อยากบรรลุธรรมเข้ามา

ปัญญาหรือความรู้เท่านั้นที่จะกำจัดทุกอย่างได้ อยู่กับความรู้เยอะๆ และปัญญาหรือความรู้ที่เป็นชั้นลึกที่เรียกว่าสูญญตานั้นต้องประจักษ์เท่านั้น ในมโนทวาร ซึ่งต้องอาศรัยความเพียรที่แกล้วกล้าพอสมควร

 

สุญญตา เขาหมายถึง อาศัยระลึก ไม่ใช่การไป อยู่กับความรู้

รู้กับความรู้เยอะๆ นั่นมัน นิวรณ์ หรือ ไม่ก็ สังโยชน์ หรือไม่ก็ กิเลส
เด็กขายของ เดียรถีย์ แล้วหละ

เพราะอาศัยระลึก ผู้ระลึกจึงกล่าวได้ว่าไม่มี และ สิ่งที่ถูกระลึกได้ก็
สามารถได้ว่าไม่มี ว่างทั้งข้างนอก และ ข้างใน ว่างจาก ผู้รับสนอง
ผล และ ตัวอามิส

แล้วถ้า กล่าวว่า ปัญญาออกมาจากมโนทวาร อันนี้ ก็แปลได้ว่า ไม่ใช่
แล้วหละ เพราะ ว่า โสดาบันเนียะ จะเอา อยาตนะออกหมดแล้ว ไม่ถือ
ว่าเป็นบุคคลที่มีอยาตนะ ดังนั้น ปัญญาเนี่ยะ ไม่มีหลอกที่จะไป มุด
ทวารหน้า ทวารหลัง ออกมา

ถ้ามันออกมาจาก มโนทวาร อันนั้น เขาเรียกว่า ตัณหากระซิบหลอก มโนยุกยิก

 

ไอ้ตรงนี้ก็ตลก มีที่ไหน พระโสดาบันยังต้อง เจตนารักษาศีล

เท่าที่ได้สดับ ไม่ว่าจะตำรา หรือ ครูบาอาจารย์ คนไหน เขาก็
กล่าวกันทั้งนั้นว่า โสดาบัน ไม่ต้อง เจตนารักษาศีลแล้ว

จิตท่านมีศีลได้อย่างอัตโนมัติ ไม่มีการลูบคลำ จับศีล ยึดถือมั่นถือ
พรตอีก

นี้ พอได้ยินแบบนี้ สงสัย จขกท งง อย่างเดียว เอ ...ฟังยังกับ
ว่า พระโสดาบันไม่มีศีล ไม่อยู่ในพรหมจรรย์

ก็นะ เป็นธรรมดา เขาเรียกว่า ปัญญาปุถุชนมันคำนึงไปไม่ถึง ไง

จิตที่มีศีลอัตโนมัติ ไม่ต้องเจตนารักษาศีลอีก มันเป็นอย่างไร

นี่ยิ่งถ้าได้ยินเรื่อง โสดาบันประมาทในธรรม แล้วทำให้ ระงับมรรค
ผลนิพพานในลำดับที่สูงขึ้น ก็ งง อีก เอ มันใช่เรื่องการผิดศีลหรือ
เปล่าหนอ ...... อย่าไปปรักปรำท่านว่าผิดศีลหน่าคร้าบ ท่านแค่
ประมาทในธรรมทั้งหลาย อันนี้มันมีกันได้ ถ้า อวิชชายังมี

 

อานาคามีต้องศิลแปดนะคุณ การที่เราจะได้อนาคามีจำเป็นจะต้องรักษาศิลแปดเพื่อรองรับธรรมะนะครับมันก็ต้องเจตนาซิครับ เหมือนคนที่จะได้โสดาบันนั้นก็ต้องมีศิลห้ารองรับนั้นแหล่ะครับ แต่มื่อเหตุปัจจัยยังไม่ถึงเช่นสถานะทางสงคมครอบครัวอะไรยังไม่พร้อมมากนักก็สามารถตั้งเป็นช่วงๆได้ครับ ถ้าทำไม่ได้ศิลห้าก็ยังครบครับ มันแปลกตรงไหนที่ผมจะกลับมาอยู่ที่ศิลห้า คำว่ารักษาศิลห้านั้นก็จัดการกันแบบตัวเองเถอะ แปลกันซะ พูดเพ้อเจ้อ พูดหยาบ พูดส่อเสียดห้ามไม่ได้เลย ถ้าใครเพ้อเจอนิดเดียวไม่ใช่อริยะ อันนี้ต้องพิจารณานะครับ สัมมาวาจานั้นถ้าสมบูรณ์ไม่มีผิดเพ้อเจ้อเลยเขาเรียกว่าอรหันต์ครับ(ไม่มีเจตนาเพ้อเจ้อ) แต่ถ้าเป็นวาสนาบางท่านพูดหยาบก็ยังเป็นอรหันต์ได้เลยครับ

 

คุณจะระลึกถูกได้อย่างไรถ้าสภาวะจิตคุณไม่เคยเข้าไปเจอและสัมผัส เท่ากับคุณก็นึกว่ามันว่างอย่างไม่มีอะไรนั้นแหล่ะ มันต่างกันมากครับ คุณก็พูดได้เท่าที่คุณรู้ไง ผมจะไม่อธิบายให้คุณฟังแล้วนะยังไงคุณก็ได้แค่เดาๆเล่าปัง คนที่เห็นความจริงแล้วนั้นถึงจะเข้าใจได้

 

สติระลึกอะไรรู้อะไร สติต้องระลึกตรงลักษณะปัจจุบันคืออนิจัง ทุกขัง อนัตตา ปรกติแล้วเราก็ระลึกตรงกันทั้งนั้น รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส ทางทวารทั้ง5แต่ขาดทางมโนทวาร ท่านอาจจะแย้งก็คิดไงเกิดดับ อันนั้นเรียกว่าจินตามยปัญญาที่คิดนึกเอา ไม่ใช่ปัญญาที่ประจักษ์จริงทางมโนทวารที่เกิดขึ้นเป็นไตรลักษณ์จนร้องอ๋อ! ถ้างั้นผมร้องอ๋อไปตั้งนานแล้วล่ะซิจะสงสัยทำมัย เย็น ร้อ อ่อนแข็ง นะพิจารณามานานแล้วเกิดดับๆไม่เห็นร้องอ๋อเลย จะมานั่งให้มันเจ็บแทบขาดใจตายแล้วจึงหายสงสัยทำมัย มันต้องเห็นในมโนทวาร เห็นก็หมายความว่าเห็น ไม่ได้หมายความว่าคิด เข้าใจมัยเล่าปัง มันเป็นดวงตาปัญญาเห็นเหมือนตา แต่ไม่ใช่เอาตาไปมอง

 

อย่างเรื่องการพนันนั้นทำไมไม่อยู่ในศิลห้า อริยะยังเล่นการพนันได้เลย

 

กิเลสแก้ได้ด้วยการเข้าใจ แก้ด้วยการบังคับไม่ได้ ปัญญาคือความรู้จริง ถ้ารู้จริงแล้วกิเลสกลัว สติเท่านั้นที่จะนำพาความรู้จริงให้กิเลสหมดกำลัง แล้วประหารด้วยปัญญาในขั้นโลกุตระจิตมรรคญาณชั้นต่างๆทางมโนทวาร

 

..ไอ้นี่..ขาดธรรมลามกไม่ได้เลย วาสนาเดิมกระมัง อิอิ
ระลึกอยู่กับปัจจุบัน ก็บอกไปเด่..นอก ใน ไม่มีมีแต่ปัจจุบัน มาพูดลามกไปลามกมา ทำไม หือ:'(

 

มหาสติ..นั่นแหละคือตัวปัญญา ท่าน นิวอเมซิ่ง อิอิ:'@
ทุกอย่างในมโนทวาร จะว่างปล่าวหมด..ก็เพราะมี มหาสติ เขากั้น คัดสรร ให้แล้วเท่านั้นไม่ต้องไปละอะไรเลย..
..เข้าใจคำว่า.."มีแต่ไม่เอาไหมครับ.." เกิดได้ยังไง
การทรง สติปัฏฐาน นั่นจึงเป็นทางสายเอก ที่ทำให้หลุดพ้น เฮ้อๆๆ

 

อ้าว..แล้วจิตมันเป็นกลางไหมท่าน มรรคมีองค์8 ล่ะ..ตัวโลภชัดๆการพนัน เป็นบ่อเกิดแห่งอบายมุข การเอาชนะ
มันสร้างตัวกูของกูใช่ไหมท่าน .

 

หากกิเลสแก้ได้ด้วยการเข้าใจแล้ว..ไม่ใช่ภูมิ อริยะหรอกท่านนิว มันภูมิกำลังฝึกปฏิบัติธรรมให้เข้าใจ เมื่อเข้าใจแล้ว เกิดปัญญาแล้ว เขาจะรู้.. เฉย..ไปเองด้วยมหาสติครับ
พักผ่อนบ้างก็ได้นะ..ท่านนิว อิอิ:'(

 

การเล่นการพนันนั้นไม่ผิดศิลห้า เพราะว่าอาการการเล่น กับจิตของการเล่นต่างกันครับ เพราะการเล่นการพนันนั้นมีหลายอย่าง ฉนั้นข้อนี้ละเอียดมาก วินิจฉัยได้ครับ

 

มหาสตินั้นเกิดในมโนทวาร มหาปัญญาที่เห็นความจริงนั้นแหล่ะท่าน กิเลสความเห็นผิดหมดทันทีเพราะนั้นคือมรรคจิตเมื่อดับไปผลจิตเกิดต่อทันที

 

มหาสติเกิด..ไม่มีแล้วมโนทวาร ท่านนิว..เหตุเพราะมหาสติก็คือจิต นั่นเองทุกอย่างอยู่กับปัจจุบันหมด เป็นหนึ่งเดียว สาธุ

 

มหาสติเกิดแล้ว..จิตท่านจะทรงภูมิวิปัสสนาเท่านั้น ท่านจะปล่อยวางสมมุติ วางบัญญัติหมดแล้ว..อยู่กับปัจจุบันโดยอัตโนมัต
เพราะจิตท่าน จะอยู่ในภูมิวิปัสสนาเท่านั้น มองปรมัตถ์ ตึง-ไหว อ่อน-แข็ง ร้อน-เย็น ..ลงไตรลักษณ์หมดเท่านั้น..
มหาสติจะสร้างมหาปัญญา..ตรงลงไตรลักษณ์นี่แหละ ผมคิดเอาเอง ต่อไปก็รู้..เฉย ไม่เอา เพราะมหาสติกั้นไว้ได้หมด..จึงเฉย..รู้..แต่ไม่กระโดดเข้าไปจับมาปรุงแต่ง รู้ แต่..เฉย
(ว่าตามเหตุ-ปัจจัย ด้วยเหตุ-ผล ตามตำราครับ เกินภูมิผม)

 

การประจักษ์ครั้งแรกที่สติระลึกได้ตรงลักษณ์จนเป็นปัญญาเห็นตามความจริง ที่ปรากฎในมโนทวาร หรือเรียกง่ายๆว่าความรู้ที่เกิดในมโนทวารนั้นเอง มหาสติ ที่ทำลายความสงสัย ผมเข้าใจอย่างนี้นะ

 

แย้งกันได้นะครับ..ทุกท่าน ผมไม่กัดหรอก อย่ากรู้เหมือนกัน อิอิ

 

ท่านคิดถูกตามนั้นนั้นแหล่ะครับ แต่นั้นก็คือทางปัจจทวารนะครับ ทางมโนทวารที่ผมกล่าวมานั้นเป็นอีกทวานหนึ่งที่จะต้องประจักษ์จึงครบทั้งหกทวาร จึงรวมตัวทั้งหมดเรียกว่ามหาสติเมื่อครบแล้ว ผมเข้าใจอย่างนี้จริงๆเพราะความหายสงสัยอย่างมั่นคงในสิ่งนี้นั้นไม่เคยเกิดกับจิตผมจริงๆมาก่อนเลยท่าน พญาอินทรีย์

 

การเห็นตามความจริงนั้นก็คือเห็นอยู่ในปัจจุบัน จิตไม่ปรุงแต่งไปกับเจตสิกหรือกิเลสที่จรมายังจิต..นี่ขั้นหนึ่งแค่อยู่กับปัจจุบันได้เท่านั้น
ขั้นมหาสติ นั้นเป็นขั้นที่ท่านต้อง ทำลายกิเลสทุกตัวได้แล้ว จบกิจแล้ว ลงไตรลักษณ์ได้หมดทุกตัวแล้วนี่อีกขั้นหนึ่งครับ เหนือกว่าขั้นแรกข้างบน