ขอความรู้ครับ

ความหล่ออาจจะพอยอมได้
แต่ความจน รับรอง ไม่เป็นรองใคร


ขอบคุณมาก ที่แนะนำอัลบั้ม
อีกบทเพลงคุณภาพอีกแล้วครับท่าน

คำเตือน อ่านได้ทุกเภททุวัยกี่ครั้งไม่จำกัด
ท่านที่สำรวมระวังในศีลข้อ นัจจะคีตะ
และที่กำลังเจริญสมาธิ พิจารณาเอง
โปรดอ่านสลากก่อนทุกครั้ง

ประพันธ์
โดย
เบญจมินท์


ขับร้อง
โดย
ทูล ทองใจ

โปรดเถิดดวงใจโปรดได้งเพลงนี้ก่อน
อย่าด่วนหลับนอนอย่าด่วนทอดถอนฤทัย
จำเสียงของที่ได้หรือปล่าว จำเพลงรักเก่าเราได้ไหม
เคยฝากหวังไว้ แนบใน กลางใจนาง...ฮื้อฮือ...ฮื้อฮือ

ดึกดื่นคืนนี้เคยร่วมผูกพันธ์ แน่นหนัก.
เคยฝากความรักว่าด้วยใจภักดิ์ ไม่คลาย
เสียงน้อง ออเซาะ ขอรักมั่น.
รำพึงเสียงสั่น เมื่อใก้ลสาง
ไม่อยากจะร้าง ห่างรัก ที่เริ่มรอน

แต่พออีกไม่นานนัก ความรักที่เคยหวานซึ้ง
เปลี่ยนจากหนึ่ง กลับกลายเป็นสอง
ลืมรัก. ลืมรส. ลืมไปหมด.ที่เคยทดลอง
อ้อแขนที่เคยประคอง น้องอยู่ในอ้อมแขนใคร...ฮื้อฮือ...ฮื้อฮือ

ดึกดื่นคืนนี้พี่คงเฝ้าคอยเหมือนก่อน
มิได้หลับนอนเฝ้าแต่ทอดถอน ฤทัย
พี่หลงบรรเลง เพลงรักเก่า
ตัวเธอนั้นเล่า อยู่แห่งไหน
ดูช่างโหดร้าย ให้เราเฝ้าคร่ำครวญ..ติ๊งติง...ติ๊งติง.

 

ความไม่ดีหลายอย่างไม่ได้บรรจุไว้ในศีล ความไม่ดีหลายอย่างจัดอยู่ในสิ่งที่เรียกว่าอบายมุข ก็มี อันความไม่ดี ต่างๆ เมื่อมนุษย์ผู้ใดกระทำแล้ว ย่อมเป็นทุกข์ย่อมเป็นบาบ
เสมือนว่าการที่เราทำไม่ได้ถึงแม้ไม่ผิดศีล ก็เสมือนผู้ที่เดินอยู่บนปากเหว ย่อมมีโอกาสตกเหวได้เสมอ

ฉะนั้นผู้ไม่ประมาทจึงไม่ควรทำผิด ติดอยู่ในอบายมุข หรือความไม่ดีเล็กๆน้อยๆทั้งหลาย เพราะสิ่งเหล่านี้นำไปสู่บาบกรรมและนรกภูมิ เป็นทุคติภูมิ

พึงทำความดีละเว้นความชั่วทั้งหมด ทำจิตใจให้บริสุทธฺิ์ครับ

 

อนุโมทนา

เรื่องเป็นนิจไม่แน่ใจ แต่พยายามใช้เงินในสัดส่วนที่แบ่งไว
ขอบคุณมากที่เตือนสติ จะพยายามไม่ประมาท ถ้าอุบัติเหตุ
จริงถ้าเคยทำมา ก็จะพยายามทำใจและยืด อกรับ แต่ก่อนจะทำ
รบกวนถาม ตามหัวข้อผิดหรือไม่?

 

ผมก็ฝึกมาตามครูบาอาจารย์ท่านบอก ท่านสอน เพราะท่านเอาคำสอนของพระพุทธองค์มาสอน เราจึงทำได้แค่ว่านั่นแหละครับ แต่ยังเลวอยู่ ครูบาอาจารย์หลายองค์ หลวงปู่หลวงพ่อต่างๆนั่นแหละ ผมไม่อยากเอ่ยเลย ถ้าใครไปปรามาส กรรมมันจะตกอยู่กับเขา ท่านน่ะ สอนเราทุกอย่าง แต่เราเอง เอาดีไม่ได้ต่างหากครับ เพียงแต่ เราเอง ก็พยายามอยู่ สู้กับมันมาทุกรูปแบบครับ อยู่ในถ้ำ อยู่ในป่า ในเหว แม้แต่ ไปห้วยขาแข้ง ในดงดิบ ก็ผ่านมาแล้ว ในเมือง ในกรุง เคยอยู่มาก็ไม่น้อย แต่กิเลส ยังเต็มหัวผมอยู่เลยครับ


พูดน่ะมันง่ายใครๆก็ฝึกได้พูดได้ แต่การกระทำนี่สิ มันทำยาก ตัดยากครับคุณ ผมกล้ากล่าวได้ว่า ไปกราบพระอรหันต์ พระอริยเจ้ามา ก็ไม่น้อย แม้พระโพธิสัตว์ ทั้งผู้หญิงผู้ชาย แม้แต่สัตว์ ที่เกิดเป็นพระโพธิสัตว์ ก็เคยสำผัสมา และเลี้ยงมาด้วย บางครั้ง หรือหลายๆครั้ง เอาชีวิตเข้าแลก ก็ยังไม่ได้ อะไร บางครั้ง ทั้งท้อ ทั้งถอย ก็ต้องไปตั้งต้นใหม่ ถอยมาตั้งหลัก มีกำลัง ก็ไปสู้ กับมันใหม่ แต่ถ้าต้องการจะรู้ว่าไปฝึกที่ไหน ก้เรานั้นแหละต้องฝึกเอง ไปรับคำสอน คำแนะนำ มาจากครูบาอาจารย์ หรือดูตำหรับตำรา ของท่าน


เคยถามท่านครั้งเดียว ไม่ไปถามอีกเลย ท่านตอบมาว่า ตำรามี ธรรมะ เปิดฟัง วันละ ๔ หน ทุกอย่างพร้อมแล้ว ให้ไปค้นเอา ไม่สนใจเอง ในสมัยท่าน หนักกว่าเรา เป็นหมื่น เป็นแสนเท่า แค่ รับคำสอน มาตัวเดียว ต้องทำให้ได้ แล้วค่อยไปรับคำสอน ใหม่ แล้วเรา ฟังธรรมมาตั้งเยอะ ตำราเป็นกอง ทำไม่ได้ นี่แหละ ผมถึงได้พูดว่า ผมยังไม่ได้อะไร กิเลสยังเต็มหัวผมอยู่ เมื่อก่อนผมน้อยใจในครูบาอาจารย์ ทำไมไม่ค่อยสอนเรา แต่คนอื่น ไม่น่าสอนกับสอน มาคิดทีหลัง ท่านจะสอนคน ท่านดูที่คน ว่าสอนหรือไม่สอน สำหรับผม ท่านให้ใช้ ปัญญา หาเหตุและผล จึงไม่สอน ด้วยตัวท่านเอง ให้ไปค้นคว้าเอา ท่านทำไว้ให้พร้อมแล้ว ดังที่กล่าวมาครับ เดี๋ยวมีเวลา พรุ่งนี้จะเข้ามาใหม่ครับ ขอบคุณมาก ที่ชอบครับ

 

ครับๆขอบคุณมากครับ...

แต่ถ้าถามความถือตน ของผมก็มีพอควรนะครับ.....
มันก็เริ่มมาจากโดนกระทำเยอะๆแล้ว ไม่มีทีระบาย ก็เลยจำๆมาตลอดว่าใครเป็นยังไง....

 

คำพูดลุงเหมือนลุงพยายามทำตัวเอง ให้ดูเป็นคนอ่อนโยนนะครับ
การพูดแต่คำหวานๆคำน่าฟัง

ก็มีอนิสงนะครับ ผมจะพยายามทำให้ได้แบบลุงนะครับ
คำพูดอาจจะไม่ดี แต่ผมปรารนาให้ได้มากกว่านี้ๆขึ้นไปอีกนะครับ

 

ใครมันก็ไม่ดีหมดทุกอย่างหรอกครับ ตามใดยังเป็นผู้ศึกษาอยู่ บางคนการพูดหวานๆเขาไม่ชอบกันนะ บางคน ต้องพูดกระโชกโฮกฮาก เขาถึงชอบ คนนั้นมันมีหลายประเภท เท่าที่เจอมา แต่เราก็มิอาจจะตามทัน โลกนี้มันกว้างนัก แต่เนื้อแท้จริงๆผมเป็นคนพูดไม่หวาน ไม่ชอบให้ใครมาเอาใจ และไม่ชอบเอาใจคนอื่น ชอบแบบธรรมดามากกว่า พูด ด้วยความจริงใจ จะยังไงก็ได้ครับ สิ่งใดเราไม่ชอบ เราก็จะมอง ไปดูคนอื่น เราไม่ชอบเขาก็ไม่ชอบ พยยามหลีกเลี่ยง ผมเองก็ฝึกฝนมาทุกรูปแบบ คุยไป เดี๋ยวจะหาว่าอวด ไม่จำเป็นจะไม่เอาออกมาพูด จำเป็นจึงจะใช้มันให้เป็นประโยชนื

แต่ก็อดที่จะผิดพาดเสมอๆ แหละ ผมยังเป็นปุถุชนอยู่ จึงผิดเสมอๆ แต่ก็พยายามอยู่ วันนี้ไม่ชนะ สักวันคงเป็นของเราครับ ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จย่อมมีกับเราครับ ในเรื่อง ๑๐๐ เปอร์เซ็น เราชนะแค่ สองสามเปอร์เซ็น ผมถือว่าดีแล้ว และจะทำให้ดี ยิ่งๆขึ้นไปครับ (มันดีกว่าไม่รู้จัก และไม่ทำเลยคุณว่าจริงไหมครับ) เอาเถอะ บางอย่างคุณอาจไม่เข้าใจ แต่ผมอธิบายมา แต่คุณเข้าใจ แค่เรามาแสดง ออกความคิดเห็น แล้วจะให้ถูกใจคนทั้งหมด เป็นไปได้หรือ พระพทุธองค์ ยังทำให้คนหมดทุกข?ได้ไม่หมดเลย และทำให้คนเป็นคนดี ไม่หมด พระเจ้าอยู่หัว ท่านก็ตรัส เราไม่สามารถ ทำให้คนเป็นคนดีได้หมด

แต่เราไม่ส่งเสริญ เขา ควรจะช่วยกันส่งเสริม ให้เขาเป็นคนดี และไม่เลือก คนไม่ดีไปครองเมือง แต่บางอย่างมันก็พูดยากทำยากครับ ควรไม่ไปเข้าข้างคนใจพาล ถ้าเขากับใจ ควรส่งเสริมเขา และสนับสนุน ให้ไปในทาง สัมมาทิฏฐิ ถ้าหลีกได้ควรหลีก หลีกไม่ได้ ก็ชน ไม่ควร ให้ใครมารังแก เกินเหตุ ไม่งั้นบางคน มันได้ใจ เอาใหญ๋ ไม่เลิก ไม่ว่าทางโลกและทางธรรม มันย่อมมีเป็นของคู่กันครับ การปฏิบัติ ก็เช่นกัน มันไม่มีเฉพาะ ในหมู่คนหรอกนะ แต่มารในใจ มันมากกว่านี้หลายพันหมื่นเท่านัก ยากแก่การตัด ของไม่เห็นตัว

ผมว่าถ้านักรบ ที่ชนะศึกคร่ำหวอด มากับการรบ ไม่หนักเท่ารบ กับกิเลสเลย แพ้มันตลอด หาเวลาหนึ่ง ที่จะชนะมัน ยากมากๆครับ ผมกลัวตรงนี้มากกว่าตรงใดๆเสียอีกครับ กำลังใจ ของพระอริยะขั้นต้น ผมว่ามันไม่ใช่คำนวน จากหลักร้อย พัน หมื่น แสน ล้าน ผมว่ามันคำนวนไม่ได้ ต่างหาก ที่จะเข้าถึง ตรงนั้น แล้วยิ่ง พระอรหันต์ ยิ่ง ไม่ต้องไปนึกเลย ถ้าทำถึงโน่นแหละ ถึงจะรู้ครับ แค่ฌาณโลกีย ครูบาอาจารย์ท่านบอก ของเด็กเล่น แล้วของเด็กเล่น ยังทำไม่ได้ แล้วจะไปพูดอะไรกับเรื่องของผู้ใหญ๋ ท่านจริงไหม ถ้าสนทนาเพื่อการศึกษา ก็โอเคครับ

 

ถ้าแค่ของเด็กเล่น บางอย่างผมพอได้อยู่นะครับ -.-...

 

ทำอย่างไรก็ได้อย่างนั้น

แต่อนิสงค์บางอย่างก็ไม่ใช่ได้มาโดย นั่งสมาธิหรือแค่สนธนาแล้วอนิสงค์จะเกิดก็มี
.....

หลายๆอย่างก็เกิดจากการปฏิบัติ คือการกระทำหรือทำตัวของคนนั้นๆ..
...เรื่องนี้มันกว้างมากที่จะพูด......

มันก็แล้วแต่คนว่าปรารถนาจะไปทางใหนกระทำกระทำอะไร
อนิสงจะเกิดต่างกันแล้วแต่กุศลที่ตัวเองกระทำ

แต่บางคนปรารถนาที่จะเป็นครูแต่ไม่ปรารถที่จะกระทำ
ก็คงนั่งอ่านตำราแล้วมาตอบโดยที่ตัวเองไม่ได้ปฏิบัติเลย....
หลายๆคนก็คงปรารถนาเช่นนี้ ก็คงต้องแล้วแต่เขา
.....

 

ขอบคุณมากครับ

 

เอธิโอเปีย ......
ที่ผมอยากให้เข้าใจคือ เจตนาผมตอนนี้คือ
ถ้าผมมีเงินมากพอที่จะเหลือแจกคนอื่น ผมจะไปที่นี้ครับ

ที่นี้ก็อย่างที่พอๆจะรู้กันนะครับ

ส่วนผมจะทำอะไร และจะทำได้ใหมก็ไม่ขอพูด เพระยังทำไม่ได้
ถ้าหากทำสำเร็จจะเกิดอนิสงค์แก่ตัวผมอย่างมาก
แต่ผมก็จะไม่กล่าวว่าอนิสงค์อะไร
เพราะคนทั่วไปก็จะดูแคลนผมเอาว่า ผมโลภมากได้...

 

เห็นใจหน่อย

ซอยนี้หาข้อมูลไว้ตีปี๊บ เถอะอย่าตีระฆัง แขกไปใครมาหนีหมด.dannce_

 

อนุโมทนาในกุศลเจตนา

 

ขอให้คุณอภิมารได้กับพบคำตอบที่น่าพอใจ ตามที่คุณอภิมารต้องการเร็วๆนะครับ

 

ก็ยังเปิดรับการตีความ ของทุกท่านอยู่ ขอบคุณครับ

 

ได้ยินคำว่า "ตีปี๊บ" เลยนึกถึงคำว่า "ธรรมภาคฆราวาส"
ส่วนคำว่า "ตีระฆัง" ทำให้นึกถึงคำว่า "ธรรมสำหรับพระ"


คุณบุญทรง มีพลังพระเต็มตัวไปหมดเลยนะครับ แกเลย
พูดอะไรออกมาเหมือน "พระจริงๆ" ไปเลย ฮ่าๆๆ ขำๆๆ
นะ ไม่ซีเรียสครับ ไม่ค่อยอยากพูดกะคุณบุญทรงหรอก
เดี๋ยวพลังพระจะไหลเข้ามา เพราะว่าเรา "ยังตีปี๊บอยู่"!

 

ว่าไง ท่านจอมยุทธเป็นไงหายไปหลายราตรี แอบไปฝึกกระบวนท่า
หนอนชาเขียวล่ะซิ พัฒนาถึงขั้นไหนแล้วล่ะ

 

คิคิ ท่านจอมยุทธกลับมาแล้ว+คุณอภิมาร งานนี้มีฮา

 

อาจจะไม่ผิดข้อศีลแต่ผิดข้อธรรม
ข้อศีลต้องไปดูตามที่พระพุทธองค์บัญญัติ
ข้อธรรมให้ดูที่จิต ว่าจิตของเราเป็นอย่างไร ถูกจิตอกุศลเข้าครอบหรือไม่
บางกรณีศีลไม่ผิดหรอกแต่มันไม่ใช่สิ่งที่คนมีธรรมพึงกระทำ
พึงระลึกไว้ในใจอยู่เสมอ ว่าเราเป็นคนมีธรรม
เมื่อไหร่ที่ถูกจิตอกุศลเข้าครอบงำ ก็ให้ระลึกว่าเราเป็นคนมีธรรม

"พึงทำสิ่งที่คนมีธรรมเค้ากระทำ ไม่ใช่ทำสิ่งที่คนไม่มีธรรมเค้ากระทำ"
ถ้าเราทำสิ่งเดียวกับที่คนไม่มีธรรมเค้าทำ แล้วจะยังเรียกตนเองว่าเป็นคนมีธรรมได้อีกหรือ?

ขอให้เจริญยิ่งๆขึ้นไปในธรรม

 

กราบนมัสการ หรือ กราบเรียนท่าน (ไม่ทราบคำไหนจะเหมาะสม)
ขอแทนคำย่อ(ทผตกท)ท่านผู้ตอบกระทู้ และ
(จขกท)เจ้าของกระทู้

เรื่องศีลเคยได้เขียนไปแล้ว การตีความปลีกย่อยของหัวข้อไม่แน่ใจ
การสันโดดในคู่(ขณะนี้ไม่มีภรรยา)
เป็นอาจินหรือเป็นนิจ(ตามสัดส่วนเงินที่แบ่งไว้)
เรื่องดูจิต รู้แต่ว่ามีอารมณย์ และความต้องการ(แต่ไม่เป็นการเบียดเบียนตัวเองและคนอื่น)
การเป็นฆารวาที่พอใจในศีลห้า เมื่อมีอารมณย์และความต้องการ(เรียกว่าอกุศลเข้าครอบงำหรือ?)
"แล้วกามคุณ กับ ที่เรียกว่าโลกียธรรม"ระดับไหนมีระดับไหน?

กราบขอบพระคุณในเบื้องต้น