อานิสงส์การถวายพระไตรปิฏก โดยหลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง

อานิสงส์การถวายพระไตรปิฏก
โดยหลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง

วันหนึ่งท่าน พระสารีบุตร เวลานั้นชื่อ อุปติสสะ
อาศัยที่ถวายพระไตรปิฎกไว้ในพระพุทธศาสนา
เป็นเหตุให้เป็น ผู้มีปัญญาเลิศ ทีนี้ความเป็นผู้มี
ปัญญาเลิศของพระสารีบุตร เมื่อเป็นพระอรหันต์แล้ว
เราอาจจะคิดว่า เป็นของมหัศจรรย์ เราพบว่า แก้วนี่
ถ้าปราศจากละอองธุลี เข้ามาเบียดบังทำให้แปดเปื้อน
มันก็ใส จิตของพระอรหันต์ก็ใส ประกอบไปด้วยประกาย
คือหาอะไรเปื้อนไม่ได้ จึงเป็นผู้ทรงปัญญาเลิศ ตอนนี้
เราก็ว่าอัศจรรย์แล้วแต่คิดไปอีกทีไม่น่าอัศจรรย์ เพราะ
เป็นพระอรหันต์

นี่เราหลบกลับลงมา อีกครั้งหนึ่งตอนที่ พระโมคคัลลาน์
กับ พระสารีบุตร ยังเป็นลูกชาวบ้านอยู่เรา จะเห็นปัญญา
พระสารีบุตร ที่ท่านทั้งสอง ไปดูมหรสพ แล้วเกิดอารมณ์
เศร้าใจ วันอื่นนั้น สบายใจ ดีใจร่าเริง ให้รางวัล แก่ผู้แสดง
มหรสพ แต่วันนั้น ทั้งสององค์ ต่างนั่งหน้าเศร้า หน้าสลด
ไม่ร่าเริง ทั้งนี้เพราะดูๆ มหรสพก็นั่งคิดไปว่า
"เฮ้อ คนดูมหรสพนี่ไม่ช้าก็ตายหมดพวกแสดงนี่ไม่ช้า
ก็ตายหมด แถมเราเองก็ต้องตายเสียด้วยถ้าอย่างนั้น
เราเกิดมาเพื่อ ตายอยู่ทำไมกัน เกิดแล้วก็ตาย ตายแล้วก็เกิด"

ท่านก็มาใคร่ครวญว่า "ธรรมที่ทำให้คนที่เกิดมาแล้วตาย
ได้มันมี ก็ต้องมีอะไรสักอย่าง ที่เป็นธรรม ที่ทำให้คนเกิด
ไม่ตาย ได้" หมายความว่า เมื่อมีมืดแล้ว ก็มีสว่างคู่กัน
หรือ ทางพ้นแห่งความตาย ที่เราเรียกว่า โมกขธรรม
ท่านทั้งสองตกลงใจกันว่า เราเปิดเถอะไปหา โมกขธรรม
ธรรมที่เป็นเครื่องพ้น แห่งความตายดีกว่า จึงลาพ่อลาแม่
มีบริวารคนละ 250 เพราะ เป็นลูกมหาเศรษฐี ออกจาก
สำนักพ่อแม่ไป บริวารของทั้งสองท่าน รวมกันเป็น 500
หัวหน้าอีกสอง คือ ตัวท่านเอง เป็น 502 ท่าน เข้าไปอยู่
ในสำนักสัญชัยปริพาชก ท่านสัญชัยปริพาชก ก็สอนสุดกำลัง
ท่านทั้งสอง ก็เรียนเต็มที่ เพราะความมีปัญญาด้วยกันทั้งคู่
ปรากฏว่า ไม่ช้าท่านก็เรียนจบ แล้วก็มีความฉลาดเก่งกาจมาก

ท่านสัญชัยปริพาชก ก็ให้เป็นอาจารย์สอนแทน แต่ว่าท่าน
ทั้งสองนี่อาศัยที่มีบุญญาบารมีเต็มแล้ว ควรที่จะเป็นพระอรหันต์
จึงมาคำนึงพิจารณาว่า ความรู้ที่ได้จากสำนักนี้ ยังไม่จบ ยัง
ไม่พ้นจากความตาย ธรรมที่ดีกว่านี้ต้องมีอีก นี่เพราะดวงปัญญา
ของท่านเดิม ที่เคยถวายพระไตรปิฎกแก่พระ ท่านทั้งสองจึง
ตกลงกันว่า "นี่เราช่วยกันแสวงหาโมกขธรรม ถ้าใครเจอะ
อาจารย์ ดีกว่านี้ ก็มาบอกกัน หรือใครไปพบธรรมในการค้นคว้า
ดีกว่านี้ละก้อ กลับมาบอกกัน"

 

ปังกธา คุณเป็นอะไรมากไหม ผู้คนอื่นๆ เขาจะมาอ่านธรรมะหลวงพ่อให้ชื่นใจ

คุณมาขัดอารมณ์เสียนี่ คุณสติยังดีอยู่ไหม น่ารำคาญจริงๆ

ผมมาอ่านธรรมะให้สบายใจนะ ทำงานมาก็เครียดอยู่แล้ว ไม่ต้องการมาฟัง คนบ้าสติไม่ดี มาพล่ามให้ฟังอยู่ได้

ระวังเถอะ ปรามาสพระอรหันต์ จะกลับมาพิมพ์ได้อีกสักกี่วันก็ไม่รู้ แค่นี้ละ วันพระไม่อยากว่ามาก