เพื่อนร่วมสาบาน (อ่านแล้วกัวเอง)

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ไม่ได้เกิดขึ้นกับผมหรอกนะครับ แต่เกิดขึ้นกับลูกพี่ลูกน้องของผม คือเรื่องมันเป็นอย่างนี้ครับ ตอนน้องผมเรียนอยู่มัธยม มีเพื่อนอยู่ 3 คน อาจจะดูหนังมากหรือยังไงไม่ทราบ ทั้ง 3 คนได้เอาน้ำมาใส่ขัน แล้วกรีดเลือดลงในขัน แล้วก็พูดเชิงเหมือนสาบานกันว่า " มึงอยู่กูอยู่ มึงตายกูตาย " แล้ววันดีคืนดี เพื่อนของน้องคือหนึ่งในสามคนนี้ไปเที่ยวงานวัด แล้วโดนลูกหลง โดนแทงตาย ปีถัดมา คนที่สองก็นั่งรถเพื่อไปทอดผ้าป่า รถผ้าป่าคว่ำ คนที่สองก็ตาย พอปีถัดมา คนสุดท้ายก็เริ่มที่จะกลัวๆเหมือนกัน คิดๆว่าจะไปแก้เคล็ดซะหน่อย แต่ยังไม่ทันได้ทำ รถก็ชนตายซะก่อน แต่เรื่องก็ยังไม่จบเท่านั้นครับ น้องเล่าว่า 3 คนนี้ตายไปประมาณ 2 ปีแล้ว คืนนั้นเป็นคืนของฤดูหนาว อากาศก็ค่อนข้างหนาว คืนนั้นน้องผมออกมานอนที่ห้องโถงใหญ่ มีแม่นอนบนแคร่ และมีน้องอีกคนก็ลูกพี่ลูกน้องเหมือนกันนี่แหละชื่อเม่น นอนอยู่ข้างๆ ยิ่งดึกอากาศก็ยิ่งเย็นมาก น้องบอกว่ากำลังนอนอยู่ก็เหมืนมีคนมาสะกิดหู น้องผมก็นึกว่า ไอ้เจ้าเม่นจะแกล้งบวกกับงัวเงียๆอยู่ก็เลยพูดไปว่า " เม่นอย่า " และก็สะกิดอยู่หลายครั้งจนน้องรำคาญ บวกกับอากาศที่ค่อนข้างหนาว ก็กะจะไปหยิบผ้าห่มซึ่งวางอยู่อีกที่นึงของห้อง เลยตัดสินใจลุกขึ้น จังหวะที่เดินออกมาก็สังเกตุเห็น เงาของคนนั่งอยู่ที่ปลายเตียงของแม่ น้องของผมก็เลยขยี้ตาดูว่า เงารูปร่างคนนั้นมันเงาอะไรกันแน่ เมื่อขยี้อยู่หลายครั้งจนแน่ใจแล้ว ว่าใช่แน่ ก็เลยเปลี่ยนเป้าหมายใหม่จะเดินไปเปิดไฟ ขณะที่เดินมา เงาที่นั่งอยู่นั้น ซึ่งตอนแรกนึกว่าเป็นเงาๆเดียว ก็มีอีกเงานึงลุกขึ้นยืนซ้อนบนเงาเดิมและเดินตามหลังน้องมา ส่วนอีกเงาก็เดินมา และมาดักข้างหน้าน้อง ตอนที่น้องผมเดินมาถึงสวิชต์ไฟ ไอ้เงาที่เดินมาข้างหน้าก็ทำท่าโดยเอามือสองข้างมาไว้ที่หลังใบหู แล้วก็ทำท่าตลกๆ แล้วจากนั้นน้องก็ทำการกดสวิชต์ไฟ ทุกอย่างก็หายไป แล้วน้องก็เล่าให้ผมฟังอีกว่า ไอ้ท่าเหมือนตลกๆที่เห็นนั้น คือเพื่อนรักของน้องผมเอง ซึ่งมันเป็นท่าประจำตัวที่เขาชอบทำ