noobeibei

เดินไปเรื่อยระวังตกท่อ เด้อ หุๆ.........โฮ๊ะๆ

สาธุ มีพวกซาไกลงมาจากเขาอีกแล้ว ต้องไปหาข้าวให้เขากินกันก่อน

คนเราที่เบื่อนี่เพราะผลักดันตัวเองนะ
โฮ๊ะๆ.....

ไปเที่ยวไหนอ่ะ..

ก็ถูก....แต่ที่ถูกคงต้องแล้วแต่การกระทำในครั้งก่อน
ซึ่งเป็นอุปนิสัยสืบต่อ คนเราต่อให้ปลูกฝังอย่างไรก็ตาม
ถ้าเมื่อจิตใจไม่รับเสียแล้ว ก็แค่นั้นเอง

อย่างที่พระพุทธองค์ทรงสอนไว้ ท่านได้สอนไว้ในเรื่อง ความยาก 4 อย่าง
และบุคคล 4 จำพวก

แต่ก็ควรจะได้รับการปลูกฝัง

เฉพาะเรื่องการให้ทาน เป็นแนวทางเริ่มต้น
แต่จะให้สันติสุขเกิดขึ้นได้ภายในต่อตนและผู้อื่นโดยแท้แล้ว

จึงยังไม่ใช่หนทางที่ดีที่สุด เมื่อมีการให้ ก็ต้องมีการรักษา และทำให้เจริญ ต่อไป
มากน้อยเพียงใดขึ้นอยู่กับแต่ละบุคคล

แต่นั่นก็เป็นบทบาทหน้าที่
ของแต่ละบุคคล เหมือนเล่นละคร สวมหัวโขน
เราก็เป็นแต่ผู้รู้ผู้ดูอยู่ภายใน
ที่เค้าจัดฉากขึ้น

แต่ก็งั้นแหละ
ถ้างั้นแล้วบ้านเมืองคงไม่เดือดร้อนขนาดนี้เท่าทุกวัน
ไม่ช่ายเพราะศึกษาทางโลกหรอกรึ
เอาความรู้มาห่ำหั่นกัน เพราะขาดคุณธรรม แต่จะเข้าถึงจิตใจภายใน
ของปุถุชน นี่ก็ยากเหลือนัก


สันติธรรม จึงไม่เกิดขึ้นต่อตนและประโยชน์ส่วนรวม

นั่นแหละ สมัยที่ยังไม่บวช เวลามีปัญหา จะนั่งเรือด่วนเจ้าพระยาจากถนนตก ไปนนทบุรี นั่งกลับไปกลับมา ดูนำและชีวิตริมน้ำไปเรื่อย ๆ บางที่นั่งตั้งแต่เช้าถึงบ่าย พอลงจากเรือได้ โล่ง ไม่มีอะไรในหัวใจ หลวงตาเป็นพระที่ไม่นิยมอย่ในที่ชุมชน ปีที่แล้วไปอยู่ริมชายแดนที่อุ้มผางมา สงบดี โดยมากชอบอยู่กับป่า แต่จริง ๆ แล้วถึงอยู่ในกรุงก็ทำตัวเหมือนอยู่ป่าได้ แต่ไม่เหมือนกัน บวชแล้วคิดว่า ถ้าย้อนอดีตกลับไปได้น่าจะเป็นอย่างนี้นานแล้ว เพราะมีแค่ผ้า ๓ ผืน บาตร ๑ ใบไปได้ทั่ว เคยมีญาติถามว่าท่านสละตำแหน่าง หน้าที่การงานมาบวชทำไม ก็ตอบไปว่า ก็เพราะอยากบวช ก็เท่านั้น บางคนถามว่าเป็นพระน่าจะรวย ก็ตอบเขาไปว่าถ้าอยากจะรวยก็จะไม่เป็นพระ คุยเท่านี้ก่อน นี่เพราะเห็นว่าเรียกเป็นหลวงตา พระองค์นี้พุดตรง ๆ บางคนก็ว่าดุ ไว้ถ้ามีโอกาสออกพรรษาแล้วอยู่กรุงเทพฯ สักพัก คงได้แสดงธรรมต่อหน้า
เจริญพร

เรื่องของหมื่นตา
เปรียบได้กับความรู้ท่วมหัวเอาหัวไม่รอด
เพราะไม่ได้รู้สิ่งภายในคือจิตใจ
หมื่นตาเรียนรู้แต่สิ่งภายนอก คือการศึกษาระดับสูงสุดในทางโลก

งั้นแหละหลักสูตรทางการศึกษาจึงได้ตั้งเป้าหมาย เรียนรู้คู่คุณธรรม

http://www.watpa.com/board_detail.asp?board_id=2129

รู้จักแต่หนามทุเรียน ล่ะเนอะ

"เปลือกนอก เนื้อใน "
ใช่ถูก เคยเห็นลูกมะเดื่อสุกกับลูกทุเรียน ไหม นั่นก็คือธรรมะนะ
ถ้าน้อมนำมาพิจารณา คนเราก็มักเป็นเช่นนั้น

ก็แล้วแต่จะเรียกอย่างไร เป็นของสมมุติ
เวลาเครียดอย่าคิด ที่คิดว่าจะดึงจิตกลับ ก็ไปพะวงว่าจะดึงจิตกลับบางที่เลยเถิด หลวงตาเองถ้าว่าง จะนั่งดูใบไม้ใบหญ้าไปเรื่อย ๆ บางที่ก็นั่งริมน้ำดูน้ำไหล เคยเป็นพระที่เขาเรียกว่าพระปิดตาหรือมหาอุด ไหม เขาเรียกว่ามหาอุตม์ อุตมะ คือธรรมสูงสุด ที่เห็นเป็นรูปปิดตาปิดหูปิดจมูก นั้น หมายถึงไม่รับกิเลสภายนอก ที่จะเข้ามาสัมผัสทาง การได้เห็น ได้กลิ่น ได้ลิ้มรส ตอนนี้กำลังพยายามทำตัวเป็น มหาอุตม์ อยู่
จำไว้ ธรรมะ อยู่กับตัวเราติดตัวเราไปตลอดเวลา จะมี ๒ อย่างคือธรรมดำ (คือกิเลส ตัณหา) ธรรมขาว คือศีล สมาธิ ปัญญา นั่นคือการใช้สติ อยู่กับตัว และสติ(ความระลึกได้) ต้องคู่กับสัมปชัญญะ (ความรู้ตัว) ซึ่งเป็นธรรมะที่พระพุทธองค์กล่าวว่าเป็นธรรมมีอุปการะมาก งงไหม
เจริญพร

ในทัศน คุณ ธรรม คือไร หรอ

ใน กทม นี้แหละ

ที่ไหนอ่ะ

เคยไปปฏิบัติธรรมที่ไหนมาบ้างอ่ะ
เล่าให้ฟังบ้างสิ
[IMG]

เคยอ่านประวัติหลวงปู่โต๊ะวัดประดู่ฉิมพลี
ท่านมีความเกี่ยวพันธ์ กับเจ้าแม่กวนอิม นะ