อุดมคติของข้าพเจ้าผู้ปรารถนาพุทธภูมิ

อุดมคติของข้าพเจ้าผู้ปรารถนาพุทธภูมิ

กระผมต้องบำเพ็ญบารมีเพิ่มเติมพิเศษอย่างไร ถึงจะมีเรื่องอย่างนี้เกิดขึ้น มีขึ้น และเป็นจริง เป็นไปได้ ในยุคสมัยที่กระผมได้ตรัสรู้...........

ในสมัยเราไม่มีโจรผู้ร้่าย ไม่มีการปล้นฆ่าข่มขืน ไม่มีการฉกชิงวิ่งราว ไม่มียาเสพติด ไม่มีการค้ามนุษย์ ไม่มีหญิงโสเภณี ไม่มีหญิงบริการ ไม่มีการแก่งแย่งชิงดีชิงเด่น ไม่มีการเข่นฆ่าทำลายร้าง ไม่มีการทำศึกสงคราม ไม่มีทหาร ไม่มีการผูกอาฆาตพยายาท สัตว์ทั้งหลายที่เป็นคู่อาฆาตพยาบาทก็กลับกลายมาเป็นมิตรรักใคร่เจริญเมตตา ไม่มีการแบ่งชนชั้น ไมีมีคนยากจน ไม่มีขอทาน สัตว์ทั้งหลายจะรักเดียวใจเดียว มีคู่ผัวเมียเดียว ผัวเดียวเมียเดียว ไม่มีการนอกใจ ยินดีในคู่ครองของตน

 

น่าจะบำเพ็ญบารมีนานหน่อยนะ 16 อสงไขย กำไรแสนกัปป์....อนุโมทนา สาธุ ครับ.

 

ถ้าปรารถนา โลกธาตุอย่างนั้น ก็ต้องอธิฐาน อย่างนั้น เพื่อไม่ให้เกิดความเหลื่อมลั้ม และ ความน้อยเนื้อต่ำใจของสัตว์โลก ท่านต้องการให้สัตว์โลกทุกชนชั้นมีความเสมอ เท่าเทียมกันหมด โลกธาตุที่มีความราบเรียบ เหมือน กองทรายที่เขาเกลี่ยแล้ว ปรับพื้นที่แล้วให้ราบเรียบเสมอกัน เท่าที่ข้าน้อยทราบ เห็นจะมีแต่ บำเพ็ญในแบบ วิริยะธิกะ นะครับ ท่านต้อง ทำอย่างยาวนาน บารมีของท่าน ก็ มากล้นเกินประมาณเพราะเหตุที่ บำเพ็ญมานานกว่าใคร ๆ ผู้ที่ได้เกิดในโลกธาตุของท่าน ก็ต้องเป็นคนดี และมีบารมี พร้อม มูลแห่งการ หลุดพ้น

ลองหาGOOGLE คำว่าพุทธเกษตรวิสุธิภูมิดูนะครับ
ขออนุโมทนา ในพระโพธิญาณ ของท่านด้วย ครับ สาธุ สาธุ :z8​

 

บำเพ็ญจนเต็ม 16 อสงไขยฯ แล้วถึงจะปรารถนาพิเศษเพิ่ม ปรารถนาจะให้ยุคนั้นสมัยนั้นเป็นอย่างไร นอกจากดำเนินวิสัยบำเพ็ญบารมีแบบเดิมให้ยิ่งขึ้นไปแล้ว ยังต้องแสวงหาอัครสาวก สาวก และฆาราวาสอื่นๆ ที่มีกำลังใจทรงตัวพอที่จะไปเกิดในยุคนั้นๆ ได้ สรุปคือที่ต้องทำเพิ่มนี่แหละที่กำหนดตายตัวไปเลยไม่ได้ แล้วแต่ว่าจะพบเจอดวงจิตใด สร้างวาระบุญสัมพันธ์กับเราได้พอดี

ก็อนุโมทนาด้วยครับ ผมก็คนนึงที่ถ้าจะนับเข้าพวกก็คงวิริยะธิกะแบบพิเศษเหมือนกัน แต่แบบพิเศษที่มันจะเป็นไปได้หรือเปล่าน่ะครับ

 

อุดมคติของท่านเป็นสิ่งที่ดีมากๆ แต่อยากให้ท่านลองพิจารณาว่าดีมากเกินไปรึปล่าว ซึ่งทำให้ท่านอยู่บนเส้นทางอันเคร่งครัด ท่านอาจลืมทางสายกลางของพระพุทธเจ้า ที่ไม่เคร่งจนเกินไป และไม่หย่อนจนเกินไป อยู่บนความพอดี

เพราะ ทุกสรรพสิ่งนั้นมีกรรมเป็นของๆตนอยู่แล้ว เราก็ช่วยเหลือตามที่ช่วยเหลือได้ มิฉะนั้นเราจะเป็นทุกข์เสียเอง จนติดในวังวนของทุกข์ ถึงจะจริงที่พระโพธิสัตว์ไม่กลัวทุกข์ก็ตาม และอาจลืมอุเบกขา ดังนั้นเราควรเติมอุเบกขาเข้ามาบ้าง

กระผมมองลักษณะอุดมคติในกาลพุทธภูมิของท่านเป็นพุทธภูมิที่ดี มีความสงบอย่างสมบูรณ์แบบ คนยุคนั้นจิตใจดีงามเสมือนเป็นที่นัดพบของผู้บรรลุพระโสดาบันเป็นอย่างน้อย จนไปถึงพระอรหันต์ตามลำดับ การบำเพ็ญให้บรรลุพุทธภูมิของท่านคล้ายพระศรีอริยเมตไตรยพุทธเจ้า ซึ่งเป็นตัวอย่างที่น่าศึกษา หากท่านมีกำลังใจ บุญ บารมี30ทัศ ที่มั่นคงแล้วท่านย่อมสามารถทำได้.

 

__/|\__ กราบขอบพระคุณทุกความคิดเห็น ทุกข้อเสนอแนะ ของทุกท่าน

บุญกุศลใด ที่เกิดจากการรักษาศีลอุโบสถ สำรวมแล้วในศีลอุโบสถ ในชั่วข้ามคืนหนึ่ง วันหนึ่ง มีสติระลึกรู้ระวังสำรวมอินทรีย์ เจริญสมาธิแผ่เมตตา ขอให้บุญกุศลนั้น จงเป็นพละปัจจัย ให้ข้าพเจ้าสำเร็จพระโพธิญาณ หากแม้นต้องเกิดในยุคพระพุทธโคดมสัมมาสัมพุทธเจ้า ขอให้ข้าพเจ้าได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ์ พร้อมด้วยแก้ว 7 ประการ ได้แก่ จักรแก้ว ช้างแก้ว ม้าแก้ว แก้วมณี นางแก้ว คฤหบดีแก้ว และ ปริณายกแก้ว อันจะยังให้เหล่าสรรพสัตว์น้อยใหญ่ในโลกธาตุ ดำรงตั้งมั้นอยู่ในศีลในธรรม มีศีล 5 เป็นอย่างต่ำ เป็นผู้ไม่เบียดเบียน มีจิตเมตตารักใคร่ ด้วยเดชอานุภาพแห่งบุญฤทธิ์ ของพระเจ้าจักรพรรดิ์

 

สิ่งที่คุณอยากให้เกิดขึ้น ในตอนที่คุณจะเกิดเป็นชาติสุดท้ายของคุณนั้น ก็คือผล
ดังนั้นหากอยากให้เกิดผลเช่นนั้น ก็ต้อง สาวไปหาเหตุ แล้วสร้างเหตุให้สมบูรณ์
ขอยกตัวอย่างมาหนึ่งอย่างเช่น สัตว์ทั้งหลายจะรักเดียวใจเดียว
หากต้องการผลแบบนั้น คุณก็จะต้องสร้างเหตุคือ แนะนำ ญาติพี่น้อง เพื่อนฝูง คนที่คุณรู้จักทั้งหมด รวมทั้งตัวคุณเอง ให้เป็นคนรักเดียวใจเดียว
เพราะว่าญาติพี่น้อง เพื่อนฝูง คนที่คุณรู้จักทั้งหมด ในแต่ละภพ แต่ละชาติ ส่วนใหญ่ของคนกลุ่มนี้ ก็จะเป็นผู้ที่ไปเกิดร่วมกับคุณในตอนที่คุณจะเกิดเป็นชาติสุดท้าย นั้นเอง
คุณก็จะต้องแนะนำ แบบนั้นไป ทุกภพทุกชาติ ๆ นับภพนับชาติ ไม่ถ้วน
เมื่อได้สร้างเหตุใด้สมบูรณ์แล้ว ผลที่ต้องการให้เกิดขึ้นในตอนที่คุณจะเกิดเป็นชาติสุดท้ายของคุณนั้น ก็จะสำเร็จสมปราถนา ครับ

 

ยุคนี้ก็เป็นยุคของ พระพุทธโคดมสัมมาสัมพุทธเจ้า แล้วไม่ใช่หรือ....น่าจะเป็นยุคหน้า ยุคของพระศรีอาริยเมตไตรยนะครับ(หากแม้คุณได้เกิดในยุคนั้น)...ที่คุณจะได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ์อย่างที่คุณอธิษฐาน ผมเข้าใจถูกไหม.

 

สาธุ __/|\__ กราบขอบพระคุณครับท่าน Nuthsunti

และในกรณี ของผลที่ว่า ไม่มีการรบราฆ่าฟัน ทำศึกสงคราม เข่นฆ่าทำลายร้าย แก่งแย่งชิงดีชิงเด่น อิจฉาริษยา เบียดเบียน ประทุษร้าย กระผมต้องสร้างเหตุอย่างไร ถึงจะเป็นผลตามที่กล่าว ซึ่งประเด็นนี้เป็นที่วิตกมาก เนื่องจากสัตว์โลกได้เบียดเบียนประทุษร้าย ทำลายร้าง เข่นฆ่า ทำศึกสงครามกันมานับชาติไม่ถ้วน การที่วิตกไม่ใช่เป็นการท้อ หากแต่เป็นการขอความอนุเคราะห์ ขอความเมตตาจากทุกท่าน เพราะอาจมีข้อเสนอแนะที่เป็นประโยชน์เผยแผ่แก่สาธุชน ด้วยกระผมด้อยปัญญา แต่รู้กำลังใจของตัวเองว่าแน่วแน่มั่นคง ประกอบด้วยความเชื่อมั่นศรัทธาในตัวเองที่จะยังให้เกิดผลเช่นนั้น

 

พระคาถาเงินล้านของพระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยาน
วัดท่าซุง จ.อุทัยธานี ตั้ง นะโม ๓ จบ
สัมปะจิตฉามิ (คาถาสนองกลับ)
นาสังสิโม พรหมา จะ มหาเทวา สัพเพยักขา ปะรายันติ (คาถาปัดอุปสรรค)
พรหมา จะ มหาเทวา อภิลาภา ภะวันตุ เม (คาถาเงินแสน)
มหาปุญโญ มหาลาโภ ภะวันตุ เม (คาถาลาภไม่ขาดสาย)
มิเตพาหุหะติ (คาถาเงินล้าน)
พุทธะมะอะอุ นะโมพุทธายะ วิระทะโย วิระโคนายัง
วิระหิงสา วิระทาสี วิระทาสา วิระอิตถิโย พุทธัสสะ
มานีมามะ พุทธัสสะ สวาโหม (คาถาพระปัจเจกพุทธเจ้า)
สัมปะติจฉามิ (คาถาเร่งลาภให้ได้เร็วขึ้น)
เพ็ง เพ็ง พา พา หา หา ฤา ฤา



(บูชา 3,7,9 จบ ตัวพระคาถาต้องว่าทั้งหมด​

โมทนาสาธุนะครับ ขอจงได้พบครูบาอาจารย์ที่ถูกกับนิสัย ท่านจะได้แนะนำให้ถูกทางตรงทางที่สุด เจตนานั้นดีมากก็ขอให้พบกับสิ่งดีมีประโยขน์ทั้งสิ้นในการสั่งสมบุญญาธิการ

 

ผมขอจัดเป็นหมวดหมู่ดังนี้นะครับ
- ผลที่ว่า ไม่มีการรบราฆ่าฟัน ทำศึกสงคราม เข่นฆ่าทำลายร้าย + เบียดเบียน ประทุษร้าย
สำหรับผลเหล่านี้ คุณก็ต้อง แนะนำ คนที่คุณรู้จักทั้งหมด รวมทั้งตัวคุณเอง ให้สั่งสมบารมี พร้อมด้วยการ เจริญเมตตา และกรุณา ให้ฝั่งแน่นลงไปในขันธสันดาน ไปทุกภพทุกชาติ นับภพนับชาติ ไม่ถ้วน

- ผลที่ว่า ไม่แก่งแย่งชิงดีชิงเด่น อิจฉาริษยา
สำหรับผลเหล่านี้ คุณก็ต้อง แนะนำ คนที่คุณรู้จักทั้งหมด รวมทั้งตัวคุณเอง ให้สั่งสมบารมี พร้อมด้วยการ เจริญมุทิตา คือเมื่อใครได้ดี ก็พลอยยินดีโดยไม่มีความอิจฉา เกิดขึ้นในใจเลย แม้นิดหน่อยก็ไม่มี ทำแบบนึ้ให้ฝั่งแน่นลงไปในขันธสันดาน ไปทุกภพทุกชาติ นับภพนับชาติ ไม่ถ้วน

และที่วิตกว่า สัตว์โลก ทำศึกสงครามกันมานับชาติไม่ถ้วน ก็แก้ได้ด้วยการ แนะนำ คนที่คุณรู้จักทั้งหมด รวมทั้งตัวคุณเอง ให้สั่งสมบารมี พร้อมด้วยการให้อภัย อโหสิ ให้กับสรรพสัตว์ทั้งหมดไม่ว่า ใครก็ตามที่เคยมาทำร้าย เราแม้เล็กน้อย จนถึงแม้จะเคยฆ่าเราจนตาย ก็จะให้อภัยโดยไม่จองเวร โดยให้หลุดออกจากใจไม่ให้เหลือ ทำแบบนึ้ให้ฝั่งแน่นลงไปในขันธสันดาน ไปทุกภพทุกชาติ นับภพนับชาติ ไม่ถ้วน

จริงๆแล้ว ทุกคนล้วนมีปัญญา เพียงแต่ถูกอวิชชาครอบงำใว้
ต้องแก้ด้วยการ เจริญสมาธิ ดังที่พระพุทธเจ้าตรัสสอนไว้คือ ศีล สมาธิ ปัญญา
ดังนั้นเมื่อมี ปัญหา ก็ใช้วิธี เจริญสมาธิ ภาวนา (แต่ช่วงทำสมาธิ ภาวนา ต้องปล่อยวาง ปัญหา ไว้ก่อน) เมื่อ เจริญสมาธิ ภาวนา จนได้ระดับหนึ่ง ก็จะเกิดปัญญา มาแก้ปัญหานั้นๆ ได้

ด้วยความปราถนาของคุณ คุณคงต้องเกิดมาตรัสรู้ในช่วงที่ มนุษย์มีอายุขัยมากกว่า 10,000 ปี (แต่ไม่เกิน 100,000 ปี ตามหลัก) เพราะช่วงที่ มนุษย์มีอายุขัยมากกว่า 10,000 ปี มนุษย์จะมีจิตใจที่ดีงาม ง่ายต่อการที่ทำให้ความปราถนาของคุณ สำเร็จได้ง่าย
หาก ช่วงที่ มนุษย์มีอายุขัยต่ำกว่า 500 ปี มนุษย์จะมีจิตใจที่ค่อนข้างตกต่ำ
ยิ่งตอนปัจจุบันมนุษย์มีอายุขัยต่ำกว่า 100ปี จิตใจมนุษย์ ส่วนใหญ่จึงยิ่งแย่
ขอให้ คุณ ทำสำเร็จสมความปราถนา และขอกราบอนุโมทนาบุญด้วยครับ

 

สมัยนั้นคงจะมีแต่ พระโสดา กับพระสกิทา มาเกิดมั๊ง

ลองมาคิดดู ในยุคพระพุทธเจ้าพระสมณะโคดมทรง

ตรัสไว้ "คนตกนรกเท่าขนโค คนไปสวรรค์เท่าเขาโค"

แล้วย่อยลงไปคนที่สำเร็จโสดากับสกิทาในกัปนี้มีเท่าไร

แล้วในยุคท่านอยากมีพลเมืองเท่าไร?

 

ทุกคนก็เขากว่าวกันมาดีแล้ว แล้วแต่ข้อไหนละเอียดกว่า ก็ขออนุโมทนาสาธุ ในความปราถนาดีของท่านก็แล้วกัน ทุกอย่างที่คุณพูดมา พูดมันง่าย แต่การกระทำมันยากมากๆครับ ในยุคของคุณ ก็ขอพูดซ้ำอีกนิดก็แล้วกัน ต้องตามเขาตอบกันมาแล้ว ๑๖ อสงไขย กำไลยอีก แสนมหากัป มนุษย์ในยุคนั้น ต้อง ตกถึงแสนปี หรือเกือบแสนปี ในข้อสำคัญ ผมสงสัยนะครับ ว่า ข้อปราถนาของคุณ บางชาติ บางครั้ง พุทธภูมิต้อง มีลูกเยอะ เมียเยอะ แต่คุณต้อง คิดหนักแหละครับ


ถ้าคุณต้องการ มันก็ต้องทำเองตามนั้นเลย ทุกอย่างที่คุณปราถนามา ต้องทำเองให้ได้ก่อน แล้วก็บริวาร จนนับชาติไม่ถ้วน ไม่ใช่ชาติเดียว แต่ละอย่างแต่ผมก็สงสัยอยู่ดีครับ เอาแค่เกิดเป็นกษัติย์ กับนักรบ เนี่ย คุณก็ ต้องเกิดรบราฆ่าฟันกันไม่น้อยแล้ว ถ้าจะเกิดเป็นพระเจ้าจักพรรดิราช มันก็ต้องมีคิว นะครับ เพราะว่าพระโพธิสัตว์ไม่ได้มีเราคนเดียว ผมแค่คิดเล่นๆให้ท่านได้คิดดูเอา ฉนั้น อยู่ที่คุณคนเดียว ทำให้ได้ทุกอย่าง ที่คุณ พูด คุณคิด คุณ ทำ ทุกอย่างได้ จนนับชาติไม่ถ้วน

ต้องขยันเกิดขยันตาย บ่อยๆ ระหว่างคนกับสัตว์เท่านั้น มาสร้างบารมี เป็นเทวดากับพรหม เขาไม่คิดให้ คนจะไปเป็นครูเขา นี่ ถ้าสาวก บำเพ็ญ ตอนเป็นเทวดาพรหมได้ แล้วต้องออกบวช เป็นดาบถ นับชาติไม่ถ้วน ถ้าพบพระพุทธศาสนา บางชาติต้องออกบวช เป็นภิกษุ มาช่วยพระศาสนา ในยุค พระพุทธเจ้า พระองค์นั้นๆชื่อนั้นๆ เหมือนพระศรีอริยเมตตรัย (อชิตะภิกขุ)ครับ หรือเป็นช้างไปรับใช้พระพุทธองค์ บางช่วงบางตอนอีก ไม่รู้เท่าไหร่ หรือไปรับใช้พระอรหันต์พระองค์ใดพระองค์หนึ่ง หรือไปรับใช้ พระปัจเจ หรือไปทำบุญกับท่าน ยังไง มันก็หนีไม่พ้นหรอกครับยิ่งบารมีใกล้เต็ม คุณต้องเจอพระพุทธเจ้าหลายพระองค์ พยากรณ์ คุณ


การเสื่อมถอย ขึ้นลง มันมีอยู่เช่นนี้ ตลอดกาล เสื่อมสุด ก็มีขึ้นสูงสุดครับอธิบายไป จนเท่าไหร่ก้ไม่จบลงได้เลย ฉนั้นคุณต้องทำให้ได้ก่อน เป็นเองก่อน นั่นแหละคุณถึง จะสอนผู้อื่นได้ ดั่งใจคุณ หรือทำไปสอนผู้อื่นไปด้วย สู้เราทำให้ถึงก่อน กรรมฐาน ๔๐ มหาสติปัฏฐาน ๔ ต้องได้คล่อง เรียนรู้อารมย์ พระอริยเจ้าตั้งแต่พระโสดาบัน ถึงอารมย์ พระอรหันต์ ชาติสุดท้าย อย่างน้อย ๑ ชาติ คุณต้องบริจาคลูกเมียให้เป็นทาน อันยิ่งใหญ่ ในการบริจาค ทาน จบครับ

 

คุณก็พยายามรักษาศีล ๕ และกรรมบถ ๑๐ และสอนให้บริวารคุณรักษาด้วย ตั้งจิตเมตตามองดูคนและสัตว์ทั้งหลายเป็นเพื่อนเกิด แก่ เจ็บ และตาย เท่าเทียมกันหมด ไม่คิดว่าเขาเลวกว่าเรา เขาเสมอเรา เขาดีกว่าเรา แล้วหมั่นให้ทานโดยเฉพาะสังฆทาน ทอดกฐิน วิหารทาน ธรรมทาน ค่าน้ำค่าไฟ และสอนให้บริวารหมั่นให้ทานตามนี้ (หมั่นทำนี่คือทำทุกวันจะน้อยจะมากไม่ว่ากัน ไม่มีเวลาก็เอาตังค์มา ๑ บาทจบใส่หัวแล้วว่าขอร่วมทำบุญสังฆทาน วิหารทาน ธรรมทาน ค่าน้ำค่าไฟ หยอดกระปุกไว้ มีเวลาค่อยเอาไปถวายพระ) ถ้าคุณเป็นพุทธภูมิก็ต้องปรารถนาสัทธาธิกะหรือวิริยาธิกะ รับรองผลที่คุณต้องการจะบังเกิดมีในสมัยที่คุณตรัสเป็นพระพุทธเจ้าแน่นอนครับ สาธุ ขอตัวไปฟอกเลือดก่อนนะครับ
คำอุทิศส่วนกุศลและอธิษฐานบารมี
อิทํ ปุญฺญผลํ ผลบุญใดที่ข้าพเจ้าได้กระทำมาแล้ว ตั้งแต่ต้นจนถึงปัจจุบัน และจักบำเพ็ญต่อๆไปจนกว่าจักเข้าถึงซึ่งพระนิพพาน ข้าพเจ้าขออุทิศถวายส่วนบุญส่วนกุศลทั้งหลายเหล่านี้ เป็นพระพุทธบูชาแด่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ มีสมเด็จองค์ปฐมเป็นประธาน เป็นปัจเจกพุทธบูชาแด่พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ เป็นธัมมะบูชาแด่พระธรรมของพระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ และเป็นสังฆะบูชาแด่พระอริยะสงฆ์เจ้าทั้งหลาย ทั้งที่เป็นพระขีณาสพและพระเสขะบุคคล ฯ.
ข้าพเจ้าขออนุโมทนาในกุศลผลบุญที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ มีสมเด็จองค์ปฐมเป็นประธาน พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ พระอริยะสงฆ์เจ้าทั้งหลายและพระโพธิสัตว์ทั้งหลาย ที่ได้บำเพ็ญมาแล้วด้วยดี สาธุ สาธุ สาธุ ฯ.
อิทํ ปุญฺญผลํ ผลบุญใดที่ข้าพเจ้าได้กระทำแล้วในวันนี้ ข้าพเจ้าขออุทิศส่วนกุศลนี้ให้แก่ปู่ย่าตายาย พ่อแม่ ครูอุปัชฌาย์อาจารย์ ญาติสนิทมิตรสหาย ท่านผู้มีพระคุณทั้งหลาย ลูกหลานบริวารทั้งหลายของข้าพเจ้า ตั้งแต่ชาติก่อนก็ดี ชาตินี้ก็ดี ขอท่านทั้งหลาย จงได้อนุโมทนาส่วนกุศลนี้ ขอจงได้รับประโยชน์และความสุขเช่นเดียวกับข้าพเจ้าจะพึงได้รับ ณ กาลบัดเดี๋ยวนี้ด้วยเถิด ฯ.
และข้าพเจ้าขออุทิศส่วนกุศลทั้งหลายเหล่านี้ ให้แก่ท่านเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายที่เคยได้ล่วงเกินมาแล้ว ตั้งแต่ชาติก่อนก็ดี ชาตินี้ก็ดี ขอท่านเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายจงได้อนุโมทนาส่วนกุศลนี้ และขอจงได้ให้อโหสิกรรมแก่ข้าพเจ้านับแต่บัดเดี๋ยวนี้เป็นต้นไป จนกว่าจะเข้าถึงซึ่งพระนิพพานด้วยเถิด ฯ.
และข้าพเจ้าขออุทิศส่วนกุศลนี้ให้แก่ ท่านเทพเจ้าทั้งหลายที่ปกปักรักษาข้าพเจ้า ท่านเทพเจ้าทั้งหลายทั่วสากลพิภพและท่านพระยายมราช ขอท่านเทพเจ้าทั้งหลายและท่านพระยายมราชจงได้อนุโมทนาส่วนกุศลนี้ และขอจงได้เป็นสักขีพยาน ในการบำเพ็ญกุศลของข้าพเจ้าในวันนี้ด้วยเถิด ฯ.
และข้าพเจ้าขออุทิศส่วนกุศลทั้งหลายเหล่านี้ ให้แก่ท่านทั้งหลายที่ล่วงลับไปแล้ว ที่เป็นญาติก็ดี ไม่ใช่ญาติก็ดี สัมภเวสี ภูตผี ปีศาจ เปรต อสุรกาย และบรรดาท่านทั้งหลายที่รอตัดสินโทษอยู่ ณ สำนักพระยายมราช ขอท่านทั้งหลายจงได้อนุโมทนาส่วนกุศลนี้ ขอจงได้รับประโยชน์และความสุขเช่นเดียวกับข้าพเจ้าจะพึงได้รับ ณ กาลบัดเดี๋ยวนี้เถิด ถ้าหากท่านทั้งหลายยังไม่รู้จัก ขอท่านพระยายมราชและเทวดาทั้งหลาย จงบอกสัตว์เหล่านั้นให้อนุโมทนาส่วนกุศลนี้ด้วยเถิดฯ.
อิทํ ปุญฺญผลํ ผลบุญใดที่ข้าพเจ้าได้กระทำมาแล้วตั้งแต่ต้นจนถึงปัจจุบันและจักบำเพ็ญต่อๆไปจนกว่าจักเข้าถึงซึ่งพระนิพพาน ขอผลบุญทั้งหลายเหล่านี้ จงเป็นปัจจัยให้ข้าพเจ้าได้บรรลุพระอภิเษกสัมมาสัมโพธิญาณ ตรัสเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพื่อจะปลดเปลื้องสัตว์ทั้งหลายจากวัฏฏะสงสาร เข้าสู่แดนเอกันตบรมสุข คือ พระนิพพาน ในอนาคตกาลด้วยเถิดฯ.
ตราบใดที่ข้าพเจ้ายังเป็นผู้มีบารมียังอ่อน ยังจักต้องเร่ร่อนไปในชาติภพใดใด ขอความทุกข์ยากลำบากเข็ญใจ คำว่าไม่มี และคำว่าความปรารถนาไม่สมหวัง จงอย่าบังเกิดมีแก่ข้าพเจ้านับตั้งแต่บัดเดี๋ยวนี้เป็นต้นไป จนกว่าจะเข้าถึงซึ่งพระนิพพานด้วยเถิด ฯ.

 

หนึ่งในการประพฤติ ปฏิบัติ ของข้าพเจ้า คือ การละเว้น การบริโภคเนื้อสัตว์ทุกชนิด

แต่ประพฤติ ปฏิบัติ ตามเหตุปัยจัย ไม่ใช่ถึงกับเคร่งเครียด จนทำให้ตัวเองเป็นทุกข์ เป็นโทษ หาความสุข ความพอดีไม่ได้

เหตุที่ข้าพเจ้าไม่ใช่ผู้ที่มีเงินทองมากมายนัก ก็เป็นมนุษย์เงินเดือนเหมือนคนทั่วๆไปในสังคม การอยู่การกินก็เหมือนคนปกติทั่วๆไป

ดังนั้น การงดเว้นการบริโภคเนื้อสัตว์ทุกชนิด จะออกมาเป็นลักษณะที่เขาเรียกว่า “เจเขี่ย”
คือ เลือกเอาเนื้อสัตว์ออกเสีย ไม่รับประทานเนื้อสัตว์ หรือ พยายามเลือกทานแต่ผัก
แต่ก็ยังพอหาอาหารที่ไม่มีส่วนผสมของเนื้อสัตว์ปรุงมา และมีหลายครั้งที่สั่งทำอาหารเป็นพิเศษโดยไม่มีส่วนผสมของเนื้อสัตว์

การประพฤติ ปฏิบัติ ของข้าพเจ้านั้น ก็ไม่เคยนึกรังเกียจผู้ที่ทานเนื้อสัตว์
บ่อยครั้งเสียด้วยที่นั่งโต๊ะรับประทานอาหารร่วมกับผู้ที่บริโภคเนื้อสัตว์ และผู้ที่นิยมบริโภคเนื้อสัตว์บางท่าน มักไม่ค่อยชอบทานผัก จึงเป็นการดีสำหรับข้าพเจ้า และเขาเหล่านั้น ที่จะได้รับประโยชน์ร่วมกัน

แต่ถ้าจะว่าไปแล้ว ถ้าจะให้บริสุทธิ์ปราศจากเลือดและเนื้อ ก็ต้องอาหารเจ ซึ่งหาซื้อรับประทานได้ง่ายในช่วงเทศกาลกินเจ หลังจากนั้นแล้วไม่ค่อยมีร้านไหนทำขาย

ตามที่ได้กล่าวมาแล้วว่า การประพฤติ ปฏิบัติ ของข้าพเจ้านั้น ตามเหตุปัยจัย ไม่ใช่ถึงกับเคร่งเครียด จนทำให้ตัวเองเป็นทุกข์ เป็นโทษ หาความสุข ความพอดีไม่ได้

ด้วยผลบุญกุศลแห่งการประพฤติปฏิบัตินี้ ขอจงเป็นตบะเดชะ เป็นพลวปัจจัย ในยุคสมัยที่ข้าพเจ้าตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้านั้น ขอให้สัตว์น้อยใหญ่ทั้งหลาย จงเป็นผู้ไม่เบียดเบียน ไม่ทำร้ายประทุษร้ายต่อกัน ไม่กัดกินกันเองเป็นอาหาร จงเป็นผู้ที่มีเมตตาจิตรักใคร่ต่อกันด้วยเทอญ สาธุ

 

พูดกันตามที่พระพุทธเจ้าท่านทรงตรัสเอาไว้นะครับ ก่อนทานอาหารอะไรก็ตามให้พิจารณาเป็นอาหาเรปฏิกูลสัญญา คือ พิจารณาเห็นอาหารเป็นของสกปรกและที่เรากินก็เพื่อจะยังร่างกายนี้ให้เป็นไปได้ ให้อยู่ได้ ไม่ใช่กินเพื่อเพลิดเพลินในรสอาหาร ท่านหลวงปู่ชาเคยสอนพระเณรเอาไว้ว่า " มองลงในบาตรให้คิดว่า ขี้ๆ ขี้นะนี่ที่เรากิน ให้มองอาหารเหมือนขี้อย่ามองเป็นอาหาร มันจะได้ไม่โลภมากในการบริโภค " ได้ยินหลวงพ่อเล่าให้ฟังว่า มีคนว่าหลวงปู่แหวนว่าทำไมไม่กินเจ หลวงปู่แหวนท่านเลยตอบว่า " งัวควายมันกินหญ้าทุกวันตั้งแต่เกิดจนตาย ไม่เห็นตัวไหนมันเป็นอรหันต์ " โยมงี้หน้าหงายเลย เรื่องกินเจหรือไม่กินเจนี้เถียงกันมานาน แต่ว่าแล้วแต่คนกินแล้วสบายใจก็กิน ถ้ากินเจแล้วว่าคนอื่นนี่มันน่าเอา...ให้กินท่านว่าป๊ะ

 

อาหาร เจเขี่ย ที่เราเขี่ยออกไป ไม่รับประทาน นี่ ต้องทิ้งลงถังขยะ ใช่ไหมครับ?

แสดงว่า ชีวิตของสัตว์นั้น ที่ต้องโดนฆ่าตายไป โดยที่เราไม่ได้รู้เห็น ไม่ได้มีส่วนร่วม ไม่ได้อยากให้มันตาย ชีวิตของสัตว์ตัวนั้น ต้องตายสูญเปล่า ไม่เกิดประโยชน์อะไรกับโลกเลย หรือเปล่าครับ?

 

ถ้าทานที่บ้าน ก็คงต้องทิ้งถังขยะ
แต่ถ้าทานที่ร้านค้า อันนี้ผมไม่ทราบ แต่ได้เคยแอบสังเกตุเห็นเจ้าของร้านเขาจะเก็บเศษอาหารเอาไปเลี้ยงสัตว์เลี้ยง

ถ้ามองให้เป็นธรรมครอบคลุมทุกฝาย หรือมองในทางกลับกัน หรือให้สมมุติเป็นการมองในมุมมองของสัตว์เดรัจฉาน
ชีวิตของคนนั้น ที่ต้องโดนฆ่าตายไป โดยที่เราไม่ได้รู้เห็น ไม่ได้มีส่วนร่วม ไม่ได้อยากให้คนเหล่านั้นตาย
ชีวิตของคนนั้น ต้องตายสูญเปล่า ไม่เกิดประโยชน์อะไรกับโลกเลย เช่นนั้นหรือครับ

น่าจะนำมาเป็นทานให้แก่สัตว์เดรัจฉานบ้าง
(เป็นการสมมุติเป็นการมองในมุมมองของสัตว์เดรัจฉานครับ) ไม่มีเจตนาอื่นใด ขออภัยครับ

 

จริงๆ แล้ว ตัวผมเอง ก็ไม่ค่อยทานเนื้อสัตว์ นะครับ

และผมยึดหลักปฏิบัติของพระพุทธองค์
กรณีอาหารนั้น เป็นอาหารที่ถูกจัดส่วนมาให้เฉพาะสำหรับผม โดยจัดสุ่มมาให้ ไม่ได้มีการเจาะจงเฉพาะ (เช่น ข้าวกล่อง) หากในอาหารนั้นมีเนื้อสัตว์ และหากผมไม่กินเนื้อสัตว์นั้น มันก็จะเน่าเสียไปโดยไม่เกิดประโยชน์อะไรต่อโลก

เมื่อนั้น ผมก็จะกินเนื้อสัตว์พวกนั้นครับ โดยการพิจารณาธาตุ 4
หากผมดูเนื้อสัตว์แล้วเกิดอาการไม่อยากกิน เกิดอารมณ์แห่งการไม่อยากกินขึ้นมา ผมก็พิจารณาอารมณ์เหล่านั้นด้วยว่าไม่เที่ยง ไม่ใช่ปล่อยให้อารมณ์ครอบงำตนเองครับ อันนั้นผมถือว่า เป็นการแพ้ตัณหา คือ วิภวตัณหา ไม่อยากได้ ไม่อยากมี ไม่อยากเอา

จิตที่พ้นจากกิเลสตัณหา จึงจะเป็นจิตที่บริสุทธิ์ ไม่ใช่จิตที่ถูกครอบด้วยวิภวตัณหา ครับ

 

หนึ่งในความปรารถนาของข้าพเจ้านั้นก็คือ คราใดก็ตามที่ข้าพเจ้าได้บริจาคลูกเมียเป็นทาน ขอให้ลูกเมียของข้าพเจ้านั้น จงแคล้วคลาดปลอดภัย ไม่มีภยันตรายใดๆมากล้ำกลาย ปราศจากการประทุษร้าย ทั้งทางกาย วาจา และใจ เป็นผู้อยู่เป็นสุข มีความสะดวกสบาย และถูกมอบคืนกลับมายังข้าพเจ้าโดยเร็วพลัน