ถามเกี่ยวกับกสิณกับการทำสมถะกรรมฐานครับ

ผมอ่านเรื่องเกี่ยวกับการฝึกสมาธิกับกรรมฐานมาพอสมควรนะครับ เลยอยากจะรู้ว่าผมเข้าใจถูกรึเปล่า และ ก็ยังมีคำถามที่ยังไม่ค่อยเข้าใจอยู่บ้างเหมือนกัน รบกวนเพื่อนธรรมทั้งหลายช่วยให้ความกระจ่างด้วยนะครับ[b-wai]

1.ผมเข้าใจว่ากสิณเป็นการทำสมถกรรมฐานอย่างนึงใช่มั้ยครับ

2.บางทีผมฝึกสมาธิแล้ว รึสึกว่าตัวเองเหนื่อยน่ะครับ แล้วบางครั้งก็ยังเข้าขนิกสมาธิไม่ได้เลย(ไม่มีแสงวูบวาบ) ผมใช้คำภาวนา นะมะ พะธะ แต่ก่อนที่จะภาวนา นะมะ พะธะ ผมภาวนายุบหนอ พองหนอมาก่อน(ก็ปกติดีครับ)
ผมเลยคิดว่าอาจเป็นเพราะผมยึดกับคำภาวนามากไป เลยการเป็นการบังคับลมหายใจให้หายใจเข้าลึกๆหายใจออกยาวๆ ร่างกายก็เลยเหนื่อย ถูกรึเปล่าครับ

3.ผมรู้สึกว่าการปฎิบัติของผมมันไม่ค่อยก้าวหน้าเลย (อาจเป็นเพราะผมอยากได้ ฤทธิ์/ฌาณ ก็ได้ ไม่รู้ว่าผมเข้าใจถูกรึเปล่า)

4.เป็นไปได้มั้ยครับว่า ที่เราจะนึกเอาเองว่า เราชอบกสิณแบบนั้นแบบนี้แล้วจะเป็นแบบที่เราเคยได้เมื่อชาติก่อนๆมา..[[ส่วนตัวชอบกสิณน้ำเพราะรู้สึกเย็นดี กับกสิณลมเพราะคิดว่าน่าจะหาสถานที่ทำได้ง่ายกว่ากสิณอื่น]]..(อยากถามคุณ ณฐมณฑ์เหมือนกันครับว่าผมควรทำกสิณแบบไหนจะเหมาะ แต่เห็นใจคุณณฐมณฑ์ ครับว่า คุณณฐมณฑ์ก็ช่วยท่านอื่นเต็มกำลังแล้วเหมือนกัน) เลยอยากขอความเห็นจากท่านอื่นๆที่พอจะบอกได้น่ะครับ

5.จำเป็นมั้ยครับที่ว่าต้องทำอาณาปานสติให้ถึง ฌาณ 4 ก่อน แล้วถึงจะฝึกกสิณได้

อ้อ...ลืมไปอีกข้อครับ

6.เคยเป็นกันมั้ยครับ แบบว่าจิตเราคิดไปเองโดยที่เราไม่ได้ตั้งใจจะคิดเช่นเราไปด่า/ว่า คนอื่นในใจ โดยที่เค้ายังไม่ได้ทำอะไรให้เราเลย แต่...วูบบบ จิตมันก็คิด(ชั่ว)ไปแล้วน่ะครับ ผมเป็นบ่อยมากกกก ตัวสติสัมปชันยะก็คอยบอกนะครับว่าอย่าคิด แต่มันก็คิดไปแล้วน่ะครับ ผมเลยกังวลว่ามันจะเป็น มโนกรรมน่ะครับ ถึงแม้ว่าผมจะไม่ได้ตั้งใจก็เหอะครับ


ทิ้งท้าย-ส่วนตัวรู้ตัวเองครับว่าเป็นคนจับจดไม่ค่อยจะทำอะไรจริงจังซักเท่าไหร่ แต่ช่วงนี้อยากทำอะไรให้ดีๆครับ เพราะมารู้สึกตัวเองว่าอะไรก็ไม่แน่ไม่นอน อยากทำให้แม่หายจากโรคกรรมน่ะครับ เลยอยากทำกุศลใหย่ๆ อุทิศให้เจ้ากรรมนายเวรของแม่น่ะคับ

 

ขอบคุณมากเลยครับ คุณต้นตะขบ และโมทนาด้วยครับ
ใช่ครับ ผมกำลังฝึก อาณาปานสติอยู่ครับ เพราะคิดว่า ฝึกอาณาปานสติให้ดีก่อนแล้วค่อยไปฝึกกสิณ แต่จากที่คุณต้นตะขบบอก ผมว่าจะลองฝึกกสิณดูบ้างล่ะครับ แล้วก็มาคิดได้หลังจากที่ได้อ่านกระทู้ ของคุณอินเดียหน้าโจร เรื่องกสิณลมน่ะครับ คิดว่าเป็นกสิณที่ฝึกง่าย(แค่เอาพัดลมเป่าตัว แล้วจับความรู้สึกก็ได้แล้ว แล้วบริกรรม อาโป กสิณนัง ใช่มั้ยครับ)คิดว่าจะลองฝึกกสิณลมดูบ้างน่ะครับ

 

ขอบคุณคุณอำนาจ และคุณต้นตะขบครับ

"คุณจันทร์เจ้าจะมองควันธูปแทนไอน้ำก็ได้นะคะ
กล่าวคือ มองสิ่งที่มีลักษณะไหวๆ นั่นคือรูปที่นำมาใช้จับเป็นกสิณลมค่ะ
แต่ห้ามใช้พัดลมเป่าแล้วจับความรู้สึกนะคะ
เพราะเราใช้ตาและใจจับ"รูปของลม"น่ะค่ะ บนพื้นฐานของใจที่ระลึกรู้ถึงลม
ดังนั้น การใช้ความรู้สึกอย่างเดียวจะไม่ได้อุคหนิมิตรน่ะค่ะ"

อืมม เหรอครับ พื้นฐานเป็นคนชอบอะไรที่ไม่ยุ่งยากมากน่ะครับน่ะครับ ที่คิดว่าน่าจะใช้พัดลมเป่าได้ก็เพราะมีในคำสอนของหลวงพ่อน่ะครับ เลยคิดว่าน่าพอทำได้ ไงๆก็คงจะเริ่มฝึกแล้วล่ะครับ
เกือบลืม....รบกวนอีกข้อนะครับ คือ การฝึกกสิณนี่ใช้ระยะเวลาการฝึกเท่าๆกับฝึกอาณาปานสติใช่มั้ยครับ แบบว่าฝึกวันละ 1 ชม.อะไรแบบนี้น่ะครับ
ขอบคุณอีกครั้งนะครับ :-D

 

ถามอีกนิดครับ

ผมไปดูในคำสอนของหลวงพ่อมา(อีกที)แล้วครับ เป็นอย่างที่คุณต้นตะขบบอกครับ คือให้ใช้เส้นผมหรือของอะไรก็ได้ที่ไหวๆใช่มั้ยครับ
(ผมยังไม่มีแฟนอ่ะครับ เลยไม่รู้ว่าจะใช้ผมของใครดี T-T)

ผมขอรบกวนอีกหน่อยนะครับ
1.เวลาที่เพ่งกสินลม ใช้พัดลมเป่าของไหวๆ....พื้นหลัง(Backgroud)ของ
ของที่ไหวๆนี่จะต้องโปร่งๆเป็นสีเดียวสีที่สว่างใช่มั้ยครับหรือว่ายังไง

2.เวลาที่เพ่งกสิณลมให้จำภาพของของที่ไหวๆใช่มั้ยครับ หรือว่า
ให้จำ(นึกเอง)เกี่ยวกับภาพของลมที่ทำให้(เส้นผม)ไหวๆน่ะครับ

ผมอาจถามละเอียดเกินไปน่ะครับ แต่อยากถามเพื่อความกระจ่างน่ะครับจะได้ปฎิบัติได้ถูกวิธี

ขอบคุณนะครับคุณต้นตะขบ

 

ควรจำภาพลมพัดยอดใบไม้หรืออะไรก็ได้ที่เป็นลมที่พัดอยู่ แล้วนึกถึงอารมณ์ของลมด้วยครับว่าลมมีสภาพยังไงทำจิตให้มีอารมณ์อย่างลมครับ

 

ขอบคุณนะครับคุณต้นตะขบ คุณCWYP ถ้าคืบหน้ายังไงจะมาโพสนะครับ