117.เก็บเรื่องมาเล่า : เดินขึ้นดอยผ้าห่มปก สูงอันดับ 2 ของประเทศ

117

เก็บเรื่องมาเล่า : เดินขึ้นดอยผ้าห่มปก สูงอันดับ 2 ของประเทศ
​

ในช่วงเทศกาลปีใหม่ เพื่อนบอกว่าจะขับรถกลับบ้านที่เชียงใหม่ เมื่อได้ยินดังนั้น สร้อยฟ้ามาลาจึงคิดที่จะไปเที่ยวเชียงใหม่ด้วยและจะไปเช่าพระ หลวงพ่อทันใจขนาดหน้าตัก 5 นิ้ว ที่วัดพระธาตุดอยคำ เพราะว่าโต๊ะหมู่บูชาที่บ้านยังมีที่ให้ตั้งพระอีกเยอะแล้วกะว่าขากลับจะมาแวะที่วังเจ้า จังหวัดตากเพื่อซื้อโต๊ะฐานพระขนาดหมู่ 9 มาเป็นโต๊ะกราบพระ

เพื่อนเชียงใหม่ก็เลยคิดแผนที่จะไปเที่ยวอุทยานแห่งชาติดอยผ้าห่มปก แล้วจะไปเดินขึ้นยอดดอยผ้าห่มปกด้วย เพื่อประเมินสภาพของแต่ละคน เพราะว่าในเดือนถัดไปพวกเรามีแผนจะไปเดินขึ้นภูกระดึง เพื่อนจึงได้จองที่พักของอุทยานเป็นบ้านพัก 3 หลัง ระหว่างนี้สร้อยฟ้ามาลาก็หาเล่ม Passport ไปแสตมป์ตราประทับอุทยานแต่หาไม่เจอ ครั้งสุดท้ายจำได้ว่าไปแสตมป์ที่อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ คงจะหายจึงซื้อใหม่ รู้สึกเสียดายแต่ก็ยังดีว่าเพิ่งไปแสตมป์แค่ 3 อุทยาน คือ น้ำตกพลิ้ว, ดอยอินทนนท์, เขาใหญ่ ไม่เป็นไรค่อยตามเก็บใหม่... วันเดินทางไปที่เชียงใหม่ ต่างคนต่างไปแล้วไปเจอกันที่นั่น


​

 

วันที่ 28 ธันวาคม 2566 สร้อยฟ้ามาลากับเพื่อนร่วมทาง 2 คน ออกจากบ้านพักนนทบุรี ราวๆ 3 ทุ่ม ขับรถไปเรื่อยๆ ถึงบ้านนครสวรรค์ ประมาณตี 2 พักค้างหนึ่งคืน

 

ตอนเช้าอากาศเย็น แมวนั่งตากแดด​

วันที่ 29 ธันวาคม 2566 เวลา 9 โมงเช้า พวกเรา 5 คนออกจากบ้าน มาแวะพักทานข้าวกลางวัน ที่ปั๊มน้ำมันแถวๆ เถิน จังหวัดลำปาง ตอนเกือบบ่าย 2 โมง อิ่มแล้วเดินทางต่อ ขับรถแวะพักเข้าปั๊มบ้าง

 

​

 

​

 

​

 

​

 

พวกเราไปถึงที่พักที่เชียงใหม่ประมาณ 5 โมงเย็น เช็คอินท์เรียบร้อย

​

​

 

​

 

นั่งพักครู่ใหญ่ๆ ก็เดินไปสำรวจแถวๆ โรงแรม เพราะขาเข้ามาเห็นคนเดินกันคึกคักมาก แถวๆ คลองอะไรไม่รู้ พอเดินไปถึง อ๋อ คลองแม่ข่า หรือที่เรียกว่า โอตารุ เมืองไทย ที่เคยเห็นในรีวิวต่างๆ นี่เอง
(ส่วนคลองโอตารุ ของจริงที่ฮอกไกโด เป็นอย่างไร สามารถเข้าไปอ่านในกระทู้ ฮอกไกโด ชีวิตในองศาที่ติดลบ ได้นะ)

​

​

 

​

 

​

ข้อมูลคลองแม่ข่า https://wikicommunity.sac.or.th/community/399

คลองแม่ข่า หรือน้ำแม่ข่า หรือแม่น้ำข่า เป็นคลองโบราณสายหนึ่งของจังหวัดเชียงใหม่ หนึ่งในชัยภูมิที่พญามังรายทรงเลือกสร้างเมืองเชียงใหม่เมื่อกว่า 700 ปีที่แล้ว จารึกตำนานพื้นเมืองเชียงใหม่ อธิบายถึงชัยภูมิ 7 ประการ และแหล่งน้ำ 4 แห่ง อันเป็นเหตุผลที่พญามังรายทรงเลือกที่จะสร้างเมืองเชียงใหม่ขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 1839 โดยชัยภูมิ 7 ประการ และแหล่งน้ำ 4 แห่ง โดยปรากฏการกล่าวถึงน้ำแม่ข่าในบทบาทชัยมงคลประการที่ 5 ที่พญามังรายทรงเลือกสร้างเมืองเชียงใหม่ เมื่อปี พ.ศ. 1839 ความว่า “...อันหนึ่งอยู่ที่นี่หันน้ำตกแต่อุชุปัตตาดอยสุเทพมาเป็นแม่น้ำไหลขึ้นไปหนเหนือ แล้วไหลดะไปหนวันออก แล้วไหลไปใต้ แล้วไหลไปวันตกเกี้ยวเวียงกุมกาม แม่น้ำนี้เป็นนครคุณเกี้ยวเมืองอันนี้เป็นชัยมงคลถ้วนห้า แม่น้ำอันนี้ไหลแต่ดอยมาที่ขุนน้ำ ได้ชื่อว่าแม่ข่า...”

 

ในอดีตคลองแม่ข่ามีความอุดมสมบูรณ์ น้ำใสสะอาด ชาวบ้านสามารถใช้ประโยชน์จากน้ำในลำคลอง รวมทั้งสามารถจับสัตว์น้ำในคลองมาบริโภคได้ แต่ด้วยความที่จังหวัดเชียงใหม่เกิดการขยายตัวของเมืองเชียงใหม่ มีชุมชนแออัดผุดขึ้น อีกทั้งเกิดการบุกรุกคลองแม่ข่า ทำให้มีผู้คนอาศัยอยู่อย่างหนาแน่น คลองมีขนาดแคบลงและทรุดโทรมอย่างยิ่ง คุณภาพน้ำในคลองเน่าเสีย ส่งกลิ่นเหม็น และมีสีดำขุ่นจนไม่สามารถนำมาใช้อุปโภคบริโภคได้

​

 

ต่อมา พ.ศ. 2560 นายทัศนัย บูรณุปกรณ์ นายกเทศมนตรีนครเชียงใหม่ในขณะนั้น ได้ร่วมมือกับทุกภาคส่วนวางแผนฟื้นฟูลำคลองสายประวัติศาสตร์คลองแม่ข่า โดยใช้งบประมาณ 50 ล้านบาท สำหรับการขุดลอกคลอง กำจัดวัชพืช ติดตั้งเครื่องเติมอากาศ อันเป็นส่วนหนึ่งในการผลักดันให้ยูเนสโกพิจารณาเมืองเชียงใหม่เป็นมรดกโลก และถือเป็นมรดกที่สำคัญทางประวัติศาสตร์เชียงใหม่ที่ควรได้รับการพัฒนาสำหรับเป็นจุดขายการท่องเที่ยวได้

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​