แด่ความงดงามที่ยังเหลืออยู่ในใจ

คนเรานั้นเวลาความทุกข์ ความสุข มาเยือน มักขึ้นต้นมาก่อนด้วยความรู้สึกของตนเองเป็นธรรมดา
ความโลภ ความหลง ส่งผลขึ้นในใจตนเองก่อนเสมอ คนที่กระทำเลวกับผู้อื่นโดยเจตนา มักพบจุดจบแบบเดียวกับที่ทำกับผู้อื่นไว้ ด้วยทางใดทางหนึ่งเสมอ แต่ทว่า ผู้ที่เจตนากระทำดีกับผู้อื่น โดยไม่หวังอะไรตอบแทน แม้ในยามสิ้นใจที่ปลายทาง ก็ยังคงมีความงดงามในชีวิต ให้กับตนเอง ครอบครัว และผู้ที่อยู่ข้างหลังให้ได้ชื่นชมเสมอ ด้วยภาพความดีความงาม ที่พวกเขากระทำดีไว้ ตราตรึงอยู่ในใจผู้ได้สัมผัสคุ้นเคย เราเองก้รู้สึกใจหายเสมอ และตื่นตันไม่เสื่อมคราย เวลาจะเลยผ่านไปนานแสนนานเพียงใด ความงดงามในใจนั้น มีคุณค่าสำคัญกว่าความงามนอกกาย ที่ว่างามนั้นงามอย่างไร ก็งามคุณความดี ความที่ประทับใจตราตรึง แม้แต่เรายังคึดถึงอยู่เสมอไม่เสื่อมคลาย