นาทีชีวิต หนุ่มเสี่ยงชีวิตกระโดดช่วยหญิงสาวจมน้ำ

นาทีชีวิต หนุ่มเสี่ยงชีวิตกระโดดช่วยหญิงสาวจมน้ำที่แม่น้ำเจ้าพระยา

เมื่อวันที่ 9 เม.ย.(วานนี้) เกิดเหตุระทึก เมื่อผู้หญิงคนหนึ่ง ตั้งใจจะกระโดดน้ำฆ่าตัวตายโดยเธอได้เดินไปที่หัวเรือและปีนราวเหล็กกระโดดลงไปที่แม่น้ำเจ้าพระยา บริเวณใกล้กับท่าเรือเกียกกาย



<iframe width="640" height="360" src="http://www.youtube.com/embed/LgL5fhNWmkk?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>


หลังจากที่ผู้หญิงคนนั้นกำลังจะจมน้ำ มีผู้ชายอีกคนกระโดดลงไปช่วยพร้อมห่วงยาจนเกือบจะจมน้ำตามไปด้วย โชคดีที่ทั้งคู่รอดชีวิตจากเหตุการณ์ดังกล่าว
โดยเจ้าของคลิปวิดีโอได้ระบุใต้คลิปว่า
“เหตุการณ์เกิดขึ้นเมื่อเช้านี้เองเวลา ตรงเกือบถึงท่าเกียกกาย หากใครเคยนั่งเรือด่วนเจ้าพระยาจะรู้จักดี เราอยู่ประมาณเกือบท้ายเรือได้ยินเสียงคนตะโกนว่ามีคนตกเรือ คนบนเรือก็อื้ออึงเลยทีนี้ กระเป๋าเรือก็ตะโกน คนบนเรือก็พยายามโยนห่วงยางลงไปให้ แต่คือมันไกลจากเรือมาก เลยไม่ถึง แล้วนี้มันกลางแม่น้ำเจ้าพระยาเลยนะ ก็มีพี่คนนี้แหละแกเป็นผู้โดยสารนะ กระโดดลงไปช่วยคนที่ตกเรือ แต่คลื่นจากเรือมันซัดแกทำให้เกือบหมดแรง ทำท่าจะจมน้ำอยู่หลายที ในที่สุดก็ช่วยขึ้นมาได้ คนที่ตกลงไปเป็นผู้หญิง รู้อีกทีตอนกระเป๋าเรือ บอกว่าเค้ากระโดดลงมาเองจากหัวเรือ ไม่ได้พลัดตกลงไป นาทีชีวิตมาก น้องเค้าจะฆ่าตัวตาย เป็นเหตุการณ์ที่ให้ข้อคิดว่าชีวิตมันมีค่ามาก จงใช้ทุกนาทีที่เหลือให้มีสตินะคะ ส่วนพี่คนนี้รู้แค่ว่าแกทำงานอยู่การบินไทย ไม่ทราบชื่อ เพราะแกเวียนหัว ให้แกนั่งนิ่งๆพี่พยาบาลบอก คนดีแบบนี้สมควรได้รับคำชื่นชมและยกย่องจากสังคมเราค่ะ”

http://www.siamboard.net/2013/04/blog-post_2354.html

 

ให้กำลังใจคนดีกันนะคะ

 

มาฟังธรรมก่อนตาย รู้จักอริยสัจสี่ ก่อนตาย เพราะการเกิดเป็มนุษย์นั้ยาก เทวดาเวลาตายยังอยากเกิดเป็นมนุษย์ ดังพระสูตรนี้ .....ภิกษุทั้งหลาย ! เทวดาทั้งหลายทราบว่า เทพบุตรนี้
จะตอ้ งเคลื่อนจากเทพนิกาย ยอ่ มพลอยยินดีกะเทพบุตรนั้น
ด้วยถ้อยคำ ๓ อย่างว่า แน่ะท่านผู้เจริญ !
ขอท่านจากเทวโลกนี้ไปสู่สุคติ ๑
ครั้นไปสู่สุคติแล้ว
ขอจงได้ลาภที่ท่านได้ดีแล้ว ๑
ครั้นได้ลาภที่ท่านได้ดีแล้ว
ขอจงเป็นผู้ตั้งอยู่ด้วยดี ๑

ข้า แต่พ ระองค์ผู้เ จริญ ! อะไรหนอแล เป็นส่วนแห่ง การไปสู่
สุคติของเทวดาทั้งหลาย อะไรเป็นส่วนแห่งลาภที่เทวดาทั้งหลาย
ได้ดีแล้ว อนึ่ง อะไรเป็นส่วนตั้งอยู่ด้วยดีของเทวดาทั้งหลาย
พระเจ้าข้า !
ภิกษุทั้งหลาย !
ความเป็นมนุษย์ นี้แลเป็นส่วนแหง่ การไปสูสุ่คติ
ของเทวดาทั้งหลาย
เทวดาเกิดเป็นมนุษย์แล้ว ย่อมได้ศรัทธาในธรรม
วินัยที่พระตถาคตประกาศแล้ว นี้แลเป็นส่วนแห่งลาภ
ที่เทวดาทั้งหลายได้ดีแล้ว
ศรัทธาของเทวดาใดนั้นตั้งมั่นแลว้ มีรากหยั่งลง
มั่นแล้ว อันสมณะ พราหมณ์ เทวดา มาร พรหม หรือ
ใครๆ ในโลก พึงนำไปไม่ได้ นี้แลเป็นส่วนแห่งการตั้งอยู่
ด้วยดีของเทวดาทั้งหลาย
ภิกษุทั้งหลาย !เมื่อ ใด เทวดาจะตอ้ งจุติจา กเทพ
นิกายเพราะความสิ้นอายุ เมื่อนั้น เสียง ๓ อย่างของเทวดา
ทั้งหลายผู้พลอยยินดีย่อมเปล่งออกไปว่า :-
“แน่ะท่านผู้เจริญ ! ท่านจากเทวโลกนี้ไปแล้ว
จงถึงสุคติ จงถึงความเป็นสหายแห่งมนุษย์ทั้งหลายเถิด

เมื่อท่านเป็นมนุษย์แล้ว จงได้ศรัธาอย่างยิ่งในพระสัทธรรม
ศรัทธาของท่านนั้นพึงตั้งลงมั่น มีรากหยั่งลงมั่นใน
พระสัทธรรมที่พระตถาคตประกาศดีแลว้ อันใครๆ พึงนำไป
มิได้ตลอดชีพ ท่านจงละกายทุจริต วจีทุจริต มโนทุจริต
และอย่ากระทำอกุศลกรรมอย่างอื่นที่ประกอบด้วยโทษ
กระทำกุศลด้วยกาย ด้วยวาจาให้มาก กระทำกุศลด้วยใจ
หาประมาณมิได้ หาอุปธิมิได้ แต่นั้นท่านจงกระทำบุญอัน
ให้เกิดสมบัตินั้นให้มากด้วยทาน แล้วยังสัตว์แม้เหล่าอื่น
ให้ตั้งอยู่ในพระสัทธรรม ในพรหมจรรย์”
เมื่อใด เทวดาพึงรู้แจ้งซึ่งเทวดาผู้จะจุติ เมื่อนั้น
ย่อมพลอยยินดีด้วยความอนุเคราะห์นี้ว่า “แน่ะเทวดา !
ท่านจงมาบ่อยๆ”.
ขุ. ขุ. ๒๕/๒๘๙/๒๖๑-๒๖๒.

 

ขออนุโมทนา ในบุญ ความดีของพี่ชายท่านนี้ และทุกๆท่านที่ทำความดีด้วยครับ

น่าสรรเสริญเป็นอย่างยิ่ง และขอแสดงความชื่นชมจากใจจริงครับ

นิพพานชาตินี้กันเถอะ

 

อย่าเพิ่งตายเลยมารู้อริยสัจสี่ก่อนเถอะ เพราะไม่รู้อริยสัจ จึงต้องแล่นไปในสังสารวัฏ
ภิกษุ ท. ! เพราะไม่รู้ถึง ไม่แทงตลอดซึ่งอริยสัจสี่อย่าง, เราและ
พวกเธอทั้งหลาย จึงได้ท่องเที่ยวไปแล้วในสังสารวัฏ ตลอดกาลยืดยาวนาน
ถึงเพียงนี้. ภิกษุ ท. ! อริยสัจสี่อย่าง เหล่าไหนเล่า ? ภิกษุ ท. ! เพราะ
ไม่รู้ถึง ไม่แทงตลอดซึ่งอริยสัจคือทุกข์, อริยสัจคือเหตุให้เกิดทุกข์, อริยสัจคือ
ความดับไม่เหลือของทุกข์ และอริยสัจคือทางดำเนินให้ถึงความดับไม่เหลือของ
ทุกข์ ; เราและพวกเธอทั้งหลาย จึงได้ท่องเที่ยวไปแล้วในสังสารวัฏ ตลอดกาล
ยืดยาวนานถึงเพียงนี้.

ภิกษุ ท. ! เมื่ออริยสัจ คือทุกข์, เหตุให้เกิดทุกข์, ความดับไม่เหลือ
ของทุกข์ และทางดำเนินให้ถึงความดับไม่เหลือของทุกข์, เป็นความจริงที่เราและ
พวกเธอทั้งหลาย รู้ถึง และแทงตลอดแล้ว ; ตัณหาในภพ ก็ถูกถอนขึ้นขาด
ตัณหาที่จะนำไปสู่ภพ ก็สิ้นไปหมด บัดนี้ความต้องเกิดขึ้นอีก มิได้มี ; ดังนี้.
- มหาวาร. สํ. ๑๙/๕๔๑/๑๖๙๘.
(สูตรอื่นได้ตรัสเหตุที่ทำให้ ต้องท่องเที่ยวไปสังสารวัฏ เพราะไม่รู้อริยธรรมสี่
ดังต่อไปนี้
ภิกษุ ท. ! เพราะไม่รู้ตามลำดับ เพราะไม่แทงตลอด ซึ่งธรรม ๔
ประการ เราและพวกเธอทั้งหลาย จึงได้ท่องเที่ยวไปแล้วในสังสารวัฏ ตลอด
กาลยืดยาวนานถึงเพียงนี้. ธรรม ๔ ประการ อย่างไหนเล่า ? ภิกษุ ท. !
เพราะไม่รู้ตามลำดับ เพราะไม่แทงตลอด ซึ่งอริยศีล.... ซึ่งอริยสมาธิ....
ซึ่งอริยปัญญา....ซึ่งอริยวิมุตติ.... เราและพวกเธอทั้งหลาย จึงได้ท่องเที่ยว
ไปแล้วในสังสารวัฏ ตลอดกาลยืดยาวนานถึงเพียงนี้.
ภิกษุ ท. ! เมื่ออริยศีล, อริยสมาธิ, อริยปัญญา, และอริยวิมุตติ
เป็นธรรมที่เราและเธอรู้แล้วตามลำดับ แทงตลอดแล้ว; ตัณหาในภพก็ถูกถอนขึ้น
ขาด ตัณหาที่จะนำไปสู่ภพก็สิ้นไปหมด บัดนี้ความต้องเกิดขึ้นอีกมิได้มี, ดังนี้.
-จตุกฺก. อํ. ๒๑/๑/๑.

 

ปรกติแล้ว ใครๆย่อมรักตนที่สุด แต่ท่านผู้กล้าท่านนี้กลับใส่ใจเยื่อใยในชีวิตผู้อื่นได้ด้วยกำลังกล้าหาญถึงกับตัดสินใจเสี่ยงแม้ชีพตนกระโดดลงไปช่วยหญิงนั้น...อาศัยการสั่งสมอัธยาศัยแห่งความกล้ามาจนชำนาญ เมื่อประจวบเหตุต่อหน้าทันทีก็เลือกที่จะช่วยโดยไม่ลังเลเลย น่าสรรเสริญนัก!!

ขออนุโมทนาสาธุการในความกล้าหาญของท่านวีรบุรุษท่านนี้อย่างยิ่งขอรับ..

 

ขอให้คนที่ไปช่วย มีแต่ความสุข ความเจริญ สุขภาพแข็งแรง

 

Anumo...tana..satu..satu.

 

นับถือๆ

 

ขอนับถือด้วยอีกคนค่ะ คนดีน่ะ มันเริ่มจากใจก่อน แล้วค่อยออกมาทางวาจาและลงท้ายที่การกระทำ ...

คนที่ว่ายน้ำเป็นอยู่บนเรือคงมีอยู่บ้าง แต่ก็มีคนเดียวที่ลงไปเสี่ยงช่วยคนอื่น

ของจริงน่ะ พิสูจน์กันตรงนี้ใช่ไหมคะ

อนุโมทนาสาธุ กับเจ้าของกระทู้และผู้กล้าคนนั้นด้วยค่ะ

 

เคยมีโอกาสได้ดูมาแล้วครั้งหนึ่ง.ตอนที่แชร์กันในสื่อสังคมออนไลน์..คิดๆอยู่ว่าเดี๋ยวคงมีคนนำมาลง..
การลงไปช่วยคนที่พลัดตกน้ำแบบมีอุปกรณ์ช่วยเหลือ คือประกอบกับมีห่วงยาง ที่มีคนโยนลงไปเพื่อที่หวังจะไปช่วยครั้งแรก
แสดงได้ว่าผู้กระโดดน้ำตามลงไปช่วย..ไม่เพียงแต่มีจิตใจเมตตา ยังมีความกล้า และมีสติที่ดี.
แถมพอช่วยได้แล้วตัวเองก็หลุดจากห่วงยางที่นำไปช่วยคนตกน้ำ. แต่คนที่ตกน้ำไปก่อน.ก็ยังเป็นคนไม่ลืมบุญคนเพราะยังพยายามว่ายเอา
ห่วงยางเข้าไปหาผู้ที่ได้ลงมาช่วยเหลือตน..

ถ้าพูดเรื่องนี้ สอนอะไรกับตัวเราได้หลายๆอย่าง ทั้งความพยายามในการช่วยเหลือในเบื้องต้นจากการโยนห่วงยางลงไปก่อน ..รวมทั้งน้ำใจของคนที่ลงไปช่วยพร้อมกับสติ และการรู้จักบุญคุณคนของผู้ที่ได้รับการช่วยเหลือ.การส่งกำลังใจของผู้ที่คอย
ส่งเสียงเชียร์..ส่งเสียงแนะนำอยู่บนเรือ.บอกได้ถึงความสามัคคีของหลายๆฝ่าร่วมกัน..
ยากในการที่จะหาคำมาบรรยายเลยครับ..
บอกได้เลยแต่ครั้งแรกที่ดูคลิป.และเห็นการช่วยเหลือในลักษณะร่วมกันตามแต่ที่ตนจะช่วยได้ตามเหตุและปัจจัย ณ เวลานั้น..
พูดได้คำเดียวว่า ''ประทับใจมากครับ''..
​

 

อนุโมทนาบุญกับเจ้าของกระทู้และผู้ที่กระทำดีด้วยครับ


นอกจากผู้ช่วยเหลือจะเป็นคนดีแล้ว ยังมีสติอีกด้วย ก็ต้องยิ้มด้วยความประทับใจและปลื้มปิติไปกับผู้ที่ช่วย ผู้ที่ถูกช่วย และผู้ที่ร่วมลุ้นในเหตุการณ์ทุกท่านๆด้วยนะครับ

อนุโมทนาบุญ แด่ผู้ที่ใฝ่ในธรรมมะทุกๆท่านด้วยนะครับ สาธุ สาธุ สาธุ

 

ห่วงยางก็อันเท่าไม้จิ้มฟัน คนกระโดดลงไปช่วยเหมือนจะว่ายน้ำไม่เป็นด้วย หวิดจะไม่รอดทั้งคู่

 

ไม่ใช่ว่ายไม่เป็นหรอกค่ะ เขาโดนคลื่นจากเรือตีเอา และลองใส่กางเกงยีนส์แล้วโดดลงน้ำดูสิ แทบตีขาไม่ได้เลยล่ะ ดีที่ไม่ไเป็นไรทั้งคู่