เรื่องเด่น ตามรอยหลวงพ่อเงิน พุทธโชติ (กลุ่มหลวงพ่อเงิน)

สวัสดีปีใหม่ไทยครับพี่เจ๊ตุ้มพี่ส้มพี่โพทะเล
พอดีไปสงกรานต์ที่อุดรไปเจอหนังสือพระเครื่องเล่มหนึ่ง
เปิดอ่านดู...น้ำตาแทบไหลไปเจอแฝดผู้พี่เข้าแล้วครับ
หลังจากตามหากันมานานแสนนาน ถ่ายรูปใหม่สดใสกว่าเดิม...

 

คู่แฝดครับ...

 

เนื้อคล้ายๆทุ่งน้อย ออกปี58 สมทบทุนสร้างเจดีย์...ของทุ่งน้อยจะองค์เขื่องๆราวๆห้าสลึงกว่าๆมั้ง..คางจะเหลี่ยมกว่าองค์นี้...ของท่านสวยครับถ้าคราบเบ้าเป็นผงขาวๆคล้ายปูน...ผมตีเป็นพระสร้างใหม่ไม่ทราบวัด ขออภัยหากผิดพลาด

 

สวยครับพี่หมู...ขอให้โชคดีรับปีใหม่ไทย...นำรูปครบห้าด้านมาให้ศึกษากันอีกทีจะดีมากครับพี่ฯ...

 

ครับ
ผมเองก็ดูไม่ออก:''''(

 

พี่โพทะเลครับเต่าตัวนี้เป็นของยุดใดครับ โลหะที่นำมาหล่อเป็นอะไรครับผมดูแล้วไม่ใช่
ทองเหลืองแน่ๆ คล้ายๆกับว่าผมก็มีอยู่ตัวหนึ่งครับพิมพ์ทรงคล้ายกันมากๆครับ...(k)

 

หวัดดีหลังสงกรานต์ครับพี่หมูฯและทุกๆท่าน...หวังว่าคงชุ่มฉ่ำกันพอประมาณนะครับ...
ตอบคำถามของพี่หมูฯ.....พญาเต่าเรือนของผมตนนี้จะสร้างในยุคใด..ทันหลวงปู่ฯมั๊ย..ผมไม่อาจยืนยันได้ ไม่มีหลักฐานปรากฏแน่ชัด...มีแต่คำบอกกล่าวเล่าขานว่าเป็นของ..ห้วยเขน...ตอนที่ได้มาตอนนั้นจนถึงตอนนี้..ก็ยังไม่ได้มีการยอมรับจากบรรดาขาใหญ่..ซึ่งส่วนมากจะตีเป็นของเล่นสนามพระ...แต่ที่ผมเก็บไว้ก็เนื่องจากได้มาจากผู้ใหญ่ที่เกษียณอายุกรุณา...ประกอบกับตอนที่เห็นแว๊บแรกผมชอบเนื้อหาโลหะที่ดูสวยดี มีลักษณะที่สามารถออกไปทางเนื้อโลหะได้สามประเภททางใดทางหนึ่ง..อันได้แก่..สัมฤทธิ์...บรอนซ์...หรือขันลงหิน...ซึ่งทั้งสามประเภทนี้เป็นที่นิยมในการถูกนำมาสร้างพระและวัตถุมงคลในสมัยโบราณ...อาจเป็นเนื้อสัมฤทธิ์(ทองแดง+ดีบุก+เงิน+ทองคำ)ซึ่งมาส่องดูทีหลังแล้วไม่น่าจะใช่....หรืออาจเป็นบรอนซ์(ทองแดง+โลหะอื่นๆที่ไม่ใช่สังกะสี ..ถ้าทองแดง+สังกะสี=ทองเหลือง...แต่บรอนซ์ออกได้หลายสี ออกทอง,ออกเงิน,หรือคล้ายนากอย่างพญาเต่าฯตนนี้)...แต่ตามสายตาผมคิดว่าอย่างแย่ๆก็น่าจะเป็นเนื้อขันลงหิน...คือทองแดงผสมดีบุก..ซึ่งมาพินิจดูตอนหลังเนื้อนี้มีทางเป็นไปได้มากที่สุด...ประกอบกับลักษณะการทำหูห่วงเพื่อการห้อย...ก็ทำเหมือนกับการหล่อเหรียญจอบแบบโบราณคือทำเป็นก้านยาวออกทางหัวแล้วโค้งงอเข้ามาแปะไว้ที่ใต้ท้อง....เป็นหลากหลายองค์ประกอบที่ทำให้ผมเก็บพญาเต่าฯตนนี้ไว้ศึกษา.... ที่เห็นตามภาพสีออกแดงมากไปหน่อย(เลนส์กล้องไม่ดี....รำไม่ดีโทษปี่โทษกล้อง)..เนื้อตัวจริงจะแดงน้อยกว่าตามภาพนี้ มีอมเหลืองมากกว่าในภาพ...พญาเต่าฯตนนี้ตามสายตาผมก็ดูว่ายังไม่เก่าเท่าไร..หากท่านใดอยากเก็บหาก็คงต้องพิจารณาเน้นที่เนื้อโลหะเป็นสำคัญ..เนื้อต้องแห้งเก่าไว้ก่อน เพราะเมื่อไม่นานมานี้ก็เห็นมีออกมาเหมือนๆแบบนี้..แต่เนื้อเป็นทองเหลืองล้วนๆหรือไม่ก็ทองแดงท่อแอร์แดงจร้ามาก่อนถึงสี่แยกซะอีก....ไหนๆสงกรานต์นี้ปล่อยเต่าไปแล้วก็เลยอยากนำเอาเกร็ดเล็กๆน้อยๆเกี่ยวกับพญาเต่าฯมาเล่าสู่กันฟัง....ก็ฟังๆกันมาเล่าต่อๆกันไป...หนุกๆในโอกาสปีใหม่ไทย
...พญาเต่าเรือน...บ้างก็เรียก..พญาเต่าเลื่อน....เล่าต่อกันมาว่า...มีข้อความปรากฏในพระไตรปิฎกตอนหนึ่งกล่าวถึงสมเด็จพระทศพลซึ่งเป็นพระโพธิสัตว์เสวยพระชาติเป็นพญาเต่า...อยู่ในร่างเต่าที่มีเรือนร่างใหญ่โตเท่าบ้านเรือน...จึงเรียกกันว่าพญาเต่าเรือน...พญาเต่าเรือนอาศัยอยู่บนเกาะร้างกลางทะเลกินแต่พืชพรรณไม้ใหญ่บนเกาะนั้นดำรงชีวิตมานานน้านนาน ...จนวันหนึ่งมีเรือสำเภามาล่มหน้าเกาะ...ผู้คนจึงว่ายน้ำหนีตายขึ้นเกาะที่พญาเต่าเรือนอาศัยอยู่...ซึ่งบนเกาะก็ไม่มีสัตว์อื่นใดให้เป็นอาหารได้...พืชผักก็ไม่มี...มีแต่ต้นไม้ใหญ่โตที่เป็นอาหารของพญาเต่าฯ...พอนานเข้าผู้คนอดอยากจนแทบจะฆ่ากันเพื่อกินกันเอง...พอพระโพธิสัตว์ในร่างพญาเต่าเห็นอย่างนั้นก็รุ้สึกเศร้าใจที่ผู้คนจะต้องมากินกันเอง ก็เลยคิดว่าอันตัวเราก็มีเนื้อมากและก็มีชีวิตอยู่มานานมากพอแล้วหากปล่อยให้แก่เฒ่า ตายไปร่างกายก็เน่าเปื่อยหายไปเปล่าประโยชน์..อย่ากระนั้นเลย...เราน่าจะสละละสังขารเพื่อเป็นอาหารต่อชีวิตให้ผู้คนหลายชีวิตน่าจะดีกว่าให้พวกเขามาฆ่ากันตายแล้วกินพวกเดียวกัน....ว่าแล้ว..พญาเต่าเรือนท่านจึงอธิษฐานเอาร่างเป็นทานแล้วคลานไปที่หน้าผาทิ้งร่างเต่าลงมาให้กระดองเต่ากระแทกกับก้อนหินจนแตกกระจาย..เนื้อพญาเต่าเรือนก็..เลื่อนไหล..ออกมากองอยู่ที่พื้นทำให้ผู้คนได้อาศัยเนื้อพญาเต่าเป็นอาหารประทังชีวิตรอดตายจนมีเรือผ่านมาแล้วรับพวกเขารอดตายกลับไป...จากการอุทิศร่างอันใหญ่โตเท่าบ้านเรือนของพระโพธิสัตว์..พญาเต่าเรือน...เพื่อเป็นอาหารด้วยการเลื่อนตัวตกมาจากหน้าผา...บางครั้งจึงมีการเรียกกันว่า..พญาเต่าเลื่อน...
ทั้งพญาเต่าเรือน..และพญาเต่าเลื่อน...มีความเชื่อกันว่าเป็นพระโพธิสัตว์องค์หนึ่งที่ประทาน...ความโชคดี..มีเมตตา..ค้าขายร่ำรวย...ขับไล่ความซวย...ช่วยให้แคล้วคลาดปลอดภัย...ใครมีไว้จะดีดีดี....ท้ายนี้แถมคาถาภาวนาจิตในการพึ่งพาพญาเต่าเรือนทุกสำนัก...ท่านให้ตั้งนะโมสามจบ..รำลึกถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ และพระคุณของบิดามารดา ครูบาอาจารย์...และต้องไม่ลืมหลวงปู่ฯ(ถ้าเป็นพญาเต่าฯของหลวงปู่)...เอาเป็นว่าพญาเต่าฯมาจากสำนักไหนก็ตั้งจิตรำลึกถึงอาจารย์เจ้าสำนักฯนั้นๆ...ขออำนาจบารมีมาโปรดอำนวยพรในเรื่องที่เราต้องการ...แล้วภาวนาปิดท้ายด้วยคาถานี้...”นาสังสิโม สิโมนาสัง โมนาสังสิ สังสิโมนา”.......ทุกท่านที่ได้มานั่งอ่าน แสดงว่าท่านได้ผ่านสงกรานต์ปีนี้มาได้อย่างปลอดภัยแล้ว...อาจจะสนุกสนานมากบ้างน้อยบ้าง...หรือไม่สนุกเลย...ไม่เท่ากัน...เป็นเรื่องธรรมดา...ขอให้เดินหน้าดำรงชีวิตให้อยู่ในธรรม ทำตามคำสอนของพุทธองค์... แล้วชีวิตจะดีขึ้นแน่นอนครับ...เอวังก็มีด้วยประการะฉะนี้..

 

ผมว่าพิมพ์เดียวกันครับพี่โพทะเล

 

แบบนี้พอดูความเก่าได้ไหมครับ ไม่รู้ว่าอยู่ในระดับใดครับพี่โพทะเล

 

พิมพ์ขี้ตาดีไหม

ไม่แน่ใจว่ายุคไหนครับ

 

ขอดูก้นด้วยซิครับ..ถ้าเห็นภาพครบ5ด้าน...จะช่วยในการวิเคราะห์ได้สะดวกขึ้น...เท่าที่เห็นสีผิว..คหสต.ผมไม่ชอบสีผิวแบบนี้เลย มีความเสี่ยงสูง

 

สวัสดีทุกท่านครับ รบกวนช่วยพิจารณาหลวงพ่อองค์นี้ด้วยครับว่าทันท่านหรือว่ายุคไหนวัดไหนครับ

 

เท่าที่เห็น...ผิวสวยเหมือนจะเก่าครับแต่คงไม่เก่าจริง...เพราะผมเห็นคล้ายๆร่องรอยการขัดผิวที่สังฆาฏิด้านหลัง...ใช่หรือเปล่า..หรือผมตาลายไปเอง ประกอบกับยังไม่เห็นก้น....เลยเข้าข่ายกักตัวไว้ก่อน...คหสต.ยังไม่ผ่านครับ....

 

ขอบคุณคุณโพทะเลนะครับที่ช่วยพิจารณา ด้านหลังเป็นรอยจริงครับแต่ไม่ใช่รอยขัดแต่จะเป็นรอยเหมือนขูดหรือโดนอะไรเสียดสีเวลาวางหรือจับครับ เนื้อโลหะจะออกขาวๆซีดๆครับ

 

องค์นี้ ยุคไหน ครับ

 

ไปต่อ หรือว่งดีครับ

ไปต่อหรือวางดีครับ ??

 

โดยส่วนตัวแล้วผมชอบหลวงปู่องค์นี้นะครับ แต่ดูแล้วคงไม่ใช่หลวงปู่วาระสองครับ เนื่องจากผมมองว่า มีขนาดใหญ่ไปซักนิด(กะๆเอาด้วยสายตา) ขนาดบางจุดมีสัดส่วนผิดเพี้ยนไปบาง เส้นสายลายจีวรไม่พริ้วใหวเท่าที่ควร แต่คราบเกาะค่อนข้างแน่นดีทีเดียว ไม่รู้ว่าเป็นคราบเบ้า หรือ คราบขี้ผึ้ง แต่งานปราณีตและเก่าพอควรเลยครับ

ผมชอบครับ

ขอหลวงปู่คุ้มครอง

 

เมื่อหลายวันก่อนผมได้ซื้อมือจับทองเหลืองสมัยก่อน ( สมัยก่อนจริงๆ ) จึงได้เข้าในว่าเนื้อทองเหลืองของประแจจีนเป็นอย่างไร ในส่วนที่ถูกสัมผัสจะเป็นมันวาวสดใส แต่สดใสแบบทึมๆเป็นสีเหลืองอมเขียว ในส่วนที่ไม่ถูกสัมผัสจะมีสนิมขึ้น ลักษณะของสนิมก็ออกโทน ดำ เทา แดง เขียว แต่หากมองแบบรวมๆจะออกสีดำอมเขียว เน้นหนักไปทางดำ ดูแล้วก็เก่าดีครับ (เป็นรูปคล้ายหอยเชลล์) ถ้าผมพบหลวงปู่เนื้อแบบนี้ผมจะชอบมาก