เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

หลวงพ่อพุธให้ทานแก่หมาขี้เรื้อน !!

สมัยที่หลวงพ่อเป็นเณรอยู่ที่จังหวัดอุบลราชธานี วันหนึ่งเพิ่งฉันเสร็จกำลังจะไปล้างบาตร เหลือบไปเห็นหมาขี้เรื้อนหิวโซ เดินโซซัดโซเซ ใกล้จะหมดแรงเต็มที เกิดความสงสารจับใจ มองดูข้าวในบาตรก็ฉันเกลี้ยง เพราะครูบาอาจารย์สอนไว้ว่าเป็นธรรมเนียมพระธุดงค์จะฉันให้หมดบาตรเสมอ ไม่ให้กินทิ้งกินขว้าง
มองหาอาหารรอบทิศ ก็ไม่มีอะไรพอประทังความหิวของหมาน้อยได้ เจ้าหมาที่น่าสงสารก็ใกล้จะหมดแรง เมื่อหมดหนทาง ก็นึกได้ อาหารเพิ่งฉันใหม่ ๆ พอจะเรียกคืนมาให้เจ้าหมาน้อยได้ จึงเอามือล้วงคอให้อาเจียนออกมา หมาตัวนั้นคลานมาฟุบตรงเศษอาหารจากลำคอของเราพอดี มันได้กินอาหารนั้นจนมีกำลังขึ้น เราก็เรียกอาหารใหม่ออกมาจนหมดท้อง จนอาหารเก่าเริ่มระบายออกมาด้วย พอเห็นสุนัขมีแรงก็หยุด เจ้าหมาตัวนั้นได้แรงขนาดวิ่งเหยาะ ๆ ตามเราได้

จากนั้นมา ลาภสักการะในเรื่องอาหารการกินนี้มีมากเสียจนเขาบังคับให้กิน บางรายทำอาหารประณีตมาถวาย เห็นเราไม่แตะต้องเลย ก็กลับไปนอนร้องไห้ (เขามาเล่าให้หลวงพ่อฟังเอง) หลวงพ่อจึงต้องพยายามฉันให้เขาทุกครั้งเพื่อรักษาน้ำใจ

จาก ฐานิยตฺเถรวตฺถุ หลวงพ่อพุธ ฐานิโย –หน้าที่ ๖๕

 

แล้วจากเรื่องข้างบนให้ พี่น้องพิจารณาให้ดี

๑) ทำบุญ ทานอะไร ได้แบบนั้น ( กฎแห่งกรรม ทำอะไรได้แบบนั้น )

๒) ให้ทานสิ่งที่เขาต้องการที่สุดในชีวิตขณะนั้น เวลานั้น ในขณะที่เขา หิวโหย เจ็บป่วย ถ้า ไม่ได้ทาน ไม่มีใครช่วย ถึงป่วย พิการ ตาย มีความทุกข์ทรมาน

๓) การให้ทานที่เราต้องให้ ทานที่มาจากเรา เป็นสิ่งที่สุดชีวิต จะมีให้ได้ เขียนอาจจะงง แต่สำนวนคือ กรีดเลือดให้ครับ การบริจาคโลหิตก็แบบเดียวกัน การบริจาคเงินที่เราต้องใช้ การบริจาคอาหารที่เราต้องกิน ฯลฯ

(ผมมีเคล็ด จะบอกให้น่ะครับ )

 

หลวงพ่อวัดปากน้ำ ตอนไปอยู่วัดปากน้ำใหม่ๆ ก็เหมือนกัน ชาวบ้านไม่ชอบคนต่างถิ่น มาเป็นสมภารในถิ่น วัดอยู่ในสวน ไปบิณฑบาต แทบไม่พอฉัน ชาวบ้านไม่ใส่บาตร บางทีไปบิณฑ์ ได้กล้วยมาสองลูกก็มี แต่ท่าน อยู่ด้วยขันติ ของเอกบุรุษแห่งศากยวงศ์

วันหนึ่ง ไปบิณฑ์ มากลับมาจะฉัน ได้มาหน่อยนึง มีข้าว ประมาณทัพพี ถ้าผมจำไม่ผิดน่ะครับ แต่ประเด็นว่า ได้น้อยมาก พอท่านจะฉัน มีหมาแม่ลูกอ่อนมานั่งมอง มันหิวเหมือนกัน ต้องเอานมให้ลูกกินอีก

หลวงพ่อเห็นหมานั่งมองตาละห้อย ท่านฉันไม่ลง ถึงร่างกายจะหิวเหมือนกัน เพราะของขบฉันมีน้อย แต่ท่านตัดใจ

เลยตัดใจ เอาอาหารให้หมา ทั้งหมด แล้วอธิษฐาน ( ตอนนั้นทำสำเร็จ วิชชา ธรรมกาย แล้ว ) ด้วยอานิสงค์นี้ ต่อไป ขออย่าให้วัดปากน้ำ ต้องมีถึงซึ่งอดอยากอีกต่อไป

และตั้งแต่วันนั้นมา จนวัดเจริญถึงที่สุด พระภิกษุมาเรียน ปริยัตฺ มาปฏิบัติ เป็น พันๆรูป ญาติโยมอีกนับไม่ถ้วน ( แม้ยาย อา และ แม่ผมยังไม่กินข้างวัด เพราะไปยากยุคนั้นไปเรือ กว่าจะกลับก็กินข้างวัดนั่นแหละ ) ไม่เคยอดอยากอีกเลย พออะไรจะหมด ก็มีคนเอามาถวายมาจนสิ้นหลวงพ่อ และ ยังเลยมาจนบัดนี้

อะไรคือ ประเด็น????

 

ปะเด็นจริงๆมีหลายอย่าง แต่เอาเนื้อๆ

๑) ท่านสละ ของที่ท่านต้องการเหมือนกัน ให้ต่อชีวิตเขาแบบไม่มีอาลัย

๒) ทานเกิดพอดี กับ ผู้รับทาน พอดี ( คือ หิวและ มีอาหารอยู่แค่นั้น )

๓) หมาผู้รับทาน ก็ไม่ได้คิด มาก่อนว่า หลวงพ่อจะยกให้ทั้งหมด นึกว่านั่งมอง นั่งดู ได้ เศษ กระดูก โยนมาบ้าง แต่นี่ แจ็คพอตแตก ได้อาหารทั้งหมด ทั้งบาตร (ซึ่งไม่ได้มีมากอะไร ไม่งั้น แบ่งให้หมา สักส่วนก็ได้ ) แต่สำหรับแม่หมา แจ็คพอตแตกครับ และ สำหรับเรื่องหลวงพ่อพุธ หมาขี้เรื้อนที่ทาน อ๊วกของท่านก็แจ็คพอตแตกเหมือนกัน ในความคิดของหมา

เมื่อ เเจ็กพอต ไป แจ็กพอต ก็มา ตามกฎแห่งกรรม

ต่อจากนั่น ท่านไม่มีอดอีก ยังเหลือเลี้ยงเขาได้อีกเป็นพันๆคน อีกทั้งหมู หมา กาไก่ คำว่าอดอยากไม่มีอีก

ส่วนที่จะว่าเพราะบารมีของท่าน ( อันนี้มันชัด ) แและ เทวดา มาลองใจ หรือ ดูอยู่ ชอบจึงมาช่วยอุปถัมท์ เรียกคน เรียกทรัพย์มาช่วย ผมก็เชื่อว่าจะเป็นแบบนั้น

ป.ล. เรื่องสองเรื่องนี่ คล้ายคลึงกันมาก ที่หลวงพ่อวัดปากน้ำ คงเกิดเหตุการณ์ก่อน และ มาถึงเรื่องเหตุการณ์ของหลวงพ่อ พุธ และพระกรรมฐาน ทั้งสองท่าน จะฉันสักเท่าไหร่เชียว แค่พอเลี้ยงสังขาร ท่านก็ไปกิจของท่านต่อ

แต่ท่านทั้งสองได้ แจ็คพอตเหมือนกัน

แล้วเราจะแจ็คพอตบ้างจะทำอย่างไร

 

สาธุ ....ขอบพระคุณกับเรื่องราวดีๆ ที่พี่พีนำมาเสนอครับ

 

เดี๋ยว มาเฉลย ผมแจ๊คพอร์ตของผมแล้ว ท่านล่ะ แจ็คพอร์ตหรือยัง ????? เดี๋ยวผมมาแนะเคล็ด ไปอาบน้ำ ให้สบายๆก่อน

 

รอติดตามด้วยครับ ขอบคุณครับ

 

แจ็คพอตแตก

คำตอบ ทำแบบท่าน (หลวงพ่อวัดปากน้ำ และ หลวงพ่อ พุธ )

แบบสั้น ๆได้ใจความ อยากได้ แจ็คพอตแบบ หลวงพ่อ ก็ทำตามแบบท่านน่ะแหละครับ ท่านอุตส่าห์ ทำให้ดูแล้ว

สมมุติว่า คน ได้แจ็คพอตแตก จะเป็นอย่างไร เขาจะดีใจสุดขีด แบบ ได้รางวัลใหญ่

หมา พอได้ อาหารกินแบบ ได้ทั้งหมด หลวงพ่อ เท ในบาตรให้กิน หลวงพ่อพุธ ท่านล้วงอ๊วกให้กินจนหมด หมามันมองอยู่น่ะครับ เรื่องอิ่มท้อง สัตว์ไม่โง่ หมาเขาก็จะดีใจสุดขีดครับ.......เน้น ต้องสุดขีด มันเป็นเคล็ดธรรมชาติ ยิ่ง เมื่อทำกรรมดี คน เทพ เทวดาที่มาร่วม ดีใจกันด้วย แบบสุดขีด

เราก็ทำแบบเดียวกันครับ ตามครูบาอาจารย์ ไม่มีพลาด จะพลาดได้อย่างไร ตัวอย่างมันมี

ผมเป็นคนชอบเล่นพระเครื่องรางของขลังแนว พุทธคุณ ไม่ได้ซื้อขาย วัยเด็ก ๆ รุ่นๆ หนุ่ม จะหนุ่มใหญ่ ไปมาทั่วในรัศมีที่ไปได้ ไปหาพระมาจนลืมๆไปว่าหลวงพ่ออะไรบ้าง ไปกราบไหว้ บูชา เครื่องรางของขลัง ไปฟังเทศ ฟังธรรม ไปปฏิบัติกายและใจ ไปช่วยสร้างวิหารทาน จนมาหยุดที่ หลวงปู่พระครูบุญศรี มาเจอท่านที่ใช่สำหรับเรา

ใครฟังไปแล้ว ไม่เชื่อผ่านไป ถ้าเชื่อก็ทำตาม ผมแก่แล้ว มาเปิดเผยเคล็ดลับชีวิตให้ท่านฟัง ท่านเชื่อ เอาไปใช้ได้ผล ก็โมทนา ไม่เชื่อ ก็ผ่านไป บางคนมันอวดดี อวดเก่งอวดว่ามีของดีอยู่แล้วเยอะ ก็ให้เขาดีของเขาไป ผมไม่เสียเวลาด้วย ตัวใครตัวมัน

ในขณะที่ท่องยุทธจักร สมัยหนุ่ม มีเพื่อคนหนึ่งเป็นศิษย์ หลวงพ่อ ฤาษี แฟนพันธ์แท้ วัดท่าซุง คนหนึ่ง เขาค้นคว้าวิธีรวยมา แล้วมาบอกผมว่า หลวงปู่ปานเคยแนะนำศิษย์ให้รวยมา ( เรื่องนี้เคยเล่าแล้ว คนไม่ get อาจจะลืม เล่าอีกที )

การได้โชคใหญ่ เมื่อเดินไปเจอขอทาน ขอทาน จริงๆ น่ะครับ สมัยนี้หาโคตรยาก แต่เมื่อสัก สามสิบปีก่อนมีน่ะครับ แบบ มือไม้ เน่า ขี้เรือนกิน มาเลย ขโยกๆมาขอทาน ตามตลาด ตามวัด ขอจริงๆ ไม่ได้ทาน หิว ทรมานไปวันๆ

ให้ท่านเดินผ่านไป ขอทานจะยกกะลา หรือ กระป๋องขอเงิน ท่านทำเฉยซ่ะ เดินผ่านไปแบบไม่ใยดี พอผ่านไป ขอทานก็จิตตก เพราะแห้วแล้วไม่ได้แน่ แล้วขอทานก็กลับหันไปมองคนเดินผ่านมาต่อจากท่าน หรือ ท่านต่อไป พอขอทานอยู่ในสภาพนั้น ท่านเอามือที่ล้วงกระเป๋า เอาแบงค์ ร้อย ( ยุคนี้ ยุคผม ยี่สิบบาท ก็เมาแปร้แล้ว ) น่ะครับ หันขวับมา ใส่ในกระป่องทันที ขอทานจะตกใจเพราะท่านเล่นหันขวับเดินย้อนกลับมาในวินาทีนั้น ใส่แบงค์ร้อยลงในกระป๋องหรือ กะลาทันที

ขอทานจะดีใจแบบฉับพลันสุดขีด ได้ตั้งร้อย หรือ ห้าร้อยโว้ย และถ้าขอทานนั้นเป็นขอทานตัวจริง ลำบากจริงๆ ไม่เอาเงินไปอบายมุข ไปกินเหล้า เอาไป เลี้ยงตัวเองครอบครัว ค่าอาหารและ ค่ายา

แจ็คพอตแตกครับ

เหตุการณ์แจ็คพอตแตก มีอีกหลายเหตุการณ์ที่ผมค้นคว้าและทำมา

๑) ปลาที่เขากำลังจะฆ่า ไม่ใช่ในตลาดน่ะ อันนั้นกำลังจะถูกฆ่า บางทีเขาเอาเหล็กแหลมแทงไว้ ให้บาดเจ็บ แบบนี้ไม่ดี เพราะปลาช้ำมา เอาปลาแบบเขากำลังยกมือจะฟันคอ ไอ้เจ้าปลา ก็นึกว่าจะตายแน่แล้ว พอแก้วแม่แก้ว ตาเหลือกอยู่ ท่านเขาไป คว้าไว้ บอกขอซื้อเถอะ เอาไปปล่อย เจ้าปลา ( หรือ สัตว์ อะไรก้ได้ ยิ่งสัตว์ใหญ่ ช้าง ม้า วัวควาย ยิ่งเป็นมนุษย์ ขอทาน นักบวช ปลา หรือ สัตว์ พระโพธิสัตว์ ยิ่งเจ๋ง ) จะดีใจแบบแจ็คพอต รอดล่ะโว้ย

๒) ปลา กุ้ง ปูที่อยู่ตามตู้ปลาในร้าน อาหาร พวกนี้ คืนนั้น ตายแน่ๆ เอาร้านที่คนเยอะๆ กะว่าปลานั้น กุ้งนั้น ไม่รอด ซื้อแล้ว ( บางทีเขาไม่ขาย ต้องต่อรอง แถมเงินกันหน่อย ) ได้มาปั้บ ทันที เอาไปปล่อยในที่ๆมันจะรอดไปตลอดกาล พวก บึงใหญ่ตามวัด ชายทะเลในวัด ( ถ้าเป็นปู ) หรือ แม่น้ำใหญ่ๆ หาไม่ได้ คลองปะปา ผมก็ปล่อยมาแล้ว ผมปล่อยพวกนี้มาหลายร้อยตัวครับ ปล่อยมาหลายสิบปี

๓) ปูที่ถูกมัด ตามร้าน ตามแผง ปูพวกนี้ทรมานมาก ตะคริวกิน ร้อนก็ร้อน หิวก็หิว มันตายแน่ๆ ซื้อปั้บ ไปเลย เอาไปปล่อยแถวชายทะเลในวัด หรือ ป่าชายเลนของหลวงที่สงวน บึ่งไปเลย แต่การปล่อยปู ที่ถูกมัด อันตรายน่ะครับ จะไม่เล่าใครสนใจถามนอกไมค์ พวกนี้ผมปล่อยมา น่าจะเป็นร้อยๆตัวครับ พวกนี้บางตัวเขารู้น่ะ ก่อนจะเดินไป เขาหยุดหรือ หันกลับมามองเรา แล้วไป จริงๆไมไ่ด้มโน

๔) ช่วยชีวิตวัวควายที่ถูกฆ่า อันนี้ทำแค่ร่วมเขาทำ ทำมาหลายตัว เพราะว่าไปทำเองยาก แต่ว่าสักวัน ่าจะจะไปดักแถว โรงฆ่า เลือกซื้อมาเลย อยากทำกันไหม พอเงินในสุวรรณบัญชีพอ เอา ทีล่ะตัว พอถึงหน้าโรงฆ่า ถามซื้อ เอาชึ้น หกล้อไปปล่อย กันที่ สักที่ ต้องเตรียมกาลหน่อย หรือ ร่วมกับเขาไปเรื่อยๆ

๕) ช่วยคนจะตายๆ ป่วยๆ จะตายๆนี่แหละ พอไปช่วยหลังจากเขาหมดอาลัยตายอยาก นึกว่าแย่แน่ๆ ชีวิต ดำมืด พอคนไปช่วย ชีวิตเห็นแสงปลายทางขึ้นมา จะดีใจแบบสุดขีด แบบคุณบิณฑ์ นี่แหละ วันหนึ่งผมจะทำนายน่ะครับ คุณบิณฑ์ จะรวยแบบยิ่งกว่าเศรษฐี เพราะท่านเข้าใจเคล็ดของะรรมชาติ ด้านนี้ ท่านนี้ จะไม่มีทางอับจน

เอาแค่นี้ก่อน จะค่อยคายกันไป ท่านเชื่อ ท่านรวยได้ครับ อาจจะถึงแจ็คพอตแตก แต่ต้องอยู่บนพื้นฐานดีที่รองรับพอสมควร

๑) มี ศีล มีสมาธิ มีสัจจะพอสมควร ไม่ใช่คนเหลวแหลก พ่อ แม่ เทพ เทวดา ไม่เอา แบบนี้ยาก และที่สำคัญ หัวใจเศรษฐีของ ตามตำหรับพุทธศาสตร์ สิ่งแรกที่ต้องทำคือ ขยันหาครับ หลวงพ่อทรงท่านเน้นเลย ว่าต้องขยันหาด้วย

๒) ปรนนิบัติ พ่อ แม่ อย่างดี ด้วยความกตัญญู

๓) มีครูบาอาจารย์ดีคอยแนะ

๔) มีกัลยาณมิตร หรือ คู่ชีวิตที่ มี ภูมิ เสมอกันดึงกันขึ้น

อันนี้มีการยืนยันในพระไตรปิกฎ

๕) ใส่บาตรพระ อริยบุคคลที่เพิ่งออกจากนิโรจสมาบัติ ถ้าท่านมีโชคไปเจอ ไปเฝ้าตอนท่านออกเลยน่ะครับ สูงสุดคือ ๗ วันถ้าจำไม่ผิด พอออกมา ถือบาตร ใส่อาหารปุ๊ปแล้วอธิฐานเลย

ข้อนี้สำหรับผมไม่แน่ใจ แต่เคยทำเองหลายหลวงพ่อ หลวงปุ่ หลวงตาที่ผมนับถือ และ เคยร่วมทานไป เช่นกับหลวงพ่อ กัสปมุนี

 

วันนี้เอาแค่นี้ก่อน การทำตัวให้รวย ทำ ประกอบกับพระและเครื่องรางบางชนิด ด้านโภคทรัพย์ ยิ่งแจ๋วครับ สำหรับ เรื่องนี้ เล่าไปหลายครั้ง หลายเหตุการณ์ เสาะหากันเอาเองน่ะครับ

 

ขอติดตามนะคะ

 

เป็นฤกษ์ดี วันนี้ได้เข้ามาอ่านข้อความดีๆ ก็เหมือนเจอแจ็คพ็อตค่ะ กราบขอบพระคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ ค่ะ

 

ขอความเมตตา แม่พระธรณี

เรื่องนี้เล่าไปแล้ว จะรวยอย่าลืมแม่พระธรณี ทำบุญทำทานทุกครั้งกรวดน้ำอุทิศให้แม่พระทุกครั้งห้ามลืม ส่วนเคล็ดเขียนไปแล้ว ขอครูแสงแขดึงมาให้ด้วยน่ะครับ ว่าหน้าไหน เล่าซ้ำกันน่าจะ สอง สามครั้งมาแล้วครับ

 

หน้า ๑๒๙๓ ครับ เรื่องแม่พระธรณี ลองย้อนอ่านดูน่ะครับ มาอ่านเรื่องของพี เสาวภา ประสบการณ์บูชาวัตถุมงคล มาบูชาของตามแนว พี เสาวภา........ ห้ามลืม แม่พระธรณีเด็ดขาด เป็น ทีเด็ด อาวุธลับระดับ มหากาฬครับ

 

เรื่องแม่พระธรณี ยังมีอีก ผมจะค้นๆ ดึงมาให้ดูน่ะครับ

 

มีประสบการณ์เหรียญบิน ตามอานได้ที่หน้าไหนครับ

 

แหะๆ ผมก็ลืม มีครูแสงแขคอยช่วยหาในกระทู้เหรียญบิน เหรียญบินนอกจากปลุกเสกโดยหลวงพ่อทรงแล้ว ยังมีหลวงพ่อมุ่ย และคณาจารย์ วิเศษชัยชาญยุคนั้น. เชื่อขนมกินได้ครับ ว่าครอบคลุมทุกด้าน

เป็นเหรียญรูปหลวงพ่อทรง หรืออาจารย์ทรงเหรียญแรก รับรองหลวงพ่อท่านไม่ให้เสืยชื่อครับ

 

ไปค้นเรื่องเก่า เกี่ยวกับแม่ธรณี เจอ นานหัวฟูเลยดึงมา หน้า 1233

ผมกำลังรอคำตอบอยู่น่ะครับ เรื่องสร้างพระใหญ่ครับ ถ้าชัดเจน พี่น้องบ้านเหรียญบิน เป็นเจ้าภาพปูน หนึ่งตันครับ

 

กราบ ๆ ๆ หลวงตาเล็ก หลวงพ่อทรง และ หลวงพ่ออั้บ ครับ

 

หาต้นฉบับไม่เจอค่ะ เจอแต่แบบอ้างอิงไว้ แต่อ่านที่ไรก็ยังเพลินและได้ความรู้อยู่ดีค่ะ จากหน้า 2526 ค่ะ

 

กราบกราบ กราบ หลวงปู่บุญศรี หลวงพ่อทรง ครับ
โมทนาบุญใส่บาตและกิจอันเป็นกุศลที่เกิดขึ้นในวันนี้ครับ สาธุ

เมื่อวานก่อนผมและครอบครัวได้ไปติดตามงานเรื่องการก่อสร้างพระใหญ่ โดยตั้งใจว่าจะไปกราบเรียนถามหลวงพ่อสำอางค์ที่วัดของท่าน ตั้งอยู่ที่น้ำตกวังก้านเหลือง พอไปถึงปรากฎว่าท่านต้องเข้ากรุงเทพฯตั้งแต่ตี ๔ อดเจอท่านเลย ไหนๆก็มาแล้วก็เลยเก็บภาพถ่ายที่วัดท่านมาฝาก ขณะนี้กำลังก่อสร้างหลวงพ่อโสธรองค์ใหญ่มาก องค์พระเสร็จแล้วกำลังลงทอง สอบถามพระที่กำลังทำงานได้ใจความว่าสร้างมาร่วม ๕ ปีแล้ว ใช้งบประมาณไปแล้ว ๘ ล้านบาท และก็กำลังดำเนินการอย่างต่อเนื่อง ในวัดของท่านบรรยากาศร่มรื่น สิ่งปลูกสร้างส่วนใหญ่ท่านสร้างเอง ภายในวิหารมีภาพประเจ้า ๕๐๐ ชาติที่งดงามมากพร้อมทั้งรูปปั้น ปูนปั้น พ่อแม่ครูบาอาจารย์มากมาย
หลังจากที่ไม่พบท่านผมและคณะก็กลับมาที่วัดพระนอนเพื่อติดตามความคืบหน้าในการก่อสร้าง ภาพที่เห็นคือตอนนี้โครงสร้างขององค์พระมาถึงหน้าตักแล้วไวมากเพียงแค่ ๑ อาทิตย์เท่านั้นเอง และในขณะที่ผมกำลังดูสถานที่ก่อสร้างนั้นกำลังคิดว่า เสียดายที่ไม่ได้คุยกับหลวงพ่อถึงเรื่องพระ จู่ๆทีมช่างก็บอกว่าหลวงพ่อกำลังมาจากกรุงเทพฯแวะมาดูงานที่วัดนี้ ผมนี่หัวใจพองโตเลยว่าโชคดีจริงๆที่จะได้เรียนถามท่าน สักพักรถหลวงพ่อก็เข้ามาที่วัดพร้อมกับวัสดุที่ใช้ก่อสร้างและท่านก็ตรงมาที่ผมเลย ท่านสนทนาเป็นภาษาอีสานด้วย มาถึงท่านก็ตรงไปปีนขึ้นไปดูที่ก่อสร้าง คุยกับลูกศิษย์ที่ดูแลและก็มาคุยกับผม ผมจึงเรียนหลวงพ่อว่าโยมจะร่วมทำบุญสร้างพระใหญ่ แต่ขอถามหลวงพ่อเรื่องการสร้างพระใหญ่แล้วแล้วจะอธิษฐานชำระหนี้สงฆ์ได้หรือไม่ หลวงพ่อตอบว่า ได้แน่นอน แล้วพระเนตรหลวงพ่อจะใช้อะไรครับ หลวงพ่อตอบว่าใช้นิลและเปลือกหอยมุก เป็นงานปูนทั้งองค์ และหลวงพ่อมั่นใจว่าจะสร้างองค์นี้ให้แล้วเสร็จภายใน ๓ เดือน งบประมาณ ๒ ล้านบาท และท่านก็ขอโมทนาและจิตอันเป็นกุศลที่จะร่วมกับท่านก่อสร้างในครั้งนี้ ท่านบอกว่าจะทำเท่าไหร่ก็ทำหรือหากมี ๒ ล้านก็ทำได้นะ ท่านหัวเราะชอบใจ
หัวใจพองโตอยากเจอก็เจอ อยากได้คำตอบก็ได้ อย่างนี้แล้วผมและคณะจะร่วมทำบุญกับหลวงพ่อแน่ๆครับ มีงบน้อยก็ทำแต่น้อย พอมีแรงและเวลาก็จะไปช่วยท่านแน่ สาธุ