จักรวาลคู่ขนาน

จักรวาล เป็น คำที่ฟังดูเเล้วยิ่งใหญ่และกว้างใหญไพศาล


เกินกว่าที่มนุษย์จะขึ้นไปสำรวจได้จน ถึงแม้จะมียานอวกาศที่ล้ำเลิศมากแค่ไหน

แต่ก็เป็นไปได้ยากที่จะเดินทางไปไปได้ทั่ว ทุกจักรวาล

เพราะ จักรวาล ไม่ไดมีเพียงแค่ 1 หรือ 2 แต่มีมากมายหาที่สิ้นสุดไม่ได้


แต่อย่างไรก็ตามได้มีข้อพิสูจน์ ออกมาแล้วว่า

แท้จริงทุกสรรพสิ่ง เริ่มต้นจากจุดเดียวกัน คือ ความว่างเปล่า


ในสมัยอดีต นักวิทยาศาสตร์ ได้ แบ่ง โมเลกุล เป็นหน่วยย่อยๆ


สาขาวิชาดังกล่าวมีชื่อเฉพาะเรียกว่า ควอนตัมฟิสิกซ์

และพบว่า ส่วนที่เล็กที่สุด ณ ตอนนั้น เรียกว่า อะตอม

แต่นักวิทยาศาสตร์ก็ไม่ได้หยุดเพียงแค่นั้น

การแบ่งเเยกหน่วยออกมาอีกหลังจากนั้นอีก

นับร้อยๆ โมเลกุล เรียกว่า อิเล็กตรอน, โปรตรอน, นิวตรอน ฯลฯ

แต่จุดที่เล็กที่สุดเรียกว่า ควาร์ก

จนเกิด ทฤษฎีเส้นเชือก หรือ Sring Theory

ได้ ระบุออกมาเเล้วว่า ความเบาบางของ

เส้นเชือกที่เห็น เกิดจากการเชื่อมต่อของพลังงานบางอย่าง

แต่จุดที่เชื่อมต่อพลังงานนั้นมีช่องรูโหว่อยู่เสมอ

ดังนั้น จึงสรุปได้ว่า ความว่างเปล่า คือ ตัวเชื่อมต่อทุกสิ่ง

ให้เป็น หนึ่งเดียวกัน หรือ พลังงานที่เกิดจากสิ่งที่ไม่มีตัวตน

ข้อสรุป ของ ทฤษฎีเส้นเชือก

เกิดจาก ความคิด ซึ่งเป็น ตัวขับเคลื่อนทุกอย่าง

 

ข้อสรุป ของทุกอย่างในโลก แท้จริงแล้ว เกิด จากความว่างเปล่าทั้งสิ้น

แต่การแตกแยก แตกต่าง และ แตกกลุ่มเกิด

จากลักษณะเฉพาะ ของปัจเจกบุคคล

ซึ่งต้องการสอนอย่างมีเอกลักษณ์ และต้องการ ความเป็นผู้รู้ทุกอย่าง

ซึ่งจริงๆแล้ว สิ่งที่ผู้คนควรรู้มากที่สุด คือ การรู้จนไม่รู้อะไร

เพราะ การที่เรารู้จนไม่รู้อะไร คือ ปัญญา คือ ความฉลาด และความเฉลียว

สิ่งที่มนุษย์ พยายามเข้าใจ ก็คือ ความรู้ที่มีมากมายบนโลก

แต่ความรู้ทั้งหลายบนโลก เกิดได้

ก็ ต่อเมื่อ เราพร้อมที่จะอยู่กับปัจจุบันขณะ เเละเรียนรู้สิ่งที่อยู่ตรงหน้า

ทุกอย่าง ทุกคน ทุกสรรพสิ่ง คือ ความรู้ ที่โดนแบ่งแยกออกจากกัน

ไม่มีอะไร ที่เรียนไม่ได้

ไม่มีอะไรที่สอนไม่ได้

เมื่อทุกอย่างเชื่อมโยงถึงกัน

ทุกอย่างก็คือ ความรู้ ที่เกิดจากความว่างเปล่า

 

แท้จริงแล้ว จักรวาลคู่ขนาน คือ

1. โลกเเห่งจินตนาการ หรือ โลกห่งความคิด ไม่มีตัวตนและจับต้องไม่ได้

2. โลกแห่งกายภาพ หรือ โลกมนุษย์ สัมผัสได้ โดยมีความคิดเป็นผู้กำหนด

ทั้งสองอย่างนี้ อยู่ด้วยกันเสมอ ขาดกันไม่ได้

ถ้ามีร่างกาย ไม่มีวิญญาณ เรียกว่า ศพ

ถ้ามีวิญญาณ ไม่มีร่างกาย เรียกว่า ผี

ดังนั้น ทั้งสองอย่างจึงต้องอยู่ด้วยกันนะคะ

 

ส่วนตัวเรา หรือ จิต ดั้งเดิม คือ สภาวะของ Obserbver หรือ ผู้ดู

ไม่ได้มีหน้าที่ควบคุมร่างกาย หรือควบคุมความคิดอะไร

ได้แต่ดูนะคะ ที่ผู้คนเรียกว่า นิพพาน

เพราะ นิพพาน หรือ สุญญตา คือ

สถานะที่แท้จริงของ ทุกสรรพสิ่งในจักรวาล

ทั้งคน สัตว์ สิ่งของ และสิ่งที่เรามองไม่เห็น พวกเขามีอยู่จริง

ในมิติของพวกเขา ไม่ว่าจะมนุษย์ต่างดาว หรือ สัตว์โลกใต้มหาสมุทร

ทุกอย่างที่คุณรู้จัก และ เรียนรู้ มีจริง ในโลกของพวกเขาทั้งสิ้นคะ

เพียงแต่พวกคุณไม่เคยเห็น สัมผัสไม่ได้ และไม่รู้จัก

ก็เหมือนกับภาษาอีก เป็นพันๆภาษานั้นละคะ

ถึงแม้พวกคุณ ไม่เคยรู้แต่คุณทราบว่า โลกมนุษย์ มีประเทศมากมาย

 

ดังนั้น การที่พวกคุณ ทะเลาะกัน หรือ ดีต่อกัน

พวกคุณ ก็ทะเลาะกับ ตัวเอง และดีกับตัวเองทั้งสิ้น

พวกคุณ ไม่ได้มีตัวตน แต่พวกคุณ พยายามให้ คนอื่นเห็น

เพราะ พวกคุณไม่ชอบสภาวะ ความไม่มีตัวตนในสังคม

แต่จริงๆแล้ว พวกคุณ ไม่ได้มีตัวตนจริงๆ

และทุกคนก็เชื่อมโยงถึงกัน เรียกว่า จิต

เมื่อจิตเราคิดถึงใคร จิตนั้นก็จะวิ่งไปหา สิ่งนั้นทันที

เรียกว่า จิตนำเมื่อไร กายจะต้องตามไปด้วยเสมอ

เหมือนกับเวลาที่เรากระหายน้ำ จิตรู้ นึก

สักพัก ก็ พาร่างกายไปดื่มน้ำนั้นเอง

นั้น คือ สภาวะของจิต หรือ ความคิด

 

โสะ...นะ..น่า..อึดอัด..ใช่ป่ะ


อ่านแล้ว พูดไม่ได้ ทำได้ สองอย่าง เห็นด้วยกะไม่เห็นด้วย


นั้นละ...ความคิด ที่พูดไม่ได้คะ
(good)

โฮะ...โฮะ..โฮะ....นะเอย..นะเอย​

 

เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งครับ