กลัวผีไม่กล้านั่งสมาธิ

ความกลัวเป็นส่วนหนึ่งของอคติ ร่วมกับ โลภ โกรธ หลง และอาจจำแนกเป็นกิเลสได้ อาจทำให้ชีวิตเราพบเจอแต่ความเลวร้ายลง ฉะนั้นต้องแก้ที่ตัวเรา มองตัวเรา ไม่ใช่คนอื่น คนอื่นก็เหมือนเราแค่ภายนอก แต่ภายในมันอยู่ที่เรา อันไหนสิ่งที่ว่าดี เรารู้ ก็ทำมันไป อันไหนมันเลว ก็อย่าทำ ยอมรับสภาพตนที่เป็นอยู่ คล้ายๆมีไตรสิกขามาประจำตัวอยู่ตลอดเวลา และสติเป็นกลไกขับเคลื่อนเตือนเราอยู่ อย่าไปหมกมุ่นกับเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง แต่เราต้องเข้าใจในสัจธรรมบนโลก และตัวเรา ชีวิตเราจะดีนักแล...

 

ลองเอาวิธีผมไปใช้ก็ได้นะครับ ^^ บางครั้งผมก็กลัวเหมือนกัน ก็คือให้กำหนดลมหายใจครับ บริกรรมเป็นอะไรก็ได้ตามแต่ถนัด ในที่นี้ผม บริกรรมว่า นะมะ พะทะ แล้วก็อาราธนา อัญเชิญพระพุทธองค์ปรางสมมติเทพ ให้มาสถิตอยู่ในร่างกายเราจิตก็นึกภาพตามครับ แล้วก็ให้ นิมิตว่ามีพระสงฆ์นั่งสมาธิ ล้อมรอบห้อง ในห้องเต็มไปด้วยพระและมีรัศมีสีทอง ไปเรื่อยๆครับ ในใจมีพระพุทธนิมิต และมีพระสงฆ์เต็มห้อง ผีที่ไหนจะกล้าเข้ามาล่ะ ^^; แล้วความกลัวนั้นก็หายไป ตอนแรกคิดว่าคืนนี้นอนไม่หลับแน่เลย แต่ที่ไหนได้ หลับปุ๋ย หลับสนิทนอนสบายทั้งคืนเลยครับ (ตอนนั้นผมไม่ได้นั่งสมาธินะ นอนอยู่ชั้น5 ซึ่ง มีคนที่อยู่ชั้นนี้มีแค่ผมอยู่ห้องเดียว เขาย้ายออกกันหมด ผมก็เลยเกิดความกลัว ณ ตอนนั้น)

 

โอ๋ๆ ไม่ต้องกลัวนะ ไม่น่ากลัวหรอก

ว่าแต่กลัวอะไรเกี่ยวกับผีเหรอครับ ท่านอื่นๆ ได้ตอบไปแล้วอย่างดีมากๆ ลองเอาไปพิจารณาดูนะครับว่าเรากำลังกลัวอะไรอยู่ เพราะอะไร ทำไมถึงกลัว เราสามารถถูกทำร้ายได้โดยทางใดทางหนึ่งรึเปล่าถึงได้กลัว บอกตัวเองบ่อยๆ นะว่า "อย่ากลัวในสิ่งที่ไม่ควรกลัว"

รีบๆ นั่งสมาธิเป็นประจำด้วยนะครับ เสียดายโอกาสแทน

 

ไอ้หยา วันนี้เจอแวบๆ ไปเข้าเวรที่ทำงาน ถ้าไปคนเดียวกลัวช็อค มันคิดไปต่างๆนาๆ ไม่รู้เป็นอะไรกลัวเข้ากระดูกเข้าเส้น กลัวจริง กลัวจัง ไม่รู้จะแก้ยังไง