ขอปิดกระทู้ แจกฟรี ไม่มีเงื่อนไข ขุนแผนผงพรายเจ้าเงาะ หลวงปู่ทอง วัดเกาะ เท่านี้ครับ

ไปเมื่อไหร่บอกด้วยท่านไทรน้อย

 

สวัสดีครับ
ปีใหม่ ไปทำบุญกับท่าน ดีมากครับ ขออนุโมทนา

 

ช่วงวันหยุดที่ผ่านมา ผมไปต่างจังหวัดมา ไปถึงอำเภอแม่ทา จังหวัดลำพูนครับ

ที่ต่างจังหวัดนั้นหนาวมาก ช่วงกลางวันยังเย็นๆ เหมือนกรุงเทพ ตอนสายๆ

ตกดึกเริ่มหนาวมากขึ้น ใกล้เช้า หนาวกว่ากรุงเทพหลายเท่า ขนาดพูดเป็นควันเลยทีเดียว

กลางคืน ผมใส่เสื้อสี่ตัว เป็นเสื้อยืด สองตัว เสื้อหนาวอีก สองตัว

เวลานอน ยังห่มผ้าซ้อนกัน สามผืน (อันที่จริงไม่รู้ว่ามันหนาวจริงๆ หรือ ผมขี้หนาวกันแน่)

 

ต่อนะครับ

ผมออกเดินทางในช่วงหัวค่ำของวันเสาร์ที่ 13 ธันวาคม ไปเรื่อยๆตามทาง

บางช่วงมืดมาก ไม่มีไฟตามทางเลย

บางช่วงครึกครื้น

การเดินทางคราวนี้ไปโดยรถส่วนตัว ขับค่อนข้างเร็ว ส่วนใหญ่อยู่ที่ประมาณ 120 บางช่วง 140

ระหว่างทาง บางช่วงหมอกหนามากๆ โดยเฉพาะช่วงกำแพงเพชร และช่วง ก่อนเข้าลำพูน

หมอกจัดขนาดที่ว่า เปิดไฟตัดหมอก ยังเห็นได้ไม่ไกลนัก และรถเหยียบไปได้เพียง 40 กิโลเมตร ต่อ ชั่วโมง

ช่วงที่วิ่งช้าๆนี้งรถเขารถเรา วิ่งต่อกันเป็นขบวน และต้องช่วงกันเปิดไฟ เตือนคันที่อยู่ด้านหลัง

ขบวนที่ผมร่วมด้วย มีรถบัสใหญ่นำหน้า ซึ่งก็ทำให้ปลอดภัยมากขึ้น

ไปถึงลำพูนเช้าๆ หมอกจัดมาก

และสภาพแวดล้อมสวยมาก มากจนผมอยากบอกว่า มันคือสวรรค์บนดินดีๆนี่เอง

ลองนึกภาพตามนะครับ หมอกสูงประมาณหลังคารถเรา (ตามความรู้สึกผมนะครับ) และมีภูเขาสูงตั้งอยู่ท่ามกลางหมอกนั้น

ผมบอกตัวเองเลยว่า อยากดูวิว สวยอย่างนี้ ไม่ต้องไปถึงเมืองจีนหรอก

อยู่เมืองไทยนี่แหล่ะ อยู่ที่ว่าเราจะรู้จักหรือป่าว เท่านั้นเอง

สมดังสโลแกน "เที่ยวทั่วไทย ไม่ไป ไม่รู้"

 

ที่ๆ ผมไปพักอยู่ใกล้ๆกับดอยขุนตาล

ระแวกที่พัก มีวัดอยู่วัดหนึ่ง ชื่อวัด บ้านทาป่าสัก

ใครจะรู้ครับ วัดนี้มีอดีต เจ้าอาวาส ซึ่งเป็นลูกศิษย์ท่านครูบาศรีวิชัยแท้ๆ อยู่

ท่านครูบาวัง คัมภีระปัญโญ คือองค์ที่ผมกล่าวถึง

ชื่อเสียงท่านเงียบมาก มากจนคนใกล้วัด ยังกระท่อนกระแท่น

ประวัติ ผมไม่ทราบละเอียด

ผมได้เข้าไปทำบุญถวายเงินสร้างอุโบสถ (ขอเชิญทุกท่านร่วมอนุโมทนา)

พูดถึงประเพณี การทำบุญของคนเหนือแล้ว ผมเห็นว่าสวยงาม แปลกตาอยู่คือ

ก่อนจะไปทำบุญวัด เค้าจะนำกระดาษ หรือ ใบตอง หรือใบไม้ขนาดใหญ่

มาทำเป็นกรวย บรรจุดอกไม้ และแบงค์ที่เราจะทำบุญลงไป

 

และการไปคราวนี้ ได้หนังกลองเพลแตก มา 1 ผืน คงจะได้นำมาทำเป็นตะกรุดหนังกลองเพลแตก กันในเร็วๆนี้

หนังกลองนี้มีมาเป็นร้อยปี ตั้งแต่สมัยที่ท่านครูบาศรีวิชัย ยังดำรงค์ขันธ์อยู่

ผ่านมาจนถึงยุค ครูบา(คำ)วัง คัมภีระปัญโญ

จนตกมาถึงผม ซึ่งจะนำให้หลวงปู่ทองลงอักขระและปลุกเสก ในเร็วๆนี้

 

ขอร่วมอนุโมทนา บุญ กับท่านอาจารย์ทิพย์ด้วยนะครับ....

สาธุ..สาธ..สาธุ

 

สาธุ สาธุ สาธุ

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 3 คน ( เป็นสมาชิก 3 คน และ บุคคลทั่วไป 0 คน ) </TD><TD class=thead width="14%">

[ แนะนำเรื่องเด่น ] ​

</TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>HellBoy, กริด99, ทุเรียนทอด </TD></TR></TBODY></TABLE>


สวัสดีครับ ทุกท่าน

 

อนุโมทนาครับ
สาธุ สาธุ สาธุ

 

สวัสดีครับอ.ทิพย์

 

อาจาร์ยทิพย์ครับ ไม่ทราบว่าหลวงพ่อ (ครูบา(คำ)วัง คัมภีระปัญโญ)ยังอยู่หรือเปล่าครับเพื่อแหวะเข้าไปกราบซะหน่อย (เผอิญเป็นคนแถวนั้น จะกลับบ้านช่วงปีใหม่)

 

ท่านมรณะภาพไปแล้วครับ

แต่ไปไหว้รูปหล่อขนาดเท่าองค์จริงได้ครับ

ตอนนี้ที่วัดสร้างโบสถ์อยู่ ไปทำบุญ ดีมากครับ

ขออนุโมทนาล่วงหน้าครับ

 

สวัสดีเช่นกันครับ

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 3 คน ( เป็นสมาชิก 3 คน และ บุคคลทั่วไป 0 คน ) </TD><TD class=thead width="14%">

[ แนะนำเรื่องเด่น ] ​

</TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>HellBoy, sirapong_s, ไพรัฐลาภสุนทรพิทักษ์ </TD></TR></TBODY></TABLE>

ยินดีที่คุณ sirapong_s, ไพรัฐลาภสุนทรพิทักษ์ แวะมาอ่านนะครับ

 

สวัสดีครับ ทุกท่าน
เช้านี้มีบทความดีๆ มาให้อ่านกันครับ

อ่านกันแล้วคงจะยิ้ม เป็นบทความที่ผมได้มาจาก mail ครับ

 

เรื่องเล่าจากในวัง- อ่านแล้วอ่านอีกก็ยังไม่เบื่อ
ผมมีเรื่องที่จะเล่าให้ฟังอยู่เหตุการณ์หนึ่งซึ่งเป็นเรื่องจริงเหตุการณ์เกิดทีจังหวัดตาก
เมื่อพระเทพทรงเสด็จไปเยี่ยมราษฏรตามที่ต่างๆ
และได้ทรงเสด็จไปเยี่ยมประชาชนในตลาดสด
และถามความเป็นอยู่กับบรรดาแม่ค้าในตลาด แต่ก็มาถึงแม่ค้าปลา
ซึ่งพระองค์ทรงตรัสถามว่า 'ปลาพวกนี้ขายอย่างไงจ๊ะ'
แม่ค้าตอบว่า 'ที่สวรรคตแล้ว กิโลละ 40 บาท
และที่เสด็จไปเสด็จมากิโลละ 80 บาทจ๊ะ'
เหตุการณ์นี้ ทำให้ข้าราชบริพารที่ตามเสด็จหัวเราะกันทุกคน

 

เช้าวันหนึ่ง เวลาประมาณ 7 โมงเช้า
นางสนองพระโอษฐ์ของฟ้าหญิงองค์เล็ก ได้รับโทรศัพท์เป็นเสียงผู้ชาย ขอพูดสายกับฟ้าหญิง
ทางนางสนองพระโอษฐ์ ก็สอบถามว่าใครจะพูดสายด้วย
ก็มีเสียงตอบกลับมาว่า คนที่แบงค์
นางสนองพระโอฐก็ งง...งง ว่าคนที่แบงค์ทำไมโทรมาแต่เช้า แบงค์ก็ยังไม่เปิดนี่หว่า
แต่พอฟ้าหญิงรับโทรศัพท์แล้วถึงได้รู้ว่า คนที่แบงค์น่ะ
ก็ที่แบงค์จริงๆนะ ไม่เชื่อเปิดกระเป๋าตังค์
แล้วหยิบแบงค์มาดูสิ ............ ขนลุกเลย ทรงตรัสกับในหลวงท่านอยู่นั่นเอง

 

อีกครั้งหนึ่งที่ภาคอีสาน
เมื่อเสด็จขึ้นไปทรงเยี่ยมบนบ้านของราษฎรผู้หนึ่ง
ที่คณะผู้ตามเสด็จทั้งหลายออกแปลกใจในการกราบบังคมทูล
ที่คล่องแคล่วและใช้ราชาศัพท์ได้อย่างน่าฉงน
เมื่อในหลวงมีพระราชปฏิสันถารถึงการใช้ราชาศัพท์ได้ดีนี้ จึงมีคำกราบทูลว่า
'ข้าพระพุทธเจ้าเป็นโต้โผลิเกเก่าบัดนี้มีอายุมากจึงเลิกรามาทำนาทำสวนพระพุทธเจ้า..'
มาถึงตอนสำคัญที่ทรงพบนกในกรงที่เลี้ยงไว้ที่ชานเรือน
ก็ทรงตรัสถามว่า เป็นนกอะไรและมีกี่ตัว..
พ่อลิเกเก่ากราบบังคมทูลว่า
มีทั้งหมดสามตัว พระมเหสีมันบินหนีไป
ทิ้งพระโอรสไว้สองตัว ตัวหนึ่งที่ยังเล็ก ตรัสอ้อแอ้อยู่เลย
และทิ้งให้พระบิดาเลี้ยงดูแต่ผู้เดียว'
เรื่องนี้ ดร.สุเมธเล่าว่าเป็นที่ต้องสะกดกลั้นหัวเราะกันทั้งคณะไม่ยกเว้นแม้ในหลวง

 

เมื่อครั้งท่านพระชนม์มายุ 72 พรรษา มีการผลิตเหรียญที่ระลึกออกมาหลายรุ่น
เจ้าของกิจการนาฬิกายี่ห้อหนึ่งได้ยื่นเรื่องขออนุญาตนำพระบรมฉายาลักษณ์ของท่านมาประดับที่หน้าปัดนาฬิกาเป็นรุ่นพิเศษ
ท่านทราบเรื่องแล้วตรัสกับเจ้าหน้าที่ว่า 'ไปบอกเค้านะเราไม่ใช่มิกกี้เมาส์'