ้านตัวเองที่หนองบัวลำภู

.... ถ้าพี่ชอบแนวนี้นะคะ มีที่หนึ่งอยู่ใกล้ ๆ กับ บ้านนาคำไฮ ต.นาคำไฮ จ.หนองบัวลำภู เป็นที่อยู่ทางซ้ายมือก่อนถึงตัวตำบลถ้ามาจากตัวจังหวัด ถนนสายอุดร เลย .. เจ้าของที่ชื่อ ผู้ใหญ่ยงค์ ในบริเวรที่ของแกมักจะมีไฟสีเขียว ๆ ลอยขึ้นมาในช่วงวันพระใหญ่ ชาวบ้านเจอบ่อย ๆ พ่อดิฉันก็เคยเอา "หมอธรรม" ไม่รู้ภาคกลางเรียกอะไร ไปทำพิธีสื่อสาร และ ขอหวยหลายครั้ง พ่อบอกว่าเจ้าที่ที่นั้นเป็นตาปะขาวเฝ้าสมบัติเก่าที่ขนมาจากลาวซึ่งหนึ่งในนั้นเป็นพระพุทธรูปสีเขียวมรกต สมัยโบราณแต่ขนไปไม่ถึงไม่รู้เพราะสาเหตุอะไร จึงถูกฝังไว้ที่นั้นนานน่าจะเกินร้อยปี พ่อเคยลองไปเอาแล้วไม่ได้ พ่อบอกว่าตาปะขาวที่นี้แรงมาก คนที่จะเอาขึ้นได้ต้องเป็นคนที่มีบารมีสูงมาก ๆ เพราะมันเป็นสมบัติของแผ่นดิน มีคนไปลองหลายคนแล้วไม่ได้จนทุกวันนี้ไม่มีใครกล้าไปเอาแล้ว ชาวบ้านเคยถูกหวยไปเป็นสิบ ๆ ครั้งด้วยคะ ดิฉันเคยแค่ไปเฝ้าตรงปากทางไม่กล้าเข้าไปกลัวผีคะ ... คนที่เจอแสงไฟสีเขียวเป็นหลานชายพ่อชื่อ พี่ยงค์ เป็นคนที่ไปเฝ้าที่กับเมียเขาตอนไปหาปลาแถวนั้น

 

## ส่วนอีกที่ คือ ภูผายา .. แถว ๆ อำเภอสุวรรณคูหา จ.อุดร พ่อเป็นคนไปขุดเองกับลุงอูด สักประมาณปี 2529 ดิฉันเรียนชั้นประถม พอใช้เวลาสองอาทิตย์ในการไปขุดไปหลายคนมากไปทีสองวันสามวัน กลับมาก็สบักสะบอมกันเลย แต่สุดท้ายก็คว้าน้ำเหลวเพราะลุงเขาเกิดความกลัวตอนขั้นตอนสุดท้าย แต่ไม่แน่ใจว่าของที่ไปขุดเป็นอะไร จำได้ว่าเป็นสมบัติ ขุดลงไปในหินลึกหลายเมตรจนท่วมหัวผู้ชายคนหนึ่งเลยละคะ ขุดแล้วไปเจอรูหนึ่งซึ่งดูลึกมาก โดยจะมีหมอธรรมกำกับอยู่ พ่อให้ลุงอูดใช้ผ้าขาวม้าพันมือแล้วล้วงลงไปในรูนั้นไม่ว่าจะคว้าเจออะไรห้ามปล่อยเด็ดขาด ให้ดึงขึ้นมาทันที ....

.... แต่ลุงแกเกิดอาการป๊อดคะ เพราะแกบอกว่าสิ่งที่แกคว้าเจอในรูนั้นมันนุ่ม ๆ ลื่น ๆ ยืด ๆ ตามแรงดึง เย็น ๆ และ มีบักเหมือนคอคน แกก้เลยปล่อยมือด้วยความกลัว .. ผลปรากฏว่าเจ้าสิ่งนั้นมันกลับดิ่งลึกลงไปจนหาไม่เจอ ทุกคนก็เลยต้องกลับบ้าน ..

... ดิฉันก็แปลกใจตรงที่หมอธรรมเขารู้ได้ไงว่ามีอะไร และ เขาสื่อสารกับสิ่งที่เฝ้าของพวกนี้ยังไง .. หลาย ๆ อย่างที่ทำให้ทึ่งคะ .... หมอธรรม ในภาษาอีสาน น่าจะใช่หมอผี หรือเปล่าคะ

 

มามุงอ่านเรื่องเล่าด้วยคน

ชอบอ่านค่ะ

 

ผมเคยเเต่ไปขุดเหล็กเเก่นปลวก กับหมอธรรมอีสาน หมอธรรมบางท่านก็เก่งนะครับ
เเต่ผมว่าเป็นออกเเนวผีมั่งครับ ตอนผมไปขุดนะ ยอมรับว่า มันขุดยากมากกว่าจะเจอต้องวิ่งเอาสายสิทธิ์ มารอบปลวก กันหมอธรรมเขาบอกว่ามันหนีได้ กว่าจะจับได้ เล่นเอาหอบเลยละครับ ส่วนผมคนขุด เห็นกระตาตอนเจอ พอจะหยิบขึ้นมา มันหายไปเสียอย่างนั้นเเละ
ลักษณะเป็นเเร่เเข็งๆๆทุบหรือเจียระไน ไม่ออกเเข็งมากครับ บางท่านก็บอกว่าเป็นน้ำลายนางพญาปลวก ทีคายเอาไว้เก็บความร้อน ในรังปลวก
เป็นก้อนสีดำๆๆมีรูปลวกเจาะเต็มไปหมด มันก็แปลกดีนะ
เเต่มันเป็นของร้อน ในทางไสยศาตร์ ใครรักษาไม่ได้ มันจะกินคนทีถือเอาครับ
ใรความเชื่อ ถือว่าเป็นเครื่องรางของขลัง ปืนยิงไม่ออกครับ คงกระพันชาตรีอีกด้วย
เเต่ผีวิณญาณในปลวก บางก้อนมันเเรง(ถ้าของเเท้นะ) จะมีปลวกเกิดเองตลอดเวลา
เเก่นปลวก บางพวกดุร้าย มากผมไปขุดมากับหมอธรรม(หมอผี) ก็โดนเล่นงานครับ
มากินเเขนผมเเลย ดีนะทีผมขอขมาท่านทัน ไม่งั้นเสียเเขนไปข้างหนึ่งเเท้
ตอนกลับมานอนบ้าน ตื่นมาตอนดึก เจอปลวกเต็มเเขนเลย สะบัดออก นอนต่อ พอสักพักก็เต็มเเขนอีก ทั้งทีบ้านผม ก็มีเเต่โครงเหล็ก กับปูนเเท้ๆๆก็เลยนั่งสมาธิตรวจดู จึงเห็นนางพญาปลวก มานั่งใกล้ๆๆคอยจะกินเรานั้นเอง ผมเลยจุดธูปขอขมาเขาว่า ทีทำไปเพราะเเค่อยากรู้ อยากเห็น เเละอีกอย่างผม ไม่ได้อยากจะเอามา ทีไปขุดเพราะหมอธรรม(หมอผี) ท่านนี้เป็นผู้ชวนไปเอา เขาก็เลย หายไป เพราะเราขอขมา ไม่งั้นผมคงม่องเท่งเเน่ๆๆเลยครับ

 

### ใช่คะ .. บางที่ก็ดุมาก บางที่ก็ใจดีมาก สำหรับจอมปลวกนะคะ .. เพราะทุกวันนี้ก็อาศัยนอนอยู่ในห้องนอนด้วยกันกับดิฉันที่ห้องนี้แหละคะ แรก ๆ ก็แรงอยู่เพราะดิฉันไม่รู้เอาเท้าไปพาดตรงที่เป็นจอมปลวกเก่า ท่านเลยมาเล่นด้วยสะหน่อยเล่นเอาเหนื่อยเหมือนกัน หากเพราะดิฉันไม่ใช่ลูกหลานสายเลือดเดียวกับท่านก็ไม่รู้ว่าจะอยู่ที่นี้ได้ไหม๊ เพราะดูทีวีที่มีจอมปลวกดินขึ้นแต่ละที่ไม่มีใครอยู่ได้เลย แต่พอมีพระท่านแนะนำวิธีมาก็อยู่ร่วมกันมาได้สามปีกว่าแล้วคะ ไม่มีปัญหาอะไรแถมมีตุ๊กแกมาอยู่ในห้องนอนด้วยหลายตัว มันชอบร้องเวลาดิฉันสวดมนต์ จากที่กลัวทุกวันนี้ชินแล้วคะ มีคนบอกให้ทุบทิ้งแต่ดิฉันไม่ทำหรอกคะตราบใดที่ยังเป็นเจ้าของที่นี้อยู่ ...

 

เรื่องผีๆๆๆผมมีเยอะทีเดียวครับ เเต่ส่วนมากจะเป็นเรื่องทีผมฟังมาจากพระท่านบ้างหลวงพ่อหลวงตาหลวงพี่ เเละก็คนทีรู้จักเเละมีประสพการณ์โดยตรงเเต่ทีเจอเองก็เยอะ
เเต่ไม่ค่อยชัดเจนนักเท่าไร ส่วนมากผมจะเจอผีหรือวิณญาณ ตอนทีทำงาน เก็บศพ มูนิธิร่วมกตัญญู ปอเต็กตึ๋ง ครับ ตอนไปภูเก็ต ก็เจอวิณญาณหลงทางเยอะทีเดียวน่าสงสารมากทีเดียว เรื่องทีเล่าก็จะผสม เรื่องของท่านอื่นเเละของผม ปนกันไป ใครมีเรื่องเล่า จะมาเล่าก็ขอเชิญนะครับ ไม่ว่า เรื่องผีวิณญาณ ของไสยยาศาตร์ มนต์ดำเล่นของ เพราะผมเองก็ ศึกษาจำพวกนี้มานาน ชอบไปนั่งคุยกับพระ เเละไปเทียวทั่วไทย
บางก้ไปทุดงท์กับพระท่านเป็นเดือนๆๆเลยก็มี ได้ความเมตตาจากหลวงพ่อเก่งๆๆท่านก้เล่าให้ฟังชีวิตท่านเจอมา เเต่ผมชอบนะเวลาเจอพระป่าหรือครูบาอาจารย์ในป่า ท่านก็เก่งนะ เก่งมากเลยละ เราไม่ทันได้ถามท่านก็ พูดดักเราได้หมดเหมือนจะรู้ว่าเราชอบอะไร จะทำอะไรก่อนหรือหลังเรียกว่า รู้วาระจิตเรานั้นเเละครับ บางท่านก็เเสดง ธรรมมะให้ฟัง เเต่ก็เคยถามท่านว่า ทำไมไม่กลับออกจากป่าไปดูเมืองหมู่บ้านบ้าง
ท่านก็ตอบว่า ไม่มีธุระ หรือพันธ์ทะะอะไรจะไปยุ่งด้วย ออกไปก็มีเเต่ทำให้คนบาปตกนรกไปเปล่าๆๆ เอ้อ!!!!!!!!!! ใช่ๆๆๆเหมือนกับเรื่องของหลวงพ่อปานทีมีศิษย์ เลย
ผมก็จำไม่ได้เท่าไร มีหลวงปู่ฤาษีลิงดำ ลิงเล็ก ลิงขาว จำไม่ได้เเล้ว
เเต่ก็เอาเถอะ เรื่องผีวิณญาณผมก็จะเล่าให้ฟังไปเรื่อยๆๆๆจนหมดเรื่องนั้นเเละครับ
ใครมีเรื่องจะมาเล่าสู่กันฟังก็ขอเชิญมาในกระทู้ผมได้นะครับ สวัดดีครับ

 

ถ้าไม่ขอขมา ท้าต่อยเลย ดีไม๊ครับ...ตายกันไปข้าง อิอิ...สไตล์ผม..

 

ต่อยกับผีนี้นะหลอครับ เดียวให้ฝึกวิชาปราบผีหมัดวิณญาณสำเร็จก่อน

เอิกๆๆๆๆๆๆๆๆ เดียวให้ผมฝึกวิชาปราบวิณญาณ ขั้นหมัดสยบผีได้ก่อน จะต่อยผีให้ชมเลย (5555+++)