เรื่องเด่น นิพพานัง สุขัง

เจริญพระกรรมฐานขั้นพระนิพพาน
ถ้าบรรดาท่านพุทธบริษัททั้งหลายมีความรู้สึกว่าการเกิดเป็นคนเต็มไปด้วความทุกข์อย่างนี้ ถ้าเราจะเกิดไปอีกกี่ชาติ เราก็พบกับความทุกข์อย่างนี้อีก และคิดว่าการตายของเราคราวนี้ะเป็นการตายครั้งสุดท้าย ฉะนั้นทุกคนก่อนจะหลับให้คิดง่ายๆ ดังนี้ ขึ้นชื่อว่าการเกิดเป็นมนุษย์ก็ดี เป็นเทวดาก็ดี เป็นพรหมก็ดี จะไม่มีสำหรับเราอีก การตายคราวนี้เราขอไปพระนิพพาน และก็ภาวนาต่อท้ายสักเล็กน้อยว่า

" นิพพานัง สุขัง นิพพานัง สุขัง นิพพานัง สุขัง"


ภาวนาอย่างนี้สัก ๓ ครั้งด้วยความเต็มใจ การทำอย่างนี้ได้ชื่อว่า เจริญพระกรรมฐานขั้นพระนิพพาน เวลาที่ท่านจะตาย บุญกุศลทั้งหลายที่ท่านทำแล้วจะรวมตัวทั้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ท่านที่ได้มโนมยิทธิ คือ อภิญญาเเละวิชชาสามควบกัน ก่อนจะหลับเมื่อศีรษะถึงหมอน เอาจิตไปตั้งไว้ที่นิพพาน ไปที่วิมานพระพุทธเจ้าด็ได้ หรือไปที่วิมานของเราก็ได้ ถ้าไปที่วิมานของเรา ให้นึกพระพุทธเจ้าก็จะพบท่านทันที แล้วตัดสินใจว่าถ้าร่างกายนี้ตายเมื่อไรขอมาที่นี่เมื่อนั้น เพียงเท่านี้ แต่ต้องทำทุกวันนะ ตายเมื่อไรไปพระนิพพานเมื่อนั้น..."


ที่มา: ตายไม่สูญ...แล้วไปไหน หน้า ๔๖