อุดมคติของข้าพเจ้าผู้ปรารถนาพุทธภูมิ

สร้างเหตุ แล้วจึงจะเห็นผลในภายหลัง

แต่การทำมหาทานนั้น ทำเพื่อสละออก เพื่อให้เห็นความจริง
ไม่ได้ทำเพื่อกอบโกย หรือหวังจะได้เพิ่ม
หากยังตัดใจไม่ขาดจากลูกเมียอย่างแท้จริง บททดสอบนั้น ก็ถือว่ายังไม่ผ่าน

 

ความปรารถนาของคนไม่มีที่สิ้นสุด ความปรารถนาเป็นพลังความเพียรเป็นการขับเคลื่อน โมทนากับการตั้งใจของเจ้าของกระทู้ด้วยครับ เลยเอาหัวใจของการเดินทางมาฝากครับ
มหาจตุรปณิธานของพระโพธิสัตว์
1.เราจะละกิเลสทั้งหลายให้สิ้น
2.เราจะศึกษาพระธรรมทั้งหลายให้เจนจบ
3.เราจะโปรดสรรพสัตว์ทั้งหลายไม่มีประมาณ
4.เราจะบำเพ็ญตนให้บรรลุอนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ
หากปราศจากหัวใจแล้วนักเดินทางอาจหลงทางได้ครับ
หนทางยาวไกลเป็นกำลังใจให้ครับ ขอให้เจริญในธรรมครับ

 

ไม่เกลียด ไม่ทำร้ายใคร
ไม่โกรธ มีเมตตาเป็นปกติ

 

ขออนุญาต เเสดงความคิดเห็นสักเล็กน้อย
หาก ปราถนาพุทธภูมิจริงๆ ความปราถนาดีและเมตตาจะค่อยๆก่อตัว สะสมบารมีไปสักระยะเมื่อบารมีของหน่อพุทธจิตมีกำลัง ความเมตตา ความปราถนาดีจะขักนำให้ท่าน สร้างสม บ่มเพาะ พุทธเกษตร จะเสริมสร้างยุคของท่่านด้วยความตั้งใจของท่าน นานับหลายแสนภพชาติเอง ไม่ต้องสงสัย ไม่ต้องกังวล ปราถนาเช่นใดก็ตั้งความปราถนาไว้เช่นนั้น
หากจิตที่มิได้บ่มเพาะมา แค่ปราถนาก็แผ่วเบา

เมื่อปราถนาเป็นผู้เเสวงคุณอันยิ่งใหญ่ ก็ไม่พึงสงสัยและกังวลถึงจำนวนของระยะเวลา ไม่ต้องกังวลในองค์ประกอบ
พระพุทธเจ้าทั้งหลาย ท่านไม่ได้กะว่าท่านจะ สะสมบารมีไปนานแค่ไหน แต่มันจะมีความเต็มเปี่ยมเเห่งตน ความปราถนาอื่นๆที่เป็นผลในชาตินั้นๆ ก็เกิดขึ้นเพราะมีเหตุทั้งสิ้น
เมื่อถึงเวลาของตนก็จะถึงเอง ไม่มีช้าไปไม่มีเร็วไป ไม่มีลำดับ ไม่สลับ [บางคนยึดติดในลำดับมาก ว่าต่อคิวกี่คนๆ เป็นคนที่เท่าไหร่]
เวลาเป็นเพียงเวลา ตัวเลขที่อ้างกัน ก็เพียงแต่อ้าง สุดท้ายเเล้ว ก็หาได้มีความหมายเเต่อย่างใด
พุทธภุมิมิได้ ปราถนาเอาเเค่ชาติสองชาติ แต่ละท่านก็ เริ่มต้นไม่เท่ากัน หากท่านเข้าใจ ท่านจะหลุดพ้นจากความบีบคั้นนั้นๆ
แน่นอน สิ่งที่สะสมบ่มเพาะก็ไม่เท่ากันเช่นกัน
แต่จะต้องเรียนรู้ ในสิ่งที่จำเป็นต้องรู้เท่ากัน มีความบริสุทธิ์เท่ากันเพื่อเมตตาสรรพสัตว์
สิ่งที่มีในหัวใจของโพธฺจิตนั้นคือความเมตตา
ความเมตตาที่บริสุทธิ์ จะต้องไม่มีเงื่อนไข ยิ่งท่านสะสมบารมีไปมากเท่าใด ความปราถนาทั้งหลายของท่านจะ เบาบางลง อธิฐานบารมีหรือการตั้งความปราถนานนั้นมีเป็นเพียงสิ่งตั้งไว้ในเบื้องต้นเท่านั้น

การบ่มเพาะเพียงแต่รักษาความตั้งใจเอาไว้ก็น่าจะพอแล้ว เพราะกระเเเสเเห่งโลกและกิเลส ก็มีกำลังพัดพาเราไปดุจพายุอันยกภูเขาได้ฉันนั้น
ขอให้ความปราถนาของท่านจงสำเร็จ สาธุๆ ในความปราถนาดี
สรรพสิ่งย่อมเป็นไปตามเหตุ สาธุครับ