พรหมมีความสุขจากการเสวยสมาธิ ฌาณ มันเป็นยังไง ผมไม่เข้าใจครับ

ผมเคยเจริญเมตตา จนเป็นสมาธิ จนจิตสงบ สักพักเกิดอารมณ์ความสุขจากณาน แม้ขณะลืมตา เดิน นั่ง นอน ก็เป็นสุขไปหมด สุขมันสุขจริงๆ ความรู้สึกแบบว่าความสุขใดในโลกอะไรก็ตามไม่เท่าสุขละเอียดเช่นนี้เลย แต่พอหลังจากวันนั้น ความรู้สึกอยากมันก็เข้ามา จนไม่ได้รู้สึกแบบนั้นอีกเลย

 

เป็นความสุขของการที่จิตจับแต่อารมณ์เดียว ไม่มีซัดส่ายไปในอารมณ์อื่น

 

ง่ายๆขอรับ ความสุขที่เกิดจากสมาธิ ก็คือ ความเป็น เอกัคคตา จิตมั่น ขจัด วิตก วิจารณ์ ปีติ สุข อุเบกขา สงบนิ่ง ไม่คิดสิ่งใด ไม่ระลึกนึกถึงสิ่งใด แม้ได้รับการสัมผัสทางอายตนะ ก็ไม่สนใจ ไม่ไหลตามสิ่งที่รับการสัมผัสขณะมีสมาธิ เมื่อจิตสงบ นั่นแหละ คือ ความว่างเปล่า ฯลฯ เป็นสุขที่สุดแล้วขอรับ

พรหม เป็นชื่อ ของเทพเจ้า องค์หนึ่ง เป็นสุขที่ประกอบไปด้วย ความรัก ความสงสาร ความพลอยมีความยินดี และ ความวางเฉย ถ้าคุณมีความสุขแบบพรหม คุณก็จะมีแต่ความสบายอกสบายใจ ไม่คิดสิ่งใด ไม่ฟุ้งซ่าน อิจฉา ริษยา ไม่โกรธ ไม่โลภ ไม่หลง ทั้งนี้ย่อมขึ้นอยู่กับสภาพสภาวะจิตใจของตัวคุณว่าจะสามารถประพฤติปฏิบัติแบบพรหมได้กี่มากน้อยขอรับ

คำถามของคุณไม่แปลกหรือผิดปกติดอกขอรับ แต่เป็นคำถามที่จะสร้างความรู้ความเข้าใจให้กับผู้อื่นอีกด้วย