ความรัก .. ก้าวเดิน

ความรัก... ก้าวเดิน




<TABLE width=357 border=0><TBODY><TR><TD width=351>“ความรัก” ของคนเรา ก็มีเท้าเดินเหมือนกัน

เมื่อแรกเริ่ม . . . ความรักก็เดินไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
เพราะ . . . อยากจะถึงจุดหมายที่หวังไว้ ​

คือ . . . ใครคนหนึ่งที่เรารู้สึกดี ๆ ด้วย
เมื่อสมหวังแล้ว..ความรักก็เดินไปเรื่อย ๆ
. . . ไม่ต้องก้าวยาว และเร็ว
. . . เดินไปตามปกติ และก้าวต่อไปเรื่อย ๆ
. . . ในช่วงนี้ถ้าเดินเร็วไปอาจจะเจอหลุม และสะดุดได้
ก็คงจะต้องเดิน . . . อย่างระมัดระวัง

. . . และก้าวให้ได้จังหวะ . . . ที่เหมาะสม ​

​

แต่เมื่อถึงเวลา . . . ที่ความรักผิดหวังหรือจบลง
ความรัก . . . ก็จะเดินช้าลง ​

บางทีอาจจะช้า . . . ช้าจนเหมือนเราเดินถอยหลัง

เหมือนกับ . . . คนที่หกล้มแล้วขาเจ็บ ​

จะเดินไม่ถนัดนัก . . . ต้องรอเวลาเพื่อรักษาให้แผลที่เกิดจากการหกล้มหาย

แล้วค่อยก้าวเดินต่อไป . . . อย่างปกติ ​

ความรักก็มี step ในการก้าวเดินไปอย่างนี้เรื่อย ๆ
ช้าบ้าง . . . เร็วบ้าง จนกว่าจะถึงวันหนึ่งที่เราได้เจอคนที่ใช่จริง ๆ ​

วันนั้น . . . ความรักคงเดินต่อไปได้เรื่อย ๆ ​

​

ถึงจะหกล้มบ้าง ตกหลุมบ้าง
แต่ . . . ก็ยังมีคนที่คอยประคอง คอยเดินไปด้วยกัน
ไม่ใช่หกล้มแล้ว . . . ต้องลุกเดินต่อด้วยตัวเองอีกต่อไป ​

เมื่อความรัก . . . ก้าวเดิน ​

เราจึงต้องก้าวตาม . . . อย่างระมัดระวัง

จะหกล้มบ้าง จะสะดุดบ้างก็ต้องพยายามลุกขึ้น

. . . และกลับมาเดินต่อไป ให้ได้ . . .​

​

</TD></TR></TBODY></TABLE>​

ขอบคุณบทความจาก .. ?ǒ?ѡ... ?钇ഔ?

 

ต้นรัก .. เวลา

​

ต้ น รั ก . . เ ว ล า​

ชายหนุ่ม ณ เมือง เมืองหนึ่ง มีครอบครัว
ซึ่งมีพร้อมทั้งพ่อแม่ และลูก ที่ทุกคนอยู่กันอย่างมีความสุข ​

แต่แล้ววันหนึ่งในเมืองก็มีสงครามเกิดขึ้น
ทำให้เด็กน้อยในครอบครัวนั้นต้องพลัดพลากจากพ่อแม่
มาอยู่ในป่าแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นบ้านใหม่ของเขา ​

เมื่อเวลาผ่านไป เด็กน้อยคนนั้นก็โตเป็นชายหนุ่ม
เขาได้เรียนรู้ประสบการณ์ต่างๆ มากมายภายในป่าแห่งนี้
แต่เขากับพบว่าสิ่งที่เขาขาดไป ซึ่งก็คือ ความรัก ​

ชายหนุ่มต้องการความรัก เขาจึงปลูกต้นไม้
ซึ่งหวังไว้ในใจว่าต้นไม้เหล่านั้น จะให้ความรักแก่เขาได้
แต่สิ่งที่เขาได้นั้นไม่มีอะไรนอกจากความผิดหวัง​

จนอยู่มาวันหนึ่งเขาได้พบต้นไม้ซึ่งก็คือ ต้นรัก
และจะเป็นต้นสุดท้ายที่เขาจะปลูก
เขานำเมล็ดจากต้นรักไปปลูก
เฝ้าดูแลทุกวันเวลาผ่านไปเมล็ดก็ยังไม่งอก​

ชายหนุ่มจึงกลับไปที่ต้นรัก และถามต้นรักว่า
" ทำไมเมล็ดที่นำไปปลูก จึงยังไม่งอก " ​

ต้นรักตอบว่า
" เมล็ดจะงอกได้ นอกจากจะใช้การดูแลเอาใจใส่แล้ว ยังมีอีกอย่างซึ่งก็คือเวลา "​

หลังจากนั้นเขาก็กลับไปคอยดูแลเอาใจใส่
และขณะเดียวกับเองชายหนุ่มก็ให้หญิงสาวคนหนึ่ง ช่วยดูแลเมล็ดต้นรัก
หญิงสาวก็ดูแลเอาใจใส่ทุกวัน แต่เมื่อเวลาผ่านไปเมล็ดก็ยังไม่งอก
ทำให้ชายหนุ่มเริ่มท้อแท้ เขาคิดที่จะไปจากต้นรักหลายครั้ง
แต่พอเขาจะไปก็คิดได้ว่า
ถ้าเขาไม่อดทนที่จะให้ความรัก และรอเวลา เมล็ดก็จะไม่งอกให้ความรักแก่เขา
เขาจึงอดทนต่อไป เพื่อรอคอยว่าสักวันเมล็ดจะงอกขึ้น​

แต่เขาก็รู้อยู่แก่ใจว่าเมล็ดคงไม่อาจจะงอกได้
และเขาก็เหลือเวลาที่จะอยู่ในป่าแห่งนี้ เพื่อที่จะดูแลต้นรักกับมเล็ดไม่มากแล้ว
ได้แต่หวังว่าจะใช้เวลาที่เหลืออยู่นั้น ให้ความรักกับเมล็ด
เผื่อว่าเมล็ดจะงอกให้ความรักติดตัวเขาไป หลังออกจากป่าแห่งนี้ไปแล้ว ​

ในชีวิดคนบางคนอาจจะได้ความรักมากมายจากใครหลาย ๆ คน ​

แต่ในขณะเดียวกับชีวิดของคนบางคน อาจที่จะยังขาดความรัก ซึ่งใครหลาย ๆ คนมองข้ามไป ​

?鹃ѡ ?Ҧlt;/a>​

 

ปลูกต้นไม้..กับ..ความรัก



ปลูกต้นไม้..กับ..ความรัก

การที่เราเลือกจะปลูกต้นไม้ เรามักจะเลือกต้นไม้ที่เราชอบ
ดังนั้น ต้นไม้ที่เลือกปลูก…อาจใช่ที่เราชอบ
คือต้นไม้อะไรที่เราชอบมีความเหมาะสมให้ปลูกได้
เช่น ถ้าต้นไม้ของเราชอบแดด
แล้วจะออกดอกงาม ก็จะปลูกในที่มีแดดดี
หากต้นไม้ที่เลือกปลูกชอบที่ร่ม ก็จะปลูกในมุมที่ร่มรื่น

แต่บางทีต้นไม้ที่เราชอบ อาจไม่ใช่ต้นไม้ที่เราจะปลูกได้
เช่นถ้าเราชอบต้นปาล์ม ซึ่งนิยมปลูกในสนามหญ้ากว้างๆ
แต่ต้นปาล์มอาจไม่เหมาะสมกับสนามหญ้าบ้านของเรา
เพราะขนาดสนามหญ้าบ้านของเราอาจเล็กเกินไป
ที่ชอบ….จึงอาจไม่ใช่ที่ใช่ ...



เหมือนการมีคู่ . . .
คนที่เราชอบ และรู้สึกว่ารัก อาจไม่ใช่ที่ใช่และเหมาะที่ใช้ชีวิตคู่ด้วย
เช่นเค้าคนนั้นอาจมีคนรักอยู่แล้ว หรืออาจมีบางนิสัยที่ทำให้เราเกิดทุกข์ในใจ
และหากเราอยากมีชีวิตที่มีความสุข และสวยงาม
ในชีวิตที่เราสามารถเลือกหรือจัดได้

เราก็ต้องรู้จักปลูกต้นใจให้เป็น ต้นใจที่ใฝ่ และรักที่จะทำดี

โดยฝังรากแข็งแรงในหัวคิด และจิตใจ
แต่ก็ต้องเป็นต้นใจที่พร้อมจะถอนได้
ในยามที่เราพบว่า ที่เราคิดว่าดี
เอาเข้าจริงมันไม่ดีจริง ก็ต้องรู้จักถอนใจ
ตัดจากความรักที่ไม่เหมาะสม เพื่อปลูกต้นใจต้นใหม่ที่เหมาะสมกว่า

แล้วสักวัน ก็คงจะเจอต้นใจที่ใช่

?ř??鹤??Ѻ?ǒ?ѡ

 

คำว่า "รัก"



คำว่า "รัก" มีอะไรมากมายซุกซ่อนอยู่ในนั้น
อาจจะหวานชื่น ขมขื่น หรืออะไรอื่นอีกหลากหลาย
ที่จะทำให้คนรู้จัก "รัก" ได้สัมผัส และรู้สึกถึง…

ความรักเริ่มจากความคิด
เพราะความคิดเป็นจุดเริ่มต้นของความรัก
บางที.. ความรักอาจทำให้คนเราเปลี่ยนแปลงความคิดไปจากเดิม
อาจทำให้คนเราต้องปรับปรุงในสิ่งที่เคยทำ เพียงเพื่อให้เข้ากับใครอีกคน

ความรักทำให้เกิดความเคารพ ศรัทธา
คุณจะไม่สามารถรักใครได้ ถ้าไม่รู้สึกเชื่อมั่นเสียก่อน
และคนแรกที่คุณต้องศรัทธาเชื่อมั่น ก็คือ ตัวเอง

ความรักคือการให้
ถ้าคุณต้องการที่จะได้ความรัก สิ่งที่คุณต้องทำก็คือการให้ ยิ่งให้.. คุณก็จะยิ่งได้รับ
สูตรลับของความสุข และทำให้มิตรภาพยืนยาวที่คุณควรจะจำเอาไว้เสมอ ก็คือ
อย่าถามว่าคนอื่นให้อะไรคุณบ้าง แต่ให้ถามว่าคุณทำอะไรให้คนอื่นบ้างจะดีกว่า

ในความรักมีมิตรภาพซ่อนอยู่
อยากได้รักแท้ ก็ต้องหาเพื่อนแท้ให้ได้เสียก่อน
การจะรักกันได้ไม่ใช่แค่มองตา แต่อยู่ที่ว่า.. ต่างคนต่างมีอะไรที่ตรงกันหรือเปล่า
หากจะรักใครอย่างจริงใจ คุณควรจะรักในสิ่งที่เขาเป็น ไม่ใช่แค่ภาพที่คุณเห็น
มิตรภาพก็เหมือนกับปุ๋ยที่ช่วยทำให้ความรักเบ่งบานเติบโตทุก ๆ วันนั่นเอง

การสัมผัส ช่วยสานต่อความรักให้ดีขึ้น
เคยรู้สึกดีใช่มั้ยเวลาที่มีใครโอบไหล่หรือกอดคุณ?
การสัมผัส.. จึงเป็นการแสดงออกอย่างหนึ่งที่มีพลัง
และช่วยทลายกำแพงแห่งความชิงชังไม่เข้าใจได้อีกด้วย
น่าแปลกที่การสัมผัสสามารถเปลี่ยนแปลงอารมณ์ และท่าทีที่แข็งกร้าวให้เบาบางลงได้

อยากรักต้องรู้จักปลดปล่อย
ถ้าคุณรักใคร.. จงปล่อยให้เขาเป็นอิสระบ้าง
เพราะคุณเองคงรู้สึกอึดอัด ถ้ามีใครมาล่ามโซ่คุณ ดังนั้น..
จงเรียนรู้ที่จะให้อภัย และลืมอดีตที่ไม่ดี เรียนรู้ที่จะปลดปล่อยความกลัวภายในใจ
เรียนรู้ที่จะยุติธรรม และลดทิฐิ รวมถึงเงื่อนไขต่าง ๆ ลงบ้าง
ลองบอกตัวเองว่า.. นับแต่นี้ คุณจะทิ้งความกลัวทั้งหมด
แล้วอดีตจะไม่มีผลอะไรต่อตัวคุณได้.. นับจากวันนี้ไป คุณก็จะได้เริ่มต้นชีวิตใหม่เสียที



ชีวิตจะเปลี่ยนไป
เมื่อเราเรียนรู้ที่จะเปิดใจให้กว้างและซื่อสัตย์ต่อกัน รวมถึง..
คุยกับคนรักอย่างเปิดเผย และกล้าที่จะพูดถ้อยคำวิเศษว่า "ฉันรักเธอ"
โดยไม่ปล่อยให้โอกาสดี ๆ หลุดลอยไป
คุณควรจะบอกรักก่อนจากกันทุกครั้งเสมอ เพราะบางที..
นั่นอาจเป็นครั้งสุดท้ายที่คุณจะพบกัน!

แก่นแท้ของความรัก คือ การไว้ใจกัน
ถ้าคุณไม่เชื่อใจกัน ใครคนหนึ่งจะรู้สึกระแวง กังวล และหวาดหวั่น
ขณะที่อีกคนรู้สึกอึดอัดใจ ที่สำคัญ..
คุณไม่อาจรักใครจริง ๆ ได้ ถ้าคุณไม่ไว้ใจเขาคนนั้นอย่างแท้จริง

?Ӈ蒠"Ñ?"

 

ความรัก กับ ความผูกพัน



มีหลายคนที่สับสนกับคำสองคำนี้
ความรัก กับ ความผูกพัน มันคืออะไรนะ?? ต่างกันอย่างไร??
ความรัก กับ ความผูกพัน เหมือนกันมั้ยนะ??
ถ้าไม่มีความผูกพันก็เกิดความรักได้นี่นา
แต่ถ้าเกิดความรักแล้วไม่มีความผูกพันล่ะ??
จะเป็นไปได้รึเปล่านะ??

สำหรับเรา ความรักกับความผูกพันไม่เหมือนกัน
มันแตกต่างกัน . .
ความรักเกิดขึ้นได้เสมอ ทุกที่ ทุกเวลา
ไม่ว่าเมื่อไหร่ ที่ไหน กับใครก็ตาม
บางครั้งเกิดขึ้นโดยที่เราไม่รู้ตัว และไม่สามารถตอบได้
ความรักคือการให้ การทุ่มเท การให้ความรู้สึกดี ๆ
ให้สิ่งที่เกินพอสำหรับใครซักคนที่เรารัก
การทำอย่างไรก็ได้ เพื่อให้คนที่เรารักมีความสุข
จนเหมือนกับว่าคนๆ นั้นเป็นคนที่พิเศษกว่าคนอื่น (ซึ่งจริงๆ แล้วก็ใช่)

ความรักจึงเป็นการทำเพื่อคน ๆ หนึ่ง ซึ่งไม่ว่าเมื่อไหร่?? เวลาไหน??
สำหรับคนที่เรารัก ความคิดถึง ความเป็นห่วงจะเกิดขึ้นตลอดเวลา
เราจะห่วงว่าเขาไปที่ไหน ไปกับใคร
ความรัก เกิดขึ้นได้แม้เพียงพบกันแค่นาที
แค่เห็นหน้าเพียงครั้งแรก ครั้งเดียว
ความรักไม่จำเป็นต้องใช้เวลา
แต่การจะทำให้ความรักคงอยู่ หรือเกิดขึ้นได้จริงหรือไม่??
นั่นต่างหาก เป็นสิ่งที่ต้องใช้เวลา และนำความผูกพันใส่ลงไป
เพราะความผูกพันเป็นสิ่งที่ทำให้คนสองคนได้รู้จักกันมากขึ้น

เป็นช่วงเวลาที่ทำให้คนสองคนปรับตัวเข้าหากัน
ความรักจะคงอยู่ได้ หากความผูกพันเกิดขึ้น



ความผูกพันนั้น..ต่างกับความรัก..
เพราะการผูกพันกับใครซักคน ไม่จำเป็นที่เราจะต้องรัก

สำหรับความผูกพัน มันคือความรู้สึกคิดถึง
ช่วงเวลาหนึ่งที่เคยเกิดขึ้น การที่เราคิดถึงคน ๆ หนึ่ง
เวลาที่เราจากกัน เวลาที่ไม่ได้พบ ไม่ได้พูดคุย นั่นไม่ใช่ความรัก

เราไม่ได้ทำสิ่งใดเพื่อเค้า
เราไม่ได้ต้องการให้สิ่งใดกับเค้า
ไม่ได้ห่วงว่าเขาจะไปกับใคร เมื่อไหร่ หรือที่ไหน
แต่เราเพียงแค่คิดถึง ความทรงจำที่ดี เวลาที่เคยอยู่ด้วยกัน
ดังนั้น ความผูกพันจึงเป็นเพียงความรู้สึกที่เกิดขึ้นจากการใช้เวลา

มันเป็นความทรงจำ เป็นความรู้สึก และไม่ใช่ความรัก เพราะเกิดได้กับทุกคน
กับเพื่อน พี่ น้อง หรืออาจเป็นใครก็ตามที่ครั้งหนึ่ง เคยใช้เวลาอยู่ร่วมกัน

มันเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เกิดความคิดถึง
และเป็นส่วนหนึ่งของการทำให้เกิดความรักนั่นเอง
ทั้งความรัก และความผูกพัน เป็นสิ่งที่ควรมีอยู่ร่วมกัน
ถึงแม้ว่ามันจะแตกต่างกันก็ตาม สิ่งสำคัญมันอยู่ที่ว่า
เราจะแยกมันออกจากกันได้หรือเปล่าเท่านั้นเอง
ว่าอันไหนคือความรัก . . อันไหนคือความผูกพัน . .
เพราะจริง ๆ แล้วมันแทบจะไม่ต่างกันเลย
เพราะทั้ง 2 สิ่งควรจะมีอยู่คู่กัน

ปัญหาของความรักกับความผูกพันอยู่ตรงที่
บางคนไม่สามารถแยกได้ว่า ความรัก กับ ความผูกพัน ต่างกันตรงไหน
ความสับสน ความลังเล จะเกิดขึ้น

ถ้าหากวันนึง คุณรักใครซักคน และมีความผูกพันกับใครอีกคน
คุณจะตอบตัวเองได้หรือเปล่าว่า . . คุณจะเลือกใคร
หากคุณคิดว่า คนที่คุณผูกพันคือคนที่คุณไม่สามารถลืมเค้าได้
และคนที่คุณรัก คุณก็ไม่สามารถเลิกรักเค้าได้เช่นกัน

จำไว้ว่า…
จงเลือกคนที่หัวใจของคุณต้องการ อย่าใช้คำว่าถูกหรือผิด
เพราะมันใช้กับความรักไม่ได้ แต่จงใช้ หัวใจ ของคุณเอง
หากคุณต้องการค้นหาใครสักคนที่จะอยู่เคียงข้างคุณไปตลอดชีวิต

?ǒ?ѡ?Ѻ?ǒ?١?ѹ

 

ในชีวิตคนเรามีอะไรมากมาย ที่ผ่านเข้ามาให้ซึมซับรับรู้
ในชีวิตคนเรามีผู้คนมากมาย ที่ผ่านเข้ามาให้รู้จักมักคุ้น
แต่ในผู้คนมากมายเหล่านั้น อย่างน้อยคงต้องมีใครบางคนที่ทำให้เรารู้สึก "ไม่ธรรมดา" ที่จะนึกถึง
เรียกว่าเป็น "ความพิเศษ" ที่เราจะยกเว้นเอาไว้จากความปกติทั่วไปของจิตใจ
ก็ในเมื่อคำว่า "พิเศษ" หมายถึงความจำเพาะความแปลกแยก ความดีงาม ความอบอุ่นในหัวใจ
กระนั้นทำไมเราไม่ปฏิบัติต่อเขาให้ตรงกับที่ใจคิด

ให้ "ความรู้สึกดีดี" จากจิตใจที่ดีดี
ให้ "ความอาทรถึง" จากจิตใจที่นึกถึง
ให้ "ความห่วง" จากจิตใจที่เป็นห่วง
ให้ไปเถอะ ให้ไปอย่างดีดี แต่มี "สติ"
ให้ไปเถอะ ให้ไปอย่างอบอุ่น แต่ "ไม่คุกรุ่น"
ให้ไปเลย ให้ไปเท่าไหร่ก็ได้ แต่เมื่อให้ไปแล้วต้อง "ไม่ร้อนรุ่มกลัดกลุ้ม"
และหากเมื่อใดจิตใจอาจระส่ำระสาย สะดุดกับอะไรขึ้นมาบ้าง ก็จงหยุดพักตรึกตรอง
อย่าปล่อยให้พายุอารมณ์โถมพัด "สิ่งดีดี" จนกระจัดกระจาย
เพราะ "การให้ความหมาย" ไม่ใช่ "การตั้งความหวัง"



คนสองคนให้ความหมายซึ่งกันและกัน แต่คนสองคน "จะไม่ตั้งความหวังในกัน และกัน"
เพราะการตั้งความหวังมักนำพาซึ่ง "การเรียกร้อง" ความอยากเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ โดยที่ไม่รู้ตัว
มันร้อนนัก หนาวนัก และไม่เป็นสุข
เราต้องไม่ลืมปรับอุณหภูมิจิตใจเอาไว้ที่องศาอุ่น ๆ หากเริ่มรู้สึกตัวว่า ความร้อนเริ่มทวีขึ้น
เราต้องค่อย ๆ เดินออกมาสูดอากาศเย็น หากตรงกันข้ามเราก็ต้องหลบเร้นจากความหนาวมาหาไอแดดเช่นกัน
และอย่าลืมว่า "ความพิเศษ" ไม่ได้จำกัดว่าจะต้องเป็นพิเศษมากหรือพิเศษสุด หรือพิเศษอย่างยิ่งในคนคนเดียว

ทั้งเรา และเขาอาจจะมีคนพิเศษในวิถีชีวิตได้หลายลักษณะ พิเศษในเรื่องนั้น พิเศษในเรื่องนี้




ในเมื่อหัวใจเป็นของเรา เราก็ย่อมเลือกให้ความพิเศษกับใครก็ได้
ที่เราจะไม่ต้องแลกกับความทุกข์อย่างพิเศษกลับมา

จงให้ "ความพิเศษ" เป็นชีวิตชีวา
เป็นแววตาที่แจ่มใส
เป็นความห่วงใยที่เมื่อนึกถึงทีไรก็ยิ้มได้
ไม่วิ่งหนีแต่ไม่วิ่งตาม
ไม่หักห้ามแต่ไม่กระโจนใส่
ไม่เป็นน้ำตาลที่หวานอ่อนไหว

แต่เป็นความอบอุ่นในหัวใจ และเอื้ออาทร
จงเป็นความแจ่มใสในอารมณ์ของตัวเอง
เป็นความชุ่มชื่น สดใส เช่นสายน้ำ
เป็นสีสันงดงามเช่นมวลผกา
เป็นสีเขียวของใบไม้ ที่เย็นที่ตา และที่ใจ

และที่ตรงนี้ จะอีกนานเท่าใด ไม่ว่า "คนพิเศษ" คนนี้จะอยู่ใกล้หรือต้องจากกันไกล

"ความพิเศษ" นั้นก็จะคงอยู่อย่างมีคุณค่า ณ ที่เดิม ที่ซึ่งใจข้างซ้ายตรงกัน

ขอบคุณที่มาบทความ: Two

 

ขอบคุณมากครับ ... คุณเจง


ขอความรัก จงมีในคนหมู่ไทยไวไวเร็วเร็วครับ


ป.ล.เพลงเพราะ

 

ยินดีกับทุกคนที่มีความรักค่ะ

 

ที่ไหนมีรัก ที่นั่นมีทุกข์....

แต่ฉันก็ยังมีรัก คริ คริ.....

 

ในเมื่อเราแต่ละคนได้เลือกเส้นทางด้วยตัวเองแล้ว . .

ก็ต้องช่วย ๆ ประคับประคองกัน รวมถึงระวังรักษากันให้ดีที่สุด..จริงป่าว??..(kiss)

 

ขอบคุณจ้าพี่เจง ^__^

 

ขอบคุณค่าสำหรับบทความดีดีน้าค้า

 

ที่ใดมีรัก(แบบเมตตา) ที่นั่นมีสุข
ที่ใดมีรัก(แบบอยากครอบครอง) ที่นั่นมีทุกข์
ขอบคุณครับ ^^

 

ขอบคุณสำหรับบทความดี ๆครับ ทำให้ผมคิดอะไรบางอย่างที่สำคัญได้!~..

 

คนพิเศษของใจ (อ่านดู บางครั้งอาจจะไม่เป็นอย่างที่คุณคิด)

คนพิเศษของใจ (อ่านดู บางครั้งอาจจะไม่เป็นอย่างที่คุณคิด)



[SIZE=+0]...ใครหลาย ๆ คนอาจจะคิดว่าคนพิเศษของใจ ก็คือแฟนของเรา[/SIZE]

[SIZE=+0]แต่บางครั้งมันไม่ใช่อย่างที่คุณคิดหรอก [/SIZE]

[SIZE=+0]...คนพิเศษของใจ หรือคนที่คุณอาจจะเรียกว่าเป็นคนพิเศษของคุณ หรือคนที่สำคัญกับคุณนั้น เขาหรือเธอคนนั้น ไม่จำเป็นต้องเป็นแฟน หรือคนรักของคุณเสมอไปหรอก [/SIZE]

[SIZE=+0]....คุณลองนึกดูสิว่า... [/SIZE]

[SIZE=+0]+ ใคร ที่เคยทำให้คุณต้องร้องไห้ เพราะเรื่องของเขา คนคนนี้แหละ คือคนที่คุณแคร์เขามาก และคุณอาจจะรักเขาด้วยโดยที่คุณไม่รู้ตัวเลย [/SIZE]

[SIZE=+0]++ ใคร ที่เคยร้องไห้ไปพร้อม ๆ กับคุณ เมื่อเวลาคุณร้องไห้ คนนี้แหละ คือคนที่คุณต้องคอยดูแลถนอมน้ำใจเขาให้มากที่สุด คุณคงไม่รู้ว่าเขารักคุณมากด้วย [/SIZE]

[SIZE=+0]+++ ใคร ที่คอยห่วงใยคุณ ดูแลคุณอย่างดีคอยเตือนคุณ คอยช่วยเหลือคุณ เมื่อคุณต้องการความช่วยเหลือ คนนี้แหละ ที่เขารักคุณอย่างจริงใจ และเชื่อเถอะว่า คุณจะต้องรักเขาเข้าเหมือนกันโดยที่คุณไม่รู้ตัว [/SIZE]

[SIZE=+0]++++ ใคร ที่คอยปลุกคุณตอนเช้า ๆ ให้คุณตื่น และคอยบอกคุณให้เข้านอนเร็ว ๆ ให้ห่มผ้าก่อนอน คนคนนี้แหละ คือคนที่เขาห่วงคุณอย่างจริงใจไม่ต้องการให้คุณไม่สบาย ต้องการให้คุณตื่นมารับอากาศเช้าที่แสนจะสดใส [/SIZE]

[SIZE=+0]+++++ ใคร ที่คุณอยากจะบอกเรื่องราวของคุณให้เขารู้มากที่สุด คนนี้แหละคือคนที่คุณไว้ใจมากที่สุด คือคนที่คุณรัก และไว้ใจ [/SIZE]

[SIZE=+0]++++++ ใคร ที่คุณอยากรับฟังปัญหา และเรื่องราวของเขามากที่สุด คนคนนี้แหละคือคนที่คุณแคร์เขามาก ๆ ต้องการรู้เมื่อเขามีปัญหา เผื่อจะช่วยเขาได้ [/SIZE]

[SIZE=+0]+++++++ และ ใครคือคนที่คุณคิดว่าคุณต้องการเขาอยู่เสมอ คนคนนี้แหละที่เรียกว่าคนพิเศษของใจ [/SIZE]



[SIZE=+0](((( คนพิเศษของใจ ))))) คือ คนที่คุณต้องการเขาคนที่คุณผูกพันกับเขามากมากกว่าใคร ๆ เขาเป็นคนที่คุณคิดว่าคุณต้องการเขาอยู่เสมอไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานสักเพียงไหนเขาจะเปลี่ยนไปอย่างไร เขาจะเป็นคนเดิมของคุณหรือเปล่า และถ้าคุณเคยทำให้เขาเสียใจ หรือทำอะไรที่คุณจะต้องเสียเขาไปแล้ว เขายังกลับมาหาคุณอีก คุณเชื่อเถอะว่าคนคนนี้แหละ เขารักคุณจริงใจหวังดี และห่วงใยคุณอยู่ตลอดเวลา และเขายังต้องการคุณอย่างที่คุณต้องการเขา[/SIZE]

[SIZE=+0]คุณจะเป็นคนพิเศษของใจกัน และกัน รักษา และถนอมคนคนนี้ไว้ให้ดีน๊าา [/SIZE]

ധ??մͷ?́ > Writer > ~-~ ???ǒ??մՠ~-~ > ?͹?ը 22 : ???Ԡȉ?ͧ㨨ͨҹ?٠?ҧ?Ñ駍Ҩ?Ф?໧?͂蒧?ը?س?Դ)<SCRIPT type=text/javascript><!--playSound();showPoll();//--></SCRIPT>

 

ขวดแก้ว..กะ..ความรัก

ขวดแก้ว..กะ..ความรัก



หยิบขวดแก้วมาหนึ่งขวด มีคนรักหนึ่งคน
เติมน้ำในขวดแก้ว ครึ่งขวด หยิบต้นไม้ ใส่ลงไป
เติมเต็มให้กับคนรัก ดูแล ห่วงใย เอาใจใส่กันและกัน

นำต้นไม้ในขวดแก้วไปวางไว้ในที่ ที่ เห็นว่าสมควร
เก็บเอาคนรักไว้ในใจ ให้อิสระ ซึ่งกันและกัน

ต้นไม้ในขวดแก้ว ไม่ต้องดูแลเอาใจใส่ตลอดเวลา นาน ๆ เติมน้ำให้หน
คนรัก ไม่จำเป็นต้องเห็นหน้ากัน หรืออยู่ด้วยกันตลอดทั้งวัน
แต่ไม่ลืมว่าเรามีกันและกัน

ต้นไม้ในขวดแก้ว อยู่ได้ตามลำพัง ในขวดแก้วต้นเดียว ได้ตลอดไป
คนรักต่างคนต่างอยู่ แต่ไม่ตลอดไป
เมื่อถึงเวลาอันควรเมื่อใด เราจะไม่แยกจากกัน

ต้นไม้ในขวดแก้ว ไม่มีวันตาย ถ้าไม่ขาดน้ำ
คนรัก ไม่มีวันพรากจากกัน
ถ้าหมั่นดูแลหัวใจของกันและกัน ที่สำคัญ คือ การซื่อสัตย์ต่อคนรัก

ต้นไม้ในขวดแก้ว แตกสลายได้ง่าย เมื่อเผลอไปปัด
หรือวางในพื้นที่ไม่เรียบ – หมิ่นเหม่
คนรัก แตกแยกจากกันได้ยาก
หากไม่แก้ปัญหา หันหน้าเข้าหากัน
เอาเหตุผลมาคุยกัน ให้เกียรติกัน

ทำไมต้นไม้ในขวดแก้ว ถึงไม่ตาย เมื่อมันไม่มีดิน
เพราะต้นไม้บางตันหยั่งรากได้ทั้งในน้ำ หรือ ใต้ดิน
ทำไมคนรักไม่หวงแหน หรือ ระแวง ว่าอีกคนมีใครซ่อนไว้หรือเปล่า
เพราะรากฐานของคนสองคนอยู่ที่การไว้ใจ

ดังนั้น ตันไม้ในขวดแก้ว จึงดูแล ได้ง่าย
เมื่อรู้ว่ามันเป็นพืชชนิดใด

แต่……คนรัก….ยากนัก หากไม่รู้จักเอาใจเค้ามาใส่ใจเรา
ไม่รู้จักการให้อภัย ไม่รู้จักการไว้ไจ เราก็จะไม่มีวันรู้จัก…
ความรัก…ที่แท้จริง………

ധ??մͷ?́ > Writer > ~-~ ???ǒ??մՠ~-~ > ?͹?ը 53 : ?ǴᡩǡФǒ?ѡ<SCRIPT type=text/javascript><!--playSound();showPoll();//--></SCRIPT>

 

เติมชีวิตด้วยรัก

เติมชีวิตด้วยรัก



หลายครั้งหลายหนที่เราเจ็บปวดเพราะรัก เพราะรักเป็นทุกข์นั้นหรือ...

หากมองให้ดี ๆ รักอาจจะไม่เป็นตัวกำหนดทุกข์นั้นได้ แต่เป็นการคาดหวัง
จากฝ่ายหนึ่งมากกว่า ลองย้อนถามตัวเองซิว่า

"ทุก ๆ ครั้งที่เราร้องไห้ เราผิดหวัง เป็นเพราะเรารักเขาหรือเป็นเพราะว่า
เขาไม่รักเรามากอย่างที่เราต้องการกันแน่"

ความรักไม่เคยทำร้ายใคร แต่เป็นความคาดหวังจากความรักนั้นมากเกินไป
ความรักที่เราคาดหวังมาก จะย้อนกลับมาทำร้ายเราทุกครั้ง ที่เราคาดหวังสูงเกินไป
ไม่มีใครในโลกที่สามารถเป็นอย่างเจ้าชาย เจ้าหญิงในฝันของเราได้ การเรียกร้องจากอีกฝ่าย
รังแต่จะทำให้เจ็บปวดกันทั้งคู่ เมื่อใดที่รู้สึกท้อแท้หรือหมดกำลังใจ จากการร้องหาความรักจากผู้อื่น
ลองมองย้อนกลับมาที่ตัวเราเอง แล้วลองสร้างความรักให้เกิดขึ้น ไปในของตัวเองดูบ้าง...

ไม่จำเป็นต้องเป็นฝ่ายได้รับอยู่ตลอดเวลา ความรักในในของตัวเองไม่ต้องใช้เงินใช้ทองซื้อมา
หากแต่ก่อขึ้นมาง่าย ๆ และมีล้นเหลือมากพอที่จะแบ่งปันให้ผู้อื่น โดยไม่จำเป็นต้องคาดหวัง
จะได้สิ่งตอบแทนมา เมื่อใดที่รักใครสักคน ลองให้ความรักแก่เขาที่เราจะทำได้
โดยไม่ต้องคาดหวังถึงสิ่งที่จะได้รับกลับมา ไม่จำเป็นเลยที่เรียกร้องให้เขารักเรา
ตราบเท่าเทียมที่เรารักเขา เพียงแค่แบ่งปันรักในใจเท่านั้น...
เราก็จะสัมผัสจากคำว่าความสุขจากความรัก จากการให้อย่างแท้จริง



นอกจากนี้เราจะสามารถควบคุมความสุขของตัวเอง ให้อยู่ในมือของตัวเองได้
ไม่จำเป็นต้องให้ความสุขของเราอยู่ในมือของคนอื่น ที่แล้ว ๆ มา
เพราะเขาเองเป็นบ่อเกิดของความรัก เป็นคนให้มิได้เป็นฝ่ายรับ และยิ่งให้มากเท่าไร
เราก็ยิ่งได้ความรักกลับคืนมากเท่านั้น เมื่อเราบริสุทธิ์ใจที่จะให้รักกับใครก็ตาม
อีกฝ่ายก็จะรู้สึกสบายใจ ที่จะให้รักแก่เรา โดยไม่ต้องคำนึงว่า เราต้องการอะไร
ตอบแทนจากเขากันแน่

แต่สิ่งที่สำคัญที่สุด คือ ความรักและการให้เป็นบ่อเกิดของความสุขได้ด้วยตัวของมันเอง
ไม่จำเป็นต้องใช้ใครก็ตามเป็นคนสร้างความสุขให้เราอีกแล้ว
เพราะทั้งความรักและความสุขทั้งหมดมันอยู่ที่เราสองคนนั้นเอง

ധ??մͷ?́ > Writer > ~-~ ???ǒ??մՠ~-~ > ?͹?ը 92 : ൔ?ՇԵ?釂Ñ?<SCRIPT type=text/javascript><!--playSound();showPoll();//--></SCRIPT>

 

ความเป็นกลางของหัวใจ

ความเป็นกลางของหัวใจ ​

​

เราใส่นาฬิกามือซ้าย
ที่ใส่มือซ้าย เพราะถนัดขวา
ยกมือซ้ายขึ้นมาดูเวลาได้ง่าย
แต่ถึงมีนาฬิกา เราก็ชอบไปสายอยู่ดี
นาฬิกาก็แค่บอกเวลา... ไม่ได้ทำให้เราไปเร็วขึ้น​

​

คิดดูแล้ว... หัวใจก็อยู่ทางซ้ายเหมือนกัน
บางทีเราก็คิดนะ... ว่าอวัยวะในร่างกายที่มี 2 ชิ้น
จะอยู่ซ้าย และขวา อย่างแขน, ขา, ลูกกะตาทำนองนั้น...
แล้วที่มีชิ้นเดียว...ก็แสดงความโดดของมัน
อย่างจมูก, สะดือก็อยู่ตรงกลาง...ประมาณนั้น​

แล้วทำไม... หัวใจถึงเอียงซ้ายล่ะ?
บางทีเราก็คิดว่า... ที่เป็นงั้นก็เพราะ
ใครบางคนอยากเตือน ให้เรารู้ว่า ...
หัวใจเราไม่หนักแน่นพอ จะอยู่ตรงกลาง ​

แล้วก็ไม่มีมากพอจะแบ่งเป็นสองด้วยเหมือนกัน​

ขอบคุณบทความ .. ധ??մͷ?́ > Writer > !!~Ç????ǒ??ը‡?Ѻ?ǒ?ѡ?ءÊ~!! > ?͹?ը 73 : ?ǒ??繡Œ??ͧˑǣ?​

 

มีรักมักมีทุกข์ จริง ๆ หรือ ?

มีรักมักมีทุกข์ จริง ๆ หรือ ?



ความรักโดยเนื้อแท้แล้ว ไม่เคยทำร้ายใคร และไม่เคยทำให้ใครเจ็บปวดด้วย

พูดอย่างนี้อาจถูกกล่าวหาว่า..คิดอะไรประหลาด ๆ
เรื่องจริงก้อคือ"ความคาดหวังจากรัก" ต่างหาก
ที่ทำให้เกิดความทุกข์ หรือเสียใจ

หากรักเป็นรักที่ให้ไปโดยไม่คาดหวังอะไรตอบแทน
ย่อมไม่ทำให้ใครเจ็บปวด

แต่โดยมาก จะเจ็บปวดกับการที่คาดหวังแล้ว
ใครคนนั้นไม่เป็นอย่างที่เราต้องการมากกว่า

ไม่ว่าจะเจ็บปวด เพราะการคาดหวังที่จะไดรับ
รักตอบจากใครซักคน
หรือคาดหวังให้เขาเป็นอย่างนั้นอย่างนี้



ลองเรียนรู้ที่จะรักโดยไม่กำหนดข้อเรียกร้องอะไรมากมาย

แล้วคุณจะรู้ว่า...การมีรัก ไม่ได้จำเป็นต้องเร่งร้อน
ไม่ต้องมีความเจ็บปวด

ลองเริ่มจาก..การทำความเข้าใจตัวเองเสียก่อน

แม้กระทั่งตัวเราเอง ก้อยังไม่อยากให้ใครมาคาดหวังอะไรมากจนเกินไปนัก

แล้วประสาอะไร..กับการเอาใจเราไปคาดหวังให้ใครบางคน เป็นอย่างที่เราต้องการ

ลองให้ความรักไป โดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทนกลับมา
แค่ได้แบ่งปันความรักในใจเราให้เขาไปเท่านั้น

เพราะแก่นแท้ของความรัก คือ การให้ และรักก้อเป็นจุดกำเนิดของความสุขได้ด้วยตัวเองอยู่แล้ว

เพื่อน ๆ หลายคนก้อคงจะบอกว่า เป็นไปไม่ได้หรอกที่เรารักเขาแล้วไม่ต้องการให้เขารักตอบ อันนี้มันก้อจริง เพียงแต่ อยากให้เราได้คิดดู บางทีเราควรรักเขา อย่างบริสุทธิ์ใจ ไม่ต้องการให้เขามารัก

ധ??մͷ?́ > Writer > *{???ǒ??ը‡?Ѻ?ǒ?ѡ}* > ?͹?ը 55 : ?Ñ?????ء?젨Ô?栋×͠?

 

ความรักก้อเหมือนน้ำเปล่า

ความรักก็เหมือนน้ำเปล่า !



<?XML:NAMESPACE PREFIX = O /><O></O>
ความรักก็เหมือนน้ำเปล่า ถึงไม่มีรสชาติแต่ก็ขาดไม่ได้<O></O>
ความรักก็เหมือนน้ำเปล่า ทำให้เรามีชีวิตอยู่ได้<O></O>
ความรักก็เหมือนน้ำเปล่า บางครั้งเราก็ต้องการมากแต่บางครั้งมันก็น่าเบื่อ<O></O>
ความรักก็เหมือนน้ำเปล่า มันทำให้เรารู้สึกสดชื่นและมีกำลังใจจะทำอะไรต่อ<O></O>
ความรักก็เหมือนน้ำเปล่า มันอาจจะดูเหมือนไม่มีอะไรแต่มันมีอิทธิพลต่อชีวิตเรามาก<O></O>
ความรักก็เหมือนน้ำเปล่า น้อยไปก็กระหาย มากไปก็เอียน<O></O>
ความรักก็เหมือนน้ำเปล่า ยิ่งห่างเหินมันนานเท่าไร ยิ่งกระหายมันมากเท่านั้น<O></O>
<O></O>
ใครจะ "ขัดขวาง" ความรัก คงจะไม่สำเร็จอย่างที่คิด<O></O>
ใครจะ "ตัดใจ" จากความรัก คงจะทำไม่ได้เช่นกัน<O></O>
หรือใครที่คิดจะ "ลืม" ความรักล่ะก็ ไม่มีทาง
เหมือนกับน้ำเปล่า

<O>+</O>
<O></O>
คุณลืมน้ำเปล่าได้หรือ?<O></O>
<O></O>
และอย่าเข้าใจว่า ความรักคือน้ำหวาน หรือน้ำอัดลมซ่า ๆ<O></O>
มันจะเป็นเพียงแค่น้ำเปล่าเท่านั้น<O></O>
ถ้ามันเป็นรักแท้ ต่อให้เป็นน้ำเปล่า<O></O>
ก็มีคุณประโยชน์เทียบเท่าน้ำหวาน หรือน้ำอัดลม<O></O>
ถึงมันจะไร้น้ำตาลซึ่งเป็นตัวกระตุ้นให้เกิดพลัง<O></O>
แต่น้ำเปล่า มันแทบไม่มีผลเสียเลย<O></O>
มันรักษาคุณค่าเอาไว้ได้ดีกว่าน้ำใด ๆ<O></O>
น้ำเปล่า เจอกับเกลือ มันก็ละลายเกลือ<O></O>
เหมือนกับรักแท้ คนที่รักคุณจริง ๆ<O></O>
เมื่อคุณเจอกับความทุกข์ เขาก็จะพยายามรับความทุกข์จากคุณไว้ให้มากที่สุด<O></O>
<O></O>
แล้ววันนี้คุณล่ะ!!..ดื่มน้ำเปล่าหรือน้ำหวานอยู่

<O>ധ??մͷ?́ > Writer > *{???ǒ??ը‡?Ѻ?ǒ?ѡ}* > ?͹?ը 73 : ?ǒ?ѡ?鍠ˁ׍??铠?ŨҦlt;/a></O>