ตอนนี้ตกงานครับ เลยจำเป็นต้องมุ่งไปทางกฎหมาย แต่ก็กลัวบาป

ตอนนี้ผมกำลังอยู่ในช่วงที่ว่า อบรมวิชาว่าความครับ เป็นรุ่นที่ 43 ซึ่งต้องสอบภาคทฤษฎีและปฏิบัติรวมถึงปากเปล่าแล้วมารยาทอีกจึงได้รับใบอนุญาติว่าความฯเพื่อไปประกอบอาชีพทนายความ ตอนผมจบใหม่ๆผมก็พยายามหลีกเลี่ยงอาชีพนี้เพราะกลัวผิดศีลข้อ 4 แต่ตอนนี้ไม่งานแล้วครับ เลยต้องไปทางนี้ แต่ก็กลัวบาป ถ้าสมมุติเป็นคำถามสมมุตินะครับ ผมส่งจดหมายทวงเงินเขา แก้ต่างตามหลักฐานที่ทางจำเลยให้มาเป็นต้น แบบนี้ผมจะบาปมากไหม ชีวิตนี้ผมไม่อยากทำบาปเลยจริงๆ แต่อย่างน้อยผมก็หลีกเลี่ยงอาชีพฆ่าสัตว์มาได้ละครับ

สอบได้ตำรวจภาคทฤษฎีผมก็สละสิทธิไม่สอบต่อกลัวต้องไปยิงคน

 

บาปเรื่องอะไรละครับ สงสัย ไปโกหกอะไรหรือครับ

จดหมายถวงเงินนั้น ก็เพราะว่า มีคนยืม แล้วไม่จ่ายคืน เราไปทวงเงินของเรา ผิดตรงไหนหรอครับ เราไม่ได้ไปปล้นเค้านิครับ

ทำงานตามข้อเท็จจริง ตามความจริง เราไม่ได้ไปโกหก หลอกเอาทรัพย์ผู้อื่นมา ไม่ผิด ศีลไม่ขาด ครับ

เว้นแต่ว่า อยากได้ทรัพย์ผู้อื่น แล้วไปโกหก จนได้ทรัพย์นั้นมา ถึงจะผิด ศีลขาด


ยิงคน มันก็ต้องมีสาเหตุ ครับ ไม่ใช่อยู่ๆ จะไปยิงได้มั่วๆ อีกอย่าง เรายิงคน ยิงขู่ ยิงให้บาดเจ็บ ไม่จำเป็นต้องยิงหัว ยิงซ้ำให้ตาย ไม่ได้ไปฆ่าใคร ครับ

ถ้าเจอคนร้ายฆ่าคนอื่นอยู่ เราจำเป็นต้องยิงให้ตาย ก็ต้องถามตัวเองว่า ตัวเองกลัวผิดศีล ปล่อยให้คนร้ายฆ่าคนอื่น ฆ่าญ ฆ่าเด็กไป เราไม่เกี่ยว ไม่ยิง ไม่ฆ่า เพราะกลัวศีลขาด

หรือ ตัวเรายอมรับกรรม ผิดศีลเอง เสียสละตัวเอง เพื่อช่วยเหลือ ญ เด็ก เหล่านั้น ไม่ได้โดนฆ่าตาย ^^

.

.

 

<dd>
</dd><dd>
</dd><dd>ทหารไปรบถือว่าทำเพื่อชาติบ้านเมือง

</dd><dd>ทหารที่ไปราชการสงครามเพื่อป้องกันอริราชศัตรูนั้น หากไปฆ่าข้าศึกศัตรูก็ไม่ถือว่าเป็นความชั่ว แต่เป็นการทำดีต่างหาก เพราะเราทำหน้าที่ป้องกันสิ่งที่ดีงามเอาไว้
</dd><dd>ความดีนั้นคือความอยู่รอดของชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ และความสงบสุขของปวงชนในผืนแผ่นดินไทยทุกคน

</dd><dd>ความสงบสุขนั้นเป็นยอดของความดีทั้งมวล การที่เรายอมเสียสละเลือดเนื้อและชีวิตของเราเพื่อรักษาความดีทั้งหลายดังกล่าวมาแล้วนั้นไว้ จึงได้ชื่อว่าเราทุกคนได้ทำความดี สมศักดิ์ศรีของทหารไทย จึงไม่ต้องกลัวว่าจะเป็นบาปกรรม</dd><dt>
</dt><dt>
</dt>
การเป็นทหารจำเป็นจะต้องฆ่าสัตว์ตัดชีวิต อย่างนี้จะบาปไหมครับ...โดยหลวงพ่อฤาษีลิงดำ

 

ทุกอาชีพมีโอกาสผิดศีล 5 ได้ค่ะ แม้กระทั่งดิฉันบางทียังต้องโกหกลูกค้า อันไหนกำลังมากกว่า เราก็เชียร์ (แล้วบอกกำไรน้อย) ถ้าจะไม่ต้องทำบาปเลยต้องไม่เกิดค่ะ เลี่ยงมิจฉาอาชีวะไว้ ถ้าจะบอกทำอย่างนั้นนี้ แล้วไม่บาปเลยนั่นก็คงไม่ใช่

 

คือถ้าเราตัดสินผิด เอาคนบริสุทธิ์เป็นคนผิด แล้วคนผิดลอยนวล
แบบนี้บาปแน่นอน และเป็นบาปแรง
มุสามีหลายระดับ ถ้าแค่มุสากับเพื่อน ๆ หรืออะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็ยังไม่แรง
แต่ถ้ามุสา ในชั้นคดีความ หรือการตัดสิน
อันนี้บาปมาก ๆ เพราะมันเป็นการตัดสินชีวิตคน
ส่วนถ้ารับสินบน ก็เตรียมตัวไปเป็นเปรตได้เลย
(อย่างไรก็ดี แม้จะมุสา เล็ก ๆ น้อย ๆ แต่ทำบ่อย ๆ ก็แรงได้เหมือนกัน
ทางที่ดีที่สุดคือ ต้องไม่ทำเลย แม้จะแค่มุสาเพื่อคุยให้หัวเราะ ก็เหมือนกัน)

เพราะเรื่องเคยมีมาแล้ว ในอดีตกาล เคยมีคนรับสินบน ตัดสินให้ฝ่ายผิดเป็นถูก
ฝ่ายถูกเป็นผิด ในขณะเดียวกัน ก็ถืออุโบสถศีลไปด้วย
พอตายไปเลย ไปเกิดในสวรรค์ แต่พอกลางคืนมาวิมานก็หาย
ตัวเองก็กลายเป็นเปรต เอาเล็บฉีกเนื้อตัวเองกิน ได้รับความทุกข์ทรมานอยู่อย่างนั้น
พอเช้ามา ก็กลับไปเป็นเทวบุตรเหมือนเดิม

แล้วคิดดูว่า เทวดา อายุนานแค่ไหน ต้องสลับร่าง แบบนั้น ทุกวัน?...
บรึ๋ย แค่คิดแล้วสยอง ต่อให้ได้ไปสวรรค์ก็เถอะ

 

เอ่อ ผมไม่ได้จะสอบผู้พิพากษาครับ แค่ทำงานทนายความ แก้ต่าง หรือถ้าเขาผิดก็ใช้ความจริงช่วยคือหาเหตุทุเลาโทษลง ให้ได้รับโทษตามสมควร เป็นต้นครับ

 

อ้าว..คุณศรีไพ ได้เป็นทนายแล้วหรือ ว่างๆ จะจ้างมาว่าความหน่อย ตอนนี้มีเรื่องไปตัดต้นกล้วยเค้า แต่มันไม่ได้ปลูกในที่ของมัน ดันมาปลูกหลังบ้านคนอื่น บังลมบังอากาศ

 

เข้าใจค่ะ มันมีหลายอาชีพบนโลกที่เราจำต้องทำ บางทีก็ไปเบียดเบียนคนอื่น หรือบางทีก็ผิดศีลเลย ส่วนตัวเข้าใจตามภาษาชาวบ้านปกติที่ไม่ค่อยมีความรู้ทางด้านนี้(ขออภัย ณ ที่นี้ค่ะถ้าออกความเห็นอะไรไม่ดีหรือไม่ถูกต้อง) เช่น เวลาเราอยู่ข้างอีกฝ่ายซึ่งเป็นผู้ว่าจ้าง เราไม่รู้ว่าเขาถูกหรือเขาผิดร้อยเปอร์เซ็นต์ เขาอาจจะพูดให้เขาดูดียังไงก็ได้ อ่าซึ่งถ้าเขาถูกแน่ ๆ ก็ดีไป แต่บางทีการที่เขาว่าจ้างเรามาแล้ว เราก็ต้องทำ เพื่อให้ผู้ว่าจ้างของเราชนะคดีความ ซึ่งเคสแบบนี้บางทีมันก็ไม่จำเป็นที่จะเกิดเสมอไป แต่เข้าใจว่าการเจอคนหลายรูปแบบบางทีมันก็เลี่ยงไม่ได้

 

ทำงานอะไรก็ตาม
ให้อยู่บนพื้นฐานของศีล
บริสุทธิ์ ยุติธรรม ซื่อสัตย์ มีอุดมการแน่วแน่ต่อความถูกต้อง
ไม่เห็นแก่ได้ เห็นแก่ส่วนรวมเป็นหลัก
รู้จักเห็นใจเพื่อนมนุษย์ มีความเป็นกลาง ไม่ใช้อารมณ์ตัดสินปัญหา
จะอาชีพใดๆ ก็ตาม ล้วนดีทั้งนั้น

 

ตามกฎหมายระบุไว้ชัดเจนเลยครับ ห้ามให้ต้นไม้ พืชผลล้ำเส้นเข้ามาในบ้านเรือนคนอื่น ถ้าล้ำเข้ามาที่ล้ำมานั้นถือเป็นของเรา อิอิ แนะนำว่าให้ตัดมากินเลย

ปล.กว่าผมจะได้คงอีกนานอ่ะครับ ท่านศิริกุล

 

โดยส่วนตัว ทุกๆอาชีพมีโอกาสในการสร้างทั้งบุญและบาป ขึ้นอยู่กับเจตนาค่ะ
อย่างคุณหมอ ที่ได้ชื่อว่าอาชีพของนักบุญ หากเอาความรู้ไปทำแท้งก็บาป
อย่างครูที่น่าจะได้บุญเพราะให้ความรู้แก่ศิษย์ด้วยความเมตตา แต่ก็มีครูหลายคนที่ทำบาปกับเด็กเช่นกัน
เป็นทนายที่ช่วยเหลือคนตกทุกข์ได้ยาก ถูกเอารัดเอาเปรียบก็ได้บุญ

 

พระพุทธเจ้าท่านทรงตรัสไว้ว่า ผู้ใดทำกรรมอันใดไว้ จะดีหรือชั่วต้องเป็นผู้ได้รับผลของกรรมนั้น

และได้แยกความดีและความชั่วไว้อย่างชัดๆแล้วครับ

ทำชั่วแม้เพียงเล็กน้อย ยังไงก็เป็นบาป ครับ

ทำดีแม้เพียงเล็กน้อย ยังไงก็เป็นบุญ ครับ

หลักความดีของฆราวาสคือ ศีล5 ประการ ถ้าทำตามครบไม่ผิดออกนอกกรอบเลยถือว่าเป็นบุญครับ

ถ้าผิดจากศีล5 ประการ แม้เพียงเล็กน้อยก็ถือว่าเป็นบาปครับ การทำบาป

อย่าเห็นเป็นเรื่องเล็กน้อย ถ้าเลี่ยงได้ก็จงเลี่ยงครับ ไม่ทำบาปคือความชั่วทั้ง กาย วาจา

ใจ นั่นแหละดีที่สุด อาชีพใดถ้าเราทำแล้วทำให้ใจเรามัวหมองวิตกกังวล สิ่งนั้นมันก็ไม่เข้า

ท่าแล้วครับถึงแม้ว่าจะบาปไม่บาปไม่รู้ มันก็ทำให้เรามัวหมองคิดมากอยู่ดี ทางที่ดีทำ

อาชีพที่ทำให้เราสบายใจ ทั้งก่อนจะลงมือทำ ขณะทำ และหลังจากที่ทำเสร็จแล้วด้วยดี

กว่าครับ เพราะมันสบายใจทั้ง3เวลา แต่ต้องอิงกับศีล5 ประการเป็นหลักนะครับ อย่าเห็น

แก่ว่าจำเป็นต้องทำชั่วผิดศีลเพราะอาชีพเลย ข้อนี้ใครจะค้านผมไม่เถียงนะ แต่เพราะผมมี

ความเห็นว่าคนเราเกิดมาอย่างเก่งก็แค่100ปี ดังนั้นเวลามันสั้นโคตรๆเมื่อเทียบกับภพภูมิ

อื่นๆ แล้วถ้าเป็นอบายภูมิก็ยิ่งหนักเลย เทียบกันไม่ได้เลย ดังนั้นแล้ว เราก็รู้อยู่แก่ใจของ

เราอยู่แล้วว่าทำผิดศีลแม้เพียงเล็กน้อยถือว่าเป็นบาป บาปนี้พาใจเราไปสู่อบายภูมิได้ ถึง

แม้ว่าชาตินี้เราจะมีบุญได้เป็นเกิดเป็นเทวดา แต่อย่าลืมว่าบาปกรรมเก่าๆ นั้นยังอยู่ไม่ได้

หายไปไหนเลย ถ้าเกิดพลาด จุติจากเทวดาลงไปเป็นสัตว์นรก ด้วยบาปเก่าๆที่เราเคยทำ

ในสมัยที่เราเป็นมนุษย์ ที่เราชอบคิดกันนักหนาว่า แค่เพียงเล็กน้อยไม่เป็นไรหรอก ก็มัน

จำเป็นนี่ แต่ที่จริงแล้วการตัดสินเขาตัดสินที่ทำกรรมอะไรมาต่างหาก ไม่ได้ตัดสินที่จำเป็น

หรือไม่จำเป็น หวังว่าคงเข้าใจกันนะ ถ้าเป็นอย่างนี้แล้วก่อนตายเรายังมีสิทธิ์เลือกสร้าง

กรรมดีได้ โดยอย่าเอาอาชีิพหรืออะไรมาทำให้เราต้องพาดพิงไปกับการผิดศีลหรือกรรมชั่ว

ใดๆเลย แม้เพียงหยดนำ้หยดเดียว หยดลงตุ่มทุกวันก็ย่อมมีสักวันที่น้ำนั้นจะต้องเต็มฉันใด

การสร้างกรรมชั่วแม้เพียงเล็กๆน้อยๆเพราะเข้าใจว่าไม่เป็นไรมันจำเป็น กรรมชั่วนั้นก็ใช่จะ

กลับกลายมาเป็นกรรมดีไปได้ ข้อนี้ขอได้โปรดนำไปพิจราณาด้วย

 

แนะนำให้ไปบวชครับ มีโอกาศทำบาปน้อยกว่าอาชีพอื่น

 

ผมก็เคยทำบริษัทฯไฟแนนช์ ให้สินเชื่อรถยนต์ มันหลีกเลี่ยงการทำบาปไม่ได้เลยครับ ตั้งแต่จดหมายทวงถาม ก็ทำให้เค้าเกิดความไม่สบายใจแล้วครับ ไปยึดรถเค้ามาขายต่อ เค้าหมดทางทำมาหากิน แล้วยังโดนฟ้องร้องอีก ถึงเราจะทำตามหน้าที่แต่มันบาปแน่นอนครับ หลีกเลี่ยงได้ก็หลีกเถอะครับ ผมเคยเจอเคสแบบว่า พอโดนยึดรถทำมาหากินไม่ได้ เมียก็หนี ลูกก็หนี บ้านก็เช่าเอา คือแกเอารถมากู้เงินไปลงของมาขาย แต่ดันขายไม่ดีผ่อน
งวดไม่ได้ แกกำลังจะเอารถไปขายได้กำไรส่วนต่างมาปิดบัญชีแต่ขอเวลา 1 เดือน แต่เจ้านายผมบอกว่าไม่ได้ต้องยึดรถมาขาย ผมหละโคตรสงสารเค้าเลย เพราะถ้าให้โอกาสเค้าไม่เกินเดือนก็น่าจะขายได้แน่นอน แต่ทางบริษัทฯ อยากยึดมาทำกำไร เราก็ลูกน้อง ทำอะไรไม่ได้เลย

 

อ่านแล้วผมไม่อยากทำงานด้านนี้เลยครับ TT

 

ถ้างั้นก็คงไม่ต้องมีอะไรให้กังวลละครับ
ถ้าเราทำงานบนพื้นฐานของ คุณธรรม
เรื่องของบุญ เรื่องของศีล มาก่อนผลประโยชน์
ก็สบายใจหายห่วงครับ

 

ไม่มีปัญหาแล้วครับ สมัครงานได้แล้วครับ ได้งานด้านบุคคลครับ เห้อออ ไม่ต้องกังวลต่องานละ อิอิ // ต่อไปนี้ก็ตั้งหน้าตั้งตาทำบุญกันต่อปายยย ~

 

อ้าว..เฮ้ย..ใช้กฎหมายเล่มเดียวกันเป่า เพราะอ่านแล้ว บอกว่าเราผิด ทีไปตัดของเค้า อ่านแล้วพลอยเกลียดคนออกกฎหมายไปด้วย ก็มันยื่นเข้ามาในหน้าต่าง ทำไมตัดไม่ได้วะ ถ้ามันออกกฎหมายว่าตัดได้ ป่านนี้ตำรวจก็ไม่ต้องปวดหัวละ

 

ทำอะไรก็กลัวผิดกลัวบาป ไม่ใช่เพราะเคร่งครัดในศาสนาหรอก แต่จัดเป็นโรคจิตโรคประสาทอย่างหนึ่ง
ลองเปลี่ยนแนวคิดใหม่เป็นทำอะไรที่ทำแล้วสบายใจและไม่ทำให้ใครเดือดร้อน

 

1. คดีดังกล่าวเป็นคดีแพ่ง ฐานความผิดละเมิด ตาม ป.พ.พ. มาตรา 434 ท่านมีสิทธิฟ้องเป็นคดีแพ่ง ฐานละเมิดเรียกค่าเสียหายได้ ทุกรายการที่พิสูจน์ได้
2. ตัดต้นไม้ด้วยตนเองได้ครับ ตาม ป.พ.พ. มาตรา 1347

เข้าใจตรงกันนะครับ อิอิ ตัดให้ขาดเลย แช๊บๆๆ