สัพเพเหระ

น่ารักมาก....

 

เธองาม....

 

มาแอบดูคนนอนดึก!!!

 

ช่่วงนี้งานเยอะน่ะ.. แต่ขอพัก.. หาอะไรงามๆมาบำรุงสายตา และพาเพลงพริ้วๆ เบาๆมาแปะ เพื่อผ่อนคลาย สบายหู หน่อย อืม.... การร้องแบบโอเปร่าผสมผสานดนตรีแนวป๊อปในแบบโรแมนติก.... เคลิ้มอะดี๊เรา

 

คุณ ในฝัน

อิฉันแวะเข้ามาฟังเพลงนิดนึง เผลอแผลบเดียวดึกแล้วหรอนี่ ว่าจะไปนอนแล้วจ้า พรุ่งนี้ต้องทำงานแต่เช้า ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยม ขอคุณพระคุ้มครองค่ะ

 

North America - United States - Colorado - Aspen

 

ขอบคุณทุกภาพงามจาก internet

 

***************************************
ดีใจที่เห็นคุณมีอารมณ์แจ่มใสเบิกบานเหมือนเดิมค่ะ

 

สวัสดีค่ะ พี่ต้อย ช่วงนี้ อิฉันงานเยอะมาก กลับมาบ้านนอนตายอย่างเดียว เอกสารหนังสือรอให้อ่านให้สางอีกเพียบ ไหนต้องออกไปขอเรียนงานในสถานที่อื่นอีก ใด้พบใด้เห็น...ใด้เรียนรู้อะไรใหม่ๆ สำหรับตัวเอง ก็.. แจ่มใสเบิกบานค่ะ.... ปัญหายังคงมีมาให้แก้ใขตลอด แต่ก็อดทนค่ะ ความอดทนนี่ใช้มากหน่อย บางทีใช้เกือบหมดเหมือนกัน ก็ทำงานกับคนมากๆ โดนกระทบเปนปกติ แหะ แหะ กัดฟัน นับ 1 ถึง10 แล้วเดินหนีค่ะ มุขนี้อิฉันใช้บ่อย....ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยม หวังว่าพี่ต้อยคงสบายดี ขอให้มีความสุขมากๆ ค่ะ

 

oneandonly​

 

คุณ แตน คุณ Kama Manas

ขอให้มีความสุขมากๆ สมความปราถนาเช่นกันค่ะ

 

เก็บใวัอ่าน....




ขณะที่พระราชาทรงตัดผม และกำลังจะทรงโกนหนวด ทรงท่องคาถานี้ว่า ฆะเฏสิ ฯลฯ
นายภูษามาลา นึกว่าพระราชาทรงรู้ว่า ตัวเองกำลังจะปลงพระชนม์ ด้วยความกลัว พระราชอาญาก็ทิ้งมีดโกนเสีย พระราชาทรงถามความจริงจาก นายภูษามาลา ก็เล่าความจริงถวายพระองค์ทั้งหมด

ซึ่งความจริงพระราชาไม่ทรงรู้อะไรเลยว่า พระองค์จะถูกลอบปลงพระชนม์ แต่ด้วยอานุภาพพระคาถา หมายความโดยย่อว่า เรารู้ดีแล้ว ท่านจะทำอะไร ฯลฯ คนเมื่อได้ฟังคาถานี้ ต่างก็นึกว่า ผู้กล่าวคาถารู้ดีทั้งหมดว่าตัวเองจะทำอะไรให้เขา เป็นต้น

พระราชาจึงทรงบูชาคาถานี้ตลอดชีวิต โดยให้พระจูฬปันถกะที่เคยเกิดเป็นศิษย์ของ พระมหาโพธิสัตว์ ทรงยกย่องให้เป็นอาจารย์ของพระองค์ และทรงเลี้ยงดูตลอดชีวิต จึงสบายไปตลอดทั้งชาติ เพราะฟังคำสั่งสอนของพระมหาโพธิสัตว์ แล้วนำมาปฏิบัติ ด้วยการท่องจำตลอดเวลา เพราะท่านเป็นคนขี้ลืมง่าย จึงต้องท่องจำบ่อยๆ

พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า คนโง่ หากได้ฟังสิ่งนั้นบ่อยๆ ก็จะจำได้ วิธีการที่จะให้คนที่ขี้ลืมจำได้ ก็คือ ให้ท่องถึงเรื่องราว หรือสิ่งนั้นบ่อยๆ ก็จะจำสิ่งนั้นได้ในที่สุด

ด้วยเหตุนี้ การท่องจำ พร้อมกับทำความเข้าใจ หมั่นทบทวนวิชาที่ได้ร่ำเรียน หรือความรู้ต่างๆอยู่สม่ำเสมอ แล้วนำมาปฏิบัติ ก็จะสามารถมีความจำที่แม่นยำได้ อาการที่เคยเป็นคนขี้ลืม จะหายขาดอย่างแน่นอน

การสอนวิชาสมาธิแก้อาการเป็นคนขี้ลืม
(เพิ่มสติปัญญาและความจำ)

อาการเป็นคนขี้ลืม เนื่องจากความจำสั้น หรือความแก่ชราตามวัย หรือเรื่องใดๆก็ตาม บุคคลผู้นั้น ถ้าเป็นคนขี้ลืมเสียแล้ว ไม่ว่าจะอยู่ในวัยใดก็ตาม จะเป็นวัยเด็ก วัยกลางคน วัยแก่ชรา ก็มักเรียกว่า โรคความจำสั้น สามารถรักษาให้หายได้ ด้วยการปฏิบัติสมาธิ เพิ่มระดับสติปัญญา และให้เป็นผู้ที่มีความจำเป็นเลิศ ดังนี้

การฝึกสมาธิต้องใจเย็นๆ ค่อยเป็นค่อยไป ไม่ว่าจะปฏิบัติสมถะหรือวิปัสสนา ควรเริ่มต้นด้วยการฝึกสติ เพราะสติจะคอยควบคุมดูแลจิต ไม่ให้ฟุ้งซ่าน สตินี้เอง จะดูแลจิต ที่ไม่ค่อยนิ่งสงบ ให้อยู่เฉยๆ แม้เพียงสักพัก ใจก็จะสงบ และเกิดปัญญา เพราะมีสติ

แต่ความจริงแล้ว โรคความจำสั้น ต้องเริ่มต้นด้วยการฝึกสมถะ ด้วยการเจริญสติ รักษาจิตของตัวเองให้สงบก่อน เพราะเมื่อจิตยังไม่สงบ จะกระโดดข้ามขั้นไปวิปัสสนาทีเดียวไม่ได้ เหตุผลเพราะ เจริญวิปัสสนาโดยที่จิตยังฟุ้งซ่านอยู่ หรือจิตยังไม่สงบ ก็ไม่เกิดปัญญาแต่อย่างใด การฝึกจิตของตัวเอง ควรฝึกแบบมีสติ ใจของเราจะสงบ เป็นสมถะ เมื่อใจสงบดีแล้ว จึงมาเจริญวิปัสสนาปัญญาทีหลัง สมาธิในวิปัสสนาของผู้นั้น จึงมีทั้งสติ ใจที่สงบ และปัญญา

เมื่อฝึกสมาธิด้วยหลักของสมถะดีแล้ว พึงทำจิตของตัวเองให้สงบ ด้วยสติ แล้วเพ่งสมาธิไปในอดีตเรื่องราวต่างๆ วันนี้ เดือนนี้ ปีนี้ เราได้ทำอะไรลงไปบ้าง ก็จะมีผู้มีความจำดี

เมื่อฝึกสมาธิด้วยหลักของวิปัสสนาดีแล้ว พึงใช้สติ ทำจิตของตัวเองให้สงบ พิจารณาสิ่งต่างๆ เรื่องราวต่างๆ ในอารมณ์ของวิปัสสนา ก็จะเกิดปัญญาเข้าใจในสิ่งนั้น พร้อมไม่ยึดติดปล่อยวาง จากสิ่งที่ตัวเองได้รู้ จึงละวางจากความรู้ และทิฏฐิ ละความยึดมั่นถือมั่นทั้งปวง

https://www.facebook.com/profile.php?id=100002470166127