นั้งสมาธิ เห็นแสง ตึงหน้าผาก

ผมไปเข้า course นั้งสมาธิมาของอาจารย์ท่านหนึ่งครับ เป็นการดูเวทนา

มาอยู่ช่วงหนึ่งผมนั้งจนเห็นแสงสีส้มจ้ามาก ผมก็ไปจ้องดูแสง พอออกจากสมาธิ แล้วก็รู้สึกตึง ๆ ที่หน้าผากตรงที่แสงนั้นปรากฏ

ผ่านมาก 3-4 เดือนแล้วความตึงที่หน้าผากผมยังไม่หายเลยครับ มันเหมือนกับเป็นหลักฐานว่าผมได้เคยเห็นแสงนั้นตอนนั้งสมาธิมานะ

มันคืออะไรเหรอครับ

 

ต้องฟังให้ดีๆ นะ มันจะ ฟังยากสักหน่อย

สมาธิ ที่ดี จะต้องมี "ความเบา" "คล่องตัว"
"ไม่เป็นจุด" "ไม่เป็นดวง" "ไม่มีน้ำหนัก"

ซึ่ง แรกๆ จะหาเจอไหม สมาธิ ที่ดี ...ยากส์

แล้วทำไง

ก็ทำอย่างที่ทำนั่นแหละ เพียงแต่ ให้ยอมรับ
สภาพกลายๆว่า มันเป็น สภาวะ "มิจฉาสมาธิ"

ยอมรับแล้วได้อะไร

ได้การ รู้ "ทุกขาปฏิปทา" หนทางปฏิบัติ
ที่จะต้องไปเห็น สิ่งที่ "ตั้งขึ้นไม่ได้"

ฟังดีๆ นะ "ตั้งไม่ได้"

ถ้าไม่ฟังให้ดี ไปมุ่ง สมาธินอกแนว ตาที่
สาม ที่สี่ จะ ประเคน สันติกลับผู้ร่วมเสวนา
ข้อหาทำลายคุณธรรมขั้น9ของก๊วยเจ๋ง

สมาธิ(ที่ดี)หากตั้งได้ ตั้งมัน จะ นุ่มนวล
คล่องแคล้ว ในการเข้า ออก สับปิติ ทำให้
แสงเกิด ทำให้แสงสุก ฯลฯ ทำให้แสงหายไป
โดยไม่มีอาการ ค้างเติ่ง โหยหา เห่อ เหิม

ลองดูครับ ไม่ยากส์หลอก

แค่ พอตึงปั๊ป สว่างปั๊ป หากมีน้ำหนัก ค้าง
คา เป็นจุด เป็นดวง ก็พิจารณาไปเลยว่า
นั่นทุกข

พอภาวนาได้ที่ ปั๊ป จิตจะจดจำสภาวะ
จิตเคลื่อนเข้าไปใน มิจฉาสมาธิได้

พอจิตจดจำได้ ความแน่น ความตึง อาจจะ
ยังคงปรากฏ เป็น วิบากไปอีกสักพักหนึ่ง
แต่ ความรำคาญใจระงับ ความลังเลระงับ
จนเห็นว่า อ้าว อีกด้านมันก็ผลิกไปได้
ผลิกไปปั๊ป เห็น สัมมาสมาธิ ทันที ไม่ใกล้
ไม่ไกล ...ชำนาญในการเห็น สัมมาสมาธิ
มากๆ ก็จะไม่ต้องใช้ มิจฉาสมาธินำ

จะใช้กำลังแค่ ปฐมฌาณ(สัมมาสมาธิ)ก็
ทำให้สำเร็จอรหันต์ได้

โดยที่ หากมันผลิกไป แน่น แข็ง ตึง ก็ปล่อย
มันไป ไม่ไปให้ค่า ให้ราคา แม้นมันจะพา
เหาะ ฯลฯ ได้ ก็ตาม

 

คุณธรรมขั้น9ของก๊วยเจ๋ง คือไรนะครับ

 

ยกตัวอย่าง ลักษณะของ สัมมาสมาธิ

ในท้องเรื่องนี้ จะให้ ชื่อว่า "สามเฌรสัธทาวิหาริกของพระสารีบุตร"

วันหนึ่ง ขณะที่พระสารีบุตรเข้าไป นมัสสิการสมเด็จ
พระผู้มีพระภาคเจ้า พอจะลากลับ พระพุทธองค์ก็
ทรงทัก

เออแหนะ เออแหนะ สามเณรที่พึ่งมาบวชคนนั้น
ยังภาวนาดีอยู่รึ

ดีอยู่พระเจ้าข้าฯ

อืม แต่ สามเณรองค์นั้นกำลังจะถึง ฆาติแล้วนะ
หากยังภาวนาอยู่ แม้นไม่สำเร็จก็จะได้ สุคติ

พระสารีบุตร กราบลากลับ ก็ทบทวนคำตรัส
ก็เห็นว่า ท่าสมาเณรของเรา จะไม่ได้มรรคผล
นิพพานอะไรแล้ว แล้วจะต้องมาตายเสียก่อน
อีก ไฉนเลยให้กลับบ้านไปหามารดา สักหน่อย
ก็คงจะดี

พระสารีบุตรเข้าไปหาสามเณร แล้วก็กำชับให้
กลับบ้านไปหามารดา ให้มารดาได้เห็น สมณสารูป
หน่อยก็จะพอเป็น กุศลของสามเณรได้

.................

แล้วไม่กี่วัน สามเฌรก็กลับมาหาพระสารีบุตร

พระสารีบุตรก็ งง หน่อยๆ ชัด ชัด ช่า ไหนหละ
ว่า จะอยู่ไม่ถึงเพลานี้ อย่างนี้ต้อง......นึกพลาง
สองท้าวก้าวเข้าไปใน กุฏิพระศาสดา

อะแฮ่ม!!

มีอะไรรึ

สามเณรที่ว่าจะมรณะ มาถึงเพลานี้ ยังยิ่มแก้ม
ตุ่ยอยู่ในสำนักข้าพระพุทธเจ้า

ปิ๊ง!! พระศาสดาเล็งญาณปัป ก็พบว่า ระหว่าง
ทาง สามเณร ไปสร้างวาระกรรมอันเป็นกุศล
ใหม่ เห็นปลากำลังตายในขอดน้ำแห้ง ก็จับ
ไปปล่อยยังในบึง กุศลกรรมใหม่นั้น บันดาล
ให้อกุศลกรรมที่จะทำให้ถึงฆาติ เลื่อนออกไป
ไม่มีกำหนด

ติ๊ง!! จบ

งง เป่าฮับ

อย่า งง สัมมาสมาธิ เป็นเรื่อง ความตั้งมั่น พร้อม
คล่องตัวใน ปัจจุบันธรรม

ถ้า มีมิจฉาทิฏฐิ จะไม่เข้าใจปัจจุบันธรรม แล้ว
แล่นไป เค้นสอบกับ สัญญา สังขาร ในอนาคต
กับอดีค แล้ว ติดอยู่ตรงนั้น ดีไม่ดี พร้อมประเคน
สันติ ผู้ร่วมสนทนา ข้อหา...(กล่าวไปแล้ว)



ปล. ขออำไพ ที่ไม่เอา พระสูตรมาแปะ แต่กลับ
ดัดแปรงบทด้วยอาการคณะมะเงกทิป ดังนั้น
ผิด ตก ยก เว้น

 

แปะ
http://www.kanlayanatam.com/sara/sara54.htm
เน้นไปที่10 นิกันติก

 

มันก็คือแสงนั่นแหละครับ ผมทำสมาธิก็เห็นเหมือนกัน แต่ของผมมันเป็นคล้ายๆพลุวิ่งจากล่างขึ้นบน วิบๆวับๆ เขาเรียกว่า นิมิต ครับ
นิมิตมีหลายอย่าง อาจเป็นแสง สี ภาพ รูป เสียง หรือ กลิ่น ก็ได้ ถ้าไปสนใจมันมากๆก็จะเขวได้ เรียกว่า หลงนิมิต บางคนอาจเสียสติหรือเป็นบ้าไปเลยก็มีครับ

 

ดูเวทนา ทำไม ไปสนใจนิมิต ภายนอก..

เวทนา ไม่หนีไปจากกาย แน่นอน..

มีสติตั้งมั่น รู้ สภาวะ ทั้งภายนอก ภายใน..

 

ถ้าตามเวทนา ไป สุด ทาง อย่าง มาก ถึง แค่ อรูป..

กลับมา มี สติ อยู่ กับ ตัว นี้ แหละ จะ ได้ "รู้" ซื่อๆ เป็น สติตั้งมั่นไม่หวั่นไหว..

 

https://palungjit.org/threads/นั้งสมาธิ-เห็นแสง-ตึงหน้าผาก.714127/
ถ้าเอาตามชื่อกระทู้ แสงนั้นจะสว่างมาก ส่องลงมาถึง ตา.. ผู้เห็นจะรู้เองว่ามาจากบนหน้าผาก..

ก็อย่าส่งจิตขึ้นไปอยู่กับแสงนั้นก็แล้วกัน..

แค่ รู้ แล้ว วาง ทุก อย่าง ก็ ดับ ไป..

ตาที่สาม มีแล้ว ก็ไม่มีประโยชน์ ถ้ายังไม่ขัดเกลาจิตใจตน ถ้ายังหลงในลาภสักการะ ถ้ายังหลงในสรรเสริญ อยู่ ก็อาจเดินทางผิด พา ตน จม ได้..

 

มันเห็นเองครับ ไม่ได้ตั้งใจไปดู มันปรากฏขึ้นมาเอง และก็ไม่ได้อยากได้ตาที่สามด้วยครับ อยากจะหลุดพ้นจากความทุกข์มากกว่า ก็เห็นด้วยครับ ที่ท่านข้างบนบอกว่าเป็นวิปัสสนูปกิเลส ก็คงต้องพยายามข้ามไปครับ

มันแค่แปลกมากเท่านั้นเอง ไม่เคยประสบมาก่อน

 

ถาม : เวลานั่งสมาธิจะรู้สึกชา ๆ ตื้อ ๆ บริเวณระหว่างคิ้ว ไปจนถึงกลางหน้าผาก ไม่ทราบว่าเกิดจากอะไร ? และควรทำอย่างไร ?
ตอบ : เกิดการจากไปใช้สายตาเพ่ง จะโดยรู้ตัวหรือไม่รู้ตัวก็ได้ ต่อไปอย่าใช้สายตาเพ่งอยู่เฉพาะที่ แต่ให้ดูตามลมหายใจเข้าออก ถ้าใครหลับตาแล้วจ้องเป๋งอยู่ จะเป็นอย่างนั้นทุกราย

https://watthakhanun.com/webboard/showthread.php?p=201519

 

เกิดแสงสว่าง วิชา ปัญญา ญาณ
อยากหมดทุกข์ไว กะเอาจิตสว่างๆนี้ละตัดกิเลศเลย
ดูแค่กิเลสอย่างเดียว
อะไรเกิดขึ้นบ่สนละทิ้งหมด

 

แต่ระวังหน่อยเด้อมวยบ่มีเชิง
กิเลสซัดมอบหมด55

 

ตอนนี้ไม่นั้งก็ตึงครับ 55555 แค่ลืมตามองจอ พิมพ์อยู่ ก็รู้สึกแล้ว

 

เมื่อรู้...ว่ามันตึง แล้วท่านทำอย่างไรต่อครับ...?

 

มันก็เป็นแบบนั้นละ ตึงไปข้ามวันข้ามคืน นอนตื่นมาก็ยังเป็นอยู่ หมดกำลัง กำลังตกเมื่อไหร่ เดี๋ยวก็หายเองคับ

 

ออกกำลังกายให้เหงื่อออกกะดีครับ

 

เอ้า ถามใหม่ ถ้ารู้ว่ามันตึง จขกท. คิดยังไงต่อครับ..?

 

+++ อย่าบอกว่าอยู่แถว ๆ "ยุดยา" ก็แล้วกันนะ

+++ แสง "ประกายส้ม" ปรากฏมาเอง (ผู้เห็น ยังไม่ทราบสาเหตุ)

+++ เหตุเพราะผู้เห็นไป "ดู/เพ่ง" แสงนั้น และการดู มีเส้นแนว "ผ่านหน้าผาก" ออกไป

+++ มันคือ "การระลึก" มันเป็นตวามจำ เฉพาะจุด ที่เคย รู้สึกผ่านหน้าผาก เท่านั้นเอง
+++ อาการจริง ๆ คือ "อาการที่เรียกว่า ดูที่ไหน ก็ รู้สึกที่นั่น"

+++ มีวิธี "ตรวจสอบ" ดังนี้

+++ 1. ให้ทำการ "ดู" ผ่านหน้าผาก จนเกิดอาการ "ตึง" แบบที่เคยเป็น
+++ 2. หลังจากที่ "อาการตึง" เกิดขึ้นแล้ว ให้ค่อย ๆ เคลื่อนการ "ดู"
+++ 3. ทดสอบ "ค่อย ๆ เคลื่อนการ ดู" มาทาง "ใบหูข้างขวา"
+++ 4. ผลลัพธ์ ก็จะรู้ได้ว่า "อาการตึง มันก็ค่อย ๆ เคลื่อนมาทาง หูขวา" เช่นกัน
+++ 5. เมื่อจับหลักตรงนี้ได้ ก็ให้ค่อย ๆ "ฝึกเล่นกับมัน ไปเรื่อย ๆ" ค่อย ๆ เคลื่อนไปยัง "ส่วนต่าง ๆ"

+++ "ขั้นต่ำ" จะไม่เกิด "ฟุ้งซ่าน" และเป็นส่วน "ย่อย ๆ" ของการมี "สติแบบสมถะตามกาย"
+++ "ขั้นกลาง" จะ รู้/เข้าใจ ได้เองว่า "ความรู้สึก เป็นผลลัพธ์มาจาก การดู"
+++ "ขั้นสูง" การดู เป็น "เหตุหลัก" จึงควร "สำรวจ อาการดู ให้เข้าใจถ่องแท้ (ห้ามคิด)"
+++ ขั้นต่อไป "ให้รู้อยู่เฉย ๆ" รู้ การรวมตัวที่เข้ามาเป็น "อาการดู" จนเข้าใจแจ่มแจ้ง
+++ ก็จะเริ่มรู้จักอาการ "รู้/หลง" "รู้/ไม่รู้" แล้วสามารถเลือกอาการ "อยู่กับรู้ (ของหลวงปู่ดูลย์)" ได้เองนะ

 

บ่อยครั้งที่มันไปรวมตรงหน้าผากเองนะ ขนาดภาวนาอยู่กับลมหายใจ เป็นก้อนตึงอยู่อย่างนั้น บางคนเค้าก้สอนให้ผมถอนมันออกไป ให้ดึงมาอยู่กับลมหายใจ พอนั่งไปเรื่อยๆ จะเสียวๆตัว เหมือนตัวจะเบาๆ เห็นหน้าตักตัวเอง