เอ็งไม่รู้อะไรการบำเพ็ญบารมีเป็นเรื่องละเอียด

มีเรื่องสมมติหนึ่ง พระสงฆ์โพธิสัตว์วิริยะธิกะสร้างวัดในจังหวัดภาคกลางบนเนื้อที่ร้อยกว่าไร่สร้างโบสถ์อาคารสองชั้น ประดิษฐานพระประธานทั่วประเทศตามรอยพุทธบาทต่างๆครบทุกทิศจนถึงแดนพม่าภายในเวลาเพียง7ปีเศษ ท่านทำโครงการอบรมธรรมะพื้นฐานให้เด็กนักเรียนตั้งแต่มัธยมต้น- ปลาย อาชีวะ เทคนิค ทุกสถานศึกษาในสามสี่จังหวัดภาคกลางมาพักเข้าค่ายอยู่วัดหนึ่งอาทิตย์ เด็กๆที่มาซุกซนไม่มีใครที่ตั้งใจศึกษาฟังธรรมที่พระอาจารย์สอนเล่นหัวคุยเสียงดัง เพราะไม่ได้มาด้วยศรัทธาแต่ครูอาจารย์ตั้งคะแนนในวิชาไว้ เคยเรียนถามพระสงฆ์โพธิสัตว์วิริยะธิกะเจ้าสำนักท่านนี้ เนื้อความว่าโครงการนี้จะมีประโยชน์ด้วยเหตุใดในเมื่อเด็กเหล่านี้ขาดอุปนิสัยในการศึกษาธรรมะและมาเพราะถูกบังคับกะเกณฑ์ ท่านตอบมีเหตุผลว่า "เอ็งไม่รู้อะไรการบำเพ็ญบารมีเป็นเรื่องละเอียด อย่าปรามาสเด็กพวกนี้เมื่อได้อบรมธรรมแม้พวกมันไม่เชื่อไม่เข้าใจ แต่ข้าได้สร้างความเกี่ยวพันธ์สงเคราะห์พวกมันไว้ และเมื่อเวลาเด็กพวกนี้บารมีมากพอที่จะเข้าใจธรรม หากข้าตรัส พวกมันจะเชื่อข้า ไม่เช่นนั้นโปรดมันไม่ได้"

 

ทานชนิดใดก็ตาม เป็นปัจจัยให้ต้องเกิดอีก ทานชนิดนั้นแม้มีผลมาก ได้เกิด
ที่ดีมีความสุขอันเป็นทิพย์ แต่ทานนั้นก็ไม่มีอานิสงส์มาก เพราะไม่สามารถจะทำให้หมดจดจากกิเลสได้

 

"เอ็งไม่รู้อะไรการบำเพ็ญบารมีเป็นเรื่องละเอียด อย่าปรามาสเด็กพวกนี้เมื่อได้อบรมธรรมแม้พวกมันไม่เชื่อไม่เข้าใจ แต่ข้าได้สร้างความเกี่ยวพันธ์สงเคราะห์พวกมันไว้ และเมื่อเวลาเด็กพวกนี้บารมีมากพอที่จะเข้าใจธรรม หากข้าตรัส พวกมันจะเชื่อข้า ไม่เช่นนั้นโปรดมันไม่ได้"

 

เหมือนการหว่านเมล็ดพืชต้องรอให้พืชผลนั้นเจริญเติบโตสักระยะหนึ่งก่อน แล้วเราจึงค่อยเก็บเกี่ยวผลนั้นครับ