ทรงผมนักเรียนไทยมันเป็นปัญหาทำให้เด็กขาดอิสระภาพขนาดนั้นเลยเหรอ

ฮิฮิ....เราจะดึงหูตัวเองทุกวันเลย

 

ดิฉันเป็นคนนึงค่ะ ที่เรียนไม่จบจาก รร เดิม เพราะเรื่อง "ตัดผม" จนต้องย้าย รร ใหม่

รร ดิฉันเคร่งเรื่องผมมาก หากใครมีรอยซอยแม้แต่นิดเดียวและไม่สามารถตัดแก้ได้ เค้าจะให้พักการเรียนจนกว่าผมคุณจะยาวและตัดให้มันเท่ากันจนไม่เห็นรอยซอยได้ ซึ่งมันมีปัญหามากกับคนผมหยักโศกอย่างดิฉัน ถ้าไม่ซอยผมมันจะบานเป็นจานกระด้งซึ่งน่าเกลียดมาก เลยจำเป็นต้องซอย ก็โดนพักการเรียนอยู่สองครั้ง ครั้งละสามสี่ เดือน ไม่ไหวขอย้าย รร เรียนใหม่ดีกว่าค่ะ เรื่องของผม รร ดิฉันยังมีอีกเยอะ เช่น เด็กคนนึงรักผมตัวเองมากไว้ผมยาวมาตั้งแต่เด็ก แต่เธอก็แค่ซอบปลายผม ย้ำว่าแค่ซอยปลายผม อาจารย์ปกครองตัดสินใจ จะตัดผมเทอทิ้งทั้งๆที่ยังถักเปียเอาตั้งแต่โคนเปีย เลยเป็นเรื่องเป็นราวกันใหญ่โตถึงขั้นจะลงสมุดบันทึกพฤติกรรมเอาให้เสียชื่อกันไปเลยทีเดียว..บางทีทรงผมมันไม่ได้เกี่ยวกับการเรียนหรอกค่ะ แต่มันเกี่ยวกับความมั่นใจของเด็ก คุณๆหรือใครๆก็อยากมีความมั่นใจในการใช้ชีวิต ถูกต้องไหมค่ะ

 

เมื่อพิจารณา ถึงเรื่องสิทธิมนุษยชน ก็เลยทำให้เผลอคิดขึ้นมาได้ว่า เอ๊ สิทธิมนุษยชนนั้นแต่ละคนควรเลือกได้ด้วยตัวเองเลยนี่ ว่า จะโกนหัวหรือจะไว้ผม จะย้อมผมหรือไม่ มันก็คือ คือหัวเขาไม่ใช่หัวเราซักหน่อยนึง แล้วมันไปหนักหัวของใครล่ะ โดยเฉพาะระบบโรงเรียนนั้น ไปเข้มงวดกวดขันเลยว่าผมต้องเท่านั้น กระโปรงต้องสั้นเท่านี้ เป็นเรื่องเหลวไหลที่สุดเลย แล้วเอาเรื่องนี้มาทะเลาะเบาะแว้งกันมันใช้ไม่ได้ และค่อนข้างจะไร้สาระ

แล้วผู้ใหญ่จะมาอ้างว่าตัดผมแบบนี้ แต่งตัวแบบนี้เป็นไทย ไอ้คำว่า ความเป็นไทยนำมาใช้เป็นไม้กันหมา จนคำๆๆนี้กลายเป็นข้ออ้างที่ไม่ได้เรื่องเลย ถ้าว่าอนุรักษ์นิยมจริง เอ้าทำไมคุณไม่ไว้ทรงมหาดไทยไปเลยเล่า ก็การตัดผมแบบไทย เราเคยใช้ทรงมหาดไทย มาจนรัชกาลที่4-5 แล้วรัชกาลที่5เองก็เปลี่ยนเป็นทรงผมแบบฝรั่ง เพราะฉะนั้นมันเปลี่ยนไปได้ตลอดเวลาทรงผม แล้วแต่ความนิยม

และเด็กสมัยนี้ ลุงเชื่อว่าถ้าเราเปิดให้แกได้รับสิทธิเสรีภาพในการเรื่องหัวกะบาลของแกเอง ก็เท่ากับเราไม่ไปรังแกแก ยิ่งเข้มงวดกวดขันแกมากเท่าไหร่ เขาก็จะมีปฏิกริยาต่อต้าน นี่เป็นเรื่องพื้นๆๆ นี่ที่เด็กออกมา เด็กอาชีวะออกมา มาวิ่งรถยนต์ มอเตอร์ไซต์ซิ่งกันก็ดี หรือมาตบตีกันต่างๆ เพราะเราไปบังคับแกเข้ากรอบมากเกินไป เราบอกพวกนี้มันซิ่งกวนเมือง เอ้ามันก็จริงแต่ยิ่งคุณไปกวดขัน คุณไปสร้างระเบียบแล้วก็ไปสร้างสนาม บอกให้แกใช้ ก็เห็นอยู่ว่าเด็กมันไม่เอา มันไม่ชอบมันต่อต้าน เพราะมันกวนเมืองก็เพราะต้องการต่อต้านกรอบ แล้วคุณไปเอากรอบใหม่คุมทับมันจะเอาได้อย่างไร?

ต้องรู้นะครับว่า ถ้าให้เสรีภาพแกมากเท่าไหร่ เป็นเพื่อนกับแกมากเท่าไหร่ โอกาสที่แกจะเป็นพลเมืองดีมากเท่านั้น ไอ้การไปบังคับให้คนเป็นพลเมืองดีนั้นเป็นไปไม่ได้ มันเป็นคราบของเผด็จการ แม้เราจะอ้างเป็นประชาธิปไตยแล้ว อยากให้คนทั้งหลายพิจารณาดีๆ โดยเฉพาะโรงเรียน ถ้ารัฐมนตรีมีสติปัญญาบ้าง ก็ต้องให้โอกาสนักเรียน เด็กเล็ก เด็กใหญ่ โดยเฉพาะเด็กวัยรุ่นเขากำลังเปลี่ยนแปลง ต้องเคารพเขา ฟังเขา แล้วเขาถึงจะฟังเรา ถ้าเราไปใช้วิธีบาตรใหญ่เข้าข่มเขา เขาก็อาจจะต้องกลัวเราต่อหน้าเรา แต่ลับหลังเขาก็ด่าแม่เรา ไม่ดีเขาก็ไปเอะอะวุ่นวายเลย อยากให้เข้าใจจิตวิทยาข้อนี้

สิ่งที่เรียกว่าสิทธิมนุษยชน คือ การสำนึกในพื้นฐานว่ามนุษย์ทุกคนต้องการสิทธิ ต้องการแสดงออก เมื่อเข้าใจอันนี้แล้วเปิดโอกาสให้เขาแสดงออก ในกรอบของกฏหมาย ในกรอบของวัฒนธรรมเห้นอะไรไหม มันไม่ใช่การที่คุณจะทำอะไรก็ได้ แต่คือการกระทำใต้กรอบที่คุณได้มีส้่วนร่วมออกแบบกำหนดมันเพื่อตัวคุณเอง เพื่อปกป้องสิทธิคุณค่าความเป็นมนุษย์ขั้นพื้นบานของคุณเอง วัฒนธรรมนั้นไม่ได้แปลว่าเป็นผ้าพับไว้ ไม่ได้แปลว่าต้องการเบญจางคประดิษฐ์ บางอย่างวัฒนธรรมมันเปลี่ยนแปลงไป รัชกาลที่5เมื่อเสวยราชย์ ประกาศเลยให้หมอบกราบเลิกคลาน ให้ยืนเคารพคำนับ เช่นเดียวกันก็โปรดให้เปลี่ยนทรงผม ไม่ได้บังคบให้เปลี่ยนแต่ทรงใช้พระราชนิยม แล้วคนก็ทำตาม

ลุงอยากเสนอว่า การบังคับไม่ใช่ของดี ควรให้สิทธิเสรีภาพให้เขาเลือก โรงเรียนนั้นก็ควรเป็นสถาบันแรกให้คนรักเสรีภาพ ให้สิทธิที่เด็กจะคิดจะตั้งคำถามไตร่ตรองมองโลกได้อย่างเป็นอิสระด้วยตัวเขาเอง ไม่ใช่ผ่านกระจกแคบๆๆที่ไอ้พวกผู้ใหญ่บ้าอำนาจทั้งหลายยัดเยียดให้เขามอง ให้เขาเข้าใจ ให้เขาตอบ ให้เห็นไปตามนั้น เราต้องไม่ใช่ใช้วิธีการเผด็จการกดขี่เด็ก เห็นเขาไม่มีสติปัญญา แต่ต้องว่าเห็นเขาสามารถตัดสินใจด้วยตัวเขาเองได้ มีส่วนร่วมได้ ถ้าใช้วิธีนี้แล้ว เด็กก็จะเติบโตเป็นผู้ใหญ่เต็มที่ มีความรับผิดชอบมากขึ้น

คุณลองดูสิ ลองดูบ้านคุณเป็นตัวอย่างไม่ต้องโรงเรียนหรอก ถ้าคุณออกกฏที่ฝืนใจแก ลูกคุณต่อต้านไหม หรือลูกคุณหน้าไหว้หลังหลอกยอมๆๆ คุณ เพราะความเกรงใจ เพราะกลัวคุณจะไม่รัก ไม่เลี้ยงดูแก ลุงรู้จักเด็กคนหนึ่งชีวิตแกทำตามพ่อแม่มาทั้งชีวิต แกอยากเรียนดนตรี พ่อแม่ให้เรียนหมอ พอแกจบแกไปหาพ่อแม่และพูดทั้งน้ำตาว่า พอใจแล้วใช่ไหมค่ะ ต่อแต่นี้หนูจะมีชีวิตของหนูเอง เอ้าคิดดู นี่ตัวอย่างง่าย มีอีกหลากๆๆตัวอย่างที่ลูกต่อต้านพ่อแม่ อยากให้เราเป็นคนดีที่สุดนัก นั้นก็ไม่ดีนี่ก็ไม่พอใจงั้นกูทำตรงข้ามเสียเลย นี่ก็เยอะจนบางครั้งเด็กเหล่านี้ก็พลาดหมดอนาคต แล้วคุณก็มาโทษว่าเห็นไหมเพราะมึงไม่เชื่อกูมึงแหกกรอบที่กูขีดเส้นให้มึงเดิน เอานี่คุณโยนภาระออกไปได้ไง คุณไม่อยากรับผิดชอบใช่ไหม? ก็เพราะคุณบีบแกไม่ใช่หรือ ก็เพราะเขาเป็นเด็กเขายังคิดอะไรที่ไม่รอบครอบ และ คุณไม่ได้อยู่ที่นั้นเพื่อช่วยคิดช่วยแลกเปลี่ยนประสบการณ์ ก้าวเดินไปด้วยกันในฐานะครอบครัว ลองดูสิลองคุยกับลูกให้เป็นข้อตกลงร่วมกัน แล้วเด็กจะเต็มใจรักษามัน เพราะแกรู้สึกว่าแกมีส่วนร่วมอย่างน้อยก็คนละครึ่งกับพ่อกับแม่ในการออกกฏ

สังคมไทยเป็นสังคมที่มันติดที่เปลือกแต่เข้าไม่ถึงเนื้อหาสาระ เรื่องราวที่มาเข้มงวดกวดขันก็มักเป็นเรื่องไร้สาระ มากกว่าเรื่องที่เป็นแก่นเป็นสารอะไรยกตัวอย่างเรื่องพระรูปหนึ่งที่มีพฤติกรรมที่สังคมเห็นว่าควรติเตียนเช่นพูดคำหยาบคาย เผาทำลายวัตถุมงคล ที่เคยให้ความสนใจกันจะเป็นจะตายยิ่งกว่าไฟลามทุ่ง แต่ทว่าแล้วเรื่องคณะธรรมกายเล่า เรื่องเหล่าสมี ที่เป็นมะเร็งเป็นเนื้องอกของพระพุทธศาสนาที่ร้ายแรงที่สุดจนมีผลให้พุทธศาสนาในสังคมไทยถึงการละวิบัติยิ่งการการมีพระรูปนั้นอีกสิบรูปเล่าหาได้สนใจกันไม่ แม้จนข้อกล่าวหาเรื่องสีกาอ้อผู้มีสามีแล้วกับอธิการบดี มจร.ก็หาได้มีใครสนใจฟังไม่ ทั้งๆๆที่ท่านนั้นถ้าเป็นอลัชชีตามข้อกล่าวหา ก็ควรให้ลาสมณเพศไป เรื่องนี้ก็เป็นเช่นเดียนกัน

 

บางทีกฎหมายก็เป็นเรื่องนโยบายค่ะ นโยบายที่รัฐต้องการให้สังคมเป็นไปในทิศทางใด
เท่าที่เคยได้ยินมา กฎระเบียบทรงผมและเครื่องแบบนักเรียน
มีการใช้อย่างเคร่งครัดในยุคสงคราม ยุคที่ไทยยังเป็นเผด็จการทหาร
รัฐต้องการความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันของคนในชาติ ความมั่นคง ความมีระเบียบวินัย
โดยไม่สนใจประเด็นเรื่องสิทธิเสรีภาพ

แต่ปัจจุบันเราก็เป็นประชาธิปไตยกันแล้วไงคะ
แล้วที่สำคัญกว่านั้น ดิฉันคิดว่า ประเทศไทยของเราไม่ได้ต้องการความเป็นอันหนึ่งอันเดียว
แต่ต้องการการยอมรับในความแตกต่าง ยอมรับความหลากหลาย
ถ้าเรายอมรับความต่างกันได้ คงไม่มีปัญหา ชายแดนใต้ หรือ พวกกลุ่มการเมืองที่ด่ากันหยาบๆคายๆอยู่ทุกวัน นำไปสู่ความรุนแรง

มันถึงเวลาแล้วค่ะที่กฎหมายควรเปลี่ยนไปตามยุคสมัย

 

ดีใจด้วยครับที่นักเรียนไทยจะได้ไว้ผมตามปรารถนาแล้ว นักเรียนชายไว้ยาวไปเลยครับ เพราะอีกไม่กี่ปีพวกนี้เป็นผู้ใหญ่ผมจะร่วงบางหัวล้าน ตอนยังมีผมไว้ยาวไปเลย

 

ชอบเกรียนง่ะ มันน่ารักดี นึกถึงบรรยากาศเก่าๆแล้ว อยากกลับไปเกรียนอีกรอบ เกรียนมันทำให้เรารู้จักอดทน อดกลั้น ทำตามระเบียบ เพราะถ้าไปเรียนมหาลัย ก็ไม่ได้เกรียนอีกแล้ว การทำอะไรตามใจตัวเองโดยไม่คำนึงถึงกฏระเบียบ ก็เหมือนคนที่ไม่สนใจคนรอบข้าง ก็พอใจจะทำไม ถ้าเกรียนไม่ดีจริง คงไม่อยู่มาจนทุกวันนี้หรอกมั้ง เอาเวลาไปใส่ใจการเรียนดีกว่า ถ้าบอกว่าเกรียนไม่ได้บ่งบอกว่าจะดีกว่าไม่เกรียน ก็จะเอาเรื่องนี้มาเป็นประเด็นทำไมเพราะไม่เกรียนก็ไม่ได้จะดีกว่าไม่เกรียน เชื่อเหอะเกรียนนะเท่ห์ออก

 

สุดยอดเลยครับลุง ผมนับถือลุงจริงๆครับ ลุงทราบไหมครับสมัยเจ็ดปีที่แล้วที่ผมยังเป็นนักเรียน ม.ปลาย ที่เชียงใหม่ โรงเรียนเอกชนแถวๆโรงแรมโนโวเทล โรงเรียนผมนะ บังคับให้ตัดผมเกรียน อันนี้ผมรับได้เข้าใจได้ว่า อาจจะให้ดูเรียบร้อย แต่เขาบังคับเกินแลวก็มีการท้าทายถ้ารับไม่ได้ให้ลาออก ในใจผมไม่ได้คิดอะไรแต่พอผมได้ยินคำนนี้จากครูหญิงท่านนึงกล่าว ผมคิดในใจเลย เออกูออกก็ได้ แต่พ่อแม่ไม่ให้ออก แถมห้ามพกมือถือไปโรงเรียน พักเที่ยงห้ามออกนอกเขต รร ถ้าออกนอกเขต รร แจกใบเหลือง อีกทีแจกใบแดง เรียกพ่อแม่มาพบ โห เห็นผมเป็นนักบอลรึไง ผมเข้าใจว่าพวกคุณต้องการป้องกัน มันเป็นดาบสองคมถ้าอนุญาติแต่ทำไมพวกคุณไม่ทำให้ไอดาบสองคมมันเหลือคมเดียวละ คุณก็แค่สอนให้เค้าเข้าใจคำว่า รับผิดชอบต่อหน้าที่ ไม่ต้องไปบังคับมากแต่ดูอยู๋ห่างๆสอนให้รู้ว่า ออกนอกโรงเรียนต้องกลับมาให้ตรงนะ ถ้าไม่้ตรงตัดแต้ม ตัดมากๆหมดสิทสอบ เออแบบนี้ผมรับได้ มันจะได้ฝึกไง ส่วนเรื่องมือถือผมว่าฝึกมารยาทดีกว่า แทนที่จะห้ามก็น่าจะสอนว่า เอามาได้แต่ต้องรู้จักเวลาในการใช้งานถ้ามีเรื่องฉุกเฉินก็ขอตัวออกไปรับอะไรแบบนี ผมพูดไปแบบนี้โดนครูด่าเลย แถมโดนครูมองไม่ดี แต่ผมก็ไม่สน แต่ก็มีครูคนนึงที่เข้าใจผมนะและผมก็นับถือเค้ามากๆเลย ตอนนี้ผมก็ยังติดต่อกับแกอยู่เลย

 

เฮ้อเยาวชนของชาติ...
งั้นข่าวลือที่ว่าเยาวชนของไทยจะมีครอบครัวด้วยอายุน้อยลงๆก็คงจะเป็นความจริง...

 

เกรียนมันน่ารักดี มันฝึกให้เรามีระเบียบ
ในอีกมุมหนึ่ง ก็มีคนคิด ว่าเกรียนไม่หล่อ อยากไว้ทรงอื่น ไม่เห็นน่ารักตรงไหน และไม่ได้ฝึกอะไร

เพราะอย่างนี้ เพราะคิดไม่เหมือนกันอย่างนี้ จึงต้องเปิดให้เขาได้มีอิสระบ้าง ภายใต้ขอบเขตที่จะยอมรับได้ร่วมกัน ถ้าไม่มีขอบเขต นั่นแหละจึงจะเรียกว่าไม่มีระเบียบ ความมีระเบียบ ไม่ใช่ความเหมือนกัน แต่เป็นความหลากหลายภายใต้ขอบเขตเดียวกัน

เช่น ไว้ยาวแค่ไหนก็ได้ ทรงไหนก็ได้ แต่ห้ามทำสีผม ถ้าทำสีผม อย่างนี้ไม่มีระเบียบ
แต่ถ้าให้เกรียนเหมือนกันทุกคน ผู้หญิงผมจะหยิกจะหนายังไงก็ห้ามไปทำให้มันเบาหัวลง
ต้องตรง เป็นหน้าเดียวกันทุกคน อันนี้เป็นกฏฝืนธรรมชาติ ไม่มีใครหัวเหมือนกันหมด และไม่มีใครอยากไว้ผมเกรียน เพราะเห็นว่าน่ารักดี เหมือนกันหมด สังคมควรยอมรับความแตกต่าง เริ่มตั้งแต่เรื่องเล็กๆน้อยๆนี่ล่ะจ๊ะ

 

หาเสียงกับเด็ก
เพราะ รมต ไม่มีปัญญา ทำเรื่องอื่นแล้ว
ทั้งที่ ปัญหาการศึกษาบ้านเรามีมาก
แต่ มาแก้เรื่องทรงผม

ไร้สาระมากๆ

 

อิสระ มันดียังไง มันดีสำหรับคนที่มีความรับผิดชอบ แต่คนไทยเด็กไทยความรับผิดชอบมีแล้วหรอ

 

ถามว่าอิสระดียังไง เหมือนถามว่าประชาธิปไตยดียังไงอ่ะ มันอาจจะไม่ดีก็ได้นะ แต่ประเทศเราจะเป็นประชาธิปไตยมันก็ต้องให้อิสระกัน
แต่เราเห็นด้วยนะคะว่าเขาต้องการหาเสียงกับเด็กจริงๆ แต่มันก็เป็นเรื่องที่สมควรจะทำตั้งนานแล้ว ระบบการศึกษาไทยยังมีปัญหาอีกมากค่ะ เด็กลำบากขึ้นทุกวัน ให้มันได้มีความสุขกับหัวมันบ้างเถอะ